MasukShare
19.วุ่นวาย
Terakhir Diperbarui:
2025-02-08 00:16:47
Bab terkait
รัตติกาลแห่งตราบาป 20.คนสารเลว
“ให้เจ้าเห็นภาพที่ไม่น่าดูซะแล้ว กำหนดการที่จะแต่งตั้งนั้นเอาเป็นอีกสองสัปดาห์เลยดีหรือไม่ หลังจากนั้นเจ้าก็อยู่ที่นี่เพื่อรับใช้ข้าเป็นการส่วนตัว แน่นอนว่าเรื่องเงินนั้นไม่ต้องเป็นห่วง ข้าจะจ่ายให้ตามความเหมาะสม..เลยล่ะ”พระสันตะปาปากล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเมตตา แต่ในสายตาของเอสวาแล้ว..เขาไม่สามารถมองชายผู้นี้ด้วยสายตาเทิดทูนบูชาได้เลย“ขออภัยด้วยครับท่านผู้นำศาสนา แต่ทว่าข้าไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้..ข้าอยากกลับไปใช้ชีวิตในโบสถ์เล็กๆ แห่งนั้นต่อไป ขอให้ท่านเข้าใจเจตนาของข้าด้วย”รอยยิ้มแห่งความเมตตาจางหายไปจากใบหน้าของมาคิวลัสในทันที เขาปล่อยเพชรเม็ดงามนี้ไปไม่ได้อย่างเด็ดขาด เขาสัมผัสได้ถึงพลังอันบริสุทธิ์และผุดผ่องมากที่สุด มันงดงามและทรงอำนาจมากเสียจนหากเขาปล่อยเอสวาไปแล้วละก็ เขาจะต้องเสียใจอย่างแน่นอน หรือไม่ก็..ในวันข้างหน้า..บางทีเอสวาอาจจะมาโค่นล้มอำนาจของเขาก็ได้ เพราะแบบนั้นตราบใดที่เขายังได้เปรียบเขาจะต้องกดให้เอสวาตกต่ำลงมาให้เจ้าเด็กคนนั้นนอนหมอบกราบแทบเท้าเขาให้ได้“เอสวา..กับบางเรื่องมันไม่ได้ง่ายดายหรือว่าได้ดั่งใจไปซะหมด ชีวิตย่อมมีเรื่องที่เป็นไปไม
Terakhir Diperbarui : 2025-02-08รัตติกาลแห่งตราบาป 21.ไม่เชื่ออีกแล้ว
งานแรกที่เอสวาได้รับมอบหมายคือการเข้าไปช่วยเหลือและส่งมอบอาหาร ยารักษาโรคให้แก่ชาวเมืองที่พึ่งผ่านพ้นจากสงครามมาหมาดๆ ชื่อเสียงของเอสวานั้นโด่งดังอยู่แล้ว ยิ่งเขาได้มาปรากฏตัวต่อหน้าของชาวเมืองหลวงและทหารกล้า ทุกคนก็พร้อมใจกันบริจาคเงินและกล่าวคำสรรเสริญออกมาให้เอสวาไม่ขาดปากสิ่งของและอาหารที่นำไปแจกจ่ายให้แก่ชาวบ้านนั้นนำมาจากพระราชวังซะส่วนใหญ่ แต่พระสันตะปาปาสั่งให้เขานำของมาแจกจ่ายในนามของวิหารศักดิ์สิทธิ์..นี่มันเหมือนกับว่าตัวของวิหารเองไม่ได้เสียอะไรเลยแต่กลับได้ทั้งชื่อเสียงและเงินบริจาคมากมายกลับมาไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเอสวาถึงได้รู้สึกสะอิดสะเอียนมากเหลือเกิน เขารู้สึกขยะแขยงมากกว่าที่จะทนมองหน้าของท่านผู้นำศาสนาได้..อีกทั้งรู้สึกเจ็บปวดไม่น้อยเมื่อหวนคิดถึงเรื่องที่ท่านคาดินันแคนนอนจงใจส่งเขามาที่นี่เพื่อให้เขามารับใช้พระสันตะปาปาที่มีนิสัยเช่นนี้..ทุกอย่างสิ้นหวังไปหมดแต่ถึงอย่างนั้นในใจของเอสวากลับยังคงเปี่ยมไปด้วยความหวัง อย่างน้อยเขาก็ยังคงหวังว่าตัวเองจะได้กลับไปหาโรแอนด์ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาจะอยู่ที่นี่แค่สองเดือนตามที่ตั้งใจเอาไว้เท่านั้น“คิดได้แล้วอย่างนั้นสิน
Terakhir Diperbarui : 2025-02-09รัตติกาลแห่งตราบาป 22.เท่าที่ต้องการ
