แชร์

ตอนที่ 13 ออกอาการ [1]

ผู้เขียน: Melyssa
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-26 00:42:46

1 เดือนต่อมา

อยู่ๆ แทนไทก็มีอาการแปลกๆ อาเจียนจนหมดเรี่ยวหมดแรง ได้กลิ่นอะไรไม่ได้เลย ทั้งกลิ่นน้ำหอมจากตัวบอดี้การ์ด หรือแม้แต่อาหาร แต่กลับติดกลิ่นกายของพรพระพาย

ตรัยคุณกลับคอนโดมิเนียมไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เพื่อไม่ให้มีกลิ่นน้ำหอมติดตัว แล้วกลับมาดูอาการของเจ้านายหนุ่ม ที่ตอนนี้นั่งหมดสภาพอยู่ในห้องน้ำ โดยมีพรพระพายคอยดูแลอยู่ข้างๆ

"พายพาคุณแทนออกมานั่งพักข้างนอกก่อนเถอะ" ตรัยคุณเอ่ยบอก

"ไอ้เดย์มึงอย่าเข้ามา แค่นี้กูก็หมดแรงแล้ว" แทนไทเอ่ยขึ้นเมื่อได้ยินเสียงของตรัยคุณ ด้วยรู้สึกขยาดกลิ่นน้ำหอมบนตัวของบอดี้การ์ดของเขา

"ผมไปอาบน้ำมาใหม่แล้วครับ ไม่ได้ฉีดน้ำหอมมา" ตรัยคุณบอก

"มึงค่อยๆ เดินเข้ามา" แทนไทบอกทั้งที่ยังซบหน้าอยู่กับเนินอกของพรพระพาย

"เหม็นไหมครับ" ตรัยคุณค่อยๆ ก้าวเท้าเข้าใกล้มาเฟียหนุ่ม แทนไทก็ทำจมูกฟุดฟิดสูดดมกลิ่นกายของเขา

"เออ ค่อยดีขึ้นมาหน่อย พายมาใกล้ๆ พี่ มึงไปโยนทิ้งได้เลยนะกูว่าหมดอายุแน่ๆ น้ำหอมพวกมึง" แทนไทเอ่ยขึ้นขณะที่ตรัยคุณพยุงเขาออกจากห้องน้ำ แต่ก็ไม่ยอมให้พรพระพายอยู่ห่างตัว

"ผมพึ่งซื้อมา" ตรัยคุณว่า น้ำหอมขวดนี้เขาพึ่งซื้อมาเมื่อสองวันก่อนนี้เอง

"ง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 13 ออกอาการ [2]

    ตรัยคุณนำมะม่วงไปล้าง แล้วมานั่งปอกที่โต๊ะเตรียมอาหารกลางห้องครัว ยลดาก็ทำกะปิหวานอยู่หน้าเตา คอยชำเลืองตามองร่างเล็กเป็นระยะ"จะมองอะไรนักหนา ปอกมะม่วงไปสิ" ยลดารู้สึกว่ากำลังถูกจ้องมอง และเมื่อเธอหันมาก็จริงอย่างที่รู้สึก"เออ ดุฉิบ" ตรัยคุณว่า แล้วนั่งปอกมะม่วงต่อจนเสร็จ"นี่ไปทำมะม่วงกะปิหวานกันท่าไหน อีกคนหัวปูด อีกคนก็จมูกแดงอย่างกับโดนผึ้งต่อย" ป้าแช่มเอ่ยถามเมื่อเห็นหน้าตรัยคุณกับยลดา ที่ยกจานมะม่วงกับถ้วยกะปิหวานมาให้แทนไท"เห๊อะ!/เห๊อะ!" ทั้งสองคนไม่ได้ตอบ ต่างหันมองหน้ากันและสะบัดหนีไปคนละทาง"ป้าแช่มคะ วันนี้ยูมิต้องขอโทษด้วยนะคะที่อยู่ช่วยงานป้าแช่มไม่ได้" ยลดาเดินเข้ามากอดป้าแช่ม เอ่ยบอกเสียงอ้อน"ไม่เป็นไรหรอก แม่บ้านเยอะแยะ พอใส่ชุดนักเรียนก็น่ารักไปอีกแบบนะเนี่ย""ขอบคุณค่ะ แต่ชุดนี้คงใส่แค่ไปสมัครเรียน เพราะถ้าเปิดเทอมก็ต้องใส่เครื่องแบบของโรงเรียน""แล้วนี่จะไปสมัครเรียนยังไง""ยูมิเดินไปหน้าปากซอยแล้วค่อยต่อรถเมล์ไปค่ะ แค่ต่อเดียวก็ถึงแล้ว""แต่กว่าจะเดินถึงหน้าปากซอย เหงื่อท่วมตัวพอดี ไม่ให้ใครไปส่ง""ไม่เหนื่อยหรอกค่ะ แล้วยูมิเกรงใจด้วย ยูมิเป็นแค่คนอาศัย ไม่อยาก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 14 คิดถึง [1]

