ขอแต่งงานรอบสอง

“ไม่มีอะไรหรอก..ก็เรื่องของลูกผู้ชายเท่านั้นเอง คุณไม่ต้องรู้หรอก เฮ้อ! ชักหิวแล้วสิไปหาอะไรกินกันดีกว่านะ..ที่รัก”

“ฮึ! ใครเป็นที่รักคุณ..ขี้ตู่เอาเองทุกที”

“อ้าว! ก็คุณไง..ที่รักของผม” ไม่ทันขาดคำคนตัวสูงก็ทำเป็นจะโน้มหน้าลงมาหอมที่แก้มใส แต่ดูเหมือนว่าเจ้าหล่อนจะรู้ตัวเสียแล้ว เมื่อสะบัดตัวหลุดออกจากวงแขนที่เพียงแค่โอบไว้หลวม ๆ ขณะเดินกลับเข้าไปยังบ้านพัก

“แน่จริงก็จับให้ได้สิ ฮ่ะๆ” จอมขวัญเผลอหัวเราะ ปากกว้างออกไปอย่างลืมตัว เยาะเย้ยคนตัวสูงที่ตอนนี้ สงสัยจะหมดแรงจากการเล่นเกมเมื่อสักครู่ วิ่งเหยาะ ๆ ตามไม่ทันหล่อนเสียแล้ว ฮึ่ม!ฝากไว้ก่อนเถอะนะ แม่สาวน้อย จับได้เมื่อไหร่ล่ะก็ น่าดู..

ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูดังอยู่สองครั้งพร้อมกัน จอมขวัญที่ง่วงจนตาแทบจะปิด ทำเป็นอิดออดไม่อยากจะลุกไปเปิดเอาเสียเลย พลางพลิกตัวไปอีกด้านหยิบหมอน ใบเล็กข้างตัวมาปิดหูไว้เสียอย่างนั้น  แต่ก็จำต้องลุกออกไปด้วยความง่วงงุน เพราะดูเหมือนว่าคนที่เคาะจะไม่ยอมลดละเสียแล้ว หลังจากที่เคาะสองครั้งติด ก็เริ่มถี่ขึ้นเรื่