พรพระพายตื่นขึ้นมาในเวลาเกือบเที่ยงวัน เธอรู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัว โดยเฉพาะตรงดอกไม้งามกลางกายที่ปวดหนึบจนแทบไม่อยากจะขยับตัว เมื่อเธอได้ยินเหมือนกำลังมีคนเปิดประตูเข้ามา เธอจึงปิดเปลือกตาลงทันที"ตื่นได้แล้วครับคนเก่ง จะเที่ยงแล้วนะ" แทนไทเดินเข้ามาแล้วหย่อนสะโพกลงนั่งบนเตียงข้างๆ พรพระพาย มาเฟียหนุ่มยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์"ถ้าไม่ตื่นระวังจะโดนลักหลับนะ" น้ำเสียงทุ้มยียวนข้างใบหูของหญิงสาว"หยุดเลยนะคนบ้า คนลามก จะหื่นไปถึงไหน อะไรๆ ของพายพังหมดแล้ว" พรพระพายลืมตาทันที กะบึงกะบอนใส่คนหื่นกาม"ฮ่าๆๆๆ ยังไม่พังซะหน่อย พี่เช็คแล้ว" แทนไม่โกรธที่พรพระพายแสดงท่าทีแบบนี้ใส่เขา แต่กับหัวเราะร่วนอย่างชอบใจ เพราะเขาเห็นว่าการกระทำของเธอช่างน่ารักน่าเอ็นดู"ทำไมพี่แทนถึงเป็นคนแบบนี้นะ คุณแทนไทที่พายรู้จักวันแรกหายไปไหนแล้ว ทำไมกลายเป็นผู้ชายหื่นกามคนนี้ไปได้""ก็ผู้ชายคนนี้รักผู้หญิงคนนี้มากไงครับ รักมากก็เลยต้องการมาก" ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงไปจูบที่หน้าผากมนอย่างอ่อนโยน ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงระเรื่อกับคำพูดหวานหู"หิวหรือยัง อยากกินอะไร พี่จะได้บอกป้าแช่มให้ทำให้กิน" แทนไทเอื้อมแขนขึ้นไปเท้าบนหมอนโอบร
"ขอดูหน่อยนะว่าเป็นยังไงบ้าง" เขาบอกพลางแยกเรียวขาของเธอออกกว้าง ก่อนจะทรุดตัวลงไปนั่งคุกเข่า แล้วโน้มใบหน้าเข้าหาดอกไม้งามที่บวมช้ำ"ว๊าย!" เธอร้องเสียงหลงเมื่อถูกแยกเรียวขาออกโดยไม่ทันได้ตั้งตัว"มันบวมแล้วก็แดงมากเลย" เขาจ้องมองพลางใช้เรียวนิ้วสัมผัส"อ๊ะ...อื้ม" หญิงสาวร้องครางออกมาเมื่อลิ้นร้อนสัมผัสวูบไปตรงดอกไม้งามที่บวมช้ำ แล้วตวัดเรียวลิ้นขึ้นลงถี่ๆ เธอเลื่อนมือมาขยุ้มผมของเขาเบาๆมาเฟียหนุ่มค่อยๆ สอดมือเข้าไปประคองสะโพกมนไว้ ปลายลิ้นตวัดเลียไปทั่ว โดยไม่ได้ทำให้เธอเจ็บไปมากกว่าเดิม เพราะเขาแค่ต้องการปลอมประโลมเธอเท่านั้นที่ทำให้ดอกไม้งามของเธอบอบช้ำ แล้วเขาก็ยันตัวขึ้นยืน แล้วจูบไปที่หน้าผากมนอย่างอ่อนโยน หญิงสาวโอบกอดรอบเอวสอบ ซบใบหน้ากับอกแกร่ง เขาก็ก้มลงมาจูบศีรษะเธอด้วยความรักใคร่"พายเดินเองได้ ไม่เห็นต้องอุ้มลงมาเลย" พรพระพายเอ่ยบอกขณะที่แทนไทอุ้มเธอลงบันไดเพื่อมารับประทานอาหาร เพราะเธอเริ่มรู้สึกดีขึ้นมากเมื่อได้อาบน้ำอุ่น แล้วมาเฟียหนุ่มก็ก้มลงมาจูบที่ปากอิ่มของเธอหนักๆ"วันนี้ป้าทำราดหน้าทะเล คุณพายทานได้นะคะ" ป้าแช่มเอ่ยบอกเมื่อให้แม่บ้านยกจานราดหน้าทะเลมาวางที่โต๊