    "รู้ชื่อจริงยูมิได้ไง" ยลดาเอ่ยถามเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเขาพูดชื่อจริงของเธอออดมา ทั้งที่เธอไม่เคยบอกใคร"ฉันรู้มากกว่าชื่อจริงเธออีก" ตรัยคุณตอบโดยไม่ได้หันมามองหน้าเธอ"คงสืบเรื่องของยูมิมาแล้วสินะ""...คิดจะกลับไปหาแม่บ้างไหม" เขาถามเธอหลังจากที่นั่งเงียบมาสักพัก"ไม่ ถ้าพี่พายไม่ไล่ยูมิ ยูมิก็จะไม่ไปไหน" เด็กสาวยืนกรานเสียงหนักแน่น"แล้วไม่คิดจะไปอยู่กับพ่อบ้างเหรอ บางทีถ้าเธอได้อยู่กับพ่อชีวิตของเธออาจจะดีกว่านี้ก็ได้""จะให้ยูมิไปอยู่กับพ่อได้ยังไง ยูมิยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหน้าตาของเขาเป็นยังไง แต่ถึงจะรู้ว่าใครเป็นพ่อ ยูมิก็ไม่ไปอยู่กับเขาหรอก เขาทิ้งยูมิไปตั้งแต่ยูมิอยู่ในท้อง เขาไม่เคยต้องการยูมิ" ยลดาพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ"แล้วถ้าเขามีเหตุผลที่จะต้องกลับไปอยู่ญี่ปุ่นล่ะ""เหตุผลเหรอ คนที่ทิ้งลูกตัวเองไปโดยไม่เคยกลับมาสนใจใยดี เขาจะมีเหตุผลอะไร นอกจากเขาไม่เคยต้องการยูมิ เขาไม่ได้ตั้งใจให้ยูมิเกิดมา""เธอรู้ได้ยังไงว่าเขาไม่เคยสนใจ ไม่เคยต้องการเธอ""นายพูดแบบนี้หมายความว่าไง นายไปรู้อะไรมา""เปล่า ฉันแค่สมมติ""แต่ฉันว่านายต้องรู้" ยลดาคาดคั้น มั่นใจว่าเขาต้องรู้เรื่องพ่อของเธอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 14 คิดถึง [2]

    "ลงซิ" เขาบอกเมื่อขับรถมาจอดที่ร้านโจ๊กหน้าปากซอย และลงจากรถไป"เดี๋ยวยูมิไม่ทันรถเมล์" ยลดาเดินตามเขามาที่โต๊ะ แล้วเอ่ยบอก"นั่งลง กินเสร็จเดี๋ยวไปส่ง ป้า โจ๊กหมูใส่ไข่สอง" เขาบอก แล้วนั่งเท้าคางเอามือปิดหน้าไว้"เป็นอะไร ไม่สบายหรือเปล่า" ยลดายื่นมือไปแตะที่หน้าผากของเขา"เป็นห่วงฉันเหรอ" มือใหญ่คว้ามือของยูมิไว้ แล้วเอ่ยถาม"ปล่อยสิ จะจับทำไม" ยลดาพยายามดึงมือออกจากการเกาะกุมของเขา แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อย"ฉันถาม ว่าเป็นห่วงฉันเหรอ" เสียงทุ้มถามจริงจังพร้อมทั้งมองใบหน้าของเธอที่เป็นสีชมพูระเรื่อ"ก็เห็นเหมือนเพลียๆ เหนื่อยๆ ก็เลยถาม""ขอพักสายตาสักสิบนาที เธอกินก่อนเลยนะ" เขาบอกก่อนจะฟุบหน้าไปกับโต๊ะ โดยที่ยังจับมือของเธอไว้ไม่ยอมปล่อยเพียงไม่นานโจ๊กร้อนๆ หอมกรุ่นก็ถูกนำมาวางบนโต๊ะ เด็กสาวตักโจ๊กขึ้นมาเป่าๆล่ความร้อน ก่อนจะส่งเข้าปาก ถึงจะจับช้อนไม่ถนัด เพราะมือขวาของเธอยังถูกตรัยคุณจับไว้ แต่เธอก็ปล่อยให้เขาได้พักสายตา"นี่ สิบนาทีแล้วนะ" เมื่อครบสิบนาทีตามที่เขาบอก เธอจึงเอ่ยเรียก"อื้อ...วันนั้นยังเรียกฉันพี่อยู่เลย ทำไมวันนี้ถึงไม่เรียก" ตรัยคุณงัวเงียลืมตาขึ้นมา แล้วเอ่ยถามเธอ"ก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 15 ไอติม [1]

