สองมือหนาจับสะโพกกลมกลึงของเธอไว้แล้วออกแรงเสยท่อนเอ็นใหญ่ขึ้นไปในช่องทางรักอย่างอดใจไม่ไหว"อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...""โอ้ววว...พาย...อ๊า" มือเล็กค้ำยันแผงอกกำยำไว้ จากนั้นก็ยกสะโพกถาโถมเข้าใส่ท่อนเอ็นใหญ่ อย่างไม่ยอมแพ้สะโพกสอบที่กระแทกสวนท่อนเอ็นขึ้นมา"อ๊า...แบบนั้นพายจ๋าาา...ซี๊ดดด...กระแทกลงมา...โอ้ววว...พายยย...อ๊า""อ๊ะ...อ๊ะ...พี่แทน...ซี๊ดดด...พายจุก...อ๊ะ...เสียวววว...อ๊า"มาเฟียหนุ่มจับบั้นท้ายกลมกลึงของร่างบางไว้แน่นแล้วกระหน่ำอัดกระแทกท่อนเอ็นใหญ่เข้าออกช่องทางรักอย่างบ้าคลั่งจนเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นไปทั่วห้องทำงานของผับ สองเต้าใหญ่กระเด้งกระดอนไปตามแรงกระแทก จนมาเฟียหนุ่มอดใจไม่ไหว ส่งปลายลิ้นไปตวัดเลียยอดอกสีชมพูอย่างเอาเป็นเอาตาย เขาดูดดึงหน้าอกใหญ่จนเกิดเสียงดัง พร้อมทั้งดูดเม้มจนเกิดรอยจ้ำสีแดงไปทั้งสองเต้าใหญ่ปากหนาปรนเปรอสองเต้าใหญ่อย่างถึงใจ ส่วนด้านล่างก็กระหน่ำจ้วงแทงช่องทางรักอย่างรุนแรงไม่แพ้กันร่างบางได้แต่สอดมือเข้าไปเสยผมด้านหลังของมาเฟียหนุ่ม แล้วรั้งศีรษะของเขาเข้ามาชิดหน้าอกเธอมากขึ้น พร้อมกัดริมฝีปากล่าง ใบหน้าเหยเกด้วยความเสียวซ่าน สะโพกงามยังคงส่ายร่อ
มาเฟียหนุ่มพาพรพระพายกลับเข้าบ้านในรุ่งเช้าของอีกวัน ขณะที่กำลังเดินเข้าบ้านก็ต้องเจอใบหน้าของเด็กชายตัวน้อยที่ยืนกอดอก ใบหน้างอง้ำ ตั้งท่ายืนจังก้าอยู่หน้าประตูบ้าน"อาชิมายืนทำอะไรตรงนี้ครับ" แทนไทเอ่ยถามลูกชาย ขณะที่เดินโอบเอวคอดของพรพระพายเดินขึ้นบ้าน"พ่อแทนพาแม่พายไปไหนมาฮับ อาชิไปหาที่ห้องตั้งแต่เช้าก็ไม่เจอ" เด็กน้อยกระเง้ากระงอดใส่ผู้เป็นพ่อ"พ่อแทนพาแม่พายไปเคลียร์งานที่ผับมาครับ แล้วมันดึกพ่อแทนกับแม่พายก็เลยนอนที่ผับ" เขาย่อตัวลงไปคุยกับลูกชาย"แล้วทำไมไม่ให้อาชิไปด้วย ให้อาชิกลับบ้าน อาเดย์ก็ไปทำงาน ย่าทิพย์ก็ทำงาน ไม่มีใครสนใจอาชิเยย" อินทัชโวยวายวิ่งร้องไห้เข้าบ้าน"อาชิลูก...พี่แทนอาชิร้องไห้ใหญ่เลย" พรพระพายร้องเรียกเด็กชายตัวน้อย ก่อนจะหันไปมองหน้าแทนไท"ทำไมวันนี้อาชิงอแง ปกติอาชิเป็นเด็กที่เข้าใจอะไรง่าย" แทนไทเอ่ยด้วยความสงสัยในตัวลูกชายตัวน้อย"เรารีบไปดูลูกเถอะค่ะ" พรพระพายรีบตามเด็กน้อยไปด้วยความร้อนใจ"ฮือๆๆๆ...อึก...ฮือๆๆๆ" เสียงร้องไห้ดังออกมาจากห้องนอนของเด็กชายตัวน้อย"อาชิคนเก่งของพ่อแทนเป็นอะไรครับ ไหนบอกพ่อแทนสิ" แทนไทเอ่ยถามลูกชายตัวน้อยที่ฟุบหน้าร้องไ
