LOGINShare
ตอนที่ 7 คนนี้จริงจัง
Last Updated:
2025-02-25 23:45:17เมื่อจัดการกับธุระส่วนตัวของตัวเองเสร็จแล้วฉัตรกล้าก็ขับรถกลับมาอยู่กรุงเทพ วันนี้เขามีประชุมผู้บริหารในเวลาบ่ายหลังจากประชุมเสร็จแล้วชายหนุ่มก็ขับรถกลับมาที่บ้านเพื่อเอาของใช้จำเป็นบางอย่างและบอกบิดามารดาว่าช่วงนี้ตนเองจะไม่อยู่กรุงเทพ
หลังจากทานอาหารแล้วสมาชิกภายในบ้านก็มักจะมานั่งรวมตัวกันอยู่บริเวณห้องนั่งเล่น คุณวุฒิศักดิ์และคุณลักขณาบิดามารดาของชายหนุ่มนั่งคู่กันอยู่บนโซฟา อีกด้านหนึ่งก็เป็นเพชรกล้าและพลอยลดาพี่ชายกับพี่สาว ส่วนเขาก็นั่งอยู่โซฟาอีกตัวกับฉัตรลดาน้องสาวคนเล็กซึ่งเพิ่งเรียนจบและเริ่มทำงานที่บริษัทได้ไม่นาน
“ช่วงนี้งานเป็นยังไงบ้าง” คุณวุฒิชัยถามลูกทั้งสี่คน
“ก็ดีครับพ่อ งานไม่มีปัญหาอะไร” เพชรกล้ารองประธานบริษัทบอกกับบิดาซึ่งนานๆ ครั้งบิดาของเขาถึงจะเข้าไปที่บริษัท
“แล้วพลอยล่ะลูกมีปัญหาไหม”
“ก็พอมีบ้างค่ะแต่มันก็เป็นปัญหาเล็กๆ น้อยๆ ไม่หนักหนาอะไร” พลอยลดารับผิดชอบเกี่ยวกับการเงินตอบบิดา
“แล้วลดาล่ะลูกโอเคไหม เพิ่งมาทำงานกับพี่ๆ ได้ไม่กี่เดือนเองไหวไหมลูก”
“ไหวค่ะพ่อ งานของพลอยค่อนข้างตรงสายที่เรียนมาเลยไม่ลำบากอะไรแล้ว” ฉัตรลดาน้องคนเล็กของบ้านที่เพิ่งเข้ามารับผิดชอบแผนกการตลาดตอบอย่างไร้กังวล
“กล้าล่ะนั่งเงียบงานไม่มีปัญหาใช่ไหม” เขาถามลูกชายอีกคนซึ่งดูเงียบกว่าคนอื่น
“ไม่มีปัญหาหรอกครับ”
“พ่อเห็นว่าเงียบไปก็นึกว่าเป็นมีปัญหาถ้ามีปัญหาอะไรก็บอกพ่อนะ พวกเราจะได้ช่วยกันแก้ปัญหา”
“ผมมีเรื่องอยากปรึกษาทุกคนหน่อย”
“ว่ามาสิกล้า”
“โครงการสร้างโรงเรียนเอกชนที่นครปฐมครับ”
“ทำไมโครงการมีปัญหาเหรอ” เพชรกล้ารีบถามเพราะโครงการนั้นใหญ่มากเขาก็กลัวว่าจะมีปัญหา
“เปล่าครับ ผมแค่คิดว่าโครงการมันใหญ่มาก ก็เลยอยากลงไปดูด้วยตัวเอง”
“พ่อเห็นด้วยนะเพราะว่างานนี้มันไม่ใช่แค่ตัวอาคารมันคือทั้งโรงเรียน ถ้ามีอะไรผิดพลาดขึ้นมามันจะแก้ไขลำบาก”
“แล้วจะขับรถไปกลับหรือจะไปหาที่พักที่นู่นล่ะกล้า” คุณลักขณาถามลูกชายเพราะถ้าชายหนุ่มขับรถไปกลับก็คงจะเหนื่อย
“ผมก็คิดแบบนั้นแหละครับ ก็เลยว่าจะหาที่อยู่เสาร์อาทิตย์ค่อยกลับกรุงเทพ”
“พี่ดีเหมือนกันนะ ไปดูแลใกล้ชิดหน่อยก็ดีเพราะโรงเรียนนี้ไม่ใช่จะมีแค่ที่นี่เขายังมีอีกหลายสาขายังไงก็ต้องเอาใจลูกค้าเจ้านี้ไว้หน่อย” เพชรกล้าบอกน้องชายเขามองถึงอนาคตบางทีอาจจะได้งานของลูกค้ารายนี้อีก
เมื่อคุยกันเรื่องงานเคลียร์แล้วเพชรกล้าและพลอยลดาก็ขอตัวขึ้นห้องของตัวเอง ตอนนี้ในห้องแล้วแขกเลยเหลือแค่ฉัตรกล้าบิดามารดาและฉัตรดาน้องสาวคนเล็กที่นั่งเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่ข้างๆ ชายหนุ่ม
“ลดาดูอะไรอยู่เหรอ พี่เห็นดูแล้วก็ยิ้ม”
“นี่ไงคะพี่กล้ารูปหนุ่มๆ หล่อไหม”
“ก็หล่อดีนะแต่น้อยกว่าพี่นิดหนึ่งนะ”
“ใครมันจะไปหล่อสู้พี่กล้าของลดาได้ล่ะคะ”
“ว่าแต่เขาเป็นใครเหรอลดายังใส่ชุดนักศึกษาอยู่เลย อย่าบอกนะว่าแอบเลี้ยงนักศึกษาไว้” เขาแซวน้องสาวที่สนิทมากกว่าใครทั้งหมดในบ้าน
“ไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะ เพื่อนลดาส่งมาให้ดูเขากำลังคบกันอยู่”
“เพื่อนลดาที่ว่านี่เขาเรียนจบหรือยัง”
“เรียนจบแล้วค่ะแม่”
“เรียนจบแล้ว ทำไมแฟนยังเรียนอยู่ล่ะ เขาคบรุ่นน้องเหรอ”
“ค่ะแม่ แม่ว่าแปลกไหมผู้หญิงอายุมากกว่าผู้ชาย”
“ไม่แปลกหรอกมั้งแม่ก็เห็นมีหลายคู่คบกันยืดและบางคู่อายุเท่ากันหรือไม่ผู้ชายอายุมากกว่าผู้หญิงมันก็ไม่ได้การันตีนี่ว่าเขาจะคบกันได้นานหรือชีวิตครอบครัวจะมีความสุข แม่ว่าเรื่องนี้มันอยู่ที่คนสองคนมากกว่าอายุมันก็ไม่เกี่ยวหรอก แต่มันก็มีข้อเสียอยู่เพราะถ้าผู้หญิงอายุมากกว่ามากๆ ใช้ชีวิตไปด้วยกันนานๆ ก็อาจจะอยู่กันไม่ได้ เพราะผู้หญิงจะแก่เร็วกว่าผู้ชาย”