    #ตรัยคุณหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ ที่ต้องทำงานแทนเจ้านายที่มีอาการแพ้ท้องแทนเมีย งานทุกอย่างจึงถูกโยนมาที่ผมทั้งหมด แม้แต่เวลากินข้าวยังแทบไม่มี นอนก็แทบจะไม่ได้นอนโดยปกติผมกับคุณแทนจะแบ่งงานกันทำ จึงทำให้สามารถจัดสรรเวลาได้ แต่ตอนนี้นี่สิรอบๆ ตัวของผมมีแต่งาน แล้วก็งาน กลางวันเข้าบริษัทนี้ออกบริษัทนู้น ก็บริษัทในเครือแทนไท คอร์ปอเรชั่น มีเป็นสิบๆ บริษัท ไหนจะสถานบันเทิงอีกที่ต้องเข้าไปตรวจบัญชีทุกคืนแต่ตลอดเวลาหนึ่งอาทิตย์มันทำให้ผมได้รู้ใจตัวเอง ผมคิดถึงใบหน้าจิ้มลิ้ม ปากเล็กๆ แต่เถียงเก่งเป็นบ้า ผมคิดถึงเธอขณะที่กำลังนั่งตรวจบัญชีของผับ แล้วก็นั่งคิดถึงเธอไปด้วย หมวยเด็กนั่งดริ้งที่ผมเคยมีอะไรด้วย วันนี้เธอใส่ชุดสีแดงเกาะอกสุดเซ็กซี่ เดินเข้ามาพร้อมกับแก้วเหล้า เธอก็เข้ามายั่วผมตามสไตล์ของเธอ"เฮียไม่เห็นลงไปข้างล่างบ้างเลย หมวยคิดถึ๊กคิดถึงเฮีย" เธอเดินเข้ามานั่งบนตักของผม เรียวแขนกอดรัดรอบลำคอของผมไว้ พูดออดอ้อนเสียงหวาน"ฉันต้องทำงาน" ผมบอกเสียงเรียบ"งานคงเยอะหน้าดู เฮียคงเครียด ให้หมวยช่วยคลายเครียดให้นะคะ" เธอจับมือของผมให้ไปจับหน้าอกใหญ่ผมก็จัดการรั้งชุดของเธอลงมา สองเต้าใหญ่ ก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 15 ไอติม [2]

    ในระหว่างที่ขับรถไปส่งเธอที่โรงเรียน เมื่อได้มองใบหน้าของเธอ มันทำให้ผมอดใจไม่ได้จริงๆ ที่จะรั้งเธอเข้ามาจูบ เธอดูงง นิ่งอึ้ง คล้ายๆวิญญาณหลุดออกจากร่างไปชั่วขณะ ใบหน้าของเธอแดงซ่าน ตอนแรกผมนึกว่าเธอจะโวยวายลั่นรถ หรือไม่ก็ชกหน้าผมแบบวันนั้น แต่เธอกลับนั่งนิ่ง เปลี่ยนเป็นคนละคน เมื่อเห็นเธอนิ่งผมก็เลยได้ใจ จูบเธอไปอีกรอบก่อนที่เธอจะเดินเข้าโรงเรียนวันนี้งานยุ่งมาก ผมอยากไปรับเธอที่โรงเรียน แต่งานเจ้ากรรมก็ไม่มีทีท่าว่าจะหมดสักที จนเวลาล่วงเลยเกือบห้าโมงเย็น ผมเคลียร์งานแฟ้มสุดท้ายเสร็จ ผมก็รีบออกไปทันทีใจผมคิดว่าเธอคงกลับบ้านไปแล้ว แต่เพื่อความแน่ใจผมจึงขับรถตรงไปยังหน้าโรงเรียนของเธอ เธอกำลังเดินข้ามถนนเพื่อไปป้ายรถเมล์ฝั่งตรงข้าม ผมรีบเหยียบคันเร่งขับไปยูเทิร์นรถ แล้วมาจอดข้างทางใกล้ๆ กับป้ายรถเมล์ เธอมัวแต่นั่งเล่นสมาร์ทโฟน ไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้าง ผมจึงเดินเข้าไปหาเธอ#ตรัยคุณ จบหลังเลิกเรียนยลดาออกมารอตรัยคุณหน้าโรงเรียน เวลาผ่านไปจนเกือบห้าโมงเย็นเขาก็ไม่มา เธอจึงตัดสินใจเดินไปที่ป้ายรถเมล์ฝั่งตรงข้ามโรงเรียน ระหว่างรอรถเมล์เธอก็หยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาดูอะไรไปเรื่อยเปื่อย"รอฉันเหรอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 16 แค่สงสาร [1]

    "นี่ ทำไมต้องมากอดคอด้วย มันหนัก" ตรัยคุณใช้เรียวแขนโอบรอบลำคอของยลดาไว้"เดี๋ยวเธอหลง ต้องเดินใกล้ๆ กัน""ยูมิไม่ใช่เด็กแล้วนะ" เด็กสาวบอกเขาอย่างเอือมระอาคนหน้ามึนตรัยคุณไม่สนใจเสียงใสๆ ของเธอ เขาเดินกอดคอเธอจนมาถึงร้านไอศกรีม"เลือกได้ยัง" ยลดาเลือกไอศกรีมไม่ได้สักทีจนเขาต้องเอ่ยถาม"ใจเย็นๆ สิ ยูมิขอดูราคาก่อน ทำไมมันมีแต่แพงๆ ไม่มีถ้วยละยี่สิบบาทบ้างเหรอ" ยลดาเอาเมนูไอศกรีมบังหน้า แล้วเอ่ยถามตรัยคุณเสียงกระซิบ พลางชำเลืองตามองพนักงานที่ยืนรอรับออเดอร์"ยัยบ๊อง เลือกมาเลยชอบอันไหน เร็วๆ พนักงานรออยู่" ตรัยคุณยิ้มขำใช้เมนูตีไปที่หน้าผากเหม่งของเด็กสาว"แค่นี้ก็ต้องใช้ความรุนแรง เลือกให้หน่อย เลือกไม่ถูก" ยลดาลูบหน้าผากตัวเองป่อยๆ"เอาอันนี้ครับ" ตรัยคุณชี้บอกพนักงาน พนักงานก็จดออเดอร์แล้วเดินออกไป"ไหน สั่งอันไหน...หู้ยยย ตั้งสามร้อยกว่าบาทแหนะ" ยลดาทำตาโตเท่าไข่ห่าน เมื่อเขาชี้ให้ดูไอศกรีมที่สั่งไป"ติดอาชิมาหรือไง ไอ้หู้ยๆ เนี่ย ถ้าคิดว่ามันแพงก็กินให้หมด""ชิ! นี่นาย...อื้อ...ตีปากยูมิทำไม" ตรัยคุณใช้ปลายมือตีปากเล็กที่ช่างเจรจา ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่น"ปีนเกลียวจนเคยตัว เ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-28
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 16 แค่สงสาร [2]