"จริงๆ พายไม่ต้องทำงานก็ได้นะ อยู่บ้านเฉยๆ ก็พอ" แทนไทเดินมาโอบกอดพรพระพายในขณะที่เธอกำลังยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ที่ใช้สำหรับแต่งตัว โดยที่ร่างบางมีเพียงผ้าขนหนูพันรอบกาย"ให้อยู่บ้านเฉยๆ พายก็เบื่อแย่สิคะ พายอยากทำงานค่ะ พายอยากใช้ความรู้ที่พายเรียนมา แล้วที่สำคัญพายก็ได้อยู่ใกล้ๆ พี่แทนตลอดเวลาด้วย แต่ถ้าพี่แทนไม่อยากให้พายไป พายไม่ไปก็ได้นะ เดี๋ยวพายไปสมัครงานที่บริษัทอื่น""ก็ลองดู ถ้าไม่อยากให้บริษัทที่พายไปสมัครงานเละเป็นจุนก็ลองดู" มาเฟียหนุ่มข่มขู่เสียงเข้ม แต่สีหน้าไม่ได้จริงจังนัก"โหดไปค่ะ" เธอบอก คลายวงแขนของเขาออกแล้วเดินไปเลือกชุดทำงานในตู้เสื้อผ้าใบใหญ่"ที่พี่ให้พายอยู่บ้านไม่ต้องทำงาน พี่ก็แค่ไม่อยากให้พายเหนื่อย เพราะแค่พายร้องครางเสียงหวานๆ อยู่ใต้ร่างของพี่แค่นี้พายก็เหนื่อยจนลุกจากเตียงจะไม่ไหวอยู่แล้ว" แทนไทพูดเสียงกระเส่ากลั่นแกล้งพรพระพาย"พี่แทน! พูดเรื่องงานอยู่ดีๆ วนมาเรื่องนี้เฉยเลย หื่นจริงๆ พายไม่คุยด้วยแล้ว ไปแต่งตัวดีกว่า" เธอหันมาดุเขา แล้วเดินหนีเข้าห้องแต่งตัวไปทันที"พร้อมหรือยังครับลูกชายคนเก่งของพ่อแทน" แทนไทเดินโอบเอวพรพระพายเดินลงบันไดมา ก่อนจะเ
"วันนี้มีหนังสือเรียนเชิญไปร่วมงานประมูลเพชรการกุศล พี่แทนจะส่งตัวแทนไปอย่างเคยหรือเปล่าคะ พายจะได้แจ้งเรื่องไปยังผู้จัดการฝ่ายคนใดคนหนึ่ง" พรพระพายทำหน้าที่เลขานุการให้กับแทนไท"วันนี้พี่จะไปร่วมงานด้วยตนเอง แล้วพายก็ต้องไปกับพี่ด้วย""แต่พายไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลยนะคะ แล้วที่สำคัญพายไม่มีชุดด้วย""เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหาสำหรับว่าที่ภรรยาของแทนไท" มาเฟียหนุ่มเดินเข้ามาโอบกอดพรพระพายจากทางด้านหลัง ก่อนจะเอ่ยเสียงหวาน แล้วจูบไปที่ขมับของเธอ ใบหน้าหวานแดงซ่านด้วยความขวยเขินพนักงานต่างหันมามองกันเป็นตาเดียวเมื่อห้องเสื้อชื่อดังขนชุดราตรีแบรนด์หรูหลายสิบชุดเข้ามาภายในอาณาจักรแทนไท คอร์ปอเรชั่น สายตาของทุกคนแสดงถึงความประหลาดใจชุดราตรีแบรนด์ดังถูกนำมาแขวนเรียงรายภายในห้องทำงานของผู้บริหารสูงสุดของแทนไท คอร์ปอเรชั่น พร้อมช่างผมช่างหน้าอีกสี่คน"นี่มันอะไรกันคะ ทำไมมันมากมายขนาดนี้" พรพระพายพูดขึ้นพลางเดินดูชุดราตรีที่มีแต่หรูหราอลังการ"ก็ชุดที่พายต้องใส่ไปงานกับพี่คืนนี้ไง พายเลือกได้เลยว่าชอบชุดไหน" แทนไทเดินมาจับที่ไหล่มนทั้งสองข้างก่อนจะเอ่ยบอกข้างหูของเธอ"มันไม่มากไปเหรอคะ จริงๆ แล้วพา
