Share
ตอนที่ 42
Related chapter
รักร้อน ออนไลน์ ตอนที่ 43
ทุกคนรีบออกจากผับอย่างรวดเร็ว เบียร์ที่ประคองร่างของเนยไว้ในอ้อมแขน รีบหันไปบอกแพรเสียงจริงจัง“ฉันดูแลเนยเอง พวกเธอรีบกลับบ้านก่อน แล้วหาน้ำให้เจี๊ยบดื่มเยอะๆ จะช่วยลดฤทธิ์ยาได้” เบียร์กำชับ พลางหันไปมองเจี๊ยบที่อยู่ในอ้อมกอดของบี“ฝากนายจัดการพวกเธอต่อนะบี ฉันต้องรีบพาเนยไปที่ปลอดภัยก่อน” เบียร์พูดด้วยความเร่งรีบ ขณะที่เนยเริ่มมีอาการควบคุมตัวเองไม่ได้มากขึ้นบีพยักหน้ารับคำ “ไม่ต้องห่วง ฉันจัดการเอง”“ขอบใจมาก” เบียร์ตบบ่าบีเบาๆ ก่อนจะเร่งพาเนยขึ้นแท็กซี่เบียร์พยุงร่างของเนยที่เริ่มอ่อนแรงขึ้นมานั่งในรถแท็กซี่ ขณะที่เธอพยายามข่มใจ ควบคุมความรู้สึกที่ปั่นป่วนจากฤทธิ์ยา ยูโฟเรีย-เอ็กซ์ ที่ค่อยๆ ออกฤทธิ์เต็มที่“นาย...กำลัง...จะพาฉัน...ไปไหน” เนยพึมพำ น้ำเสียงเครือเบา ขณะที่พยายามไม่ให้ความรู้สึกนั้นเข้าครอบงำ“ไปคอนโดของฉัน” เบียร์ตอบด้วยน้ำเสียงมั่นคง จับมือเธอไว้แน่น ปลอบโยนเธอในความมืดมิดภายในรถที่กำลังแล่นไปเนยนั่งพิงไหล่เขา หายใจหนักขึ้นเรื่อยๆ รู้สึกได้ว่าร่างกายของตัวเองไม่ตอบสนองต่อความคิดอีกต่อไป ความร้อนที่แผ่กระจายไปทั่วร่างทำให้เธอเริ่มสั่น เบียร์จับมือเธอไว้แน่นขึ้น“ไ
รักร้อน ออนไลน์ ตอนที่ 44
เนยสบตาเบียร์ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความทรมานและสับสน แต่ก่อนที่เธอจะพูดอะไร เบียร์ก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ริมฝีปากของเขาประกบลงบนริมฝีปากของเธออย่างรวดเร็ว ความอบอุ่นและนุ่มนวลของเขาทำให้เธอสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็ไม่ทันที่จะขัดขืนเบียร์รู้ว่าเขาต้องช่วยเธอให้พ้นจากอาการที่กำลังแผ่ซ่านในร่างกายของเธอ ริมฝีปากของเขาเริ่มขยับเคลื่อนไหวอย่างช้า ๆ สัมผัสที่นุ่มนวลเริ่มเปลี่ยนเป็นความร้อนแรง ขณะที่เขาจูบเธออย่างลึกซึ้ง เพื่อให้เธอคลายความทรมานร่างกายของเนยค่อย ๆ ผ่อนคลายลงทีละนิด ลมหายใจที่เคยถี่เริ่มช้าลง แม้ว่าฤทธิ์ยาจะยังคงอยู่ แต่สัมผัสของเบียร์ช่วยทำให้เธอเริ่มควบคุมตัวเองได้บ้าง เธอค่อย ๆ เอื้อมมือขึ้นมาโอบรอบคอของเบียร์ สัมผัสของเขาเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เธอไม่รู้สึกเคว้งคว้างในตอนนี้“เราจะผ่านมันไปด้วยกัน” เบียร์กระซิบข้างหูของเนย ขณะที่เขายังคงกอดเธอไว้แน่นเนยหอบหายใจหนักในอ้อมแขนของเบียร์ ร่างกายของเธอยังคงสั่นระริกจากฤทธิ์ยา แม้สัมผัสจากเขาจะช่วยบรรเทาอาการได้บ้าง แต่ความร้อนที่แผ่ซ่านอยู่ในตัวก็ยังคงไม่หายไปเบียร์รู้ดีว่าต้องทำให้เนยผ่อนคลายมากกว่านี้ เขาไม่รอช้า สัมผัสริมฝีปากของเ
