เสียงร้องเพลงเดินเข้าบ้านมาอย่างอารมณ์ดี ทำให้คนเป็นแม่เพ่งสายตามอง"สงสัยหิมะจะตกกรุงเทพ ก็คราวนี้แหละ ลูกชายฉัน กลับมานอนบ้านทุกวันเป็นเดือนแล้ว "เสียงคุณวิภาวี แซะลูกชาย"ไม่ดีหรอแม่ วินกลับมานอนบ้าน ""ดีสิลูก วินทำตัวดีแปลกๆจนแม่กลัว ""กลัวอะไรแม่ วินไม่ไปทำลูกสาวใครเค้าท้องหรอก ไม่ต้องกลัว"แม่มองหน้าลูกชายที่มีรอยยิ้มพราว แววตาระยับเหมือนอารมณ์ดีสุดขีด"วินมีแฟนหรอ " แม่ถามอย่างกล้าๆกลัวๆ ทั้งที่ใจทั้งใจ อยากให้ลูกแต่งงานมีครอบครัว แต่อีกใจก็อดหวงไม่ได้ ลูกชายไม่ตอบออกมาเป็นคำพูด แต่ส่ายหน้าน้อยๆ"ไม่มีตอนนี้แต่อนาคตยังไม่แน่""ไม่มีตอนนี้แต่อนาคตยังไม่แน่"คนเป็นแม่ทวนคำพูดลูกชาย"หมายความว่าไง วินคิดจะมีแฟนเป็นจริงเป็นจังแล้วหรอ" แม่เสียงสูงใส่ลูกชาย ที่ลุกขึ้นเดินขึ้นไปชั้นสองแล้วไม่ตอบอะไรออกมาร่างกายแข็งแรงเปลือยเปล่าใต้สายน้ำอุ่น ภาพคนตัวเล็กร่างขาวบาง หน้าอกขาวผ่องปรากฎแก่สายตา กลิ่นเนินเนื้อหอมกรุ่นยังติดจมูกอยู่จนถึงตอนนี้เธอเหมือนสาวน้อยวัยแรกแย้ม ดูไร้เดียงสา รสจูบที่จูบตอบไม่เป็นด้วยซ้ำ ทำเอาเค้าแทบจะหมดความอดทน เสียงครางเบาๆ ยามเค้าดูดเคล้น ยังคงได้ยินในหู มือหน
ร่างสูงโปร่ง ผิวสีแทน ดูสมาร์ท ทั้งท่าทางและเสื้อผ้าที่สวมใส่ ดูหรูหราและแพงไปทั้งตัว การ์ดในผับเปิดประตูออกพร้อมยกมือไห้ว อย่างนอบน้อมผับหรูแห่งนี้ ต้องมีเม็มเบอร์เท่านั้น ถึงจะเข้าไปได้ The sky อยู่บนชั้นบนสุดของตึก มีมุมมองวิว 360องศาทั่วกรุงเทพ ยอดจองของลูกค้าแน่นทุกคืน แถมยังจองจัดอีเว้นท์ หรือ จัดงานวันเกิด ยาวข้ามปี ที่นี่เป็นแหล่งทำเงินหลักของเค้า แม้วินจะมีผับอีกสองแห่ง และร้านขนมอีกร้านนึง แต่ก็ยังไม่ทำเงินเท่าที่นี่ เสียงผู้จัดการเข้ามาทักทายและรายงานรายได้เมื่อคืนนี้วินพยักหน้ารับรู้ แล้วเดินเข้าไปในห้องทำงานส่วนตัว วิวสวยอากาศดี บรรยากาศในร้านตกแต่งอย่างหรูหรา ชุดโซฟา เก้าอี้ เเก้วเหล้า แก้วน้ำ จานชามดูหรูหราสมราคา เม็มเบอร์ แม้ไม่มีเม็มเบอร์ แต่ก็ต้องมีบัตรเพื่อจะเข้าออกเป็นกรณีพิเศษเหมือนที่น้ำหวานได้ว้อชเชอร์จากแม่เค้า แล้วมาเที่ยวที่นี่ จนได้เจอกับไอ้ณัฐฎ์ เพื่อนเค้า เมือก่อนมันก็ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าเค้าเท่าไหร่ พอเจอน้ำหวาน เพื่อนเค้าก็เปลี่ยน เปลี่ยนชัดเจน ตอนจีบว่าติดแล้ว พอแต่งติดยิ่งกว่า ตอนนี้เมียท้อง ไอ้ณัฐฎ์หายหัว คุยกันล่าสุดมันบอกกูอาบน้ำวันละสี่รอบอย่างต่
