Share

ตอนที่149

last update Last Updated: 2025-01-24 20:33:12

เอริ ฐิติมน......

ชายหาด

ต่างจังหวัด

18:45น.

พรึบ

"มืดแล้วหรือเนี่ย......ไม่รู้ตัวเลยแหะ"ฉันพึมพำขึ้นในขณะที่สายตามองไปยังเบื้องหน้าและบรรยากาศรอบๆของตัวเองในตอนนี้ที่พระอาทิตย์ได้ลาลับขอบฟ้าไปแล้ว

โดยที่ฉันนั่งมองพระอาทิตย์ที่คอยๆจมหายไปในท้องทะเลอย่างช้าๆโดยสติที่ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว หัวสมองฉันมันเต็มไปด้วยความสงสัยปัญหาหลายๆเรื่องมันรุมเร้าฉัน ไหนจะเรื่องบริษัทหุ้นของคุณหญิงนฤมิตร และไหนจะเรื่องการทุจริตเงินในบริษัทของขุนศึกอีก ไม่รู้ว่าขุนศึกอ่านเมลของฉันแล้วหรือยัง อีกสองวันก็จะถึงวันประชุมบอร์ดผู้บริหารประจำเดือนแล้วด้วย

ถ้ามีการสรุปยอดเงินล่ะก็ มีหรือที่บอร์ดผู้บริหารจะไม่สงสัยว่าเงินมันหายไปไหนน่ะ

และทีนี้ก็จะต้องเกิดเรื่องตรวจสอบเป็นเรื่องใหญ่โตขึ้นมา ฉันกลัวว่าขุนศึกจะหาวิธีรับมือและแก้ไม่ได้จนเขาต้องโดนตรวจสอบ ว่าเขาเป็นคนทุจริตเงินส่วนที่หายไปหรือเปล่า และเรื่องก็จะใหญ่โตเพิ่มขึ้นไปอีก ถึงแม้ว่าเขาจะอยู่ในสถานะท่านประธานและยังเป็นผู้ถือหุ้นสูงสุดอีก แต่ตำแหน่งไม่ได้การันตรีว่าเขาจะไม่หลุดจากเก้าอี้ท่านประธาน เพราะถ้าผู้ถือหุ้นอีกห้าสิบเปอร์เซ็นต์ที่เหลือขอถอนหุ้นออกหมดล่ะ
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • รักสำรอง   ตอนที่150

    "มาเป็นเมียพี่พร้อมๆกันทั้งสามคนดีกว่าจ๊ะคนสวย"ชายหนุ่มในสามว่าพร้อมกับสูดดมผ้าคลุมไหล่ที่ฉันทำหล่นสูดดมไปด้วยอย่างโรคจิต น้ำตาเริ่มเอ่อคลอขึ้นมาในดวงตาของฉัน ฉันพยายามตะเกียกตะกายหนีพวกมันแต่ก็ไม่เป็นผล"กรี๊ดดดว๊าย"ชายหนึ่งในสามคนจับขาของฉันข้างที่เจ็บจับกระชากดึงเข้าไปหาตัวมันอย่างไว"อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ....ปล่อยฉันไปเถอะ""พวกคุณอยากได้อะไร....เงินไหม...""ฉันมีเงินนะคะ"ฉันพยายามขอร้องอ้อนวอนพร้อมกับยกมือไหว้พวกมัน พวกมันก็หันไปมองหน้ากันก่อนจะหันมาหัวเราะยิ้มโชว์ฟันเหลืองอ๋อยให้ฉันดู"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ""อิหนูเงินพวกพี่ก็อยากได้.....แต่อยากได้อิหนูเป็นเมียด้วย""สวยๆขาวๆอวบๆนมใหญ่ๆแบบนี้มันน่าจับฟัดซะให้เข็ด"พวกมันมองฉันด้วยสายตาหื่นกามมองร่างกายของฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าเท้าจรดหัวทำให้ฉันต้องรีบยกมือขึ้นมาปิดหน้าอกตัวเองอย่างรวดเร็วตามสัญชาตญาณพรึบ"ไม่นะปล่อยฉันไปเถอะฉันขอร้องฮืฮๆๆๆ"ฉันร้องออกมาเมื่อพวกมันทั้งสามคนเริ่มถอดเสื้อผ้าออกกันหมดแล้ว อีกคนก็คว้าข้อขาฉันไว้ทั้งสองข้างเพื่อไม่ให้ฉันหนี นาทีนี้สติฉันไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว น้ำตามากมายเริ่มไหลรินออกมาจากดวงตาของฉัน ความหวาดกลัว