โรแอนด์ฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี เธอชื่นชอบสวนด้านหลังแห่งนี้มากทีเดียว เพราะว่าที่นี่ไม่ค่อยมีผู้คนเดินผ่านไปมา นั่นทำให้เธอสามารถใช้เวลาอยู่ที่นี่อย่างเงียบๆ คนเดียวได้ อีกทั้งดอกไม้ในสวนแห่งนี้ก็เต็มไปด้วยดอกไม้ที่ทั้งแปลกตาและหายาก เมื่อจัดการงานทุกอย่างเสร็จแล้ว โรแอนด์ก็มานั่งอ่านคู่มือของซักคิวบัสมือใหม่ใต้ต้นไม้ เธออ่านเกือบจบแล้วเหลือเพียงไม่กี่หน้าเท่านั้น“หากซักคิวบัสทำสัญญาจนเกิดเป็นรอยประทับตราขึ้นมาแล้ว ไม่ว่าชายผู้นั้นจะอยู่ที่ไหนซักคิวบัสก็สามารถไปหาได้ในความฝัน”โรแอนด์เบิกตากว้างอย่างมีความหวังในทันที นี่หมายความว่าเธอสามารถไปหาเอสวา ได้อย่างนั้นหรือ? แบบนั้นก็ดีไปเลยสิ เพียงแต่นี่อาจจะติดปัญหานิดหน่อยตรงที่เขาไม่ค่อยนอนเธอรีบหอบหนังสือและไม้กวาดเพื่อกลับมายังที่พักของเอสวาที่ในยามนี้มันคือบ้านพักของเธอแล้ว โรแอนด์เขียนจดหมายไปหาเอสวาในทันที“นอนพักผ่อนให้มากหน่อยนะคะ แล้วข้าจะเข้าไปหาท่านในความฝันเอง”เขียนแบบนี้ไม่เผยพิรุธออกมาหรอกใช่ไหม จดหมายที่จะเข้าไปในวิหารอาจจะถูกเปิดอ่านก่อน..เพราะแบบนั้นเธอจึงจำเป็นที่จะต้องใช้คำพูดที่ระมัดระวังมากพอสมควรโรแอนด์รีบวิ่งนำจดหมา
Terakhir Diperbarui : 2025-02-09รัตติกาลแห่งตราบาป 23.ไม่อยากแยกจาก NC
ช่วงเวลาที่ดูเหมือนว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับความเลวร้ายมากมายจนรู้สึกเหมือนจะหายใจไม่ออก เพียงแค่ได้เห็นหน้าและได้โอบกอดเธอเอาไว้เท่านั้น..เอสวาก็รู้สึกเหมือนกับว่าเขาจะสามารถผ่านทุกอย่างไปได้เพียงแค่เขาจับมือคู่นี้ของเธอ.. “ข้าได้ยินมาว่าบุตรชายของเจ้าเมืองมาก่อความวุ่นวายที่โบสถ์อย่างนั้นหรือ?” มาลิคเขียนจดหมายมาบอกเขาเรื่องนั้น และเขาไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่นักที่มีบุรุษมาแสดงออกอย่างเปิดเผยว่าต้องการยุ่งเกี่ยวกับโรแอนด์ เธอเป็นของเขานี่..ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตามที่เป็นโรแอนด์ทุกสิ่งทุกอย่างของเธอล้วนแล้วแต่เป็นของเขาทั้งนั้น “ชายผู้นั้นบอกกล่าวกับข้าว่าเขาจะพาข้าไปเป็นภรรยาคนที่5..แต่ท่านเอสวาไม่ต้องเป็นห่วงไปนะคะ เพราะว่าข้าปฏิเสธเขาไปแล้ว เขาคงไม่มาที่วิหารอีกพักใหญ่ๆ” โรแอนด์รู้จักบุตรชายของท่านเจ้าเมืองน้อยไปแล้ว หมอนั่นไม่มีทางยินยอมรามือเพียงแค่ถูกปฏิเสธ หนึ่งหรือสองครั้งหรอกนะ พระเจ้าคงกำลังทดสอบเราอยู่ ในช่วงเวลาที่แยกจากกัน เราทั้งคู่ต่างเผชิญหน้ากับปัญหามากมายที่ไม่รู้เหมือนกันว่าจะแก้ไขอย่างไรดี เขายื่นมือไปจับมือของโรแอนด์เอาไว้แน่น “มันจะผ่านไปได้ด้วยดี ไม่ว่าเรื่
Terakhir Diperbarui : 2025-02-09รัตติกาลแห่งตราบาป 24.เรื่องราว
