หน้าหลัก / มาเฟีย / รักร้าย มาเฟียลูกติด / ตอนที่ 31 พ่อของยูมิ @South Korea [1]

แชร์

ตอนที่ 31 พ่อของยูมิ @South Korea [1]

ผู้เขียน: Melyssa
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-06 19:06:02

"วันนี้พักผ่อนที่โรงแรมก่อน ไว้ช่วงค่ำๆ ค่อยออกไปเดินเล่น แล้วหาอะไรกินกัน...อาบน้ำไหม เมื่อเช้าก็ไม่ได้อาบ เริ่มมีกลิ่นตุๆ ละ" ตรัยคุณบอกเมื่อเข้ามาในห้องพักของโรงแรม ก่อนจะเอ่ยถาม พร้อมแกล้งทำจมูกฟุดฟิด เพราะคนตัวเล็กยังไม่ได้อาบน้ำ ก่อนเดินทางเขาเพียงแค่เช็ดตัวให้เธอเท่านั้น

"ชิ!! อาบก็ได้ ยูมิเหนียวตัวด้วย"

"พี่เดย์อาบให้เอาไหม" เขาบอกพร้อมทั้งยื่นหน้าเข้ามาใกล้ มองเธอด้วยสายตากะลิ้มกะเหลี่ย

"อย่ามองยูมิด้วยสายตาแบบนี้นะ" เธอ มองเขาด้วยสายตาไม่ไว้วางใจ

"ทำไมมองพี่เดย์แบบนั้น กลัวเหรอ"

"ไม่ได้กลัว แต่ยูมิเจ็บน้องหนูมากเลย ถ้าพี่เดย์ทำอีก ยูมิว่ามันต้องตายแน่ๆ เลย"

"ยัยบ๊องเอ้ย! มันไม่ตายหรอกน่า เดี๋ยวก็หาย ไปอาบน้ำได้แล้ว" ตรัยคุณขบขันไม่ว่ายลดาจุพูดอะไรก็ดูน่ารักไปหมด

"กรี๊ดดดด"

"ยูมิเป็นอะไร" ด้วยความตกใจตรัยคุณรีบเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปหายลดาทันที

"ฮือๆๆๆ พี่เดย์ขา...อึก...ยูมิแสบน้องหนู น้องหนูโดนน้ำไม่ได้...ฮือๆๆๆ" ยลดายืนขาสั่นอยู่ใต้ฝักบัวด้วยความเจ็บแสบกลางกายสาว

"โอ๋ๆ ไม่ร้องนะครับ เดี๋ยวพี่เดย์เตรียมน้ำอุ่นให้ดีกว่า นอนแช่น้ำอุ่นสักพักจะได้รู้สึกดีขึ้น ยูมินั่งรอตรงนี้ก่อ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 31 พ่อของยูมิ @South Korea [2]

    "พี่เดย์! พี่เดย์ขา" ขณะที่กำลังเดินเล่นอยู่ภายในสวนสนุก ยลดาร้องเรียกเมื่อหันมาไม่เจอตรัยคุณ ริมฝีปากของเธอเริ่มเบะคว้ำ ความกลัวกำลังเกาะกินหัวใจ เธอมองไปรอบตัว ก็ไม่มีวี่แววของคนตัวโต"พี่เดย์ขา พี่เดย์อยู่ไหน" หยดน้ำตาหยดแรกร่วงหล่นลงมา หันรีหันขวางมองหาคนตัวโต"พี่เดย์ขา...ยูมิกลัว...พี่เดย์ขา" น้ำเสียงสั่นเครือตะโกนร้องเรียกหาตรัยคุณยืนมองยลดาร้องเรียกหาเขาอยู่ในมุมหนึ่งที่เธอมองไม่เห็น เมื่อได้เห็นหยดน้ำตาของเธอ มันทำให้หัวใจของเขาเจ็บแปลบ เขาไม่อยากเห็นน้ำตาของเธอ เขาแทบจะทนยืนดูไม่ได้"หนู เป็นอะไรหรือเปล่า" น้ำเสียงใจดีของผู้ชายคนหนึ่ง เขาพูดเป็นภาษาไทยแต่ไม่ชัด"คุณลุงพูดภาษาไทยได้ด้วยเหรอคะ แล้วคุณลุงรู้ได้ยังไงว่ายูมิเป็นคนไทย" ยลดาปาดตราบน้ำตาบนแก้มนวลออก เอ่ยถามเขาด้วยความประหลาดใจ"ลุงเคยทำงานที่ประเทศไทยมาหลายปี ลุงได้ยินหนูพูดภาษาไทยแล้วก็ร้องไห้ ลุงก็เลยเข้ามาถาม เผื่อลุงจะช่วยอะไรหนูได้บ้าง" เขายังคงพูดด้วยน้ำเสียงใจดีเช่นเดิม แววตาที่เขาใช้มองเธอเหมือนกับกำลังคิดถึง โหยหา และดูอบอุ่นในคราวเดียวกัน"หนูพลัดหลงกับแฟนค่ะ ไม่รู้ว่าเขาหายไปไหน" พอนึกถึงตรัยคุณน้ำใสๆ ก็

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 32 ครอบครัวของพ่อ @Fukuoka Japan [1]