    Last Updated : 2025-01-24
  • รักสำรอง   ตอนที่151

    โรงแรม Wห้องพักเอริ23:30น.เอริ ฐิติมน....."อื้ออออ"ฉันครางออกมาด้วยความกระหายน้ำรู้สึกแสบคอจนไม่สามารถที่จะกลืนน้ำลายลงคอได้ และฉันก็รู้สึกอึดอัดด้วยเหมือนร่างกายของฉันจะถูกใครสักคนโอบรัดไว้แน่นแบบไม่ยอมให้ฉันขยับร่างกายได้ แต่ฉันกลับไม่รู้สึกร้อนแต่กลับรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก และกลิ่นน้ำหอมพร้อมกลิ่นกายที่คุ้นเคยทำให้ฉันรู้ได้ทันที ว่าคนที่โอบกอดร่างฉันอยู่ในขณะนี้คือใคร"ขุน"ฉันเอ่ยเรียกชื่อขุนศึกไปตามใจคิดน้ำเสียงที่เอ่ยออกไปแหบพร่าและแผ่วเบาจนแทบจะไม่มีเสียงเล็กลอดออกไปเพราะรู้สึกฉันกระหายน้ำมากในตอนนี้"หืม"เสียงครางในลำคอของขุนศึกเอ่ยขานรับฉันมา ทำให้ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าของขุนศึก ที่เขาหลับตาพริ้มหลับอยู่ข้างๆฉันโดยที่ร่างของฉันนอนอยู่ในอ้อมแขนของเขาโดยเราสองคนหันหน้าเขาหากัน"น้ำ"ฉันพยายามเอ่ยเปล่งเสียงเพื่อบอกขุนศึกไปอีกครั้งถึงแม้ว่าเสียงที่ฉันเอ่ยออกไปจะไม่มีเสียงเลยก็ตามแต่ขุนศึกกลับลืมตาตื่นขึ้นมาทำให้เราสองคนสบสายตากันเข้าอย่างจัง นัยน์ตาสีดำที่จ้องมองฉันมันเต็มไปด้วยความห่วงใยและอ่อนโยนเหมือนเมื่อก่อนตอนที่เราคบกัน ภาพความทรงจำดีๆในช่วงที่เรามีความสุขด้ว

    Last Updated : 2025-01-24
  • รักสำรอง   ตอนที่152

    "ริไม่ต้องกลัวนะ....ขุนอยู่ตรงนี้ไม่มีใครมาทำอะไรริได้หรอก"ขุนศึกหันกลับมามองหน้าฉันและเอ่ยบอกฉันด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนอย่างอบอุ่นหัวใจฉัน ฉันก็มองเขาด้วยแววตาสั่นไหว น้ำตาฉันมันกำลังจะไหล ยิ่งเห็นรอยยิ้มอ่อนโยนของขุนศึกด้วยแล้ว ทำให้ฉันอยากจะโผเข้าสวมกอดเขา อ้อมกอดที่มันเคยเป็นของฉัน"ริตัวร้อนมาเลยนะ"ขุนศึกว่าพร้อมกับยื่นมืออีกข้างของเขาที่ไม่โดนฉันกุมไว้มาวางแนบไว้บนหน้าผากฉันพร้อมกับแนบมาที่แก้มของฉันอย่างนุ่มนวลเพื่อวัดอุณหภูมิในร่างกายฉัน ฉันก็ว่าแล้วเพราะฉันรู้สึกหนาวๆสั่นๆยังไงไม่รู้ สงสัยจะตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นจนจับไข้แน่"ขุนจะไปไหน"ฉันร้องเสียงตกใจเมื่อขุนศึกยันตัวลุกขึ้นเหมือนเขาจะลุกเดินออกไปจากเตียงของฉัน ขุนศึกก็ยิ้มบางๆให้ฉันอย่างอ่อนโยน"ขุนจะไปเปลี่ยนน้ำมาเช็คตัวให้ริไง"ขุนศึกว่าพร้อมกับหันไปมองยังหัวเตียงด้านข้าง ฉันจึงหันไปมองบ้างก็พบว่ามีกะละมังใบเล็กพร้อมผ้าขนหนูผืนเล็กวางอยู่ ทำให้ฉันเข้าใจว่าเขาน่าจะคอยเช็คตัวให้ฉันตลอดเวลาที่ฉันไม่ได้สติแน่ "ไม่ต้องกลัวนะครับ.....ขุนไปแปปเดียว"ขุนศึกว่าเสียงอ่อนต่อหลังจากที่ฉันไม่ยอมปล่อยมือจากเขา แววตาที่จริงใจของขุนศึกทำให