เอสวาค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา ที่ด้านนอกแสงแรกของดวงตะวันสาดส่องมาทางหน้าต่าง ความอบอุ่นจากแสงของดวงตะวันนั้นทำให้เขารู้ได้ในทันทีว่าตัวเองตื่นนอนแล้วสิ่งแรกที่เขาทำคือการแย้มยิ้มออกมาราวกับคนบ้า..โรแอนด์ของเขานั้นน่ารักมากจริงๆ ไม่ว่าจะช่วงเวลาไหนก็ตามที เธอน่ารักและ..น่าทะนุถนอมมากทีเดียวรอข้าหน่อยนะโรแอนด์ อีกไม่นานหรอก ข้าจะทำให้เราได้อยู่ด้วยกันตลอดไปโดยไม่มีใครหน้าไหนมาแยกจากเราได้ทั้งนั้น“ท่านเอสวาครับ วันนี้ท่านผู้นำศาสนามีคำสั่งให้ท่านออกเดินทางไปช่วยเหลือประชาชนที่เกิดโรคระบาด..”ต่อให้เบื้องหน้าคือหุบเหวหรือว่านรก ..เขาก็จะเดินก้าวผ่านไปเพื่อที่จะไปหาเธอให้ได้“รับทราบแล้วครับ”ไม่เป็นไร เขาจะไม่เป็นอะไรทั้งนั้น คนที่เสียใจมากที่สุดจะต้องเป็นพระสันตะปาปามาคิวลัสที่เจ้าปลิงตัวอ้วนนั้นไม่เห็นค่าของเขา และคิดแต่จะใช้เขาเพื่อเป็นตัวแทนตัวเองในการทำงานต่างๆเมื่อถึงเวลาข้าจะเอาคืนให้สาสมเลยมาคิวลัส..ช่วงนี้ก็เสพสุขบนกองเงินกองทองของเจ้าให้พอ เพราะเมื่อถึงเวลานั้นแม้แต่แรงที่จะวิ่งหนีไป ข้าก็จะไม่ยินยอมให้เจ้าทำเช่นนั้นได้.................มีเรื่องราวน่าแปลกเกิดขึ้นมานั่นคือเธอตามหา
Terakhir Diperbarui : 2025-02-09รัตติกาลแห่งตราบาป 25.อย่ากลับมา
โรแอนด์มองไปยังที่พักของคาดินันที่อยู่ชั้นสามของโบสถ์ ในตอนที่เดินออกมาจากโรงอาหารเธอได้ยินคำกล่าวของเอียนอย่างชัดเจนว่าเขากำลังต่อรองกับท่านคาดินันอยู่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเธอถึงได้รู้สึกว่าท่านคาดินันไม่น่าจะมีความคิดที่จะปกป้องเธอ..แล้วก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใบหน้าที่เคร่งเครียดของเอสวาทำไมถึงได้ผุดขึ้นมาในตอนนี้ก็ไม่รู้เอสวาผอมลงมาก ใบหน้านั้นเหมือนกับคนที่กำลังอมทุกข์อยู่ตลอดเวลา ถึงแม้ว่าเขาจะส่งยิ้มให้เธอแต่ทว่ารอยยิ้มของเขามันกลับไม่เหมือนเดิมเลย มันดูเศร้ามากเกินกว่าจะทำใจยอมรับได้หรือว่าเอสวากำลังพบเจอกับเรื่องที่หนักหนามากเกินกว่าที่เธอจะคาดเดากันนะ แล้วผู้ที่ส่งเขาไปพบเจอเรื่องเช่นนั้นก็หนีไม้พ้นคาดินันแคนนอน..อย่างแน่นอนเธอไม่ชอบใจความรู้สึกนี้เอาซะเลย อีกทั้งเธออยากจะไปที่คุกใต้ดินของโบสถ์ก่อน เพื่อดูว่าซักคิวบัสที่ถูกจับอยู่ในนั้นใช่เฟอน่ารึเปล่าแล้วค่อยคิดเรื่องการแก้ปัญหาอีกทีเธอเองก็อยากจะรอจนกว่าจะถึงเวลานัดหมายกับท่านมาลิค เพียงแต่ในตอนนี้บาทหลวงทุกคนกำลังทานอาหารกันอยู่ และพวกเขาคงจะอยู่ที่นั่นอีกนานมากพอสมควร เพราะแบบนั้นนี่คือโอกาสอันดีที่เธอจะลองลงไปที่ชั้นใ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-09รัตติกาลแห่งตราบาป 26.มีเรื่องราวมากมาย