“แต่แม่ของผมอายุเยอะแล้วหน้าก็ยังเด็กอยู่เลยนะครับ”
“เพราะแม่ของลูกดูแลตัวเองดีไงล่ะ” คุณวุฒิศักดิ์บอกกับลูกชาย
“ถ้าผมจะมีแฟนที่อายุมากกว่าบ้างพ่อกับแม่คงไม่ว่าอะไรใช่ไหมครับ”
“พ่อกับแม่ไม่ว่าอะไรหรอกแค่ลูกกับแฟนลูกรักกันเข้าใจกันก็แค่นั้นเอง ที่ถามแม่แบบนี้แสดงว่าไปแอบชอบรุ่นพี่มาอีกแล้วใช่ไหมล่ะ” มารดาทำอย่างรู้ทันเพราะฉัตรกล้าเป็นคนที่ไม่ชอบคนรุ่นเดียวกันหรือรุ่นน้องเพราะเขามองว่ามันงี่เง่าและขี้เกียจเอาใจ
“ก็ประมาณนั้นครับแม่ แต่คนนี้ผมรักจริงหวังแต่งนะ”
“ลดาได้ยินพี่กล้าพูดแบบนี้ทุกคนแหละค่ะ แต่ก็ไม่เห็นจะคบใครนานสักที”
ฉัตรลดามองหน้าพี่ชายแล้วหัวเราะ เพราะเวลาพี่ชายคบใครเขาก็มักจะพูดแบบนี้เสมอแต่ก็ยังไม่เห็นจริงจังหรือพาใครมาแนะนำให้ทางบ้านรู้จักเลยสักคน
“คนนี้พี่จริงจังนะลดาเอาไว้เดี๋ยวจะพามาแนะนำให้ทุกคนรู้จัก”
“โอ้โห...คราวนี้ลูกชายของแม่ท่าทางจะเอาแล้วใช่ไหมถึงขั้นจะพามาแนะนำให้รู้จักว่าแต่เธอเป็นใครที่ไหนล่ะอายุมากกว่ากล้าเยอะหรือเปล่า”
“ไม่เยอะหรอกครับแค่สองปี”
“สองปีแม่ว่ามีปัญหาเลย ถ้าผู้หญิงดูแลตัวเองดีๆ นะเผลอๆจะหน้าเด็กกว่าลูกชายแม่อีกเพราะลูกชายของแม่ไม่ค่อยดูแลตัวเองนี่ถ้าแม่ไม่ซื้อพวกครีมกันแดดกับครีมบำรุงให้ป่านนี้หน้าคงแก่กว่าพี่เพชรแล้วมั้ง”
“ใครจะดูแลตัวเองดีเหมือนพี่เพชรละครับมา แล้วผมก็ไม่ต้องเจอใครมากมายวันๆ ก็ตระเวนไปตามไซต์งานไม่เหมือนพี่เพชรที่เขาต้องเจอลูกค้าเขาก็ต้องดูแลตัวเองดีเป็นธรรมดา”
“ถ้าคิดว่าคนนี้ใช่ก็พามาให้พวกเรารู้จักนะคะนะกล้าตอนนี้ลูกก็อายุ 27 แล้วพ่อว่ามันก็ถึงเวลาที่จะมีครอบครัว พ่ออยากจะอุ้มหลานแล้ว”
“ผมแต่งงานก่อนพี่เพชรกับพี่พลอยได้เหรอครับ”
“มันเกี่ยวอะไรกับพี่เขาล่ะกล้า”
“ก็ผมเคยได้ยินมาว่าคนเป็นน้องจะแต่งงานก่อนพี่ไม่ได้”
“เขาก็พูดกันไปเรื่อยๆแหละ ถ้ากล้าจะรอให้พี่สองคนแต่งก่อนคงอีกนานเพราะสองคนนั้นเอาแต่ทำงานแม่ยังไม่เห็นเขามีแฟนเลย”
“พี่เพชรกับพี่พลอยไม่มีแฟนจริงเหรอคะแม่”
“แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันถ้าเป็นเพชรก็ไม่แน่เพราะบางครั้งเขาก็ค้างที่คอนโด แต่พลอยคงไม่มีเพราะเลิกงานก็กลับบ้านเลย”
“ถ้าผมแต่งก่อนก็ไม่เป็นไรใช่ไหมครับแม่”
“ไม่จ้ะ”
“พ่ออยากจะเห็นผู้หญิงคนนี้จริงๆ เลยว่าจะหน้าตาสวยมากแค่ไหนทำให้ลูกชายของพ่อคิดถึงการแต่งงาน” คุณวุฒิศักดิ์ที่ไม่ค่อยได้ยินลูกชายพูดเรื่องนี้ก็นึกอยากจะเห็นว่าที่ลูกสะใภ้ขึ้นมา
“พ่อกับแม่เตรียมเตรียมสินสอดรอเลยครับ”
“ไม่ต้องห่วงเลยแม่เตรียมไว้นานแล้ว”
“แม่ครับผมมีเรื่องอะไรจะถามอีกอย่าง”
“ถามมาเลย”
“แม่เชื่อเรื่องผู้หญิงกินผัวไหมครับ”
“แม่ก็เคยได้ยินนะแต่มันก็เป็นเรื่องที่พิสูจน์ไม่ได้”
“ดวงกินผัวคืออะไรเหรอคะแม่” ฉัตรลดาไปเรียนต่างประเทศมาตั้งแต่จบมัธยมปลายก็ถามด้วยความไม่เข้าใจ
“มันเป็นความเชื่อของโบราณน่ะลูกก็ประมาณว่าการที่คบกันแล้วกันแล้วไม่รุ่ง อยู่กันไม่ยืดยาวหรืออาจจะทำให้ทำมาหากินไม่ขึ้นการงานล่มจมและหนักที่สุดอาจถึงขั้นฝ่ายชายหรือฝ่ายสามี เสียชีวิต”
“ลดาว่ามันไม่มีเรื่องแบบนี้หรอกมั้งคะ แล้วทำไมพี่กล้าถึงถามเรื่องนี้ล่ะคะหรือผู้หญิงที่พี่ไปแอบชอบเขาแต่งงานแล้วและสามีเขาตาย”
“ใช่แบบที่น้องพูดไม่กล้า” แม้จะไม่ค่อยเชื่อเรื่องนี้เท่าไหร่แต่คุณลักขณาก็เป็นห่วงลูกชายถ้าหากเขาจะไปแต่งงานกับผู้หญิงที่มีดวงกินผัว
Related chapters
รักร้อนอ้อนพี่สาว ตอนที่ 8 ผู้หญิงดวงกินผัว