    Last Updated : 2025-01-24
  • รักสำรอง   ตอนที่153

    "พี่เอริคะ"เสียงหวานใสของนามิเอ่ยขึ้นทำให้ฉันที่กำลังนั่งมองวิวของท้องทะเลยามเย็นต้องหันไปมองหน้าเธอที่เดินมาจากทางด้านหน้าของเรือสปีดโบ๊ทและมาทิ้งตัวลงนั่งข้างๆฉัน ที่นั่งอยู่ด้านหลังของเรือด้วยท่าทางอ่อนเพลียเพราะฉันยังไม่หายจากพิษไข้น่ะ "คะ?"ฉันเอ่ยขานรับนามิที่เดินยิ้มหวานให้ฉันก่อนจะใช้มือขยับผ้าคลุมไหล่ของตัวเองให้แน่นขึ้นเพราะลมทะเลยามเย็นแบบนี้ค่อนข้างทำให้คนไม่สบายอย่างฉันหนาวเหน็บจนเย็นยะเยือกเพิ่มขึ้นไปอีก ตอนนี้เราทั้งหมดกำลังนั่งเรือเพื่อกลับฝั่งและเดินทางกลับบ้านในวันนี้"นามิต้องขอโทษด้วยนะคะที่ชวนพี่เอริมาและทำให้พี่เอริไม่สบายแบบนี้น่ะคะ"นามิว่าพลางทำสีหน้าและน้ำเสียงเศร้าสลดลงอย่างคนที่กำลังสำนึกผิด"อย่าโทษตัวเองเลยค่ะมันไม่ใช่ความผิดของคุณนานิหรอกนะคะ.....เป็นเพราะดิฉันเองที่ร่างกายอ่อนแอเอง"ฉันเอ่ยบอกนามิไปด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาราวกับเสียงกระซิบเพราะยังคงรู้สึกแสบคอและเจ็บคออยู่สงสัยจะเป็นเพราะฉันแหกปากร้องสุดเสียงเมื่อวานผสมกับพิษไข้ด้วยล่ะมั้ง เลยทำให้เจ็บและแสบคอมาขนาดนี้"สำออยล่ะสิไม่ว่า""คะ....เมื่อกี้คุณนามิว่าอะไรนะคะ?"ฉันเอ่ยถามนามิไปอย่างสงสัยที่เห็นว่

    Last Updated : 2025-01-24
  • รักสำรอง   ตอนที่154

    มันไม่มีความรู้สึกอะไรเกิดขึ้นกับหัวใจของฉันเลยเวลาที่โดนคุณจอมพลสัมผัส ซึ่งมันผิดกับขุนศึกเวลาที่เขาสัมผัสฉัน ฉันรู้สึกอบอุ่นและรู้สึกดี "อ้าวคุณจอมพลมารับพี่เอริเองเลยเหรอคะ?"เสียงหวานใสของนามิที่เดินมาจากทางด้านหลังฉันเอ่ยขึ้น ฉันกับคุณจอมพลจึงหันไปมองหน้าเธอ "ครับ....ผมมารอรับเอริกลับบ้านนะครับ....แต่ดูเหมือนเธอจะไม่สบาย"คุณจอมพลบอกนามิและหันมามองหน้าฉันด้วยแววตาเป็นห่วง ฉันเองก็ละสายตาของขุนศึกที่เขามองมาที่ฉันด้วยสายตานิ่งเฉยโดยที่ข้างกายเขามีนามิกอดแขนแนบชิดอยู่อย่างไม่ห่าง "ตัวร้อนๆมีไข้นะเราอ่ะ"คุณจอมพลเอ่ยบอกฉันด้วยน้ำเสียงอบอุ่น ฉันก็ยิ้มบางๆให้เขา คุณจอมพลเมื่อเขาบอกฉันเสร็จเขาก็ยกมืออกไปจากหน้าผากของฉันและหันไปมองนามิกับขุนศึกต่อ "งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ....จะพาเอริไปหาหมอน่ะ" "อ้อค่ะแล้วเจอกันที่ทำงานค่ะคุณจอมพลพี่เอริ....เราล่ะคะจะกลับกันเลยหรือจะไปเที่ยวที่ไหนต่อดีคะพี่ขุนศึก"นามิพยักหน้ารับคำคุณจอมพลและเอ่ยลาฉันก่อนจะหันไปถามขุนศึกด้วยน้ำเสียงออดอ้อน ขุนศึกก็ละสายตาจากฉันและก้มลงไปมองหน้านามิก่อนที่เขาจะตอบนามิไปด้วยน้ำเสียงละมุน "พี่เเล้วแต่นามิเลยครับ...พี่ตามใ

    Last Updated : 2025-01-24
  • รักสำรอง   ตอนที่155

    "ได้ค่ะ.....ถ้าริมีไข้สูงปวดหัวรุนแรงจนทนไม่ไหวริจะโทรหาพี่จอมทันทีเลยค่ะ"ฉันว่าเสียงใสพร้อมยิ้มจนตาหยีและชูสมาร์ทโฟนเครื่องหรูให้คุณจอมพลดูว่ามันจะอยู่ติดตัวฉันแน่นอน "เห้อ"คุณจอมพลถอนหายใจเฮือกใหญ่อีกครั้งที่สายตาเขาประสานเข้ากับสมาร์ทโฟนในมือฉันพลางทำหน้าเอือมระอากับความดื้นด้านของฉัน"งั้นพี่ไปแหละ......เดี๋ยวพรุ่งนี้ก่อนไปทำงานพี่จะแวะมาหาเธอ""รับทราบค่ะท่านรอง^_^"ฉันว่าพร้อมยิ้มแย้มแจ่มใสให้คุณจอมพลไป เขาก็ยิ้มให้ฉันอย่างเอ็นดูก่อนจะหันหลังและเดินไปยังประตูห้องนอน"อยู่ได้แน่นะ"ก่อนที่เขาจะเปิดประตูห้องนอนฉันออกไปเขายังคงหันกลับมาเอ่ยถามฉันย้ำอีกครั้ง เผื่อว่าคำตอบของฉันจะฟลุกสำหรับเขา"ได้แน่นอนค่ะ^_^"ฉันตอบคุณจอมพลไปเสียงหนักแน่นพลางยิ้มเจ้าเล่ห์ให้เขา เขาก็ทำหน้าบึ้งตึงใส่ฉันอีกก่อนจะใช้มือหมุนลูกบิดพร้อมลงกลอนให้ฉันเสร็จสรรพและออกไปจากห้องฉัน ฉันที่เห็นคุณจอมพลไปแล้วก็ค่อยๆเอนตัวลงนอนบนที่นอนนุ่มนิ่มของฉัน ที่ไม่ว่าจะนอนกี่ครั้งต่อกี่ครั้งก็ยังคงความสบายให้ฉันอยู่เสมอนี่แหละน้าที่เขาบอกว่า ไม่มีที่ไหนสบายเท่าบนที่นอนอีกแล้วขอบตาของฉันร้อนผ่าวจากพิษไข้ผสมกับยาที่คุณหมอที