ฉันกำลังนั่งอยู่บนรถม้าที่เคลื่อนตัวไปข้างหน้า สายลมเย็นที่พัดผ่านเข้ามาทางหน้าต่างทำให้ร่างกายรับรู้ได้ถึงความเหน็บหนาวในยามราตรีโรแอนด์ขบเม้มริมฝีปากเบาๆ ทำไมกันนะ ทำไมฉันถึงทำอะไรไม่ได้เลย ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง ปกป้องใครก็ไม่ได้ช่วยเหลือเอสวาหรือแม้กระทั่งช่วยเหลือเฟอน่าก็ทำไม่ได้ ทุกคนเอาแต่ปกป้องฉัน ส่วนฉันก็เอาแต่หนี..เธอหลับตาลงช้าๆ ด้วยความรู้สึกเจ็บปวด“คุณส่งหนูมาที่นี่ทำไมกันคะ ในเมื่อหนูทำอะไรไม่ได้เลยสักอย่างเดียว หนูได้แต่รอคอยให้คนอื่นมาปกป้อง หนูไร้ค่ามากขนาดนั้นแล้วคุณส่งหนูมาที่นี่ทำไมกัน อย่างน้อยก็ให้พลังอะไรกับหนูบ้างสิ!!”เธอเอ่ยถามออกมาพร้อมกับหยาดน้ำตาที่รินไหลออกจากดวงตาทั้งสองข้าง โรแอนด์ไม่เคยรู้สึกสิ้นหวังขนาดนี้มาก่อนเลย..เธอไม่อยากตกอยู่ในสภาพที่ทำอะไรไม่ได้สักอย่างเช่นนี้เลย เธออยากจะช่วยเหลือคนอื่นได้บ้างก็ยังดี“สิ่งที่เจ้ากำลังทำอยู่..นั่นแหละคือการช่วยเหลือเอสวาแล้ว..”โรแอนด์ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งเธอก็พบกับห้องว่างเปล่าอันไร้ที่สิ้นสุด ในยามนี้เธอไม่ได้นั่งอยู่บนรถม้าแล้วแต่กลับอยู่ในสถานที่ที่เธอมาในตอนแรกหลังจากเธอตาย“ชะ..ช่วยยังไ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-09รัตติกาลแห่งตราบาป 27.แลกเปลี่ยน
“เฟอน่ามีเรื่องราวในอดีตที่น่าเห็นใจมากๆ เลยค่ะ..”หลังจากนั้นโรแอนด์ก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้เอสวาฟังว่าเรื่องในอดีตของโรแอนด์และท่านคาดินันแคนนอนมันเป็นเช่นไร“แบบนี้เองสินะ..ที่แท้ในอดีตก็มีเรื่องราวที่สุดแสนจะโศกเศร้าเช่นนั้นอยู่”เขากล่าวพร้อมกับยกมือขึ้นมาลูบผมของโรแอนด์เบาๆ ด้วยความทะนุถนอม ในมือของโรแอนด์กำลังถือแก้วนมร้อนๆ ที่เอสวาจัดเตรียมเอาไว้ให้เธอ“เจ้าไม่ต้องคิดอะไรมากนะโรแอนด์ นอนหลับซะเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าข้าจะส่งคนมาดูแลเจ้าเอง..”เธอจับมือของเอสวาเอาไว้ไม่ยอมปล่อย“เขาส่งท่านมาที่นี่ทำไมกันคะ? ท่านถูกพระสันตะปาปารังแกหรือว่าบังคับให้ทำอะไรที่ไม่อยากทำรึเปล่า?”เอสวาส่งยิ้มให้กับโรแอนด์“ไม่มีเรื่องแบบนั้นหรอกโรแอนด์ ข้าแค่มาทำตามหน้าที่บาทหลวงของตัวเองเท่านั้น และหน้าที่นี้ของข้ามันกำลังจะจบลงแล้ว.อีกไม่นานเราทุกคนจะเป็นอิสระจากทุกอย่าง..”โรแอนด์ไม่ค่อยเข้าใจที่เอสวาพูดเท่าไหร่นัก“ขอโทษนะคะ ขอโทษที่ข้าช่วยเหลือท่านไม่ได้เลย”เอสวาจุมพิตลงไปที่หน้าผากของเธอเบาๆ“เจ้าช่วยข้าได้มากเลยล่ะโรแอนด์ ไม่ต้องคิดมานะ นอนพักผ่อนเถอะเจ้าเดินทางมาเหนื่อยๆ ..”เขาแตะเบาๆ ที่หน้าผ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-09
Bab terbaru
รัตติกาลแห่งตราบาป 2.10 ข้าจะสอนเจ้าเอง