แทนไทพาพรพระพายเข้ามาในงาน เธอได้แต่มองตาปริบๆ เพราะแสงเพชรระยิบระยับที่ผู้คนในงานต่างประโคมใส่กันอย่างไม่มีใครยอมใคร เพราะงานนี้เป็นงานการกุศลเกี่ยวกับการประมูลเพชรเพื่อหารายได้เข้ามูลนิธิ เพื่อนำไปช่วยเหลือสังคมในด้านต่างๆ"ตื่นเต้นเหรอ" แทนไทที่เห็นอากัปกิริยาของหญิงสาวผู้เป็นที่รักข้างกาย เอ่ยถามขึ้นด้วยความเป็นห่วงเป็นใย"มากค่ะ พายไม่เคยออกงานแบบนี้ มันดูหรูหรามากจนพายรู้สึกประหม่า" เธอตอบเขาไปตามตรง"ไม่ต้องเกร็ง ปล่อยตัวตามธรรมชาติ พี่จะอยู่ข้างๆ พาย ไม่ไปไหน" เขาบอกก่อนจะก้มลงมาประทับจูบที่แก้มเนียน การกระทำของเขาเรียกเสียงแฟลชได้เป็นอย่างดี"พี่แทนอายคนอื่นบ้างสิคะ" เธอเอ่ยปรามเมื่อสายตาหลายคู่จับจ้องมาทางนี้"อายทำไม ก็คนรักกัน จะแสดงความรักต่อกันมันผิดตรงไหน""ค่ะ" เธอตอบออกไปแค่นั้น เพราะไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับคนหน้ามึนมีนักธุรกิจมากหน้าหลายตาเข้ามาพูดคุยกับแทนไทไม่ขาดสาย พรพระพายส่งยิ้มให้กับทุกคนจนเหงือกแห้ง"พายขอไปหาอะไรทานตรงนั้นได้ไหมคะ" เธอเอ่ยขึ้นเพราะเริ่มรู้สึกหิว และอยากได้น้ำหวานสักแก้ว"ให้พี่ไปด้วยไหม" เขาเอ่ยถาม"ไม่เป็นไรค่ะ แค่นี้เอง พี่แทนอยู่คุยงานต่อ
การประมูลเพชรถูกดำเนินไปอย่างดีเยี่ยม จนมาถึงเครื่องเพชรชุดสุดท้าย ที่เป็นสร้อยคอที่ถูกเจียรไรมาเป็นอย่างดี"และแล้วเราก็มาถึงเครื่องเพชรชุดสุดท้าย เป็นสร้อยเพชรในตำนานที่ทุกๆ ท่านรอคอย งานนี้ได้เปิดโอกาสให้ทุกท่านได้ครอบครองเครื่องเพชรชุดนี้ และนี้คือเพชรสีชมพูที่น้ำงามที่สุด และได้รับการเจียรไนจากช่างฝีมือระดับโลก The Pink Diamond ครับ" เมื่อพิธีกรกล่าวจบนางแบบในชุดฟินาเร่สุดหรูที่ส่วมใส่สร้อยเส้นหรูไว้บนคออย่างสง่างาม รวมถึงเครื่องประดับครบชุด ทั้งแหวน สร้อยข้อมือ และต่างหู ทุกชิ้นถูกประดับด้วยเพชรสีชมพูสวยงาม ที่ถูกล้อมด้วยเพชรเม็ดงามระยิบระยับพรพระพายนั่งมองอย่างไม่ละสายตา ก่อนที่จะชะงักไปชั่ววินาทีที่เห็นนางแบบที่สวมใส่ชุดฟินาเร่ส่งสายตาหวานหยาดเยิ้มมาให้มาเฟียหนุ่มที่นั่งไขว้ห้างอยู่ข้างเธอ เธอหันไปมองหน้าเขาทันทีเพื่อดูว่าเขาได้มองนางแบบบนเวทีหรือเปล่า แต่ก็ต้องสบตาเข้ากับเขาพอดี เพราะเขานั่งจ้องหน้าเธออยู่ แววตาของเขาเปี่ยมล้นด้วยความรัก ทำให้ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงระเรื่อ สัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่เขามีต่อเธอ"มองหน้าอยากโดนจูบกลางงานหรือไง" มาเฟียหนุ่มก้มลงมากระซิบข้างหูของหญิง
