เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่154
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-24 22:14:49
บทที่เกี่ยวข้อง
รักสำรอง ตอนที่155
"ได้ค่ะ.....ถ้าริมีไข้สูงปวดหัวรุนแรงจนทนไม่ไหวริจะโทรหาพี่จอมทันทีเลยค่ะ"ฉันว่าเสียงใสพร้อมยิ้มจนตาหยีและชูสมาร์ทโฟนเครื่องหรูให้คุณจอมพลดูว่ามันจะอยู่ติดตัวฉันแน่นอน "เห้อ"คุณจอมพลถอนหายใจเฮือกใหญ่อีกครั้งที่สายตาเขาประสานเข้ากับสมาร์ทโฟนในมือฉันพลางทำหน้าเอือมระอากับความดื้นด้านของฉัน"งั้นพี่ไปแหละ......เดี๋ยวพรุ่งนี้ก่อนไปทำงานพี่จะแวะมาหาเธอ""รับทราบค่ะท่านรอง^_^"ฉันว่าพร้อมยิ้มแย้มแจ่มใสให้คุณจอมพลไป เขาก็ยิ้มให้ฉันอย่างเอ็นดูก่อนจะหันหลังและเดินไปยังประตูห้องนอน"อยู่ได้แน่นะ"ก่อนที่เขาจะเปิดประตูห้องนอนฉันออกไปเขายังคงหันกลับมาเอ่ยถามฉันย้ำอีกครั้ง เผื่อว่าคำตอบของฉันจะฟลุกสำหรับเขา"ได้แน่นอนค่ะ^_^"ฉันตอบคุณจอมพลไปเสียงหนักแน่นพลางยิ้มเจ้าเล่ห์ให้เขา เขาก็ทำหน้าบึ้งตึงใส่ฉันอีกก่อนจะใช้มือหมุนลูกบิดพร้อมลงกลอนให้ฉันเสร็จสรรพและออกไปจากห้องฉัน ฉันที่เห็นคุณจอมพลไปแล้วก็ค่อยๆเอนตัวลงนอนบนที่นอนนุ่มนิ่มของฉัน ที่ไม่ว่าจะนอนกี่ครั้งต่อกี่ครั้งก็ยังคงความสบายให้ฉันอยู่เสมอนี่แหละน้าที่เขาบอกว่า ไม่มีที่ไหนสบายเท่าบนที่นอนอีกแล้วขอบตาของฉันร้อนผ่าวจากพิษไข้ผสมกับยาที่คุณหมอที
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24รักสำรอง ตอนที่156NC+
"อื้อออ"เสียงหวานครวญครางขึ้นอย่างเสียวซ่านเมื่อมือหนาของขุนณรงค์ลูบไล้ไปตามร่องกุหลาบงามผ่านกางเกงผ้าเนื้อบางและจะเน้นตรงปุ่มกระสันของคนร่างเล็กเป็นพิเศษทำให้เธอเด้งความเป็นสาวขึ้นตรงโต้ตอบสัมผัสละมุนจากฝ่ามือหนาด้วยความสยิว "จ๊วฟฟฟฟฟ"ขุนณรงค์ค่อยๆก้มใบหน้าหล่อพร้อมใช้ปลายจมูกสูดดมกลิ่นแก้มหอมๆของคนร่างเล็กก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ริมฝีปากอวบอิ่มและเขาก็บรรจงมอบจุมพิตที่อ่อนโยนละมุนให้กับเธอ วันนี้เขาตั้งใจว่าจะอ่อนโยนกับเธอเพราะเห็นว่าเธอไม่สบายอยู่ เขาจึงพิถีพิถันทำทุกอย่างอย่างแผ่วเบาและอ่อนโยนที่สุด ทำให้ฐิติมนเริ่มเคลิบเคลิ้มตามความอ่อนโยนของคนร่างสูง เธอจึงจูบตอบเขากลับไปด้วยจุมพิตที่อ่อนโยนเช่นกัน แต่ในรสจูบที่อ่อนโยนก็ผสมไปด้วยความเร้าร้อนและร้อนแรงของคนทั้งสอง มือหนาอีกข้างที่ว่างอยู่ก็ค่อยๆยกขึ้นมาบีบคลึงเต้าอวบอิ่มของเธอเล่นไปด้วยอย่างมันส์มือเพราะมันนุ่มแถมยังเด้งสู้มือเขาซะเหลือเกิน "อื้อออจ๊วฟฟฟฟ"ฐิติมนครวญครางในลำคออย่างพึงพอใจในรสชาติจูบที่ผสมกับความเสียวซ่านที่ยอดทรวงอกที่ถูกขุนณรงค์กำลังใช้ปลายนิ้วเรียวของเขาเขี่ยยอดปทุมถันสีชมพูสดของเธอจนมันเเข็งชูชันสู้ปลายนิ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24รักสำรอง ตอนที่157NC+