“แล้วก็ยังมีเรื่องของพิธีสาบานตนเพื่อรับใช้นายท่านของเหล่า4ตระกูลใหญ่ นายท่านต้องการให้จัดพิธีนั้นในวันงานเลี้ยงต้อนรับด้วยเลยไหมครับ หรือว่าจะจัดขึ้นแยกกัน”เอสวาหลุบตาลงเพื่อมองดูโรแอนด์ที่กำลังครอบครองส่วนนั้นของเขาเอาไว้ในปาก เธอดูน่ารักเสมอในสายตาของเขา..“เรื่องนั้นเอาตามที่สะดวกเถิด ข้าแค่ต้องการให้จัดพิธี..อะ..อึ่ก..”เธอรู้สึกมันเขี้ยวเขามากทีเดียวที่เขากล้าพูดคุยงานในขณะที่เรากำลังทำเรื่องเช่นนั้น เพราะแบบนั้นโรแอนด์จึงจงใจดูดดึงส่วนปลายนั้นแรงๆ พร้อมกับใช้ฟันหยอกล้อกับแท่งร้อนที่อยู่ในโพรงปากเบาๆ“เป็นอะไรรึเปล่าครับนายท่าน..”อาเดนเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงเมื่อเขาเห็นสีหน้าที่ดูคล้ายว่ากำลังเจ็บปวดของนายท่านเอสวาก้มหน้าลง เขาหลับตาก่อนจะที่มุมปากจะยกสูงขึ้น“ไม่มีอะไร ข้าอยากให้เจ้าจัดงานพิธีสาบานตนก่อน ข้าต้องการให้ทั้ง4ตระกูลกล่าวคำปฏิญาณว่าจะรับใช้ข้าและว่าที่ราชินีของข้าพร้อมๆ กัน”อาเดนพยักหน้าพร้อมกับจดรายละเอียดเรื่องงานที่เขากำลังพูดคุยกับนายท่านลงในสมุดเล่มเล็กที่พกติดตัวมาโรแอนด์แลบลิ้นออกมาเลียหยดหยาดที่ซึมออกมาจากปลายยอด ขณะที่ใช้ริมฝีปากเพื่อครอบครอง ปลายนิ้วก
รัตติกาลแห่งตราบาป 2.9 แต่งงาน
“....การเข่นฆ่ามนุษย์นั้นง่ายดายราวกับพลิกฝ่ามือ ในความคิดเห็นของข้านั้น ข้าไม่เห็นถึงความจำเป็นที่จะต้องขยายอาณาเขตของเมืองปีศาจเลยแม้แต่นิดเดียว ส่วนปีศาจที่แฝงอยู่กับหมู่มนุษย์ก็ต้องป้องกันตัวเองให้ดี ส่วนใหญ่ปีศาจที่ยังคงอยู่ที่นั่นก็คือพวกซักคิวบัสหรือว่าอินคิวบัสที่ต้องจะกินจิตวิญญาณของมนุษย์..”เอสวาคิดว่าเขาไม่ต้องทำอะไรเลย แค่นั่งมองอยู่ที่นี่เขาคาดว่าเขาน่าจะได้เห็นราชวงศ์ที่ล่มจมและประชาชนที่ทนไม่ไหวจนต้องก่อกบฏรัชทายาทโง่เขลาเช่นนั้นไม่คู่ควรให้เขาต้องมือเองด้วยซ้ำ“ครับนายท่าน จะมีการจัดงานเลี้ยงเพื่อต้อนรับการกลับมาของนายท่านด้วย อีกทั้งสี่ตระกูลใหญ่ก็กำลังรอคอยที่จะปฏิญาณตนเพื่อรับใช้นายท่านด้วย”เอสวามองหน้าของลุคคา“ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม โรแอนด์คือราชินีของข้า สิ่งนั้นจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง เข้าใจรึเปล่า”ลุคคาก้มหน้าลงเพื่อตอบคำคำสั่งของนายท่าน ที่เมืองปีศาจแห่งนี้ประกอบไปด้วยสี่ตระกูลใหญ่ๆ ที่ต้องเป็นมือเป็นเท้ารับใช้ราชาปีศาจ และหนึ่งในนั้นคือตระกูลราชสีห์ ที่มีสัญญาหมั้นหมายกันมานานหลายร้อยปี ตัวเขาเป็นเพียงข้ารับใช้ตัวเล็กๆ เรื่องเช่นนี้เขาไม่คอยสอดมือเข้าไปย
รัตติกาลแห่งตราบาป 2.8 กังวล NC
