แทนไทกับศาสตราจารย์ดอกเตอร์อรรถพันธ์ทิ้งตัวลงนั่งโซฟาคนละมุม หายใจฟึดฟัดอย่างคนอารมณ์คั่งค้าง ต่างคนต่างส่งสายตาฟาดฟันกันอย่างไม่มีใครยอมใคร“เถียงกันจนลูกหลับ” คุณยายพูดพร้อมทั้งส่ายหน้าไปมา“ดื่มน้ำมะตูมเย็น ๆ แก้คอแห้งกันหน่อยนะคะ เห็นพูดกันเยอะ นิดกลัวจะคอแห้ง” นิดยกน้ำมะตูมกับขนมกลีบลำดวนมาเสิร์ฟ“ดื่มกันซะสิ เดี๋ยวจะเป็นลมเป็นแล้งกันไปเสียก่อน เล่นเถียงกันเอาเป็นเอาตาย” คุณยายเอ่ยค่อนแคะแทนไทกับศาสตราจารย์ดอกเตอร์อรรถพันธ์สงบศึกกันชั่วคราว ทั้งคู่ต่างก็หยิบแก้วน้ำมะตูมขึ้นมาดื่มอย่างกระหาย เพราะเถียงกันจนคอแหบคอแห้ง“พี่ขิงคะ ทำไมคุณอรรถกับพี่แทนถึงไม่ถูกกันคะ” พรพระพายหันไปถามดอกเตอร์พันธวรรณเมื่อสองสามีสงบปากสงบคำลง“คู่นี้เป็นคู่แข่งกันมาตั้งแต่ม.3 แล้วค่ะ แข่งกันทั้งเรื่องเรียน เรื่องกีฬา แม้แต่เรื่องจีบหญิง ส่วนมากคุณอรรถจะชนะเรื่องเรียน แต่เรื่องกีฬากับจีบหญิงเนี่ยแทนจะชนะ แต่ก็แบบว่ายอมกันไม่ได้ เลยกลายเป็นคู่แข่งคู่กัดกันมาตลอด พอเข้ามหาวิทยาลัยก็เรียนที่เดียวกันอีก แต่คนละคณะเท่านั้นเอง พี่กับคุณอรรถเรียนหมอ ส่วนแทนเขาก็ไปสายบริหาร แทนเขาหัวธุรกิจค่ะ ถึงได้ประสบความสำ
อาชินอนมองว่าที่เจ้าสาวของเขาที่กำลังหลับสนิทอยู่ในอ้อมกอด จากเด็กผู้หญิงที่เขาสุดแสนจะรำคาญ เด็กผู้หญิงที่คอยวิ่งตามเขามาตลอดระยะเวลา 10 ปี ที่มักเรียกเขาด้วยคำที่เขาคิดว่ามันปัญญาอ่อนสิ้นดี'พี่อาชิเป็นฮีโร่ของชะเอม'ไม่ว่าเขาจะดุ จะว่าเธอมากแค่ไหน แต่เธอก็ไม่เคยจะหายไปจากชีวิตของเขาตลอดระยะเวลา 10 ปี เธอกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเขา โดยที่เขาไม่รู้ตัว วันใดที่เธอไม่มาโรงเรียน วันใดไม่ได้ยินเสียงใส ๆ ของเธอ เขาก็จะสอดส่ายสายตาหาเธอ เดินไปแอบดูเธอที่ห้องเรียนเพื่อให้แน่ใจว่าเธอไม่มาโรงเรียนจริง ๆ หรือว่าเบื่อที่จะตามเขาแล้วแต่แล้ววันหนึ่ง วันที่เธอกลายเป็นเพื่อนร่วมชั้น มันทำให้หัวใจของเขารู้สึกยินดีที่จะมีเธอมาอยู่ข้าง ๆ แต่เขามันเป็นผู้ชายปากแข็ง ผู้ชายเย็นชา เขาไม่เคยพูดดีกับเธอ เขาปฏิบัติกับเธอด้วยความเฉยชา แต่เมื่อเริ่มมีผู้ชายคนอื่นเข้ามาในชีวิตของเธอ ทั้งรุ่นพี่ รุ่นน้อง เพื่อนร่วมชั้น เพื่อนร่วมห้อง ที่ต่างมารุมชอบเธอ ให้ความสนใจเธอ ใจเขาก็ไม่เป็นสุขอีกต่อไปเขาเริ่มแสดงออกว่าไม่พอใจ จนเพื่อนสนิทอย่างภูกับเดลจับความรู้สึกของเขาได้ แต่เขามันเป็นพวกปากแข็ง ไม่ยอมรับความรู้สึกต
