เบียร์หยุดชั่วครู่เหมือนลังเลที่จะพูดต่อ เนยมองเขาด้วยสายตาที่บ่งบอกถึงความเข้าใจ ก่อนที่เบียร์จะตัดสินใจพูดต่อ “จนกระทั่งวันนี้...ที่ฉันเพิ่งรู้ว่ามันคือหัวหน้าแก๊งเรดสปาร์ค”เนยเงียบไม่พูดอะไร สายตาจับจ้องที่เบียร์อย่างนิ่งสงบ ราวกับกำลังพยายามอ่านความคิดและความรู้สึกของเขาเบียร์นิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อ“ส่วนมะปราง... เธอเป็นแค่น้องสาวเท่านั้น” เขาพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น จ้องลึกเข้ามาในดวงตาของเนย“ใช่เหรอ?” ริมฝีปากบางของเนยคลี่ยิ้มเจ้าเล่ห์ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความหยอกล้อและท้าทาย“ใช่สิ ตอนนี้ในใจฉัน...ไม่เหลือที่ให้ใครนอกจากเธอ” เบียร์ยิ้มมุมปากอย่างมั่นใจ ก่อนจะโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ รั้งท้ายทอยของเธอเข้ามาใกล้กว่าเดิม ริมฝีปากของเขาบดเบาๆ บนริมฝีปากของเนย จูบนี้เต็มไปด้วยความรู้สึกอบอุ่นและลึกซึ้ง แฝงด้วยความหมายที่เขาไม่ต้องพูดออกมาเนยยกแขนโอบรอบคอเบียร์ ตอบรับจูบของเขาอย่างเต็มใจ เขากดริมฝีปากแนบลึกขึ้น ลิ้นของเขาไล้ผ่านภายในปากเธอ ก่อนจะพัวพันกับลิ้นของเธอ จังหวะการจูบของทั้งคู่สอดประสานกันอย่างลงตัว ความรุนแรงและเร่าร้อนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนเนยหายใจแทบไม่ทัน แต่เธอก็ไม
“อย่าคิดว่าฉันจะให้เธอพักนะ” เบียร์กระซิบเสียงกระเส่า สายตาเต็มไปด้วยแรงปรารถนา เขามองเธออย่างเร่าร้อน ก่อนจะก้มลงจูบเธออย่างดุดัน ริมฝีปากของเขาบดขยี้ริมฝีปากของเธอจนเธอสะท้านไปทั้งร่าง“อื๊อ” เนยยังไม่ทันตั้งตัว รับจูบที่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาอันร้อนแรงและลึกซึ้งจนทำให้เธอหายใจติดขัด ลิ้นของเขาสอดแทรกเข้ามาในปากของเธออย่างรวดเร็ว เธอตอบสนองด้วยความเร่าร้อน จนร่างกายของทั้งสองแนบชิดกันมากขึ้น มือของเขาเริ่มลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของเธอ ขณะที่ริมฝีปากของเขายังคงจูบอย่างดูดดื่มและเต็มไปด้วยความเร่าร้อนเสียงหายใจของเธอเริ่มถี่ขึ้น เมื่อมือของเขาสัมผัสส่วนล่างของเธอเบาๆ ปลุกเร้าความต้องการที่เพิ่มมากขึ้น“พร้อมมั้ย?” เขากระซิบเบาๆ ขณะหยิบถุงยางอนามัยจากลิ้นชัก ใช้ปากฉีกซองออกอย่างชำนาญ ก่อนสวมถุงยางอย่างรวดเร็ว เขาจับเธอไว้แน่น แล้วเริ่มต้นด้วยความร้อนแรงที่ทำให้ทุกสัมผัสเต็มไปด้วยแรงปรารถนา“อึ๊...เบาหน่อย..” เนยกัดริมฝีปากแน่น ทุกครั้งเธอยังไม่ชินกับความคับแน่นที่รู้สึกด้านล่าง“อืม...เบาแล้ว..” เบียร์พึมพำ ขณะสอดตัวเข้าไปในตัวเธออย่างช้าๆ ความอุ่นจากเขาทำให้เธอครางเบาๆ ร่างกายของเธอตอบสนอง