เหมือนพายุกำลังพัดหมุนวนเวียนอยู่ในร่างกาย สัมผัสที่เอสวาส่งมอบให้มันช่างแสนหวานจับใจมากเกินกว่าที่เธอจะทำใจยอมรับไหว แน่นอนว่าเขานั้นหลงเสน่ห์อย่างมากในยามที่เขากำลังขยับเขยื้อนร่างกายของเขาอยู่บนตัวของฉันฝ่ามือนั้นลูบไล้ไปตามเนินอกที่นูนขึ้น เขาออกแรงที่ฝ่ามือเพื่อบีบเคล้นมันอย่างถึงใจ ดวงตาคู่นั้นจับจ้องมองเธอไม่วางสายตา เม็ดเหงื่อผุดพราวระยับบนใบหน้าที่แสนหล่อเหลาของเขา นั่นทำให้เธอรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองถูกมนต์สะกด จนหัวใจร่ำร้องถึงความไม่ยุติธรรม เธอหลงใหลเขาถึงเพียงนี้ไม่รู้เหมือนกันว่าเอสวาจะรู้สึกเช่นไรกับเธอบ้าง ตัวของเขาจะหลงใหลเธอบ้างรึเปล่านะ เขาจะรักเธอเหมือนอย่างที่เธอรักเขา จะเทิดทูนและบูชาเธอเหมือนกับที่หัวใจของเธอรู้สึกบ้างรึเปล่า?“เอสวา..ท่านรักข้าบ้างรึเปล่า?”เอสวาเลิกคิ้วขึ้นเลิกน้อย เรียวขาทั้งสองข้างของเธอกำลังพาดอยู่บนบ่าของเขาและนั่นทำให้เอสวาพรมจูบลงไปบนเท้าที่เปลือยเปล่าของโรแอนด์“มากกว่านั้นโรแอนด์มากกว่าคำว่ารัก..ข้ามอบให้เจ้าทั้งหมด..ทั้งลมหายใจ ชีวิต ทุกสิ่งทุกอย่าง หากสายตาที่กำลังเป็นกังวลของเจ้ามองมาที่ข้า ข้าพูดได้เต็มปากเลยว่าเจ้านำเอาเวลาที่แส
รัตติกาลแห่งตราบาป 2.7 ล่อลวง NC
“หิวก็กินสิโรแอนด์..” หลังจากกล่าวจบเอสวาก็นั่งลงบนเตียง เขากางขาออกเล็กน้อยพร้อมกับรอยยิ้มที่ผุดขึ้นมาตรงมุมปาก และนั่นทำให้โรแอนด์เข้าใจได้ในทันทีว่าเอสวาต้องการอะไร เธอนั่งลงบนพื้นก่อนจะเริ่มถอดกางเกงของเขาออกมา ดวงตากลมโตช้อนขึ้นเพื่อมองใบหน้าของเอสวาราวกับเธอต้องการคำยืนยันจากสายตาของเขา.. “โรแอนด์..ที่นี่มีแค่เราเท่านั้น ทำอย่างที่อยากทำก็พอ” ยังไม่ทันได้ทำอะไร ส่วนนั้นของเขาก็อยู่ในสภาพที่เตรียมพร้อมต่อการสู้รบแล้ว แน่นอนว่าเธอเคยเห็นส่วนนั้นของเขามานับครั้งไม่ถ้วน ที่แตกต่างออกไปคงเป็นเพราะว่าเธอมองเห็นส่วนนั้นของเขาในระยะประชิดมากกว่าทุกครั้ง ถึงแม้ไม่เคยทำเช่นนี้มาก่อนแต่โรแอนด์เองก็มั่นใจว่าเธอจะสามารถทำมันได้ดีตั้งแต่ครั้งแรก เธอกดจูบลงอย่างนุ่มนวลที่ส่วนปลายสีลูกพีช ลิ้นค่อยๆ ลากไล้ผ่านช้าๆ ตามลำแท่งและเส้นเลือดที่ปูดโปนขึ้นมา ทำให้เขารู้สึกถึงความปรารถนาที่กำลังพุ่งสูงขึ้น “อืม..โรแอนด์..สาบานได้เลยว่านี่มันดีจนข้าอยากให้เจ้าหิวบ่อยๆ เลยล่ะ” ลมหายใจที่อุ่นร้อนของเธอเป่ารดลงบนส่วนนั้นพร้อมกับปลายลิ้นที่ลากไล้ผ่านไปมา มันทำให้เขาหายใจไม่ทั่วท้องเลย ร่างกายยิ่ง
รัตติกาลแห่งตราบาป 2.6 ขออีกคำ
อ้อมกอดของเอสวายังคงหนักแน่นและอบอุ่นเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา มือเขาค่อยๆ ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของเธออย่างแผ่วเบา เธอกอดเขาเอาไว้แน่นราวกับต้องการส่งผ่านความรู้สึกในใจนี้ไปให้เขาเอสวาค่อยๆ เล่าเรื่องของเขาให้โรแอนด์ฟังอย่างช้าๆ เล่าตั้งแต่ตอนที่เขาพยายามจะตายเพราะชีวิตมันสิ้นหวังไปหมด เล่าให้เธอฟังทุกสิ่งอย่างโดยไม่คิดปิดบังเธอเริ่มกอดเขาแน่นขึ้นเมื่อได้ฟังถึงเรื่องราวความเจ็บปวดของเขา ในความฝันแรกของเอสวาเธอจำได้ดีว่าตัวเองมองเห็นเขาในวัยเด็กเป็นเช่นไร มันทั้งน่าสงสารและน่าเห็นใจมากแค่ไหน เธอรู้ว่าเขาภาวนาถึงพระเจ้าอย่างแรงกล้าเพื่อให้มีใครสักคนมาพาเขาออกไปจากวังวนที่แสนโหดร้ายในชีวิตนั้นของเขา“ทุกอย่าง..