“ไม่หรอกครับ คนก็แค่พูดกันไปเรื่อย ผู้หญิงที่ผมชอบเขาแค่เคยมีแฟนแล้วแฟนของเขาก็ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตแค่นั้นยังไม่ถึงขั้นแต่งงานหรอกครับ”“แม่ไม่เชื่อเรื่องนี้เหรอคะ”“แม่เคยได้ยินมานาน แต่ก็ไม่เห็นมีใครพิสูจน์เรื่องนี้ได้”“แล้วพ่อล่ะครับ”“โดยส่วนตัวพ่อไม่เชื่อหรอกนะ แล้วกล้าล่ะลูกคิดยังไงกับเรื่องนี้”“ผมก็ไม่เชื่อครับ ผมว่าอุบัติเหตุมันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ตลอดเวลา แม่จะห้ามไหมผมคบกับเธอไหม”“แม่คิดว่าถ้ากล้าเอาเรื่องเธอมาพูดกับพ่อแม่แบบนี้แล้วแม่คงห้ามไม่ทันแล้วล่ะ แม่ขอแค่กล้าอย่าใช้ชีวิตประมาทเวลาขับรถก็อย่าขับเร็วเข้าไซต์งานก็ใส่หมวกจะทำอะไรก็ใช้สติให้มาก”“ขอบคุณนะครับแม่ที่เข้าใจ”“กล้ากลัวไหมล่ะ”“ไม่ครับแม่ มันไม่มีอะไรต้องกลัวผมรู้สึกสงสารและเห็นใจเธอด้วยซ้ำที่ต้องถูกมองแบบนั้น”“อันที่จริงมันก็น่าเห็นใจนะ บางเรื่องมันพิสูจน์ไม่ได้แต่คนเราก็เชื่อไปแบบนั้นแล้ว”“แต่เธออายุมากกว่าสองปีตอนนี้ก็น่าจะใกล้ 30 แล้ว เธอยังไม่มีแฟนหรือครอบครัวจริงๆ เหรอ”“ไม่มีครับแม่ ผมสืบมาแล้วว่าโสดจริง ก็น่าจะเพราะคำนินทาพวกนี้เลยทำให้เขาไม่มีแฟน” ถึงแม้จะรู้เรื่องของพี่ณิชาแต่เขาก็ไม่คิดจะ
Last Updated : 2025-02-25รักร้อนอ้อนพี่สาว ตอนที่ 9 จำไม่ได้
เมื่อถึงวันที่จะต้องย้ายของเข้ามาอยู่ที่หอพักฉัตรกล้าก็ตื่นเต้นมากเพราะวันนี้เขาจะได้เจอพี่ณิชาแล้วหลังจากขับรถไปแอบมองเธอที่ร้านอยู่หลายวันฉัตรกล้าขับรถมาถึงหอพักในเวลาบ่ายสามซึ่งตอนนี้ลูกค้าในร้านทำผมของพี่ณิชามีไม่มากเท่าไหร่หญิงสาวเลยมารอรับเช่าคนใหม่ที่ชั้นล่างของหอพักซึ่งเป็นส่วนต้อนรับและมีเครื่องซักผ้าหยอดเหรียญไว้คอยบริการ“สวัสดีค่ะคุณคือคนที่จะเข้าพักใหม่ใช่ไหมคะ” เสียงใสเอ่ยทักทายทันทีเมื่อเขาเปิดประตูเข้าไปพร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่“สวัสดีครับผมชื่อฉัตรกล้า เรียกกล้าก็ได้ครับ”“ฉันชื่อณิชาภาค่ะ เรียกณิชาหรือจะเรียกนิดเฉยๆ ก็ได้ค่ะ”“ผมเรียกพี่ณิชาได้ไหมครับ”ณิชาภาแปลกใจที่ผู้ชายคนนี้เรียกเธอว่าพี่แต่ก็พยักหน้าเพราะมันก็แค่คำเรียก“มีของมาแค่นี้เหรอคะ” ณิชาภามองกระเป๋าเดินทางของฉัตรกล้าที่มีเพียงใบเดียว“วันนี้มีแค่นี้ก่อนครับแต่อาจจะทยอยมาเรื่อยๆ ผมลืมถามไปเลยครับว่าหลังห้องมีระเบียงหรือเปล่า” เขาชวนคุยทั้งที่รู้สภาพห้องพักจากพนักงานแล้ว“มีค่ะทุกห้องจะมีระเบียงด้านหลัง เอาไว้สำหรับตากผ้าค่ะ จะขึ้นไปดูห้องเลยมั๊ยคะ เดี๋ยวพี่ช่วยค่ะ” ณิชาภาเดินมาจะช่วยชายหนุ่มถือกระเป
Last Updated : 2025-02-25รักร้อนอ้อนพี่สาว ตอนที่ 10 ต้อนรับ
“ว่างครับ ผมว่างตลอด” ฉัตรกล้าดีใจและไม่คิดเลยว่าพี่ณิชาจะเป็นกันเองกับเขามากขนาดนี้“แล้วอยากกินอะไรล่ะ”“ผมแล้วแต่พี่ณิชา พี่อยากพาผมไปกินร้านไหนผมกินได้ทุกอย่าง”“ถ้างั้นไปร้านใกล้ๆ นี้แล้วกันนะ จะกล้าจะได้มีเวลาจัดของมากขึ้นส่วนร้านอื่นเดี๋ยวพี่ค่อยพาไปวันหลัง”“ขอบคุณครับพี่ณิชา”“พี่ขอตัวก่อนนะซักหกโมงครึ่งโมงเจอกันที่หน้าหอพักนะ”“ได้ครับ” ฉัตรกล้ายิ้มหน้าบานไม่คิดเลยว่าการได้เจอพี่ณิชาวันแรกเขาก็จะได้ไปทานข้าวเย็นกับเธอแล้วชายหนุ่มรู้สึกดีพี่ณิชาที่พี่ณิชายังจำเหตุการณ์วันนั้นได้ ถึงแม้เธอจะจำหน้าเขาไม่ได้ก็ตาม แต่จากนี้เขาจะต้องทำให้ตัวเองอยู่ในสายตาของพี่ณิชาตลอด ยิ่งได้คุยก็ยิ่งรู้สึกประทับใจมากขึ้นเรื่องอายุห่างกันสองปีไม่ใช่ปัญหาอีกทั้งเรื่องดวงกินผัวที่เสกสรรบอกมันก็ไม่ได้อยู่ในความคิดเขาเลยฉัตรกล้าเก็บของใช้เข้าที่แต่เขาลืมไปสนิทเลยว่าตัวเองไม่ได้ซื้ออุปกรณ์เครื่องนอนมาเพราะคิดว่าที่นี่น่าจะเหมือนกับการเข้าพักที่โรงแรม“ตายห่าละแล้วคืนนี้จะนอนยังไงวะ”เขามองนาฬิกาอีกไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็จะถึงเวลานัดกับพี่ณิชาแล้วเขาไม่อยากผิดนัดกับเธอเลยชายหนุ่มเลยคิดว่าหลังจากทานอาหา