“มึงก็ลงไปได้ละ ลงไปรอข้างล่าง” แทนไทกอดคอพ่อชะเอมพร้อมทั้งลากเดินลงบันไดไป“มึงไม่ต้องมาสั่งกู นี่บ้านกู แล้วเอามือมึงออกไปจากคอกูด้วย” พูดจบพ่อของชะเอมก็จับยกมือหนาของแทนไทออกจากคอของตน“มากินอาหารเที่ยงกันลูก” เสียงของคุณยายดังขึ้นเมื่ออาชิกับชะเอมเดินลงบันไดมา“พ่อแทนบอกว่าคุณยายได้ฤกษ์แต่งงานแล้วเหรอครับ” อาชิเอ่ยถามทันทีที่นั่งร่วมโต๊ะอาหาร“ท่าทางหลานเขยของยายจะใจร้อนน่าดู ไม่รู้ว่าฤกษ์ที่ยายได้มาจะทันใจหลานเขยหรือเปล่า”“คุณแม่จะไม่ถามหลานสาวของคุณแม่ก่อนเหรอครับว่าอยากแต่งงานหรือเปล่า”“เอมอยากแต่งงานกับพี่อาชิค่ะ” ยังไม่ทันที่คุณยายจะได้ถาม ชะเอมก็ตามโพล่งออกมาเสียก่อน“ชัดนะ” แทนไทแสยะยิ้มก่อนจะเอ่ยถามศาสตราจารย์ดอกเตอร์อรรถพันธ์ ที่ใบหน้าบึ้งตึงไปทันทีที่ได้ยินคำพูดของลูกสาว“ชะเอมคิดดีแล้วเหรอลูก การแต่งงานมันคือเรื่องที่สำคัญในชีวิตของลูกผู้หญิงเลยนะ แล้วลูกก็พึ่งจะ 17 เอง ยังมีเวลาให้คิดทบทวนอีกมากนะลูก” ผู้เป็นพ่อพยายามโน้มน้าวให้ลูกสาวเปลี่ยนใจ“ชีวิตนี้เอมคงไม่เปลี่ยนใจแล้วค่ะ เอมเลือกพี่อาชิ จะอีกกี่ปี ผู้ชายที่จะอยู่เคียงข้างเอมในฐานะคู่ชีวิตก็จะมีแค่พี่อาชิเพียงค
“ฮัลโหลแบม”(ว่าไงคะน้องชะเอม มีอะไรให้พี่แบมรับใช้ถึงโทร.หาพี่แบมได้ หรือว่าทนคิดถึงพี่แบมไม่ไหว เดี๋ยวอีกไม่กี่วันเราก็ได้เจอกันแล้วนะ)ชะเอมโทร.หาแบม แต่แบมก็พูดเป็นต่อยหอยจนชะเอมพูดไม่ทัน“พี่แบมช่วยฟังน้องชะเอมก่อนได้ไหมคะ”(แหะ ๆ ชะเอมว่ามาเลย)“เอมกับพี่อาชิมีเรื่องจะรบกวนแบมกับสายฟ้าหน่อย”(ชะเอมบอกมาได้เลย แบมกับบี๋ยินดีช่วยชะเอมทุกอย่าง)“คือเอมอยากให้แบมกับสายฟ้ามาเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว เจ้าสาวน่ะ แล้วพรุ่งนี้เอมอยากให้แบมไปช่วยเลือกชุดแต่งงานด้วย แบมกับสายฟ้าว่างหรือเปล่า”(แบมกับบี๋ว่าง แล้วชะเอมจะให้แบมกับบี๋ไปเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวของใคร)“ก็ของเอมกับพี่อาชิไง”(อ๋อ ได้สิ หา !!!)“โอ๊ย ! แบมจะตะโกนทำไม หูแทบแตกเลย”(ชะ... ชะเอมกำลังจะบอกว่าให้แบมกับบี๋เป็นเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวของชะเอมกับอาชิงั้นเหรอ)“ใช่ เอมกับพี่อาชิจะแต่งงานกันในวันที่ 20 นี้”(หา !!! ก็อีกแค่ 3 วันน่ะสิ ชะเอม แบมถามอะไรหน่อยได้ไหม)“ถามอะไร”(ชะเอมท้องเหรอ)“เปล่า”(แล้วทำไมถึงรีบแต่งงานล่ะ)“ถ้าอยากรู้พรุ่งนี้ก็ชวนสายฟ้ามาบ้านเอม แล้วเอมจะเล่าให้ฟัง”(โห่ ! เอมอะ... โอเค พรุ่งนี้เจอกัน)“แบมตอบตกลงใ