    "พี่เดย์ขา ยูมิอยากกลับโรงแรมแล้ว" เมื่อได้ฟังคำพูดของไซโตะ ยลดาก็โอบกอดตรัยคุณไว้แน่น ตอนนี้เธอกำลังรู้สึกสับสน ไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวอย่างไร"ยูมิไม่อยากกอดพ่อแท้ๆ สักครั้งหรือไง" ตรัยคุณเอ่ยถาม ยลดาเงยมองหน้าเขาด้วยแววตาสับสนอย่างตัดสินใจไม่ได้"พ่อขอโทษ ขอโทษที่ปล่อยลูกไว้แบบนั้น ถ้าตอนนั้นพ่อเข้มแข็ง และต่อสู้เพื่อให้ลูกได้มาอยู่กับพ่อ ลูกก็คงไม่ต้องเจอเรื่องเลวร้ายอย่างที่ผ่านมา สำหรับลูก พ่อคงเป็นพ่อที่แย่ แต่พ่อคนนี้รักลูกมากนะ ยกโทษให้พ่อได้ไหม" ไซโตะเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ"ยูมิยกโทษให้ก็ได้" ยลดาตัดสินใจพูดออกมา เพราะถ้าสิ่งที่เขาพูดก่อนหน้าเป็นความจริง มันก็ไม่ได้เป็นความผิดของเขาเสียทีเดียว"ขอพ่อคนนี้กอดลูกสาวได้ไหม" ไซโตะกางแขนออกกว้างเพื่อรอรับกอดแรกจากลูกสาวยลดาเงยหน้ามองตรัยคุณเพื่อขอความเห็น เขาก็พยักหน้าเป็นการตอบ เธอค่อยๆ เดินเขาไปใกล้ผู้เป็นพ่อ"พ่อรักยูมินะลูก พ่อขอโทษที่ไม่เคยดูแลหนู" น้ำตาของผู้เป็นพ่อพรั่งพรูออกมาด้วยความดีใจที่ได้กอดลูกสาวเพียงคนเดียว อ้อมกอดที่เขาโหยหามาตลอดสิบเจ็ดปี เช่นเดียวกับสาวน้อยยูมิ เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจที่ได้อยู่ในอ้อมกอดของผู้เ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 32 ครอบครัวของพ่อ @Fukuoka Japan [2]

    รถยนต์คันหรูแล่นเข้ามาจอดในบ้านหลังหนึ่งที่ถูกตกแต่งสไตล์ญี่ปุ่นโดยแท้ พื้นที่บริเวณกว้างขวาง บ่งบอกถึงฐานะได้เป็นอย่างดีคนในครอบครัวของตระกูลออกมายืนรอต้อนรับหลานสาวคนเดียวของตระกูลด้วยความตื่นเต้นดีใจไซโตะแนะนำยลดากับทุกคน ทุกคนต่างผลัดกันเข้ามาสวมกอดต้อนรับหลานสาวทุกคนร่วมรับประทานอาหาร และพูดคุยซักถาม ชวนเด็กสาวคุยสารพัด ยลดาก็ได้แต่นั่งมองคนนั้นทีคนนี้ทีด้วยไม่เข้าภาษาญี่ปุ่น แต่ก็มีมีตรัยคุณกับไซโตะคอยเป็นล่าม"พ่ออยากให้ยูมิย้ายมาอยู่ที่นี่" จู่ๆ ผู้มีศักดิ์เป็นปู่ก็พูดขึ้นกลางวงสนทนา"ไม่ได้นะครับ" ตรัยคุณพูดผ่ากลางวงศาคณาญาติของยลดา ทุกคนหันมองหน้าเขาเป็นตาเดียว"มีอะไรกันเหรอ ทำไมทุกคนมองพี่เดย์แบบนั้น" ยลดาเอ่ยถามด้วยความไม่รู้ เพราะทุกคนพูดเป็นภาษาญี่ปุ่น มีเพียงไซโตะเท่านั้นที่ยิ้มขำกับอาการของว่าที่ลูกเขยในอนาคต"ไม่มีอะไรหรอก...คือยูมิใกล้จะจบ ม.6 แล้ว ผมไม่อยากให้ยูมิหยุดเรียนกลางคัน แล้วมาเริ่มต้นใหม่ให้เสียเวลาน่ะครับ" ตรัยคุณบอกยลดา ก่อนจะหันไปพูดเป็นภาษาญี่ปุ่นกับทุกคน"ก็เรียนจบเมื่อไรก็มาเรียนต่อที่นี่เลย" คนสูงวัยที่มีศักดิ์เป็นปู่เอ่ยบอก"ใช่ๆ ให้มาเรียนต่อท

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 33 ดูดให้อิ่ม [1]