Last Updated : 2025-02-25รักร้อนอ้อนพี่สาว ตอนที่ 11 แก้ตัวไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น
ณิชาภาหยิบอัลบั้มรูปขึ้นมาเปิดดู เธอจำได้ว่างานกีฬาสีตอนเธออยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 มีเด็กผู้ชายจากสีอื่นมาช่วยตีกลองแต่เธอก็ไม่แน่ใจว่าจะใช้ฉัตรกล้าคนนี้จริงๆ หรือเปล่าหญิงสาวเปิดรูปที่เพื่อนถ่ายให้ตั้งแต่เธอเป็นดรัมเมเยอร์เรียงลำดับมาจนถึงวันสุดท้ายที่มีการประกวดกองเชียร์แล้วเธอก็ยิ้มเมื่อเห็นว่าคนที่ยืนตีกลองอยู่ด้านข้างกองเชียร์นั้นน่าจะเป็นฉัตรกล้าจริงๆนอกจากจะมีรูปที่เขาตีกลองข้างสแตนเชียร์แล้วยังมีรูปที่เขาถ่ายรวมกลุ่มกับกองเชียร์อีกด้วย ฉัตรกล้าในวันนั้นตัวสูงผอมและยังตัดผมทรงนักเรียนต่างจากในวันนี้ที่ดูโตขึ้นกว่าเดิมมาก เขาตัวสูงร่างกายบึกบึนกว่าเดิม อีกทั้งใบหน้าก็เกลี้ยงเกลาดูรวมแล้วก็จะเรียกได้ว่าจากเด็กชายในวันนั้นกลายเป็นในชายหนุ่มที่หล่อมากขึ้นจนเธอจำไม่ได้เลยทีเดียวการได้คุยกับเด็กที่มาจากโรงเรียนเดิมก็เหมือนกันได้คุยกับเพื่อนเก่า ณิชาภาเรียนอยู่โรงเรียนประจำอำเภอจากนั้นก็ไปเรียนที่กรุงเทพก่อนจะกลับมาดูแลกิจการแทนบิดามารดาในตัวจังหวัด นานๆ ครั้งถึงจะกลับไปตัวอำเภอเสียทีเธอเลยไม่ค่อยมีเพื่อนที่นี่เลยการมีฉัตรกล้ามาคุยด้วยก็เลยทำให้เธอนึกถึงเรื่องราวในอดีตซึ่งมีทั้ง
Last Updated : 2025-03-06รักร้อนอ้อนพี่สาว ตอนที่ 12 ขออยู่คนเดียว
“มันก็มีส่วนอยู่นะแต่พี่คิดว่าถ้ามีแฟนแล้วต้องมาเจอปัญหามาเจอคำพูดเดิมๆ มาทำให้พี่ปวดหัวมากขึ้นพี่อยู่เป็นโสดแบบนี้ก็ดีกว่า”“แล้วคุณหมอที่อยู่คลินิกล่ะคะ หนูเห็นชอบแวะมาหาพี่ณิชาเรื่อยเลย”“เราก็แค่เพื่อนกันน่ะ”“แต่หนูว่าหมอเขาไม่ได้คิดกับพี่แค่เพื่อนนะคะ แล้วหมอเขาเป็นคนรุ่นใหม่ คงไม่สนใจคำพูดพวกนั้นหรอกค่ะ”“พี่ก็ไม่รู้ว่าเขาคิดไหม บางทีการคบกับใครสักคนเราไม่ได้คบกับเขาแค่คนเดียวนะ เพราะเราต้องคบกับครอบครัวของเขาด้วยถ้าเกิดเขารับได้ ไม่ได้คิดมากเรื่องนี้แต่ครอบครัวของเขารับไม่ได้ขึ้นมาล่ะ ถึงตอนนั้นพี่กับเขาคบกันไปแล้วพี่ว่าก็ต้องเสียใจกันทั้งคู่แน่ๆ ถ้าจะต้องเลิกกัน”“แต่ถ้าเป็นหนูนะ หนูรักใครแล้วก็จะรักจริงๆ ไม่สนใจคำพูดพวกนั้นหรอกค่ะพี่”“ใครรักใครกันจ๊ะ” เสียงของพี่แมวถามขึ้นเมื่อเปิดประตูเข้ามาแล้วได้ยินไม่ค่อยถนัด“สวัสดีค่ะพี่แมว”“สวัสดีค่ะน้องณิชา สวัสดีจ้ะอ้อ ว่าไงจ๊ะคุยเรื่องอะไรกันได้ยินว่ารักใครหรือมีใครแอบมารักน้องณิชาของพี่อีก”“ก็คุณหมอสุดหล่อไงคะพี่แมว อ้อกำลังเชียร์ให้พี่ณิชาคบกับคุณหมอสุดหล่อ”“อุ๊ย พี่ก็จะขอเชียร์ด้วยคนอะไรทั้งหล่อทั้งใจดีชอบซื้อขนมมาฝาก พี่ว่า
Last Updated : 2025-03-06รักร้อนอ้อนพี่สาว ตอนที่ 13 คว้าโอกาส
ฉัตรกล้านั่งทำงานอยู่ที่ตู้คอนเทนเนอร์ซึ่งดัดแปลงเป็นสำนักงานชั่วคราวเพลินไปหน่อย พอเงยหน้ามาอีกทีก็เป็นเวลา เกือบจะสองทุ่มแล้วเย็นนี้เขาว่าจะชวนพี่ณิชาไปทานข้าวด้วยกันแต่ก็ยุ่งทั้งวันจนลืมโทรศัพท์ไปชวนหญิงสาวและกว่าเขาจะขับรถไปถึงหอพักพี่ณิชาก็น่าทานข้าวและกลับห้องพักแล้วชายหนุ่มเลยแวะทานอาหารตามสั่งๆ ก่อนจะขับรถกลับเข้ามาจอดบริเวณอาคารจอดรถ จากนั้นก็เดินกลับมาที่หอพักแสงไฟจากร้านของพี่ณิชายังสว่างจ้า พอมองเข้าไปก็เห็นว่าหญิงสาวนั่งอยู่บนโต๊ะตัวหนึ่งท่าทางกำลังทำงานอย่างขะมักเขม้น ฉัตรกล้าเคาะประตูกระจกพอเธอเงยหน้าขึ้นมายิ้มเขาก็เปิดประตูเข้าไปด้านใน“กล้ามีอะไรหรือเปล่า”“เปล่าครับผมเห็นว่ามันดึกแล้วแต่ไฟที่ร้านของพี่ยังเปิดก็เลยแวะเข้ามาดู พี่บอกว่าร้านปิดประมาณ 5 โมงนี่ครับ”“พอดีพี่มีงานอย่างอื่นด้วยนะ ก็เลยนั่งทำเพลินไปหน่อยแล้วกล้าละเพิ่งกลับมาจากที่ทำงานเหรอ”“ครับ พอดีวันนี้งานยุ่งนิดหน่อย พี่ณิชากินข้าวหรือยัง”“พี่กินแล้ว กล้าล่ะ”“ผมแวะกินร้านตามสั่งระหว่างทางมาแล้วครับ ปกติพี่ณิชานั่งทำงานที่นี่จนดึกแบบนี้บ่อยไหม” ที่ถามเพราะรู้สึกเป็นห่วงมากเพราะดึกขนาดนี้ร้านซักรีดกั