"อื้ออออ"เสียงหวานครวญครางออกมาเสียงดังพร้อมกับแอ่นสะโพกขึ้นลงสู้กับปลายลิ้นสากของขุนณรงค์ที่กำลังมอบความเสียวให้เธออยู่ ร่างบางดีดดิ้นไปมาด้วยความเสียวซ่านจนในที่สุดเธอก็ปลดปล่อยน้ำหวานออกมามากมายให้ขุนณรงค์ได้ดื่มกินเขาตวัดลิ้นเลียน้ำรักของเธอทุกซอกทุกมุมจนมันไม่เหลือสักหยด เมื่อเขารับรู้ว่าเธอเสร็จสมไปน้ำหนึ่งแล้วเขาก็ค่อยๆผละใบหน้าหล่อออกมาจากร่องสวาทของเธอ ที่ตอนนี้คนร่างเล็กกำลังนอนหอบหายใจเหนื่อยถี่เพราะเธอเพิ่งจะสุขสมแตะความสุขไปเมื่อกี้นี้"อื้ออออ"ฐิติมนครวญครางออกมาอีกครั้งเมื่อคราวนี้ขุนณรงค์เปลี่ยนจากปลายลิ้นสากของเขามาเป็นส่วนหัวของลำกายใหญ่แทนโดยที่เขาค่อยๆจับลำกายใหญ่และถูเสียดสีไปกับร่องสวาทของเธอเพื่อให้ด้านในของเธอรับรู้กับขนาดของเขามือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่นเพื่อปลดปล่อยความเสียวซ่านจากร่องสวาทแบ่งเบาลงไปได้บ้าง แต่เธอก็ต้องสั่นระริกอีกครั้งเมื่อคราวนี้ขุนณรงค์นำส่วนหัวของลำกายใหญ่ของเขาถูไปกับปุ่มกระสันเสียวของเธอทำให้เธอกัดริมฝีปากล่างอย่างยั่งยวนและมองการกระทำของขุนณรงค์ทุกขั้นตอน ดวงตาคมค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าหวานของฐิติมนด้วยสายตาหวานเยิ้มและร้อนแรง ขุนณ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24รักสำรอง ตอนที่158
เช้าวันต่อมา09:45น.พรึ่บ"อื้ออออ"ฉันบิดขี้เกียจพลางเอี้ยวตัวไปมาก่อนจะค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา เพราะร่างกายของฉันมันสั่งให้ฉันตื่นแบบอัตโนมัติเองทุกวันแบบนี้โดยไม่ต้องพึ่งนาฬิกาปลุกฉันลืมตาจนเต็มตาทั้งสองข้างก่อนจะมองไปที่นอนข้างกายฉันที่ตอนนี้มันว่างเปล่า ไม่มีร่างของขุนศึกที่เขานอนกอดฉันอยู่เมื่อคืนอีกแล้ว"เขาไปไหนแต่เช้านะ...."ฉันเอ่ยออกมาก่อนจะหันไปมองนาฬิกาดิจิตอลที่ตัวเตียงเพื่อดูเวลา ก็พบว่าตอนนี้มันไม่ใช่เวลาเช้า แต่มันเกือบจะสิบโมงเช้าแล้วต่างหากล่ะ"สายขนาดนี้แล้วเหรอเนี่ย!!"ฉันร้องออกมาอย่างตกใจพร้อมกับยันตัวผุดลุกขึ้นพรวดเดียวจนลืมไปว่าฉันยังไม่สบายอยู่ แต่อาการหนักศีรษะของฉันได้ทุเลาลงไปแล้วไม่ปวดไม่หนักเหมือนสองวันก่อนแล้วฉันลุกขึ้นมาจากเตียงนอนที่แสนสบายนั้นก่อนจะมุ่งหน้าพาร่างกายที่เพิ่งฟื้นจากพิษไข้ไปยังห้องน้ำเพื่อจะทำการอาบน้ำชำระร่างกายเพื่อจะแต่งตัวไปทำงาน วันนี้เป็นวันจันทร์และที่สำคัญวันนี้เป็นวันประชุมบอร์ดผู้บริหารประจำเดือน ฉันจะสายแบบนี้ไม่ได้ฉันใช้เวลาไม่นานในการอาบน้ำและแต่งตัว ฉันแต่งหน้าลวดไปด้วยความเร่งรีบเพราะปกติฉันก็ไม่ได้แต่งหน้าเยอะอะไรอยู่แล้ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24รักสำรอง ตอนที่159