    หลังจากที่ได้พบลูกสาว ไซโตะก็หยุดส่งเงินค่าเลี้ยงดูลูกให้กับรตี และเปลี่ยนเป็นโอนเงินเข้าบัญชีของยลดาโดยตรง"มะปราง! คิดถึงจัง" ยลดาโผเข้ากอดเพื่อนรักทันทีที่เข้ามาภายในห้องพักคอนโดมิเนียมของตรัยคุณ"คิดถึงเหมือนกัน ไปตั้งอาทิตย์หนึ่ง ปรางเลยไม่มีเพื่อนไปโรงเรียนเลย""ยูมิขอโทษ ยูมิซื้อของมาฝากมะปรางเต็มเลย ไปดูกัน" สองสาวพากันไปเปิดกระเป๋าเดินทาง รื้อของที่ยลดาซื้อมาฝากคนนั้นคนนี้ จากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่หนึ่งใบ แต่ตอนกลับเพิ่มมาอีกสามใบใหญ่"เฮีย ผมไม่ได้มานอนที่นี่นะ" บาสเอ่ยบอกเมื่ออยู่กันตามลำพัง"ทำไม" ตรัยคุณนั่งลงบนโซฟา"เธอเก็บของออกไปจากที่นี่ตั้งแต่วันที่เฮียไปเกาหลี ผมจะไปส่ง เธอก็ไม่ยอม แต่มีผู้ชายมารอรับที่หน้าคอนโด ผมรอเฮียกลับว่าจะเอายังไงต่อ จะให้ผมสืบไหมว่าเธอไปไหน ไปกับใคร""ไม่ต้อง ปล่อยเธอไป ขอบใจมึงมาก""เรื่องเล็กน่าเฮีย แล้วไปเที่ยวเป็นไงมั่ง ไหนตอนแรกจะไปสี่วันแล้วทำไปทำมากลายเป็นอาทิตย์""พายูมิไปเจอครอบครัวที่ญี่ปุ่น""จริงเหรอเฮีย แล้วเขายอมให้ยูมิกลับมาได้ยังไง""ญาติๆ ก็อยากให้ย้ายไปอยู่ที่นู่น แต่ยูมิไม่อยากอยู่ เขาก็ไม่อยากบังคับ""ป้าแช่มบอกว่าถ้ากลับมา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 33 ดูดให้อิ่ม [2]

    "อ๊ายยยยยย" ร่างเล็กกรีดร้องด้วยความเจ็บแปลบ ระคนความเสียวซ่าน"อื้มมมม...อ๊า...แน่นชิบ...เสียวมากยูมิ...อ๊า" ร่างสูงครางไม่เป็นศัพท์เมื่อถูกช่องทางรักบีบรัด"อึก...นะ...น้องหนูเจ็บ" ร่างเล็กกอดลำคอแกร่งไว้แน่น เอ่ยบอกเสียงสั่นตรัยคุณฝั่งตัวตนนิ่งไม่ขยับ เพื่อให้คนตัวเล็กได้ปรับตัวเข้ากับขนาดของเขา ริมฝีปากหนาพรมจูบไปทั่วใบหน้าจิ้มลิ้มเป็นการปลอบประโลม มือหนาบีบขยำเต้าใหญ่เพื่อให้เธอรู้สึกผ่อนคลาย ลูบไล้ผิวเนียนไปทุกสัดส่วน"หายเจ็บหรือยัง" พูดจบเขาก็ประทับจูบที่ริมฝีปากของเธอ มือหนาเลื่อนไปบดขยี้ติ่งเสียว ร่างเล็กเริ่มบิดเร้าตอดรัดแก่นกายใหญ่"ยูมิอึดอัด...อื้อออ"ตรัยคุณจับสะโพกของยลดายกขึ้นจนเกือบหลุด แล้วกดลงมาจนสุดลำโคนอีกครั้ง และอีกครั้ง เป็นจังหวะขึ้นสุด ลงสุด และเริ่มเร็วขึ้น เร็วขึ้น ตามห้วงอารมณ์พิศวาส ส่งผลให้ร่างเล็กเกร็งกระตุก ภายในตอดรัดท่อนเอ็นของเขาถี่ยิบ"อ๊ะ...พะ...พี่เดย์ขา...ซี๊ดดด...เสียวน้องหนู...อ๊า""โอ้ววว...อ๊า...ซี๊ดดด...เสียว...อ๊า" เสียงของตรัยคุณครางกระเส่าเมื่อความเสียวซ่านเข้าเล่นงานเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง ยิ่งเพิ่มอารมณ์แรงปรารถนาให้กับคนทั้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 34 อิสรภาพกับเงินสิบล้าน [1]

    "ตาเดย์! ทำไมถึงพึ่งพายูมิกลับมา ป้าบอกให้พากลับมาส่งตั้งแต่เมื่อวาน เหลวใหลใหญ่แล้วนะ ทำยูมิขาดเรียนเป็นอาทิตย์ ลืมรสชาติไม้เรียวไปแล้วใช่ไหม" เมื่อหลานชายก้าวเท้าลงมาจากรถซุปเปอร์คาร์ของเขา ป้าแช่มที่ยืนถือไม้เรียวอยู่หน้าบ้านต่อว่าในทันที"ป้า ผมโตแล้วนะ ยังจะเอาไม้เรียวมาขู่ผมอีก มุขนี้ใช้กับผมไม่ได้แล้ว ผมไม่กะ...โอ๊ย!!! เจ็บๆๆ" ตรัยคุณเดินเข้าไปหาป้าแช่มอย่างไม่กลัวเกรง เขาคิดว่าเป็นแค่คำขู่ เพราะป้าแช่มไม่เคยใช้ไม้เรียวกับเขาเลยตั้งแต่เรียนจบมหาวิทยาลัย แต่เขาคิดผิด ผู้เป็นป้าตวัดไม้เรียวใส่ก้นของเขาอย่างแรงจนร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บ พลางลูบก้นของตัวเอง สร้างรอยยิ้มปนขำให้กับเด็กสาว และเหล่าบอดี้การ์ดที่อยู่บริเวณบ้าน"ขู่เหรอ คนอย่างป้าเคยขู่ด้วยเหรอ มานี่ ขออีกสักทีเถอะน่า" ป้าแช่มเอ่ยเรียกเมื่อหลานชายหลบหลังยลดาไม่ยอมออกมา ใครจะไปคิดว่าบอดี้การ์ดที่ไม่เคยกลัวอาวุธชนิดใดเลยอย่างเขา กลับมากลัวไม้เรียวของผู้เป็นป้า"ป้าแช่มขา อย่าตีพี่เดย์เลยนะคะ ที่พี่เดย์พายูมิไปเที่ยวหลายวัน จริงๆ แล้วพี่เดย์พายูมิไปหาพ่อมาค่ะ" ยลดาบอกเสียงอ้อน"จริงเหรอลูก ยูมิไปเจอพ่อมาเหรอ" ป้าแช่มเข้าไปถ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 34 อิสรภาพกับเงินสิบล้าน [2]

