ร่างผอมบางผิวขาวผ่อง สวมเดรสสั้นสีฟ้าอ่อนดูสวยหวาน ผมยาวดัดคลอเคลียเป็นลอนเกลียวประดับด้วยกิ้บแบรนด์หรู สวมรองเท้าส้นสูงดูสง่างาม มือเกี่ยวแขนคนข้างๆอย่างประหม่า วินมองเมียอย่างชอบใจ"พี่วินคะ ใส่ชุดแบบนี้ใบปอไม่มั่นใจเลย"เสียงภรรยาสาวเอ่ยออกมา คล้ายจะไม่มั่นใจ"เมียพี่สวยที่สุด น่ารักที่สุด"เค้าปลอบเธอแล้วสบตา อย่างมีความหมาย แพทกับณัฐฎ์ ยืมมองคนทั้งคู่ที่เดินเข้ามา แล้วอมยิ้ม ต่างทักทายกันอย่างคุ้นเคย วันนี้เป็นงานฉลองครบรอบ สิบปีร้านเพชรชื่อดัง พวกเค้าได้รับบัตรเชิญมาร่วมงาน ในฐานะลูกค้า คู่ค้า ในการทำธุรกิจ พ่อแม่ลูกอ่อนทั้งสามต้องออกมาจากบ้านทั้งที่ปกติแล้วน้อยครั้งนักที่จะมาร่วมงานวันนี้ งานวันนี้จัดที่ชั้นลอยฟ้าของThe sky ณัฐฎ์ แอบแซวน้ำหวานว่า คืนนี้พี่จะพาหวานรำลึกความหลัง ครั้งแรกของเราน้ำหวานที่วันนี้สวมชุดสีครีม ดูขาวผ่องไปทั้งตัว มือหนาของสามีโอบเอวไม่ห่างกาย แพทส่งแก้วเหล้าให้หนุ่มๆ สายตาของทั้งวิน และณัฐฎ์ สองหนุ่ม มองเมีย เหมือนจะถามว่า ดื่มได้ไหม พอเมียสบตาพยักหน้าน้อยถึงได้กล้าหยิบ พี่แพทพี่ใหญ่สุด แซวออกมา"ไอ้พวกนี้กลัวเมีย"แล้วหัวเราะออกมา รินหันไปมองสบตาพี่แพ
ร่างสูงโปร่ง ผิวสีแทน ดูสมาร์ท ทั้งท่าทางและเสื้อผ้าที่สวมใส่ ดูหรูหราและแพงไปทั้งตัว การ์ดในผับเปิดประตูออกพร้อมยกมือไห้ว อย่างนอบน้อมผับหรูแห่งนี้ ต้องมีเม็มเบอร์เท่านั้น ถึงจะเข้าไปได้ The sky อยู่บนชั้นบนสุดของตึก มีมุมมองวิว 360องศาทั่วกรุงเทพ ยอดจองของลูกค้าแน่นทุกคืน แถมยังจองจัดอีเว้นท์ หรือ จัดงานวันเกิด ยาวข้ามปี ที่นี่เป็นแหล่งทำเงินหลักของเค้า แม้วินจะมีผับอีกสองแห่ง และร้านขนมอีกร้านนึง แต่ก็ยังไม่ทำเงินเท่าที่นี่ เสียงผู้จัดการเข้ามาทักทายและรายงานรายได้เมื่อคืนนี้วินพยักหน้ารับรู้ แล้วเดินเข้าไปในห้องทำงานส่วนตัว วิวสวยอากาศดี บรรยากาศในร้านตกแต่งอย่างหรูหรา ชุดโซฟา เก้าอี้ เเก้วเหล้า แก้วน้ำ จานชามดูหรูหราสมราคา เม็มเบอร์ แม้ไม่มีเม็มเบอร์ แต่ก็ต้องมีบัตรเพื่อจะเข้าออกเป็นกรณีพิเศษเหมือนที่น้ำหวานได้ว้อชเชอร์จากแม่เค้า แล้วมาเที่ยวที่นี่ จนได้เจอกับไอ้ณัฐฎ์ เพื่อนเค้า เมือก่อนมันก็ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าเค้าเท่าไหร่ พอเจอน้ำหวาน เพื่อนเค้าก็เปลี่ยน เปลี่ยนชัดเจน ตอนจีบว่าติดแล้ว พอแต่งติดยิ่งกว่า ตอนนี้เมียท้อง ไอ้ณัฐฎ์หายหัว คุยกันล่าสุดมันบอกกูอาบน้ำวันละสี่รอบอย่างต่