"ยินดีด้วยนะคะ""ยินดีด้วยนะครับ""ยินดีด้วยครับคุณแทนไท""ยินดีด้วยค่ะคุณแทนไท""ยินดีด้วยนะพาย"ทันทีที่แทนไทเดินควงคู่พรพระพายเข้ามาในอาณาจักร แทนไท คอร์ปอเรชั่น เสียงแสดงความยินดีจากพนักงาน หัวหน้าฝ่าย หรือแม้แต่ระดับผู้จัดการ ก็ดังไม่ขาดสาย"ทุกคนรู้กันได้ยังไงคะ" พรพระพายเอ่ยถามทันทีเมื่อก้าวเข้ามายืนอยู่ในลิฟท์".........." แทนไทไม่ตอบเพียงแค่ส่งยิ้มละมุนให้เธอเท่านั้น"นี่เลยพาย" ตรัยคุณยื่น iPad ไปให้พรพระพาย'นับเป็นการเปิดตัวว่าที่ภรรยาที่ยิ่งใหญ่ และอลังการงานสร้างเป็นอย่างมากของแทนไท CEO หนุ่มแห่งอาณาจักรแทนไท คอร์ปอเรชั่น ที่ชนะการประมูล The Pink Diamond ไปได้ ที่มีมูลค่าถึงหนึ่งร้อยล้านบาท เป็นของขวัญให้กับว่าที่ภรรยา เป็นที่น่าอิจฉาของสาวๆ ทั้งประเทศ''ผู้หญิงที่น่าอิจฉาที่สุด ณ เวลานี้ คงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากพรพระพาย ว่าที่ภรรยาของแทนไท พ่อหม้ายเนื้อหอม''สาวๆ อกหักกันเป็นแถว เมื่อ CEO ของแทนไท คอร์ปอเรชั่น เปิดตัวว่าที่ภรรยาคนสวยนามว่า พรพระพาย'............และอีกหลายๆ หัวข้อข่าวการเปิดตัวว่าที่ภรรยาของมาเฟียหนุ่ม เป็นที่โจษจันในชั่วข้ามคืน ทุกหน้าสื่อต่างประโคม
มาเฟียหนุ่มอุ้มร่างบางให้หันหน้าไปทางเดียวกับเขา โดยที่ร่างบางหันหลังให้เขา จัดการถ้วยชากับจานแซนวิชออกพ้นทาง แล้วจับชายกระโปรงของเธอขึ้นไปอยู่บนเอว ถอดแพนตี้ตัวน้อยออกมา แล้วจัดการปลดเข็มขัด และรูดซิปลง จับงัดแก่นกายใหญ่ออกมา ถูวนที่ดอกไม้งามกลางกายสาว จนน้ำใสไหลเยิ้มออกมาชโลมปลายหัวหยัก แล้วค่อยๆ ดันมันเข้าไปจนสุดลำโคน"อ๊ะ...อ๊า...พี่แทน...อื้ม""อ๊าส์...ซี๊ดดด...เสียวหัวมากเมียจ๋า...ขย่มผัวหน่อยครับคนเก่ง...ซี๊ดดด"ร่างบางจัดให้ตามคำร้องขอของมาเฟียหนุ่ม สองมือจับยึดกับโต๊ะทำงาน ก่อนจะโยกสะโพก หมุนวน สลับไปมา บดคลึงท่อนเอ็นใหญ่ สองมือหนายื่นไปบีบเค้นสองเต้าใหญ่"อ๊า...เร็วอีกที่รัก...ซี๊ดดด""พะ...พี่แทน...พายเสียว...อ๊า" ร่างบางเร่งจังหวะรักให้เร็วขึ้น ช่องทางรักตอดรัดแก่นกายใหญ่ถี่ๆ บ่งบอกให้รู้ว่าเธอใกล้จะถึงปลายทางสวรรค์แล้ว"พะ...พาย...ไม่ไหวแล้ว...อ๊ายยยยยยย" ร่างบางฟุบหน้าลงไปกับกับโต๊ะ มาเฟียหนุ่มหยิบทิชชูออกมาคอยซับน้ำรักที่จะไหลออกมาจากช่องทางรักเมื่อเขาถอดถอนท่อนเอ็นออก ก่อนจะจับร่างบางนอนลงไปบนโต๊ะทำงาน จับแยกเรียวขาสวยออกกว้างก่อนจะดันท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปอีกครั้ง แล้วกระ
"สวัสดีครับพี่สาว ผมชื่ออธินะครับ พี่สาวชื่ออะไรเหรอครับ""อธิ ไม่รอพี่เอวาเลยนะ สวัสดีค่ะ พี่สาวคนสวย" ทะเลจันทร์เอ่ยว่าอธิศก่อนจะหันไปทักทายสาวสวยเสียงหวาน ส่งสายตาหยาดเยิ้มให้สาวชุดว่ายน้ำสีแดง"ปากหวานนะเรา" สาวชุดว่ายน้ำสีแดงบอก ก่อนจะจับแก้มนุ่มของทะเลจันทร์เบาๆ ทะเลจันทร์ยักคิ้วให้น้องชาย เมื่อตัวเองทำคะแนนเหนือกว่า"พวกพี่ชื่อไรกันครับ" อธิศถามอีกครั้ง เร่งทำคะแนน"พี่ชื่อเบล คนนี้พี่จอย