Share
บทที่ 222
Related chapter
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 223
“น้องรอง ใช่ว่าข้าจะว่าเจ้า เสด็จปู่พระชนม์สูงอย่างนั้นแล้ว เจ้ายังจะหาเรื่องให้ได้ ทำให้เสด็จปู่ต้องเหน็ดเหนื่อย น้องเจ็ดไปทำอะไรเจ้าหรือ เจ้าถึงต้องพาไอ้พวกตาแก่หนังเหนียวพวกนั้นมารังแกเขาให้ได้? ยังมีหัวใจอยู่หรือไม่?”ก็ขณะที่ฉินอวิ๋นฮุยกำลังปะทะฝีปากกับฉินอวิ๋นฟาน องค์ชายใหญ่ก็ก้าวออกมาด้วยใบหน้าเย้ยหยัน ทว่าครั้งนี้ เขายืนอยู่ฝั่งฉินอวิ๋นฟานแบบเด็ดขาด“ท่าน...”ถูกองค์ชายใหญ่ด่าว่าเป็นตาแก่หนังเหนียวต่อหน้าผู้คน เหล่าขุนนางใหญ่เลือดขึ้นหน้า หนวดเคราสั่นงัก ๆ ไปตาม ๆ กัน นี่คือราชสำนัก คนที่สามารถยืนอยู่ที่นี่ได้ล้วนมีอำนาจสูงสุดยอดพีระมิดต้าเฉียน เมื่อถูกลบหลู่ต่อหน้าผู้คนจึงอับอายขายขี้หน้ามากองค์ชายรองหันขวับพลันพูดด้วยแววตามาดร้าย “พี่ใหญ่ ท่านจะพูดเกินไปแล้วกระมัง? ท่านคิดว่าข้าอยากทำเช่นนี้หรือ? หากไม่ใช่เพราะเกิดเรื่องใหญ่ ไยข้าต้องรบกวนเสด็จปู่ด้วย?”“มีบางคนยักยอกงบประมาณที่ตัวเองดูแล สวมหน้ากากเป็นคนดีมีเมตตา เมินกฎหมายต้าเฉียนเรา ข้าในฐานะที่เป็นองค์ชายของต้าเฉียน มีความรับผิดชอบและหน้าที่ปฏิบัติตามกฎหมายต้าเฉียน”ฉินอวิ๋นฮุยฮึกเหิมห้าวหาญ พูดจามีน้ำหนัก เขาไม่สบ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 224
“อ้อ? มีเรื่องเช่นนี้ด้วยรึ?”ไท่ซั่งหวงทำสีหน้าตกใจ แต่ความจริงในใจกลับไร้คลื่น เขารู้แผนการร้ายเบื้องหลังทั้งหมดนี้แล้วแต่เขาอยากจะดูสิว่าฉินอวิ๋นฮุยจะทำอะไรกันแน่ และอยากดูว่าฉินอวิ๋นฟานเตรียมตอบโต้ล้างมลทินให้ตัวเองได้อย่างไร“ไท่ซั่งหวง นี่คือสำนวนการสืบคดีของเรื่องนี้พ่ะย่ะค่ะ”หูหมิงชิงในฐานะที่เป็นเจ้ากรมอาญารีบยื่นสำนวนคดีที่ตรวจสอบออกไปทันที พร้อมอธิบาย “เวลานี้ได้ดำเนินคดีกับทุกคนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พ่อครัวทั้งหกที่เกี่ยวข้องยอมรับผิด ลงนามพิมพ์ลายนิ้วมือหมดแล้ว ส่วนทั้งเจ็ดคนที่ถูกคุมขังล้วนเป็นนักโทษฉกรรจ์ ความผิดใหญ่หลวง ได้นำตัวไปถึงประตูหน้าของวังหลวงแล้ว จะประหารในยามเที่ยงพ่ะย่ะค่ะ”“อื่ม!”ไท่ซั่งหวงไม่ได้กล่าวอะไร เขาเปิดสำนวนออกเบา ๆ อ่านคร่าว ๆ รอบหนึ่ง โดยรวมไม่ต่างจากที่องค์ชายรองพูดมา แต่บันทึกในสำนวนละเอียดมากกว่า ยังมีรายชื่อและลายพิมพ์นิ้วมือของบุคคลที่เกี่ยวข้องกับคดี รวมไปถึงคนที่จะถูกประหาร“ไม่เลว ละเอียดมาก มีเหตุผล มีหลักฐาน มีการให้ปากคำ”ไท่ซั่งหวงพยักหน้าและพูด “อวิ๋นฟาน เจ้าเป็นรัชทายาทของต้าเฉียน เรื่องนี้เจ้าจะอธิบายยังไง?”ฉินอวิ๋นฟาน
