พยาบาลพิเศษ II

“งั้นปล่อยก่อนนะคะ..เดี๋ยวจะไปอุ่นข้าวต้มมาให้ใหม่ ป่านนี้คงเย็นชืดไปหมดแล้ว” หญิงสาวลองดึงมือออกอีกครั้ง ก็ถูกปล่อยเป็นอิสระอย่างง่ายดาย หล่อนจึงรีบเดินไปเอาชามข้าวต้มที่หัวเตียง ซึ่งตอนนี้เย็นชืดไปแล้ว เพื่อนำออกไปอุ่นในครัว สักพักข้าวต้มอุ่น ๆ ก็ส่งกลิ่นหอมฉุย เตะเข้าที่จมูก ทำให้หล่อนนึกอยากกินขึ้นมาบ้าง เลยตักส่วนที่เหลือใส่ชามมาเผื่อตัวเองด้วยอีกหนึ่งชาม

“อะไรกัน..อย่าบอกนะว่าคุณจะให้ผมกินทั้งสองชามนี่เลย”

“บ้าสิ..เอ่อ..เปล่าซะหน่อย ฉันจะกินเองต่างหาก..เห็นมันน่ากินดี”

“อืมห์..ดีจังขนาดไม่สบาย ยังมีคนมากินข้าวเป็นเพื่อนอีก คุณนี่ใจดีจังเลย”

“ไม่ต้องมาเฉไฉ ไปเรื่องอื่นเลย กินเข้าไปซะดี ๆ อย่าดูถูกฝีมือการทำข้าวต้มของฉันสิคะ อุตส่าห์ทำสูตรเดียวกับที่คุณเคยทำให้ทานแล้วนะเนี่ย”

“โอ๊ะ..โอ๋..ไม่ต้องน้อยใจไปเลยครับ..ที่ยังไม่ได้ตักข้าวน่าอร่อยขึ้นมากิน ก็เพราะว่ามือผมน่ะสิ..มันไม่ค่อยมีแรงเอาเสียเลย” จอมขวัญเหลือบตาขึ้นไปมองคนป่วยที่เรื่องมาก อย่างมันเขี้ยว ฮึ.. จะมาทำเป็นอ้อนให