ส่วนคนนี้พี่เฟิร์ส" สาวชุดว่ายน้ำสีแดงเป็นคนตอบ"เอวานะคะ พวกพี่ๆ เรียนอะไรกันเหรอคะ แต่เอวาว่าพวกพี่ต้องเรียนช่างแน่ๆ เลย""......" ทุกคนมีสีหน้ามึนงง"ช่างอะไรคะ" เบลถาม"ช่างน่ารักอะไรเช่นนี้" ทะเลจันทร์บอก ยิ้มกริ่มให้หญิงสาวตรงหน้า"หูยยยย เล่นมุขด้วยอ่ะ" จอยพูด"พวกพี่มีเข็มกับด้ายไหมครับ" อธิศถามบ้าง"ไม่มีค่ะ น้องอธิจะเอาไปทำอะไรคะ" เบลถาม"เอามาเย็บใจนะสิครับ เห็นหน้าพวกพี่แล้วใจจะขาด" อธิศตอบ"คนนี้ก็มีมุข" เฟิร์สพูด"น้องสองคนมากับใครคะ" เบลถาม"อธิมา.../เอวามา..." ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน มองหน้าอย่างคนเป็นศัตรูหัวใจกัน"อธิมากับครอบครัวครับ""แล้วเอวาล่ะคะ" เบลถามต่อ"เอวาก็มากับครอบค
ร่างบางบิดกายโค้งแอ่นด้วยความเสียวซ่าน สะโพกกลมกลึงแอ่นเข้าหาแก่นกายใหญ่อย่างไม่รู้ตัว มือหนาข้างหนึ่งจับเอวคอด อีกข้างจับท่อนเอ็นร้อนที่ขยายตัวขึ้นมาอีกครั้ง ถูวนกับกลีบดอกไม้งามจากทางด้านหลัง"พี่แทน ไหนบอกจะพาไปดูวิวทะเลสวยๆ กับไปหาลูกไงคะ""ก็นี้ไงครับวิวทะเลสวยๆ ส่วนที่บอกว่าจะไปหาลูก คงต้องเป็นหลังจากเราดูวิวตรงหน้ากันเสร็จแล้ว" เขาบอกโดยเน้นตรงคำว่าเสร็จ แล้วดันแก่นกายใหญ่ของเขาเข้ามาพรวดเดียวจนสุดลำโคน"อ๊ะ...อ๊า...พี่แทน...อื้อ...พายจุก...อื้มมม" ร่างบางร้องครางด้วยความจุกเมื่ออีกฝ่ายดันท่อนเอ็นเข้ามาลึกจนชนกับผนังมดลูกของเธอ มือบางแนบไปกับกระจก เพื่อไม่ให้ไถลไปข้างหน้า ถึงเขาจะจับยึดสะโพกของเธอไว้ก็เถอะ แต่ด้วยแรงที่เขาถาโถมเข้ามาทำให้เธอต้องหาหลักค้ำยันไว้ เสียงร้องครางกระเส่า เสียงเนื้อกระทบเนื้อ ดังลั่นไปทั่วห้องพักสุดหรู"อื้ม...อ๊ะ...อ๊ะ...เบาค่ะ...อ๊ะ...พายจุก...ซี๊ดดด""อื้มมมม...จุกหรือเสียวครับ" เขาถาม สะโพกสอบยังคงโหมกระหน่ำเข้าหาเธอ จนร่างบางครางไม่เป็นศัพท์เพราะความเสียว"อ๊ะ...พี่แทน...อื้อ...อย่าแกล้งพายสิคะ...ซี๊ดดด" แทนไทลดแรงกระแทกลง เป็นจังหวะรักที่เนิบนาบ
5 ปีผ่านไป ณ ภูเก็ต"อ๊ะ...อ๊ะ...พะ...พี่แทน...ซี๊ดดด...พายเสียว...อื้อ" ร่างบางร้องครวญครางด้วยความเสียวซ่าน เมื่อปลายลิ้นร้อนโลมเลียกับยอดเกสรสีสวยกลางดอกไม้งาม ทั้งยังถูกดูดดุนจนขึ้นสีแดงช้ำ สลับกับสอดแทรกเรียวลิ้นเข้าไปในร่องรักรัวๆ และเร่าร้อน ยามที่เขาลากลิ้นร้อนผ่านไปตามรอยแยกกลางกลีบดอกไม้งามมันยิ่งทำให้ร่างบางเสียวจนแทบขาดใจ"อ๊า...พายใจจะขาดแล้ว...อื้อ...เสียว...ซี๊ดดด" สองมือบางจิกลงบนผ้า ปูที่นอน ปลายเท้าจิกเกร็งอยู่กลางอากาศ เมื่อเขาจับเรียวขาของเธอพลาดไว้ที่ไหล่แกร่ง"อ๊ะ...พะพาย...มะ...ไม่ไหวแล้ว...ซี๊ดดด...อ๊า...อ๊ะ..อ๊ะ...