เสียงเพลงดังกระหึ่ม ดีเจหนุ่มสาววาดลวดลาย ในเวที นักท่องเที่ยวชายหญิงเกือบร้อยคน ดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน สาวๆแต่งกายยั่วยวนวาบหวิว ดูเร้าใจ คนข้างๆคลอเคลีย ออดอ้อน ปากแดงฉ่ำดื่มเหล้า อย่างยั่วยวน สายตาที่สบมามีความหมาย พริตตี้สาว ลูบไล้เคล้าคลึงทั่วร่างกาย วินคว้าเอวบางเข้ามากอดก่ายแนบชิด ประกบปากจูบอย่างยั่วเย้า ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม แล้วอมเหล้าไว้ในปาก ก่อนจะกรอกเหล้าเข้าปากเธอ แล้วบดจูบลงไป เสียงครางออกมาอย่างพึงพอใจ
"แค่จูบพี่วิน แอนก็จะแย่แล้วค่ะ พี่วินจูบเก่งมาก" นิ้วเรียวยาว ปลายเล็บทาสีแดงสด ลูบไล้ไปยังเป้ากางเกง
"ซิปตุงขนาดนี้ เราออกไปข้างนอกเถอะค่ะ"
เสียงกระซิบข้างหู วินลุกขึ้นโอบร่างบางติดมือออกไป เพื่อนร่วมโต๊ะ มองอย่างเข้าใจความหมาย พริตตี้สาวยิ้มหวานให้กับเพื่อนอย่างประกาศชัยชนะ คนอื่นๆมองกันด้วยความอิจฉา แค่ได้เค้ามากอดรัดก็น่าฟินแล้ว คุณวินยังใจดีให้ค่าขนมอีกด้วย ใครๆก็อยากได้คุณวินทั้งนั้น สาวๆบนโต้ะต่างส่งสายตาตามออกไป วินโอบเอวบางขึ้นไปห้องวีไอพีด้านบน ลูกน้องเปิดประตูอย่างรู้หน้าที่ ในนั้น มีโซฟาโค้งขนาดใหญ่ เก้าอี้ตัวใหญ่ โต๊ะกลาง และเหล้ายี่ห้อดังอย่างพร้อมสรรพ
วินผลักเธอไปบนโซฟา ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อลงเผยให้เห็นผิวสีแทน กล้ามเนื้อแน่น เข็มขัดแบรนด์หรูปลดออก แล้วถอดกางเกงออกอย่างรวดเร็ว แก่นกายโป่งพอง อยู่ภายในชั้นในสีดำสนิท พริตตี้สาวนั่งบนโซฟา ขาอ้าออกออกพร้อมเต็มที่ วินขยับเข้าไปใก้ล แล้วส่งตัวตนเข้าปากคนตรงหน้า
เธออม ดูดแท่งร้อนด้วยความเชี่ยวชาญ ถุงยางถูกแกะออกอย่างรวดเร็ว สอดครอบทันทีที่ดึงแท่งร้อนออกจากกายสาว เค้าขยับนั่งลง มือหนาดึงชุดกระโปรงขึ้น เธอไม่ได้สวมชั้นใน ข้างล่างเลยด้วยซ้ำ วินนั่งลงยกร่างบางขึ้นมาทาบทับ ให้เธอนั่งคล่อมเค้าแทน
"ทำให้หน่อย ทำดีให้กระเป๋าใบนึง"
สิ้นคำ เธอขยับตัวนั่งคล่อมด้วยความเชี่ยวชาญ เอวบาง โยกขยับ มือปลดสายเสื้อออก โชว์นมที่ดูไม่เป็นธรรมชาติ แต่ยั่วยวน วินคว้านมมาจับด้วยความเสียวซ่าน ข้างล่างเธอขยับโยกเก่งจริงๆ วินบีบนมอย่างเร้าใจ ก่อนจะเด้งรับข้างล่างอย่างรวดเร้ว แล้วฉีดน้ำใส่ถุงยางอย่างสุขสม เค้ายกตัวเธอขึ้นทันที เดินเข้าไปในห้องน้ำข้างๆ ล้างหน้า ซับเหงื่อ แล้วโยนผ้าเช้ดตัวผืนเล็กออกมาให้
"แต่งตัวนะ เก่งนะเนี่ย อายุเท่าไหร่"เค้าถามเปลี่ยนอารมณ์ระหว่างใส่เสื้อผ้า
"21ค่ะ"
เสียงตอบแบบแหบพร่า เธอดูเหนื่อยอ่อนระทดระทวย มือหนาคว้ากระเป๋าตังค์ หยิบเงินออกมาปึกนึงโดยไม่นับ ไม่น่าจะต่ำกว่าสองหมื่นส่งให้ แล้วเดินออกไป ไม่พูดอะไรอีก
ใบปอ ถือถุงขนมหอบพะรุงพะรังขึ้นมา วันนี้เธอสายมาก รถติดมหาประลัย ขนาดออกมาเร็วกว่าเดิมยังไม่ทัน มือบางสาละวันจัดขนมอย่างรวดเร็ว
วินมองตามแม่ค้าขนมที่เดินเข้าไปด้านใน สายตาคมคิดย้อนไปถึงคนอีกคนเมื่อคืน ยัยเด็กนี่อายุน่าจะน้อยกว่า หน้าตาก็ดีกว่าด้วยซ้ำ