ว่าแต่ ใครบอกป้าบัวว่าฉันไม่สบาย หรือว่าจะเป็นคุณจอมพล"ป้ามากับคุณจอมพลหรือคะ?"ฉันเอ่ยถามป้าบัวไปอย่างใจคิด เพราะคุณจอมพลบอกว่าเขาจะมาเยี่ยมฉันตอนเช้าหนิ เขาอาจจะนึกว่าฉันยังไม่หายเลยพาป้าบัวมาดูแลฉันแน่ๆ"เปล่าจ๊ะ......คุณขุนศึกโทรไปหาป้าบอกว่าเราไม่สบายเลยให้ป้ามาดูแลเรา"ป้าบัวที่นำเอกสารฉันไปวางไว้บนเคาน์เตอร์บาร์ที่อยู่ทางหัวโต๊ะอาหารหันมาตอบฉัน ฉันก็พยักหน้าเข้าใจที่แท้ก็เป็นขุนศึกนี่เอง เมื่อรู้ว่าเป็นขุนศึกฉันก็ยิ้มกริ่มออกมาที่เขายังคงเป็นห่วงและใส่ใจฉัน"กินสิ......จะได้กินยา""ค่ะ"ฉันพยักพร้อมตอบป้าบัวไปและค่อยๆตักข้าวต้มกุ้งคำโตใส่ปากด้วยความหิว วันนี้ลิ้นฉันกลับมารับรู้รสชาติของอาหารได้แล้วสินะ ต้องขอบคุณยาดีๆของคุณหมอที่คลินิกหรือขอบคุณยาจากคุณหมอขุนศึกดีนะ?^_^พรึบป้าบัววางแก้วน้ำสีใสที่มีน้ำบรรจุอยู่ในแก้ววางลงตรงหน้าฉันพร้อมกับแก้วใบน้อยใสที่ด้านในบรรจุไปด้วยเม็ดยาสองสามเม็ดลงตรงหน้าฉัน"กินข้าวเสร็จก็กินยาตามซะนะจะได้หายไวๆ"ป้าบัวว่าอย่างกำชับพร้อมกับยิ้มอย่างใจดีให้ฉัน ฉันก็ยิ้มตอบท่านไป"ค่ะ....ขอบคุณนะคะป้า"ฉันเอ่ยขอบคุณป้าบัวไปอย่างสุดซึ้งใจที่ฉันมีป้าดีๆแบบป้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24รักสำรอง ตอนที่160
"เดี๋ยวริมานะคะ"ฉันเอ่ยบอกคุณจอมพลและหันหลังเตรียมจะเดินออกมาจากเขา"เธอจะไปไหน?"คุณจอมพลเอ่ยถามฉันด้วยน้ำเสียงสงสัย ฉันจึงเอี้ยวตัวไปหาคุณจอมพล"ไปหาท่านประธานค่ะ......ไปถามเขาให้รู้เรื่อง""เดี๋ยวเอริเดี๋ยว!!!"ฉันไม่สนใจคำเรียกของคุณจอมพล เมื่อฉันตอบคำถามเขาเสร็จฉันก็หันหลังเดินจ้ำอ้าวออกมาจากห้องของคุณจอมพลอย่างไว จุดหมายปลายทางคือสุดทางเดินของชั้นนี้ซึ่งเป็นที่ตั้งของห้องท่านประธานบริษัท"พี่เอริ"เสียงหวานใสของเลขาหน้าห้องที่ควบตำแหน่งคู่หมั้นของท่านประธานบริษัทAKเอ่ยขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเมื่อฉันเดินถึงหน้าโต๊ะทำงานของเธอ"ท่านประธานอยู่ไหม?.....ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับท่านประธาน"ฉันเอ่ยถามนามิไปอย่างรวดเร็ว เธอก็ทำสีหน้าสงสัยใส่ฉัน "อยู่ใช่ไหมคะ?"ฉันเอ่ยถามนามิย้ำไปอีกครั้งเมื่อเห็นว่าเธอไม่ยอมตอบคำถามฉัน "พี่เอริจะเข้าไปตอนนี้ไม่ได้นะคะ!!"นามิตะโกนไล่หลังฉันมาเมื่อเธอเห็นว่าฉันไม่รอฟังคำตอบของเธอแต่กลับมุ่งหน้าสาวเท้าไปยังประตูห้องของขุนศึกทันที โดยที่ฉันไม่ฟังเสียงของเธออีกแล้ว ฉันไม่ได้เคาะประตูตามมารยาทฉันเปิดประตูพรวดเข้าไปเลยทันทีที่ร่างของฉันเข้ามาถึงในห้องทำ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24รักสำรอง ตอนที่161