อ๊ายยยยยยย" ร่างบางเกร็งแอ่นสะท้านก่อนจะกระตุก ปลดปล่อยน้ำหวานสีใสออกมาให้อีกฝ่ายได้ดูดดื่ม"อื้ม...จะกี่ปีก็ยังหวานเหมือนเดิม" แทนไทเอ่ยบอก ก่อนจะเลื่อนตัวขึ้นมาจูบกลีบปากอิ่มอย่างดูดดื่มร่างบางเลื่อนเรียวแขนทั้งสองข้างคล้องลำคอแกร่ง เรียวนิ้วสอดแทรกไปตามเส้นผมสีดำสนิท แทนไทจ่อแก่นกายที่ขยายตัวใหญ่จนแข็งขึงกับปากทางของช่องทางรัก แล้วกดแทรกเข้าไปที่เดียวสุดลำยาว"อ๊ะ...อ๊า" ร่างบางร้องครางเมื่อแก่นกายใหญ่ถูกสอดใส่เข้าไปในร่างกายของเธอจนเป็นหนึ่งเดี
"สวัสดีครับพ่อแทน แม่พาย" อินทัชเดินมาถึงก็ยกมือไหว้แทนไทกับพรพระพายเหมือนอย่างที่เคยทำเป็นประจำ ก่อนจะหอมแก้มของผู้เป็นแม่ทั้งซ้ายและขวา"ทำไมลูกชายแม่พายทำหน้าแบบนั้นล่ะคะ เรียนพิเศษเหนื่อยมากเหรอคะ" พรพระพายถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย"ไม่เหนื่อยครับ ถึงจะเหนื่อย แค่อาชิได้หอมแก้มแม่พาย อาชิก็หายเหนื่อยแล้วครับ" พูดจบก็หอมแก้มผู้เป็นแม่ทั้งสองข้าง"ปากหวานกับแม่พายตลอด ขอแม่พายหอมบ้าง" พรพระพายบอก ก่อนจะหอมแก้มของลูกชายทั้งซ้ายขวา"แม่พายหอมพ่อแทนบ้างสิ" แทนไทพูดขึ้นก่อนจะยื่นแก้มไปให้เธอหอม"พอใจยังคะ" เธอถามเมื่อหอมแก้มของเขาแล้ว"พอใจแล้วครับ เดี๋ยวคืนนี้ให้รางวัล" เขาพูดพร้อมทั้งส่งสายตากะลิ้มกะเหลี่ย"พี่แทนนี่ อายอาชิบ้างสิคะ อาชิโตแล้วนะ""ไม่ต้องอายครับ อาชิชินแล้ว" อินทัชพูดอย่างยิ้มๆ"ฮ่าๆๆๆ เห็นไหมอาชิบอกไม่ต้องอาย งั้นพี่หอมมั่ง" แทนไทบอกอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะใช้มือหนากอบกุมใบหน้าหวานเข้ามาหอมแรงๆ ที่แก้มนวลทั้งสองข้าง"พอแล้วค่ะ พายจะคุยกับลูก""พอก็พอ ฟอด!!" เขาบอกก่อนจะหอมแก้มนวลไปอีกฟอดใหญ่"แล้วอาชิเป็นอะไรคะทำไมถึงทำหน้าแบบนี้" พรพระพายถาม"อาชิแค่เบื่อครับ""เบื่อเรียนพิ
"เอวา เอริน น้องอธิไปไหนคะ" พรพระพายเอ่ยถามหาอธิศลูกชายคนเล็กในวัยสองขวบกับลูกสาวฝาแฝดวัยหกขวบที่กำลังเล่นบล็อกตัวต่อขนาดใหญ่อยู่ที่สนามหน้าบ้าน"ไม่ได้ไปไหนค่ะ เอรินเอาให้สูงๆ" ทะเลจันทร์ตอบโดยไม่หันหน้ามามอง เพราะกำลังตั้งอกตั้งใจต่อบล็อกให้สูงๆ"เอรินกำลังทำอยู่ เอวาอย่าเร่งสิ อึบๆ" ตะวันวาดตอบพร้อมทั้งพยายามต่อบล็อกที่ตอนนี้มีความสูงเท่าตัวเอง"แล้วอธิหายไปไหนนะ" พรพระพายบ่นพึมพำกับตัวเองเมื่อหาอธิศไม่เจอ ก่อนจะเดินไปหาที่อื่นต่อ"เอรินไปเอาเก้าอี้มา เอวาจะต่อให้สูงๆ""รอแป๊บ" ตะวันวาดวิ่งไปหยิบเก้าอี้พลาสติกสำหรับเด็กที่วางอยู่ใกล้ๆ มาให้ทะเลจันทร์"เอรินส่งมา เอวาต่อเอง" ทะเลจันทร์บอกเมื่อขึ้นไปยืนบนเก้าอี้แล้ว"อ่ะ เอาสีชมพูบ้าง" ตะวันวาดส่งบล็อกสีชมพูให้ทะเลจันทร์"เอวากับเอรินเห็นอธิไหมลูก" แทนไทเดินมาถาม เมื่อพรพระพายให้ช่วยตามหาอธิศอีกแรง"เห็นค่ะ" ตะวันวาดตอบ มือก็หยิบบล็อกส่งให้ทะเลจันทร์"เห็นที่ไหนครับ""ที่นี่ค่ะ" ทะเลจันทร์ตอบ"ไหนล่ะน้องอธิ พ่อแทนไม่เห็นเลย""น้องอธิอยู่ในนี้ค่ะ" ตะวันวาดชี้ไปยังบล็อกที่ถูกต่อจนสูง"อยู่ในนี้ เอรินหมายความว่ายังไงลูก" แทนไททำหน้าสงสั