รักร้อน ออนไลน์ ตอนที่ 45
รุ่งเช้าแสงแดดอ่อนๆ สาดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง เบียร์ที่นั่งหลับอยู่ข้างเตียงสะดุ้งตื่นขึ้นเมื่อได้ยินเสียงขยับตัวของเนย เขาหันไปมองร่างบางที่เริ่มขยับพลิกตัวบนเตียง ก่อนที่เธอจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างช้าๆเนยรู้สึกตัวราวกับเพิ่งหลุดพ้นจากความฝันร้าย ความหนักอึ้งในร่างกายลดลง แต่ความเหนื่อยล้าจากการต่อสู้กับฤทธิ์ยายังคงมีอยู่ เมื่อดวงตาปรับแสงได้ เธอก็เห็นเพดานห้องที่ไม่คุ้นตา รู้สึกได้ว่าร่างกายเธอสวมเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ของผู้ชายแทนชุดที่เธอใส่เมื่อคืน ก่อนที่เธอจะเริ่มรู้สึกได้ถึงความร้อนวูบวาบที่ค่อยๆ หายไป“ฉันอยู่ที่ไหน...” เนยพึมพำด้วยน้ำเสียงแหบพร่า“คอนโดฉัน” เบียร์ตอบกลับเบา ๆ เขารีบขยับตัวมาประคองเธอให้ลุกขึ้นนั่งอย่างระมัดระวัง“ทานน้ำก่อนสิ” เบียร์พูดพลางส่งแก้วน้ำให้เธอเนยยกแก้วน้ำขึ้นจิบช้า ๆ ขณะที่มือยังสั่นเล็กน้อยจากความเหนื่อยล้า เธอค่อย ๆ นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ความทรงจำกลับมาทีละนิด ภาพเหตุการณ์ในผับที่เธอโดนยาเริ่มชัดเจนขึ้นในความคิด หัวใจของเธอเต้นแรงเมื่อคิดถึงความรู้สึกที่ต้องต่อสู้กับฤทธิ์ยาที่ควบคุมไม่ได้“เมื่อคืน...เกิดอะไรขึ้น” เนยถามเบา ๆ ขณะที่ความทรงจำเ
รักร้อน ออนไลน์ ตอนที่ 46
เมื่อเนยเดินออกมาจากห้องนอน เธอเห็นเบียร์นั่งอยู่หน้าแล็ปทอป สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่หน้าจออย่างตั้งใจ นิ้วมือขยับรวดเร็วบนคีย์บอร์ด ข้างตัวเขามีแฟลชไดรฟ์ที่เสียบไว้ เหมือนกำลังดาวน์โหลดข้อมูลบางอย่างจากแล็ปทอป เนยเดินเข้าไปใกล้แล้วพูดขึ้นเบาๆ“นายทำอะไรอยู่?” น้ำเสียงเธอยังเต็มไปด้วยความสงสัยเบียร์สะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะหันมามองเธอด้วยความโล่งใจเมื่อเห็นว่าเนยดูดีขึ้นกว่าตอนที่เธอหมดสติไปเมื่อคืน“ดีขึ้นแล้วเหรอ? ฉันกำลังหาข้อมูลเกี่ยวกับผับมิสทิค เฮเว่นอยู่ มันมีบางอย่างแปลกๆ” เบียร์พูดพลางชี้ไปที่หน้าจอ ซึ่งเต็มไปด้วยข้อมูลและเอกสารที่เขาแฮ็กมาเนยชะโงกหน้าเข้าไปดูใกล้ ๆ และเห็นข้อมูลมากมายเกี่ยวกับยา ยูโฟเรีย-เอ็กซ์ และคนที่เกี่ยวข้อง รวมถึงคาร์ล เจ้าของผับ“นายทำเรื่องแบบนี้ได้ด้วยเหรอ?” เนยมองเขาด้วยสายตาทึ่งเล็กๆจู่ๆ เบียร์ก็ยื่นมือมาดึงเธอเบาๆ จนร่างบางของเนยมานั่งลงบนตักเขา โดยที่แขนของเขาโอบรอบเอวของเธอไว้อย่างแผ่วเบา สายตากรุ้มกริ่มจับจ้องเธอ“มีอีกหลายอย่างที่ฉันทำได้ แต่เธอยังไม่รู้" เขาพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ ขณะที่เนยเริ่มรู้สึกถึงความใกล้ชิด ใบหน้าของเธอเริ่มร้อนผ่าว