สาวน้อยร่างบางตัวเล็ก อายุเพียง21 ปีเท่านั้น มือบางเล็กขยับพันพับขนมชั้นแผ่นบาง ที่ทำเสร็จอุ่นๆ ประดิดประดอย เป็นดอกกุหลาบ จัดลงกล่องอย่างสวยงาม เจ็ดโมงเช้าแล้ว ขนมยังทำไม่เสร็จเลย เธอต้องเร่งมือ เพื่อให้ทันนัดรับในช่วงสายของวันนี้ ใบปอ เร่งมือทำขนมอย่างเร่งรีบเธอลุกมาทำขนมตั้งแต่ตี4แล้ว อาชีพแม่ค้าขนมหวานของเธอ ต้องใช้แรงกายแรงใจเป็นอย่างมาก เธอตื่นตั้งแต่ตีสี่ทุกวัน เพื่อเตรียมวัตถุดิบในการทำขนม กว่าที่เธอจะมีวันนี้ ขนมของเธอได้รับการตอบรับ เธอล้มเหลว เสียหายมาหลายครั้ง กว่าจะได้วางขายในร้านอาหารชื่อดัง มีลูกค้าสั่งซื้อเพื่อจัดงานมงคลต่างๆ มือบางพันพับอย่างคล่องเเคล่ว หน้าสวยเหนื่อยอ่อนแต่มีรอยยิ้มตลอดเวลา"แม่จ๋า พอใจตื่นแล้ว"เสียงหวานของลูกสาวตัวน้อย โผล่หน้าออกมา จากห้องนอน ในปอเงยหน้าไปมองคนตรงหน้า อย่างแสนรัก เด็กหญิง พอใจ วัยสองขวบเศษ ยืนส่งยิ้มหวาน มาให้แม่จ๋าอย่างเอาใจ"พอใจตื่นแล้วหรอคะ ไปล้างหน้า แปรงฟัน แล้วดื่มนมนะคะ แม่จะเปิดทีวีให้"แม่ปอสั่งลูกสาวที่ยืนฟังอย่างตั้งใจ น้องพอใจ เดินตรงเข้าไปทำธุระในห้องน้ำตามที่แม่สั่ง มือน้อยบีบยาสีฟัน แปรงฟันล้างหน้าด้วยตัวเอง ผมยาว
สองแม่ลูกเดินหอบถุงขนมเข้ามาในห้างหรู ร้านอาหารไทยร้านใหญ่ รับขนมของเธอมาเสริฟขายลูกค้าในร้าน โดยเมนูจะหมุนเวียนไปทุกวันตามแต่ทางร้านจะสั่งขนมชั้นดอกกุหลาบ วุ้นมะพร้าวอ่อน ข้าวเหนียวสังขยา ขนมกล้วย ขนมฟักทอง บัวลอยห้าสี หมุนเวียนกันไปทุกวัน และ เธอยังได้นำขนมมาวางขายที่ร้านนี้เป็นหลักอีกด้วยอีกสิบนาที สิบโมงเช้า เท้าบางเดินเร็วๆแต่สายตายังรั้งรอลูกสาวตัวน้อยที่เดินตามหลังมา มือเล็กๆช่วยถือขนมมา2กล่อง พอใจอยากช่วยแม่เธอต้องแบ่งขนมใส่ถุงมาให้ผู้ช่วยตัวน้อย ของเธอถือขนมขึ้นมาส่งจนได้ วันนี้พอใจตามมาด้วย เธออยากได้สมุดระบายสี และ กระดาษวาดรูปมาหลายวันแล้วใบปอได้แต่บอกว่าจะพามาซื้อหลายวันแล้ว แต่ยังไม่ว่างสักที หลังจากเสร็จจากส่งขนม เธอต้องรีบกลับบ้านไปทำขนมแห้งอีก ขนมสดเธอทำทุกวันไม่ได้หยุด ยิ่งวันไหนมีงานนอกสั่งเพิ่มเธอเหนื่อยแทบหมดแรง แต่ในเมื่องานที่ร้านแห่งนี้เป็นรายได้ประจำ ของเธอ ไม่ว่าจะเหนื่อยแค่ไหน ใบปอก็สู้ กว่าที่คุณมณี ไฮโซสาวใหญ่ เจ้าของร้านจะพอใจกับขนมเธอ จนนำมาวางขายได้ ไม่ใช่เรื่องงาน เมื่อแม่บ้านของคุณมณีไปซื้อขนมเธอมาจากตลาดและนำขึ้นโต๊ะให้ทาน คุณมณีติดใจในรสชาติ จึ