ถ้ารักงานสบาย คงหางานอื่นได้ไม่ยาก เค้ารู้ซึ้งดีเลยว่าขายของเหนื่อยและยุ่งยากขนาดไหน ขนาดเค้ามีลูกน้องทำขนม มีคนเก็บล้าง วัตถุดิบก็มีคนจัดหามาให้ แต่เด็กคนนี้ วิ่งหน้าตาตื่นมาส่งขนมทุกวัน จำนวนค่อนข้างมาก และยังต้องกลับไปเตรียมของวันพรุ่งนี้ สายตาที่มองมีแววอ่อนแสงลง เมื่อสบสายตาเธอที่ส่งรอยยิ้มมาให้ วินเรียกเธอทันที
"น้องๆ ลูกสาวไม่มาหรอ "
เค้าชวนคุยอย่างไม่รู้จะถามอะไร
"เธอส่งรอยยิ้มมาให้ ก่อนจะตอบว่า
"วันนี้ยุ่งมากค่ะ ก็เลยไม่ได้พามาด้วย "
ใบปอมองแถวขนม วันนี้มีคนรอเพียง4-5คน เธอจำได้ว่า พอใจอยากกินขนมนี้มาหลายเดือนเเล้ว เธอจึงบอกเค้า
" วันนี้แถวไม่ยาวมาก หนูจะเข้าคิวซื้อไปฝากพอใจสักสองชิ้นนะคะ"
วินพยักหน้ารับคำ ใบปอไปยืนต่อแถว ระหว่างรอเธอมีกระดาษแผ่นเล็กจดยุกยิกในมือ วินยืนมองเธอ เสื้อยืด กางเกงยีนส์ มัดผมรวบที่ตอนนี้ยุ่งนิดหน่อย สะพายกระเป๋าสะพายข้าง ดูธรรมดาแต่น่ารักแบบเด็กๆ วินคิดในใจ แต่คงไม่เด็กแล้วสินะ มีลูกโตจะเข้ารร.อยู่แล้ว ความคิดค้านในใจ
เสียงหวานสั่งขนมสองชิ้น ราคาชิ้นละเกือบร้อย เค้าขายวันนึงคงได้เท่ากับเธอขายทั้งเดือนละมั้ง ใบปอมองเครื่องและอุปกรณ์ที่ทำโชว์อย่างตื่นตาตื่นใจ มือบางคว้าถุงขนมมาและจ่ายเงิน พนักงานบอกว่า สั่ง2ชิ้น คุณวินจัดให้เพิ่มอีก 2ชิ้นนะคะ ใบปอยิ้มรับ เมื่อเดินผ่านเค้า เธอหยุดยกมือไหว้
"หนูขอบคุณนะคะ สำหรับขนม วันหลังจะพาพอใจมาขอบคุณด้วยนะคะ "แล้วรีบเดินออกไปด้วยความยินดี
ใบปอนั่งมองพอใจกินขนมอย่างชื่นใจ และมีความสุข"อร่อยไหมคะ พอใจ"เธอถามลูกสาวตัวน้อย พอใจลุกขึ้นมาหาแม่ ยกจานขนมมาด้วย มือเล็กยกชิ้นขนมจ่อปากแม่"แม่ชิมนะคะ อร่อยมาก"ใบปอมองอาการลูกสาวแล้วยิ้มออกมา ก่อนจะกัดขนมเข้าปาก กลิ่นนม กลิ่นเนย แป้งหอม ไส้อร่อย เธอยิ้มหวานกับพอใจ"ขนมคุณวินอร่อยมากเนอะ"เสียงแม่คุยกับลูกหงุงหงิง"วันหลังเจอลุงวิน พอใจต้องขอบคุณลุงวินด้วยนะคะ"ใบปอเล่าให้ลูกสาวฟังว่า ลุงวินฝากขนมมาให้พอใจอีก2ชิ้นด้วย ลูกสาวตัวน้อยรับคำ ใบปอคิดถึงคุณวิน เค้าขยันทำมาหากิน หน้าตาก็หล่อเหลา สุภาพ แถมไม่เจ้าชู้อีกด้วย เธอสังเกตุเห็นว่ามีลูกค้าหลายคน เข้ามาทักทาย บางทีก็ส่งสายตาให้อย่างไม่ปิดบังแต่คุณวิน ไม่สนใจใคร แถมยังเอาใจภรรยามาก สั่งขนมเธอไปให้ภรรยาที่ได้ข่าวว่า กำลังท้องด้วย สงสัยคุณวินจะต้องรักภรรยามากแน่ๆ ใบปอคิดในใจ จะมีผู้ชายสักกี่คนที่ไม่เจ้าชู้ รักลูก รักภรรยาขนาดนี้ ผู้หญิงคนนั้นโชคดีมากที่มี สามีเป็นคุณวิน แถมแม่สามีก็ยังใจดีมาก คนหล่อ คนรวย คนดี อยู่ในคนๆเดียวกัน ใบปอคิดถึงวินอย่างชื่นชมคุณวิภาวี มารับขนมที่สั่งเอาไว้เป็นพิเศษในช่วงบ่าย ขนมดอกกุหลาบ 500ดอก จัดใส่จานใ
พอใจส่งเสียงหวาน เมื่อเดินผ่านร้าน ขนมของลุงวิน เสียงใส ส่งเสียงเรียก ลุงวิน ดังลั่น มือเล็กยกมือไห้วอย่างอ่อนน้อม"สวัสดีค่ะ ลุงวิน ขนมลุงวินอร่อยมากๆๆ พอใจกินคนเดียวหมดเลย"พูดแล้วก็ส่งยิ้มหวานสดใสไปให้ลุงวิน วินก้มตัวนั่งลงระดับใก้ลเคียงกันกับสาวน้อย วันนี้สวมเสื้อเอี้ยมกางเกงขาสั้นดูน่ารัก ทะมัดทะแมง สวมรองเท้ารัดส้นเพื่อให้เดินสะดวก"อร่อยมาก แล้ววันนี้จะทานอีกไหมคะ "ลุงวินถามกลับ ใบปอ รีบเร่งลูกสาว พอใจแม่รีบไปก่อนเถอะลูก เธอเร่งลูกสาวตัวน้อย พอใจละล้าละลังแม่เรียกแล้ว แต่ยังคุยกับลุงวินไม่จบเลย