มันผ่านไปแล้วนะเอสวา เรื่องเลวร้ายที่เกิดขึ้นมานั้นมันผ่านไปแล้วเพราะฉะนั้น..อะไรที่เมื่อคิดถึงแล้วเจ็บปวดท่านควรจะปล่อยวางมัน..”โรแอนด์กล่าวพร้อมกับยกมือขึ้นมาจับเข้าที่ใบหน้าของเขา ในยามนี้เราอยู่ดินแดนปีศาจ เธอเคยคิดว่าที่นี่คือปรโลกแต่ดูเหมือนจะไม่ใช่แบบนั้น ที่นี่มืดครึ้มและดูแล้วหดหู่ใจไม่น้อยแต่ทว่าเมื่อได้ลองออกออกไปที่ด้านนอกหน้าต่างจริงๆ ทุกชีวิตล้วนแล้วแต่น่าสงสาร ไม่เว้น
รัตติกาลแห่งตราบาป 2.5 คุ้นเคย
ฉันวิ่งไปข้างหน้าเท่าที่เท้าทั้งสองข้างของตัวเองจะมีแรง วิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะสามารถทำได้ แขนทั้งสองข้างกางออก แม้ว่ายังไม่แน่ใจว่านั่นใช่เอสวาหรือไม่ ทว่าความหวังเพียงริบหรี่พวกนั้นก็สามารถต่อเติมความรู้สึกในใจของฉันได้อย่างน้อยที่สุด หากเป็นเขาฉันก็พร้อมจะทิ้งทุกอย่างที่มีเพื่อโอบกอดเขาเอาไว้เมื่อรู้สึกตัวอีกทีเท้าทั้งสองข้างก็ลอยขึ้นจากพื้นเสียแล้ว ฉันคิดว่าตัวเองวิ่งไวแล้วแต่ทว่าอีกฝ่ายกับไวกว่า เขาเดินเข้ามาหาพร้อมกับช้อนตัวของฉันขึ้นไปสู่อ้อมกอดที่แสนปลอดภัยของเขาอีกครั้งหนึ่ง ต่อให้ในยามนี้ดวงตาทั้งสองข้างนี้ของฉันมันมืดบอดแต่ทว่าฉันก็แน่ใจว่าชายเบื้องหน้าคือเอสวาไม่ผิดแน่ ไม่มีอ้อมกอดของใครที่จะอบอุ่นได้เท่ากับอ้อมแขนของเขาอีกแล้ว“เอสวา..”มือของเขาลูบผมของโรแอนด์อย่างเบามือ เขาคือเอสวาไม่ผิดแน่ ใบหน้านั้นคือเอสวาอย่างแน่นอนและถึงแม้ว่าบรรยากาศรอบๆ ข้างของเอสวาจะเปลี่ยนแปลงไปมากแค่ไหนแต่เขาก็คือเอสวา คนรักของฉันดวงตาของเอสวาเหลือบมองเท้าที่เปลือยเปล่าของโรแอนด์ ฝ่ามือที่กำลังโอบกอดเขาอยู่มีเลือดไหลซึมออกมา ในขณะที่ลำคอของเธอนั้นมีรอยแดงราวกับถูกเหล็กบาด และเมื่อเขามองไ
รัตติกาลแห่งตราบาป 2.4 ทวงคืน
“ต้องทานอาหารบ้างนะคะ การอดอาหาร นานๆ เช่นนี้จะทำให้ร่างกายของท่านเป็นอันตราย..”สาวใช้พยายามพดคุยกับโรแอนด์แต่ไม่ว่านางจะกล่าวคำใดออกมา สตรีงดงามผู้นั้นก็ยังคงนั่งกอดเข่าอยุ่บนเตียงเช่นเดิม ไม่ดื่มน้ำหรือว่าแตะต้องอาหาร ทำได้เพียงการนั่งมองออกไปที่ด้านนอกหน้าต่างราวกับว่ากำลังรอคอยอะไรสักอย่าง หากมิใช่ว่าองค์รัชทายาททรงรับสั่งให้นางดูแลสตรีผู้นี้เป็นอย่างดีแล้วละก็ นางเองก็คงจะเดินหนีออกไปแล้วไม่สนใจไยดีสตรีที่แม้แต่ร่างกายของตัวเองยังไม่สนใจลีออนเดินเข้ามาในห้องพักข้างๆ ห้องนอนของเขา เขานั่งลงบนเตียงก่อนจะส่งสายตาให้สาวใช้เดินออกไปให้หมด เขายกมือขึ้นมาโอบกอดโรแอนด์เอาไว้ในอ้อมแขน ราวกับว่ากำลังปลอบโยนเธอจากฝันร้าย“วันนี้ก็ไม่แตะต้องอาหารอีกแล้วอย่างนั้นหรือ เจ้าไม่หิวแน่หรือ? หรือว่าเจ้าต้องการที่จะกลืนกินพลังชีวิตของข้า เช่นนั้นก็ทำสิโรแอนด์ เจ้าต้องการสิ่งใดข้ายินดีจะมอบให้เจ้าทั้งนั้นเลย เจ้าเอ่ยปากออกมาแล้วร้องขอมันกับข้า..”เขาไม่ได้โกหกที่ว่าเขาส่งมอบให้เธอได้ทุกอย่าง ลีออนให้โรแอนด์ได้ทุกอย่างจริงๆ เขาคิดว่าเธอน่าจะเป็นซักคิวบัส แต่ทว่าทำไมเธอถึงไม่คิดกินฝันของเขาเลยล่ะ หรื