คุณ วิภาวี หยิบขนมชั้นดอกสวยใส่จานขึ้นมาพิจารณา ก่อนจะตักเข้าปากลิ้มรสชาติ ความหอม นิ่ม อร่อย รสชาติไม่หวานมาก แป้งบางเหนียวนุ่มกำลังดี ดอกแล้วดอกเล่า เข้าปากจนหมดจาน คุณมณีมองแล้วอมยิ้ม"อร่อยไหมคะ คุณพี่ ขนมร้านน้อง "คุณมณี ถามคุณพี่ด้วยรอยยิ้มพึงพอใจกับอาการคนตรงหน้าที่ดูจะชื่นชอบขนมร้านเธอเป็นพิเศษ ถ้าระดับคุณวิภาวี เจ้าของตึกThe skyออกปากว่าอร่อย รับรองว่าร้านเธอคงได้ดังขึ้นกว่านี้อีกหลายเท่าตัว เพราะคุณวิภาวีเป็นที่รู้จักทั้งในวงสังคม และ นักธุรกิจมากมาย คอนเนกชั่นเธอเยอะไปหมด คุณวิภาวี ยิ้มหวาน"ขนมอร่อยนะคะ ทำเองหรือเปล่า "คุณวิภาวีรีบถาม คุณมณีตอบกลับเบาๆ"ป่าวค่ะ น้องมีคนทำมาส่ง แต่รับรองว่าใหม่สดทุกวันนะคะ""วันนี้ยังมีอีกไหมคะ คุณพี่อยากจะได้ไปฝากลูกสะใภ้ สักหน่อย ""อุ้ยตาย คุณวิน มีสะใภ้ให้แล้วหรอคะ ทำไมน้องตกข่าว"คุณวิภาวีส่ายหน้า"ไม่ใช่วินหรอค่ะ ตาณัฐฎ์ ลูกชายกิมฮวยนะคะ เมียเค้ากำลังท้อง ชอบนักขนมหวานเนี่ย ได้ชิมคงจะติดใจ"คุณมณี พยักหน้ารับรู้ได้ข่าวมาเหมือนกันว่า คุณวิภาวี เอ็นดูสะใภ้คุณกิมฮวยมากถึงขนาดตอนแต่ง รับเป็นผู้ใหญ่ฝ่ายเจ้าสาว แถมยังรับไห้วด้วยชุดทองคำเซ
ผู้คนที่มาเดินจับจ่ายในห้างสรรพสินค้าต่างแอบมองคู่แม่ลูกที่เดินเคียงข้างกันด้วยความน่าสนใจแม่เป็นสาวหน้าใสตัวเล็กรูปร่างผอมบาง สวมเสื้อยืด กางเกงยีนส์รองเท้ารัดส้นดูทะมัดทะแมง ผมมัดรวบขึ้นเป็นหางม้า ส่วนลูกสาวตัวน้อย สวมกระโปรงตัวสั้นน่ารัก กับเสื้อลายเจ้าหญิงมัดผมเเกละสองข้าง ดูน่ารักน่าเอ็นดู ส่งเสียงเรียก"แม่จ๋า แม่จ๋า ไม่ขาดปาก " มือเล็กช่วยหยิบฉวยของตามที่แม่สั่ง"พอใจ น้ำตาล1ถุงค่ะ"ขาเล็กๆเดินห่างจากแม่ไป3-4ก้าว เพื่อหยิบถุงน้ำตาลมาส่งให้แม่ ทีละถุง ตามที่แม่จ๋าสั่ง ใบปอมองดูลูกสาวตัวน้อย ค่อยๆหยิบถุงน้ำตาล ถุงแป้งมาให้แม่ อย่างระวัง จังหวะนั่นเอง มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาชนกับลูกสาวอย่างบังเอิญใบปอรีบเข้าไปช่วยดึงลูกสาวตัวน้อยลุกทันที สุภาพสตรีวัยกลางคน มองคนข้างๆแล้วตกใจ เอ่ยขอโทษออกมา"อุ้ย ย่าขอโทษลูก"ท่านแทนตัวเองว่า ย่า ก่อนจะเข้าไปช่วยจับเด็กน้อยอย่างเบามือ ใบปอมองแล้วยิ้มเจื่อนๆ" ไม่เป็นไรค่ะ " น้องพอใจ กล่าวขอโทษคุณย่า พร้อมยกมือขึ้นไห้วอย่างอ่อนน้อม"ขอโทษค่ะ คุณย่า" เสียงน้อยๆเรียกคุณย่า ทำเอาใจคุณวิภาวี พองโต เด็กน้อยน่าตาน่าเอ็นดู กิริยามารยาท น่ารัก แม่ก็หน้าตาสะ
เสียงเพลงดังกระหึ่ม ดีเจหนุ่มสาววาดลวดลาย ในเวที นักท่องเที่ยวชายหญิงเกือบร้อยคน ดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน สาวๆแต่งกายยั่วยวนวาบหวิว ดูเร้าใจ คนข้างๆคลอเคลีย ออดอ้อน ปากแดงฉ่ำดื่มเหล้า อย่างยั่วยวน สายตาที่สบมามีความหมาย พริตตี้สาว ลูบไล้เคล้าคลึงทั่วร่างกาย วินคว้าเอวบางเข้ามากอดก่ายแนบชิด ประกบปากจูบอย่างยั่วเย้า ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม แล้วอมเหล้าไว้ในปาก