    "เลือกเลยชอบตัวไหน" ตรัยคุณพาเด็กสาวมาหยุดยืนอยู่หน้าร้านเสื้อผ้าสำหรับวัยรุ่น"ไม่เอาหรอก น่าจะแพง" ยลดาปฏิเสธทันที ด้วยรู้ดีว่าเสื้อผ้าในห้างสรรพสินค้ามีราคาสูงกว่าร้านข้างนอก หรือตามตลาดนัด"ฉันมีเงินจ่าย ชอบตัวไหนก็หยิบมา""ไม่เป็นไร ยูมิจ่ายเอง เมื่อเช้าพี่เดย์ให้มา ยูมิยังไม่ได้ใช้เลย""ไปเลือก ให้เวลาชั่วโมงหนึ่ง เดี๋ยวต้องเข้าไปเช็คของที่ผับ""เรากลับกันเลยก็ได้" ยลดาบอก เมื่อเขามีงาน เธอก็ไม่อยากทำให้เขาเสียเวลากับเธอ"ไป เลือก ชุด" เขาเน้นย้ำทีละคำ เธอจึงจำใจเดินไปเลือกเสื้อผ้าไม่ถึงสิบห้านาที ยลดาก็กลับมายืนอยู่ตรงหน้าเขา เขาละสายตาจากสมาร์ตโฟนเครื่องหรู มองหน้าเธอ"ทำไมเร็ว ไหนล่ะชุด""ยูมิไม่เอาแล้ว แต่ละตัวเป็นพันเลย""ไปเลือกมาสิบชุด ถ้าไม่ได้วันนี้ก็ไม่ต้องกลับ" เขาพูดเสียงดังออกคำสั่ง"ก็ได้ ไม่เห็นต้องดุเลย" ยลดาว่า ก่อนจะเดินไปเลือกเสื้อผ้า จนเวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมง"เสร็จแล้ว ครบสิบชุดพอดีเป๊ะ""อืม" ตรัยคุณลุกขึ้นเดินไปที่เคาน์เตอร์สำหรับจ่ายเงิน"ทั้งหมดหนึ่งหมื่นแปดพันเก้าร้อยบาทค่ะ" พนักงานงานแจ้งราคา เขาจึงยื่นบัตรเครดิตให้พนักงาน ยลดาตาโตเมื่อได้ยินราคา"อยาก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-28
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 17 เด็กเสี่ย [1]

    "เชี้ยวิน เชี้ยบาส ทำไมไม่ปลุกกู" ตรัยคุณสะดุ้งตื่นขึ้นมาเป็นเวลาเกือบแปดโมง"ผมสองคนก็พึ่งตื่นก่อนเฮียเมื่อกี้นี้เอง ปวดเมื่อยตัวไปหมด สงสัยเมื่อคืนจัดหนักไปหน่อย" วินบอกพลางบิดตัวไปมา"ทำอย่างกับไปตายอดตายอยากมาจากไหน ว่าที่เมียคงไม่ให้เอาสินะ" บาสว่า"มึงจะพูดถึงยัยแว่นให้กูอารมณ์เสียทำไมว่ะ พูดถึงน้องหมวยดี กว่า คนนี้สิเด็ดจริง มึงก็ใช่ย่อยกับน้องบิวอ่ะ ว่าแต่กู ใช่ไหมเฮีย เสียดายที่เฮียทำแต่งาน อดสนุกกับผมสองคนเลย แต่เป็นโชคดีของผมได้ลองเอาน้องหมวย นมเป็นนม ตูดเป็นตูด เอามันเป็นบ้า" วินหันมาคุยกับคนเป็นหัวหน้า แต่เขาเอาแต่สนใจสมาร์ตโฟนในมือไม่ได้สนใจฟังบอดี้การ์ดทั้งสองคน"ทำมาเรียกยัยแว่น เดี๋ยวเขาย้ายไปเป็นหมออยู่เชียงใหม่เมื่อไรอย่ามาร้องไห้ซบอกกูแล้วกัน...แล้วเฮียโทรหาใคร ผมเห็นนานแล้วนะ" วินไหวไหล่อย่างไม่แยแสว่าผู้หญิงคนนั้นจะไปเหนือหรือใต้ บาสถามคนเป็นหัวหน้าที่คร่ำเคร่งกับต่อสายหาใครบางคน"ยูมิ" ตรัยคุณตอบโดยไม่ได้มองหน้าบาส เขาพยายามโทรหายลดาแต่เธอก็ไม่รับสาย"เข้าเรียนแล้วมั่ง นี่ก็แปดโมงแล้ว" บาสพูด"ยูมิเข้าเรียนแปดโมงครึ่ง" ตรับคุณตอบ"รู้ซะด้วย เข้าเรียนเวลาไหน เลิก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-28