"กำหนดวันแล้วเหรอจ๊ะพาย พี่เห็นทีมงานเวดดิ้งเริ่มมาหามุมกล้องกันละ" เพ็ญนภาเอ่ยถามพรพระพายในขณะที่เธอลงมาเอาเอกสารที่ฝ่ายบุคคล"ค่ะพี่เพ็ญ กำหนดการต้นเดือนหน้าค่ะ พายเรียนเชิญพี่เพ็ญล่วงหน้าเลยนะคะ ถ้าการ์ดพิมพ์เสร็จพายจะเอามาให้""พี่ต้องไปร่วมแสดงความยินดีกับพายแน่นอนจ้ะ""พายนี่วาสนาดีเนอะ ได้ใจคุณแทนไทไปครอง แต่พายไม่ได้ท้องใช่ไหมถึงได้รีบแต่งปุบปับ" ประชาสัมพันธ์สาวหน้าเคาน์เตอร์บริษัทเอ่ยถาม"นี่! ปากเหรอ เธอกลายเป็นคนช่างเม้าช่างนินทาตั้งแต่เมื่อไร ใบลาออกในมือฉันนี่สั่นเลย" เพ็ญนภาหันไปเอ่ยว่าเสียงดุ"เก็บไปเลยค่ะใบลาออกของพี่เพ็ญอ่ะ เก็บเอาไว้ให้ยัยพวกช่างเม้าเถอะ ที่แก้วถามเนี่ยแก้วจะได้ไปเถียงพวกมันได้ แล้วตกลงพายท้องไหม""พายไม่ได้ท้องค่ะ" เธอตอบยิ้มๆ ไม่ได้ถือสาอะไร ด้วยเริ่มชินชากับคำติฉินนินทา"นั่นไง มันน่าตบนักนังพวกนี้ แต่ถ้าท้องจริงก็ไม่เห็นจะเป็นไร ยังไงก็ได้แต่งกับคุณแทนไท ยัยพวกนั้นมันพวกขี้อิจฉา ขอให้ได้นินทาเถอะ" ประชาสัมพันธ์สาวพูดใส่อารมณ์เหมือนโมโหแทนพรพระพาย"ตอนนี้เธอก็กำลังนินทาคนอื่นอยู่นะ" เพ็ญนภาว่า"อุ๊บ!...แหะๆๆ" ประชาสัมพันธ์สาวยิ้มแก้เกล้อ"พายขอตั
พนักงานบริษัทต่างตื่นตาตื่นใจกับกองถ่ายพรีเวดดิ้งของแทนไทกับพรพระพาย ทั้งช่างภาพ ช่างแต่งหน้า ช่างทำผม และทีมงานหลายสิบชีวิตที่มาเนรมิตให้ว่าที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวหล่อสาว เพื่อเตรียมถ่ายรูปความรักของคนทั้งคู่"เหนื่อยไหมตื่นแต่เช้ามาแต่งหน้าแต่งตัว" แทนไทเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงว่าที่เจ้าสาวของเขา"เหนื่อยค่ะ แต่พายมีความสุขมากกว่า ไม่เคยคิดเลยว่าพายจะมีวันนี้""ผู้ชายคนนี้จะทำให้พายมีความสุขที่สุด" เขาเอ่ยเสียงหวาน ก่อนจะประกบปากจูบอย่างดูดดื่ม พร้อมทั้งสอดลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากหวานอย่างไม่แคร์สายตาใคร ไม่สนใจเสียงกรี๊ดกร๊าด เสียงผิวปาก ที่ดังมาเหล่านั้นทุกการกระทำ ทุกท่วงท่า ช่างภาพสามคนที่อยู่คนละมุมต่างรัวชัตเตอร์กันใหญ่ เพื่อให้ได้ภาพที่ดีทีสุด"อื้อ..." ว่าที่เจ้าสาวครางอื้ออึงในลำคอ มือบางผลักอกกำยำให้ออกห่า แต่ก็ไม่เป็นผล ใตเมื่อเขายังจูบเธอไม่เต็มอิ่ม ก่อนจะละริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง สบตาหญิงสาวผู้เป็นที่รักด้วยสายตาหวานเยิ้ม"พี่แทน! เราไม่ได้อยู่กันแค่สองคนนะ ดูสิทุกคนมองกันเต็มเลย" เธอเอ่ยด้วยความเขินอาย"ก็ให้มันสมจริงไง""ไม่ต้องเลย อายเค้า""ดูคุณแทนไทจะรักจะหลงพายมากเ