    Last Updated : 2025-01-24
  • รักสำรอง   ตอนที่156NC+

    "อื้อออ"เสียงหวานครวญครางขึ้นอย่างเสียวซ่านเมื่อมือหนาของขุนณรงค์ลูบไล้ไปตามร่องกุหลาบงามผ่านกางเกงผ้าเนื้อบางและจะเน้นตรงปุ่มกระสันของคนร่างเล็กเป็นพิเศษทำให้เธอเด้งความเป็นสาวขึ้นตรงโต้ตอบสัมผัสละมุนจากฝ่ามือหนาด้วยความสยิว "จ๊วฟฟฟฟฟ"ขุนณรงค์ค่อยๆก้มใบหน้าหล่อพร้อมใช้ปลายจมูกสูดดมกลิ่นแก้มหอมๆของคนร่างเล็กก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ริมฝีปากอวบอิ่มและเขาก็บรรจงมอบจุมพิตที่อ่อนโยนละมุนให้กับเธอ วันนี้เขาตั้งใจว่าจะอ่อนโยนกับเธอเพราะเห็นว่าเธอไม่สบายอยู่ เขาจึงพิถีพิถันทำทุกอย่างอย่างแผ่วเบาและอ่อนโยนที่สุด ทำให้ฐิติมนเริ่มเคลิบเคลิ้มตามความอ่อนโยนของคนร่างสูง เธอจึงจูบตอบเขากลับไปด้วยจุมพิตที่อ่อนโยนเช่นกัน แต่ในรสจูบที่อ่อนโยนก็ผสมไปด้วยความเร้าร้อนและร้อนแรงของคนทั้งสอง มือหนาอีกข้างที่ว่างอยู่ก็ค่อยๆยกขึ้นมาบีบคลึงเต้าอวบอิ่มของเธอเล่นไปด้วยอย่างมันส์มือเพราะมันนุ่มแถมยังเด้งสู้มือเขาซะเหลือเกิน "อื้อออจ๊วฟฟฟฟ"ฐิติมนครวญครางในลำคออย่างพึงพอใจในรสชาติจูบที่ผสมกับความเสียวซ่านที่ยอดทรวงอกที่ถูกขุนณรงค์กำลังใช้ปลายนิ้วเรียวของเขาเขี่ยยอดปทุมถันสีชมพูสดของเธอจนมันเเข็งชูชันสู้ปลายนิ้

    Last Updated : 2025-01-24
  • รักสำรอง   ตอนที่157NC+

    "อื้ออออ"เสียงหวานครวญครางออกมาเสียงดังพร้อมกับแอ่นสะโพกขึ้นลงสู้กับปลายลิ้นสากของขุนณรงค์ที่กำลังมอบความเสียวให้เธออยู่ ร่างบางดีดดิ้นไปมาด้วยความเสียวซ่านจนในที่สุดเธอก็ปลดปล่อยน้ำหวานออกมามากมายให้ขุนณรงค์ได้ดื่มกินเขาตวัดลิ้นเลียน้ำรักของเธอทุกซอกทุกมุมจนมันไม่เหลือสักหยด เมื่อเขารับรู้ว่าเธอเสร็จสมไปน้ำหนึ่งแล้วเขาก็ค่อยๆผละใบหน้าหล่อออกมาจากร่องสวาทของเธอ ที่ตอนนี้คนร่างเล็กกำลังนอนหอบหายใจเหนื่อยถี่เพราะเธอเพิ่งจะสุขสมแตะความสุขไปเมื่อกี้นี้"อื้ออออ"ฐิติมนครวญครางออกมาอีกครั้งเมื่อคราวนี้ขุนณรงค์เปลี่ยนจากปลายลิ้นสากของเขามาเป็นส่วนหัวของลำกายใหญ่แทนโดยที่เขาค่อยๆจับลำกายใหญ่และถูเสียดสีไปกับร่องสวาทของเธอเพื่อให้ด้านในของเธอรับรู้กับขนาดของเขามือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่นเพื่อปลดปล่อยความเสียวซ่านจากร่องสวาทแบ่งเบาลงไปได้บ้าง แต่เธอก็ต้องสั่นระริกอีกครั้งเมื่อคราวนี้ขุนณรงค์นำส่วนหัวของลำกายใหญ่ของเขาถูไปกับปุ่มกระสันเสียวของเธอทำให้เธอกัดริมฝีปากล่างอย่างยั่งยวนและมองการกระทำของขุนณรงค์ทุกขั้นตอน ดวงตาคมค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าหวานของฐิติมนด้วยสายตาหวานเยิ้มและร้อนแรง ขุนณ