บทล่าสุด

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ จบ บาส&มะปราง [2]

    "ผมว่าเฮียกับผมเตรียมตัวเป็นลูกที่ถูกลืมได้เลย ดูท่าแล้วป๊ากับม๊าจะเห่อลูกสาวคนใหม่" บอลพูดขึ้น เมื่อพ่อกับแม่เอาแต่คุยกับมะปรางอย่างถูกอกถูกใจ"มะปรางมาหาม๊าลูก ม๊าจะสอนให้มะปรางดูลายทอง" มะปรางเดินไปหาแม่ของบาสอย่างว่าง่าย พร้อมที่จะเรียนรู้ในสิ่งที่พวกท่านพร่ำสอนด้วยความเต็มใจ"ป๊าถูกใจลูกสะใภ้คนนี้นะ พามาหาป๊ากับม๊าบ่อยๆ มาเรียนรู้งานร้านทอง ต่อไปร้านนี้ก็ต้องเป็นของบาส เพราะบาสเป็นคนสร้างมันขึ้นมา""ป๊าพูดแบบนี้เดี๋ยวบอลมันก็น้อยใจแย่""ไม่เลยเฮีย ผมไม่มีความรู้สึกนั้นเลย""บอลมันจะชอบน่ะสิ จะได้มีคนมาคอยดูแลแทน ทุกวันนี้ทำหน้าเหมือนโดนบังคับ อยากแต่จะไปเปิดร้านอะไหล่รถบิ๊กไบค์อะไรของมัน""พร้อมเมื่อไรก็บอกล่ะ เฮียจะลงทุนให้""ไม่ต้องเลยเฮีย แค่เปอร์เซ็นต์จากกำไรร้านทองก็พอแล้ว ตอนนี้ผมแค่รอให้เฮียกลับมาดูแลร้านทองนี่แหละ ผมจะได้โบยบินไปตามความฝันผมเสียที""คงต้องรอให้มะปรางเรียนจบก่อน""อีกตั้งสี่ปีไม่ใช่เหรอเฮีย ผมแก่พอดี""ก็ให้มะปรางมาเรียนรู้กับม๊า หลังเลิกเรียนถ้าว่างก็มาร้าน ทำให้เคยชิน เพราะยังไงอนาคตก็ต้องดูแลกิจการกันเอง ป๊าจะได้พาม๊าเที่ยวรอบโลกเสียที ถ้ารอให้แก่กว่านี

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ จบ บาส&มะปราง [1]

    "พรุ่งนี้ไปหาป๊ากับม๊าเฮียนะ ไปนอนค้างสักคืน" บาสเอ่ยบอกเมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากพึ่งอาบน้ำเสร็จ"มันไม่เร็วไปเหรอคะ" มะปรางกำลังนอนเล่นเกมอยู่บนเตียง เธอรีบวางสมาร์ตโฟนลงบนเตียงแล้วลุกขึ้นมานั่งที่ปลายเตียง แสดงความกังวลออกมาให้เห็น"เฮียไม่เห็นรู้สึกเลยว่ามันเร็ว เราคบกันมาเกือบปีแล้วนะ""แล้วป๊ากับม๊าเฮียจะชอบปรางไหม ปรางไม่มีอะไรเลย แล้วพวกท่านจะคิดว่าปรางเป็นเด็กใจแตกหรือเปล่าที่ปรางมาอยู่กับเฮียแบบนี้ ปรางว่ารอให้ปรางเรียนจบก่อนดีไหม ปราง...." มะปรางคิดไปต่างๆ นานาด้วยความกลัวว่าพ่อแม่สามีจะไม่ชอบเธอ"ปราง ปรางฟังเฮียนะ ป๊ากับม๊าเฮียรู้เรื่องของเราแล้ว เฮียเล่าเรื่องปรางให้พวกท่านฟังแล้ว แล้วพวกท่านก็เป็นคนให้เฮียพาปรางไปหาเอง" บาสประคองกรอบหน้าของมะปรางให้มองมาที่หน้าของเขา เอ่ยบอกเสียงหนักแน่น"ทำไมเฮียไม่บอกปรางก่อนว่าเฮียเล่าเรื่องปรางให้ป๊ากับม๊าของเฮียฟัง ปรางกลัวว่าพวกท่านจะไม่ชอบปราง""ทำไมเป็นคนคิดมากแบบนี้" บาสรั้งมะปรางเข้ามากอดพลางลูบศีรษะทุยอย่างอ่อนโยน"..........""อย่าคิดมาก ปรางก็เป็นปราง ไม่ต้องปรุงแต่งอะไรทั้งนั้น อยู่กับเฮียเป็นยังไง อยู่ต่อหน้าป๊าม๊าก็

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 5 บาส&มะปราง [2]