สาวน้อยร่างบางตัวเล็ก อายุเพียง21 ปีเท่านั้น มือบางเล็กขยับพันพับขนมชั้นแผ่นบาง ที่ทำเสร็จอุ่นๆ ประดิดประดอย เป็นดอกกุหลาบ จัดลงกล่องอย่างสวยงาม เจ็ดโมงเช้าแล้ว ขนมยังทำไม่เสร็จเลย เธอต้องเร่งมือ เพื่อให้ทันนัดรับในช่วงสายของวันนี้ ใบปอ เร่งมือทำขนมอย่างเร่งรีบเธอลุกมาทำขนมตั้งแต่ตี4แล้ว อาชีพแม่ค้าขนมหวานของเธอ ต้องใช้แรงกายแรงใจเป็นอย่างมาก เธอตื่นตั้งแต่ตีสี่ทุกวัน เพื่อเตรียมวัตถุดิบในการทำขนม กว่าที่เธอจะมีวันนี้ ขนมของเธอได้รับการตอบรับ เธอล้มเหลว เสียหายมาหลายครั้ง กว่าจะได้วางขายในร้านอาหารชื่อดัง มีลูกค้าสั่งซื้อเพื่อจัดงานมงคลต่างๆ มือบางพันพับอย่างคล่องเเคล่ว หน้าสวยเหนื่อยอ่อนแต่มีรอยยิ้มตลอดเวลา"แม่จ๋า พอใจตื่นแล้ว"เสียงหวานของลูกสาวตัวน้อย โผล่หน้าออกมา จากห้องนอน ในปอเงยหน้าไปมองคนตรงหน้า อย่างแสนรัก เด็กหญิง พอใจ วัยสองขวบเศษ ยืนส่งยิ้มหวาน มาให้แม่จ๋าอย่างเอาใจ"พอใจตื่นแล้วหรอคะ ไปล้างหน้า แปรงฟัน แล้วดื่มนมนะคะ แม่จะเปิดทีวีให้"แม่ปอสั่งลูกสาวที่ยืนฟังอย่างตั้งใจ น้องพอใจ เดินตรงเข้าไปทำธุระในห้องน้ำตามที่แม่สั่ง มือน้อยบีบยาสีฟัน แปรงฟันล้างหน้าด้วยตัวเอง ผมยาว
สองแม่ลูกเดินหอบถุงขนมเข้ามาในห้างหรู ร้านอาหารไทยร้านใหญ่ รับขนมของเธอมาเสริฟขายลูกค้าในร้าน โดยเมนูจะหมุนเวียนไปทุกวันตามแต่ทางร้านจะสั่งขนมชั้นดอกกุหลาบ วุ้นมะพร้าวอ่อน ข้าวเหนียวสังขยา ขนมกล้วย ขนมฟักทอง บัวลอยห้าสี หมุนเวียนกันไปทุกวัน และ เธอยังได้นำขนมมาวางขายที่ร้านนี้เป็นหลักอีกด้วยอีกสิบนาที สิบโมงเช้า เท้าบางเดินเร็วๆแต่สายตายังรั้งรอลูกสาวตัวน้อยที่เดินตามหลังมา มือเล็กๆช่วยถือขนมมา2กล่อง พอใจอยากช่วยแม่เธอต้องแบ่งขนมใส่ถุงมาให้ผู้ช่วยตัวน้อย ของเธอถือขนมขึ้นมาส่งจนได้ วันนี้พอใจตามมาด้วย เธออยากได้สมุดระบายสี และ กระดาษวาดรูปมาหลายวันแล้วใบปอได้แต่บอกว่าจะพามาซื้อหลายวันแล้ว แต่ยังไม่ว่างสักที หลังจากเสร็จจากส่งขนม เธอต้องรีบกลับบ้านไปทำขนมแห้งอีก ขนมสดเธอทำทุกวันไม่ได้หยุด ยิ่งวันไหนมีงานนอกสั่งเพิ่มเธอเหนื่อยแทบหมดแรง แต่ในเมื่องานที่ร้านแห่งนี้เป็นรายได้ประจำ ของเธอ ไม่ว่าจะเหนื่อยแค่ไหน ใบปอก็สู้ กว่าที่คุณมณี ไฮโซสาวใหญ่ เจ้าของร้านจะพอใจกับขนมเธอ จนนำมาวางขายได้ ไม่ใช่เรื่องงาน เมื่อแม่บ้านของคุณมณีไปซื้อขนมเธอมาจากตลาดและนำขึ้นโต๊ะให้ทาน คุณมณีติดใจในรสชาติ จึ