ก่อนจะกรอกเหล้าเข้าปากเธอ แล้วบดจูบลงไป เสียงครางออกมาอย่างพึงพอใจ"แค่จูบพี่วิน แอนก็จะแย่แล้วค่ะ พี่วินจูบเก่งมาก" นิ้วเรียวยาว ปลายเล็บทาสีแดงสด ลูบไล้ไปยังเป้ากางเกง"ซิปตุงขนาดนี้ เราออกไปข้างนอกเถอะค่ะ"เสียงกระซิบข้างหู วินลุกขึ้นโอบร่างบางติดมือออกไป เพื่อนร่วมโต๊ะ มองอย่างเข้าใจความหมาย พริตตี้สาวยิ้มหวานให้กับเพื่อนอย่างประกาศชัยชนะ คนอื่นๆมองกันด้วยความอิจฉา แค่ได้เค้ามากอดรัดก็น่าฟินแล้ว คุณวินยังใจดีให้ค่าขนมอีกด้วย ใครๆก็อยากได้คุณวินทั้งนั้น สาวๆบนโต้ะต่างส่งสายตาตามออกไป วินโอบเอวบางขึ้นไปห้องวีไอพีด้านบน ลูกน้องเปิดประตูอย่างรู้หน้าที่ ในนั้น มีโซฟาโค้งขนาดใหญ่ เก้าอี้ตัวใหญ่ โต๊ะกลาง และเหล้ายี่ห้อดังอย่างพร้อมสรรพวิน
ใบปอนั่งมองพอใจกินขนมอย่างชื่นใจ และมีความสุข"อร่อยไหมคะ พอใจ"เธอถามลูกสาวตัวน้อย พอใจลุกขึ้นมาหาแม่ ยกจานขนมมาด้วย มือเล็กยกชิ้นขนมจ่อปากแม่"แม่ชิมนะคะ อร่อยมาก"ใบปอมองอาการลูกสาวแล้วยิ้มออกมา ก่อนจะกัดขนมเข้าปาก กลิ่นนม กลิ่นเนย แป้งหอม ไส้อร่อย เธอยิ้มหวานกับพอใจ"ขนมคุณวินอร่อยมากเนอะ"เสียงแม่คุยกับลูกหงุงหงิง"วันหลังเจอลุงวิน พอใจต้องขอบคุณลุงวินด้วยนะคะ"ใบปอเล่าให้ลูกสาวฟังว่า ลุงวินฝากขนมมาให้พอใจอีก2ชิ้นด้วย ลูกสาวตัวน้อยรับคำ ใบปอคิดถึงคุณวิน เค้าขยันทำมาหากิน หน้าตาก็หล่อเหลา สุภาพ แถมไม่เจ้าชู้อีกด้วย เธอสังเกตุเห็นว่ามีลูกค้าหลายคน เข้ามาทักทาย บางทีก็ส่งสายตาให้อย่างไม่ปิดบังแต่คุณวิน ไม่สนใจใคร แถมยังเอาใจภรรยามาก สั่งขนมเธอไปให้ภรรยาที่ได้ข่าวว่า กำลังท้องด้วย สงสัยคุณวินจะต้องรักภรรยามากแน่ๆ ใบปอคิดในใจ จะมีผู้ชายสักกี่คนที่ไม่เจ้าชู้ รักลูก รักภรรยาขนาดนี้ ผู้หญิงคนนั้นโชคดีมากที่มี สามีเป็นคุณวิน แถมแม่สามีก็ยังใจดีมาก คนหล่อ คนรวย คนดี อยู่ในคนๆเดียวกัน ใบปอคิดถึงวินอย่างชื่นชมคุณวิภาวี มารับขนมที่สั่งเอาไว้เป็นพิเศษในช่วงบ่าย ขนมดอกกุหลาบ 500ดอก จัดใส่จานใ
ร่างผอมบางผิวขาวผ่อง สวมเดรสสั้นสีฟ้าอ่อนดูสวยหวาน ผมยาวดัดคลอเคลียเป็นลอนเกลียวประดับด้วยกิ้บแบรนด์หรู สวมรองเท้าส้นสูงดูสง่างาม มือเกี่ยวแขนคนข้างๆอย่างประหม่า วินมองเมียอย่างชอบใจ"พี่วินคะ ใส่ชุดแบบนี้ใบปอไม่มั่นใจเลย"เสียงภรรยาสาวเอ่ยออกมา คล้ายจะไม่มั่นใจ"เมียพี่สวยที่สุด น่ารักที่สุด"เค้าปลอบเธอแล้วสบตา อย่างมีความหมาย แพทกับณัฐฎ์ ยืมมองคนทั้งคู่ที่เดินเข้ามา แล้วอมยิ้ม ต่างทักทายกันอย่างคุ้นเคย วันนี้เป็นงานฉลองครบรอบ สิบปีร้านเพชรชื่อดัง พวกเค้าได้รับบัตรเชิญมาร่วมงาน ในฐานะลูกค้า คู่ค้า ในการทำธุรกิจ พ่อแม่ลูกอ่อนทั้งสามต้องออกมาจากบ้านทั้งที่ปกติแล้วน้อยครั้งนักที่จะมาร่วมงานวันนี้ งานวันนี้จัดที่ชั้นลอยฟ้าของThe sky ณัฐฎ์ แอบแซวน้ำหวานว่า คืนนี้พี่จะพาหวานรำลึกความหลัง ครั้งแรกของเราน้ำหวานที่วันนี้สวมชุดสีครีม ดูขาวผ่องไปทั้งตัว มือหนาของสามีโอบเอวไม่ห่างกาย แพทส่งแก้วเหล้าให้หนุ่มๆ สายตาของทั้งวิน และณัฐฎ์ สองหนุ่ม มองเมีย เหมือนจะถามว่า ดื่มได้ไหม พอเมียสบตาพยักหน้าน้อยถึงได้กล้าหยิบ พี่แพทพี่ใหญ่สุด แซวออกมา"ไอ้พวกนี้กลัวเมีย"แล้วหัวเราะออกมา รินหันไปมองสบตาพี่แพ
เสียงลูกชายยื่นคำขาดกับแม่ยืนยันว่าจัดงานแต่งเล็กๆเท่านั้น จะไม่เลี้ยงฉลองใหญ่โต เพราะใบปอเริ่มท้องใหญ่ แถมยังเริ่มแพ้มากแล้วด้วยช่วงเช้าแทบจะลุกไม่ไหวเนื่องจากอาการวิงเวียนคลื่นไส้ เพิ่งจะมาออกอาการตอนท้องได้เกือบสามเดือนแล้ว วินแทบจะไม่เป็นทำอะไรเพราะห่วงใบปอเหลือเกิน อาการหน้าซีดเซียว ช่วงเช้าถึงเที่ยง แถมยังทานอาหารได้น้อย คนเป็นสามีทำอะไรไม่ได้เลย ได้แต่คอยปลอบใจวินนั่งมองเมียด้วยความสงสาร มือหนาลูบหน้าที่ซีดเซียว ปากประทับจูบที่หน้าผากขาว เสียงทุ้มถามอย่างเป็นห่วง''อยากกินอะไรไหม อ้วกออกมาหมดแล้ว "เค้าอยากจะแพ้แทนเมียจริงๆวินคิดในใจ เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้น วินออกไปดู รับแก้วน้ำมะนาวเข้ามา แม่บ้านบอกว่า คุณวิภาวี ทำมาให้คุณใบปอวินพยักหน้ารับ มือหน้าประคองเมียให้จิบน้ำมะนาว รสชาติเปรี้ยวอมหวานนิดๆ ลดอาการอาเจียนได้ดี แถมกระตุ้นอาการอยากอาหาร ใบปอซุกอกกว้าง กอดเค้า แล้วเงยหน้ามอง"กินชาบูร้อนๆได้ไหมคะ "เสียงอ้อน ออกจากปาก วินพยักหน้า ยิ้มอย่างยินดี กดกริ่งลงไปข้างล่าง สั่งแม่บ้านให้เตรียมชาบูไว้ ถ้าเสร็จแล้วให้รีบบอกด้วย"พี่เป็นห่วงใบปอมากๆ งานแต่งแค่สวมแหวน รดน้ำสังข์
คุณวิภาวี ร้องกรี้ดด้วยความดีใจ ที่ได้เห็น ที่แผ่นอัลตร้าซาวน์ ที่ลูกชายนำมาอวด ใบหน้าของคุณย่ายิ้มกว้างออกมา หลังจากเห็น รายละเอียด ที่ลูกชายอธิบายให้ฟัง"นี่ไงครับ จิ๋วๆ นี่ไง " ความดีใจ ที่จะมีหลาน ทำให้คุณวิภาวีน้ำตาคลอหน่วยในดวงตา แล้วจับมือลูกสะใภ้ ที่ทำหน้า ไม่ค่อยถูก เพราะมีหลากหลายความรู้สึกปะปนกัน"ใบปอ เป็นอะไรไปลูก บอกแม่มาสิ " คุณวิภาวี จับอาการของลูกสะใภ้ได้ จึงถามออกมา ด้วยความเป็นห่วง"พี่วินบอกว่า ใบปอท้องแล้ว ต้องรีบจัดงานแต่งงานทันทีค่ะ "ถ้าจะพูดกันตามจริง ตอนนี้เธอก็เป็นภรรยาของเค้าตามกฎหมายนั่นแหละ แต่ว่า การจัดงานแต่งงาน มันเป็นเรื่องใหญ่มาก"ไม่ต้องห่วงเลย เดี๋ยวแม่จะจัดการเอง เอาให้ใหญ่โต สมฐานะไปเลย "รถตู้คันหรู