โผล่มาจากขอบฟ้า เค้ามาในยามเช้าฉ่องแฉงให้เยา อบอุ่นฉะบายเค้ายอยข้ามเยาไป จมหายไปในยามเย็นพรุ่งนี้เยาก็จะเห็น เค้าโผล่อีกที…ที่เดิมพระอาทิตย์ ยิ้มแฉ่ง ^O^ แก้มแด๊ง…แดงแต่งตัว ทาแป้งโผล่มา ยามเช้าตรู่ ~~ ฮู๊ ฮู ~~พระอาทิตย์ ยิ้มแฉ่ง ^O^ แก้มแด๊ง…แดงแต่งตัว ทาแป้งโผล่มา ฉ่งยิ้มให้คุณหนูยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ โย้วๆ ฮู๊ ฮู โย้วววสองสาวน้อยฝาแฝดทั้งร้องทั้งเต้นให้น้องชายดูอย่างเมามัน อธิศก็โยกหัวตามพี่ๆ พร้อมทั้งส่งเสียงอ้อแอ้ เอิ๊กอ๊าก บางทีก็ล้มแผละ หงายหลังลงไปนอน แล้วก็ลุกขึ้นมานั่งใหม่"พ่อแทนครับ""พ่อแทนเห็นแล้วครับ"แทนไทกับอินทัชที่เพิ่งกลับจากสนามซ้อมยิงปืนกำลังยืนอึ้งกับภาพที่สองสาวน้อยฝาแฝดร้องเพลง โยกตัว เต้นไปตามเพลงให้น้องดู ส่วนอธิศก็หัวเราะชอบใจในสิ่งที่พี่ๆ กำลังทำ"กลับกันมาแล้วเหรอคะสองคนพ่อลูก แล้วทำไมทำหน้ากันแบบนั้นล่ะคะ" พรพระพายเอ่ยถามเมื่อเห็นสีหน้าตะลึงงันของพ่อลูก ขณะที่เดินออกมาจากห้องนอนชั้นล่าง เพราะเธอเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ"พายไปไหนมาเหรอ""พายไปกินข้าว แล้วก็อาบน้ำค่ะ""แม่พายให้เอวากับเอรินดูอธิเหรอครับ""ใช่ค่ะ มีอะไรกันเหรอคะ" เธอถามด้วยความงุนงง เพราะเธอ
3 เดือนผ่านไปตอนนี้อธิศอายุได้ห้าเดือน สามารถลุกขึ้นนั่งเอง ชอบโล้ตัวไปตามพื้น ชอบเล่นกับพี่ๆ เมื่อพี่ๆพูดหรือร้องเพลงชอบหัวเราะเอิ๊กอ๊าก วันนี้เป็นวันหยุด ทะเลจันทร์กับตะวันวาดเสนอตัวช่วยแม่พายเลี้ยงน้อง ส่วนอินทัช แทนไทพาไปสนามยิงปืน"แม่พายไปกินข้าวเยยค่ะ เอวากับเอรินจะดูแยน้องอธิเอง" ทะเลจันทร์บอกอย่างแข็งขัน เมื่อพรพระพายยังไม่ได้กินข้าวเช้า"ใช่ค่ะ แม่พายไม่ต้องเป็นห่วง น้องอธิไม่ดื้อ""แน่ใจนะคะว่าดูแลน้องได้" พรพระพายเอ่ยถาม จริงๆ แล้วเธอก็ไม่ห่วงอะไรมาก เพราะห้องถูกจัดให้เหมาะกับเลี้ยงเด็กอยู่แล้ว อธิก็นั่งเล่น นอนเล่นอยู่กับพื้น บริเวณโดยรอบบุนวมทั้งหมด"แน่ใจค่ะ" สองสาวรับคำผู้เป็นแม่พร้อมกัน"แม่พายไปกินข้าว อาบน้ำได้เยยค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วง เอรินโตแย้ว เยี้ยงน้องได้แย้วค่ะ""โอเคค่ะ แม่พายไปกินข้าว อาบน้ำก่อน แม่พายบอกให้ยายแช่มมาอยู่เป็นเพื่อนนะคะ""ไม่เป็นไยค่ะ เอวากับเอรินดูน้องได้ ให้ยายแช่มนองพักไป""เอางั้นเหรอคะ""ค่ะ" เมื่อลูกสาวทั้งสองตบปากรับคำ พรพระพายจึงเดินออกไปกินข้าว อาบน้ำ"น้องอธิขา พี่เอวากับพี่เอรินย้องเพลงให้ฟังนะ...เดี๋ยวเอวาเป็นคนย้อง เอรินเป็นคนเต้นน