รัตติกาลแห่งตราบาป 2.3 สูญสิ้น
เฟอน่าเหลือบมองมีดที่วางเอาไว้ข้างๆ เมื่อมองเห็นใบหน้าที่ราวกับกำลังปลอบประโลมความโศกเศร้าของเอสวา ที่มุมปากเฟอน่าก็ถูกกดลึกเป็นรอยยิ้ม เธอรู้ดีว่าเอสวาต้องการให้เธอทำอะไร และเธอเองก็ต้องการที่จะทำสิ่งนั้นอยู่พอดีเลย“โรแอนด์โชคดีที่มีท่านรักนาง..ข้าฝากดูแลหัวใจที่สั่นไหวของนางด้วยนะคะ"เอสวามิได้ตอบคำถามนั้น เขาเพียงส่งยิ้มให้เฟอน่าและท่านคาดินันก่อนที่ร่างกายของเขาจะจางหายไปราวกับกลุ่มควันขอให้ท่านเจ็บปวดปางตายอย่างที่ข้ารู้สึกนะครับท่านคาดินัน..ท่านทำให้ข้าเชื่อใจและหลอกใช้ข้าอย่างแนบเนียน ถึงจะน่าเสียดายที่ไม่ได้เห็นใบหน้าในยามที่ท่านแตกสลายแต่ข้าจะถือซะว่านี่คือความปรานีอย่างถึงที่สุดของข้าก็แล้วกันจงมอดไหม้ลงไปพร้อมกับเลือดแดงฉานที่อาบท่วมไปทั่วมือและร่างกายของท่านเถิดครับ โศกเศร้าจนหยาดน้ำตาหลั่งไหลลงมาเป็นสายเลือด..จงมีชีวิตต่อไปด้วยความร้สึกผิดและเจ็บปวด..เฟอน่ายื่นมือไปจับมีดเล่มนั้นมาถือครองเอาไว้ เธอแย้มยิ้มออกมาราวกับว่ามีดเล่มนี้คือสิ่งที่เธอต้องการและตามหามาทั้งชีวิต“เฟอน่า..เจ้ารู้อยู่แก่ใจที่รักว่าข้าจะไม่ตายภายใต้คมมีดนั้นอย่างแน่นอน”เฟอน่าแค่นหัวเราะออกมาด้วยคว
รัตติกาลแห่งตราบาป 2.2 ของขวัญ
มาลิคแทบจะอ้าปากค้างในทันที ดวงตาของเขาเบิกกว้างมากยิ่งกว่าทุกครั้งในชีวิต เขาตกใจจนแทบสิ้นสติและถามตัวเองว่านี่มันเกิดอะไรขึ้นเขามีดวงตาที่สามารถมองเห็นร่างที่แท้จริงได้และเขามั่นใจมาก ว่าบุรุษที่กำลังยืนอยู่เบื้องหน้าของเขานั้นมันคือท่านเอสวาไม่ผิดแน่ แต่สิ่งที่แตกต่างไปคือพลังทั้งหมดของท่านเอสวา ไม่มีพลังสีทองอย่างที่เขาเคยเห็น พลังในยามนี้คือพลังสีดำสนิทที่ทั้งชวนให้อึดอัดและสัมผัสได้ถึงความอันตรายมาลิคมองเห็นเขาบนศีรษะและ..ปีกขนาดใหญ่ที่กลางแผ่นหลัง มันเหมือนกับรูปลักษณ์ของซาตานมากกว่าที่จะเป็นมนุษย์“ฮะ..ฮ่า ข้าคิดเอาไว้แล้วเชียว”เอียนหัวเราะเสียงดังพร้อมกับชี้นิ้วไปที่บาทหลวงเอสวา“ข้าคิดเอาไว้ว่าพวกท่านคนใดคนหนึ่งจะต้องเก็บโรแอนด์เอาไว้กินเอง เอ๊ะ..หรือว่าไม่ใช่แค่คนเดียวแค่พวกท่านผลัดกัน..อะ..เฮือก!!”กลุ่มควันสีดำพวยพุ่งทะลุหน้าอกของเอียนไปอย่างรวดเร็ว และที่น่าตกใจมากกว่านั้นคือบนอกของเขาบริเวณที่ถูกกลุ่มควันพวกนั้นพุ่งผ่านมันเกิดเป็นรูโบ๋ราวกับถูกของมีคมคว้าน..เลีอดสีแดงไหลออกมาพร้อมๆ กับเศษเนื้อที่ร่วงหล่น“อะ..อ้าก!! ช่วยด้วย!!เจ้าทำอะไรกับข้ากัน ช่วยข้าสิมาลิค อ้าก!”