แล่นมาจอดในบ้านหลังใหญ่ วินลงจากรถ แล้วรับแม่ลงมา ต่อด้วย พอใจ และคนสุดท้าย ใบปอ ร่างผอมบางตอนนี้เริ่มอวบอิ่มขึ้นมาเนื่องจากน้ำหนักตัวที่เพิ่มมากขึ้น พอใจจูงมือคุณย่าเดินเข้าบ้านคุณย่ากิมฮวยด้วยความคุ้นเคย หลังจากที่เคยมาที่นี่หลายครั้งแล้ว คุณกิมฮวย มองวินที่โอบเอวสาวน้อยเข้ามาท่าทีหวงแหน ก็อดที่จะค้อนใส่ไม่ได้ ท่าทางหลงน่าดู สายตามองตาปรอยเชียว ทั้
ร้านขนมไทยเล็กๆ ที่ตอนนี้ออร์เดอร์แทบจะล้นมือ ทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ของใบปอและพอใจดีขึ้นมากกว่าเดิม รายได้ที่หามาได้จากน้ำพักน้ำแรง ถูกเก็บออมเอาไว้ เพื่ออนาคตของลูกสาว แม้ว่าตอนนี้ คุณพสุธร แจ้งว่า คุณวิน จัดการเรื่องบัตรเครดิต ให้ใบปอเป็นที่เรียบร้อย และสำหรับเด็กหญิงพอใจ ค่าเล่าเรียน และค่าใช้จ่ายต่างๆ คุณวินก็จัดการเอง แต่เพราะความเกรงใจ เรื่องเงินทอง เป็นเรื่องละเอียดอ่อน ทำให้ พอใจ ยังคงใช้เงินส่วนตัวของตัวเองอยู่พนักงานในบ้านที่เป็นลูกจ้างทำขนม มองดู คู่รัก ที่เหมือนจะมีปัญหากัน หลังจากที่ คุณวินกลับมาที่บ้านในช่วงเย็น เสียงพูดคุยกันเรื่องค่าใช้จ่าย ทำให้คนที่อยากรู้ เงียบกริบ เพื่อ ฟังบทสนทนา"พี่ใส่บัญชีให้ใบปอไปแล้ว แล้วใบปอก็ไม่เคยเบิกเงินมาใช้เลย ใบปอเอาเงินที่ไหนใช้ "เงินเดือนห้าหลัก ที่เค้าให้เลขาจัดการให้เธอทุกเดือน ยังไม่มีการเคลื่อนไหวใดใด รวมถึง เงินในบัตรเครดิต ก็ยังไม่มียอดเรียกเก็บ เลยสักยอด"ใบปอทำแบบนี้ ได้ยังไง "เธอยิ้มหวาน ออดอ้อนเอาใจ แล้วขยับเข้าไปกอดเค้า"ใบปอมีรายได้ ใบปอหาเงินได้ รายได้ของใบปอ มีพอสำหรับใช้จ่ายค่ะ ส่วนเงินของพี่วิน ใบปอขอเก็บออมเอาไว้น
เด็กหญิงพอใจ มองบ้านที่เปลี่ยนไปอย่างมาก แล้วก็ยิ้มกว้างอย่างมีความสุข โลกขอเธอ ที่เคยเป็นมา มีเพียงแม่จ๋า คนเดียวเท่านั้น แต่หลังจากที่มีลุงวินเข้ามา ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไปมาก และจนถึงตอนนี้ เธอมีคุณย่าขา และคุณปู่ กับพี่ๆอีกหลายคน ที่ช่วยดูแลเธอ อย่างดี"ว้าว สวยจังเลยค่ะ " ห้องนอนเล็กๆ ที่แม่จ๋า ปรับปรุงให้ใหม่ ทำให้เด็กหญิงตาโต ขึ้นมาหลังจากที่ได้เห็น ที่นอนเล็กๆ มีผ้าปูที่นอนลายเจ้าหญิง และมุ้งกรโจมสีชมพูหวาน ของเล็กๆน้อยๆ ที่แม่จ๋า ทำให้ มันทำให้เธอ หัวใจพองโต"สวยที่สุด สวยมากๆ มากๆเลยค่ะ แม่จ๋า " พอใจร้องขึ้นมาด้วยน้ำเสียงร่าเริง ตาเป็นประกาย เธอไม่ได้กลับมาบ้านหลายวัน เพราะไปอยู่บ้านคุณย่ามา คุณย่าพาไปบ้านเพื่อน ไปเจอคุณย่าหลายๆคน ที่บ้านหลังใหญ่ พอใจจำชื่อคุณย่า ได้เกือบหมดทุกคน"ชอบไหมคะ พอใจ " ลุงวินถามเสียงเบาๆ แล้วนั่งลง ที่พื้น ก่อนจะหยิบรูปภาพ ที่อยู่ในกรอบรูปเล็กขึ้นมาให้ดูรูปเราทั้งสามคน ถ่ายด้วยกัน ที่เขาใหญ่"อุ้ย พอใจ แม่จ๋า แล้วก็ลุงวิน " เด็กหญิงเสียงหวาน มองดูรูปตรงหน้า แล้วยิ้มให้ลุงวิน ที่ดึงตัวเธอ มานั่งที่ตัก"พอใจ พอใจรักลุงวินไหมคะ " เด็กหญิงพยักหน้า แล