    Last Updated : 2025-01-24

Latest chapter

  • รักสำรอง   ตอนที่229

    "ผมเกลียดคุณเข้าใจไหม""ไม่จริงคุณไม่ได้เกลียดแก้มหวานคุณรักแก้มหวาน""ไม่งั้นคุณจะมาทำดีกับแก้มหวานทำไม""ที่ผมทำดีกับคุณเพราะผมติดใจในเซ็กส์ของคุณไง....คุณรู้ไหมว่าคุณเป็นผู้หญิงที่เร้าร้อนและร้อนแรงเรื่องบนเตียงมากแค่ไหน"เควินพูดพร้อมกับเดินตรงมาหาแก้มหวาน"ผมไม่เคยมีอะไรกับใครแล้วมีความสุขเท่าคุณ"เควินว่าพร้อมกับใช้ปลายนิ้วเรียวไล้เกี่ยไปตามแขนของแก้มหวานอย่างแผ่วเบา พร้อมกับมองแก้มหวานด้วยแววตาหวานเยิ้ม"ผมก็เลยเล่นตามน้ำคุณถึงแม้ในใจผมมันจะสนแค่ร่างกายคุณแต่นิสัยและสันดานของคุณผมรังเกียจมันเสียด้วยซ้ำ"เควินพูดไปพลางมองไปที่ร่างของแก้มหวานด้วยสายตาดูถูกและเหยียดหยาม"ผมก็นึกว่าคุณจะเล่นๆกับผมแต่ที่ไหนได้คุณคิดจริงจัง"เควินว่าพลางยิ้มหัวเราะออกมาอย่างเรื่องที่เป็นประเด็นสนทนาอยู่ในตอนนี้เป็นเรื่องตลก ทำให้แก้มหวานมองผู้ชายตรงหน้าอย่างไม่พอใจและน้อยใจไปในตัวเธอคิดว่าเขาจะสนใจและมีความรู้สึกดีๆให้เธอเสียอีก แต่ที่ไหนได้เขากลับไม่ได้มีใจให้เธอเลย "ไม่ต้องมองผมแบบนั้นหรอก.....ผมพูดความจริง""และต่อไปคุณก็ช่วยกรุณารู้จุดยืนของตัวเองด้วยนะ"เควินเอ่ยออกมาปิดท้ายแววตาที่เขามองเธอเวลาพูด

  • รักสำรอง   ตอนที่228

    "ไม่ใช่ว่าริเป็นซิงเกิ้ลมัมไม่ได้แต่ริไม่อยากเป็นไม่อยากให้ลูกมีแค่ริที่ทำหน้าที่ทั้งพ่อและแม่ในเวลาเดียวกันแต่อยากให้ลูกได้รับความรักจากพ่อแท้ๆของเขาและความเอาใจใส่จากพ่อของเขาจริงๆ" "คนที่ไม่เคยขาดพ่อขาดแม่ไม่มีวันเข้าใจหรอกไม่ว่าแม่จะดูแลดีแค่ไหนแต่มันก็ไม่เหมือนความรักที่มีทั้งพ่อและแม่อยู่ครบ" "ริหวังว่าขุนจะเข้าใจนะ....ขุนแค่ทำหน้าที่พ่อของลูกเท่านั้นพอ....." "ริ....." "หรือขุนอยากจะเลือกก็ได้นะระหว่างทำหน้าที่พ่อของลูกหรือจะไม่รับหน้าที่อะไรเลยก็ได้" "ก็ได้ขุนจะเอาแบบที่ริว่าก็ได้"ขุนศึกที่ได้ยินคำขาดจากฉัน เขาก็พูกเสียงเข้มแทรกขึ้นมาทันที "แต่ขุนจะทำให้ริเห็นว่าขุนพร้อมที่จะหยุดและมีแค่ริคนเดียวแล้วจริงๆ"ขุนศึกว่าพร้อมกับทำหน้ามั่นใจว่าเขาจะสามารถทำอย่างที่เขาพูดได้จริงๆ แต่เขาก็พูดแบบนี้ทุกครั้งที่ฉันจับเขาได้ว่าเขาแอบไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นและฉันก็ไว้ใจและเชื่อใจเขามาตลอดและเป็นยังไงล่ะ สุดท้าย ฉันก็เป็นอีโง่เหมือนเดิม เคยยอมเสียศักดิ์ศรีตัวเองแก้ผ้าให้ขุนศึกเอาเพื่อให้เขาเลิกไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น นั่นมันเป็นความคิดเด็กน้อยชะมัด "ทำให้ได้ก่อนค่อยมาว่ากันอีกที..