เบียร์นอนกอดเนยอยู่บนเตียง หลังจากผ่านกิจกรรมอันเร่าร้อนเมื่อคืนที่ยาวนาน เสียงโทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้นเรื่อยๆ ขัดจังหวะการพักผ่อน“ฮัลโหล?” เบียร์พูดด้วยน้ำเสียงงัวเงีย ขณะที่เนยขยับตัวเล็กน้อย แต่ยังไม่ยอมตื่นเต็มที่“นายยังไม่ตื่นอีกเหรอ?” เสียงปลายสายยั่วเย้า ทำให้เบียร์ถอนหายใจยาว“เช้าๆ แบบนี้ ผมยังไม่อยากได้ยินเสียงคุณเลยนะ” เขาพึมพำอย่างหงุดหงิด“สายขนาดนี้แล้ว เมื่อคืนดึกรึไง?” ปลายสายยังคงล้อเลียนไม่เลิก“ไม่เชิงดึกนะ...เช้าต่างหาก” เบียร์ยิ้มมุมปาก พลางมองเนยที่นอนเคียงข้าง“ไม่ต้องมาอวดเลย” เสียงจากปลายสายสวนกลับทันควัน“มีอะไรก็ว่ามา” เบียร์ตัดบทอย่างตรงไปตรงมา“เข้ามาคุยเรื่องหัวหน้าแก๊งเรดสปาร์คหน่อย ถ้าสะดวก” ปลายสายบอกจุดประสงค์“ตอนเย็นแล้วกัน” เบียร์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม พลางวางสายไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะหันกลับมามองเนยที่ยังคงนอนหลับอยู่ในอ้อมกอดของเขา“ใครโทรมา...อีตาสูทดำเหรอ?” เนยถามเสียงเบา ทั้งๆ ที่ยังหลับตาอยู่“หืม?...ตื่นแล้วไม่บอกเหรอ?” เบียร์ยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะก้มลงใช้จมูกซุกไซร้ไปตามลำคอขาวของเธอ“ฮื้อ...พอได้แล้ว” เนยหัวเราะคิกคัก พยายามเบี่ยงหน
ระหว่างที่เนยกำลังนั่งรอเบียร์อยู่ในห้องประชุม มิสเตอร์พีก็เดินถือกาแฟเข้ามาพร้อมกับส่งให้เนย ก่อนจะเอ่ยขึ้น“ไม่เจอกันนานเลย...สวยขึ้นเยอะเลยนะ” มิสเตอร์พีพูดด้วยน้ำเสียงหยอกเย้า รอยยิ้มมุมปากที่บ่งบอกถึงความล้อเลียนอย่างชัดเจนเนยหันมามองเขา ก่อนจะเลิกคิ้วเล็กน้อย “พี่ยังปากหวานเหมือนเดิมนะ”“ฉันพูดความจริงนี่” มิสเตอร์พียักไหล่ พลางจ้องมองเธอด้วยสายตาวาววับ “จำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่เจอกัน เธอยังเป็นสาวน้อยอยู่เลย แต่ตอนนี้...กลายเป็นสาวเต็มตัวแล้ว”เนยหัวเราะเบาๆ ก่อนจะหันไปจิบกาแฟ “แล้วไง? พี่คิดจะจีบฉันเหรอ?”“โห...อย่าพูดแบบนั้นสิ ฉันไม่อยากโดนหมอนั่นฆ่าหรอก” มิสเตอร์พีตอบพลางหัวเราะในลำคอ แต่แววตาของเขายังคงมองเนยด้วยความชื่นชมเนยยิ้มมุมปาก ก่อนจะเอนตัวเข้ามาใกล้มิสเตอร์พีเล็กน้อย ดวงตาของเธอฉายแววซุกซน “อ้าวเหรอ...แล้วถ้าฉันบอกว่า พี่มีโอกาสล่ะ?”มิสเตอร์พีชะงักเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ เขายิ้มกว้างขึ้น แต่ยังคงรักษาท่าทีไว้ “เธอนี่มันร้ายเหมือนเดิมนะ...คิดจะยั่วให้ฉันลำบากใจเหรอ?”เนยหัวเราะเบาๆ พลางโน้มตัวเข้ามาใกล้เขาอีกนิด “ก็ถ้าพี่กลัวเบียร์ขนาดนั้น ฉันคงทำอะไร