รักร้อน ออนไลน์ ตอนที่ 47
“คืนนี้เธอใส่นี่นอนไปก่อนละกัน” เบียร์ยื่นเสื้อเชิ้ตของเขาให้เนยด้วยท่าทางเรียบๆ“อ่า...แล้วกางเกงล่ะ?” เนยถามอย่างเก้ๆ กังๆ ขณะรับเสื้อมาจากมือเขา“เสื้อมันยาวพอ...ไม่ต้องห่วง” เบียร์ตอบสั้นๆ พร้อมกับยิ้มมุมปาก เหมือนกับจงใจทิ้งบรรยากาศกำกวมไว้ให้เธอคิดเนยหันไปมองเสื้อในมือ ขณะที่ใบหน้ารู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมาทันที แม้พยายามทำหน้าเรียบเฉย แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกขัดเขิน“ไปอาบน้ำสิ จะได้รีบพักผ่อน” เบียร์พูดต่ออย่างไม่ใส่ใจ แต่สายตายังคงจับจ้องมาที่เธอเนยถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะพยักหน้าแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป เธอรู้สึกถึงสายตาของเขาที่มองตามหลังมา ทำให้ใจเต้นแรงขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่เนยยืนอยู่หน้ากระจกในห้องน้ำ สายตาจับจ้องที่เงาสะท้อนของตัวเองในกระจก เธอสวมเสื้อเชิ้ตของเบียร์ที่ยาวพอจะคลุมร่างกายได้ แต่ก็ยังเผยให้เห็นเรียวขาขาวของเธอ ขณะที่เธอใช้ผ้าขนหนูเช็ดผมเปียกๆ ที่เพิ่งสระเสร็จ กลิ่นหอมอ่อนๆ ของสบู่ยังคงลอยอยู่ในอากาศ ทำให้บรรยากาศดูผ่อนคลาย แต่ในใจของเธอกลับไม่สงบเลยสักนิด‘เมื่อคืนนายเป็นคนเปลี่ยนเสื้อให้ฉันใช่มั้ย...’ความคิดของเนยวนเวียนอยู่ในหัว เธอจำได้รางๆ ว่าตอนที่หมดสติไป
รักร้อน ออนไลน์ ตอนที่ 48
“อ๊ะ..อ๊าย..เดี๋ยว..แฮ่กๆๆ ...พะ..พอแล้ว..อื๊อ..อ๊าย!”เนยครางเสียงหวานกระเส่าขณะหายใจหอบ เมื่อเบียร์ไม่หยุดแม้ว่าเธอจะถึงจุดสุดยอดไปแล้ว ร่างกายของเธอยังไม่ทันได้พักหายใจ แต่เขากลับไม่ปล่อยให้เธอได้พัก ลิ้นของเขากดลงลึกอีกครั้ง ทำให้ร่างกายของเธอสะดุ้งขึ้นมาอย่างแรงเธอครางออกมาอย่างหนักหน่วง เมื่อเขายังคงเคลื่อนไหวลิ้นของเขาอย่างต่อเนื่อง จนร่างกายของเธอตอบสนองอย่างแรงกล้าอีกครั้ง เบียร์เลื่อนมือขึ้นจับสะโพกของเธอแน่น ไม่ยอมให้เธอขยับหนี ลิ้นของเขายังคงไล้ผ่านทุกจุดอ่อนไหวของเธออย่างชำนาญเนยสั่นสะท้าน เมื่อเขากดลิ้นลึกขึ้นในจังหวะที่เร่งเร้า ความเสียวซ่านที่เพิ่งจางหายกลับพุ่งขึ้นมาอีกครั้งอย่างรวดเร็ว ทำให้เธอแทบจะทนไม่ไหว“ฉันยังไม่พอ...” เบียร์กระซิบเสียงกระเส่า ก่อนจะกดลิ้นลงไปอีกครั้ง สัมผัสนั้นทำให้ร่างกายของเธอเกร็งแน่นอย่างไม่อาจต้านทานได้ เขาลากลิ้นผ่านจุดอ่อนไหวของเธออย่างลื่นไหล ไม่หยุดแม้ว่าเธอจะเกร็งสะท้านจากความสุขที่ท่วมท้น ทุกการเคลื่อนไหวของเขาทำให้เธอไม่อาจกลั้นเสียงครางที่หลุดออกมา ร่างกายของเธอถูกปลุกเร้าอย่างต่อเนื่อง จนแทบหยุดตัวเองไม่ได้เบียร์ยังคงเคลื่อนไหว