สองวันต่อมาได้ยกกองมาถ่ายทำพรีเวดดิ้งกันที่ทะเลหัวหิน มาถ่ายกันที่คอนโดมิเนียมที่อยู่ในเครือของแทนไท คอร์ปอเรชั่น ที่พึ่งสร้างเสร็จ จึงยังคงเงียบสงบ ทำให้การถ่ายภาพเป็นไปอย่างราบรื่น"หูยยย สระว่ายน้ำใหญ่จังฮับ อาชิอยากว่ายน้ำ อาเดย์ไปว่ายน้ำกันฮับ" เด็กน้อยพูดอย่างตื่นเต้นเมื่อเห็นสระว่ายน้ำที่ทอดยาวไปตลอดตัวอาคารทั้งสองฝั่ง ยาวไปจรดหน้าชายหาดวันนี้ตรัยคุณตามมาเป็นพี่เลี้ยงของเด็กชายตัวน้อย เพราะอินทัชไม่ยอมให้ช่างเปลี่ยนชุดให้ จึงต้องให้ตรัยคุณเป็นคนดูแล"ถ้างั้นเราถ่ายกันที่สระว่ายน้ำกันก่อนดีไหมครับ แล้วพอช่วงเย็นเราค่อยยกกองไปถ่ายที่ชายหาด" ช่างภาพพูดขึ้น"ก็ดีค่ะ อาชิจะได้ว่ายน้ำสมใจอยากด้วย" พรพระพายว่า พร้อมทั้งมองหน้าของแทนไทเพื่อขอความคิดเห็น"พี่แล้วแต่พาย""โอเคครับ เราจะถ่ายชุดว่ายน้ำทั้งหมดสองชุด แล้วก็ชุดเดรสสีขาวอีกหนึ่งชุด แล้วก็จะมีเดรสอีกชุดที่จะใส่ถ่ายช่วงเย็น เราจะถ่ายด้านบนสระก่อน ถ้างั้นเราเริ่มจากชุดเดรสสีขาวก่อนเลยครับ" ช่างภาพบอกคิวที่จะถ่ายกันวันนี้"อาชิใส่ชุดหล่อก่อนนะครับ แล้วค่อยเปลี่ยนชุดว่ายน้ำ" แทนไทเอ่ยกับลูกชาย"ฮับพ่อแทน อาเดย์ไปเปลี่ยนชุดกันฮับ"
วันนี้ทีมงานเวดดิ้งตื่นมาทำงานกันแต่เช้ามืด รวมถึงว่าที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวที่ต้องตื่นมาแต่งหน้า แต่งตัว เพื่อรอคอยแสงแรกของวัน ส่วนเด็กชายตัวน้อยคงตื่นไม่ไหว แทนไทจึงให้ตรัยคุณคอยดูแลที่ห้อง"เรียบร้อยแล้วครับ ผมจะรีบจัดการเรื่องรูปให้เร็วที่สุด รับรองว่าเสร็จทันวันงานแน่นอนครับ" ช่างภาพเอ่ยบอกเมื่อการถ่ายภาพเสร็จเรียบร้อยแล้ว"เหนื่อยไหม" แทนไทเอ่ยถามพรพระพายด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง"ง่วงมากกว่าค่ะ" ตอนนี้เธอรู้สึกแบบนั้นจริงๆ ตาของเธอเหมือนจะปิดได้ทุกวินาที"งั้นขึ้นไปนอนพักก่อน ไว้สายๆ ค่อยลงมาหาอะไรกิน""ค่ะ""พี่พาย" ขณะที่ทุกคนกำลังเก็บของเสียงใสๆ ของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังขึ้น พรพระพายหันไปตามเสียงเรียกนั้น แล้วเจ้าของเสียงเรียกก็วิ่งตรงเข้ามากอดเธอ"พี่พายจริงๆ ด้วย ยูมิคิดถึงพี่พาย" สาวน้อยเอ่ยอย่างดีใจ"ยูมิ!" พรพระพายเรียกสาวน้อยลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ยูมิ ยลดาด้วยความตกใจเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าจะได้เจอกันที่นี่"ยูมิยืนดูตั้งนาน พอแน่ใจว่าเป็นพี่พาย ยูมิเลยกล้าเข้ามาหา""ยูมิมาเที่ยวเหรอ แล้วมากับใคร" พรพระพายไม่เห็นใครตามยลดามาสักคน"ยูมิไม่ได้มาเที่ยว ยูมิมาทำงานที่นี่" สาวน้อยตอบ"