เบียร์นั่งลงหน้าจอคอมพิวเตอร์ของมิสเตอร์พี ท่ามกลางแสงไฟจากหน้าจอที่สว่างเพียงแสงเดียวในห้อง มันสะท้อนกับใบหน้าของเขาที่มีความมุ่งมั่นในทุกการเคลื่อนไหว เบียร์เริ่มพิมพ์คำสั่งลงบนแป้นพิมพ์อย่างรวดเร็ว เสียงคลิกแป้นพิมพ์ดังต่อเนื่อง ไม่หยุดหย่อน“ผมจะเริ่มจากการเจาะเข้าฐานข้อมูลที่พวกมันใช้เก็บบัญชีเงินฝากก่อน” เบียร์อธิบายให้มิสเตอร์พีฟัง ขณะที่เขาเปิดโปรแกรมแฮกเกอร์ขั้นสูงเนยกับมิสเตอร์พียืนอยู่ข้างหลังเขา มองดูหน้าจอที่เต็มไปด้วยรหัสและตัวเลขเคลื่อนไหวไปมา ข้อมูลต่างๆ เริ่มปรากฏขึ้นทีละน้อย“เริ่มจากหาช่องโหว่ในระบบของพวกมันก่อน” เบียร์พูดเสียงนิ่ง ขณะที่พิมพ์คำสั่งเข้าไปในคอมพิวเตอร์ เขาใช้วิธีที่เรียกว่า brute-force attack ซึ่งเป็นการลองรหัสผ่านหลายๆ ชุดไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเจอรหัสที่ถูกต้อง การทำแบบนี้ทำให้ระบบรักษาความปลอดภัยของแก๊งเรดสปาร์คทำงานหนักเกินไป จนเกิดช่องโหว่ที่เขาจะสามารถเจาะเข้าไปได้"พอระบบมันทำงานไม่ไหว ช่องโหว่ก็โผล่มา" เบียร์พูดพลางเร่งมือให้เร็วขึ้น“พวกมันใช้ระบบป้องกันระดับสูง เหมือนพวกธนาคารเลย แต่ก็ยังมีช่องโหว่จากการเชื่อมต่อหลายๆ อุปกรณ์” เบียร์พึมพำกับตัว
สัปดาห์ของการทำงานเริ่มต้นใหม่ เนยนั่งหน้าเครียดอยู่ที่โต๊ะทำงาน สายตาจ้องจอคอมพิวเตอร์ที่ค้างเป็นหน้าจอฟ้าอีกครั้ง เธอถอนหายใจยาวจนเหมือนจะหมดแรง “โอย เบื่อจะแย่แล้ว คอมรวนไม่เลิก” เธอบ่นพึมพำกับตัวเอง“บ่นอะไรแต่เช้า” เสียงทักคุ้นเคยของเบียร์ดังขึ้นจากด้านหลัง เนยเงยหน้ามองเขา พลางพ่นลมออกจมูก “ก็จอมันค้างอีกแล้วสิ เป็นรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้”เบียร์หัวเราะเบา ๆ ขำกับท่าทางของเธอ ก่อนจะเดินเข้ามาดูใกล้ๆ “เดี๋ยวฉันดูให้” เขาว่าพลางจับไหล่เธอเบาๆ เหมือนจะดึงให้เธอลุกขึ้นเนยหันไปมองเขา แอบยิ้มในใจแต่ก็แกล้งทำหน้ามุ่ย“นายดูให้ฉันมากี่รอบแล้ว มันก็ยังพังอยู่ดีนั่นแหละ” เธอบ่นด้วยน้ำเสียงที่แฝงความหงุดหงิดเบียร์ยักไหล่ก่อนยิ้มกวนๆ “งั้นเย็นนี้ไปซื้อแล็ปทอปกันเลยมั้ยล่ะ จบปัญหาคอมรวนซะทีไง”เนยเลิกคิ้วขึ้น “หืม? จริงเหรอ?”“จริงดิ” เบียร์หันมายิ้ม “จะได้แก้ปัญหานี่ให้จบๆ ไปซะที”เนยครุ่นคิดสักพัก ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ “อืม...ก็ดีนะ แต่ฉันต้องไปบอกพี่เหมยก่อน”เธอลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินไปหาพี่เหมยที่ห้องทำงาน ขณะที่ในใจรู้สึกโล่งขึ้นเล็กน้อย อย่างน้อยเย็นนี้เธอก็จะได้แล็ปทอปเครื่องใหม่ ท
