เจียอีช่วยอีกฝ่ายถอดเสื้อเปลี่ยนกางเกงโดยไม่อิดออดแต่สายตากลับสะดุดเข้ากับรอยช้ำที่ต้นขาด้านในเขาอดหน้าแดงออกมาไม่ได้เผลอลูบโดยไม่รู้ตัวเพียะ!!“ใครให้นายจับขาฉัน”“มากกว่าจับก็ทำมาแล้วจะมาหวงอะไร” เจียอีช่วยอีกฝ่ายสวมกางเกงก่อนถอยออกไปหามุมถ่ายรูปพอทำทุกอย่างเสร็จก็ตกเย็นแล้วระหว่างนี้ก็ได้แต่ตกแต่งรูปและทำเพจไปพลางๆระหว่างรอระบบอนุมัติ“คุณอยากกินอะไร” มันเป็นคำถามง่ายๆแต่ทว่าคนฟังกลับอุ่นใจทุกครั้งที่ได้ยินเมื่อก่อนอันดารันไม่ต้องคิดอะไรเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้เขามีหน้าที่ต้องตื่นมาให้ทันตอนตั้งโต๊ะกินข้าวแค่นั้นอาหารมากมายหลากหลายมีให้เลือกสรรสามารถชี้นิ้วสั่งได้ตามใจไม่เหมือนอย่างตอนนี้ “อยากกินเหมือนวันนั้น…เกี๊ยวน้ำ”“กินแค่นั้นจะอิ่มเหรอ” อันดารันมองคนข้างๆตาขวาง“นี่…ที่ถามไม่ได้จะชวนทะเลาะก็แค่เป็นห่วงเพราะคุณเหมือนจะผอมลงไปเยอะเลย” อันดารันได้แต่ก่นด่าอีกฝ่ายอยู่ในใจไม่ผอมสิแปลกก็สองสามวันก่อนหน้านี้พวกเขาต่างห้ำหั่นกันอยู่บนเตียงอย่างเอาเป็นเอาตายกินนอนสมสู่ก็ไม่มีอะไรอีกวนเวียนอยู่อย่างนี้แทบจะทุกซอกตารางนิ้วในห้องเล็กๆนั้นพวกเขาต่างก็ทิ้งร่อยรอยเอาไว้มากมาย“คุณน่าจะกินเย
“โอเมก้าอันดับหนึ่งอย่างฉันก็ต้องเหมาะสมกับอัลฟ่าตระกูลดังอยู่แล้วของแบบนี้รู้ๆกันอยู่” อันดารันจีบปากจีบคอพูดคุยกับโทรศัพท์มือถือที่มัดหนังยางติดกับเสาเจียอีนั่งหลบมุมหัวเราะท้องแข็งกับความเบียวและความไม่ตายไมค์ของอันดารัน “เอาล่ะฉันมาขายของพวกเธอจะซื้อไม่ซื้อขายเสื้อผ้านี่” ก่อนจะกรีดกรายเสื้อผ้าแนววินเทจที่ถูกจับเข้าคู่ไว้ “ใครไม่มีแฟนก็เหนื่อยหน่อยเพราะเป็นชุดคู่จ๊ะไปไปเลยจะขายให้เฉพาะคนมีแฟน”เพราะกล้าพูดกล้าคุยคอมเม้นแทบแตกกลายเป็นไวรัลในชั่วข้ามคืน“ใครซื้อขอให้ได้ขอให้โดนโดนไปสามวันเจ็ดวันฉ่ำๆเลยจ้ะ” “นี่สาวๆบานเบินอะไรกันบานก็ยังดีกว่าหยากไย่เกาะเป็นพังผืดนะ” อันดารันยังจีบปากจีบคอพูดไม่หยุด “ปักตะกร้าเลยน้า” แม้จะมีคอมเม้นเข้ามาปั่นป่วนแต่โอเมก้าที่ผ่านข่าวฉาวมาอย่างโชกโชนก็เลือกที่จะไม่ใส่ใจสักพักข้อความเหล่านั้นก็จะจมหายไปหากเก็บเอามาใส่ใจหมดคงได้อกแตกตายเป็นบ้ากันพอดี“ขอบใจที่บอกไม่ชอบขี้หน้าฉันก็เป็นปัญหาของแกเข้ามาดูอยู่ได้อกแตกตายยัง?” อันดารันยักคิ้วหลิ่วตาใส่กล้องหนึ่งกรุบ “ขายหมดแล้วจะไปละนะพูดจนเจ็บคอไปหมดแล้วเนี่ย”“@FreeMan:โอเมก้าอันดับหนึ่งนี่ฮีทปะ” “ฮีทส