พนักงานรับออเดอร์เสร็จก็เดินเข้าไปด้านใน พอดีกับที่อาหารชุดแรกที่แทนไทสั่งยกออกมาเสิร์ฟ"อาชิอยากเย่นน้ำ" เด็กน้อยเอ่ยขึ้นเมื่อกินอาหารของตนเองหมดแล้ว"ดื่มนมก่อนค่ะคนเก่ง" พรพระพายยื่นแก้วนมให้อินทัช"เย่นน้ำก่อนได้ไหมฮับ อาชิท้องจะแตกแล้ว" เด็กน้อยบอกพลางลูบพุงป่องๆ ของตนเองอย่างน่ารัก"ลูกชายพี่พายน่ารักจังเลยนะคะ" ยูมิยิ้มชอบใจให้กับท่าทางน่ารักของอินทัช"อาเดย์พาอาชิไปเองครับ ให้พ่อแทนกับแม่พายพักผ่อน" ตรัยคุณขึงตาใส่ยลดา ก่อนจะเสนอตัวพาอินทัชไปเล่นน้ำ"ฮับ อาชิขี่คออาเดย์ได้ไหมฮับ""ได้สิครับ งั้นเราไปกันเลยเน๊อะ" ตรัยคุณอุ้มเด็กชายตัวน้อยขึ้นมาขี่คอ แต่ก่อนไปก็ยังหันมามองหน้ายลดาด้วยสายตาไม่พอใจ"ชิ!!" ยลดาเบ้ปากใส่ตรัยคุณ"พี่แทนขึ้นไปนอนพักก่อนก็ได้นะคะ พายขอคุยกับยูมิก่อน" พรพระพายเอ่ยขึ้น"พี่ไปรอตรงนั้นละกัน พายคุยต่อเถอะ" แทนไทบอกก่อนจะก้มลงมาหอมแก้มนวลของเธอ แล้วเดินไปล้มตัวลงนอนที่เก้าอี้อาบแดดริมสระว่ายน้ำยลดานั่งมองด้วยความเขินอายที่แทนไทแสดงความรักกับพรพระพาย ซึ่งท่าทีของเธออยู่ในสายตาของตรัยคุณตลอด"ยูมิเล่าให้พี่ฟังสิว่าทำไมถึงมาทำงานที่นี่ แล้วไม่เรียนหนังสือแล้ว
"รอตรงนี้ก็ได้ เดี๋ยวยูมิเข้าไปเก็บของแป๊บเดียว" ยลดาเอ่ยบอกเมื่อมาถึงหน้าห้องเช่าของเธอ ก่อนจะเปิดประตูเข้าไป แต่ตรัยคุณก็เดินเบียดแทรกตัวนำเข้าไปในห้องก่อน"ทำไม กลัวฉันจะรู้อะไรหรือไง" ตรัยคุณถามพลางมองสำรวจไปรอบๆ ห้องเช่าราคาถูก ที่มีเพียงตู้เสื้อผ้า เตียง และพัดลมเก่าๆ"ไม่มีมารยาทเลยนะ""รีบเก็บของ ฉันให้เวลาสิบห้านาที" เขาบอกก่อนจะเดินไปนั่งไขว่ห้างที่ปลายเตียงยูมิก็รีบเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเป้ ซึ่งเธอใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีด้วยซ้ำ ก็เธอมีเสื้อผ้าอยู่แค่ไม่กี่ชุด"รออยู่ตรงนี้แหละ รอคุณแทนกับพายลงมาก่อนว่าจะเอายังไงกับเด็กแก่แดดอย่างเธอ" ตรัยคุณบอกเมื่อกลับมาถึงคอนโดมิเนียม"ยูมิไม่ได้แก่แดดนะ อย่ามาว่ายูมิ""ถ้างั้นก็คงเป็นเด็กใจแตกหนีออกจากบ้าน""ยูมิไม่ได้เป็นเด็กใจแตกด้วย ไอ้ผู้ใหญ่ปากเสีย""แล้วเด็กดีๆ ที่ไหนเขาหนีออกจากบ้านมาอยู่ที่แบบนั้นคนเดียวกัน""อย่ามาว่ายูมินะ" ยลดาเริ่มน้ำตาคลอเมื่อได้ฟังคำพูดให้ร้ายของตรัยคุณ ใครไม่เจออย่างเธอไม่เข้าใจหรอก"อย่ามาทำเป็นบีบน้ำตา ฉันไม่สงสารเธอหรอก พายน่ะใจอ่อนเกินไปที่ไว้ใจเด็กอย่างเธอ" ตรัยคุณว่าก่อนจะเดินเลี่ยงออกไปเมื่อน้ำตาหยดแร
"สวัสดีครับพี่สาว ผมชื่ออธินะครับ พี่สาวชื่ออะไรเหรอครับ""อธิ ไม่รอพี่เอวาเลยนะ สวัสดีค่ะ พี่สาวคนสวย" ทะเลจันทร์เอ่ยว่าอธิศก่อนจะหันไปทักทายสาวสวยเสียงหวาน ส่งสายตาหยาดเยิ้มให้สาวชุดว่ายน้ำสีแดง"ปากหวานนะเรา" สาวชุดว่ายน้ำสีแดงบอก ก่อนจะจับแก้มนุ่มของทะเลจันทร์เบาๆ ทะเลจันทร์ยักคิ้วให้น้องชาย เมื่อตัวเองทำคะแนนเหนือกว่า"พวกพี่ชื่อไรกันครับ" อธิศถามอีกครั้ง เร่งทำคะแนน"พี่ชื่อเบล