ร่างบางหลับตารับรสชาติดุ้นใหญ่ในโพรงปาก รสชาติของมันเป็นสิ่งแปลกใหม่สำหรับเธอ เธอต้องการเวลาสักเล็กน้อยเพื่อให้เกิดความเคยชิน ซึ่งเขาก็ปล่อยให้เธอได้เรียนรู้ ทั้ง ๆ ที่ตัวเขาเองอยากจะปลดปล่อยออกมาเต็มที“อ๊า... แบบนั้นแหละ... อื้มมมม”ร่างแกร่งเปล่งเสียงครางออกมาอย่างพึงพอใจ มือเล็กค่อย ๆ ชักรูดไปมาอย่างช้า ๆ พร้อมทั้งไล้เลียดูดแก่นกายของเขาราวกินไอศกรีมแท่งโปรดอาชิใช้มือหนาทั้ง 2 ข้างของเขาจับศีรษะทุยของชะเอมเอาไว้ แล้วเริ่มกระแทกแก่นกายเข้าออกอย่างช้า ๆ แล้วเริ่มเร่งจังหวะเร็วขึ้น เมื่อความเสียวซ่านเข้าครอบงำอ๊อก !! อ๊อก !! อ๊อก !!เสียงของความเป็นชายสัมผัสกับกระพุ้งแก้มอย่างเป็นจังหวะ ปลายลิ้นเล็กของเธอทำเอาเขารัญจวนร่างบางพยายามรักษาจังหวะของตนเองให้ไปตามที่เขาต้องการ ถึงแม้ว่าตอนนี้แก่นกายของอีกฝ่ายมันจะคับปากเธอ“อะ... เอมสุดยอดเลยคนเก่ง พี่จะแตกแล้ว... อ๊า”อ๊อก !! อ๊อก !! อ๊อก !!แท่งร้อนเปียกแฉะไปด้วยน้ำลายของเธอ มันยิ่งทำให้จังหวะเข้าออกนั้นไหลลื่น เขาจับศีรษะของเธอแน่นขึ้นแล้วขยับสะโพกสอบรัว ๆร่างบางสัมผัสได้ถึงความแข็งเกร็งของท่อนเอ็นในปาก ไม่นานน้ำอุ่น ๆ ก็พุ่งเข้ามาใ
“หลานชายคนโตของย่าทิพย์จะมีเหลนให้ย่าอุ้มแล้วหรือนี่” ประโยคแรกที่คุณทิพวรรณเอ่ยขึ้นด้วยความดีใจเมื่อแทนไทโทร.ไปบอกผู้เป็นแม่ว่าอาชิจะแต่งงาน“ยังครับ อาชิยังไม่มีเหลนให้แม่อุ้ม แม่รีบมานะครับ”คุณทิพวรรณกับคุณบาร์รอนบินตรงจากประเทศอังกฤษเพื่อมาร่วมงานแต่งของหลานชายคนโตภายในวันที่แทนไทโทร.แจ้งข่าว ทั้งคู่ต้องยกเลิกแผนงานที่วางไว้ทั้งหมดในทันที“จริงเหรอพาย อาชิจะแต่งงานแล้วจริง ๆ เหรอ พายจะเป็นคุณย่าแล้วสินะ” พรพระพายโทร.บอกเดย์เพื่อแจ้งข่าวงานแต่งงานของอาชิ เดย์พูดด้วยความดีใจที่หลานชายสุดที่รักของเขาจะได้เป็นฝั่งเป็นฝา“ยังค่ะพี่เดย์ ชะเอมไม่ได้ท้อง พี่เดย์พายูมิกับน้องไนท์มาให้ได้นะคะ”“พี่ก็หลงดีใจนึกว่าจะได้เป็นคุณปู่ พี่ต้องพายูมิกับน้องไนท์ไปร่วมแสดงความยินดีกับหลานชายสุดที่รักของอาเดย์แน่นอน”หลังจากวันลองชุดแต่งงานอาชิกับชะเอมถูกจับแยกไม่ให้พบหน้ากันจนกว่าจะถึงวันงานโดยศาสตราจารย์ดอกเตอร์อรรถพันธ์อ้างว่าเป็นความเชื่อมาแต่โบราณ ด้วยเหตุผลนี้ทำให้แทนไทกับศาสตราจารย์ดอกเตอร์อรรถพันธ์โต้เถียงกันอย่างไม่ลดละ ไม่ยอมอ่อนข้อให้กัน เดือดร้อนถึงคุณยายต้องเข้ามาห้ามทัพงานแต่งของอาชิกับ
เสียงกลองยาวและฉิ่งฉาบกำลังส่งเสียงดังไปทั่วบริเวณบ้าน ขณะนี้อาชิกำลังแห่ขันหมากไปขอคนรักของเขาที่กำลังรออยู่ที่บ้านอย่างใจจดใจจ่อ โดยมีภู เดล สายฟ้า แบม เอวา เอริน เหล่าบอดีการ์ดและคนอื่น ๆ ต่างเต้นกันอยู่หน้าขบวนขันหมากกันอย่างเมามัน“ใครมีมะกรูด มาแลกมะนาว ใครมีลูกสาว เอามาแลกลูกเขย เอาวะเอาเหวย ลูกเขยปืนยาว ตาลาลา...” เดลก็ตะโกนร้องดังไปทั่วบริเวณ พร้อมทั้งเต้นป้อเอวาไปด้วย“เฮ้ย ๆ ๆ ไอ้เดล มันร้องแบบนี้เหรอวะ” สายฟ้าเอ่ยขึ้นเมื่อเดลร้องจบ“ร้องแบบนี้แหละ ก็กูเป็นคนแต่งเอง”“เอาดี