คุณ วิภาวี หยิบขนมชั้นดอกสวยใส่จานขึ้นมาพิจารณา ก่อนจะตักเข้าปากลิ้มรสชาติ ความหอม นิ่ม อร่อย รสชาติไม่หวานมาก แป้งบางเหนียวนุ่มกำลังดี ดอกแล้วดอกเล่า เข้าปากจนหมดจาน คุณมณีมองแล้วอมยิ้ม"อร่อยไหมคะ คุณพี่ ขนมร้านน้อง "คุณมณี ถามคุณพี่ด้วยรอยยิ้มพึงพอใจกับอาการคนตรงหน้าที่ดูจะชื่นชอบขนมร้านเธอเป็นพิเศษ ถ้าระดับคุณวิภาวี เจ้าของตึกThe skyออกปากว่าอร่อย รับรองว่าร้านเธอคงได้ดังขึ้นกว่านี้อีกหลายเท่าตัว เพราะคุณวิภาวีเป็นที่รู้จักทั้งในวงสังคม และ นักธุรกิจมากมาย คอนเนกชั่นเธอเยอะไปหมด คุณวิภาวี ยิ้มหวาน"ขนมอร่อยนะคะ ทำเองหรือเปล่า "คุณวิภาวีรีบถาม คุณมณีตอบกลับเบาๆ"ป่าวค่ะ น้องมีคนทำมาส่ง แต่รับรองว่าใหม่สดทุกวันนะคะ""วันนี้ยังมีอีกไหมคะ คุณพี่อยากจะได้ไปฝากลูกสะใภ้ สักหน่อย ""อุ้ยตาย คุณวิน มีสะใภ้ให้แล้วหรอคะ ทำไมน้องตกข่าว"คุณวิภาวีส่ายหน้า"ไม่ใช่วินหรอค่ะ ตาณัฐฎ์ ลูกชายกิมฮวยนะคะ เมียเค้ากำลังท้อง ชอบนักขนมหวานเนี่ย ได้ชิมคงจะติดใจ"คุณมณี พยักหน้ารับรู้ได้ข่าวมาเหมือนกันว่า คุณวิภาวี เอ็นดูสะใภ้คุณกิมฮวยมากถึงขนาดตอนแต่ง รับเป็นผู้ใหญ่ฝ่ายเจ้าสาว แถมยังรับไห้วด้วยชุดทองคำเซ
ผู้คนที่มาเดินจับจ่ายในห้างสรรพสินค้าต่างแอบมองคู่แม่ลูกที่เดินเคียงข้างกันด้วยความน่าสนใจแม่เป็นสาวหน้าใสตัวเล็กรูปร่างผอมบาง สวมเสื้อยืด กางเกงยีนส์รองเท้ารัดส้นดูทะมัดทะแมง ผมมัดรวบขึ้นเป็นหางม้า ส่วนลูกสาวตัวน้อย สวมกระโปรงตัวสั้นน่ารัก กับเสื้อลายเจ้าหญิงมัดผมเเกละสองข้าง ดูน่ารักน่าเอ็นดู ส่งเสียงเรียก"แม่จ๋า แม่จ๋า ไม่ขาดปาก " มือเล็กช่วยหยิบฉวยของตามที่แม่สั่ง"พอใจ น้ำตาล1ถุงค่ะ"ขาเล็กๆเดินห่างจากแม่ไป3-4ก้าว เพื่อหยิบถุงน้ำตาลมาส่งให้แม่ ทีละถุง ตามที่แม่จ๋าสั่ง ใบปอมองดูลูกสาวตัวน้อย ค่อยๆหยิบถุงน้ำตาล ถุงแป้งมาให้แม่ อย่างระวัง จังหวะนั่นเอง มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาชนกับลูกสาวอย่างบังเอิญใบปอรีบเข้าไปช่วยดึงลูกสาวตัวน้อยลุกทันที สุภาพสตรีวัยกลางคน มองคนข้างๆแล้วตกใจ เอ่ยขอโทษออกมา"อุ้ย ย่าขอโทษลูก"ท่านแทนตัวเองว่า ย่า ก่อนจะเข้าไปช่วยจับเด็กน้อยอย่างเบามือ ใบปอมองแล้วยิ้มเจื่อนๆ" ไม่เป็นไรค่ะ " น้องพอใจ กล่าวขอโทษคุณย่า พร้อมยกมือขึ้นไห้วอย่างอ่อนน้อม"ขอโทษค่ะ คุณย่า" เสียงน้อยๆเรียกคุณย่า ทำเอาใจคุณวิภาวี พองโต เด็กน้อยน่าตาน่าเอ็นดู กิริยามารยาท น่ารัก แม่ก็หน้าตาสะ
เสียงเพลงดังกระหึ่ม ดีเจหนุ่มสาววาดลวดลาย ในเวที นักท่องเที่ยวชายหญิงเกือบร้อยคน ดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน สาวๆแต่งกายยั่วยวนวาบหวิว ดูเร้าใจ คนข้างๆคลอเคลีย ออดอ้อน ปากแดงฉ่ำดื่มเหล้า อย่างยั่วยวน สายตาที่สบมามีความหมาย พริตตี้สาว ลูบไล้เคล้าคลึงทั่วร่างกาย วินคว้าเอวบางเข้ามากอดก่ายแนบชิด ประกบปากจูบอย่างยั่วเย้า ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม แล้วอมเหล้าไว้ในปาก ก่อนจะกรอกเหล้าเข้าปากเธอ แล้วบดจูบลงไป เสียงครางออกมาอย่างพึงพอใจ"แค่จูบพี่วิน แอนก็จะแย่แล้วค่ะ พี่วินจูบเก่งมาก" นิ้วเรียวยาว ปลายเล็บทาสีแดงสด ลูบไล้ไปยังเป้ากางเกง"ซิปตุงขนาดนี้ เราออกไปข้างนอกเถอะค่ะ"เสียงกระซิบข้างหู วินลุกขึ้นโอบร่างบางติดมือออกไป เพื่อนร่วมโต๊ะ มองอย่างเข้าใจความหมาย พริตตี้สาวยิ้มหวานให้กับเพื่อนอย่างประกาศชัยชนะ คนอื่นๆมองกันด้วยความอิจฉา แค่ได้เค้ามากอดรัดก็น่าฟินแล้ว คุณวินยังใจดีให้ค่าขนมอีกด้วย ใครๆก็อยากได้คุณวินทั้งนั้น สาวๆบนโต้ะต่างส่งสายตาตามออกไป วินโอบเอวบางขึ้นไปห้องวีไอพีด้านบน ลูกน้องเปิดประตูอย่างรู้หน้าที่ ในนั้น มีโซฟาโค้งขนาดใหญ่ เก้าอี้ตัวใหญ่ โต๊ะกลาง และเหล้ายี่ห้อดังอย่างพร้อมสรรพวิน
ใบปอนั่งมองพอใจกินขนมอย่างชื่นใจ และมีความสุข"อร่อยไหมคะ พอใจ"เธอถามลูกสาวตัวน้อย พอใจลุกขึ้นมาหาแม่ ยกจานขนมมาด้วย มือเล็กยกชิ้นขนมจ่อปากแม่"แม่ชิมนะคะ อร่อยมาก"ใบปอมองอาการลูกสาวแล้วยิ้มออกมา ก่อนจะกัดขนมเข้าปาก กลิ่นนม กลิ่นเนย แป้งหอม ไส้อร่อย เธอยิ้มหวานกับพอใจ"ขนมคุณวินอร่อยมากเนอะ"เสียงแม่คุยกับลูกหงุงหงิง"วันหลังเจอลุงวิน พอใจต้องขอบคุณลุงวินด้วยนะคะ"ใบปอเล่าให้ลูกสาวฟังว่า ลุงวินฝากขนมมาให้พอใจอีก2ชิ้นด้วย ลูกสาวตัวน้อยรับคำ ใบปอคิดถึงคุณวิน เค้าขยันทำมาหากิน หน้าตาก็หล่อเหลา สุภาพ แถมไม่เจ้าชู้อีกด้วย เธอสังเกตุเห็นว่ามีลูกค้าหลายคน เข้ามาทักทาย บางทีก็ส่งสายตาให้อย่างไม่ปิดบังแต่คุณวิน ไม่สนใจใคร แถมยังเอาใจภรรยามาก สั่งขนมเธอไปให้ภรรยาที่ได้ข่าวว่า กำลังท้องด้วย สงสัยคุณวินจะต้องรักภรรยามากแน่ๆ ใบปอคิดในใจ จะมีผู้ชายสักกี่คนที่ไม่เจ้าชู้ รักลูก รักภรรยาขนาดนี้ ผู้หญิงคนนั้นโชคดีมากที่มี สามีเป็นคุณวิน แถมแม่สามีก็ยังใจดีมาก คนหล่อ คนรวย คนดี อยู่ในคนๆเดียวกัน ใบปอคิดถึงวินอย่างชื่นชมคุณวิภาวี มารับขนมที่สั่งเอาไว้เป็นพิเศษในช่วงบ่าย ขนมดอกกุหลาบ 500ดอก จัดใส่จานใ
เสียงร้องเพลงเดินเข้าบ้านมาอย่างอารมณ์ดี ทำให้คนเป็นแม่เพ่งสายตามอง"สงสัยหิมะจะตกกรุงเทพ ก็คราวนี้แหละ ลูกชายฉัน กลับมานอนบ้านทุกวันเป็นเดือนแล้ว "เสียงคุณวิภาวี แซะลูกชาย"ไม่ดีหรอแม่ วินกลับมานอนบ้าน ""ดีสิลูก วินทำตัวดีแปลกๆจนแม่กลัว ""กลัวอะไรแม่ วินไม่ไปทำลูกสาวใครเค้าท้องหรอก ไม่ต้องกลัว"แม่มองหน้าลูกชายที่มีรอยยิ้มพราว แววตาระยับเหมือนอารมณ์ดีสุดขีด"วินมีแฟนหรอ " แม่ถามอย่างกล้าๆกลัวๆ ทั้งที่ใจทั้งใจ อยากให้ลูกแต่งงานมีครอบครัว แต่อีกใจก็อดหวงไม่ได้ ลูกชายไม่ตอบออกมาเป็นคำพูด แต่ส่ายหน้าน้อยๆ"ไม่มีตอนนี้แต่อนาคตยังไม่แน่""ไม่มีตอนนี้แต่อนาคตยังไม่แน่"คนเป็นแม่ทวนคำพูดลูกชาย"หมายความว่าไง วินคิดจะมีแฟนเป็นจริงเป็นจังแล้วหรอ" แม่เสียงสูงใส่ลูกชาย ที่ลุกขึ้นเดินขึ้นไปชั้นสองแล้วไม่ตอบอะไรออกมาร่างกายแข็งแรงเปลือยเปล่าใต้สายน้ำอุ่น ภาพคนตัวเล็กร่างขาวบาง หน้าอกขาวผ่องปรากฎแก่สายตา กลิ่นเนินเนื้อหอมกรุ่นยังติดจมูกอยู่จนถึงตอนนี้เธอเหมือนสาวน้อยวัยแรกแย้ม ดูไร้เดียงสา รสจูบที่จูบตอบไม่เป็นด้วยซ้ำ ทำเอาเค้าแทบจะหมดความอดทน เสียงครางเบาๆ ยามเค้าดูดเคล้น ยังคงได้ยินในหู มือหน
วิน มองคนใต้ร่างเค้าที่ตัวอ่อนระทวย เสื้อตัวนอกและตัวในปลิวออกจากตัวไปแล้ว แสงไฟสลัวในห้องทำให้มองคนตรงหน้าด้วยสายตาอ่อนละมุน แก่นกลางกายของเค้าขยายพองขึ้นจนถึงขีดสุด ใบปอมองเค้าอย่างเขินอาย วินถอนปากออกจากปากเธอขยับตัวขึ้นเล็กน้อย เพื่อปรับท่าทาง ก่อนจะดึงซิบกางเกงลง ดึงกางเกงออกจากสะโพก ใบปอนอนมองอาการของเค้าแล้ว แอบหลบสายตา วินคว้ามือบาง มาจับแก่นกายของเค้า เสียงกระซิบบอกเธอข้างหู"จับสิปอ สัมผัสตัวตนของพี่ ทำความคุ้นเคยกับมัน ด้วยมือของปอ"ใบปอจับแก่นกลางกายที่อุ่นร้อนในมือ แม้จะมีชั้นในกั้นขวาง แต่ความใหญ่ และ ความยาว ที่เธอได้สัมผัส ทำเอาเธออดใจเต้นร้วไม่ได้"ใหญ่ดีไหม "เค้าถาม หน้าไม่อาย มาถามคนอื่นได้ไง ว่าใหญ่หรือเปล่า ใบปอบ่นเค้าในใจ มือของเค้า ลูบเนินเนื้อเธอเบาๆ มือเธอจับของเค้า มือเค้าจับเนินของเธอ ปากประกบจูบเป็นระยะ ใบปอรู้ถึงความชุ่มชื่น บริเวณชั้นในของเค้า หัวใหญ่ผงกสู้มือ แล้วยังมีน้ำเปียกลื่นซึมออกมาอีกด้วย ใบปอใช้นิ้วลูบส่วนหัวเบาๆ วินร้องครางออกมา"พี่จะทนไม่ไหวแล้วนะ ใบปอ มีอารมณ์สุดๆเลย"ใบปอรีบปล่อยมือทันที เธอดันตัวออกจากตัวเค้า วินขยับลุกขึ้นตามเธอมือใหญ่ร
พอใจยิ้มร่า อย่างดีใจที่เจอลุงวิน"ลุงวินขาาา"เสียงหวานมาก่อนตัว ก่อนจะโผเข้ามากอด อย่างดีใจ ใบปอมองภาพนั้นแล้ว อดหมั่นไส้ไม่ได้ อ้อนกันจริงเชียว"พอใจเรียกเสียงหวาน แล้วแม่พอใจไม่เห็นเรียกเสียงหวานบ้างเลย"วินถามอย่างยั่วเย้า ก่อนจะวางถุงกับข้าวลงบนโต๊ะ ใบปอมองค้อน ก่อนจะเรียก"ลุงวินขาาา"บ้าง พอใจหัวเราะขำ วินเดินเข้ามาใก้ล แล้วบอกว่า"พอใจเรียกแล้วกอด แม่พอใจเรียกแล้วทำไมไม่กอด"ใบปอเดินหันหลังเข้าครัวทันที วินเดินตามเข้าไป แล้วรวบเอวบางจากด้านหลัง ซุกไซ้ลงกับคอขาว สูดกลิ่นเหงื่อผสมกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ" ชื่นใจจัง แล้วทำไมใส่เสื้อปิดคอขนาดนี้ "วันนี้ใบปอใส่เสื้อคอเต่า แขนกุด