คุณวิภาวีที่เดินสายเห่อหลานสาว พาไปโน่นมานี่ ยึดเอาไว้กับตัวเอง ไม่ยอมให้ห่างไปไหน คนที่ได้ผลประโยชน์ที่สุดในเรื่องนี้ คงจะหนีไม่พ้นลูกชายตัวแสบ ที่ตอนนี้ ไม่ยอมห่างเมียไปไหนเลยบ้านหลังเล็กที่เคยเป็นที่พักอาศัยและทำขนม ถูกจัดใหม่จนแทบไม่เหลือเค้าโครงแบบเดิม กล้องวงจรปิดนับสิบตัวที่ติดเอาไว้คอยดู ทีมงานทำขนมที่ตอนนี้เพิ่มมาเกือบสิบคนแล้ว ห้องทำขนมที่เล็กแคบ ถูกต่อเติมออกไปจนเต็มพื้นที่ แล้วก็ติดแอร์ ให้ลูกน้องได้นั่งทำงานกันอย่างสบายๆ ทุกอย่างที่เกิดขึ้น รวดเร็วมาก หลังจากที่คุณวิภาวีทราบเรื่อง และ พูดกันเข้าใจดีแล้ว ใบปอก็รุ้สึกว่า ตัวเอง ได้มีครอบครัวใหม่ที่สมบูรณ์มากจริงๆออร์เดอร์ขนมมากขึ้นเป็นทวีคูณ แต่เจ้าของร้าน เหนื่อยน้อยลง เพราะ มีคนที่ช่วยคิด คำนวนต้นทุนและกำไร แถมยังเพิ่มค่าแรงไปอีกด้วย มือบางที่กำลังกดเครื่องคิดเลข และจดรายละเอียด เพื่อจะแจกจ่ายงาน สวมแหวนวงเล็ก ที่แสนน่ารัก เอาไว้ที่นิ้วนางข้างซ้าย"เสร็จหรือยัง ร้อน อยากอาบน้ำ ""ก็ไปอาบสิคะ ใบปอทำงานอยู่ " เธอชี้ที่กระดาษ ตรงหน้า แต่เค้ากลับไม่ยอมมือเรียวขาวจัด ค่อยๆ ถอดนาฬิกาแพงออก วางบนโต๊ะ แล้วปลดกระดุมเสื้อทำงานช้
คุณวิภาวี พาหลานสาวหมาดๆไปเดินช้อปปิ้งห้างดัง เสียงเรียก คุณย่าคะ คุณย่าขา ทำเอานางปลื้มปริ่มอิ่มใจคุณย่าขาเลือกซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ ตุ๊กตา ของเล่น และเตียงนอนเจ้าหญิง ให้อย่างมีความสุข พอใจยิ้มกว้าง แต่ก็กลัวแม่จ๋าจะดุ เพราะว่าแม่จ๋าบอกว่าแม่จ๋าทำงานเหนื่อย กว่าจะได้เงินมาแต่ละบาท เวลาพอใจอยากได้อะไร ให้พอใจคิดก่อนว่าอยากได้มากมั้ย ถ้าอยากได้ไม่มาก ก็ยังไม่ต้องซื้อ แต่ถ้าพอใจอยากได้มาก ยังไม่เคยมี และมีประโยชน์ แต่ต้องราคาไม่แพงด้วย แม่จ๋าจะซื้อให้แต่วันนี้คุณย่าไม่ถามพอใจสักคำ ว่าพอใจอยากได้หรือป่าว เสื้อผ้าลายเจ้าหญิง ชุดกระโปรงน่ารัก รองเท้าสวยๆหลายคู่ ที่พี่ๆพนักงานหยิบมาให้คุณย่าเลือก คุณย่าก็เพียงแต่มอง แล้วให้พอใจลองทาบดู พอขนาดพอดี หรือใก้ลเคียงกับที่พอใจจะใส่ได้ คุณย่าก็พยักหน้าอย่างเดียวพี่ๆก็ยิ้มดีใจ แล้วหยิบตัวอื่นมาอีกหลายตัว เสียงพอใจเล่าให้คุณย่ากิมฮวยฟัง คุณกิมฮวยฟังไปยิ้มไป แถมยังมองหน้าเพื่อนรัก ที่กลั้นหัวเราะอยู่อย่างอดไม่ได้ พอเล่าจบ แม่หนูน้อยก็จิบน้ำหวานอึกใหญ่ คล้ายกับเหนื่อยเต็มที่ ทำท่าทางกิริยา น่าเอ็นดู นางกิมฮวยบอกเพื่อนรัก คุณวิภาวี ตอบเบาๆ"แม่เค้าเล
