ตอนที่ 50 ร่างกายเป็นของน้อง

“ บรรยากาศเป็นใจขนาดนี้ “ เขาอมยิ้มจ้องริมฝีปากอิ่มของคนที่เขากำลังกอดรัดอยู่

“ คิดจะทำอะไรคะ “ 

“ ไม่ได้เจอกันหลายวันแล้ว คิดถึง พี่ขอจูบน้องได้มั้ย “ เขาขอเธออย่างแผ่วเบาดวงตาก็ยังคงจ้องที่ริมฝีปากของคนตรงหน้าซึ่งเจ้าของมันกำลังจ้องเขาตาใสแป๋ว

“ ไม่เอา “ หญิงสาวแก้มร้อนผ่าวรีบหันหน้าหนีไปทางอื่น 

!! แต่เธอก็ต้องรีบหันมาเพราะตกใจแสงของท้องฟ้า ทำให้ปลายจมูกรูปหยดน้ำของเธอแตะที่ปลายจมูกโด่งของเขา

“ เฮ้อ พี่ไม่ไหวแล้วนะณิหลา “ ไนยะกระซับอ้อมแขนของเขาแน่นขึ้น จมูกโด่งก้มลงมาที่หน้าผากมนแล้วสูดดมกลิ่นหอมของเธออย่างโหยหา

“ พี่หมอจะทำอะไรคะ “ เธอถามเขาเมื่อรู้สึกถึงอะไรแปลกๆ ที่เธอนั่งทับอยู่

“ พี่ขอได้มั้ย “ ณิหลาหน้าร้อนรับรู้ได้ว่ามันคงจะแดงมาก เพราะสีหน้าแววตาน้ำเสียงที่ไนยะสื่อมา เหมือนเขาอยากจะกลืนกินเธอลงท้อง เธอรู้สึกเหมือนว่าตัวเองจะเป็นอาหารของเขาเลย แต่มันก็ไม่ได้ดูน่ากลัว มันดูเย้ายวนใจเสียมากกว่า

“ ขอ ขอทำอะไรเหรอคะ ” เธอแกล้งถามเขาน้ำเสียงกุกกักเพราะความเขิน

“ ก็ ร่างกายเป็นของน้องถ้าพี่อยากได้พี่ก็ต้องขอก่อนไม่ใช่เหรอครับ “คำพูดของเขามันชัดเจนมาก ว่าเขาต้องการอะไร วรรณิหลาได้ยินแบบนั้นแล้วเธอก็กลืนน้ำลายลงคอไปกลืนใหญ่

“ แต่มันยังเช้าอยู่เลยนะคะ “ 

“ ฝนมันตกนี่ ยังไงก็ไปไหนไม่ได้อยู่แล้ว “ เขากระซิบข้างหูเธอแล้วแอบแลบลิ้นออกมาเลียใบหูที่กำลังแดงแจ๋ของแฟนสาว คนโดนงับก็รีบหันใบหน้าของเธอออกห่างเขา

“ ทะลึ่ง! “ คุณหมอก้มหน้าหงอย

“ ถ้าณิหลาจะไม่ให้ ก็ไม่เป็นไร พี่ไม่มีสิทธิ์อะไรไปบังคับน้อง “ มือหนาเกลี่ยปอยผมให้คนดีของเขา 

“ พี่แค่ลองถามดูเฉยๆ “ เขาหันหน้าหนีไปทางอื่นเพราะพยายามหักห้ามใจตัวเอง ณิหลาถอนหายใจแรงเธอใช้มือจับใบหน้าเขาให้หันกลับมา ก่อนจะขยับตัวให้เข้าไปชิดเขามากขึ้น ใช้ริมฝีปากของเธอประกบลงที่แก้มแฟนหนุ่มจากนั้นจึงขยับมาที่ริมฝีปาก ณิหลาดูดที่มุมปากคุณหมอให้เขายอมเปิดปากให้ แล้วจูบเธอตอบทั้งสองเอาลิ้นออกมาเกี่ยวพันกัน ผลัดกันดูดเลียริมฝีปากของอีกฝ่าย มือของทั้งคู่ลูบคลำไปมาบนร่างกายของกันและกัน คุณหมอหนุ่มผู้หิวกระหายไม่ค่อยได้ทำเรื่องอะไรแบบนี้ มือก็อยู่ไม่สุขอยากจะสำรวจแฟนสาว เขาล้วงมือใหญ่เข้าไปที่ใต้เสื้อครอปของเธอแล้วบีบที่ทรวงอกสวย จนเจ้าของทรวงอกสะดุ้งแรงรีบคลายจูบออกจากเขา 