  • รักสำรอง   ตอนที่227

    วันเดียวกัน23:30น.เอริ ฐิติมน......จึกๆๆ"ริ......""หื้ออออ"ฉันครางรับเสียงทุ้มที่เอ่ยเรียกฉันพร้อมกับแรงสะกิดที่ไหล่ฉันเบาๆฉันที่นั่งขดตัวหลับอยู่บนโซฟาภายในห้องโถงใหญ่ก็ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาดูเจ้าของเสียงที่ฉันเฝ้ารอเขาจนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้"ขุน......กี่โมงแล้วเนี่ย?"ฉันขยี้ตาเพื่อไล่ความสะลึมสะลือความงัวเงียให้หายไปพร้อมกับเอ่ยถามขุนศึกไป"เที่ยงคืนกว่าแล้ว....ริมานอนทำไมตรงนี้?"ขุนศึกตอบฉัรพร้อมกับเอ่ยถามฉันกลับ ฉันที่หายจากอาการสะลึมสะลือแล้วแล้วก็ขยับตัวนั่งดีๆและหันไปมองหน้าขุนศึกที่เขานั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับฉันและนั่งข้างๆฉันด้วย"ริมารอขุนนั้นแหละ.....ทำไม่มาซะดึกเลย....หาไม่เจอเหรอ?""เปล่า.....พอดีขุนไปทำธุระมาน่ะ""อ้อ"ฉันพยักหน้าพลางร้องตอบขุนศึกไป แม้ในใจอยากจะถามเขาว่าธุระที่เขาว่าคืออะไร แต่สีหน้าและแววตาของขุนศึกเหมือนไม่อยากบอกให้ฉันรู้ว่าธุระที่เขาพูดถึงคืออะไรถ้าเขาไม่อยากบอก ฉันก็ไม่ควรที่จะถามต่อสินะ เพราะฐานะของฉันกับเขาไม่มีสิทธิ์ซักไซ้จนได้รู้เรื่องส่วนตัวของเขามากไปกว่านี้"ว่าแต่ริมารอขุน......มีเรื่องด่วนอะไรหรือเปล่า"ขุนศึกถามฉันพร้อมกับจ้องมองฉั

  • รักสำรอง   ตอนที่226

    จะปล่อยห้องว่างไวโดยไร้คนอยู่ก็เสียดาย ฉันก็เลยใจอ่อนและยอมมาอยู่ที่นี่ซึ่งฉันคิดว่ามันสะดวกสบายดี บ้านที่ฉันหาในเน็ตก็มองทรุดโทรมและค่าเช่าก็แพง อะไรที่ประหยัดได้ในตอนนี้ฉันก็ควรจะประหยัดและตอนนี้ฉันก็ท้องด้วย ฉันควรจะมีเงินสำรองไว้เลี้ยงลูกของฉันให้เขาอยู่อย่างสุขสบายให้เยอะๆดีกว่าฉันควรจะบอกเรื่องนี้กับขุนศึก......ว่าฉันท้องกับเขา....."ป้าบัวคะ""จ๊ะว่าไงจ๊ะเอริ?"ป้าบัวที่กำลังยกชามกะละมังที่เช็ดตัวคุณหญิงเพิ่งเสร็จหันมาขานรับฉันเงินก้อนใหญ่ฉันก็ให้ขุนศึกไปหมดแล้ว รถก็ขายทิ้ง บ้านก็มาไฟไหม้อีก ค่ารักษาพยาบาลคุณหญิงค่าใช้จ่ายรายเดือนก็สูง โดยเฉพาะค่ากายภาพบำบัดที่ฉันว่าจ้างให้นางพยาบาลที่เป็นคนทำกายภาพบำบัดและศึกษาด้านนี้มาโดยเฉพาะให้มาดูแลคุณหญิงทุกวันโดยทำกายภาพบำบัดให้คุณหญิงเดินได้อีกครั้งและฉันจะทำทุกวิถีทางให้ชีวิตของลูกฉันมีความสุขและสุขสบายที่สุดไม่ให้ลำบากและรู้สึกขาดแบบที่ชีวิตฉันเคยเป็นมา ฉันจะเลี้ยงเขาให้ดีที่สุดเท่าที่สุดของความสามารถของฉัน"ป้าบัวส่งโลเคชั่นให้ขุนหรือยังคะว่าเราอยู่ที่ไหนกัน?"ฉันเอ่ยถามป้าบัวไป ท่านก็ยิ้มบางๆให้ฉัน"ป้ากำลังจะไปส่งโลเคชั่นให้คุณข