"แม่พายขา" ตะวันวาดเรียกผู้เป็นแม่ทั้งน้ำตา"ไม่ร้องนะคะคนเก่งของแม่พาย""แม่พายยู้""แม่พายรู้ค่ะ พ่อแทนก็รู้ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปนะคะ เมื่อเอรินโตพอ แล้วพี่ภูก็ยังรอ เอรินกับพี่ภูอาจจะเป็นแฟนกันอีกก็ได้""ค่ะแม่พาย เอรินขอย้องไห้แค่วันนี้วันเดียว แย้วเอรินจะไม่ย้องอีก...อึก""พ่อแทนขอกอดลูกสาวคนเก่งได้ไหมครับ" แทนไทพูดพร้อมกับนั่งลงข้างพรพระพาย"ได้ฉิคะ" ตะวันวาดตอบ ก่อนจะถูกผู้เป็นพ่ออุ้มขึ้นไปนั่งบนตัก แล้วกอดไว้ ตะวันวาดร้องไห้จนหลับไปในอ้อมกอดของแทนไท"เกรซมีอะไย ทำไมต้องมาคุยตรงนี้" ทะเลจันทร์ถามเมื่อเกรซจูงมือมาที่ข้างบ้าน ที่เดียวกับภูดิศ ตะวันวาด"ทำไมเอวาต้องทำเป็นไม่ฉนใจเกรซ""เยาเคยคุยกันไปแย้วนะ ว่าเยาจะแอบคบกัน จะไม่ให้นนนี่กับข้าวสาวยู้""เกรซยักเอวานะ เกรซยอมเป็นกิ๊กเอวา แต่เกรซทำใจไม่ได้ที่เอวาทำเฉยแบบนี้" เกรซเข้ามาสวมกอด"เอวา!" เสียงนนนี่ดังขึ้น"ทำไมเอวาทำแบบนี้" ตามด้วยเสียงของข้าวสวย"นี่แน่ะ! มายุ่งกับเอวาทำไม" นนนี่เข้าไปผลักเกรซจนล้ม"นนนี่ ผลักเกรซทำไม" ทะเลจันทร์เข้าไปประคองเกรซขึ้นมา"ก็เกรซมากอดเอวทำไมล่ะ" นนนี่ตอบ"ก็เกรซยักเอวา" เกรซกอดทะเลจันทร์ไว้แน่น"
"พ่อแทนขา วันเกิดเอวาชวนเพื่อนมาด้วยได้ไหมคะ""ได้สิครับ" แทนไทตอบ"เอรินก็จะชวนเพื่อนมาด้วย""แล้วเพื่อนของเอรินไม่ได้เป็นเพื่อนของเอวาเหรอคะ" พรพระพายถามด้วยความสงสัย เพราะเอวากับเอรินเรียนห้องเดียวกัน"เป็นค่ะ แต่ไม่ฉะหนิด เอวาชอบเย่นพ่อแม่กับนนนี่แล้วก็ข้าวสวย จุ๊บกันเหมือนพ่อแทนกับแม่พายเยย""เอริน! ทำไมชอบขี้ฟ้อง" ทะเลจันทร์แว้ดใส่ตะวันวาดทันที"เอรินไม่ได้ฟ้อง เอรินเย่าให้พ่อแทนกับแม่พายฟังเฉยๆ เอวาอย่ามากล่าวหาเอริน" ตะวันวาดพูดอย่างไม่ยอม"ที่เอรินพูดน่ะ เขาเยียกว่าฟ้อง""ก็เอรินบอกว่าเย่าให้ฟังเฉยๆ ทำไมเอวาเข้าใจยาก""ไม่ทะเลาะกันแล้วครับ พ่อแทนเวียนหัว พ่อแทนไปขอยาดมยายแช่มก่อน" แทนไทพูดขึ้น เมื่อได้ฟังเรื่องของทะเลจันทร์มันทำให้เขารู้สึกจะเป็นลม เดินออกไปยกมือนวดขมับตัวเอง"พ่อแทนแพ้ท้องแทนแม่พายอีกแย้วเหรอคะ" ตะวันวาดถาม"พ่อแทนแค่เวียนหัวค่ะ ไม่ได้แพ้ท้องแทนแม่พาย""เอรินพูดมากไง พ่อแทนเยยเวียนหัว" ทะเลจันทร์ว่า เพราะยังขุ่นเคืองอยู่ที่ตะวันวาดพูดเรื่องของตนเอง"เอวาไม่พูดแบบนี้สิคะ ไม่น่ารักเลย" พรพระพายปรามลูกสาว"ก็เอรินชอบฟ้องนี่คะ""แม่พายขา เอรินไม่ได้ฟ้องนะคะ" ตะว