คนนี้พี่จอย ส่วนคนนี้พี่เฟิร์ส" สาวชุดว่ายน้ำสีแดงเป็นคนตอบ"เอวานะคะ พวกพี่ๆ เรียนอะไรกันเหรอคะ แต่เอวาว่าพวกพี่ต้องเรียนช่างแน่ๆ เลย""......" ทุกคนมีสีหน้ามึนงง"ช่างอะไรคะ" เบลถาม"ช่างน่ารักอะไรเช่นนี้" ทะเลจันทร์บอก ยิ้มกริ่มให้หญิงสาวตรงหน้า"หูยยยย เล่นมุขด้วยอ่ะ" จอยพูด"พวกพี่มีเข็มกับด้ายไหมครับ" อธิศถามบ้าง"ไม่มีค่ะ น้องอธิจะเอาไปทำอะไรคะ" เบลถาม"เอามาเย็บใจนะสิครับ เห็นหน้าพวกพี่แล้วใจจะขาด" อธิศตอบ"คนนี้ก็มีมุข" เฟิร์สพูด"น้องสองคนมากับใครคะ" เบลถาม"อธิมา.../เอวามา..." ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน มองหน้าอย่างคนเป็นศัตรูหัวใจกัน"อธิมากับครอบครัวครับ""แล้วเอวาล่ะคะ" เบลถามต่อ"เอวาก็มากับครอบค
ร่างบางบิดกายโค้งแอ่นด้วยความเสียวซ่าน สะโพกกลมกลึงแอ่นเข้าหาแก่นกายใหญ่อย่างไม่รู้ตัว มือหนาข้างหนึ่งจับเอวคอด อีกข้างจับท่อนเอ็นร้อนที่ขยายตัวขึ้นมาอีกครั้ง ถูวนกับกลีบดอกไม้งามจากทางด้านหลัง"พี่แทน ไหนบอกจะพาไปดูวิวทะเลสวยๆ กับไปหาลูกไงคะ""ก็นี้ไงครับวิวทะเลสวยๆ ส่วนที่บอกว่าจะไปหาลูก คงต้องเป็นหลังจากเราดูวิวตรงหน้ากันเสร็จแล้ว" เขาบอกโดยเน้นตรงคำว่าเสร็จ แล้วดันแก่นกายใหญ่ของเขาเข้ามาพรวดเดียวจนสุดลำโคน"อ๊ะ...อ๊า...พี่แทน...อื้อ...พายจุก...อื้มมม" ร่างบางร้องครางด้วยความจุกเมื่ออีกฝ่ายดันท่อนเอ็นเข้ามาลึกจนชนกับผนังมดลูกของเธอ มือบางแนบไปกับกระจก เพื่อไม่ให้ไถลไปข้างหน้า ถึงเขาจะจับยึดสะโพกของเธอไว้ก็เถอะ แต่ด้วยแรงที่เขาถาโถมเข้ามาทำให้เธอต้องหาหลักค้ำยันไว้ เสียงร้องครางกระเส่า เสียงเนื้อกระทบเนื้อ ดังลั่นไปทั่วห้องพักสุดหรู"อื้ม...อ๊ะ...อ๊ะ...เบาค่ะ...อ๊ะ...พายจุก...ซี๊ดดด""อื้มมมม...จุกหรือเสียวครับ" เขาถาม สะโพกสอบยังคงโหมกระหน่ำเข้าหาเธอ จนร่างบางครางไม่เป็นศัพท์เพราะความเสียว"อ๊ะ...พี่แทน...อื้อ...อย่าแกล้งพายสิคะ...ซี๊ดดด" แทนไทลดแรงกระแทกลง เป็นจังหวะรักที่เนิบนาบ
5 ปีผ่านไป ณ ภูเก็ต"อ๊ะ...อ๊ะ...พะ...พี่แทน...ซี๊ดดด...พายเสียว...อื้อ" ร่างบางร้องครวญครางด้วยความเสียวซ่าน เมื่อปลายลิ้นร้อนโลมเลียกับยอดเกสรสีสวยกลางดอกไม้งาม ทั้งยังถูกดูดดุนจนขึ้นสีแดงช้ำ สลับกับสอดแทรกเรียวลิ้นเข้าไปในร่องรักรัวๆ และเร่าร้อน ยามที่เขาลากลิ้นร้อนผ่านไปตามรอยแยกกลางกลีบดอกไม้งามมันยิ่งทำให้ร่างบางเสียวจนแทบขาดใจ"อ๊า...พายใจจะขาดแล้ว...อื้อ...เสียว...ซี๊ดดด" สองมือบางจิกลงบนผ้า ปูที่นอน ปลายเท้าจิกเกร็งอยู่กลางอากาศ เมื่อเขาจับเรียวขาของเธอพลาดไว้ที่ไหล่แกร่ง"อ๊ะ...พะพาย...มะ...ไม่ไหวแล้ว...ซี๊ดดด...อ๊า...อ๊ะ..อ๊ะ...