  • รักสำรอง   ตอนที่225

    "ไม่ว่าฉันจะให้แกทำอะไรแกก็ยอมใช่ไหม?"แก้มหวานเอ่ยถามผมด้วยแววตามีเลศนัยพร้อมยกยิ้มที่มุมปากขึ้น ผมก็จ้องมองเธอนิ่ง และผมก็อยากทำให้เรื่องทุกอย่างมันจบลง วันนี้คุณแม่ผมเกือบจะไม่รอด เพราะผมเป็นตัวต้นเหตุ วันนี้อาจจะโชคดี แต่มันก็คงตะไม่โชคดีทุกครั้งไป "ใช่" "ถ้าฉันให้แกไปตายล่ะ" "มันไม่มากไปเหรอ?"ผมถามเธอไปเสียงเข้ม เรื่องที่ผมและเพื่อนๆทำกับเธอ เธอก็ยังมีชีวิตอยู่และดีด้วยจนถึงทุกวันนี้ไม่ใช่เหรอ "หึ.....ฉันรู้ว่าแกคงไม่กล้าตายหรอก" "งั้น......ฉันขอแลกศักดิ์ศรีลูกผู้ชายของแกก็ล่ะกันนะ" "ศักดิ์ศรีลูกผู้ชายของฉัน?" "กราบตีนฉันสิ.....แล้วฉันจะเลิกยุ่งกับแม่แกและก็เอริผู้หญิงที่แกบอกว่ารักนักรักหนาด้วย" "ไม่รู้ว่าแกรักเธอยังไงนะถึงได้นอกกายนอกใจเธอนอนกับผู้หญิงคนอื่นอยู่ตลอดเวลา" "ถ้าฉันเป็นเอริฉันคงไม่เอาผู้ชายเลวๆที่ทำตัวเหมือนหมาตัวผู้ที่ต้องผสมพันธุ์ไปทั่วโดยไม่สนว่าใครเป็นใคร" "แบบแกหรอกนะขุนศึก" "แค่ฉันกราบตีนเธอ.....แค่นี้ก็พอแล้วใช่ไหม?"ผมไม่สนใจคำพูดที่ถากถางของแก้มหวานแต่เอ่ยถามในสิ่งที่จะเป็นตัวหยุดเรื่องนี้กับเธอไป เธอก็ทำหน้าบึ้งตึงนิดหน่อยก่อนจะแสยะยิ้มให้ผม

  • รักสำรอง   ตอนที่224

    เมื่อมาถึงหน้าประตูห้องผมก็ยื่นมือไปกดออดเพื่อเรียกคนในห้องให้รู้ว่ามีคนมาขอพบเธอผมรออยู่ไม่นานและกดออดซ้ำไปแค่ครั้งเดียว ประตูห้องหรูบานตรงหน้าผมก็ค่อยๆถูกเปิดออกจากคนที่อยู่ด้านในของห้องนี้ผมก็ค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองบุคคลที่เป็นคนมาเปิดประตูเธอเป็นผู้หญิงผอมสวยหุ่นดี เธออยู่ในชุดเดรสสั้นสายเดี่ยวสีแดงผมของเธอถูกดัดเป็นลอนใหญ่แล้วปล่อยสยายไปด้านหลังสีหน้าที่เธอจ้องมองมาที่ผมด้วยแววตาสงสัย และเพ่งมองพินิจพิจารณาอย่างสงสัยว่าผมคือใครผมจึงค่อยๆใช้มือดึงฮู้ดที่ปิดหน้าของผมอยู่ให้ออกเพื่อเผยใบหน้าของผมให้เธอคนนี้ได้เห็นอย่างชัดเจนขึ้นและในเมื่อใบหน้าของผมที่ไร้เสื้อฮู้ดปกผิดเปิดเผยแก่คนตรงหน้าเธอก็จ้องมองผมด้วยแววตาตกใจและแปลกใจ ผมก็จ้องมองเธอกลับไปด้วยแววตาเรียบเฉยเมื่อแปดปีก่อน เธอกับผมเราคงจะคุ้นตากันเพราะเราสองเคยมีอะไรกันและแอบเป็นแฟนกันมาก่อนทั้งๆที่ผมเองก็มีแฟนอยู่แล้วผมไม่ได้ตั้งใจจะหลอกเธอ แต่ผมคิดว่าผู้หญิงทั้งมหาลัยก็น่าจะรู้ดีว่าผมมีเจ้าของอยู่แล้ว แต่กลับผิดคาดที่เธอคนนี้ไม่รู้ เธอจึงปล่อยใจรักผมแต่ผมกลับไม่เคยรักเธอ ไม่ว่าเธอจะแสนดีและน่ารักแค่ไหน ผมก็ไม่เคยคิดที่จะรั

  • รักสำรอง   ตอนที่223

    ช่วงเย็นวันเดียวกันคอนโด TYขุนศึก ขุนณรงค์......"ขอบคุณสำหรับข้อมูลตอนนี้ฉันอยู่ที่หน้าคอนโดที่แกบอกแล้ว""คอนโดTYชั้นที่สามสิบห้องสามสามสี่ห้าฉันจำได้ล่ะขอบใจแกมากฟิว"ผมเอ่ยบอกฟิวไปในขณะที่สายตาก็ทอดมองเงยหน้าไปยังชั้นบนสุดชั้นที่สามสิบของตึกสูงตระหง่านใจกลางเมืองตรงหน้าของผมในขณะนี้(แกคิดที่จะทำอะไร?)(ตอนนี้เขามีอิทธิพลมากกว่าแกเขาสามารถทำให้แกหายไปโดยไม่มีใครสงสัยได้เลยนะขนาดทำให้ชีวิตของแกพังเขาก็ยังทำได้)(ฉันว่าแกไม่สมควรที่จะประมาทผู้หญิงคนนี้)เสียงปลายสายของฟิวเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงห่วงใย ผมจึงละใบหน้าจากตึกสูงตรงหน้าและเอ่ยคุยกับฟิวต่อ"ฉันรู้ขอบใจและขอโทษที่ทำให้ชีวิตของแกต้องมาติดร่างแหพลอยซวยไปกับฉันด้วย"ผมเอ่ยบอกหิวไปอย่างคนที่รู้สึกผิดที่ออกมาจากใจจริงไปของผม(แกไม่ได้ทำอะไรผิดถ้ามันจะผิดก็ผิดกันหมดนี่แหละ)(มันคงจะเป็นเพราะตอนนั้นพวกเรายังเด็กเลยไม่ได้คิดอะไรให้มากกว่านี้เลยทำเรื่องแบบนั้นลงไป)(ฉันไม่มีสิทธิ์โกรธแกหรือแก้มหวานเลยด้วยซ้ำ)"นั่นสิเนอะ....ฉันก็ไม่สมควรที่จะโกรธแก้มหวานด้วยเหมือนกัน"ผมเอ่ยออกมาอย่างคิดนึกตริตรองอย่างที่ฟิวว่าที่จริงถ้าตอนนั้นผมไม่คึกค