ผ้ายืด ยิ่งรัดให้เห็นหน้าอกเด่นชัด เธอตอบเค้าเบาๆว่า"คอเป็นจ้ำเต็มไปหมด อายคน"เค้าหันตัวเธอมาสบตา "ดีละ คืนนี้จะทำรอยในเสื้อ จะได้ไม่ลำบากเวลาแต่งตัว "พูดแล้ว ก็ไล้นิ้วชี้ภายนอกเสื้อผ่านหน้าอกไป อย่างทำเครื่องหมายว่า บริเวณนี้จะโดนทำรอยในคืนนี้ทั้งสามทานอาหารเย็นบนโต๊ะ ญี่ปุ่นตัวเล็ก พอใจทานอาหารเก่ง ไม่เลือกกิน ขอให้ไม่เผ็ดพอใจกินได้ทุกอย่าง ใบปอบอกกับเค้าหลังจากที่โทรมาถามว่าจะกินอะไรตอนเย็น เค้าจะซื้อเข้า
พอใจ นอนตั้งแต่สองทุ่มทุกวัน ใบปอ เข้าไปอ่านนิทานให้พอใจฟังได้ไม่ถึงครึ่งเรื่อง ลูกสาวตัวน้อยก็กลับสนิทไปในทันที ใบปอใจเต้นตุบตับเธอไม่ปฎิเสธว่าเธอตื่นเต้นและรอคอยให้เค้ามา เสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น เธอลุกออกไปดู เค้ามาแล้ว วินอาบน้ำเปลี่ยนชุด เป็นเสื้อยืด กางเกงขาสั้น ดูสบายๆในลุคนี้แต่หล่อมาก เค้าขับรถเข้ามาจอด มือหนารวบถุงอาหารมาไว้เต็มมือ"กินข้าวหรือยัง " เธอพยักหน้าแทนคำตอบ"พี่ซื้อกับข้าวมาเยอะเลย กะว่าจะมากินกับใบปอ กับพอใจ"เรากินตั้งแต่ยังไม่หกโมงเย็นค่ะ ที่บ้านนอนเร็ว เพราะต้องตื่นเช้า"เธอบอกเค้า "คุณวินจะทานอะไรคะ หนูจะจัดใส่จานให้"เธอถาม วินส่ายหน้า คว้าเอวบางเข้ามากอด"เรียกใหม่สิ ใบปอ เรียกพี่ว่าอะไรนะ ""คุณวิน"สิ้นเสียง เค้าจูบปากเธอเบาๆ"ต่อไปนี้ ถ้าเป็นคุณวินหนึ่งคำจุ๊บหนึ่งที ทุกที่ทุกเวลา ตกลงไหม "เธอส่ายหน้า เหมือนไม่ยอมรับ "ถ้าไม่เชื่อพี่ ลองได้เลยใบปอ " เค้ายิ้มกริ่มใส่เธอ อย่างอารมณ์ดีกว่าสองชั่วโมงที่อยู่ด้วยกัน เธอแนบชิดกับเค้าบนโซฟาตัวเก่า พัดลมพัดเอื่อยๆ เหมือนกับเค้าจะมาอยู่ผิดที่ผิดทาง บ้านหลังเก่าของเธอ กับคุณชายอย่างเค้า มองยังไงก็ไม่เข้ากันสักนิ
เสียงทุ้มที่กระซิบข้างหู ยังวนเวียนในสมอง"อยากจูบใบปอ"เค้าอยากจูบเธอ สายตาฉ่ำหวาน นั่งมองหน้ากระจก คุณวินจูบเธอ เธอจูบกับเค้า ก่อนประตูรั้วจะปิดลง เค้ายังบอกกับเธออีกว่า"ต่อไปนี้ ถ้าไม่อยากให้พี่ไปจูบใคร ใบปอก็ต้องให้พี่จูบนะ"เธอฝันไปใช่ไหม เค้ายังโสด เค้าไม่มีภรรยา แล้วเค้าก็จูบกับเธอ ใบปอจูบกับเค้า จูบของเค้าลึกล้ำ ดูดดื่ม เธอกำลังตกหลุมพรางเค้าแล้ว ใบปอคิดในใจ มือบางคว้าแทปเล็ต เสริชชื่อเค้า ภาพปรากฎตรงหน้า ประวัติยาวยืด วิน ลูกชายคนเดียว สถานะโสด แต่ไม่สด เค้าหล่อ รวย และ เจ้าชู้มากภาพในกูเกิล กว่าร้อยภาพ ทั้งหมดมีแต่ภาพคู่ของเค้า กับผู้หญิงหลากหลายคน ใบปอมองภาพตรงหน้า แล้วนิ่งอึ้ง สุดยอดคาสโนว่าตัวพ่อ ของเมืองไทย นี่คือฉายาของเค้า ใจที่เต้นแรงเมื่อสักครู่กลับห่อเหี่ยวขึ้นมาอย่างน่าตกใจ เมื่อเห็นภาพเหล่านั้น จูบของเค้าที่ให้กับเธอ มันคงไม่ได้มีความหมายอะไรใช่ไหม ใจของเธอเต้นแผ่วลงอย่างน่าประหลาดใจวินกลับบ้านด้วยความรู้สึกอันหลากหลาย เค้าจูบเด็กคนนั้นไปแล้ว สาวน้อยแม่ม่ายลูกติดด้วยซ้ำ แต่จูบไม่เป็น วินยิ้มอย่างอารมณ์ดี สายตาเว้าวอน วอนขอ ยังติดตาเค้าอยู่ ถ้าไม่กลัวจะตกใจ จะปล