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 225
ความร่วมมือของฉินอวิ๋นคังและฉินอวิ๋นฟานทำให้องค์ชายรองอัดอั้นตันใจถึงขีดสุด การประสานหมัดนี้ของพวกเขาโจมตีมาแบบไม่ทันตั้งรับ แผนที่จำกัดฉินอวิ๋นฟานเมื่อก่อนหน้านี้ ใช้ไม่ได้กับปัจจุบันโดยสมบูรณ์อย่างไรก็คิดไม่ถึง ด้วยนิสัยของฉินอวิ๋นคัง เขาจะสมัครใจให้ความร่วมมือกับฉินอวิ๋นฟานได้อย่างไร? เขาคิดเหตุผลในนี้ไม่ตกจริง ๆ“แต่...ข้าไม่เชื่อหรอกว่าพี่ใหญ่จะหาพยานที่ว่ามาได้จริง เพราะเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับท่าน ท่านไม่มีเหตุผลสนใจเรื่องนี้เช่นนี้”ฉินอวิ๋นฮุยยังคงปากแข็ง เขาสงสัยว่าฉินอวิ๋นฟานต้องจงใจร่วมมือกับฉินอวิ๋นคังมาหลอกเขาแน่ ดังนั้นเขาจึงทำจิตใจให้สงบ แสดงท่าทีของตัวเองอีกครั้ง“เจ้าจะเชื่อหรือไม่มันไม่สำคัญ”ฉินอวิ๋นคังแบมือพูด “ถึงยังไงเจ้าก็เปิดไพ่ออกมาจนหมด แสดงความต้องการและเป้าหมายสุดท้ายของตัวเองแล้ว ที่เหลือก็ดูข้ากับน้องเจ็ดแสดงก็พอ”ไม่รอให้ทุกคนตอบสนอง ฉินอวิ๋นคังพูดด้วยความเคารพนบนอบ “ทูลเสด็จปู่ พยานของเรามาถึงแล้ว จะให้เขาเข้ามาเลยหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”“อนุญาต!” ไท่ซั่งหวงเอ่ยฉินอวิ๋นฮุยที่เพิ่งตั้งค่าในใจงุนงงอีกครั้ง หรือว่าพวกเขาจะมีพยานจริง ๆ? ไม่น่านี่! คนท
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 226
“ในเมื่อเรื่องดำเนินมาถึงขั้นนี้ ข้าย่อมวินิจฉัย”ไท่ซั่งหวงเอ่ยราบเรียบ “หูหมิงชิง ในการตรวจสอบของเจ้า ทำไมถึงไม่มีบันทึกฆ่าล้างตระกูล?”“เอ่อ...นี่...”ถูกไท่ซั่งหวงสอบถามกะทันหัน หูหมิงชิงสะดุ้งทันใด พวกเขาทำงานมิดชิดขนาดนี้แล้ว นึกว่าใบบัวห่อมิด ไม่คิดว่าจะมีปลาลอดแหจริง ๆเขารีบอธิบาย “โดย โดยหลักเพราะหนทางยาวไกล อีกทั้งผู้ที่เกี่ยวข้องถูกจับกุมหมดแล้ว ไม่นานพวกเขาก็สารภาพผิดพิมพ์ลายนิ้วมือ พวกกระหม่อมจึงไม่ได้สืบต่อ ดังนั้น...นี่คือการละเลยหน้าที่ของพวกกระหม่อมพ่ะย่ะค่ะ”“ในเมื่อพ่อของหลิวต้าถูกจับกุมตัวแล้ว และเจ้าก็เกิดความสงสัยในเรื่องนี้ เช่นนั้นก็เบิกตัวพวกเขามาที่นี่ให้หมด ยืนยันข้อเท็จจริงทีละคนก็พอ”ไท่ซั่งหวงกล่าวตามคำพูดของหูหมิงชิงพอได้ยินว่าไท่ซั่งหวงจะไต่สวนพ่อครัวที่ถูกจับด้วยตัวเอง ฉินอวิ๋นฮุยในเวลานี้อึดอัดมากกว่าเดิม เจ้าคนโง่นี่! ทำไมถึงเก็บอารมณ์ไม่อยู่อย่างนี้นะ?!หากทั้งหมดสายไปแล้ว ยังดีที่ก่อนหน้านี้พวกเราล้างสมองเรียบร้อย คิดจะพลิกคดีไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก!“พ่ะย่ะค่ะ!”หูหมิงชิงรู้ว่ามาถึงขั้นนี้ ต้องปิดปากให้สนิท ก่อนจะไป เขาแลกสายตากับองค์ชายรอ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 227