Last Updated : 2025-03-06รักร้อนอ้อนพี่สาว ตอนที่ 14 ตกใจ
เช้าวันพุธฉัตรกล้าตื่นนอนแต่เช้าเขาลงมารอพี่ณิชาตั้งแต่ยังไม่ เก้านาฬิกาพอถึงเวลานัดณิชาภาก็ลงมาจากหอพัก“กล้าลงมารอพี่นานแล้วใช่ไหม”“ผมลงมาก่อนหน้าพี่ไม่นานครับ เพิ่งเอารถมาจอดเมื่อกี้นี้เอง”“พี่ณิชากินอะไรหรือยัง”“ยังเลย”“เราหาอะไรกินก่อนไปดีไหมครับ”“ร้านแถวนี้ยังไม่ค่อยเปิดกันเรา มีร้านต้มเลือดหมูอยู่ในตลาดกินได้ไหม ”“ได้ครับไม่มีปัญหาพี่บอกทางผมก็แล้วกันนะ”ฉัตรกล้าเปิดประตูให้พี่ณิชาขึ้นไปนั่งบนรถเอสยูวีสีขาวเจ็ดที่นั่งยี่ห้อที่คนส่วนใหญ่นิยมใช้หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จแล้วชายหนุ่มก็ขับรถมุ่งหน้าสู่กรุงเทพโดยมีณิชาภานั่งอยู่ข้างๆ“ปกติพี่ต้องเข้าสำนักพิมพ์บ่อยไหมครับ” เขาเริ่มชวนคุยเมื่อขับรถออกมาถนนหลัก“ไม่นะ นานๆ ครั้งถึงจะเข้าแล้วกล้าล่ะ ตั้งแต่มาทำงานที่นี่เข้ากรุงเทพบ่อยไหม”“เพิ่งจะเข้าก็วันนี้แหละ ครับผมจะเข้าไปเคลียร์งานนิดหน่อยจากนั้นก็น่าจะอยู่ที่นครปฐมยาวเลย”“พี่ได้ข่าวมาว่าโครงการโรงเรียนเอกชนที่กำลังสร้างมีหลายอาคารเลยใช่ไหม แบบนี้คงใช้เวลานานมาก”“ระยะเวลาตามสัญญาก็สองปีครับพี่ แต่ผมคิดว่าน่าจะเสร็จก่อนสักประมาณหนึ่งเดือน” เขาประเมินแล้วว่าถ้าทุกอย่างเป็นไปต
Last Updated : 2025-03-06รักร้อนอ้อนพี่สาว ตอนที่ 15 ยินดีรับฟัง
เพราะรีบมาหาณิชาภาฉัตรกล้าเลยไม่ได้เอาเครื่องชงกาแฟมาชายหนุ่มเลยไปเลือกซื้อเครื่องใหม่โดยมีณิชาภาคอยช่วยเลือก“พี่ว่ารุ่นนี้ก็ดีเหมือนกันนะ ขนาดตัวเครื่องเล็กและใช้กับแคปซูลได้หลายขนาดเลยราคาก็ไม่สูงเท่าไหร่”“ผมก็สนใจเครื่องนี้อยู่เหมือนกันครับ ถ้างั้นตกลงผมเอาเครื่องนี้แล้วกัน ถ้าพี่จะไปชงกาแฟก็ไปในห้องผมเลยนะครับเดี๋ยวผมจะให้กุญแจบ้านอีกชุดหนึ่ง”“ที่ห้องพี่ก็มีพี่จะไปชงที่ห้องกล้าทำไมล่ะ”“นั่นสิครับผมลืมไปเลย”“นอกจากเครื่องชงกาแฟแล้วมีอะไรอีกไหม”“พี่ณิชาช่วยไปดูเครื่องซักผ้าหน่อยได้ไหม“ที่หอพักก็มีเครื่องซักผ้าหยอดเหรียญอยู่ข้างล่างแล้ว กล้าจะซื้ออีกทำไม”“ผมอยากได้เครื่องเล็กๆ กะทัดรัดหน่อยครับเอาไว้ปั่นชุดนอนกับชุดชั้นในแล้วก็พวกถุงเท้า ของพวกนี้ผมไม่ค่อยอยากใช้เครื่องปนกับคนอื่นจะส่งที่ร้านเกรงใจครับ”ณิชาภาเห็นด้วยกับความคิดของเขาเพราะเธอเองก็มีเครื่องซักผ้าเล็กๆ อยู่ตรงระเบียงเหมือนกัน“เดี๋ยวพี่ช่วยดูก็แล้วกันนะ ไม่รู้จะมีเครื่องเล็กอย่างที่กล้าต้องการหรือเปล่า”หลังจากเดินวนอยู่นานฉัตรกล้าได้เครื่องซักผ้าขนาดเล็กที่มีความจุเพียงสี่กิโลกรัมเท่านั้น เวลาเอาไปตั้งไว้ระเบีย
Last Updated : 2025-03-06
Latest chapter
รักร้อนอ้อนพี่สาว ตอนที่ 30 ตอนจบ
ณิชาภาพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลหนึ่งสัปดาห์จากนั้นเธอก็ออกมาพักฟื้นที่บ้านของฉัตรกล้า ระหว่างนี้บิดามารดาและน้องสาวของฉันกล้าก็ช่วยกันเตรียมงานแต่งงานไปด้วยพอถึงงานแต่งงานณิชาภาก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่มีความสุขมากๆ เพราะฉัตรกล้าชวนเพื่อนๆ ของเธอสมัยมัธยมและสมัยมหาวิทยาลัยอีกทั้งยังให้รถไปรับพนักงานที่หอพักกับร้านเสริมสวยมาร่วมแสดงความยินดีกับเธอด้วยชายหนุ่มจัดการทุกอย่างจนณิชาภาแทบไม่ต้องทำอะไรเลยในงานแต่งทุกคนต่างแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาวไม่มีใครพูดถึงดวงกินผัวให้ณิชาภาต้องรู้สึกไม่ดี