สายตาอ้อนวอนส่งไปหาแม่ วินมองอาการแล้วนึกเอ็นดู" เดี๋ยวพอใจไปขายขนมกับลุงวินดีกว่า ให้แม่ไปจัดขนม พอเสร็จแล้ว เดี๋ยวค่อยมารับที่ร้านลุงวิน "พูดบอกลูกแต่สายตามองแม่ ใบปอมองหน้าคุณวิน แล้วพยักหน้ารับ"ฝากด้วยนะคะ ไม่เกิน20นาทีค่ะ"วินพยักหน้ารับแล้วจูบมือสาวน้อย เข้าไปในร้านของตัวเอง อุ้มสาวน้อยขั้นนั่งบนเก้าอี้ตัวสูง สายตาเล็กๆ มองดูพี่ๆทำงานอย่างคล่องแคล่ว เป็นระเบียบ กลิ่นหอมอบอวลไปทั่วบริเวณ ลูกค้าสาวๆมองภาพคุณวินเลี้ยงเด็ก ต่างแอบกระซิบกระซาบ ความพ่อของลูกหนักมาก เสียงกระซิบกระซา
ตั้งแต่วันที่ยื่นขนมให้เค้าไปแล้ว ใบปอก็หลบเลี่ยงที่จะพบเจอกับคุณวิน เธอไม่อยากมองหน้าเค้า เค้าอยากสบสายตาเค้าเธอรู้ตัวเองแล้วว่า คุณวินมีผลกับเธอค่อนข้างมาก จากที่ประทับใจในความหล่อ สุภาพ และ ท่าทีอ่อนโยนของเค้าที่มีต่อพอใจแล้ว เค้ายังเป็นคนดีมากๆ รักแฟน รักครอบครัวใจดวงน้อยๆของเธอเริ่มจะไม่เป็นของเธออีกต่อไป ตั้งแต่มีพอใจ หัวใจของเธอก็ด้านชา คำพูดส่อเสียด นินทา ถาโถมเข้ามาไม่หยุดหย่อนเด็กสาวตัวคนเดียววัย เพียง19ปีในตอนนั้น เหนื่อยกาย เหนื่อยใจ สายตัวแทบขาด กว่าจะประคับประคองตัวเอง และ ลูกสาว มาได้ ทุกวันนี้เธอไม่เคยหวั่นไหวกับคำพูด หรือ ท่าทางอะไร ที่แสดงออกมาดูถูกเธอ ใบปอยืนได้ด้วยตัวเอง มีอาชีพ มีรายได้ มีเงินเก็บ คำดูถูกถากถางไม่เป็นผล แต่แี่ขนมกล่องเดียวที่คุณวิน หยิบยื่นมาให้เธอรู้แก่ใจดีว่า เค้ามีเจตนาดี ที่อยากให้พอใจ แต่เป็นเธอเองที่คิดเกินไป ว่าเค้าดูถูกเธอ ว่า แม่ค้าขนมอย่างเธอ คงไม่สามารถซื้อขนมราคากล่องละเกือบห้าร้อยให้ลูกกินได้ ซึ่งมันก็จริงเป็นบางส่วน ถ้าเทียบเค้ากับเธอแล้ว เงินห้าร้อยของเค้า คงมีค่าไม่เท่ากับเธอเงินห้าร้อยเธอต้องพันกุหลาบเกือบ100ดอก กว่าจะได้มันม
" ร้อนหรอลูกถึงได้รีบขึ้นรถมาเปิดแอร์ซะเย็นฉ่ำเลย "คุณวิภาวี ถามลูกชายอย่างเป็นห่วง หลังจากที่นางออกมาจากบ้านพร้อมใบปอ ลูกชายเธอก็รีบขึ้นรถมาสตาร์ทเครื่องเปิดแอร์เย็นฉ่ำ ท่าทางร้อนสุดขีด วินพยักหน้าให้แม่เบาๆ สายตาเหลือบมองเบาะหลัง พบถาดขนมวางเรียงราย"ขนมเอาไปฝากใครเยอะแยะครับเนี่ย"ให้บ้านเพื่อนแม่พรุ่งนี้ มีเปียแชร์จ้ะ วินรับรู้ สายตามองถนน หูฟังแม่พูดถึงใบปออย่างชื่นชม"ใบปอเนี่ย เค้าขยันนะ ทำงานทั้งวันไม่มีหยุด นี่ก็เตรียมจะขยายหน้าบ้าน รับลูกน้องเพิ่มอีกคนละ เพราะเดี๋ยวพอใจไป รร.ต้องไปรับ ส่งช่วงแรก งานจะสะดุด ตัวคนเดียวแท้ๆ อายุเท่านี้ เลี้ยงลูกหาเงินเองได้ คิดแล้วก็นึกเสียดายอนาคต ถ้าไม่มีลูก ชีวิตคงก้าวหน้า แต่ก็ยังดี ที่ไม่ทำบาปทำกรรมเอาลูกออก ไม่มีผัว แต่มีลูก แล้วดูพอใจสิ น่ารักน่าเอ็นดูนัก ลูกแพท ลูกณัฐฎ์ มีแต่ผู้ชาย จะหาอ่อนหวาน ออดอ้อนอย่างหลานสาว ก็ยังไม่มี "วินได้ฟังแม่พูด อดจะเห็นตามคำแม่ไม่ได้ พอใจน่ารักน่าเอ็นดูจริงๆ แม่เค้าสอนมาดี ตัวใบปอเองก็น่าตาน่ารัก กิริยามารยาทก็ดี ขยันทำมาหากิน ยิ่งแม่มาบอกว่า พ่อพอใจไม่มี ก็ยิ่งนึกสงสาร แถมตัวเองอายุก็ยังน้อยต้องมารับผิด