อันดารันหลังจากผ่าเฝือกออกผลเอกซเรย์กระดูกติดกันดีเขาก็รีบกลับมาอาบน้ำขัดถูขี้ไคลบริเวณแขนทันทีโชคดีที่โรคติดต่อไม่ได้ร้ายแรงมากคาดว่าปีใหม่นี้ผู้คนน่าจะทยอยกลับมาได้ใช้ชีวิตกันแบบเดิมแต่ก็ยังมีการรณรงค์ให้สวมแมสเพื่อลดการแพร่กระจายของเชื้อโรคเต่าน้อยรถอีโคคาร์คันเล็กกลายเป็นสนามอารมณ์อีกครั้ง“แอร์ไม่เย็นสมรรถนะไม่ดี” แต่เจียอีก็ทำหูทวนลมไปตลอดทางเมื่อรถติดไฟแดงก็เปิดขวดน้ำให้“อะจิบหน่อย”“อะไร”“บ่นมายืดยาวขนาดนี้คอไม่แห้งบ้างเหรอ” “นี่นาย” เจียอีอมยิ้มอารมณ์ดี “นี่นายแกล้งทำเป็นหูทวนลมเหรอ”“แล้วคุณบ่นๆอยู่เนี่ยไม่เหนื่อยหรือไงบ่นไปแล้วได้อะไรผมก็เปลี่ยนเป็นสปอร์ตคาร์ให้คุณไม่ได้อยู่ดีอีกอย่างอย่างน้อยมันก็กันแดดกันฝนให้คุณได้คุณลองหันไปดูคนอื่นๆที่เขาขับมอเตอร์ไซค์พวกนั้นคุณถือว่าสบายกว่าคนพวกนั้นเยอะมากแล้วนะ” อันดารันหันไปมองอย่างไม่วางตา “อันตรายจะตายขับไปได้ไง” “เพราะพวกเขาไม่มีทางเลือกไงล่ะถ้าเขามีเงินก็คงจะซื้อรถสักคันไปแล้วใครบ้างไม่อยากสบายล่ะหืมแต่ปัจจัยของพวกเขาไม่เอื้ออำนวยคุณอาจจะมองห้องชุดของผมเล็กเป็นที่ซุกหัวนอนอะไรเทือกนั้นแต่มันก็ให้ความอบอุ่นบังลมบังฝนให้คุณได
“ขอบคุณมากนะครับขอบคุณทุกคนเลยใจฟูมาก”“ไอ้เราก็สวยซะด้วยสิฮ่าๆ”“ไลฟ์วันไหนดีน้าทุกคนไม่ทำการทำงานกันเหรอครับเนี่ย” อันดารันพูดคุยกับแฟนคลับอย่างเป็นกันเอง[อยากเห็นตัวมัมอย่างโอเมก้าอันดับหนึ่งเล่นซีรีส์จัง][จริง…บทเคะควีนปังมากแน่ๆ]“ขอบคุณทุกคนจริงๆนะครับหากมีโอกาสผมก็จะลองดูสักครั้งอะอะแต่อย่าหนีหายกันไปไหนก่อนล่ะอีกอย่างถ้าผมเล่นแข็งก็อย่าด่ากันล่ะใครด่าก็ขอให้หยากไย่เกาะไร้ผู้แห้งเหี่ยวคาต้นถั่วแดงเลยจ่ะ”“ฮ่าๆผมต้องไปแล้วละครับ” ก่อนภาพจะตัดไปเพียงไม่กี่สิบวินาทีเจียอีเดินเข้ามาเท้าแขนข้างหลังเขาแถมยังอวดซิกแพ๊คให้พี่สาวน้องสาวในเน็ตได้ยลโฉมอีกต่างหาก[ว้ายผู้บ่าวบ้านไหนคะแม่]อันดารันลนลานตาเหลือกรีบปิดไลฟ์ “อะไร” ถามอย่างขุ่นเคืองแถมเจียอียังเอาคางมาเกยบนหัวเขาอีกด้วย “เอาคางออกไปเลยนะ” อันดารันโยกหัวหลบพัลวัน“แล้วใครใช้ให้นายเข้ามาแบบนี้หา!!!” แมวน้อยเริ่มกางเล็บขู่นายทาสฝ่อๆอีกครั้ง “ก็ผมรอคุณตั้งนานคุณไม่เสร็จสักทีผมต้องใช้โทรศัพท์”“แล้วทำไมไม่บอกแต่แรก”“ก็เรียกแล้วส่งซิกอะไรก็แล้วคุณสนใจที่ไหน”“ถ้าโดนขุดขุ้ยมาจะทำไงละทีนี้”“อะไรอยู่กับผมมันแย่ขนาดนั้นจนไม่กล้าบอกใค
“อ๊า” อันดารันกระตุกไปทั้งร่างก่อนจะหลุบตามองเจียอีที่อมยิ้มพร้อมเลียริมฝีปากอย่างท้าทาย“นะนายกลืนมันลงไปเหรอ”“ทำไม” อันดารันหน้าแดงก่ำหอบหายใจอย่างหนักทำเอาจุกเชอรี่ทั้งสองขยับขึ้นลงตามไปด้วย“สกปรกจะตาย”“หวานออก” ไม่พูดเปล่าเจียอียังประกบริมฝีปากลงมาทำเอาอันดารันไม่ทันตั้งตัวเสียงเฉอะแฉะของน้ำลายยิ่งเร้าอารมณ์ความปรารถนาที่มอดดับให้ปะทุขึ้นมาอีกครั้งแม้ว่าเจียอีจะอธิบายให้เขาฟังหลายสิบครั้งว่าโลกนี้ไม่มีอัลฟ่าโอเมก้าเบต้าอะไรทำนองนั้นแต่ทว่ากลิ่นกายของเจียอีมันทำให้โอเมก้าอย่างเขารู้สึกดีไม่ใช่กลิ่นน้ำยาซักผ้าหรือน้ำหอมอะไรคงจะเป็นกลิ่นเฉพาะตัวแม้แต่เจ้าตัวเองก็ยังไม่รู้เลยมั้งว่ากลิ่นกายของตัวเองหอมเพียงใดแต่เขาไม่มีทางปริปากพูดไปให้ไอ้หมอนี้ได้ใจไปหรอกโดยเฉพาะซอกคอและอกอุ่นนั้นคล้ายกับมีต่อมฟีโรโมนกระจายอยู่ไปทั่วไม่รู้เมื่อไหร่ที่ร่างบางพลิกเป็นฝ่ายคุมเกมอารมณ์ความปรารถนาพุ่งขึ้นสูงโดยละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างไว้เบื้องหลังซอกคอขาวหน้าอกอุ่นล้วนถูกดูดดุนสร้างรอยจูบเอาไว้คล้ายแสดงความเป็นเจ้าของเจียอีมองอันดารันด้วยสายตานุ่มลึกเหมือนว่าวันนี้คุณเขาจะมีอารมณ์ร่วมเป็นพิเศษแฮะอันดารั
เพราะการพูดคุยกันเป็นตัวเองบวกกับจริตจะก้านของอันดารันทำให้หลายคลิปกลายเป็นไวรัลในอินเทอร์เน็ตจนไปเข้าตาผู้จัดละครซีรีส์วายทั้งหลายแหล่รวมไปถึงคนดูเองก็ส่งรายละเอียดให้อันดารันลองไปแคสต์ดูแต่เจ้าตัวเองยังหงุดหงิดกับชื่อของตัวเองไม่หาย‘สรพงษ์สุขใจ’ เนี่ยนะยิ่งเห็นรูปตัวเองในบัตรประชาชนด้วยแล้วยิ่งหงุดหงิดแค่ส่งใบสมัครไปก็ถูกปัดตกแล้วปะจึงอดหันมาถามคนข้างกายไม่ได้“แล้วนายชื่อนามสกุลอะไร” อันที่จริงอันดารันแค่อยากถามเพื่อความสบายใจแต่พอเจียอีได้ยินกลับทำไขสืออีกทั้งไอ้ท่าเขี่ยจมูกแบบนั้นมันมีพิรุธชัดๆ “อะไรชื่อนามกุลนายมันวิเศษวิโสจนบอกฉันไม่ได้หรือไง”“เปล่ามันก็แค่ชื่อนามสกุลธรรมดาทั่วไปแหละคุณ” เจียอีตอบหน้าตายอันดารันหรี่ตาอย่างจับผิดอยู่ด้วยกันมานานขนาดนี้ทำไมจะมองไม่ออกยิ่งโกหกยิ่งจับพิรุธได้ง่าย“มองตาฉันสิแล้วตอบคำถามใหม่” “อะไร” เจียอีที่ง่วนกับการทำอะไรสักอย่างอยู่ที่โต๊ะคอมพิวเตอร์อันดารันลุกจากโซฟาหันเก้าอี้มาหาตัวพร้อมกับเท้าแขนจ้องมองไปในดวงตาของคนตรงหน้าทั้งๆที่โกหกไม่เก่งยังกล้าโกหกอีกพร้อมกับแบมือ“เอาบัตรของนายมาให้ฉันดู…เดี๋ยวนี้” เจียอีทำอะไรไม่ได้นอกจากล้วงไปหยิบบ
เย็นวันเสาร์วันหนึ่งเจียอีสวมบทเป็นผู้จัดการส่วนตัวของอันดารันเขากำชับกับอีกฝ่ายหลายเรื่องโดยเฉพาะนิสัยที่ไม่ยอมคนของเจ้าตัวการวางตัวต่อหน้าและลับหลังกล้องวงการบันเทิงเป็นวงการมายาที่พร้อมจะแทงข้างหลังกันอยู่เสมอยังไม่รวมแฟนวอร์ทั้งหลายแค่ประเด็นเล็กเท่าเม็ดสิวก็ลุกลามใหญ่โตได้รวมไปถึงหากคุณล้มหลายคนก็พร้อมจะเหยียบย่ำคุณไปด้วยอีกอย่างมีคนรักย่อมมีคนเกลียดโดยเฉพาะพวกข่าวฉาวต่างๆที่ทำเอาดารานักแสดงหลายคนต้องออกจากวงการไปนักต่อนักว่ากันว่าวงการนี้ Hight Risk Hight