เสียงกริ่งหน้าบ้านรัวๆในช่วงสองทุ่ม คนงานกลับหมดแล้ว มีเพียงสองแม่ลูกอยู่ตามลำพัง วินมองเข้าไปด้านในบ้าน มีแสงไฟเปิดสว่าง ห้องทำขนมก็ยังเปิดไฟสว่างอยู่ เสียงประตูหน้าเปิด ใบปอยื่นหน้าออกมา"มีอะไรคะ "เสียงถามห้วนๆ"แม่ให้เอาถาดมาใส่ขนมที่สั่งไว้ "เค้าตอบเสียงห้วนไม่แพ้กัน เปิดรั้วจะเอารถเข้าไปจอดขวาง เห็นมั้ย เค้าสั่ง พอใจมองถนนแล้วถอนหายใจ ถ้าจอดแปปเดียวขวางหน้าบ้านคงไม่เป็นไร แต่ถาดหลายใบ คงต้องใช้เวลาหลายนาที มือบางไขกุญแจ เปิดรั้วให้เค้าเข้ามา วินขับรถมาจอด เปิดท้ายรถยกถาดใบสวย 5ใบออกมา"วางตรงไหน จะยกไปให้ "เธอเดินนำเค้ามาที่ห้องขนม เปิดประตูให้เค้า เอาถาดไปวาง เสร็จแล้วก็นั่งบนเก้าอี้พลาสติก ที่วางใก้ลๆ"ไม่มีน้ำใจจะเสริฟน้ำสักแล้วใช่ไหม "เธอไม่ตอบ แต่เดินไปเปิดตู้เย็น เทน้ำใบเตยใส่แก้ว มาวางไว้ให้เค้า วินดื่มน้ำช้าๆอย่างกวนอารมณ์ ใบปอมองอย่างหยุดหงิด วินวางแก้วลง"ดื่มน้ำแล้วใช่ไหมคะ จะกลับหรือยัง"เธอแถมแกมไล่เค้า "อะไรกันเด็กไม่มีมารยาท ไม่มีสัมมาคารวะ"เค้าบ่นเธออกมาจนได้ ใบปอได้ฟังก็โมโหขึ้นมา"แล้วคุณละ เป็นผู้ใหญ่ยังไง ต่อหน้าอีกอย่าง ลับหลังอีกอย่าง ใบปอพูดออกมาอย่างเ
แม้ว่าเธอและเค้า จะเป็นเพียงคนรู้จักอย่างผิวเผินเท่านั้น แต่กว่าสามเดือนที่ผ่านมา เธอมองเค้าไปคนดี ขยันทำงาน และ รักครอบครัว แต่ภาพตรงหน้า ที่เธอได้เห็นนั้น ไม่ผิดตัวแน่นอนภาพชายหญิงคู่หนึ่ง จูบกันอย่างดูดดื่มบริเวณลานจอดรถหน้าคอนโดหรูในเวลาตีห้าครึ่ง ฝ่ายชายอยู่ในสภาพเสื้อผ้าหลุดรุ่ย ส่วนฝ่ายหญิง ก็มีสภาพไม่ต่างกัน มือบางกำพวงมาลัยในรถแน่น กระบอกตาร้อนผ่าวเธอยอมรับว่าเธอแอบมองเค้า เค้าเป็นคนดีในสายตาเธอ แต่ภาพนี้ลบความดีของเค้าไปเสียหมด ถ้าวันนี้เธอไม่ออกมาส่งขนมให้ลูกค้าที่ต้องการขนมไปจัดงานมงคลเช้านี้ละก็เธอคงหลงเทิดทูนบูชาเค้าต่อไป ผู้ชายก็เหมือนกันหมดทุกคน เจ้าชู้ กินไม่เลือกใบปอมองภาพตรงหน้าอย่างรู้สึกผิดหวังไม่น้อย ทำไม ทำไม คุณวิน เป็นคนแบบนี้ ระหว่างทางขับรถกลับบ้าน เธอคิดถึงแต่เรื่องของเค้า เธอไม่รู้หรอกว่า ชายหญิงคู่นั้นจะมีอะไรเกินเลยมากน้อยแค่ไหนแค่เค้าจูบกับคนอื่นได้ มันก็ผิดมากแล้ว ในเมื่อเค้ามีภรรยาที่กำลังท้องอยู่ที่บ้าน แต่ตัวเค้ากลับมาจูบดูดดื่มกับผู้หญิงอื่นแบบนี้ คุณป้าจะรู้ไหมว่าลูกชายคุณป้า เป็นคนแบบนี้ ภรรยาเค้าคงจะเสียใจมากที่รู้ว่าสามีทำตัวแบบนี้ ยิ่งคิด