ใบปอที่ได้ยินทุกคำพูดของคุณวิภาวี ก็น้ำตาร่วงหล่นออกมา ความจริงแล้ว ที่คุณวิภาวี มาหาเธอ พร้อมกับพูดถึงเรื่องความสัมพันธ์ของลูกชายท่าน ก็ทำให้เธอหวาดกลัวเหลือเกิน เพราะรู้อยู่เต็มอก ว่า ครอบครัวที่มีฐานะ มีชาติตระกูล มีคนนับหน้าถือตา อย่างครอบครัวคุณวิน กับ เธอ แตกต่างกันมาก แต่สิ่งที่ ใบปอได้ยินจากปากของคุณวิภาวี ทำให้เธอ ร้องไห้หนักยิ่งกว่าเดิม"ใบปอ ตาวิน เค้าบอกแม่ ว่าเค้ารักหนู เค้าจริงจังกับหนู เค้าบอกว่า เค้าจะไม่มีวันเลิกกับหนู " มือนุ่มนวลที่สวมแหวนเพชรราคาแพง ลูบผมของเธอเบาๆ ด้วยความเอ็นดู เหลือเกิน"คนอื่นจะคิดยังไง ช่างเค้า ถ้าวินเลือกแล้ว วินต้องหนักแน่น แม่รู้มาว่า พอใจเป็นหลานสาวใช่ไหม "เธอน้ำตาร่วงหล่น แล้วพยักหน้า ตอบรับ คนอื่นจะมองเธอยังไง เธอไม่สนใจหรอก เธอจะเลี้ยงพอใจให้ดีที่สุด ในฐานะแม่ของพอใจ ไม่ใช่ในฐานะ น้าสาว และความสัมพันธ์นี้ จะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง เด็ดขาด"เมื่อก่อน ใบปอ คือใบปอ แม่ของพอใจ แต่ตอนนี้ ใบปอเป็นแฟนวิน คงมีคนอื่น พูดเรื่องใบปอ พอใจ กันสนุกปากไปหมด แต่สำหรับแม่แล้ว ใบปอ มีหัวใจ ที่หนักแน่นเหลือเกิน แล้วแม่ ก็อยากให้ใบปอมั่นใจว่า ถ้าแต่งเข้าบ้านเ
คุณวิภาวี มองภาพตรงหน้าที่พสุธรส่งมาให้ดู นัยน์ตามีน้ำตาคลอ วินของแม่ ทำไมทำแบบนี้ ภาพลูกชายคนเดียวของนาง จับจูงใบปอและพอใจ เดินลงจากรถเดินเข้าไปที่บ้านพักของนางที่เขาใหญ่ ภาพวินปิ้งบาร์บีคิว รอยยิ้มกว้างที่น้อยกว่าน้อยที่ใครจะได้เห็นภาพวินอุ้มพอใจ มืออีกข้างจับใบปอ และอีกหลายๆภาพ บรรยายได้มากกว่าคำพูดถึงความสนิทสนมลึกซึ้งของคนในภาพ เมื่อเช้าลูกชายถือกระเป๋าเดินทางใบเล็กลงมา บอกแม่กับพ่อว่า วินจะไปเขาใหญ่ นางก็ไม่ได้สะกิดใจอะไร แต่มานึกได้ว่าร้านคุณมณีก็ปิด ทั้งคู่อาจจะไปด้วยกัน แล้วก็จริงดังคาด พากันไปจริงๆด้วย หัวใจคนเป็นแม่เต้นรัวตุบตับ วินนะวิน นางได้แต่พึมพำในใจคนเดียววินพาสองแม่ลูกมาส่ง ทั้งสามคนเต็มอิ่มไปด้วยความสุข วินช่วยเก็บของเข้าที่ จนเสร็จเรียบร้อย ใบปอซื้อขนมมาฝากคนงานหลายอย่าง เสียงพอใจคุยงุ้งงิ้งว่าอยากไปเที่ยวอีก ยังไม่อยากกลับ ลุงวินรับปากว่าจะพาไปอีกแน่นอน เค้าสั่งให้เธอนอนตั้งแต่หัวค่ำ เพราะพรุ่งนี้ต้องไปตื่นแต่เช้า พอใจต้องไป รร.ด้วย ใบปอกอดเค้าอย่างแสนรัก เธอกอดเค้าที่หน้าบ้านตอนออกมาส่ง วินสบตาแล้วบอกว่า"พี่รักพอใจ แล้วก็รักแม่พอใจด้วย"ใบปอกอดเค้าอีกครั้ง พอแ