ยามเย็นหลังเลิกงาน อากาศเย็นสบาย เนยกับเบียร์เดินเคียงข้างกันเข้าไปในห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ เนยยังคงบ่นเรื่องคอมพิวเตอร์เก่าของเธอที่ค้างบ่อยจนทำงานลำบาก ขณะที่เบียร์ก็ฟังไปพลางยิ้มขำกับความหงุดหงิดของเธอ“ฉันยังไม่อยากเชื่อเลยว่าจะได้แล็ปทอปใหม่จริงๆ” เนยพูดพลางมองรอบๆ อย่างตื่นเต้น“วันนี้เราจัดเต็มเลยไง” เบียร์ตอบพร้อมรอยยิ้มกว้าง สายตาเขามองตรงไปยังร้านขายแล็ปทอปที่อยู่ข้างหน้า “แล้วคิดไว้หรือยังว่าจะเอารุ่นไหน?”“ยังเลย นายเลือกให้ทีดิ” เนยหันไปยิ้มอ้อน ยักคิ้วให้เขาอย่างท้าทาย “นายเก่งเรื่องพวกนี้กว่าฉันเยอะ”“หืม...แบบนี้คืนนี้ต้องมีรางวัลนะ” เบียร์ยิ้มมุมปากเล็ก ๆ อย่างเจ้าเล่ห์ แววตาวิบวับ“ลามกตลอด...” เนยแกล้งบ่นเบาๆ พลางกลอกตาเบียร์หัวเราะเบาๆ ก่อนจะสวนกลับอย่างรวดเร็ว “กับเธอคนเดียวแหล่ะ”เนยส่ายหัวอย่างอ่อนใจ แต่ก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ ทั้งคู่เดินเข้าไปในร้านขายอุปกรณ์ไอที ซึ่งตกแต่งด้วยไฟสีขาวสว่าง ทันสมัยและสะอาดตา เนยเดินดูแล็ปทอปบนชั้นวางอย่างสนใจ แต่ก็ยังลังเลว่าจะเลือกเครื่องไหนดี“ตัวนี้เป็นไง?” เบียร์ชี้ไปที่แล็ปทอปเครื่องหนึ่ง “เบา สเปกดี เหมาะกับงานเธอ”เนยมอง
ในห้องลับใต้ดินที่ซ่อนอยู่หลังผนังของอาคารร้างย่านชานเมือง สมาชิกระดับสูงของแก๊ง ไวท์สตาร์ (White Star) นั่งล้อมวงกันรอบโต๊ะยาว แสงไฟสลัวๆ ส่องผ่านโคมไฟบนเพดาน เผยให้เห็นใบหน้าของแต่ละคนอย่างชัดเจน บนโต๊ะมีแล็ปทอปหลายเครื่องเปิดทิ้งไว้ ข้าง ๆ มีแฟ้มเอกสารที่รวบรวมข้อมูลของเหยื่อรายใหม่อเล็กซานเดอร์ "อเล็กซ์" ไรส์ตัน หัวหน้าแก๊งนั่งอยู่ที่หัวโต๊ะ เขาเป็นชายหนุ่มชาวอังกฤษ ผิวขาว หน้าตาดูดี มีความนิ่งและสุขุม แต่ภายใต้ใบหน้าหล่อเหลานั้นแฝงไปด้วยความโหดเหี้ยม เขามองไปยังแฟ้มในมืออย่างพินิจ ก่อนจะวางมันลงกลางโต๊ะ ภาพของเหยื่อคนล่าสุดปรากฏอยู่บนปก“รายต่อไปคือผู้หญิงคนนี้” อเล็กซ์พูดเสียงเย็น พร้อมกับชี้ไปที่รูปของสกายลาร์ (Skylar) เจค วอล์ช ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา ผมบลอนด์ ยิ้มเล็กๆ อย่างเจ้าเล่ห์ในขณะที่หยิบแฟ้มขึ้นมาดู “สกายลาร์ วัยทำงาน ฐานะมั่นคง เป็นคนที่อารมณ์อ่อนไหว...เธอคนนี้เป็นเป้าหมายที่สมบูรณ์แบบ” เขาพูดพลางเหลือบมองอเล็กซ์ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจ เจคคือคนที่เชี่ยวชาญในการใช้เสน่ห์ลวงเหยื่อ เขาคือมือชั้นหนึ่งในการสร้างโปรไฟล์ปลอมอเล็กซ์พยักหน้า ก่อนจะวางแผนการอย่างละ