ๆ นะเว้ย เดี๋ยวจะได้ลูกปืนแทนรางวัล” ภูเอ่ยว่า“เออน่าไอ้ภู... เอ้าบทต่อไปฮิ้วววววววว” เดลตะโกนต่อ“เดี๋ยว ๆ เดลเอาจริงเหรอ ฮ่า ๆ ๆ” แบมหัวเราะร่า“เอาจริงสิแบม”“โห่ ~~~~~ ขันหมากมาแล้ว มาแล้ว มาแล้วครับท่าน แห่มาอยู่หน้าบ้าน จะมาขอแต่งลูกสาวพ่อตาาาาาา”“ฮิ้ววววววววววว” ทุกคนในขบวนขันหมากโห่พร้อมกัน“ตอนแรกอยากจะพาหนี พ่อตาท่านเอาถึงตาย ไม่อยากให้เป็นหม้ายเลยยกขันหมากมา ฮิ้ววววววว” ทุกคนต่างชอบอกชอบใจ เรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ แม้กระทั่งพ่อกับแม่ของชะเอมที่ยืนดูขบวนขันหมากยังอดยิ้มตามไม่ได้พอขบวนขันห
“วันนี้เอมสวยมาก” อาชิมองเจ้าสาวของเขาตาค้าง“พี่อาชิของเอมก็หล่อมากค่ะ” ชะเอมยิ้มเขิน ๆ“ดอกไม้ สำหรับเจ้าสาวคนสวยของพี่” อาชิยื่นช่อดอกกุหลาบสีขาวให้กับเจ้าสาวของเขาก่อนจะก้มลงไปหอมแก้มนวล แล้วรั้งเธอเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด“ขอบคุณนะคะ” ชะเอมยิ้มน้อย ๆ“พี่คิดถึงเอมมากรู้ไหม แค่ 2 วันที่เราไม่ได้เจอกันมันทำให้พี่คิดถึงเอมแทบขาดใจ”“เอมก็คิดถึงพี่อาชิค่ะ เราลงไปข้างล่างกันนะ เอมอยากให้พี่อาชิสวมแหวนให้เอมแล้ว” อาชิกุมมือเจ้าสาวของเขาเดินออกจากห้องเพื่อลงไปร่วมพิธีหมั้นทั้งคู่เกาะกุมกันเดินลงมาจากชั้น 2 ตอนนี้อาชิกับชะเอมนั่งอยู่กับพื้นท่ามกลางแขกเหรื่อในงาน และตรงหน้าของทั้งคู่ก็คือดอกเตอร์พันธวรรณ ศาสตราจารย์ดอกเตอร์อรรถพันธ์ คุณยาย ผู้ใหญ่ทางฝ่ายเจ้าสาว คุณบาร์รอน คุณทิพวรรณ แทนไท และพรพระพาย ผู้ใหญ่ทางฝ่ายเจ้าบ่าวที่ทำพิธีรับสินสอดเสร็จไปเรียบร้อยแล้วโดยแทนไทตระเตรียมเงินสด 99,000,000 บาท ทองคำ 9,999 บาท เครื่องเพชรจำนวนหนึ่ง และกิจการผับที่เขาเคยสัญญาว่าจะยกให้อาชิในวันที่อายุครบ 20 ปี แต่บัดนี้อาชิได้แต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝา เขาจึงตัดสินใจยกผับให้อาชิดูแลในวัย 19 ปี“อาชิสวมแหวนเลย
“แม่มีลูกชาย 3 คนที่จบถึงปริญญาโท มีความสามารถ มีความรู้ เราก็เริ่มต้นกันใหม่ได้นี่ ทำไมต้องให้น้องรับภาระอันหนักอึ้งนี้ไว้คนเดียว”“แล้วคุณพ่อคุณแม่จะทนอยู่ห้องเช่าเล็ก ๆ ได้เหรอครับ” แปมพูด“แบมจะแต่งงานค่ะ” แบมตัดสินใจพูดออกมา เธอไม่อาจทนเห็นผู้เป็นพ่อกับแม่ต้องทนลำบากอยู่ห้องเช่าเล็ก ๆ ได้“แบมไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้ลูก แม่ทนได้” ผู้เป็นแม่ลูบหลัง เอ่ยบอกเธอทั้งน้ำตา“แบมจะแต่งค่ะ” แบมยืนยันคำตอบเดิม พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาไม่ขาดสายเมื่อนึกถึงผู้ชายที่กำลังรอโทรศัพท์เธออยู่“ขอบใจมากลูกที่เสียสละเพื่อครอบครัวของเรา” ผู้เป็นพ่อเดินเข้ามากอด“พี่ก็ต้องขอบใจแบมมาก