    เพี๊ยะ!!!"แกไปพูดอะไรกับพ่อแก มันถึงไม่ส่งเงินมาให้ฉัน หนอย! ได้ดีมีเงินเรียนโรงเรียนแพงๆ แล้วปีกกล้าขาแข็ง แกกล้ามากเลยนะที่ทำกับฉันแบบนี้""ยูมิไม่ได้ทำอะไรเลยนะ แม่ต่างหากที่เป็นคนสร้างเรื่องขึ้นมาทั้งหมด ผู้ชายของแม่มันจะปล้ำยูมิ แม่เคยรู้บ้างไหม"เพี๊ยะ!!!"นี่แกว่าฉันเหรอ ฉันเป็นแม่แกนะ แล้วอย่างวุธเขาไม่มีทางเอาเด็กอย่างแกหรอก""ใช่ เป็นเด็กเป็นเล็กอย่ามาปั้นน้ำเป็นตัวนะ" วุธรีบปัดความผิดให้พ้นตัว"แม่เหรอ? ถ้าแม่เป็นแม่ ทำไมแม่ไม่เชื่อลูก ไม่ฟังลูกตัวเอง กับไปเชื่อไอ้แมงดานี่""พี่! ดูลูกพี่มันว่าผมสิ"เพี๊ยะ!!!"ปากดีนักนะ วันนี้ฉันจะเอาเลือดหัวแกออก วุธลากตัวมันกลับบ้าน"พลั่ก!"โอ๊ย!" วุธล้มลงไปกองกับพื้นเมื่อถูกฝาเท้าถีบเข้าไปที่หน้าท้องอย่างจัง"พี่เดย์!" ยลดาทั้งโล่งอก ทั้งรู้สึกปลอดภัยเมื่อเห็นคนที่เข้ามาช่วย เธอรีบวิ่งเข้าไปหาตรัยคุณทันที"วุธเป็นยังไงบ้าง นี่แกเป็นใคร มายุ่งอะไรด้วย นี่มันเป็นเรื่องในครอบครัวของฉันนะ" รตีถลาเข้าไปดูผู้ชายของตนเองด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะต่อว่าตรัยคุณอย่างเกรี้ยวกราด"ผมเป็นผู้ปกครองของยูมิ" ตรัยคุณบอกเสียงเรียบ"นังยูมิ! นี่แกหนีตามผู้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 35 รัก...ไม่รัก [1]

    "คืนนี้นอนกับพี่เดย์นะ พี่เดย์ให้ไอ้บาสบอกป้าแช่มแล้ว เลิกคิดมากได้แล้ว" ตรัยคุณบอกเมื่อเข้ามานั่งภายในรถซุปเปอร์คาร์ของเขาพลางโยกคลอนหัวทุยเล็ก ยลดายังมีสีหน้าเคร่งเครียด"อือ" ยลดาตอบเสียงในลำคอ สีหน้ายังคงเหมือนเดิม"แวะหาอะไรอร่อยๆ กินก่อนเนอะ จะได้อารมณ์ดี""อือ""ยูมิ...อาการเป็นยังไงบอกพี่เดย์สิ" เขาบอกก่อนจะอุ้มเธอขึ้นมานั่งบนตัก"ยูมิเสียดายเงิน เงินตั้งสิบล้าน แล้วยูมิต้องทำงานกี่ปีกว่าจะใช้หนี้พี่เดย์หมด" เธอบอกออกมา พลางนับนิ้วมือราวกับกำลังคำนวนอยู่"อย่าบอกนะว่าที่นั่งหน้าเครียดอยู่เนี่ย คือกำลังคิดหาวิธิที่จะหาเงินมาคืนพี่เดย์" เขาบอกอย่างอึ้งๆ กับความคิดของเธอ ตอนแรกเขาก็คิดว่าเธอจะคิดมากเรื่องแม่ แต่ที่ไหนได้ กำลังคิดวิธีหาเงินมาคืนเขา"อือ" เธอตอบเสียงในลำคอ"ยัยบ๊อง ใครบอกให้เอาเงินมาคืน" ตรัยคุณผลักหัวทุยเล็กเบาๆ"เงินตั้งสิบล้านเลยนะ พี่เดย์ไม่อยากได้คืนเหรอ""ไม่! ไม่อยากได้เงินคืน...พี่เดย์อยากได้คนนี้" เขาบอก แล้วก็ประทับจูบลงบนริมฝีปากบาง"อยากกินน้องหนูของยูมิเหรอ" เธอเอ่ยถาม พร้อมทั้งมองเขาตาแป๋ว"แล้วยูมิจะให้พี่เดย์กินไหม""กินน้องนมอย่างเดียวไม่ได้เหรอ""