Return มาไวไปไวมีน้องใหม่ที่พร้อมแจ้งเกิดในวงการอยู่ทุกวันและมันยากมากที่จะเป็นดาวค้างฟ้าเป็นซุปตาร์ที่ประชาชนให้การยอมรับรวมไปถึงสื่อมวลชนด้วย “นี่ทำยังกะนายเคยอยู่วงการบันเทิงอย่างนั้นแหละ”“อ่า…ผมแค่เป็นห่วงคุณก็เท่านั้นเอง”“ฉันรู้น่า”“จะว่าไปบทนี้ก็ดูหน่อมแน้มไปหน่อย”“คุณอ่านแล้วเหรอ”“ก็ใช่น่ะสิ…ไม่เหมาะกับโอเมก้าอันดับหนึ่งอย่างฉันเลยสักนิด” เจียอีส่ายหน้าที่ได้ยินคำพูดของคุณเขาอันดารันมีบรรยากาศที่คนนอกเห็นจะรู้สึกหมั่นไส้และอคติทันทีด้วยลุคที่มั่นใจในตัวเองรวมไปถึงการอวยตัวเองโดยไม่กระดากปากเมื่อก่อนเขาก็เป็นหนึ่งใน
“ก่อนคุณจะไปถ่ายซีรีส์ผมอยากจะพาคุณไปที่ๆหนึ่งไปในฐานะคนธรรมดาไม่ใช่นายเอกซีรีส์คนดัง”“ทำไมนายมั่นใจว่าฉันจะดัง?”“ก็คุณเคยบอกไว้อย่างนั้น” อันดารันเพียงชายตามองชายหนุ่มตรงหน้าโดยไม่พูดอะไรอีก“เอาน่ารับรองคุณจะต้องชอบ”“ถ้าฉันไม่ชอบล่ะ”“ผมจ่ายด้วยนี่ก็แล้วกัน” เจียอีชี้ที่บั้นเอวตัวเองแต่ก็ต้องถูกอีกฝ่ายหยิกจนเนื้อเขียว“เอาแต่ได้”“หรือว่าคุณไม่อยากได้”“นี่นาย!!!”สถานที่เจียอีขับรถพาอีกฝ่ายมาเป็นสถานที่ลับของเขาเป็นสถานที่ดูดาวในชานเมืองที่เขามักจะมาคนเดียวเป็นประจำตั้งแต่สมัยเรียนอีกทั้งเป็นภูเขาสูงการเดินทางลำบากจึงไม่มีรถสัญจรไปมามากนักเจียอีจอดรถอยู่ริมข้างทางหันท้ายรถไปทางในตัวเมืองเปิดท้ายรถพร้อมขนเครื่องดื่มออกมาก่อนหน้าเขาปูเบาะพร้อมเตรียมเครื่องดื่มเอาไว้แล้ว“มาไม้ไหน” อันดารันมองอีกฝ่ายอย่างระแวง “คุณเคยบอกผมว่าอยากจะมีรูปคุณติดอยู่ตรงบิลบอร์ดแล้วผมคิดว่าคุณคงจะทำได้อย่างที่พูดจริงๆวันนี้ผมเลยพาคุณมาที่นี่มาในฐานะคนธรรมดาด้วยบรรยากาศสบายๆไม่ต้องแคร์สายตาผู้คนรอบข้าง”อันดารันขยับตัวจากเบาะหน้าคลานมานั่งที่ท้ายรถพร้อมกับหย่อนขาเปิดเบียร์กระป๋องออกมาดื่มโดยไม่พูดอะไรสา
“อ๊าอ๊า” เอวสอบเร่งจังหวะทำเอาคุณเขาครางแทบไม่เป็นภาษาก่อนจะเปลี่ยนท่าให้หน้าอกราบไปกับโต๊ะท่านี้ทำเอาอันดารันแทบยืนไม่ไหวจุดกระสันถูกกระแทกซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเขาเสียวไปหมดไม่พอขาขาวข้างนึงยังถูกยกพาดต้นแขน “อ๊า” ท่านี้แทงถูกจุดกระสันอย่างจังจนเขาเสร็จออกมาพื้นเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำสีขาวขุ่นเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเสร็จสมชายหนุ่มจึงแช่ค้างไว้อย่างนั้นเพราะกลัวว่าจะเสร็จตามอีกฝ่ายไปเอวสอบซอยถี่ยิบอีกครั้งก่อนจะอุ้มกระเตงเข้าไปยังห้องนอนร่างบางผวาก่อนจะตวัดขากอดรัดเอวสอบเอาไว้แน่นท่านี้ลึกกว่าเมื่อกี้เสียอีกแถมยังกระแทกกระทั้นเข้ามาคล้ายต้องการลงทัณฑ์ไอ้หมอนี่ไม่ใช่โจรธรรมดาแต่เป็นโจรปล้นสวาทที่คุณตำรวจสาวถูกหลอกล่อจนตกหลุมพรางต่างหากล่ะ!!! เจียอีหอบกระเส่ากอบกุมก้นขาวนั้นไว้แน่นควบคุมให้กระแทกลงมาเป็นจังหวะพร้อมกับเอวสอบที่สอดใส่ประสานงานกันอย่างดีเยี่ยมจนคุณเขาแหงนหน้าเชิดครวญครางแทบไม่เป็นภาษาคุณตำรวจสาวครวญครางอยู่นานจนแทบไม่มีเสียงนิ้วเท้าทั้งสิบจิกเกร็งเมื่อจุดกระสันถูกกระแทกย้ำๆอยู่อย่างนั้นเขาเริ่มดิ้นพล่านเพราะใกล้ถึงฝั่งฝันเจียอีกอดร่างบางเอาไว้แน่นก่อนจะสาวเท้าไปยังเตียงกว้างแบะขาให
ตอนนี้เจียอีกำลังถูกเชือกสีแดงมัดไปทั้งตัวแถมข้อมือยังถูกมัดไพล่หลังอีกด้วยเขานั่งมองภรรยาที่แต่งชุดเป็นตำรวจหญิงสวมถุงน่องตาข่ายสีดำกระโปรงสั้นจนปิดแก้มข้นขาวที่สวมจีสตริงเอาไว้ไม่มิด “คุณแน่ใจนะว่าไม่ได้เล่นนอกบท”“แน่ใจสิ”“ไหนคุณบอกว่าจะซ้อมบทละครไงแต่ผมว่ามันแปลกๆนะ”“แปลกตรงไหนนายเป็นโจรฉันเป็นตำรวจ”“ถ้าไม่ให้คุณเล่นคุณจะโกรธผมหรือเปล่า”“ถ้าไม่ให้ฉันเล่นนายจะเสียใจ”“?”คุณตำรวจสาวไม่พูดเปล่าพร้อมเลื่อนเก้าอี้เลื่อนเข้ามาตรงหน้าโจรที่กำลังถูกมัดมืออยู่บนพื้นก่อนจะทำทีเป็นอ้าขากว้างเผยให้เห็นส่วนลับวับๆแวบจีสตริงที่ปกปิดเพียงส่วนหน้าอันดารันทำทีเป็นถือแฟ้มเพื่อสอบปากคำก่อนจะรู้สึกลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารดอยู่ตรงต้นขาด้านใน“จะสอบปากคำอะไรผมล่ะ…คุณตำรวจ” เจียอีเลียริมฝีปากพร้อมส่งสายตาท้าทาย “ต่อให้คุณฆ่าผมให้ตายผมก็ไม่บอกหรอก”“แน่ใจเหรอ…หืม”ชายหนุ่มลากลิ้นร้อนนั้นไปตามถุงน่องตาข่ายสีดำก่อนจะขมเม้มอย่างมันเขี้ยวซุกหน้าลงตรงแกนกายก่อนจะลากลิ้นเลียผ่านชั้นในสีขาวจนเปียกชุ่มคุณตำรวจสาวดึงทึ้งเส้นผมนั้นอย่างแรงจนโจรหน้าหล่อแหงนหน้าไปด้านหลัง“คิดจะติดสินบนกับเจ้าพนักงานหรือไง”“
ระหว่างนี้สามีอย่างเขาก็กลายเป็นสนามอารมณ์เทียนหอมที่คุณเขาชอบกลิ่นของมันหนักหนาบรรยายสรรพคุณไว้อย่างดีก่อนหน้าต้องเก็บไว้ในตู้อย่างมิดชิดกลิ่นน้ำหอมน้ำยาซักผ้าเหมือนว่าคุณเขาจะไวเรื่องกลิ่นเป็นพิเศษแถมตอนนอนยังต้องเอาหน้าซุกกับหน้าอกเขาด้วยงอตัวคล้ายกุ้งเหมือนว่ากำลังปกป้องอะไรสักอย่างแถมยังชอบเอาเสื้อผ้าของเขาไปกองสุมๆไว้ตามมุมของห้องนอนจะซักก็ไม่ยอมจนต้องสั่งมาใหม่ทุกสองสามวัน แม่บ้านแทบไม่กล้าเข้าใกล้ช่วงนี้จะหยิบจะจับอะไรคุณเขามองตาขวางเจียอีเห็นท่าว่าไม่ได้การพรุ่งนี้เลยจับคุณเขายัดใส่รถเดินทางไปโรงพยาบาลที่จองเอาไว้ก่อนหน้าจะได้รู้ดำรู้แดงกันไปเลยว่าคุณเขาเป็นอะไรกันแน่ผลการตรวจของอันดารันทำเอาเจียอีไม่เชื่อถึงกับถามย้ำๆคุณหมออยู่สองสามรอบ“ตั้งครรภ์ครับคุณอันดารันตั้งครรภ์ได้ 3 สัปดาห์แล้วครับส่วนนี่ภาพอัลตร้าซาวด์” คุณพ่อมือใหม่โห่ร้องไชโยทำเอาคุณแม่โอเมก้าหน้าตึงต้องดึงทึ้งเสื้อผ้าอีกฝ่ายที่กำลังกระโดดโลดเต้นต่อหน้าคุณหมอและพยาบาลให้นั่งลง “ผมจะได้เป็นพ่อคนแล้วผมจะได้เป็นพ่อคนแล้ว” แถมยังหอมแก้มภรรยาโดยไม่สนสายตาหมอพยาบาลในห้องตรวจอีกไม่พอยังกระซิบกระซาบถามอะไรกับคุณหมออ
สองสามีภรรยาจูบแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม เอวสอบค่อย ๆ เสือกไสเข้าออกด้วยจังหวะที่เนิบช้า ก่อนจะซอยถี่ทำเอาคุณเขาไถลไปกับเตียงกว้าง “อื้อ อะ อะ” เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วห้องนอนกว้าง ตับ ตับ “อ๊า” ก่อนจะจับร่างบางให้หันหลังเอาหมอนสอดไว้ที่ท้องน้อย ยกสะโพกขึ้นก่อนจะสอดใส่เข้าไปอีกครั้ง “อ๊า” แท่งร้อนเสือกไสเข้าไปจนมิด จนแก้มก้นขาวรู้สึกระคายเพราะขนหยาบ อันดารันจับหัวเตียงไว้แน่นเมื่อร่างกายโยกคลอนเพราะแรงกระแทกที่เร็วขึ้น แถมยังบี้กับจุดกระสันภายในทำเอาโอเมก้าหวีดเสียงร้องออกมาอย่างอดไม่ได้ แกนกลางกายกระตุกโดยไม่มีอะไรหลั่งออกมา เจียอีแช่ค้างเอาไว้เพราะช่องทางบีบรัดแน่นจนเขาแทบจะเสร็จสมตามคุณเขาไปชายหนุ่มมองไปยังต้นคอขาวผ่องหากเขาเป็นอัลฟ่าละก็คุณเขาก็ไม่ต้องทนกลิ่นอัลฟ่าคนอื่นแถมยังไม่ต้องมีปฏิกิริยาอะไรกับกลิ่นฟีโรโมนบ้าบอพวกนั้นเจียอีเอี้ยวตัวไปยังลิ้นชักข้างหัวเตียงเขาสวมที่ครอบฟันเป็นอุปกรณ์ที่สั่งทำพิเศษฟันปลอมนี้บรรจุไปด้วย DNA ของเขาที่ถูกตัดแต่งพันธุกรรมออกมาให้มีฤทธิ์เหมือนน้ำลายอัลฟ่าเขาค่อยๆพยุงร่างบางนั้นขึ้นมาจุมพิตที่ขมับก่อนจะเอ่ย “ให้ผมสลักพันธะที่หลังคอของคุณได้ไหม”
“จะร้องทำไมเล่า” คุณเขายื่นทิชชูมาให้ ก่อนจะนอนหันหลังให้ไม่สนใจกันอีก ไอ้หมาได้ทีก็เข้าไปออดอ้อน โอบกอดคุณเขาให้แผ่นหลังบางนั้นได้ไออุ่นจากอกหนา “แต่ผมไม่เชื่อหรอกนะว่า 79 เปอร์เซ็นต์นั้นจะทำลูกไม่ติด ต่อให้เบต้า โอเมก้าเปอร์เซ็นต์ที่จะตั้งครรภ์จะต่ำก็จริง แต่ใช่ว่าจะไม่มีโอกาสเสียหน่อย”“นี่นายฝันอยู่เหรอไง”“คุณจะมีลูกให้ผมสักคนได้หรือเปล่า”“ทำให้โอเมก้าอย่างฉันตั้งครรภ์ให้ได้สิหน้าที่นายไม่ใช่เหรอ”“?”“เดือนหน้าซื้อที่ตรวจรอไว้เลย”“…”“เพราะผมจะหย่อนเมล็ดพันธุ์ไว้ในตัวคุณทุกๆวัน”“ไอ้บ้าอื้อ”เพราะว่าตอนเย็นอยู่ท่ามกลางอัลฟ่ามากหน้าหลายตาทำให้โอเมก้ารู้สึกตัวรุมๆคล้ายว่าจะเกิดการฮีทเทียมอีกทั้งเพราะสามีเป็นเบต้าเขาไม่สามารถทำพันธะได้แถมอัลฟ่าคนอื่นๆยังรับรู้ถึงกลิ่นฟีโรโมนอันหอมหวานของเขาได้อีก…มือร้อนลากไล้ปัดป่ายไปตามร่างกายที่เปลือยเปล่าชุดนอนผ้าซาตินถูกถอดออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้รู้เพียงแต่ว่าทุกการเคลื่อนไหวของสามีทำเอาร่างกายร้อนรุ่มไปหมดครั้งนี้เหมือนว่าเขาจะเข้าสู่สภาวะฮีทเทียมอย่างสมบูรณ์เลยรู้สึกมีอารมณ์ร่วมมากกว่าปกติ “อื้ออึก” ลิ้นร้อนที่ปัดป่ายอยู่ตรงบริเวณตุ่
ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทันทีที่พวกเขาทั้งสองลืมตาก็พบว่าตัวเองได้วาร์ปมาอยู่ที่เดอะแกรนด์ซิตี้ เมืองที่ขึ้นชื่อเป็นศูนย์กลางของโลกอนาคต เมืองที่เต็มด้วยสีสันและความทันสมัยของเทคโนโลยี ตั้งแต่ก้าวเท้าออกจากเพนเฮ้าส์หรูของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง ที่กลับมาสวมปลอกคอมุกปกปิดลำคอระหงที่ถูกสามีฝากรอยจูบเอาไว้จนทั่ว จะว่าไปแฟชั่นปลอกคอนี้ก็ไม่เลว! มันเหมาะกับภรรยา ดูมีสง่า สมมงกับตำแหน่งโอเมก้าอันดับหนึ่งที่ว่า สามีขออวยยศให้ สิบ สิบ ไปเลย เจียอีไปเที่ยวต่างประเทศมาตั้งหลายที่แต่ไม่มีที่ไหนที่เขาเห็นว่าจะเจริญเทียบเท่ากับเมืองแห่งนี้เหมือนจะมีจานบินลอยฟ้าเลยแฮะ ตั้งแต่ออกจากที่พักมาปากของชายหนุ่มก็ร้อง “โอ้โหไม่หยุด” จนโดนคุณเขาทั้งดุทั้งใช้สายตาทิ่มแทงคล้ายอยากจะพูดว่า “หุบปากสักที” เสียเต็มแก่จะว่าไปเหมือนคุณเขาที่ไปเดินเที่ยวตลาดนัดครั้งแรกเลยเถอะสภาพบ้านเมืองมันไฮเทคทันสมัยจนมีรถไฟฟ้าเมกเลฟรถเมล์ไฮโดรเจนที่วิ่งด้วยพลังงานน้ำมิน่าอากาศถึงดีสุดๆไม่แปลกที่คุณเขาลืมตาขึ้นมาแล้วจะแว้ดๆใส่เขาตอนที่อยู่โรงพยาบาล “โอ้โห…นั่นโอเมก้าใช่หรือเปล่าแต่ละคนสวมปลอกคอหมดเลยอ่ะแล้วผมต้องใส่หรือเปล่าคุณ”“ใส่ทำ
ภายในมุมหนึ่งของห้องนั่งเล่นมีต้นคริสต์มาสที่ถูกตกแต่งตั้งตระหง่านอยู่ตรงนั้นแถมภายนอกยังมีพลุหลากสีที่ถูกจุดอีกหลายดอกเจียอีกปรนนิบัติพัดวีให้ภรรยาตัวเองอย่างเอาใจเท้าแทบไม่ติดพื้นก่อนจะอุ้มคุณเขาในท่าเจ้าสาวมานั่งที่โซฟาวางร่างบางที่อ่อนแรงลงบนตักตัวเองพลางหยิบโกโก้ร้อนที่ชงไว้ก่อนหน้าให้คุณเขาจิบเพื่อให้ร่างกายอุ่นขึ้นพลุที่แตกกลางอากาศกลายเป็นตัวอักษร “HAPPY BIRTH DAY”“หือ”“สุขสันต์วันเกิดผมสัญญาในวันเกิดทุกๆปีจะมีเราอยู่ด้วยกันแบบนี้จนแก่เฒ่าจนแก่ลงโลง” ชายหนุ่มเอ่ยคำมั่นสัญญาพร้อมกับจูบกระหม่อมบางนั้นด้วยความรักใคร่พร้อมกับใช้ผ้าพันคอคลุมร่างทั้งสองเอาไว้ “นายอยากมีลูกไหม” จู่ๆอันดารันก็เอ่ยออกมา“แล้วแต่คุณ”“ฉันมีได้ที่ไหนเล่า” “ผมรักคุณที่คุณเป็นอย่างนี้ต่อให้มีลูกไม่ได้นั่นไม่ใช่ประเด็นถ้าคุณอยากจะอุปการะเด็กสักคนเอาไว้เป็นลูกของพวกเราผมก็ยินดี” “ทั้งๆที่ไม่ใช่สายเลือดของนายและฉันจริงๆน่ะเหรอ”“แล้วคุณอยากมีลูกเพื่ออะไรกันล่ะ”“ไม่รู้สิ”“อนาคตค่อยว่ากันผมไม่ได้แคร์ว่าเขาจะมีสายเลือดของพวกเราหรือเปล่าแต่ผมคิดว่าหากพวกเรามีความรักมากมายให้แก่กันเด็กคนนั้นจะได้รับความรัก