" ร้อนหรอลูกถึงได้รีบขึ้นรถมาเปิดแอร์ซะเย็นฉ่ำเลย "คุณวิภาวี ถามลูกชายอย่างเป็นห่วง หลังจากที่นางออกมาจากบ้านพร้อมใบปอ ลูกชายเธอก็รีบขึ้นรถมาสตาร์ทเครื่องเปิดแอร์เย็นฉ่ำ ท่าทางร้อนสุดขีด วินพยักหน้าให้แม่เบาๆ สายตาเหลือบมองเบาะหลัง พบถาดขนมวางเรียงราย"ขนมเอาไปฝากใครเยอะแยะครับเนี่ย"ให้บ้านเพื่อนแม่พรุ่งนี้ มีเปียแชร์จ้ะ วินรับรู้ สายตามองถนน หูฟังแม่พูดถึงใบปออย่างชื่นชม"ใบปอเนี่ย เค้าขยันนะ ทำงานทั้งวันไม่มีหยุด นี่ก็เตรียมจะขยายหน้าบ้าน รับลูกน้องเพิ่มอีกคนละ เพราะเดี๋ยวพอใจไป รร.ต้องไปรับ ส่งช่วงแรก งานจะสะดุด ตัวคนเดียวแท้ๆ อายุเท่านี้ เลี้ยงลูกหาเงินเองได้ คิดแล้วก็นึกเสียดายอนาคต ถ้าไม่มีลูก ชีวิตคงก้าวหน้า แต่ก็ยังดี ที่ไม่ทำบาปทำกรรมเอาลูกออก ไม่มีผัว แต่มีลูก แล้วดูพอใจสิ น่ารักน่าเอ็นดูนัก ลูกแพท ลูกณัฐฎ์ มีแต่ผู้ชาย จะหาอ่อนหวาน ออดอ้อนอย่างหลานสาว ก็ยังไม่มี "วินได้ฟังแม่พูด อดจะเห็นตามคำแม่ไม่ได้ พอใจน่ารักน่าเอ็นดูจริงๆ แม่เค้าสอนมาดี ตัวใบปอเองก็น่าตาน่ารัก กิริยามารยาทก็ดี ขยันทำมาหากิน ยิ่งแม่มาบอกว่า พ่อพอใจไม่มี ก็ยิ่งนึกสงสาร แถมตัวเองอายุก็ยังน้อยต้องมารับผิด
ตั้งแต่วันที่ยื่นขนมให้เค้าไปแล้ว ใบปอก็หลบเลี่ยงที่จะพบเจอกับคุณวิน เธอไม่อยากมองหน้าเค้า เค้าอยากสบสายตาเค้าเธอรู้ตัวเองแล้วว่า คุณวินมีผลกับเธอค่อนข้างมาก จากที่ประทับใจในความหล่อ สุภาพ และ ท่าทีอ่อนโยนของเค้าที่มีต่อพอใจแล้ว เค้ายังเป็นคนดีมากๆ รักแฟน รักครอบครัวใจดวงน้อยๆของเธอเริ่มจะไม่เป็นของเธออีกต่อไป ตั้งแต่มีพอใจ หัวใจของเธอก็ด้านชา คำพูดส่อเสียด นินทา ถาโถมเข้ามาไม่หยุดหย่อนเด็กสาวตัวคนเดียววัย เพียง19ปีในตอนนั้น เหนื่อยกาย เหนื่อยใจ สายตัวแทบขาด กว่าจะประคับประคองตัวเอง และ ลูกสาว มาได้ ทุกวันนี้เธอไม่เคยหวั่นไหวกับคำพูด หรือ ท่าทางอะไร ที่แสดงออกมาดูถูกเธอ ใบปอยืนได้ด้วยตัวเอง มีอาชีพ มีรายได้ มีเงินเก็บ คำดูถูกถากถางไม่เป็นผล แต่แี่ขนมกล่องเดียวที่คุณวิน หยิบยื่นมาให้เธอรู้แก่ใจดีว่า เค้ามีเจตนาดี ที่อยากให้พอใจ แต่เป็นเธอเองที่คิดเกินไป ว่าเค้าดูถูกเธอ ว่า แม่ค้าขนมอย่างเธอ คงไม่สามารถซื้อขนมราคากล่องละเกือบห้าร้อยให้ลูกกินได้ ซึ่งมันก็จริงเป็นบางส่วน ถ้าเทียบเค้ากับเธอแล้ว เงินห้าร้อยของเค้า คงมีค่าไม่เท่ากับเธอเงินห้าร้อยเธอต้องพันกุหลาบเกือบ100ดอก กว่าจะได้มันม