“เพราะอะไร? ทำไมถึงเป็นอย่างนี้?”ผ่านไปนาน หลิวไห่ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว พึมพำกับตัวเอง เวลานี้เขานึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง ทำไมถึงให้ผีร้ายครอบงำจิตใจ? ทำไมถึงโลภเงินเท่านั้น? ครอบครัวสุขสันต์ไม่ดีหรือ?“ท่านพ่อ พวกเราพันไม่ควรหมื่นไม่ควรทำร้ายคนเพื่อเงิน กรรมตามสนองแล้ว กรรมตามสนองแล้วจริง ๆ!”หลิวต้ากอดหลิวไห่ร้องไห้โฮพลางพูด“เฮ้อ พี่หลิว ท่านก็อย่าเสียใจไปเลยนะ คนตายไปแล้วมิอาจฟื้นคืน”“นั่นสิพี่หลิว สงบสติอารมณ์เถิด”......พ่อครัวคนอื่น ๆ ต่างส่งเสียงปลอบมอบสายตาเห็นใจให้ ในฐานะที่เป็นคนบ้านเดียวกัน เดิมก็เห็นใจปกป้องกันอยู่แล้ว ถูกฆ่าล้างตระกูล ช่างโหดเหี้ยมโดยแท้ฉินอวิ๋นฟานเห็นสภาพดังนี้จึงเอ่ย “พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องเสียใจกับเขาหรอก คิดถึงตัวเองก่อนเถอะ หลิวต้าเป็นผู้รอดชีวิตเพียงหนึ่งเดียวของพวกเจ้าหกครอบครัว”“โชคดีที่ยังเหลือผู้รอดชีวิต อย่างน้อยก็ไม่ถึงกับ...”ในบรรดาพวกเขามีคนหนึ่งกำลังพูดปลอบ ทว่าเขาเพิ่งพูดไปได้ครึ่งเดียว สีหน้าพ่อครัวอีกคนหนึ่งเปลี่ยนสีฉับพลัน โพล่งปากขึ้นว่า “เมื่อ เมื่อกี้ท่านพูดว่าอะไรนะ?! หกครอบครัว? หลิวต้าเป็นคนเดียวที่รอด?”“มิผิด!”ฉิ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 228
“ถูกต้อง! เป็นฝีมือของพวกเราหกคนจริง ๆ ต่อให้ตายพวกเราก็ต้องลากไอ้บัดซบหลี่เถี่ยตั้นลงนรกไปด้วย! ทุกอย่างล้วนเป็นมันนั่นแหละที่สอนพวกเราอยู่เบื้องหลัง ทุกการพูดก็มันนี่แหละเป็นคนสอนพวกเรา!”เมื่อคนคนหนึ่งสิ้นหวังจะเลือกที่จะเอาให้สุดไปเลย ไม่ปกปิดอะไรอีก สารภาพทุกอย่างออกมาหมด คำให้การก่อนหน้านี้ถูกล้มล้างโดยตรงตอนนี้ หูหมิงชิงเห็นภาพตรงหน้าแล้วปากอ้าตาค้าง สองตาวิงเวียน ลางร้ายผุดขึ้นมาในสมอง“เอาตัวหลี่เถี่ยตั้นมา!”โดยรวมเรื่องราวกระจ่างแล้ว ฉินอวิ๋นคังย่อมรู้หลักจะโจมตีต้องโจมตีจุดตาย จะไม่เปิดโอกาสให้ฉินอวิ๋นฮุยรอดไปได้เด็ดขาด ต้องทำให้เรื่องนี้พิสูจน์แน่ชัดจึงจะดีทันทีที่ได้ยินชื่อหลี่เถี่ยตั้น ฉินอวิ๋นฮุยสิ้นหวังแล้ว ต่อให้เขามีสามเศียรหกกรก็ช่วยอะไรไม่ได้ พยานกลับลำกะทันหัน คนที่คอยเสี้ยมอยู่ข้างหลังถูกจับ ไม่ว่าใครก็หมดโอกาสกลับดำเป็นขาวต่อนาทีที่หลี่เถี่ยตั้นถูกจับ เขาก็รู้ว่าตัวเองจบสิ้นแล้ว พอเห็นหกคนล้อมวงร้องไห้ด้วยกัน เขาก็เข้าใจทุกอย่างตอนนี้เขาแค่ภาวนาขออย่าให้สืบสาวราวเรื่องไปถึงตัวลิ่งหูชงเลย มิเช่นนั้นต้องยุ่งแน่ ถึงลิ่งหูชงจะปกปิดว่าเป็นพวกเดียวกับเขา แต