    "อื้ม...เฮียโทรมามีอะไรหรือเปล่า...ซี๊ดดด" บาสกดรับทันทีที่เห็นเจ้าของสายที่โทรเข้ามาขัดจังหวะ ด้วยกลัวว่าอีกฝ่ายจะมีเรื่องด่วน"เชี้ยบาส! แล้วมึงจะรับทำเชี้ยอะไร" เสียงของเดย์ตะโกนกลับมาตามสาย จนบาสต้องยกสมาร์ตโฟนออกห่างหู"หูแทบแตก...อ๊า...แต่ตอนนี้เฮียจะแตกแล้ว...เสียวหัวมากเบบี๋...อื้มมม"บาสครางเสียงกระเส่าเมื่อมะปรางยังคงตั้งหน้าตั้งตาดูดดุนเน้นๆไปที่ปลายหัวหยัก สลับไล้เลียไปตามเส้นสองสลึงตั้งแต่โครนจรดปลาย"อื้อ..." เสียงเล็กครางประท้วงเมื่อบาสอัดกระแทกเอวส่งแก่นกายใหญ่เข้าปากรัวเร็วเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝัน"โอ้ววว...ซี๊ดดด...เฮียจะแตกแล้ว...เบบี๋...อ๊า...อ๊าสสสสส"บาสเกร็งกระตุกไปทุกส่วนเมื่อปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าปากมะปรางหมดทุกหยาดหยด เขาทิ้งตัวลงนอนแผ่หลาหายใจหอบเหนื่อย ก่อนจะผงกหัวมองมะปรางที่นั่งอยู่หว่างขา ที่กำลังใช้หลังมือเช็ดคราบน้ำรักที่ไหลออกมาบางส่วน"มันยังแข็งอยู่เลย" มะปรางจ้องมองไปที่แก่นกายใหญ่พลางใช้นิ้วจิ้มไปมา มันก็เด้งสู้มือของเธอ"โอ้ววว...มะปราง...ซี๊ดดด...อ๊า" บาสร้องครางลั่นเมื่อมะปรางขึ้นมานั่งทับแล้วจับท่อนเอ็นใหญ่ดันเข้าไปในช่องทางรัก"อื้อออ...ของเฮ

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 5 บาส&มะปราง [1]

    "ตื่นได้แล้ว ไม่ไปโรงเรียนหรือไง" บาสใช้ปลายจมูกโด่งคลอเคลียไปตามกรอบหน้าของมะปราง"อื้ออออ กี่โมงแล้วคะ" มะปรางหลับตาถามพลางซุกหน้าเข้าหาอกแกร่ง"เจ็ดโมงแล้ว""ขอนอนอีกครึ่งชั่วโมงได้ไหม""ก็ได้ งั้นเฮียไปอาบน้ำก่อน" บาสบอกพลางจะลุกจากเตียง แต่มะปรางก็ตวัดแขนโอบกอดเขาไว้"ไม่เอา ปรางอยากนอนกอดเฮีย""อย่าอ้อนเยอะ แค่นี้ก็หลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว" พูดจบบาสก็ก้มลงไปหอมแก้มป่องหนักๆ"ปรางอยากให้เฮียหลงปรางเยอะๆ เฮียจะได้ไม่ทิ้งปราง""คิดมากนะเรา เฮียไม่มีทางทิ้งมะปรางหรอก เฮียต่างหากที่ต้องเป็นคนกลัว""กลัวอะไรคะ""กลัวว่าถ้าสักวันมะปรางเจอคนที่ถูกใจ ที่อายุไล่เลี่ยกัน มะปรางก็จะเปลี่ยนใจไปจากเฮีย""ว่าแต่ปรางคิดมาก เฮียคิดมากยิ่งกว่าปรางอีก เฮียเป็นคนให้ชีวิตใหม่กับปราง ปรางก็จะตอบแทนเฮียด้วยความรักทั้งหมดของปราง เฮียเคยฟังเพลงนี้ไหม...อายุเป็นเพียง แค่สายลมผ่านพัดไป เธออย่าคิดมากได้ไหมความรักเป็นเรื่องของหัวใจ ไม่ใช่เรื่องใดไม่ต้องคิดอะไร อายุเป็นเพียง แค่สายลมผ่านพัดไป" (#เพลงเด็กกว่าแล้วไง AB Normal)"สงสัยวันนี้มะปรางคงไม่ได้ไปโรงเรียนแล้วล่ะ ส่วนเฮียก็คงต้องโทรไปลางาน""ทำไมล่ะคะ""เห

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 4 บาส&มะปราง [2]