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06

บทล่าสุด

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ จบ บาส&มะปราง [2]

    "ผมว่าเฮียกับผมเตรียมตัวเป็นลูกที่ถูกลืมได้เลย ดูท่าแล้วป๊ากับม๊าจะเห่อลูกสาวคนใหม่" บอลพูดขึ้น เมื่อพ่อกับแม่เอาแต่คุยกับมะปรางอย่างถูกอกถูกใจ"มะปรางมาหาม๊าลูก ม๊าจะสอนให้มะปรางดูลายทอง" มะปรางเดินไปหาแม่ของบาสอย่างว่าง่าย พร้อมที่จะเรียนรู้ในสิ่งที่พวกท่านพร่ำสอนด้วยความเต็มใจ"ป๊าถูกใจลูกสะใภ้คนนี้นะ พามาหาป๊ากับม๊าบ่อยๆ มาเรียนรู้งานร้านทอง ต่อไปร้านนี้ก็ต้องเป็นของบาส เพราะบาสเป็นคนสร้างมันขึ้นมา""ป๊าพูดแบบนี้เดี๋ยวบอลมันก็น้อยใจแย่""ไม่เลยเฮีย ผมไม่มีความรู้สึกนั้นเลย""บอลมันจะชอบน่ะสิ จะได้มีคนมาคอยดูแลแทน ทุกวันนี้ทำหน้าเหมือนโดนบังคับ อยากแต่จะไปเปิดร้านอะไหล่รถบิ๊กไบค์อะไรของมัน""พร้อมเมื่อไรก็บอกล่ะ เฮียจะลงทุนให้""ไม่ต้องเลยเฮีย แค่เปอร์เซ็นต์จากกำไรร้านทองก็พอแล้ว ตอนนี้ผมแค่รอให้เฮียกลับมาดูแลร้านทองนี่แหละ ผมจะได้โบยบินไปตามความฝันผมเสียที""คงต้องรอให้มะปรางเรียนจบก่อน""อีกตั้งสี่ปีไม่ใช่เหรอเฮีย ผมแก่พอดี""ก็ให้มะปรางมาเรียนรู้กับม๊า หลังเลิกเรียนถ้าว่างก็มาร้าน ทำให้เคยชิน เพราะยังไงอนาคตก็ต้องดูแลกิจการกันเอง ป๊าจะได้พาม๊าเที่ยวรอบโลกเสียที ถ้ารอให้แก่กว่านี

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ จบ บาส&มะปราง [1]

    "พรุ่งนี้ไปหาป๊ากับม๊าเฮียนะ ไปนอนค้างสักคืน" บาสเอ่ยบอกเมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากพึ่งอาบน้ำเสร็จ"มันไม่เร็วไปเหรอคะ" มะปรางกำลังนอนเล่นเกมอยู่บนเตียง เธอรีบวางสมาร์ตโฟนลงบนเตียงแล้วลุกขึ้นมานั่งที่ปลายเตียง แสดงความกังวลออกมาให้เห็น"เฮียไม่เห็นรู้สึกเลยว่ามันเร็ว เราคบกันมาเกือบปีแล้วนะ""แล้วป๊ากับม๊าเฮียจะชอบปรางไหม ปรางไม่มีอะไรเลย แล้วพวกท่านจะคิดว่าปรางเป็นเด็กใจแตกหรือเปล่าที่ปรางมาอยู่กับเฮียแบบนี้ ปรางว่ารอให้ปรางเรียนจบก่อนดีไหม ปราง...." มะปรางคิดไปต่างๆ นานาด้วยความกลัวว่าพ่อแม่สามีจะไม่ชอบเธอ"ปราง ปรางฟังเฮียนะ ป๊ากับม๊าเฮียรู้เรื่องของเราแล้ว เฮียเล่าเรื่องปรางให้พวกท่านฟังแล้ว แล้วพวกท่านก็เป็นคนให้เฮียพาปรางไปหาเอง" บาสประคองกรอบหน้าของมะปรางให้มองมาที่หน้าของเขา เอ่ยบอกเสียงหนักแน่น"ทำไมเฮียไม่บอกปรางก่อนว่าเฮียเล่าเรื่องปรางให้ป๊ากับม๊าของเฮียฟัง ปรางกลัวว่าพวกท่านจะไม่ชอบปราง""ทำไมเป็นคนคิดมากแบบนี้" บาสรั้งมะปรางเข้ามากอดพลางลูบศีรษะทุยอย่างอ่อนโยน"..........""อย่าคิดมาก ปรางก็เป็นปราง ไม่ต้องปรุงแต่งอะไรทั้งนั้น อยู่กับเฮียเป็นยังไง อยู่ต่อหน้าป๊าม๊าก็