ๆ” แอมพูด“พี่ก็เหมือนกัน ขอบใจแบมมากนะ” แปมพูด“พี่ขอโทษที่ช่วยอะไรแบมไม่ได้เลย” แทมพูด แบมโผเข้ากอดแทมทันที ถึงแม้ว่าเธอกับเขาจะอายุห่างกันถึง 10 ปี แต่แทมคือพี่ชายที่รักและเข้าใจเธอมากที่สุด และที่เธอได้มีโอกาสไปเรียนกรุงเทพฯ ก็เพราะพี่ชายคนนี้เป็นคนช่วยพูดกับพ่อแม่“อึก... ฮือ ๆ ๆ ๆ” แบมร้องไห้ออกมาอย่างหนักแบมเข้ามาอยู่ในห้องนอนของตนเอง เมื่อได้อยู่คนเดียว ความรู้สึกหลากหลายก็ประเดประดังเข้ามาไม่ขาดสาย เธอไม่สามารถให้ค
“แล้วคืนนี้เค้าจะนอนกอดใคร” สายฟ้าพูด เมื่อมาส่งแบมที่บ้าน“แค่คืนเดียวนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราก็ได้นอนกอดกันทุกคืนแล้ว”“ขอจูบบี๋ได้ไหม” สายฟ้าเอ่ยออกมา เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมจู่ ๆ ถึงอยากจะจูบเธอ ทั้ง ๆ ที่เพื่อน ๆ ก็นั่งอยู่ในรถสายฟ้าสบตาแบม ริมฝีปากบางของเธอเผยอขึ้น เหมือนเป็นการบอกว่าอนุญาตให้เขาเข้ามาครอบครอง สายฟ้าไม่รอช้าก้มลงประทับจูบริมฝีปากบางนั้นทันที เขาจูบอย่างนิ่มนวลและอ่อนโยน ลิ้นร้อนไล้ไปตามริมฝีปากบางและแทรกลิ้นของเขาเข้าไปในโพรงปากของเธอ ลิ้นหนาเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กอย่างโหยหา ทั้งที่อยู่ใกล้กันถึงเพียงนี้ แต่ความรู้สึกกลับโหยหาอย่างบอกไม่ถูกเพื่อน ๆ ต่างเบือนหน้าหลบ ปล่อยให้ทั้งคู่ได้จูบลากัน ภายในรถจึงมีเพียงความเงียบ ทำให้ทั้งคู่รู้สึกว่ามีเพียงสองเราเท่านั้น“พรุ่งนี้เค้ามารับนะ” เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยขึ้นเมื่อผละริมฝีปากออกจากกัน“เค้าโทร.บอกอีกทีนะ”“ทำไม บี๋พูดเหมือนว่าบี๋จะไม่กลับพร้อมเค้า”“ไม่ใช่อย่างนั้น เค้าแค่ไม่รู้ว่าธุระที่คุณพ่อจะคุยด้วย จะคุยกันเสร็จภายในวันนี้ไหม หรือจะกินเวลาไปถึงวันพรุ่งนี้ เค้าเกรงใจทุกคนที่จะต้องมารอเค้าคนเดียว”“แบมไม่ต้องเกรงใจพ
“แบมเวลาอยู่บ้านอย่างกับคนละคนกับที่อยู่มหาลัยเลยว่ะ” เดลกระซิบบอกสายฟ้า“พี่แทมบอกว่าคุณพ่อคุณแม่มีเรื่องจะคุยกับแบมเหรอคะ” แบมนั่งตัวตรง สองมือประสานกันไว้ที่ตัก“วันนี้แบมพาเพื่อน ๆ ไปเที่ยวก่อนเถอะ แล้วเย็นเราค่อยคุยกัน” ผู้เป็นพ่อเอ่ยบอก สร้างความแปลกใจให้แบมไม่น้อย จริง ๆ ตั้งแต่ลงจากรถแล้วที่เธอรู้สึกแปลกใจ ถ้าเป็นเมื่อก่อนทุกคนคงไม่ได้เข้ามานั่งอยู่ในบ้านของเธอ“แล้วเพื่อนของแบมจะกลับกันเลย หรือจะค้างคืน” แปม อิทธินพ พี่ชายคนที่ 2 เอ่ยถาม“ค้างคืนค่ะ” แบมตอบ“แล้วจะพักกันที่ไหน” แทม โอบนิธิ พี่ชายคนที่ 3 เอ่ยถาม“พวกเราจองที่พักกันไว้แล้วค่ะ” ชะเอมตอบ“แต่แบมต้องนอนค้างที่บ้าน