อีกทั้งครอบครัวของฉัตรกล้าก็มีความหวังดีและยอมรับเธอมาเป็นสมาชิกในครอบครัวด้วยความเต็มใจ ณิชาภายิ้มอย่างมีความสุขเธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าตัวเองจะได้แต่งงานแบบนี้หลังจากแต่งงานแล้วฉันกล้าก็ทำให้ณิชาภาต้องประหลาดใจอีกอย่างเมื่อเขาซื้อบ้านและตกแต่งมันอย่างเรียบร้อยพร้อมให้เธอเข้าไปอยู่ แต่เขาไม่ได้ให้เธอย้ายออกจากหอพักเพราะรู้ว่าเธอผูกพันกับที่นั่น แต่ทุกครั้งที่จะไปค้างฉัตรกล้าก็จะขอตามไปด้วยเสมอหลังจากแต่งงานมาหนึ่งเดือนทุกอย่างก็เข้าที่ ตอนเช้าณิชาภาจะตื่นเช้ามาทำกับข้าวจากนั้นฉัตรกล้าก็จะไปท
รักร้อนอ้อนพี่สาว ตอนที่ 29 มันไม่ใช่อุบัติเหตุ
“สี่วันแล้วนะครับแม่เมื่อไหร่พี่ณิชาจะตื่น”“หมอก็บอกแล้วว่าต้องใช้เวลา กล้าอย่ากังวลไปเลยนะ”“จะไม่ให้ผมกังวลได้ยังไงล่ะครับแม่ คนที่นอนอยู่โรงพยาบาลควรเป็นผมมากกว่า”“กล้าก็คิดว่าเรื่องนี้มันเกี่ยวกับดวงไหม”“ไม่เลยครับแม่ ถ้าพี่น่ะณิชามีดวงแบบนั้นจริงๆ คนที่เจ็บก็น่าจะเป็นผมไม่ใช่เธอ”“แล้วตำรวจว่ายังไงบ้าง” คุณวุฒิศักดิ์ถามลูกชาย“เช็กจากจ้องกล้องวงจรปิดแล้วครับ มีคนแอบตัดสายเบรกรถผมจริงๆ ตั้งแต่ตอนที่เราอยู่ร้านอาหาร”“จับได้หรือยังล่ะ”“ตำรวจกำลังตามจับตัวอยู่ ส่วนเรื่องที่ไซต์งานมีปัญหาก็เป็นการสร้างสถานการณ์ เพชรสอบสวนหัวหน้าวิศวกรแล้วเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไร ส่วนหัวหน้าคนงานตอนนี้เราก็ยังตามตัวไม่เจอผมว่าก็น่าจะเป็นเขานั่นแหละที่ทำเรื่องแบบนี้”“กล้าไปขัดแข้งขัดขาใครหรือเปล่าทำไมพวกเขาถึงอยากจะทำร้าย”“ผมว่าน่าจะเป็นเรื่องที่เราประมูลโครงการใหญ่นี้ได้ บางทีเจ้าถิ่นก็อาจจะไม่ชอบก็ได้”“ไม่ชอบแล้วยังไง แล้วก็งานนี้เขาเปิดให้คนประมูลทั่วประเทศเขาไม่มีความสามารถ เขาประมูลไม่ได้เองแต่มาทำร้ายกันถ้าตำรวจจับได้ต้องดำเนินคดีให้หนักเลย เล่นไม่ซื่อแบบนี้พ่อไม่เห็นด้วย ระหว่างนี้กล้าก
รักร้อนอ้อนพี่สาว ตอนที่ 28 หรือดวงกินผัวมันจะจริง
ณิชาภาสวมเดรสสีฟ้าอ่อนความยาวคลุมเข่าใบหน้าแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอ่อนๆ ผมที่เคยปล่อยก็รวบเป็นมวลสวยทำให้ฉัตรกล้านึกถึงวันแรกที่เขาเห็นเธอเมื่อสิบเอ็ดปีก่อน วันใจเต้นแรงมาก และวันนี้เธอก็ยังทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงเหมือนวันนั้นไม่มีผิด“พี่ณิชาของผมสวยมากเลย สวยจริงๆ นะ”“กล้าก็ชมพี่แบบนี้ตลอดจนพี่จะตัวลอยแล้ว”“ก็พี่ก็พี่สวยจริงๆ ผ่านมาสิบกว่ากว่าปีแต่พี่ณิชาก็ยังสวยและผมว่าตอนนี้พี่สวยมากขึ้นด้วยนะ”“ที่บอกรักพี่บ่อยๆ เพราะความสวยเหรอ”“ตอนแรกผมตกหลุมรักพี่เพราะความสวย แต่พอได้อยู่ใกล้ก็รู้สึกว่าพี่เป็นผู้หญิงที่จิตใจดีคนหนึ่งผมอยู่กับพี่ผมมีความสบายใจมากๆ เลยนะเหมือนเป็นที่เหมือนเป็นเซฟโซนของผมเลย”“กล้าก็เป็นเซฟโซนของพี่เหมือนกัน พี่ไม่เคยเปิดใจพูดคุยอะไรกับใครได้ทุกเรื่องเหมือนกล้ามาก่อน”“ถ้าหากวันนั้นผมกล้ามากกว่านี้ผมคงจะเข้าไปจีบพี่ตั้งแต่ตอนนั้น”“แล้วทำไมถึงไม่ไปจีบล่ะ บางทีถ้ากล้าไปจีบตอนนั้นเราอาจจะได้คบกันก็ได้นะ”“ก็ตอนนั้นพี่ณิชามีแฟนอยู่แล้ว อีกอย่างหน้าตาผมมันก็ดูไม่ได้เลย หัวเกียนผอมสูงแถมยังดัดฟัน อีกผู้หญิงที่ไหนเขาจะชอบล่ะ”“แต่ตอนนี้กล้าของพี่หล่อมากๆ เลยนะไม่รู
รักร้อนอ้อนพี่สาว ตอนที่ 27 ทุกอย่างมันเร็วไปหมด