    บาสดูดเลียน้ำหวานที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากดอกไม้งาม แล้วสอดนิ้วแกร่งเข้าไปให้ลึกกว่าเดิม แล้วรีบชักนิ้วเข้าออกเร็วขึ้น มือหนาเลื่อนขึ้นไปบีบขยำนวดคลึงเต้าใหญ่พลางใช้ปลายนิ้วสะกิดยอดปทุมถัน"อ๊ายยยยยยยย"ร่างเล็กเกร็งกระตุกปลดปล่อยน้ำหวานสีใสออกมาอีกครั้ง นอนตาลอยตัวเบาหวิว หายใจหอบหนัก"ขอเฮียเข้าไปในตัวมะปรางนะครับ" บาสบอกหลังจากชักนิ้วออกจากร่องรักแล้วส่งเข้าปาก ดูดเลียน้ำหวานตามซอกนิ้ว แล้วแทรกกายเข้าไปอยู่กลางหว่างขา จับท่อนเอ็นร้อนถูไถขึ้นลงกับร่องรักที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวานสีใส แล้วก้มลงไปประกบจูบริมฝีปากอิ่มพลางสอดลิ้นร้อนไปเกาะเกี่ยวลิ้นเล็ก มะปรางพยายามจูบตอบอย่างเงอะงะไม่เป็นประสาบาสค่อยๆ กดปลายหัวหยักสอดใส่เข้าไปในร่องรักทีละนิด พร้อมทั้งจูบปลุกเร่าให้เธอเคลิบเคล้มไปกับรสจูบแสนเร่าร้อนของเขา จนสามารถเข้าไปในตัวเธอได้ครึ่งลำ แต่ก็ต้องหยุดชะงักกับเยื่อบางๆ ที่ขวางทางรักบาสกอดจูบแลกลิ้น มือทั้งสองข้างบีบนวดขยำลูบไล้ไปทั่วเรือนร่าง ปลุกเร้าอารมณ์ให้ร่างเล็ก ก่อนจะถอดถอนแก่นกายใหญ่ออกมาเกือบสุดปลายหัวหยัก แล้วกดกระแทกเข้าไปใหม่ ให้ผ่านเยื่อพรหมจรรย์เข้าไปได้"อื้อออออออ" เสียงเล็

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 4 บาส&มะปราง [1]

    "ทำไมมันใหญ่จ้นล้นมือแบบนี้ นี่นมเด็กสิบแปดจริงไหมเนี่ย" บาสนวดคลึงสองเต้าใหญ่พลางพิจารณาขนาด ปากก็เอื้อนเอ่ยพึมพำ ตาก็จ้องไม่กะพริบ แล้วก็อดใจไม่ไหวรีบก้มลงเอาปากงาบงับยอดปทุมถันแล้วดูดแรงๆ"อื้ออออ ฮะ...เฮียอย่า" เสียงใสห้ามปนเสียงคราง พลางแหงนหน้ากัดริมฝีปากตัวเอง มือที่เคยทุบตีก็อ่อนแรงลงเอาดื้อๆ จนเปลี่ยนไปใช้เล็บจิกที่ไหล่แกร่งของเขาแทน บาสช้อนตามองใบหน้าจิ้มลิ้ม ที่ขณะนี้ช่างดูเซ็กซี่ยิ่งนักบาสดูดยอดปทุมถันสลับซ้ายขวา พลางลูบไล้ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้ง แล้วผละริมฝีปากจากเต้าใหญ่ จูบไล้ลงมาเรื่อยๆ ตามหน้าท้องแบนราบมาหยุดตรงกลางกายความเป็นสาว ก่อนจะยกเรียวขาข้างหนึ่งขึ้นพาดบ่าแล้วซุกหน้าเข้าหาดอกไม้งามเรียวลิ้นตวัดสัมผัสกลีบดอกไม้อันอวบอูม แล้วแยงลิ้นร้อนชอนไชไปตามรอยแยก"ฮะ...เฮีย...ยะ...หยุดเถอะ...ฮึก...ฮึก" บาสหยุดชะงักลงเมื่อหยดน้ำตาร่วงหล่นลงมาตรงหน้าผากเขาพอดี เขาจับขาเรียวลงจากบ่า แล้วหยัดกายลุกขึ้นยืน"ทำไม มะปรางรังเกียจสัมผัสจากเฮียหรือไง ถึงไม่ยอมให้เฮียทำ" บาสเอ่ยถามชิดพวงแก้มด้วยน้ำเสียงแหบพร่า แล้วจูบซับน้ำตาให้เธอ"เปล่าค่ะ แต่ปรางกลัว กลัวว่าจะมองหน้าเฮียไม่ติดถ

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 3 บาส&มะปราง [2]

    "ทำไมห้องถึงมืดแบบนี้วะ...มะปราง!!...ทำไมถึงไม่เปิดไฟ...มะปราง!!...หายไปไหน" บาสเปิดประตูห้องเข้ามา แต่พบว่าห้องอยู่ในความมืดมิด เขาจึงเรียกขานหามะปราง แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา"ทุ่มกว่าแล้ว หายไปไหน" บาสบ่นพึมพำกับตัวเอง เมื่อไม่พบมะปรางอยู่ในห้อง"หรือว่า..." เมื่อนึกได้ว่ามะปรางหายไปไหน เขาก็รีบหยิบหมวกกันน็อคกับกุญแจรถแล้วออกจากห้องไปทันที"เฮีย! เดี๋ยวสิเฮีย เฮีย!" มะปรางร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆ บาสก็เข้ามายื้อยุดฉุดกระชากให้เธอเดินออกไปนอกร้าน ท่ามกลางสายตางุนงงของพนักงานคนอื่นๆ และลูกค้าที่กำลังนั่งรับประทานอาหาร"....." บาสลากมะปรางออกมายังหน้าร้าน เขามองเธอด้วยใบหน้าบึ้งตึงที่บ่งบอกว่ากำลังไม่พอใจสุดๆ"เฮียลากปรางออกมาทำไม ปรางจะทำงาน" มะปรางสลัดแขนออกจากการเกาะกุม แต่บาสก็ยังคงจับไว้แน่นไม่ยอมปล่อย"ใครให้มาทำ" บาสถามด้วยน้ำเสียงกรุ่นโกรธ"ปรางก็ทำอยู่ทุกวัน""เมื่อวานเฮียบอกปรางว่าไง""บอก? บอกอะไร""เฮียจะเป็นคนดูแลมะปรางเอง""แล้ว?""เฮียจะเป็นคนดูแลมะปรางในทุกๆ เรื่อง คำว่าดูแลของเฮียคือ เฮียจะเป็นคนดูแลทั้งค่าเรียน ค่าใช้จ่ายทุกอย่าง เฮียจะเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด มะปรางไ