อ๊ายยยยยยย" ร่างบางเกร็งแอ่นสะท้านก่อนจะกระตุก ปลดปล่อยน้ำหวานสีใสออกมาให้อีกฝ่ายได้ดูดดื่ม"อื้ม...จะกี่ปีก็ยังหวานเหมือนเดิม" แทนไทเอ่ยบอก ก่อนจะเลื่อนตัวขึ้นมาจูบกลีบปากอิ่มอย่างดูดดื่มร่างบางเลื่อนเรียวแขนทั้งสองข้างคล้องลำคอแกร่ง เรียวนิ้วสอดแทรกไปตามเส้นผมสีดำสนิท แทนไทจ่อแก่นกายที่ขยายตัวใหญ่จนแข็งขึงกับปากทางของช่องทางรัก แล้วกดแทรกเข้าไปที่เดียวสุดลำยาว"อ๊ะ...อ๊า" ร่างบางร้องครางเมื่อแก่นกายใหญ่ถูกสอดใส่เข้าไปในร่างกายของเธอจนเป็นหนึ่งเดี
"สวัสดีครับพ่อแทน แม่พาย" อินทัชเดินมาถึงก็ยกมือไหว้แทนไทกับพรพระพายเหมือนอย่างที่เคยทำเป็นประจำ ก่อนจะหอมแก้มของผู้เป็นแม่ทั้งซ้ายและขวา"ทำไมลูกชายแม่พายทำหน้าแบบนั้นล่ะคะ เรียนพิเศษเหนื่อยมากเหรอคะ" พรพระพายถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย"ไม่เหนื่อยครับ ถึงจะเหนื่อย แค่อาชิได้หอมแก้มแม่พาย อาชิก็หายเหนื่อยแล้วครับ" พูดจบก็หอมแก้มผู้เป็นแม่ทั้งสองข้าง"ปากหวานกับแม่พายตลอด ขอแม่พายหอมบ้าง" พรพระพายบอก ก่อนจะหอมแก้มของลูกชายทั้งซ้ายขวา"แม่พายหอมพ่อแทนบ้างสิ" แทนไทพูดขึ้นก่อนจะยื่นแก้มไปให้เธอหอม"พอใจยังคะ" เธอถามเมื่อหอมแก้มของเขาแล้ว"พอใจแล้วครับ เดี๋ยวคืนนี้ให้รางวัล" เขาพูดพร้อมทั้งส่งสายตากะลิ้มกะเหลี่ย"พี่แทนนี่ อายอาชิบ้างสิคะ อาชิโตแล้วนะ""ไม่ต้องอายครับ อาชิชินแล้ว" อินทัชพูดอย่างยิ้มๆ"ฮ่าๆๆๆ เห็นไหมอาชิบอกไม่ต้องอาย งั้นพี่หอมมั่ง" แทนไทบอกอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะใช้มือหนากอบกุมใบหน้าหวานเข้ามาหอมแรงๆ ที่แก้มนวลทั้งสองข้าง"พอแล้วค่ะ พายจะคุยกับลูก""พอก็พอ ฟอด!!" เขาบอกก่อนจะหอมแก้มนวลไปอีกฟอดใหญ่"แล้วอาชิเป็นอะไรคะทำไมถึงทำหน้าแบบนี้" พรพระพายถาม"อาชิแค่เบื่อครับ""เบื่อเรียนพิ
"เอวา เอริน น้องอธิไปไหนคะ" พรพระพายเอ่ยถามหาอธิศลูกชายคนเล็กในวัยสองขวบกับลูกสาวฝาแฝดวัยหกขวบที่กำลังเล่นบล็อกตัวต่อขนาดใหญ่อยู่ที่สนามหน้าบ้าน"ไม่ได้ไปไหนค่ะ เอรินเอาให้สูงๆ" ทะเลจันทร์ตอบโดยไม่หันหน้ามามอง เพราะกำลังตั้งอกตั้งใจต่อบล็อกให้สูงๆ"เอรินกำลังทำอยู่ เอวาอย่าเร่งสิ อึบๆ" ตะวันวาดตอบพร้อมทั้งพยายามต่อบล็อกที่ตอนนี้มีความสูงเท่าตัวเอง"แล้วอธิหายไปไหนนะ" พรพระพายบ่นพึมพำกับตัวเองเมื่อหาอธิศไม่เจอ ก่อนจะเดินไปหาที่อื่นต่อ"เอรินไปเอาเก้าอี้มา เอวาจะต่อให้สูงๆ""รอแป๊บ" ตะวันวาดวิ่งไปหยิบเก้าอี้พลาสติกสำหรับเด็กที่วางอยู่ใกล้ๆ มาให้ทะเลจันทร์"เอรินส่งมา เอวาต่อเอง" ทะเลจันทร์บอกเมื่อขึ้นไปยืนบนเก้าอี้แล้ว"อ่ะ เอาสีชมพูบ้าง" ตะวันวาดส่งบล็อกสีชมพูให้ทะเลจันทร์"เอวากับเอรินเห็นอธิไหมลูก" แทนไทเดินมาถาม เมื่อพรพระพายให้ช่วยตามหาอธิศอีกแรง"เห็นค่ะ" ตะวันวาดตอบ มือก็หยิบบล็อกส่งให้ทะเลจันทร์"เห็นที่ไหนครับ""ที่นี่ค่ะ" ทะเลจันทร์ตอบ"ไหนล่ะน้องอธิ พ่อแทนไม่เห็นเลย""น้องอธิอยู่ในนี้ค่ะ" ตะวันวาดชี้ไปยังบล็อกที่ถูกต่อจนสูง"อยู่ในนี้ เอรินหมายความว่ายังไงลูก" แทนไททำหน้าสงสั