“ อือ ทำแบบนี้หมายความว่าไงครับ “ เขาถามในขณะเดียวกันที่มือก็ยังบีบคั้นที่หน้าอกของเธออยู่ ณิหลาตัวสั่นเพราะเธอไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน 

“ พี่หมอ..เราขึ้นห้องกันมั้ย “ หน้าสวยหันซ้ายมองขวาแล้วก้มมากระซิบบอกเขาที่กำลังสนุกอยู่กับหน้าอกของเธอ คุณหมอที่จ้องจะฟันแฟนสาวอยู่แล้วก็ได้ใจ เขาคลายมือออกจากอกเธอแล้วเรื่อยลงมาจับที่เอวคลอด ยกตัวเธอขึ้นให้ตัวเขาเองสามารถลุกยืนได้ จากนั้นจึงอุ้มเธอขึ้นมาบนอ้อมแขนของเขาในท่าเจ้าหญิง 

“ ต่อไปนี้เปลี่ยนใจไม่ได้แล้วนะ “ เขาบอกกับคนในอ้อมแขนจากนั้นจึงก้มลงไปจูบ แป๊บเดียวก็คลายออกแล้วรีบพาเธอขึ้นไปบนห้องนอน 

คุณหมอไนยะที่ตอนนี้ถอดเสื้อผ้าออก เหลือเพียงบ๊อกเซอร์ตัวเดียวซึ่งเขายังใช้มันปกปิดตรงนั้นเอาไว้อยู่ คลานขึ้นมาบนเตียงจ้องคนที่กำลังตัวสั่น 

“ เป็นอะไร กลัวเหรอ “ คนที่นอนอยู่บนเตียงกัดนิ้วตัวเอง เธอคิดไปถึงเรื่องราววันนั้นจึงเกิดกลัว ในขณะเดียวกันที่คุณหมอจับขาของเธอตั้งชันขึ้นแล้วจูบตรงที่หัวเข่า ไล่ลำดับขึ้นมาจนจะถึงขาอ่อนใต้กระโปรงที่ถูกถกขึ้นมาจนจะถึงเอว

“ พี่หมอ “ เธอเรียกเขาเสียงสั่น ทำให้ไนยะหยุดการกระแล้วจ้องที่หน้าของเธอที่กำลังมีน้ำตา 

“ น้องไม่อยากทำเหรอ “ มือหนาเอื้อมมาปาดหน้าตาให้ หญิงสาวก็จ้องตาเขา เนื่องจากเคยร่วมอยู่ในเหตุการณ์อันเลวร้ายมันจึงทำให้ณิหลากลัวเรื่องแบบนี้ แต่ตอนที่เธอมองเขามันกลับรู้สึกต่างไป เธอไม่ได้รู้สึกกลัวเหมือนกับวันนั้น แต่เธอกลับกลัวว่าเขาจะไม่เปลี่ยนไปใช่มั้ย หลังจากวันนี้เขาจะยังทำตัวกับเธอเหมือนเดิมหรือเปล่า 

“ ถ้าน้องกลัว พี่หยุดไว้แค่นี้ก็ได้นะ “ เขาที่สังเกตเห็นความกลัวในสายตาเธอ จึงได้ทำใจ เตรียมจะลุกหนี แต่ณิหลาก็ลุกขึ้นมาพุ่งตัวสวมกอดเขาเอาไว้

“ อย่าไปนะคะ ณิหลารักพี่หมอมาก “