  • รักสำรอง   ตอนที่222

    "ผมขอโทษครับ""คุณจะมาขอโทษฉันทำไมล่ะค่ะ....ฉันเองต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณสิถึงจะถูก""เดี๋ยวฉันจะโอนจ่ายค่ารักษาให้คุณทีหลังนะคะ....เพราะวันนี้ฉันไม่มรเงินติดตัวเลย"ฉันเอ่ยบอกคุณเควินไปตามความจริง เขาก็มีสีหน้าตกใจและสลดปะปนกันไป"อย่าโอนจ่ายค่ารักษาให้ผมเลยครับ...ขอให้ผมได้ดูแลคุณสักครั้ง""ในฐานะเพื่อนได้ไหมครับ"คุณเควินว่าต่อในเสียงและสีหน้าเชิงขอร้อง ฉันก็มองหน้าเขาอย่างคนคิดหนัก เขาขอช่วยในฐานะเพื่อนถ้าฉันปฏิเสธเพื่อนคนนี้ ก็ควจะเสียมารยาท"ก็ได้ค่ะ....แต่ริขอแค่ความช่วยเหลือจากคุณเควินแค่ครั้วนี้ครั้งเดียวนะคะ....ครั้งต่อไปไม่ต้องแล้วนะคะ....ริเกรงใจ"สิ้นคำพูดฉันคุณเควินก็มีสีหน้าดีใจขึ้นมา"ครับ....ขอบคุณนะครับที่ยอมรับความช่วยเหลือจากผมในครั้งนี้""มีอะไรหรือคะ?"ฉันเอ่ยถามคุณเควินต่อหลังจากที่เขาพูดจบประโยคเขาก็นิ่งไปและมองหน้สฉันอย่างคนอึดอัดใจเหมือนเขาอยากจะพูดอะไรสักอย่างแต่เขาก็เลือกที่จะไม่ยอมพูดมันออกมาฉันจึงเลือกที่จะเป็นฝ่ายถามเอง"ผมดูข่าวเกี่ยวกับไฟไหม้ที่บ้านของคุณและผมก็ได้รับแจ้งจากโรงพยาบาลว่าคุณเข้ามารับการรักษาที่นี่""ผมจึงรีบมา....และก็พบคุณแต่ทางโรงพยาบาลแจ

  • รักสำรอง   ตอนที่221

    "แต่คงจะยาก.....เพราะเขามีหลักฐานขนาดนั้น" "และที่สำคัญเขาไม่รับฟังหรอกว่าแม่นายเองก็โดนหลอกเหมือนกัน" "เธอพูดแบบนี้หมายความว่ายังไงเอริ?" "ก็อย่างที่บอกว่าตอนนี้.....นายกำลังโดนโจมตรีจากคนที่นายเรยไปทำลายชีวิตเขายังไงล่ะ" "นายเกือบทำให้แม่นายต้องมาตายเพราะความเจ้าชู้ของนาย.....ขุนศึก" "และคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยอย่างแม่นายต้องมาซวยต้องมาหมดตัวต้อยมาเสียทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านสร้างมาก็เพราะนาย" "เพราะความเจ้าชู้ของนาย"ฉันพูดเสียงแข็งตะโกนใส่ขุนศึกไปเป็นชุดด้วยแววตาสั่นไหวน้ำตาเอ่อคลอ ขุนศึกก็ทำสีหน้ายอมรับความผิด สีหน้าของเขาซีดลงแววตาของเขาสั่นไหว "ขุนรู้ว่าทุกอย่างมันเป็นเพราะขุน....." "ที่มาทำให้แม่และก็ริเดือดร้อน" "ขุนจะจบเรื่องนี้เอง"ขุนศึกพูดเสียงเข้มแววตาจริงจังและวูบไหว "ผมฝากแม่ด้วยนะครับ" "เดี๋ยวผมมาได้ที่อยู่ใหม่ที่ไหนรบกวนป้าบัวโทรบอกผมด้วยนะครับ"ขุนศึกผละจากรถวีลแชร์เดินไปหยุดตรงหน้าของป้สบัวพร้อมกับเอ่ยบอกป้าบัว "ค่ะได้ค่ะว่าแต่คุณขุนศึกจะไปไหนคะ?"ป้าบัวรับคำขุนศึกและเอ่ยถามเขาต่อ ขุนศึกกฺ็หันกลับมามองหน้าฉัน ด้วยสายตานิ่งเฉย "ไปทำให้เรื่องทุกอย่างมันจบคร

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status