กลับมาถึงคอนโดมิเนียมฉัตรกล้าก็แทบจะกระโจนเข้าใส่ณิชาภาเขาไม่ปล่อยเวลาผ่านไปอย่างไรค่า กว่าจะยอมให้ณิชาภาได้นอนพักก็ผ่านไปแล้วหลายชั่วโมงณิชาภาเหนื่อยจน ไม่มีแรงจะลุกไปเข้าห้องน้ำฉัตรกล้าต้องเอาผ้าเช็ดตัวมาเช็ดเพื่อให้หญิงสาวนอนหลับอย่างสบาย“ผมรักพี่ณิชานะครับรักมาก พี่ว่าครอบครัวผมเป็นยังไงบ้างโอเคไหม”“พ่อกับแม่ของกล้าดูใจดี ส่วนพี่และน้องของกล้าก็เป็นกันเองมากพี่ไม่คิดเลยว่ากล้าจะมีครอบครัวใหญ่ขนาดนี้ ที่ผ่านมากล้าไม่เคยเล่าให้พี่ฟังเลยว่ากล้าเป็นใครมาจากไหน พี่รู้แค่กล้าเป็นวิศวกรเท่านั้น”“ผมจะเป็นใครมาจากไหนมันก็ไม่สำคัญหรอก เพราะยังไงผมก็คือเด็กดีของพี่”“ขอบคุณนะกล้าที่รับพี่เข้ามาในชีวิต”“ในเมื่อพี่เข้ามาในชีวิตของผมแล้วผมก็ไม่ยอมให้พี่ก้าวออกไปอย่างแน่นอน” ฉัตรกล้ากระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นก่อนจะหลับไปด้วยความเหนื่อยทั้งสองคนตื่นนอนในเวลาเกือบเที่ยงของวันพุธ จากนั้นก็ไปเดินห้างสรรพสินค้าด้วยกันฉัตรกล้าพาคนรักไปช้อปปิ้งแต่หญิงสาวก็ไม่ยอมให้เขาเป็นคนจ่ายเงินให้“ทำไมล่ะพี่”“แต่พี่ก็มีเงินของพี่ กล้าไม่เห็นจะต้องซื้อให้พี่เลย”“พี่ทำให้ผมรู้สึกนอยด์ยังไงก็ไม่รู้”“จะนอยด์อะไร
รักร้อนอ้อนพี่สาว ตอนที่ 26 อบอุ่น
ฉัตรกล้าโทรศัพท์มาหาณิชาภาในเวลาห้าโมงเย็นของวันอังคารขณะที่เขากำลังขับรถออกจากไซต์งานก่อสร้าง“กล้ามีอะไรหรือเปล่าหรือจะให้พี่ซื้อกับข้าวไว้รอใช่ไหม”“ผมว่าเย็นนี้เราเข้ากรุงเทพกันเลยไหม”“ทำไมรีบร้อนจังล่ะ มีอะไรหรือเปล่า ตอนแรกเราคุยกันไว้ว่าจะไปเช้าวันพุธไม่ใช่เหรอ”“พอดีน้องสาวผมจะไปเที่ยววันพุธเช้าครับ เธอก็เลยอยากเจอพี่ณิชาก่อน พี่ณิชาเก็บของทันไหมอีกประมาณยี่สิบนาทีผมก็น่าจะถึงร้านทำผมแล้ว”“เราจะไปค้างที่นั่นกี่คืนล่ะกล้า” ณิชาภาถามเพื่อนที่เธอจะได้เตรียมชุดไปให้พอดี“พี่เตรียมชุดไปสำหรับสองคืนก็พอครับ เพราะวันพฤหัสตอนบ่ายผมมีงานต้องคุยกับหัวหน้าวิศวกร”“ถ้ากล้ามาถึงก่อนก็รออยู่ด้านล่างนะพี่ขอเวลาเก็บของนิดเดียว”“ผมเองก็มีของที่จะต้องเอาเหมือนกันครับ ถ้าพี่จัดของเสร็จก่อนผมก็รออยู่ที่ร้านทำผมนะครับ”ณิชาภารู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากที่วันนี้ลูกค้าในร้านไม่เยอะเท่าไหร่เธอจึงอนุญาตให้พี่แมวกับอ้อกลับไปก่อน หญิงสาวจัดการปิดร้านเรียบร้อยแล้วก็ขึ้นไปเก็บของใช้ลงกระเป๋าใบเล็กก่อนจะเดินลงมารอฉัตรกล้าด้านล่างอีกครั้งรอไม่นานชายหนุ่มก็ขับรถมาจอดหน้าหอพักเขายิ้มให้เธอก่อนจะวิ่งหายขึ้นไปบ
รักร้อนอ้อนพี่สาว ตอนที่ 25 แบบนี้มันอึดอัด
ณิชาภากำลังหลับสบายแต่ก็รู้สึกว่าเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังไต่อยู่บนตัวหญิงสาวพยายามขยับหนีแต่สัมผัสนั้นเพิ่มมากขึ้นเธอลืมตาตื่นเราก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าตอนนี้ร่างกายของตนเองนั้นเปลือยเปล่า ฉัตรกล้ากำลังใช้ปากร้อนดูดกลืนเม็ดเชอร์รี่เข้าปากราวกับคนอดอยากทั้งที่เมื่อคืนก็ดูดกินไปจนหนำใจแล้ว“อื้อ...กล้า”“ผมขอโทษที่ทำพี่ตื่น ขออีกรอบนะ”ณิชาภาไม่รู้จะตอบเขายังไง เพราะปากของเขาที่มันปรนเปรออยู่บนหน้าอกของเธอก็กระตุ้นให้หญิงสาวรู้สึกเสียวซ่าน เธอกัดริมฝีปากแน่นเพราะกลัวเสียงครางจะเล็ดลอดออกไปให้กับผู้เข้าพักได้ยิน ฉัตรกล้าเองก็เหมือนจะรู้ใจเขาผละปากร้อนออกจากเต้าอวบก่อนจะประกบจูบซับเสียงครางหวานของคนรัก เรียวลิ้นเกี่ยวกระหวัดมือร้อนฟอนเฟ้นอกอิ่มกายสาวร้อนรุ่มมากขึ้นการแอบทำอะไรแบบนี้มันเพิ่มความตื่นเต้นได้เป็นอย่างดี ชายหนุ่มผละจูบออกเขามองหน้าคนรักด้วยสายตาหื่นกระหาย“ผมรักพี่นะ ผมไม่เคยมีความต้องการใครมากมายแบบนี้มาก่อน พี่รู้สึกเหมือนกันใช่ไหม”เธอยิ้มอายๆ เธอเองก็คงไม่ต่างจากเขาเท่าไหร่ แค่สัมผัสจากมือร้อน เสียงอ้อนที่กระซิบแผ่วเบาของเขามันก็ทำให้หญิงสาวพร้อมที่จะกระโจนลงกองเพลิงตัณหา
รักร้อนอ้อนพี่สาว ตอนที่ 24 โอกาสทอง nc