แม้ว่าเธอและเค้า จะเป็นเพียงคนรู้จักอย่างผิวเผินเท่านั้น แต่กว่าสามเดือนที่ผ่านมา เธอมองเค้าไปคนดี ขยันทำงาน และ รักครอบครัว แต่ภาพตรงหน้า ที่เธอได้เห็นนั้น ไม่ผิดตัวแน่นอนภาพชายหญิงคู่หนึ่ง จูบกันอย่างดูดดื่มบริเวณลานจอดรถหน้าคอนโดหรูในเวลาตีห้าครึ่ง ฝ่ายชายอยู่ในสภาพเสื้อผ้าหลุดรุ่ย ส่วนฝ่ายหญิง ก็มีสภาพไม่ต่างกัน มือบางกำพวงมาลัยในรถแน่น กระบอกตาร้อนผ่าวเธอยอมรับว่าเธอแอบมองเค้า เค้าเป็นคนดีในสายตาเธอ แต่ภาพนี้ลบความดีของเค้าไปเสียหมด ถ้าวันนี้เธอไม่ออกมาส่งขนมให้ลูกค้าที่ต้องการขนมไปจัดงานมงคลเช้านี้ละก็เธอคงหลงเทิดทูนบูชาเค้าต่อไป ผู้ชายก็เหมือนกันหมดทุกคน เจ้าชู้ กินไม่เลือกใบปอมองภาพตรงหน้าอย่างรู้สึกผิดหวังไม่น้อย ทำไม ทำไม คุณวิน เป็นคนแบบนี้ ระหว่างทางขับรถกลับบ้าน เธอคิดถึงแต่เรื่องของเค้า เธอไม่รู้หรอกว่า ชายหญิงคู่นั้นจะมีอะไรเกินเลยมากน้อยแค่ไหนแค่เค้าจูบกับคนอื่นได้ มันก็ผิดมากแล้ว ในเมื่อเค้ามีภรรยาที่กำลังท้องอยู่ที่บ้าน แต่ตัวเค้ากลับมาจูบดูดดื่มกับผู้หญิงอื่นแบบนี้ คุณป้าจะรู้ไหมว่าลูกชายคุณป้า เป็นคนแบบนี้ ภรรยาเค้าคงจะเสียใจมากที่รู้ว่าสามีทำตัวแบบนี้ ยิ่งคิด
เสียงกริ่งหน้าบ้านรัวๆในช่วงสองทุ่ม คนงานกลับหมดแล้ว มีเพียงสองแม่ลูกอยู่ตามลำพัง วินมองเข้าไปด้านในบ้าน มีแสงไฟเปิดสว่าง ห้องทำขนมก็ยังเปิดไฟสว่างอยู่ เสียงประตูหน้าเปิด ใบปอยื่นหน้าออกมา"มีอะไรคะ "เสียงถามห้วนๆ"แม่ให้เอาถาดมาใส่ขนมที่สั่งไว้ "เค้าตอบเสียงห้วนไม่แพ้กัน เปิดรั้วจะเอารถเข้าไปจอดขวาง เห็นมั้ย เค้าสั่ง พอใจมองถนนแล้วถอนหายใจ ถ้าจอดแปปเดียวขวางหน้าบ้านคงไม่เป็นไร แต่ถาดหลายใบ คงต้องใช้เวลาหลายนาที มือบางไขกุญแจ เปิดรั้วให้เค้าเข้ามา วินขับรถมาจอด เปิดท้ายรถยกถาดใบสวย 5ใบออกมา"วางตรงไหน จะยกไปให้ "เธอเดินนำเค้ามาที่ห้องขนม เปิดประตูให้เค้า เอาถาดไปวาง เสร็จแล้วก็นั่งบนเก้าอี้พลาสติก ที่วางใก้ลๆ"ไม่มีน้ำใจจะเสริฟน้ำสักแล้วใช่ไหม "เธอไม่ตอบ แต่เดินไปเปิดตู้เย็น เทน้ำใบเตยใส่แก้ว มาวางไว้ให้เค้า วินดื่มน้ำช้าๆอย่างกวนอารมณ์ ใบปอมองอย่างหยุดหงิด วินวางแก้วลง"ดื่มน้ำแล้วใช่ไหมคะ จะกลับหรือยัง"เธอแถมแกมไล่เค้า "อะไรกันเด็กไม่มีมารยาท ไม่มีสัมมาคารวะ"เค้าบ่นเธออกมาจนได้ ใบปอได้ฟังก็โมโหขึ้นมา"แล้วคุณละ เป็นผู้ใหญ่ยังไง ต่อหน้าอีกอย่าง ลับหลังอีกอย่าง ใบปอพูดออกมาอย่างเ
เสียงทุ้มที่กระซิบข้างหู ยังวนเวียนในสมอง"อยากจูบใบปอ"เค้าอยากจูบเธอ สายตาฉ่ำหวาน นั่งมองหน้ากระจก คุณวินจูบเธอ เธอจูบกับเค้า ก่อนประตูรั้วจะปิดลง เค้ายังบอกกับเธออีกว่า"ต่อไปนี้ ถ้าไม่อยากให้พี่ไปจูบใคร ใบปอก็ต้องให้พี่จูบนะ"เธอฝันไปใช่ไหม เค้ายังโสด เค้าไม่มีภรรยา แล้วเค้าก็จูบกับเธอ ใบปอจูบกับเค้า จูบของเค้าลึกล้ำ ดูดดื่ม เธอกำลังตกหลุมพรางเค้าแล้ว ใบปอคิดในใจ มือบางคว้าแทปเล็ต เสริชชื่อเค้า ภาพปรากฎตรงหน้า ประวัติยาวยืด วิน ลูกชายคนเดียว สถานะโสด แต่ไม่สด เค้าหล่อ รวย และ เจ้าชู้มากภาพในกูเกิล กว่าร้อยภาพ ทั้งหมดมีแต่ภาพคู่ของเค้า กับผู้หญิงหลากหลายคน ใบปอมองภาพตรงหน้า แล้วนิ่งอึ้ง สุดยอดคาสโนว่าตัวพ่อ ของเมืองไทย นี่คือฉายาของเค้า ใจที่เต้นแรงเมื่อสักครู่กลับห่อเหี่ยวขึ้นมาอย่างน่าตกใจ เมื่อเห็นภาพเหล่านั้น จูบของเค้าที่ให้กับเธอ มันคงไม่ได้มีความหมายอะไรใช่ไหม ใจของเธอเต้นแผ่วลงอย่างน่าประหลาดใจวินกลับบ้านด้วยความรู้สึกอันหลากหลาย เค้าจูบเด็กคนนั้นไปแล้ว สาวน้อยแม่ม่ายลูกติดด้วยซ้ำ แต่จูบไม่เป็น วินยิ้มอย่างอารมณ์ดี สายตาเว้าวอน วอนขอ ยังติดตาเค้าอยู่ ถ้าไม่กลัวจะตกใจ จะปล