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 229
พอได้ยินข่าวนี้ ฉินอวิ๋นฮุยสองขาพลันอ่อนแรง เกือบจะทรุดตัวลงกับพื้น จากเป็นผู้เดิมเกมฝ่ายเดียวในทีแรก สุดท้ายกลับกลายเป็นศึกพลิกผันอันสวยงามของฉินอวิ๋นฟานไปได้ส่วนเขาก็กลายเป็นตัวตลกเพียงหนึ่งเดียวในที่นี้“เสด็จปู่ คดีหัวหนูความจริงปรากฏแล้ว แม้ไม่รู้ตัวการที่แท้จริงเบื้องหลัง แต่ก็พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของหม่อมฉันได้แล้ว เห็นชัดว่ามีคนคิดเล่นงานหม่อมฉันอยู่เบื้องหลังพ่ะย่ะค่ะ”ฉินอวิ๋นฟานเอ่ยเสียงหนัก“ใต้ฟ้าสุขสงบ กลับมีคนกล้าเล่นงานรัชทายาทต้าเฉียนเรา เหิมเกริมยิ่งนัก! นี่คือการยั่วยุราชวงศ์ ฟานเอ๋อร์วางใจได้เลย เรื่องนี้ข้าต้องสืบให้ทะลุปรุโปร่ง คืนความเป็นธรรมให้แก่เจ้าแน่นอน!”ไท่ซั่งหวงเอ่ยด้วยท่าทางน่าเกรงขามท่าทีของไท่ซั่งหวงทำให้ฉินอวิ๋นฮุยหัวใจดังเถ้าถ่าน ส่วนฉินอวิ๋นฟานที่ได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่จากไท่ซั่งหวงกลับฉวยโอกาสได้ชัยรุกต่อเขาหันขวับมองทางหูหมิงชิงและเอ่ย “เสด็จปู่ กรมอาญาคือคมมีดที่ปฏิบัติตามกฎหมายของต้าเฉียนเรา หากมีดคมเล่มนี้ไม่มีดวงตาสว่างแยกแยะถูกผิด ทำงานอย่างเป็นกลางมีคุณธรรม กระทั่งตกเป็นเครื่องมือของคนอื่น สมควรมีโทษสถานใด?”“อะไรนะ? รัช รัช
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 230
ใบหน้าขององค์ชายรองแทบจะกลั่นเป็นหยดน้ำได้แล้ว อึมครึมจนน่ากลัว แต่เพื่อรักษาตำแหน่งของหูหมิงชิง เขาจึงได้แต่กัดฟันเสี่ยง“เหอะ เกินไป? แต่นี่ก็ไม่สำคัญ ข้าไม่สนใจหัวใจภายใต้หน้ามะระขมของท่านสักนิด สำหรับท่านจะเป็นยังไง ข้าหรือจะไม่รู้?”ฉินอวิ๋นฟานแค่นเสียงหัวเราะ “เอาละ ท่านทำตามที่พูดไว้ก่อนจะดีกว่า ขอขมาต่อข้า”“ขอขมาต่อเจ้า?”จิตใจของฉินอวิ๋นฮุยในเวลานี้ราวกับพนังเขื่อนแม่น้ำเหลืองแตก ครั้นปะทุมิอาจเก็บ เขาแพ้ย่อยยับจนถึงขั้นนี้แล้ว ยังต้องขอขมากับฉินอวิ๋นฟานอีกรึ?!ยามนี้ฉินอวิ๋นฮุยไม่ยินยอมอย่างยิ่ง สะกดไฟโกรธในใจอย่างหนัก ถ้าสายตาสามารถเอาชีวิตคนได้ เช่นนั้นฉินอวิ๋นฟานตรงหน้าคงถูกฆ่าไปแล้วแปดร้อยหน!“ยังไง? ลืมคำพูดที่ตัวเองพูดไปเมื่อกี้แล้วหรือ? ถ้าข้าสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเองได้ ท่านต้องขอขมาต่อข้าไง”ฉินอวิ๋นฟานเอ่ยเสียงหนัก“ดี ดี ทำดีมาก!”ฉินอวิ๋นฮุยโกรธจนควันจะออกจากหูแล้ว แต่สถานการณ์ไม่เป็นผลดีกับเขาอย่างยิ่ง จึงได้แต่กลั้นเพลิงโทสะ “ข้าขอขมาต่อน้องเจ็ด ข้าเข้าใจเจ้าผิดเอง!”“ท่านก็ขอขมาแล้ว ข้าย่อมไม่ถือสาเอาความกับท่านอีก”ฉินอวิ๋นฟานเอ่ย “เสด็จป
Latest chapter