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 5 บาส&มะปราง [2]

    "อื้ม...เฮียโทรมามีอะไรหรือเปล่า...ซี๊ดดด" บาสกดรับทันทีที่เห็นเจ้าของสายที่โทรเข้ามาขัดจังหวะ ด้วยกลัวว่าอีกฝ่ายจะมีเรื่องด่วน"เชี้ยบาส! แล้วมึงจะรับทำเชี้ยอะไร" เสียงของเดย์ตะโกนกลับมาตามสาย จนบาสต้องยกสมาร์ตโฟนออกห่างหู"หูแทบแตก...อ๊า...แต่ตอนนี้เฮียจะแตกแล้ว...เสียวหัวมากเบบี๋...อื้มมม"บาสครางเสียงกระเส่าเมื่อมะปรางยังคงตั้งหน้าตั้งตาดูดดุนเน้นๆไปที่ปลายหัวหยัก สลับไล้เลียไปตามเส้นสองสลึงตั้งแต่โครนจรดปลาย"อื้อ..." เสียงเล็กครางประท้วงเมื่อบาสอัดกระแทกเอวส่งแก่นกายใหญ่เข้าปากรัวเร็วเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝัน"โอ้ววว...ซี๊ดดด...เฮียจะแตกแล้ว...เบบี๋...อ๊า...อ๊าสสสสส"บาสเกร็งกระตุกไปทุกส่วนเมื่อปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าปากมะปรางหมดทุกหยาดหยด เขาทิ้งตัวลงนอนแผ่หลาหายใจหอบเหนื่อย ก่อนจะผงกหัวมองมะปรางที่นั่งอยู่หว่างขา ที่กำลังใช้หลังมือเช็ดคราบน้ำรักที่ไหลออกมาบางส่วน"มันยังแข็งอยู่เลย" มะปรางจ้องมองไปที่แก่นกายใหญ่พลางใช้นิ้วจิ้มไปมา มันก็เด้งสู้มือของเธอ"โอ้ววว...มะปราง...ซี๊ดดด...อ๊า" บาสร้องครางลั่นเมื่อมะปรางขึ้นมานั่งทับแล้วจับท่อนเอ็นใหญ่ดันเข้าไปในช่องทางรัก"อื้อออ...ของเฮ

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 5 บาส&มะปราง [1]

    "ตื่นได้แล้ว ไม่ไปโรงเรียนหรือไง" บาสใช้ปลายจมูกโด่งคลอเคลียไปตามกรอบหน้าของมะปราง"อื้ออออ กี่โมงแล้วคะ" มะปรางหลับตาถามพลางซุกหน้าเข้าหาอกแกร่ง"เจ็ดโมงแล้ว""ขอนอนอีกครึ่งชั่วโมงได้ไหม""ก็ได้ งั้นเฮียไปอาบน้ำก่อน" บาสบอกพลางจะลุกจากเตียง แต่มะปรางก็ตวัดแขนโอบกอดเขาไว้"ไม่เอา ปรางอยากนอนกอดเฮีย""อย่าอ้อนเยอะ แค่นี้ก็หลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว" พูดจบบาสก็ก้มลงไปหอมแก้มป่องหนักๆ"ปรางอยากให้เฮียหลงปรางเยอะๆ เฮียจะได้ไม่ทิ้งปราง""คิดมากนะเรา เฮียไม่มีทางทิ้งมะปรางหรอก เฮียต่างหากที่ต้องเป็นคนกลัว""กลัวอะไรคะ""กลัวว่าถ้าสักวันมะปรางเจอคนที่ถูกใจ ที่อายุไล่เลี่ยกัน มะปรางก็จะเปลี่ยนใจไปจากเฮีย""ว่าแต่ปรางคิดมาก เฮียคิดมากยิ่งกว่าปรางอีก เฮียเป็นคนให้ชีวิตใหม่กับปราง ปรางก็จะตอบแทนเฮียด้วยความรักทั้งหมดของปราง เฮียเคยฟังเพลงนี้ไหม...อายุเป็นเพียง แค่สายลมผ่านพัดไป เธออย่าคิดมากได้ไหมความรักเป็นเรื่องของหัวใจ ไม่ใช่เรื่องใดไม่ต้องคิดอะไร อายุเป็นเพียง แค่สายลมผ่านพัดไป" (#เพลงเด็กกว่าแล้วไง AB Normal)"สงสัยวันนี้มะปรางคงไม่ได้ไปโรงเรียนแล้วล่ะ ส่วนเฮียก็คงต้องโทรไปลางาน""ทำไมล่ะคะ""เห

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 4 บาส&มะปราง [2]

    บาสดูดเลียน้ำหวานที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากดอกไม้งาม แล้วสอดนิ้วแกร่งเข้าไปให้ลึกกว่าเดิม แล้วรีบชักนิ้วเข้าออกเร็วขึ้น มือหนาเลื่อนขึ้นไปบีบขยำนวดคลึงเต้าใหญ่พลางใช้ปลายนิ้วสะกิดยอดปทุมถัน"อ๊ายยยยยยยย"ร่างเล็กเกร็งกระตุกปลดปล่อยน้ำหวานสีใสออกมาอีกครั้ง นอนตาลอยตัวเบาหวิว หายใจหอบหนัก"ขอเฮียเข้าไปในตัวมะปรางนะครับ" บาสบอกหลังจากชักนิ้วออกจากร่องรักแล้วส่งเข้าปาก ดูดเลียน้ำหวานตามซอกนิ้ว แล้วแทรกกายเข้าไปอยู่กลางหว่างขา จับท่อนเอ็นร้อนถูไถขึ้นลงกับร่องรักที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวานสีใส แล้วก้มลงไปประกบจูบริมฝีปากอิ่มพลางสอดลิ้นร้อนไปเกาะเกี่ยวลิ้นเล็ก มะปรางพยายามจูบตอบอย่างเงอะงะไม่เป็นประสาบาสค่อยๆ กดปลายหัวหยักสอดใส่เข้าไปในร่องรักทีละนิด พร้อมทั้งจูบปลุกเร่าให้เธอเคลิบเคล้มไปกับรสจูบแสนเร่าร้อนของเขา จนสามารถเข้าไปในตัวเธอได้ครึ่งลำ แต่ก็ต้องหยุดชะงักกับเยื่อบางๆ ที่ขวางทางรักบาสกอดจูบแลกลิ้น มือทั้งสองข้างบีบนวดขยำลูบไล้ไปทั่วเรือนร่าง ปลุกเร้าอารมณ์ให้ร่างเล็ก ก่อนจะถอดถอนแก่นกายใหญ่ออกมาเกือบสุดปลายหัวหยัก แล้วกดกระแทกเข้าไปใหม่ ให้ผ่านเยื่อพรหมจรรย์เข้าไปได้"อื้อออออออ" เสียงเล็

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 4 บาส&มะปราง [1]

    "ทำไมมันใหญ่จ้นล้นมือแบบนี้ นี่นมเด็กสิบแปดจริงไหมเนี่ย" บาสนวดคลึงสองเต้าใหญ่พลางพิจารณาขนาด ปากก็เอื้อนเอ่ยพึมพำ ตาก็จ้องไม่กะพริบ แล้วก็อดใจไม่ไหวรีบก้มลงเอาปากงาบงับยอดปทุมถันแล้วดูดแรงๆ"อื้ออออ ฮะ...เฮียอย่า" เสียงใสห้ามปนเสียงคราง พลางแหงนหน้ากัดริมฝีปากตัวเอง มือที่เคยทุบตีก็อ่อนแรงลงเอาดื้อๆ จนเปลี่ยนไปใช้เล็บจิกที่ไหล่แกร่งของเขาแทน บาสช้อนตามองใบหน้าจิ้มลิ้ม ที่ขณะนี้ช่างดูเซ็กซี่ยิ่งนักบาสดูดยอดปทุมถันสลับซ้ายขวา พลางลูบไล้ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้ง แล้วผละริมฝีปากจากเต้าใหญ่ จูบไล้ลงมาเรื่อยๆ ตามหน้าท้องแบนราบมาหยุดตรงกลางกายความเป็นสาว ก่อนจะยกเรียวขาข้างหนึ่งขึ้นพาดบ่าแล้วซุกหน้าเข้าหาดอกไม้งามเรียวลิ้นตวัดสัมผัสกลีบดอกไม้อันอวบอูม แล้วแยงลิ้นร้อนชอนไชไปตามรอยแยก"ฮะ...เฮีย...ยะ...หยุดเถอะ...ฮึก...ฮึก" บาสหยุดชะงักลงเมื่อหยดน้ำตาร่วงหล่นลงมาตรงหน้าผากเขาพอดี เขาจับขาเรียวลงจากบ่า แล้วหยัดกายลุกขึ้นยืน"ทำไม มะปรางรังเกียจสัมผัสจากเฮียหรือไง ถึงไม่ยอมให้เฮียทำ" บาสเอ่ยถามชิดพวงแก้มด้วยน้ำเสียงแหบพร่า แล้วจูบซับน้ำตาให้เธอ"เปล่าค่ะ แต่ปรางกลัว กลัวว่าจะมองหน้าเฮียไม่ติดถ

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 3 บาส&มะปราง [2]

    "ทำไมห้องถึงมืดแบบนี้วะ...มะปราง!!...ทำไมถึงไม่เปิดไฟ...มะปราง!!...หายไปไหน" บาสเปิดประตูห้องเข้ามา แต่พบว่าห้องอยู่ในความมืดมิด เขาจึงเรียกขานหามะปราง แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา"ทุ่มกว่าแล้ว หายไปไหน" บาสบ่นพึมพำกับตัวเอง เมื่อไม่พบมะปรางอยู่ในห้อง"หรือว่า..." เมื่อนึกได้ว่ามะปรางหายไปไหน เขาก็รีบหยิบหมวกกันน็อคกับกุญแจรถแล้วออกจากห้องไปทันที"เฮีย! เดี๋ยวสิเฮีย เฮีย!" มะปรางร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆ บาสก็เข้ามายื้อยุดฉุดกระชากให้เธอเดินออกไปนอกร้าน ท่ามกลางสายตางุนงงของพนักงานคนอื่นๆ และลูกค้าที่กำลังนั่งรับประทานอาหาร"....." บาสลากมะปรางออกมายังหน้าร้าน เขามองเธอด้วยใบหน้าบึ้งตึงที่บ่งบอกว่ากำลังไม่พอใจสุดๆ"เฮียลากปรางออกมาทำไม ปรางจะทำงาน" มะปรางสลัดแขนออกจากการเกาะกุม แต่บาสก็ยังคงจับไว้แน่นไม่ยอมปล่อย"ใครให้มาทำ" บาสถามด้วยน้ำเสียงกรุ่นโกรธ"ปรางก็ทำอยู่ทุกวัน""เมื่อวานเฮียบอกปรางว่าไง""บอก? บอกอะไร""เฮียจะเป็นคนดูแลมะปรางเอง""แล้ว?""เฮียจะเป็นคนดูแลมะปรางในทุกๆ เรื่อง คำว่าดูแลของเฮียคือ เฮียจะเป็นคนดูแลทั้งค่าเรียน ค่าใช้จ่ายทุกอย่าง เฮียจะเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด มะปรางไ