“จะให้ผัวหลงไปถึงไหนฮะ คุณแม่ง” เจียอีซูดปากกัดฟันซอยเอวอย่างถี่ สองมือก็รั้งแขนทั้งสองข้างมาไว้ข้างหลัง ท่านี้ทำให้ตอกลึกขึ้น เสียวจนคุณเขาครวญครางไม่เป็นภาษา “อะ อะ” ก่อนจะรั้งอีกฝ่ายเพื่อจูบ จังหวะถี่รัวในตอนแรกเปลี่ยนมาเนิบนาบเพราะต้องการจูบ อันดารันคล้องคออีกฝ่ายเพื่อยึดเป็นหลักเอาไว้ เสียงจูบเฉอะแฉะของน้ำลายคลอไปพร้อมกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อ ฝ่ามือร้อนปัดป่ายได้ตามหน้าอก บี้บีบตุ่มไตทั้งสองข้างอย่างหลอกล้อ ก่อนจะถอดถอนแก่นกายเปลี่ยนท่าให้คุณเขาขึ้นมานั่งบนตักแทนอันดารันใช้สองแขนคล้องคออีกฝ่ายก่อนริมฝีปากของทั้งคู่จะประกบกันอีกครั้งแต่ว่าครั้งนี้มันทั้งหวาบหวามและเนิ่นนานจนแทบหายใจไม่ทันจุ๊บจุ๊บ“เมียใครนับวันยิ่งสวยสวยจนไม่อยากให้ไปไหนไม่อยากให้ใครเห็นคุณ” อันดารันหัวเราะกับความคิดบ้าๆของสามี “จะขังฉันไว้หรือไงคุณสามี” อันดารันหอมแก้มสากนั้นหลายฟอดออดอ้อนเอาใจสองแก้มก้นก็ถูไถแกนกายที่แข็งตระหง่านไม่มีทีท่าว่าจะอ่อนตัวลงง่ายๆอาศัยความเปียกปอนส่วนปลายถูไถกับรูจีบนั้นอย่างยั่วยวน“ไม่ได้หรือไงซี้ด!”“แล้วจะขังฉันด้วยอะไรล่ะ…หืม” สีหน้าแววตาคุณเขาที่มองมามีแต่ความท้าทาย“ก็ไอ้นี่ไ
สองปีผ่านไปคุณโอเมก้าอันดับหนึ่งก็กลายเป็นซุปตาร์แถวหน้าที่ได้ขึ้นบิลบอร์ดไปทั่วทุกมุมถนนตามสมกับที่ตั้งใจเอาไว้ อันดารันก็ยังใช้ชื่อสรพงษ์เพื่อระลึกถึงเจ้าของร่างที่แท้จริง แต่ว่านามสกุลถูกเปลี่ยนมาใช้นรเศรษฐ์ ใช่แล้ว…หลังจากอันดารันออกจากโรงพยาบาลได้ไม่นานก็มีการจัดพิธีแต่งงานกับเจียอี เรียกได้ว่าบ้านนรเศรษฐ์มีข่าวดีด้วยกันสองงานใหญ่ งานแรกก็คือบุตรสาวคนโตสมรสกับนายกรัฐมนตรีคนปัจจุบันที่จัดช่วงต้นปี ส่วนบุตรชายคนรองสมรสกับซูเปอร์สตาร์คนดังจัดขึ้นปลายปีเดียวกัน หลังจากสมรสเท่าเทียมผ่านก็เหมือนจะเป็นการเปิดกว้างกับเพศทางเลือกมากขึ้นซึ่งมีข้อกฎหมายมารองรับซึ่งแตกต่างจากพ.ร.บคู่ชีวิตก่อนหน้าอีกทั้งอันดารันและคุณ FALLIN เองก็เป็นที่ปรึกษากรรมาธิการสมรสเท่าเทียมเพื่อให้กฎหมายครอบคลุมทุกเพศ งานแต่งงานของอันดารันถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ในห้องบอลรูมโรงแรมห้าดาวใจกลางเมืองในเครือของนรเศรษฐ์ดอกไม้สีขาวหลากหลายชนิดเป็น Backdrop ยังไม่นับ Flower stand อีกหลายสิบชุดเรียกได้ว่ายกสวนดอกไม้มาจัดไว้ที่นี่เลยก็ว่าได้แค่แขกของฝั่งนรเศรษฐ์มีหลายร้อยแล้วไหนจะเพื่อนในวงการเพื่อนพ้องน้องพี่ในวงการของอันดา