แล้วชะเอมจะนอนกับใคร แม่ว่าชะเอมมานอนกับแบมจะดีกว่า เป็นผู้หญิงจะไปนอนค้างอ้างแรมกับผู้ชาย 4 คนมันดูไม่งาม ถึงจะบอกว่านอนกันคนละห้องก็เถอะ แม่ว่าจะเป็นที่ครหาเอาได้” แม่ของแบมเอ่ย“เอ่อ...” ชะเอมนิ่งอึ้ง ไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร“ชะเอมเป็นภรรยาของผมครับ เธอต้องนอนกับผม” อาชิพูดชัดถ้อยชัดคำ“ภรรยา !!” ทุกคนพูดออกมาพร้อมกันด้วยความตกใจ“นี่แบมคบเพื่อนอะไร” ผู้เป็นพ่อหลุดถามออกมาเสียงดัง“คุณพ่อ” พี่ชายของแบมเ
“ไอ้สายฟ้า มึงเอาแบมบี๋ของกูไปไว้ไหน แล้วมึงไปเอาแม่ชีที่ไหนมา” เดลเอ่ยว่าเมื่อสายฟ้าเดินมากับแบมที่อยู่ในชุดเดรสแขนยาวสีขาว ใบหน้าที่มักแต่งแต้มสีสันสดใส วันนี้ทาเพียงลิปกลอสสีอ่อน ๆ ซึ่งดูผิดหูผิดตาไปมาก“เดลอะ” แบมทำหน้างอน ๆ ที่ถูกเดลล้อเลียน“แบมแต่งแบบนี้ก็น่ารักดีออก เดลชอบว่า” ชะเอมว่า“โอ๋ ๆ แบมบี๋ไม่งอนเดลนะ เดี๋ยวเดลซื้อชุดเสือน้อยให้”“จริงนะ เดลห้ามโกหก ถ้าโกหกขอให้จุ๊ดจู๋เดลใช้การไม่ได้” แบมยิ้มหน้าบานขึ้นมาทันทีเมื่อเดลเอาของถูกใจมาหลอกล่อ“โหดร้าย ถ้าแช่งกันขนาดนี้แถมกระต่ายน้อยให้อีกชุดเลย”“ดี ๆ” แบมพยักหน้าหงึกหงักเหมือนเด็กที่ได้ของเล่นถูกใจ ซึ่งสายฟ้าก็ยิ้มให้กับความน่าเอ็นดูของเธอ“แบมติดใจ หรือไอ้สายฟ้ามันติดใจกันแน่” ภูถาม“ก็แบมใส่ แล้วแบมก็ทำให้บี๋ติดใจไง จริงไหมบี๋ เมี้ยวววว” แบมตอบภู ก่อนจะหันไปหาสายฟ้า ทำท่าแมวน้อยสุดน่ารัก“ติดใจแมวน้อยตัวนี้ที่สุด” สายฟ้าจับเชิดปลายคางของแมวน้อย แล้วก้มลงไปใช้ปลายจมูกโด่งถูไถจมูกเชิดรั้นของแมวน้อยขี้อ้อน“ไอ้เดล ไหน ๆ มึงก็ซื้อให้แบมละ มึงซื้อมาฝากชะเอมด้วยดิ” ภูพูด“ก็ดี กูอยากมีเมียเป็นแมวน้อย” อาชิพูด“พี่อาชิ” ชะเอมเ
ปึก !ชะเอมวางปืนลงบนโต๊ะกลาง ทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา กอดอกหน้าตาบูดบึ้ง“วันนี้เมียโหดจัง” อาชิเดินมานั่งข้าง ๆ แล้วอุ้มยกเธอขึ้นมานั่งบนตัก เกยคางไว้บนไหล่มน“เอมจะไม่ทนถ้าผู้หญิงหน้าไหนกล้ามาอ่อยผัวของเอม” เธอเอ่ยเสียงเหวี่ยง ๆ ด้วยอารมณ์ที่ยังคงคั่งค้าง“แล้วไปเอาปืนมาจากไหน”“เอมเห็นมันอยู่ที่ลิ้นชักหัวเตียงเมื่อ 2 วันก่อน”“คงจะเป็นของพ่อแทน” อาชิบอกพลางลูบไล้หน้าท้องแบนราบไปมา“เอมหิวนม”“พี่สั่งให้ใหม่ จะเข้าไปอ่านหนังสือในห้องต่อไหม”“วันนี้เอมจะอ่านตรงนี้” ชะเอมหันไปมองตาขวางใส่อาชิ“ครับ อ่านตรงนี้ครับ พี่ไปสั่งนมให้นะ” อาชิอุ้มยกชะเอมนั่งลงบนโซฟา ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะทำงาน สั่งนมให้กับภรรยาสาวที่วันนี้อยู่ในโหมดเมียจอมโหด“พี่อาชิจะไปไหน” ชะเอมลุกขึ้นเอ่ยถามเมื่ออาชิเดินออกห่างโต๊ะทำงาน“พี่จะไปเอาหนังสือให้เอมไง” เขารีบตอบเธอทันที“แล้วไป” ร่างเล็กทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาตามเดิม“พี่อาชิไม่ไปทำงานล่ะคะ มานั่งมองเอมอ่านหนังสือทำไม” ชะเอมเอ่ยถามเมื่ออาชิเอาแต่นั่งจ้องเธออ่านหนังสือ“เมียสวย อยากมองเมีย” เขาเอ่ยบอกพร้อมทั้งส่งสายตากรุ้มกริ่มให้เธอ“อย่ามาทำปากหวานตอนนี้ รีบไปทำงานเลยค
ชะเอมตามอาชิไปทำงานที่ผับทุกวัน วันศุกร์ วันเสาร์ไม่มีปัญหาเพราะตื่นสายได้ แต่วันอื่นเธอนั่งเรียนไปหาวไปทุกวัน เวลาพักเบรกก็หลับ ประมาณอาทิตย์หนึ่งเธอจึงเริ่มปรับตัวได้ เธอจะเข้าไปอ่านหนังสือในห้องนอนของผับ แล้วนอนหลับรออาชิอยู่ในห้องนั้น ปล่อยให้เขานั่งทำงานกับแกริค“คนนี้น่ะเหรอลูกชายคุณแทนไท” วิสกี้ พีอาร์เบอร์ 1 อายุ 23 ปีที่พึ่งกลับมาทำงานหลังจากลาพักร้อนไปช่วงที่อาชิเข้ามาบริหารจัดการผับพอดีเอ่ยถามกาย บาร์เทนเดอร์หนุ่มที่เคาน์เตอร์บาร์ ก่อนเวลาผับเปิดในอีก 1 ชั่วโมงข้างหน้า“ใช่ คุณอินทัช พึ่งจะอายุ 19 แต่เก่งเกินอายุ เก่งไม่แพ้คุณแทนไทเลยละ แต่ปกติไม่ค่อยออกมาจากห้องทำงานหรอก วันนี้คงมาเช็กสต๊อกเหล้าที่พึ่งมาส่งเลยออกมาได้” กาย บาร์เทนเดอร์หนุ่มเอ่ยบอก“กำลังกรุบกริบเลย” วิสกี้นั่งมองอาชิจนเดินหายเข้าไปในห้องทำงาน“อย่าบอกนะว่าเจ้สนใจ ผมว่า...” ยังไม่ทันที่กายจะพูดจบ เขาก็ชะงักคำพูดเมื่อแกริคเดินมาที่เคาน์เตอร์บาร์“คิดถึงพี่แกริคจังเลยค่ะ ไม่เจอกันตั้งอาทิตย์” วิสกี้เอ่ยเสียงหวาน“มาทำงานวันแรกก็ปากหวานเลยนะ กาย เตรียมนมกับชาร้อนไว้ด้วย เดี๋ยวกูมา พี่ไปเอาของให้เจ้านายก่อนนะว
“พะ... พี่อาชิ... ซี้ดดด... เอมเสียว... เสียวมาก อ๊ะ... อ๊า”“พี่ก็เสียว... ซี้ดดด... เอมของพี่... โอ้วววว”ชะเอมร้องครางกระเส่า อาชิก็สุดที่จะกลั้น เขาเองก็เสียวมาก ๆ ร่องรักของเธอมันดูดตอดร่อนแก่นกายของเขาจนเสียวเหมือนน้ำจะแตกให้ได้“อ๊ะ... อ๊ะ... ซี้ดดด... อ๊ะ... เอมไม่ไหวแล้ว... อ๊ะ... อ๊ายยยยยย”“พี่ก็ไม่ไหวแล้ว... อ๊า... อ๊า”ร่างสูงกระหน่ำแทงท่อนเอ็นใหญ่เข้าออกร่องรักอันคับแน่นรัวเร็วจนน้ำในร่องรักของเธอไหลออกมาเจิ่งนอง สร้างความเสียวซ่านให้กับทั้งคู่ ร่างบางตัวสั่นระริกเมื่อเขากระแทกกระทั้นแรงขึ้นเรื่อย ๆ เธออ้าขาออกและแอ่นสะโพกขึ้น ปล่อยให้คนตัวโตกระแทกอย่างหนำใจจนไปถึงฝั่งฝันกันอีกครั้งอาชิก้มลงดูดเต้าอวบ กดแช่แก่นกายใหญ่คาไว้อย่างนั้น กอดรัดจูบปากภรรยาคนสวยระบายความเสียวซ่านที่ยังคงคั่งค้าง บดขยี้เนินเนื้อโหนกนูน ก่อนจะค่อย ๆ ถอดถอนแก่นกายออกอย่างอ้อยอิ่ง อยากจะกระแทกเธออีกสัก 2-3 รอบ แต่ก็ต้องข่มใจตนเองไว้แล้วจัดการเก็บแก่นกายของตนเองเข้าที่ แล้วแต่งตัวให้ร่างบางที่นอนหอบหายใจอยู่บนโต๊ะทำงานตัวใหญ่ ก่อนจะอุ้มเธอเข้าไปนอนในห้องนอนของห้องทำงาน“นอนตรงนี้นะ พี่ไปทำงานก่อน” พ
