ตอนที่ 32 ครอบครัวของพ่อ @Fukuoka Japan [1]

"พี่เดย์ขา ยูมิอยากกลับโรงแรมแล้ว" เมื่อได้ฟังคำพูดของไซโตะ ยลดาก็โอบกอดตรัยคุณไว้แน่น ตอนนี้เธอกำลังรู้สึกสับสน ไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวอย่างไร

"ยูมิไม่อยากกอดพ่อแท้ๆ สักครั้งหรือไง" ตรัยคุณเอ่ยถาม ยลดาเงยมองหน้าเขาด้วยแววตาสับสนอย่างตัดสินใจไม่ได้

"พ่อขอโทษ ขอโทษที่ปล่อยลูกไว้แบบนั้น ถ้าตอนนั้นพ่อเข้มแข็ง และต่อสู้เพื่อให้ลูกได้มาอยู่กับพ่อ ลูกก็คงไม่ต้องเจอเรื่องเลวร้ายอย่างที่ผ่านมา สำหรับลูก พ่อคงเป็นพ่อที่แย่ แต่พ่อคนนี้รักลูกมากนะ ยกโทษให้พ่อได้ไหม" ไซโตะเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

"ยูมิยกโทษให้ก็ได้" ยลดาตัดสินใจพูดออกมา เพราะถ้าสิ่งที่เขาพูดก่อนหน้าเป็นความจริง มันก็ไม่ได้เป็นความผิดของเขาเสียทีเดียว

"ขอพ่อคนนี้กอดลูกสาวได้ไหม" ไซโตะกางแขนออกกว้างเพื่อรอรับกอดแรกจากลูกสาว

ยลดาเงยหน้ามองตรัยคุณเพื่อขอความเห็น เขาก็พยักหน้าเป็นการตอบ เธอค่อยๆ เดินเขาไปใกล้ผู้เป็นพ่อ

"พ่อรักยูมินะลูก พ่อขอโทษที่ไม่เคยดูแลหนู" น้ำตาของผู้เป็นพ่อพรั่งพรูออกมาด้วยความดีใจที่ได้กอดลูกสาวเพียงคนเดียว อ้อมกอดที่เขาโหยหามาตลอดสิบเจ็ดปี เช่นเดียวกับสาวน้อยยูมิ เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจที่ได้อยู่ในอ้อมกอดของผู้เ