พอใจ นอนตั้งแต่สองทุ่มทุกวัน ใบปอ เข้าไปอ่านนิทานให้พอใจฟังได้ไม่ถึงครึ่งเรื่อง ลูกสาวตัวน้อยก็กลับสนิทไปในทันที ใบปอใจเต้นตุบตับเธอไม่ปฎิเสธว่าเธอตื่นเต้นและรอคอยให้เค้ามา เสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น เธอลุกออกไปดู เค้ามาแล้ว วินอาบน้ำเปลี่ยนชุด เป็นเสื้อยืด กางเกงขาสั้น ดูสบายๆในลุคนี้แต่หล่อมาก เค้าขับรถเข้ามาจอด มือหนารวบถุงอาหารมาไว้เต็มมือ"กินข้าวหรือยัง " เธอพยักหน้าแทนคำตอบ"พี่ซื้อกับข้าวมาเยอะเลย กะว่าจะมากินกับใบปอ กับพอใจ"เรากินตั้งแต่ยังไม่หกโมงเย็นค่ะ ที่บ้านนอนเร็ว เพราะต้องตื่นเช้า"เธอบอกเค้า "คุณวินจะทานอะไรคะ หนูจะจัดใส่จานให้"เธอถาม วินส่ายหน้า คว้าเอวบางเข้ามากอด"เรียกใหม่สิ ใบปอ เรียกพี่ว่าอะไรนะ ""คุณวิน"สิ้นเสียง เค้าจูบปากเธอเบาๆ"ต่อไปนี้ ถ้าเป็นคุณวินหนึ่งคำจุ๊บหนึ่งที ทุกที่ทุกเวลา ตกลงไหม "เธอส่ายหน้า เหมือนไม่ยอมรับ "ถ้าไม่เชื่อพี่ ลองได้เลยใบปอ " เค้ายิ้มกริ่มใส่เธอ อย่างอารมณ์ดีกว่าสองชั่วโมงที่อยู่ด้วยกัน เธอแนบชิดกับเค้าบนโซฟาตัวเก่า พัดลมพัดเอื่อยๆ เหมือนกับเค้าจะมาอยู่ผิดที่ผิดทาง บ้านหลังเก่าของเธอ กับคุณชายอย่างเค้า มองยังไงก็ไม่เข้ากันสักนิ
ร่างผอมบางผิวขาวผ่อง สวมเดรสสั้นสีฟ้าอ่อนดูสวยหวาน ผมยาวดัดคลอเคลียเป็นลอนเกลียวประดับด้วยกิ้บแบรนด์หรู สวมรองเท้าส้นสูงดูสง่างาม มือเกี่ยวแขนคนข้างๆอย่างประหม่า วินมองเมียอย่างชอบใจ"พี่วินคะ ใส่ชุดแบบนี้ใบปอไม่มั่นใจเลย"เสียงภรรยาสาวเอ่ยออกมา คล้ายจะไม่มั่นใจ"เมียพี่สวยที่สุด น่ารักที่สุด"เค้าปลอบเธอแล้วสบตา อย่างมีความหมาย แพทกับณัฐฎ์ ยืมมองคนทั้งคู่ที่เดินเข้ามา แล้วอมยิ้ม ต่างทักทายกันอย่างคุ้นเคย วันนี้เป็นงานฉลองครบรอบ สิบปีร้านเพชรชื่อดัง พวกเค้าได้รับบัตรเชิญมาร่วมงาน ในฐานะลูกค้า คู่ค้า ในการทำธุรกิจ พ่อแม่ลูกอ่อนทั้งสามต้องออกมาจากบ้านทั้งที่ปกติแล้วน้อยครั้งนักที่จะมาร่วมงานวันนี้ งานวันนี้จัดที่ชั้นลอยฟ้าของThe sky ณัฐฎ์ แอบแซวน้ำหวานว่า คืนนี้พี่จะพาหวานรำลึกความหลัง ครั้งแรกของเราน้ำหวานที่วันนี้สวมชุดสีครีม ดูขาวผ่องไปทั้งตัว มือหนาของสามีโอบเอวไม่ห่างกาย แพทส่งแก้วเหล้าให้หนุ่มๆ สายตาของทั้งวิน และณัฐฎ์ สองหนุ่ม มองเมีย เหมือนจะถามว่า ดื่มได้ไหม พอเมียสบตาพยักหน้าน้อยถึงได้กล้าหยิบ พี่แพทพี่ใหญ่สุด แซวออกมา"ไอ้พวกนี้กลัวเมีย"แล้วหัวเราะออกมา รินหันไปมองสบตาพี่แพ