"คุณมีหลักฐานหรือเปล่า?"ฉันเอ่ยถามคุณหญิงไปด้วยท่าทางมั่นใจ แต่ท่าทีของคุณหญิงกลับทำให้ฉันเสียวสันหลังวาบขึ้นมา ด้วยท่าทางที่มั่นใจกว่าของเธอ"มีสิ......ไว้ไปเจอกันในศาลนะทั้งเธอและไอ้จอมพล"คุณหญิงเอ่ยเสร็จก็กระตุกรอยยิ้มมุมปากขึ้นมา ฉันก็กำหมัดแน่นด้วยความแค้น เธอทำมันสำเร็จแล้ว เธอทำให้ฉัน ออกมาจากชีวิตของขุนศึกได้แล้ว"คุณผิดสัญญา........"ฉันเอ่ยออกมาพร้อมกับแววตาสั่นไหวที่จับจ้องไปที่ผู้หญิงใจร้ายคนนั้น แววตาของเธอสั่นไหวเล็กน้อยที่เห็นว่าฉันกล้าพูดแบบนี้ออกมา"แกอย่ามาพูดอะไรมั่วๆนะ.....ขุนอย่าไปฟังมันลูก""คนมันคิดทรยศเราอย่าไปฟังคำพูดของหมาที่มันกำลังจนตอก!!!""หึ......ฉันจะไม่พูดอะไร......เพื่อแก้ตัวหรอกค่ะ.....แต่คุณกำลังทำให้พี่น้องเขาต้องแตกแยกกัน"ฉันบอกคุณหญิงเสร็จก็หันไปจ้องหน้าขุนศึกต่อ ฉันมองเขาเข้าไปในดวงตาสีดำคู่นั้น ที่ก็จ้องฉันกลับมาเหมือนกัน"ขุนศึก........ถึงต่อให้ตอนนี้เราจะยังเป็นแฟนกันอยู่และนายขอฉันแต่งงาน.....ฉันก็คงจะตอบคำคำเดิม""เหมือนที่ฉันเคยตอบนายไป.......""ฉันไม่มีวันเอาผู้ชายที่ยังไม่มีความคิดและความเชื่อมั่นในตัวเองมาเป็นคู่ชีวิตเด็ดขาด""เอริ"ขุนศึ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24รักสำรอง ตอนที่162
ขุนศึก ขุนณรงค์........ผมยืนมองร่างบางของเอริที่เธอเดินออกไปจากห้องทำงานของผมได้สักพักแล้ว แต่ผมยังคงยืนสตั้นอยู่ท่าเดิมและที่เดิมอยู่แบบนั้นเหมือนร่างกายโดนสตัฟฟ์ไว้คำพูดและสีหน้าของเธอ ทำให้ผมเจ็บปวดหัวใจและเเวบหนึ่งผมก็เหมือนจะคิดอะไรออกมาได้กับคำพูดที่เธอบอกว่า เธอไม่มีทางแต่งงานกับผมแน่ถ้าผมยังไม่มีความคิดและความเชื่อมั่นในตัวเอง มันหมายความว่ายังไงกัน และที่เธอบอกแม่ผมว่า ผิดสัญญา ทั้งสองคนไปสัญญาอะไรกัน ที่ผมไม่รู้"ลูกคิดถูกแล้วที่กำจัดคนไม่ดีออกไปจากบริษัทของลูก.....ต่อจากนี้ไปแม่จะเข้ามาช่วยลูกบริหารบริษัทเองนะลูกรัก...."ฝ่ามืออบอุ่นของแม่ผมค่อยๆลูบไปตามแผ่นหลังของผมอย่างแผ่วเบาพร้อมกับคำพูดที่แสนอบอุ่นของท่าน ผมก็ละสายตาจากเบื้องหน้าและหันไปมองหน้าท่านแทน"ครับ......"ผมตอบท่านไปสั้นๆ แม่ผมก็คลี่ยิ้มบางๆให้ผมพร้อมกับพยักหน้ารับคำผมก่อนจะจับร่างผมให้ไปนั่งลงบนโซฟาตามเดิมและกลับมาพูดบทสนทนาที่เราทิ้งท้ายกันไว้ นั้นคือ หุ้นบริษัทของผมที่อยู่ในบริษัทAKห้าสิบเปอร์เซ็นในครั้งนี้ของผมใช่ครับ เราคุยกันเรื่องหุ้นในส่วนของผม ที่ท่านจะขอให้ผมโอนให้ท่านทั้งหมด ซึ่งท่านให้เหตุผลกับผม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26
บทล่าสุด
รักสำรอง ตอนที่231