โผล่มาจากขอบฟ้า เค้ามาในยามเช้าฉ่องแฉงให้เยา อบอุ่นฉะบายเค้ายอยข้ามเยาไป จมหายไปในยามเย็นพรุ่งนี้เยาก็จะเห็น เค้าโผล่อีกที…ที่เดิมพระอาทิตย์ ยิ้มแฉ่ง ^O^ แก้มแด๊ง…แดงแต่งตัว ทาแป้งโผล่มา ยามเช้าตรู่ ~~ ฮู๊ ฮู ~~พระอาทิตย์ ยิ้มแฉ่ง ^O^ แก้มแด๊ง…แดงแต่งตัว ทาแป้งโผล่มา ฉ่งยิ้มให้คุณหนูยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ โย้วๆ ฮู๊ ฮู โย้วววสองสาวน้อยฝาแฝดทั้งร้องทั้งเต้นให้น้องชายดูอย่างเมามัน อธิศก็โยกหัวตามพี่ๆ พร้อมทั้งส่งเสียงอ้อแอ้ เอิ๊กอ๊าก บางทีก็ล้มแผละ หงายหลังลงไปนอน แล้วก็ลุกขึ้นมานั่งใหม่"พ่อแทนครับ""พ่อแทนเห็นแล้วครับ"แทนไทกับอินทัชที่เพิ่งกลับจากสนามซ้อมยิงปืนกำลังยืนอึ้งกับภาพที่สองสาวน้อยฝาแฝดร้องเพลง โยกตัว เต้นไปตามเพลงให้น้องดู ส่วนอธิศก็หัวเราะชอบใจในสิ่งที่พี่ๆ กำลังทำ"กลับกันมาแล้วเหรอคะสองคนพ่อลูก แล้วทำไมทำหน้ากันแบบนั้นล่ะคะ" พรพระพายเอ่ยถามเมื่อเห็นสีหน้าตะลึงงันของพ่อลูก ขณะที่เดินออกมาจากห้องนอนชั้นล่าง เพราะเธอเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ"พายไปไหนมาเหรอ""พายไปกินข้าว แล้วก็อาบน้ำค่ะ""แม่พายให้เอวากับเอรินดูอธิเหรอครับ""ใช่ค่ะ มีอะไรกันเหรอคะ" เธอถามด้วยความงุนงง เพราะเธอ
3 เดือนผ่านไปตอนนี้อธิศอายุได้ห้าเดือน สามารถลุกขึ้นนั่งเอง ชอบโล้ตัวไปตามพื้น ชอบเล่นกับพี่ๆ เมื่อพี่ๆพูดหรือร้องเพลงชอบหัวเราะเอิ๊กอ๊าก วันนี้เป็นวันหยุด ทะเลจันทร์กับตะวันวาดเสนอตัวช่วยแม่พายเลี้ยงน้อง ส่วนอินทัช แทนไทพาไปสนามยิงปืน"แม่พายไปกินข้าวเยยค่ะ เอวากับเอรินจะดูแยน้องอธิเอง" ทะเลจันทร์บอกอย่างแข็งขัน เมื่อพรพระพายยังไม่ได้กินข้าวเช้า"ใช่ค่ะ แม่พายไม่ต้องเป็นห่วง น้องอธิไม่ดื้อ""แน่ใจนะคะว่าดูแลน้องได้" พรพระพายเอ่ยถาม จริงๆ แล้วเธอก็ไม่ห่วงอะไรมาก เพราะห้องถูกจัดให้เหมาะกับเลี้ยงเด็กอยู่แล้ว อธิก็นั่งเล่น นอนเล่นอยู่กับพื้น บริเวณโดยรอบบุนวมทั้งหมด"แน่ใจค่ะ" สองสาวรับคำผู้เป็นแม่พร้อมกัน"แม่พายไปกินข้าว อาบน้ำได้เยยค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วง เอรินโตแย้ว เยี้ยงน้องได้แย้วค่ะ""โอเคค่ะ แม่พายไปกินข้าว อาบน้ำก่อน แม่พายบอกให้ยายแช่มมาอยู่เป็นเพื่อนนะคะ""ไม่เป็นไยค่ะ เอวากับเอรินดูน้องได้ ให้ยายแช่มนองพักไป""เอางั้นเหรอคะ""ค่ะ" เมื่อลูกสาวทั้งสองตบปากรับคำ พรพระพายจึงเดินออกไปกินข้าว อาบน้ำ"น้องอธิขา พี่เอวากับพี่เอรินย้องเพลงให้ฟังนะ...เดี๋ยวเอวาเป็นคนย้อง เอรินเป็นคนเต้นน