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 3 บาส&มะปราง [1]

    "ดึกแล้ว ค่อยจัดของพรุ่งนี้ก็ได้ มะปรางเข้าไปอาบน้ำก่อน จะได้นอนพัก พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนแต่เช้า" บาสบอกเมื่อเข้ามายังห้องพักส่วนตัวของเขา"แล้วจะให้ปรางนอนที่ไหนเหรอคะ" มะปรางมองไปรอบๆ ห้องนอน เพราะเท่าที่สังเกตตั้งแต่ย่างกายเข้ามาในห้องพักของเขา ห้องนี้น่าจะมีแค่ห้องนอนเดียว"ก็บนเตียงในห้องนี้" บาสบอกพร้อมทั้งปรายตามองไปที่เตียง"แล้วพี่บาสจะนอนที่ไหน ให้ปรางไปนอนโซฟาข้างนอกก็ได้นะคะ""ก็นอนด้วยกันบนเตียงนี้แหละ เตียงออกจะกว้าง""เออ...ปรางนอนดิ้นมากๆ ปรางกลัวว่าจะทำให้เฮียนอนไม่หลับ""ไปอาบน้ำ แล้วมานอนบนเตียงนี้ เดี๋ยวนี้""แต่...""ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น ไปอาบน้ำ เฮียง่วงแล้ว" พูดจบบาสก็เดินหยิบผ้าเช็ดตัวส่งให้มะปราง และหยิบของตัวเองแล้วเดินออกไปอาบน้ำยังห้องน้ำด้านนอกมะปรางที่อยู่ในชุดเสื้อยืดตัวใหญ่กับกางเกงขาสั้น เธอชะงักไปเล็กน้อยเมื่อออกมาจากห้องน้ำแล้วเจอบาสนั่งพิงหัวเตียงเล่น สมาร์ตโฟน เขาไม่ได้ใส่เสื้อ ใส่เพียงกางเกงนอนขายาว เผยให้เห็นรอยสักบนตัวของเขาอย่างชัดเจน"ปิดไฟ แล้วมานอนสิ""แล้วจะให้ปรางนอนตรงไหน""ตรงนี้" บาสบอกพลางตบเตียงตรงที่ว่างข้างๆ"เร็วสิ เฮียง่วงแล้

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 2 บาส&มะปราง [2]

    "ฉันเรียกค่าเลี้ยงดูยัยมะปรางหนึ่งล้านบาท นี่ยังถือว่าไม่คุ้มทะ...""ตกลงหนึ่งล้านบาท ต่อไปนี้ชีวิตมะปรางเป็นของผม พวกคุณห้ามมายุ่งกับชีวิตของมะปรางอีก""ได้สิ พวกฉันจะไม่มายุ่งกับมันอีก""พรุ่งนี้สิบโมงเช้ามารับเงินสดหนึ่งล้านบาทได้เลย""ตกลง พรุ่งนี้สิบโมงฉันจะมารับเงินที่นี่ แล้วอย่าคิดที่จะพายังมะปรางหนีล่ะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ...นี่ก็ยืนเมามึนไม่เลิก กลับบ้าน" แม่ของมะปรางพูดจบก็ลากผัวขี้เมากลับบ้านทันที"มะปราง" บาสเรียกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา"ปรางขอตัว" มะปรางปัดมือของบาสออกจากตัว เดินอย่างคนไร้ซึ่งเรี่ยวแรง"มะปรางจะไปไหน เดี๋ยวเฮียไปส่ง" บาสถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อมะปรางเดินเหมือนคนไร้จุดหมาย"ปราง...ปรางอยากกลับห้อง ปรางปวดหัว วันนี้ปรางคงไปทำงานไม่ไหวแล้ว" พอตั้งสติได้ เธอก็หันหลังกลับเพื่อจะเดินเข้าหอพัก"เฮียไม่อยากให้ปรางอยู่คนเดียว""แต่ปรางอยากอยู่คนเดียว" พูดจบปรางก็เดินกลับเข้าไปในหอพักทันทีวันรุ่งขึ้น 10.00 น."ไหนล่ะเงิน" แม่ของมะปรางถามทันทีที่บาสกับมะปรางเดินมาถึงจุดที่นัดหมาย พวกเขามากันพร้อมหน้า พ่อ แม่ และปาร์ค"แล้วผมจะมั่นใจได้ยังไงว่าพวกคุณจะไม่กลับมายุ่งเก

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status