"พอดีริทำอาหารเชาแบบฝรั่งมาให้นะคะ""จริงหรือครับ....ผมดีใจจังที่คุณเอริคิดถึงผมด้วย...""ถ้าคุณเอริไม่รังเกียจอะไรผมเชิญเช้ามารอด้านในห้อวผมก่อนนะครับ....เดี๋ยวผมขอแต่งตัวแปปเดียวครับ""ได้ค่ะ....."ฉันว่าพร้อมกับยิ้มบางๆให้เขาก่อนจะเดินเข้าไปในห้องของคุณเควินที่เขาเป็นคนผายมือเชื้อเชิญให้ฉันเข้าไปด้านในห้องเขาอย่างเต็มใจห้องของคุณเควินถูกตกแต่งด้วยโทนเเดียวกับห้องที่เขาให้ฉันพักอยู่ เครื่องใช้เฟอร์นิเจอร์ก็เป็นของหรูนำเข้าราคาแพงทั้งหมดฉันเชื่อแล้วว่าเขารวยจริงไรจริง แต่ความรวยของเขาก็ไม่สามารถชนะใจฉันได้หรอกนะ เพราะฉันไม่รักใครที่เงินของเขาแต่ฉันรักเขาในตัวตนของเขาจริงๆ"ห้องคุณเควินสองห้องนี่แต่งโทนเดียวกันเลยนะคะ"ฉันเอ่ยบอกคุณเควินไปพลางสอดส่องสายตามองไปรอบๆห้อง ที่ไม่ว่าจะมุมไหนก็สวยและดูแพงไปหมดทุกมุม"ครับ....ผมชอบของเครื่องใช้นำเข้าบริษัทนี้มากน่ะครับและก็ชอบการตกแต่งด้วยสีพื้นๆเรียบๆด้วยครับมองแล้วมันสบายตาดี""แต่ไม่ใช่แค่สองห้องนี้นะครับที่ถูกตกแต่งให้เหมือนกันที่บ้านต่างประเทศผมก็ถูกตกแต่งเป็นโทนนี้เหมือนกันครับ"คุณเควินอธิบายพร้อมกับยิ้มหวานให้ฉันไปด้วยฉันก็ยิ้มให้เขาพ
รักสำรอง ตอนที่230
คอนโดเควิน ห้องเอริ เอริ ฐิติมน "เอริทำอะไรแต่เช้าเนี่ย?"ป้าบัวเอ่ยออกมาอย่างสงสัยพร้อมกับเดินมาหยุดยืนข้างๆฉัน ฉันที่ทำอาหารเสร็จแล้วก็หันไปยิ้มหวานให้ป้าบัว "ทำอาหารไว้ให้ป้าค่ะ....อันนี้ของป้าอันนี้ของคุณหญิงนะคะ" "ของคุณหญิงริตุ๋นหมูเปื่อยกับสมุนไพรไว้ให้ค่ะเผื่อคุณหญิงจะได้รู้สึกมีแรงกระชุ่มกระชวยขึ้นมาค่ะ"ฉันว่าไปพร้อมกับยิ้มอย่างมีความสุขไป ถึงฉันจะทำเอาหารไม่เก่ง แต่ฉันก็ตั้งใจทำและชิมจนคิดว่ารสชาติน่าจะอร่อยถูกปากทุกคนนะ "ไม่เห็นต้องทำเลยเดี๋ยวป้าทำเองก็ได้เราน่ะท้องไส้อยู่นะ" "ไม่เป็นไรหรอกค่ะป้า....อีกอย่างริก็ไม่ได้รู้สึกแพ้ท้องอะไรด้วยดูสิคะแข็งแรงเหมือนคนปกติเลย"ฉันว่าบอกป้าบัวไปพลางยกแขนขึ้นมาเบ่งกรามให้ท่านดู ป้าบัวก็ยิ้มขำออกมาพลางมองฉันด้วยสายตาเอ็นดู "งั้นป้าบัวจัดสำรับอาหารให้คุณหญิงเลยก็ได้นะคะ" "ริจะเอาอาหารไปให้คุณเควินนะคะตอบแทนที่เขาช่วยเหลือ"ฉันว่าพร้อมกับยกปิ่นโตที่ฉันจัดเตรียมอาหารเช้าฝรั่งไว้ขึ้นมาถือ แต่ก็โดนป้าบัวคว้าแขนของฉันไว้ซะก่อน "ริไม่ได้กำลังหลงรักผู้ชายคนนี้ใช่ไหม?" "ไม่หรอกค่ะ.....ริรู้ตัวดีว่าริเป็นผู้หญิงที่มีราคีไม่คู่ควรกับคนดี
รักสำรอง ตอนที่229
"ผมเกลียดคุณเข้าใจไหม""ไม่จริงคุณไม่ได้เกลียดแก้มหวานคุณรักแก้มหวาน""ไม่งั้นคุณจะมาทำดีกับแก้มหวานทำไม""ที่ผมทำดีกับคุณเพราะผมติดใจในเซ็กส์ของคุณไง....