เสียงลูกชายยื่นคำขาดกับแม่ยืนยันว่าจัดงานแต่งเล็กๆเท่านั้น จะไม่เลี้ยงฉลองใหญ่โต เพราะใบปอเริ่มท้องใหญ่ แถมยังเริ่มแพ้มากแล้วด้วยช่วงเช้าแทบจะลุกไม่ไหวเนื่องจากอาการวิงเวียนคลื่นไส้ เพิ่งจะมาออกอาการตอนท้องได้เกือบสามเดือนแล้ว วินแทบจะไม่เป็นทำอะไรเพราะห่วงใบปอเหลือเกิน อาการหน้าซีดเซียว ช่วงเช้าถึงเที่ยง แถมยังทานอาหารได้น้อย คนเป็นสามีทำอะไรไม่ได้เลย ได้แต่คอยปลอบใจวินนั่งมองเมียด้วยความสงสาร มือหนาลูบหน้าที่ซีดเซียว ปากประทับจูบที่หน้าผากขาว เสียงทุ้มถามอย่างเป็นห่วง''อยากกินอะไรไหม อ้วกออกมาหมดแล้ว "เค้าอยากจะแพ้แทนเมียจริงๆวินคิดในใจ เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้น วินออกไปดู รับแก้วน้ำมะนาวเข้ามา แม่บ้านบอกว่า คุณวิภาวี ทำมาให้คุณใบปอวินพยักหน้ารับ มือหน้าประคองเมียให้จิบน้ำมะนาว รสชาติเปรี้ยวอมหวานนิดๆ ลดอาการอาเจียนได้ดี แถมกระตุ้นอาการอยากอาหาร ใบปอซุกอกกว้าง กอดเค้า แล้วเงยหน้ามอง"กินชาบูร้อนๆได้ไหมคะ "เสียงอ้อน ออกจากปาก วินพยักหน้า ยิ้มอย่างยินดี กดกริ่งลงไปข้างล่าง สั่งแม่บ้านให้เตรียมชาบูไว้ ถ้าเสร็จแล้วให้รีบบอกด้วย"พี่เป็นห่วงใบปอมากๆ งานแต่งแค่สวมแหวน รดน้ำสังข์
คุณวิภาวี ร้องกรี้ดด้วยความดีใจ ที่ได้เห็น ที่แผ่นอัลตร้าซาวน์ ที่ลูกชายนำมาอวด ใบหน้าของคุณย่ายิ้มกว้างออกมา หลังจากเห็น รายละเอียด ที่ลูกชายอธิบายให้ฟัง"นี่ไงครับ จิ๋วๆ นี่ไง " ความดีใจ ที่จะมีหลาน ทำให้คุณวิภาวีน้ำตาคลอหน่วยในดวงตา แล้วจับมือลูกสะใภ้ ที่ทำหน้า ไม่ค่อยถูก เพราะมีหลากหลายความรู้สึกปะปนกัน"ใบปอ เป็นอะไรไปลูก บอกแม่มาสิ " คุณวิภาวี จับอาการของลูกสะใภ้ได้ จึงถามออกมา ด้วยความเป็นห่วง"พี่วินบอกว่า ใบปอท้องแล้ว ต้องรีบจัดงานแต่งงานทันทีค่ะ "ถ้าจะพูดกันตามจริง ตอนนี้เธอก็เป็นภรรยาของเค้าตามกฎหมายนั่นแหละ แต่ว่า การจัดงานแต่งงาน มันเป็นเรื่องใหญ่มาก"ไม่ต้องห่วงเลย เดี๋ยวแม่จะจัดการเอง เอาให้ใหญ่โต สมฐานะไปเลย "รถตู้คันหรู แล่นมาจอดในบ้านหลังใหญ่ วินลงจากรถ แล้วรับแม่ลงมา ต่อด้วย พอใจ และคนสุดท้าย ใบปอ ร่างผอมบางตอนนี้เริ่มอวบอิ่มขึ้นมาเนื่องจากน้ำหนักตัวที่เพิ่มมากขึ้น พอใจจูงมือคุณย่าเดินเข้าบ้านคุณย่ากิมฮวยด้วยความคุ้นเคย หลังจากที่เคยมาที่นี่หลายครั้งแล้ว คุณกิมฮวย มองวินที่โอบเอวสาวน้อยเข้ามาท่าทีหวงแหน ก็อดที่จะค้อนใส่ไม่ได้ ท่าทางหลงน่าดู สายตามองตาปรอยเชียว ทั้
ร้านขนมไทยเล็กๆ ที่ตอนนี้ออร์เดอร์แทบจะล้นมือ ทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ของใบปอและพอใจดีขึ้นมากกว่าเดิม รายได้ที่หามาได้จากน้ำพักน้ำแรง ถูกเก็บออมเอาไว้ เพื่ออนาคตของลูกสาว แม้ว่าตอนนี้ คุณพสุธร แจ้งว่า คุณวิน จัดการเรื่องบัตรเครดิต ให้ใบปอเป็นที่เรียบร้อย และสำหรับเด็กหญิงพอใจ ค่าเล่าเรียน และค่าใช้จ่ายต่างๆ คุณวินก็จัดการเอง แต่เพราะความเกรงใจ เรื่องเงินทอง เป็นเรื่องละเอียดอ่อน ทำให้ พอใจ ยังคงใช้เงินส่วนตัวของตัวเองอยู่พนักงานในบ้านที่เป็นลูกจ้างทำขนม มองดู คู่รัก ที่เหมือนจะมีปัญหากัน หลังจากที่ คุณวินกลับมาที่บ้านในช่วงเย็น เสียงพูดคุยกันเรื่องค่าใช้จ่าย ทำให้คนที่อยากรู้ เงียบกริบ เพื่อ ฟังบทสนทนา"พี่ใส่บัญชีให้ใบปอไปแล้ว แล้วใบปอก็ไม่เคยเบิกเงินมาใช้เลย ใบปอเอาเงินที่ไหนใช้ "เงินเดือนห้าหลัก ที่เค้าให้เลขาจัดการให้เธอทุกเดือน ยังไม่มีการเคลื่อนไหวใดใด รวมถึง เงินในบัตรเครดิต ก็ยังไม่มียอดเรียกเก็บ เลยสักยอด"ใบปอทำแบบนี้ ได้ยังไง "เธอยิ้มหวาน ออดอ้อนเอาใจ แล้วขยับเข้าไปกอดเค้า"ใบปอมีรายได้ ใบปอหาเงินได้ รายได้ของใบปอ มีพอสำหรับใช้จ่ายค่ะ ส่วนเงินของพี่วิน ใบปอขอเก็บออมเอาไว้น