รักร้อน ออนไลน์ ตอนที่ 49
เนยหอบหายใจแรง ร่างกายยังคงสั่นสะท้าน เมื่อเบียร์ถอนตัวออกมา แต่ดวงตาของเขายังเต็มไปด้วยแรงปรารถนา ราวกับว่าครั้งเดียวไม่เพียงพอสำหรับเขา“อื้อ...” เนยหายใจหนักหน่วง ขณะที่เบียร์ก้มลงจูบเธออีกครั้ง จูบที่เร่าร้อนและลึกซึ้ง ราวกับว่าเขายังไม่รู้สึกพอ“ฉันต้องการเธออีก...” เขากระซิบเสียงแหบพร่า มือของเขาลูบไล้ไปทั่วร่างกายของเธอ ความร้อนในตัวเขายังคงลุกโชน ไม่ลดลงแม้แต่น้อยเธอยังไม่ทันได้ตั้งตัว เมื่อเขาค่อยๆ เลื่อนมือลงสัมผัสต้นขาของเธออีกครั้ง ความรู้สึกที่เพิ่งจะสงบลงกลับทวีความร้อนแรงขึ้นมาอีก“ดะ...เดี๋ยว...พะ..พอแล้ว” เนยพยายามยกมือขึ้นห้าม แต่เบียร์รวบข้อมือทั้งสองข้างของเธอ ยึดขึ้นเหนือหัวด้วยมือข้างเดียว“อ๊ะ..อ๊า..” เนยครางออกมาอย่างเสียวสะท้าน เมื่อริมฝีปากของเขาไล้ผ่านยอดอกของเธออย่างเร่าร้อน ร่างกายของเธอเกร็งขึ้น เมื่อเขาใช้ลิ้นหมุนวนเบาๆ บนยอดอก ทำให้เธอรู้สึกเสียวซ่านในทันที ไม่อาจต้านทานได้“ยังไม่พอสำหรับฉัน...” เขากระซิบเบาๆ ข้างหูเธอ ก่อนที่ริมฝีปากจะค่อยๆ ลากลงไปตามลำคอ ทำให้เธอสั่นสะท้านอีกครั้ง“อึ๊..อื๊อ..” เนยบิดตัวด้วยความเสียว เมื่อเบียร์กดลิ้นลงบนยอดอก แล้วล
รักร้อน ออนไลน์ ตอนที่ 50
กว่าที่ทั้งคู่จะออกจากห้องน้ำได้ก็ล่วงไปถึงสองชั่วโมงเต็ม เนยแทบหมดแรงเพราะเบียร์ไม่มีทีท่าว่าจะยอมหยุดพักให้เธอเลย ตอนนี้ทั้งสองคนกลับมาที่ห้องนอนแล้ว โดยเนยกำลังเลือกเสื้อผ้าในตู้ของเบียร์เพื่อใส่แทนชุดเดิม สายตาของเธอไล่มองเสื้อผ้าผู้ชายที่แขวนเรียงรายอยู่“กินอาหารญี่ปุ่นมั้ย?” เบียร์ถามขณะเลื่อนดูเมนูในแอปพลิเคชันเดลิเวอรี่“อื้อ อยากกินทาโกะยากิ” เนยตอบสั้น ๆ พลางหยิบเสื้อยืดสีขาวตัวใหญ่ของเบียร์ขึ้นมาทาบตัว ก่อนจะสวมมันคลุมทับร่างกาย ปลดกระดุมเม็ดบนออกสองเม็ดเพื่อให้ดูผ่อนคลายและเซ็กซี่เล็ก ๆ“เอาซาชิมิรวมด้วยไหม? ชอบแซลมอนใช่ป่ะ?” เบียร์หันมาถามพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์“อื้ม สด ๆ นะ” เนยตอบพลางพยักหน้าเล็กน้อย ขณะเลือกกางเกงต่อ“ข้าวปั้นหน้าปลาไหล ข้าวหน้าหมูทงคัตสึล่ะ เอาด้วยมั้ย?”“ดีเลย เรากินด้วยกันนะ” เนยยิ้มให้ พลางหยิบกางเกงขาสั้นผ้าลินินสีเทาของเบียร์มาสวม แม้จะหลวมไปบ้าง แต่เธอใช้เข็มขัดของเขาคาดไว้ให้กระชับ กางเกงทำให้เธอดูทะมัดทะแมงขึ้น แต่ยังคงความสบายในการสวมใส่“ข้าวแกงกะหรี่ไก่ทอดกับราเมนทะเลเผื่อไว้ด้วยละกัน เผื่อเธอหิวทีหลัง” เบียร์พูดขณะกดสั่งอาหารเนยยืนมองต
Latest chapter