"แม่พายขา" ตะวันวาดเรียกผู้เป็นแม่ทั้งน้ำตา"ไม่ร้องนะคะคนเก่งของแม่พาย""แม่พายยู้""แม่พายรู้ค่ะ พ่อแทนก็รู้ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปนะคะ เมื่อเอรินโตพอ แล้วพี่ภูก็ยังรอ เอรินกับพี่ภูอาจจะเป็นแฟนกันอีกก็ได้""ค่ะแม่พาย เอรินขอย้องไห้แค่วันนี้วันเดียว แย้วเอรินจะไม่ย้องอีก...อึก""พ่อแทนขอกอดลูกสาวคนเก่งได้ไหมครับ" แทนไทพูดพร้อมกับนั่งลงข้างพรพระพาย"ได้ฉิคะ" ตะวันวาดตอบ ก่อนจะถูกผู้เป็นพ่ออุ้มขึ้นไปนั่งบนตัก แล้วกอดไว้ ตะวันวาดร้องไห้จนหลับไปในอ้อมกอดของแทนไท"เกรซมีอะไย ทำไมต้องมาคุยตรงนี้" ทะเลจันทร์ถามเมื่อเกรซจูงมือมาที่ข้างบ้าน ที่เดียวกับภูดิศ ตะวันวาด"ทำไมเอวาต้องทำเป็นไม่ฉนใจเกรซ""เยาเคยคุยกันไปแย้วนะ ว่าเยาจะแอบคบกัน จะไม่ให้นนนี่กับข้าวสาวยู้""เกรซยักเอวานะ เกรซยอมเป็นกิ๊กเอวา แต่เกรซทำใจไม่ได้ที่เอวาทำเฉยแบบนี้" เกรซเข้ามาสวมกอด"เอวา!" เสียงนนนี่ดังขึ้น"ทำไมเอวาทำแบบนี้" ตามด้วยเสียงของข้าวสวย"นี่แน่ะ! มายุ่งกับเอวาทำไม" นนนี่เข้าไปผลักเกรซจนล้ม"นนนี่ ผลักเกรซทำไม" ทะเลจันทร์เข้าไปประคองเกรซขึ้นมา"ก็เกรซมากอดเอวทำไมล่ะ" นนนี่ตอบ"ก็เกรซยักเอวา" เกรซกอดทะเลจันทร์ไว้แน่น"
"พ่อแทนขา วันเกิดเอวาชวนเพื่อนมาด้วยได้ไหมคะ""ได้สิครับ" แทนไทตอบ"เอรินก็จะชวนเพื่อนมาด้วย""แล้วเพื่อนของเอรินไม่ได้เป็นเพื่อนของเอวาเหรอคะ" พรพระพายถามด้วยความสงสัย เพราะเอวากับเอรินเรียนห้องเดียวกัน"เป็นค่ะ แต่ไม่ฉะหนิด เอวาชอบเย่นพ่อแม่กับนนนี่แล้วก็ข้าวสวย จุ๊บกันเหมือนพ่อแทนกับแม่พายเยย""เอริน! ทำไมชอบขี้ฟ้อง" ทะเลจันทร์แว้ดใส่ตะวันวาดทันที"เอรินไม่ได้ฟ้อง เอรินเย่าให้พ่อแทนกับแม่พายฟังเฉยๆ เอวาอย่ามากล่าวหาเอริน" ตะวันวาดพูดอย่างไม่ยอม"ที่เอรินพูดน่ะ เขาเยียกว่าฟ้อง""ก็เอรินบอกว่าเย่าให้ฟังเฉยๆ ทำไมเอวาเข้าใจยาก""ไม่ทะเลาะกันแล้วครับ พ่อแทนเวียนหัว พ่อแทนไปขอยาดมยายแช่มก่อน" แทนไทพูดขึ้น เมื่อได้ฟังเรื่องของทะเลจันทร์มันทำให้เขารู้สึกจะเป็นลม เดินออกไปยกมือนวดขมับตัวเอง"พ่อแทนแพ้ท้องแทนแม่พายอีกแย้วเหรอคะ" ตะวันวาดถาม"พ่อแทนแค่เวียนหัวค่ะ ไม่ได้แพ้ท้องแทนแม่พาย""เอรินพูดมากไง พ่อแทนเยยเวียนหัว" ทะเลจันทร์ว่า เพราะยังขุ่นเคืองอยู่ที่ตะวันวาดพูดเรื่องของตนเอง"เอวาไม่พูดแบบนี้สิคะ ไม่น่ารักเลย" พรพระพายปรามลูกสาว"ก็เอรินชอบฟ้องนี่คะ""แม่พายขา เอรินไม่ได้ฟ้องนะคะ" ตะว