คุณรู้ไหมว่าคุณเป็นผู้หญิงที่เร้าร้อนและร้อนแรงเรื่องบนเตียงมากแค่ไหน"เควินพูดพร้อมกับเดินตรงมาหาแก้มหวาน"ผมไม่เคยมีอะไรกับใครแล้วมีความสุขเท่าคุณ"เควินว่าพร้อมกับใช้ปลายนิ้วเรียวไล้เกี่ยไปตามแขนของแก้มหวานอย่างแผ่วเบา พร้อมกับมองแก้มหวานด้วยแววตาหวานเยิ้ม"ผมก็เลยเล่นตามน้ำคุณถึงแม้ในใจผมมันจะสนแค่ร่างกายคุณแต่นิสัยและสันดานของคุณผมรังเกียจมันเสียด้วยซ้ำ"เควินพูดไปพลางมองไปที่ร่างของแก้มหวานด้วยสายตาดูถูกและเหยียดหยาม"ผมก็นึกว่าคุณจะเล่นๆกับผมแต่ที่ไหนได้คุณคิดจริงจัง"เควินว่าพลางยิ้มหัวเราะออกมาอย่างเรื่องที่เป็นประเด็นสนทนาอยู่ในตอนนี้เป็นเรื่องตลก ทำให้แก้มหวานมองผู้ชายตรงหน้าอย่างไม่พอใจและน้อยใจไปในตัวเธอคิดว่าเขาจะสนใจและมีความรู้สึกดีๆให้เธอเสียอีก แต่ที่ไหนได้เขากลับไม่ได้มีใจให้เธอเลย "ไม่ต้องมองผมแบบนั้นหรอก.....ผมพูดความจริง""และต่อไปคุณก็ช่วยกรุณารู้จุดยืนของตัวเองด้วยนะ"เควินเอ่ยออกมาปิดท้ายแววตาที่เขามองเธอเวลาพูด
รักสำรอง ตอนที่228
"ไม่ใช่ว่าริเป็นซิงเกิ้ลมัมไม่ได้แต่ริไม่อยากเป็นไม่อยากให้ลูกมีแค่ริที่ทำหน้าที่ทั้งพ่อและแม่ในเวลาเดียวกันแต่อยากให้ลูกได้รับความรักจากพ่อแท้ๆของเขาและความเอาใจใส่จากพ่อของเขาจริงๆ" "คนที่ไม่เคยขาดพ่อขาดแม่ไม่มีวันเข้าใจหรอกไม่ว่าแม่จะดูแลดีแค่ไหนแต่มันก็ไม่เหมือนความรักที่มีทั้งพ่อและแม่อยู่ครบ" "ริหวังว่าขุนจะเข้าใจนะ....ขุนแค่ทำหน้าที่พ่อของลูกเท่านั้นพอ....." "ริ....." "หรือขุนอยากจะเลือกก็ได้นะระหว่างทำหน้าที่พ่อของลูกหรือจะไม่รับหน้าที่อะไรเลยก็ได้" "ก็ได้ขุนจะเอาแบบที่ริว่าก็ได้"ขุนศึกที่ได้ยินคำขาดจากฉัน เขาก็พูกเสียงเข้มแทรกขึ้นมาทันที "แต่ขุนจะทำให้ริเห็นว่าขุนพร้อมที่จะหยุดและมีแค่ริคนเดียวแล้วจริงๆ"ขุนศึกว่าพร้อมกับทำหน้ามั่นใจว่าเขาจะสามารถทำอย่างที่เขาพูดได้จริงๆ แต่เขาก็พูดแบบนี้ทุกครั้งที่ฉันจับเขาได้ว่าเขาแอบไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นและฉันก็ไว้ใจและเชื่อใจเขามาตลอดและเป็นยังไงล่ะ สุดท้าย ฉันก็เป็นอีโง่เหมือนเดิม เคยยอมเสียศักดิ์ศรีตัวเองแก้ผ้าให้ขุนศึกเอาเพื่อให้เขาเลิกไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น นั่นมันเป็นความคิดเด็กน้อยชะมัด "ทำให้ได้ก่อนค่อยมาว่ากันอีกที..
รักสำรอง ตอนที่227
วันเดียวกัน23:30น.เอริ ฐิติมน......จึกๆๆ"ริ......""หื้ออออ"ฉันครางรับเสียงทุ้มที่เอ่ยเรียกฉันพร้อมกับแรงสะกิดที่ไหล่ฉันเบาๆฉันที่นั่งขดตัวหลับอยู่บนโซฟาภายในห้องโถงใหญ่ก็ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาดูเจ้าของเสียงที่ฉันเฝ้ารอเขาจนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้"ขุน......กี่โมงแล้วเนี่ย?"ฉันขยี้ตาเพื่อไล่ความสะลึมสะลือความงัวเงียให้หายไปพร้อมกับเอ่ยถามขุนศึกไป"เที่ยงคืนกว่าแล้ว....ริมานอนทำไมตรงนี้?"ขุนศึกตอบฉัรพร้อมกับเอ่ยถามฉันกลับ ฉันที่หายจากอาการสะลึมสะลือแล้วแล้วก็ขยับตัวนั่งดีๆและหันไปมองหน้าขุนศึกที่เขานั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับฉันและนั่งข้างๆฉันด้วย"ริมารอขุนนั้นแหละ.....