เด็กหญิงพอใจ มองบ้านที่เปลี่ยนไปอย่างมาก แล้วก็ยิ้มกว้างอย่างมีความสุข โลกขอเธอ ที่เคยเป็นมา มีเพียงแม่จ๋า คนเดียวเท่านั้น แต่หลังจากที่มีลุงวินเข้ามา ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไปมาก และจนถึงตอนนี้ เธอมีคุณย่าขา และคุณปู่ กับพี่ๆอีกหลายคน ที่ช่วยดูแลเธอ อย่างดี"ว้าว สวยจังเลยค่ะ " ห้องนอนเล็กๆ ที่แม่จ๋า ปรับปรุงให้ใหม่ ทำให้เด็กหญิงตาโต ขึ้นมาหลังจากที่ได้เห็น ที่นอนเล็กๆ มีผ้าปูที่นอนลายเจ้าหญิง และมุ้งกรโจมสีชมพูหวาน ของเล็กๆน้อยๆ ที่แม่จ๋า ทำให้ มันทำให้เธอ หัวใจพองโต"สวยที่สุด สวยมากๆ มากๆเลยค่ะ แม่จ๋า " พอใจร้องขึ้นมาด้วยน้ำเสียงร่าเริง ตาเป็นประกาย เธอไม่ได้กลับมาบ้านหลายวัน เพราะไปอยู่บ้านคุณย่ามา คุณย่าพาไปบ้านเพื่อน ไปเจอคุณย่าหลายๆคน ที่บ้านหลังใหญ่ พอใจจำชื่อคุณย่า ได้เกือบหมดทุกคน"ชอบไหมคะ พอใจ " ลุงวินถามเสียงเบาๆ แล้วนั่งลง ที่พื้น ก่อนจะหยิบรูปภาพ ที่อยู่ในกรอบรูปเล็กขึ้นมาให้ดูรูปเราทั้งสามคน ถ่ายด้วยกัน ที่เขาใหญ่"อุ้ย พอใจ แม่จ๋า แล้วก็ลุงวิน " เด็กหญิงเสียงหวาน มองดูรูปตรงหน้า แล้วยิ้มให้ลุงวิน ที่ดึงตัวเธอ มานั่งที่ตัก"พอใจ พอใจรักลุงวินไหมคะ " เด็กหญิงพยักหน้า แล
คุณวิภาวีที่เดินสายเห่อหลานสาว พาไปโน่นมานี่ ยึดเอาไว้กับตัวเอง ไม่ยอมให้ห่างไปไหน คนที่ได้ผลประโยชน์ที่สุดในเรื่องนี้ คงจะหนีไม่พ้นลูกชายตัวแสบ ที่ตอนนี้ ไม่ยอมห่างเมียไปไหนเลยบ้านหลังเล็กที่เคยเป็นที่พักอาศัยและทำขนม ถูกจัดใหม่จนแทบไม่เหลือเค้าโครงแบบเดิม กล้องวงจรปิดนับสิบตัวที่ติดเอาไว้คอยดู ทีมงานทำขนมที่ตอนนี้เพิ่มมาเกือบสิบคนแล้ว ห้องทำขนมที่เล็กแคบ ถูกต่อเติมออกไปจนเต็มพื้นที่ แล้วก็ติดแอร์ ให้ลูกน้องได้นั่งทำงานกันอย่างสบายๆ ทุกอย่างที่เกิดขึ้น รวดเร็วมาก หลังจากที่คุณวิภาวีทราบเรื่อง และ พูดกันเข้าใจดีแล้ว ใบปอก็รุ้สึกว่า ตัวเอง ได้มีครอบครัวใหม่ที่สมบูรณ์มากจริงๆออร์เดอร์ขนมมากขึ้นเป็นทวีคูณ แต่เจ้าของร้าน เหนื่อยน้อยลง เพราะ มีคนที่ช่วยคิด คำนวนต้นทุนและกำไร แถมยังเพิ่มค่าแรงไปอีกด้วย มือบางที่กำลังกดเครื่องคิดเลข และจดรายละเอียด เพื่อจะแจกจ่ายงาน สวมแหวนวงเล็ก ที่แสนน่ารัก เอาไว้ที่นิ้วนางข้างซ้าย"เสร็จหรือยัง ร้อน อยากอาบน้ำ ""ก็ไปอาบสิคะ ใบปอทำงานอยู่ " เธอชี้ที่กระดาษ ตรงหน้า แต่เค้ากลับไม่ยอมมือเรียวขาวจัด ค่อยๆ ถอดนาฬิกาแพงออก วางบนโต๊ะ แล้วปลดกระดุมเสื้อทำงานช้
คุณวิภาวี พาหลานสาวหมาดๆไปเดินช้อปปิ้งห้างดัง เสียงเรียก คุณย่าคะ คุณย่าขา ทำเอานางปลื้มปริ่มอิ่มใจคุณย่าขาเลือกซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ ตุ๊กตา ของเล่น และเตียงนอนเจ้าหญิง ให้อย่างมีความสุข พอใจยิ้มกว้าง แต่ก็กลัวแม่จ๋าจะดุ เพราะว่าแม่จ๋าบอกว่าแม่จ๋าทำงานเหนื่อย กว่าจะได้เงินมาแต่ละบาท เวลาพอใจอยากได้อะไร ให้พอใจคิดก่อนว่าอยากได้มากมั้ย ถ้าอยากได้ไม่มาก ก็ยังไม่ต้องซื้อ แต่ถ้าพอใจอยากได้มาก ยังไม่เคยมี และมีประโยชน์ แต่ต้องราคาไม่แพงด้วย แม่จ๋าจะซื้อให้แต่วันนี้คุณย่าไม่ถามพอใจสักคำ ว่าพอใจอยากได้หรือป่าว เสื้อผ้าลายเจ้าหญิง ชุดกระโปรงน่ารัก รองเท้าสวยๆหลายคู่ ที่พี่ๆพนักงานหยิบมาให้คุณย่าเลือก คุณย่าก็เพียงแต่มอง แล้วให้พอใจลองทาบดู พอขนาดพอดี หรือใก้ลเคียงกับที่พอใจจะใส่ได้ คุณย่าก็พยักหน้าอย่างเดียวพี่ๆก็ยิ้มดีใจ แล้วหยิบตัวอื่นมาอีกหลายตัว เสียงพอใจเล่าให้คุณย่ากิมฮวยฟัง คุณกิมฮวยฟังไปยิ้มไป แถมยังมองหน้าเพื่อนรัก ที่กลั้นหัวเราะอยู่อย่างอดไม่ได้ พอเล่าจบ แม่หนูน้อยก็จิบน้ำหวานอึกใหญ่ คล้ายกับเหนื่อยเต็มที่ ทำท่าทางกิริยา น่าเอ็นดู นางกิมฮวยบอกเพื่อนรัก คุณวิภาวี ตอบเบาๆ"แม่เค้าเล
ใบปอที่ได้ยินทุกคำพูดของคุณวิภาวี ก็น้ำตาร่วงหล่นออกมา ความจริงแล้ว ที่คุณวิภาวี มาหาเธอ พร้อมกับพูดถึงเรื่องความสัมพันธ์ของลูกชายท่าน ก็ทำให้เธอหวาดกลัวเหลือเกิน เพราะรู้อยู่เต็มอก ว่า ครอบครัวที่มีฐานะ มีชาติตระกูล มีคนนับหน้าถือตา อย่างครอบครัวคุณวิน กับ เธอ แตกต่างกันมาก แต่สิ่งที่ ใบปอได้ยินจากปากของคุณวิภาวี ทำให้เธอ ร้องไห้หนักยิ่งกว่าเดิม"ใบปอ ตาวิน เค้าบอกแม่ ว่าเค้ารักหนู เค้าจริงจังกับหนู เค้าบอกว่า เค้าจะไม่มีวันเลิกกับหนู " มือนุ่มนวลที่สวมแหวนเพชรราคาแพง ลูบผมของเธอเบาๆ ด้วยความเอ็นดู เหลือเกิน"คนอื่นจะคิดยังไง ช่างเค้า ถ้าวินเลือกแล้ว วินต้องหนักแน่น แม่รู้มาว่า พอใจเป็นหลานสาวใช่ไหม "เธอน้ำตาร่วงหล่น แล้วพยักหน้า ตอบรับ คนอื่นจะมองเธอยังไง เธอไม่สนใจหรอก เธอจะเลี้ยงพอใจให้ดีที่สุด ในฐานะแม่ของพอใจ ไม่ใช่ในฐานะ น้าสาว และความสัมพันธ์นี้ จะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง เด็ดขาด"เมื่อก่อน ใบปอ คือใบปอ แม่ของพอใจ แต่ตอนนี้ ใบปอเป็นแฟนวิน คงมีคนอื่น พูดเรื่องใบปอ พอใจ กันสนุกปากไปหมด แต่สำหรับแม่แล้ว ใบปอ มีหัวใจ ที่หนักแน่นเหลือเกิน แล้วแม่ ก็อยากให้ใบปอมั่นใจว่า ถ้าแต่งเข้าบ้านเ
คุณวิภาวี มองภาพตรงหน้าที่พสุธรส่งมาให้ดู นัยน์ตามีน้ำตาคลอ วินของแม่ ทำไมทำแบบนี้ ภาพลูกชายคนเดียวของนาง จับจูงใบปอและพอใจ เดินลงจากรถเดินเข้าไปที่บ้านพักของนางที่เขาใหญ่ ภาพวินปิ้งบาร์บีคิว รอยยิ้มกว้างที่น้อยกว่าน้อยที่ใครจะได้เห็นภาพวินอุ้มพอใจ มืออีกข้างจับใบปอ และอีกหลายๆภาพ บรรยายได้มากกว่าคำพูดถึงความสนิทสนมลึกซึ้งของคนในภาพ เมื่อเช้าลูกชายถือกระเป๋าเดินทางใบเล็กลงมา บอกแม่กับพ่อว่า วินจะไปเขาใหญ่ นางก็ไม่ได้สะกิดใจอะไร แต่มานึกได้ว่าร้านคุณมณีก็ปิด ทั้งคู่อาจจะไปด้วยกัน แล้วก็จริงดังคาด พากันไปจริงๆด้วย หัวใจคนเป็นแม่เต้นรัวตุบตับ วินนะวิน นางได้แต่พึมพำในใจคนเดียววินพาสองแม่ลูกมาส่ง ทั้งสามคนเต็มอิ่มไปด้วยความสุข วินช่วยเก็บของเข้าที่ จนเสร็จเรียบร้อย ใบปอซื้อขนมมาฝากคนงานหลายอย่าง เสียงพอใจคุยงุ้งงิ้งว่าอยากไปเที่ยวอีก ยังไม่อยากกลับ ลุงวินรับปากว่าจะพาไปอีกแน่นอน เค้าสั่งให้เธอนอนตั้งแต่หัวค่ำ เพราะพรุ่งนี้ต้องไปตื่นแต่เช้า พอใจต้องไป รร.ด้วย ใบปอกอดเค้าอย่างแสนรัก เธอกอดเค้าที่หน้าบ้านตอนออกมาส่ง วินสบตาแล้วบอกว่า"พี่รักพอใจ แล้วก็รักแม่พอใจด้วย"ใบปอกอดเค้าอีกครั้ง พอแ