จ๊วบ !! จ๊วบ !! จ๊วบ !!“อื้อออ... พี่อาชิอย่าดูดแรงสิ... อ๊า”“อื้มมมม... พี่อยากทำอย่างอื่นด้วย... ได้ไหม”“พะ... พอแล้ว... พี่อาชิต้องทำงานนะ” ชะเอมผลักศีรษะของเขาออกจากเต้าอวบ ดวงตาฉ่ำเยิ้มที่แฝงไปด้วยความปรารถนาไม่ต่างจากเขาเลย“แต่พี่ต้องการเอม” ปลายจมูกโด่งคลอเคลียกับแก้มนวล เอ่ยบอกเสียงกระเส่า“ก็ได้ แค่ 1 นะ” ชะเอมยกนิ้วชี้ขึ้นมา“น่ารักที่สุด” อาชิยิ้มกว้างเมื่อได้รับการตามใจจากเธอ“พะ... พี่อาชิ ตรงนี้เลยเหรอคะ” ชะเอมเอ่ยถามเมื่อถูกเขาอุ้มยกขึ้นไปนั่งบนโต๊ะทำงาน“เปลี่ยนบรรยากาศจากบนเตียงมาเป็นบนโต๊ะบ้าง”คนตัวสูงจับร่างบางล้มนอนบนโต๊ะทำงาน จัดการถอดกางเกงขายาวกับแพนตี้สีชมพูตัวจิ๋วออกให้พ้นเรียวขา มือหนาปาดทักทายดอกไม้งามที่มีน้ำหวานฉ่ำเยิ้มแล้วปลดเข็มขัด กระดุมกางเกงยีน แล้วจับงัดท่อนเอ็นใหญ่ของเขาออกมา หยิบถุงยางอนามัยที่อยู่ในลิ้นชักออกมาสวมใส่ท่อนเอ็นที่แข็งขึง มือหนาลูบไล้ที่โคนขาอ่อนแล้วจับแยกเรียวขาทั้ง 2 ข้างออกอย่างเบามือก่อนจะดันเข้าไปในช่องทางรักจนสุดลำโคนสวบ !!“อ๊ะ... อึก... เอมจุก”ร่างบางเอ่ยบอกเมื่อปลายหัวหยักกระทุ้งกับผนังมดลูกเข้าอย่างจัง แขนเรียวบางทั้ง
“คุณพ่อขา คุณพ่อไม่ต้องเป็นห่วงเอมนะ เอมจะอยู่แต่ในห้องทำงานของผับ เอมจะไม่อยู่ห่างพี่อาชิกับบอดีการ์ดเลย พี่แกริคบอดีการ์ดของพี่อาชิเก่งมาก ๆ เลยนะคะ เป็นแชมป์ยิงปืนด้วย พี่อาชิของเอมก็เก่ง สู้เก่งมากเลยด้วย รอบ ๆ ตัวเอมมีแต่คนเก่ง ๆ ไม่มีใครทำอะไรเอมได้หรอกค่ะ”“พ่อก็อดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี แต่ก็คงห้ามไม่ได้ ดูแลตัวเองด้วย ห้ามออกไปไหนคนเดียวเด็ดขาด”“ค่ะ เอมรักคุณพ่อนะคะ” ชะเอมเข้าไปกอดผู้เป็นพ่อแล้วหอมแก้มดังฟอด ทำให้ผู้เป็นพ่อยิ้มออกมาได้“ผมไปนะครับ”“ดูแลชะเอมด้วยนะ” ผู้เป็นพ่อเอ่ยกำชับอีกครั้ง“ครับ” อาชิตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“อันนี้เป็นบิลที่สั่งของเข้าร้าน แล้ววันนี้มีคัดเลือกพีอาร์ที่ผ่านทดลองงาน คุณอาชิจะให้เข้ามาเลยหรือเปล่าครับ” แกริคเอ่ยบอกทันทีที่อาชิกับชะเอมเข้ามาถึงห้องทำงานของผับชะเอมเดินเลี่ยงไปนั่งที่โซฟา กางหนังสือแคลคูลัสขึ้นมาอ่าน ปล่อยให้อาชิทำงานกับแกริค“ให้เข้ามาเลย แล้วขอนมอุ่น ๆ กับชาร้อนด้วย” อาชิบอก พร้อมทั้งสั่งเครื่องดื่มให้กับเขาและเธอ สายตายังคงจับจ้องที่เอกสารตรงหน้าแกริคชะงักไปเล็กน้อยเพราะที่ผับไม่มีนม มีแต่นมจากเต้าของสาว ๆ แต่มันก็ต้องเป็นหน