ทำไม่มาซะดึกเลย....หาไม่เจอเหรอ?""เปล่า.....พอดีขุนไปทำธุระมาน่ะ""อ้อ"ฉันพยักหน้าพลางร้องตอบขุนศึกไป แม้ในใจอยากจะถามเขาว่าธุระที่เขาว่าคืออะไร แต่สีหน้าและแววตาของขุนศึกเหมือนไม่อยากบอกให้ฉันรู้ว่าธุระที่เขาพูดถึงคืออะไรถ้าเขาไม่อยากบอก ฉันก็ไม่ควรที่จะถามต่อสินะ เพราะฐานะของฉันกับเขาไม่มีสิทธิ์ซักไซ้จนได้รู้เรื่องส่วนตัวของเขามากไปกว่านี้"ว่าแต่ริมารอขุน......มีเรื่องด่วนอะไรหรือเปล่า"ขุนศึกถามฉันพร้อมกับจ้องมองฉั
รักสำรอง ตอนที่226
จะปล่อยห้องว่างไวโดยไร้คนอยู่ก็เสียดาย ฉันก็เลยใจอ่อนและยอมมาอยู่ที่นี่ซึ่งฉันคิดว่ามันสะดวกสบายดี บ้านที่ฉันหาในเน็ตก็มองทรุดโทรมและค่าเช่าก็แพง อะไรที่ประหยัดได้ในตอนนี้ฉันก็ควรจะประหยัดและตอนนี้ฉันก็ท้องด้วย ฉันควรจะมีเงินสำรองไว้เลี้ยงลูกของฉันให้เขาอยู่อย่างสุขสบายให้เยอะๆดีกว่าฉันควรจะบอกเรื่องนี้กับขุนศึก......ว่าฉันท้องกับเขา....."ป้าบัวคะ""จ๊ะว่าไงจ๊ะเอริ?"ป้าบัวที่กำลังยกชามกะละมังที่เช็ดตัวคุณหญิงเพิ่งเสร็จหันมาขานรับฉันเงินก้อนใหญ่ฉันก็ให้ขุนศึกไปหมดแล้ว รถก็ขายทิ้ง บ้านก็มาไฟไหม้อีก ค่ารักษาพยาบาลคุณหญิงค่าใช้จ่ายรายเดือนก็สูง โดยเฉพาะค่ากายภาพบำบัดที่ฉันว่าจ้างให้นางพยาบาลที่เป็นคนทำกายภาพบำบัดและศึกษาด้านนี้มาโดยเฉพาะให้มาดูแลคุณหญิงทุกวันโดยทำกายภาพบำบัดให้คุณหญิงเดินได้อีกครั้งและฉันจะทำทุกวิถีทางให้ชีวิตของลูกฉันมีความสุขและสุขสบายที่สุดไม่ให้ลำบากและรู้สึกขาดแบบที่ชีวิตฉันเคยเป็นมา ฉันจะเลี้ยงเขาให้ดีที่สุดเท่าที่สุดของความสามารถของฉัน"ป้าบัวส่งโลเคชั่นให้ขุนหรือยังคะว่าเราอยู่ที่ไหนกัน?"ฉันเอ่ยถามป้าบัวไป ท่านก็ยิ้มบางๆให้ฉัน"ป้ากำลังจะไปส่งโลเคชั่นให้คุณข
รักสำรอง ตอนที่225
"ไม่ว่าฉันจะให้แกทำอะไรแกก็ยอมใช่ไหม?"แก้มหวานเอ่ยถามผมด้วยแววตามีเลศนัยพร้อมยกยิ้มที่มุมปากขึ้น ผมก็จ้องมองเธอนิ่ง และผมก็อยากทำให้เรื่องทุกอย่างมันจบลง วันนี้คุณแม่ผมเกือบจะไม่รอด เพราะผมเป็นตัวต้นเหตุ วันนี้อาจจะโชคดี แต่มันก็คงตะไม่โชคดีทุกครั้งไป "ใช่" "ถ้าฉันให้แกไปตายล่ะ" "มันไม่มากไปเหรอ?"ผมถามเธอไปเสียงเข้ม เรื่องที่ผมและเพื่อนๆทำกับเธอ เธอก็ยังมีชีวิตอยู่และดีด้วยจนถึงทุกวันนี้ไม่ใช่เหรอ "หึ.....ฉันรู้ว่าแกคงไม่กล้าตายหรอก" "งั้น......ฉันขอแลกศักดิ์ศรีลูกผู้ชายของแกก็ล่ะกันนะ" "ศักดิ์ศรีลูกผู้ชายของฉัน?" "กราบตีนฉันสิ.....แล้วฉันจะเลิกยุ่งกับแม่แกและก็เอริผู้หญิงที่แกบอกว่ารักนักรักหนาด้วย" "ไม่รู้ว่าแกรักเธอยังไงนะถึงได้นอกกายนอกใจเธอนอนกับผู้หญิงคนอื่นอยู่ตลอดเวลา" "ถ้าฉันเป็นเอริฉันคงไม่เอาผู้ชายเลวๆที่ทำตัวเหมือนหมาตัวผู้ที่ต้องผสมพันธุ์ไปทั่วโดยไม่สนว่าใครเป็นใคร" "แบบแกหรอกนะขุนศึก" "แค่ฉันกราบตีนเธอ.....แค่นี้ก็พอแล้วใช่ไหม?"ผมไม่สนใจคำพูดที่ถากถางของแก้มหวานแต่เอ่ยถามในสิ่งที่จะเป็นตัวหยุดเรื่องนี้กับเธอไป เธอก็ทำหน้าบึ้งตึงนิดหน่อยก่อนจะแสยะยิ้มให้ผม