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 3 บาส&มะปราง [1]

    "ดึกแล้ว ค่อยจัดของพรุ่งนี้ก็ได้ มะปรางเข้าไปอาบน้ำก่อน จะได้นอนพัก พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนแต่เช้า" บาสบอกเมื่อเข้ามายังห้องพักส่วนตัวของเขา"แล้วจะให้ปรางนอนที่ไหนเหรอคะ" มะปรางมองไปรอบๆ ห้องนอน เพราะเท่าที่สังเกตตั้งแต่ย่างกายเข้ามาในห้องพักของเขา ห้องนี้น่าจะมีแค่ห้องนอนเดียว"ก็บนเตียงในห้องนี้" บาสบอกพร้อมทั้งปรายตามองไปที่เตียง"แล้วพี่บาสจะนอนที่ไหน ให้ปรางไปนอนโซฟาข้างนอกก็ได้นะคะ""ก็นอนด้วยกันบนเตียงนี้แหละ เตียงออกจะกว้าง""เออ...ปรางนอนดิ้นมากๆ ปรางกลัวว่าจะทำให้เฮียนอนไม่หลับ""ไปอาบน้ำ แล้วมานอนบนเตียงนี้ เดี๋ยวนี้""แต่...""ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น ไปอาบน้ำ เฮียง่วงแล้ว" พูดจบบาสก็เดินหยิบผ้าเช็ดตัวส่งให้มะปราง และหยิบของตัวเองแล้วเดินออกไปอาบน้ำยังห้องน้ำด้านนอกมะปรางที่อยู่ในชุดเสื้อยืดตัวใหญ่กับกางเกงขาสั้น เธอชะงักไปเล็กน้อยเมื่อออกมาจากห้องน้ำแล้วเจอบาสนั่งพิงหัวเตียงเล่น สมาร์ตโฟน เขาไม่ได้ใส่เสื้อ ใส่เพียงกางเกงนอนขายาว เผยให้เห็นรอยสักบนตัวของเขาอย่างชัดเจน"ปิดไฟ แล้วมานอนสิ""แล้วจะให้ปรางนอนตรงไหน""ตรงนี้" บาสบอกพลางตบเตียงตรงที่ว่างข้างๆ"เร็วสิ เฮียง่วงแล้

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 2 บาส&มะปราง [2]

    "ฉันเรียกค่าเลี้ยงดูยัยมะปรางหนึ่งล้านบาท นี่ยังถือว่าไม่คุ้มทะ...""ตกลงหนึ่งล้านบาท ต่อไปนี้ชีวิตมะปรางเป็นของผม พวกคุณห้ามมายุ่งกับชีวิตของมะปรางอีก""ได้สิ พวกฉันจะไม่มายุ่งกับมันอีก""พรุ่งนี้สิบโมงเช้ามารับเงินสดหนึ่งล้านบาทได้เลย""ตกลง พรุ่งนี้สิบโมงฉันจะมารับเงินที่นี่ แล้วอย่าคิดที่จะพายังมะปรางหนีล่ะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ...นี่ก็ยืนเมามึนไม่เลิก กลับบ้าน" แม่ของมะปรางพูดจบก็ลากผัวขี้เมากลับบ้านทันที"มะปราง" บาสเรียกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา"ปรางขอตัว" มะปรางปัดมือของบาสออกจากตัว เดินอย่างคนไร้ซึ่งเรี่ยวแรง"มะปรางจะไปไหน เดี๋ยวเฮียไปส่ง" บาสถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อมะปรางเดินเหมือนคนไร้จุดหมาย"ปราง...ปรางอยากกลับห้อง ปรางปวดหัว วันนี้ปรางคงไปทำงานไม่ไหวแล้ว" พอตั้งสติได้ เธอก็หันหลังกลับเพื่อจะเดินเข้าหอพัก"เฮียไม่อยากให้ปรางอยู่คนเดียว""แต่ปรางอยากอยู่คนเดียว" พูดจบปรางก็เดินกลับเข้าไปในหอพักทันทีวันรุ่งขึ้น 10.00 น."ไหนล่ะเงิน" แม่ของมะปรางถามทันทีที่บาสกับมะปรางเดินมาถึงจุดที่นัดหมาย พวกเขามากันพร้อมหน้า พ่อ แม่ และปาร์ค"แล้วผมจะมั่นใจได้ยังไงว่าพวกคุณจะไม่กลับมายุ่งเก

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status