หลังจากมีบทรักเร่าร้อนในตู้คอนเทนเนอร์ไปเมื่อสองคืนก่อนฉัตรกล้าก็รู้สึกว่าร่างกายของเขามันยังปลดปล่อยไม่หมด เขาอยากนอนกับเธออีกแต่ก็กลัวเสียงจะดังทำให้คนข้างห้องรู้และจะมองณิชาภาไม่ค่อยดีฉัตรกล้ามองนาฬิกาที่ผนังตอนนี้มันเป็นเวลาห้าทุ่มกว่าแล้วแต่เขาก็ยังคงคิดถึงณิชาภาและนอนไม่หลับ ชายหนุ่มเดินออกมาจากนอกห้องและลังเลว่าจะไปเคาะประตูห้องหญิงสาวดีหรือเปล่าแต่เดินมายังไม่ถึงประตูห้องข้างๆ ของณิชาภาก็เปิดขึ้นหญิงสาวคนนั้นยิ้มให้ฉัตรกล้าก็ยิ้มตอบและกล่าวทักทายเพราะเคยเห็นหน้ากันมาหลายครั้ง“เวรดึกเหรอครับพี่” เขารู้เธอคนนี้ทำงานเป็นพยาบาลและการออกจากห้องเวลานี้ก็คงไปทำงานเวรดึกแน่ๆ“ค่ะช่วงนี้พี่เวรดึกติดติดกันหลายคืนเลย น้องยังไม่นอนอีกเหรอคะ”“นอนไม่ค่อยหลับครับ”“คนไม่ทำงานนอนไม่หลับแต่คนต้องไปทำงานอย่างพี่นี่แย่เลยค่ะง่วงแล้วง่วงอีก”“ขึ้นเวรดึกติดๆ กันหลายคืนไม่เหนื่อยแย่เหรอครับ”“เหนื่อยก็ต้องทนค่ะ ขึ้นอีกสองคืนพี่ก็ได้หยุดแล้ว พี่ไปก่อนนะ”เมื่อพี่พยาบาลเดินออกไปแล้วฉัตรกล้าก็กลับมาที่ห้องของตัวเองและปิดไฟนอน ตอนนี้มันเป็นเวลาดึกมากแต่ก็เสียงเพลงจากงานที่จัดในตลาดก็ยิ่งดังมากขึ้น
รักร้อนอ้อนพี่สาว ตอนที่ 23 หิวข้าว
ผ่านมาหนึ่งสัปดาห์แล้วที่ฉัตรกล้าและณิชาภามีความสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้ง ไม่มีใครสงสัยเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างคนทั้งสองคนเพราะฉัตรกล้าก็ออกไปทำงานตามปกติและกลับมาจนมืดค่ำขณะที่ณิชาภาก็เปิดร้านทำผมแต่ระหว่างพักเธอและเขาก็มักจะ ไลน์หากันอยู่ตลอดชายหนุ่มไม่มีโอกาสใกล้ชิดหญิงสาวเลยเพราะรู้ว่าณิชาภากลัวคนอื่นจะเห็น เนื่องจากบริเวณหน้าห้องของเธอมีกล้องวงจรปิดอยู่และบางครั้งพนักงานก็มาจะย้อนดูกล้องวงจรปิดอยู่บ่อย ชายหนุ่มไม่อยากให้ใครว่าเขาเข้าไปในห้องของหญิงสาวไม่ใช่เพราะกลัวคนอื่นจะรู้นะแต่เพราะกลัวณิชาภาจะเสียหายและโกรธที่ไม่ยอมเก็บเรื่องนี้เป็นความลับอย่างที่ตกลงกันไว้หลังจากปิดร้านแล้วณิชาภาก็นั่งรอฉัตรกล้าอยู่ในร้านทำผมอย่างเดิม ขณะที่เธอแปลหนังสือนิยายอยู่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น“ว่าไงกล้ามีอะไรหรือเปล่า”“พี่ณิชาหิวหรือยัง”“ยังเลยเมื่อตอนบ่ายพี่กินขนมไปเยอะแล้วกล้าล่ะ ยังไม่เลิกงานอีกเหรอ”“งานผมยุ่งนิดหน่อยตอนนี้หิวมากเลยพี่ณิชาช่วยซื้ออะไรมาให้กินหน่อยได้ไหม”“จะให้พี่ไปหาที่ไซต์งานเหรอ”“ได้ไหมครับ งานของผมกำลังต่อเนื่องไม่อยากออกไปกินข้าวตอนนี้”“ส่งพิกัดให้พี่ด้วย กล้าอยากจะกิ
รักร้อนอ้อนพี่สาว ตอนที่ 22 หลงสวาทเด็ก
ณิชาภายอมรับแล้วว่าตอนนี้เธอกำลังหลงฉัตรกล้าอย่างถอนตัวไม่ขึ้น ไม่รู้หรอกว่าเขาจะเห็นเธอเป็นแค่ของเล่นของตายหรือของบรรเทาความใคร่ชั่วคราวหรือเปล่า แต่สำหรับเธอแล้วยอมรับเลยว่าไม่เคยรู้สึกหลงใหลและพิศวาสในเรื่องบนเตียงแบบนี้มาก่อนเมื่อเสียงแหบพร่าและสายตาอ้อนวอนร้องขอหญิงสาวก็ใจอ่อนทุกครั้ง กว่าเขาจะยอมแต่งตัวออกจากคอนโดก็เป็นเวลาเกือบ ห้าโมงเย็น“กล้าแวะร้านขายยาให้พี่หน่อยได้ไหม”“พี่เป็นอะไรไม่สบายหรือเปล่า”“พี่อยากซื้อยาคุมฉุกเฉินมากิน”“ทำไมต้องกิน”“ทำไมถามแบบนั้นล่ะ กล้าปล่อยในตัวพี่จนไม่รู้เท่าไหร่ถ้าพี่ไม่กินแล้วคิดไว้ผลที่ตามมามันจะเป็นยังไง”“ผมยินดีรับผิดชอบ ผมว่ามันคงดีมากๆ เลยถ้าจะมีณิชาภาตัวน้อยๆ มาอยู่ใกล้ๆ ทำให้ชีวิตของเราสองคนสมบูรณ์ขึ้น”“กล้าเรานอนด้วยกันวันแรกเองนะ ทำไมคิดไปไกลแบบนั้น”“หรือพี่คิดจะไม่จริงจังกับผมล่ะ มีผู้หญิงที่ไหนบ้างที่เขาคิดแบบนี้”“ก็มีพี่นี่ไง พี่บอกกล่าวแล้วว่าสถานะระหว่างเราบอกใครไม่ได้พี่ยังไม่อยากให้คนอื่นรับรู้ บางทีการแอบคบกันแบบนี้มันอาจจะเป็นการแก้เคล็ดเรื่องที่พี่ถูกกล่าวหาก็ได้นะ”“ถ้าผมเป็นผู้หญิงผมก็คงมีเป็นเมียเก็บของ พี่แต่ผมเ