รักสำรอง ตอนที่224
เมื่อมาถึงหน้าประตูห้องผมก็ยื่นมือไปกดออดเพื่อเรียกคนในห้องให้รู้ว่ามีคนมาขอพบเธอผมรออยู่ไม่นานและกดออดซ้ำไปแค่ครั้งเดียว ประตูห้องหรูบานตรงหน้าผมก็ค่อยๆถูกเปิดออกจากคนที่อยู่ด้านในของห้องนี้ผมก็ค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองบุคคลที่เป็นคนมาเปิดประตูเธอเป็นผู้หญิงผอมสวยหุ่นดี เธออยู่ในชุดเดรสสั้นสายเดี่ยวสีแดงผมของเธอถูกดัดเป็นลอนใหญ่แล้วปล่อยสยายไปด้านหลังสีหน้าที่เธอจ้องมองมาที่ผมด้วยแววตาสงสัย และเพ่งมองพินิจพิจารณาอย่างสงสัยว่าผมคือใครผมจึงค่อยๆใช้มือดึงฮู้ดที่ปิดหน้าของผมอยู่ให้ออกเพื่อเผยใบหน้าของผมให้เธอคนนี้ได้เห็นอย่างชัดเจนขึ้นและในเมื่อใบหน้าของผมที่ไร้เสื้อฮู้ดปกผิดเปิดเผยแก่คนตรงหน้าเธอก็จ้องมองผมด้วยแววตาตกใจและแปลกใจ ผมก็จ้องมองเธอกลับไปด้วยแววตาเรียบเฉยเมื่อแปดปีก่อน เธอกับผมเราคงจะคุ้นตากันเพราะเราสองเคยมีอะไรกันและแอบเป็นแฟนกันมาก่อนทั้งๆที่ผมเองก็มีแฟนอยู่แล้วผมไม่ได้ตั้งใจจะหลอกเธอ แต่ผมคิดว่าผู้หญิงทั้งมหาลัยก็น่าจะรู้ดีว่าผมมีเจ้าของอยู่แล้ว แต่กลับผิดคาดที่เธอคนนี้ไม่รู้ เธอจึงปล่อยใจรักผมแต่ผมกลับไม่เคยรักเธอ ไม่ว่าเธอจะแสนดีและน่ารักแค่ไหน ผมก็ไม่เคยคิดที่จะรั
รักสำรอง ตอนที่223
ช่วงเย็นวันเดียวกันคอนโด TYขุนศึก ขุนณรงค์......"ขอบคุณสำหรับข้อมูลตอนนี้ฉันอยู่ที่หน้าคอนโดที่แกบอกแล้ว""คอนโดTYชั้นที่สามสิบห้องสามสามสี่ห้าฉันจำได้ล่ะขอบใจแกมากฟิว"ผมเอ่ยบอกฟิวไปในขณะที่สายตาก็ทอดมองเงยหน้าไปยังชั้นบนสุดชั้นที่สามสิบของตึกสูงตระหง่านใจกลางเมืองตรงหน้าของผมในขณะนี้(แกคิดที่จะทำอะไร?)(ตอนนี้เขามีอิทธิพลมากกว่าแกเขาสามารถทำให้แกหายไปโดยไม่มีใครสงสัยได้เลยนะขนาดทำให้ชีวิตของแกพังเขาก็ยังทำได้)(ฉันว่าแกไม่สมควรที่จะประมาทผู้หญิงคนนี้)เสียงปลายสายของฟิวเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงห่วงใย ผมจึงละใบหน้าจากตึกสูงตรงหน้าและเอ่ยคุยกับฟิวต่อ"ฉันรู้ขอบใจและขอโทษที่ทำให้ชีวิตของแกต้องมาติดร่างแหพลอยซวยไปกับฉันด้วย"ผมเอ่ยบอกหิวไปอย่างคนที่รู้สึกผิดที่ออกมาจากใจจริงไปของผม(แกไม่ได้ทำอะไรผิดถ้ามันจะผิดก็ผิดกันหมดนี่แหละ)(มันคงจะเป็นเพราะตอนนั้นพวกเรายังเด็กเลยไม่ได้คิดอะไรให้มากกว่านี้เลยทำเรื่องแบบนั้นลงไป)(ฉันไม่มีสิทธิ์โกรธแกหรือแก้มหวานเลยด้วยซ้ำ)"นั่นสิเนอะ....ฉันก็ไม่สมควรที่จะโกรธแก้มหวานด้วยเหมือนกัน"ผมเอ่ยออกมาอย่างคิดนึกตริตรองอย่างที่ฟิวว่าที่จริงถ้าตอนนั้นผมไม่คึกค
