Share
บทที่ 41
Related chapter
รักครั้งใหม่กับเสด็จอา บทที่ 42
แต่ความคิดนี้ก็ถูกนางปัดทิ้งไปอย่างรวดเร็วมันมิง่ายขนาดนั้นแม้ว่าในภายภาคหน้าเซียวจื๋อเยี่ยนจะสามารถบีบบังคับขึ้นครองบัลลังก์เป็นจักรพรรดิได้ แต่นั่นก็เป็นเรื่องของอีกสามปีข้างหน้าแต่เขาในตอนนี้ เขายังเป็นเพียงเซ่อเจิ้งอ๋อง แม้ว่าจะได้รับความโปรดปรานจากจักรพรรดิมากเพียงใดทว่าพระราชโองการของจักรพรรดิถือเป็นสัจจะพระราชโองการที่ได้ประกาศไปทั่วหล้าแล้วนั้นเป็นไปมิได้ที่จะเพิกถอนได้ง่าย ๆ แม้ว่าเซียวจื๋อเยี่ยนจะทำได้ เขาก็ต้องแลกมาด้วยราคาที่สูงมากแม้ว่าโสมหิมะจะมีค่ามาก แต่ก็มิถึงขนาดนั้นบางทีเซียวจื๋อเยี่ยนอาจจะฟังนางพูดแล้วรู้สึกว่านางไร้สาระ น่าขัน และทำให้เขาขุ่นเคืองก็เป็นได้อวิ๋นชิงฮวนก็มิอาจรอจนกว่าเขาจะขึ้นเป็นจักรพรรดิองค์ใหม่ในอีกสามปีข้างหน้า และยกเลิกพระราชโองการเก่าได้นางเผลอยื่นมือไปลูบท้องน้อยของนางโดยมิรู้ตัวลูกในท้องของนางยังมิถึงเดือน หากปล่อยไว้ถึงห้าเดือน ท้องก็จะเริ่มใหญ่ขึ้นจนยากจะปิดบัง นางต้องรีบหย่ากับเซียวเหยียนก่อนที่ท้องจะใหญ่ขึ้นในชาตินี้ นางจะไม่มีวันปล่อยให้ลูกของนางใช้สกุลของเซียวเหยียน คนที่เคยฆ่าลูกของนางอีก เขามิคู่ควร“เหตุใดมิ
รักครั้งใหม่กับเสด็จอา บทที่ 43
เซียวจื๋อเยี่ยนเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะแกะมือนางออกแล้วหันหลังเดินออกไปอย่างรวดเร็ว“เดี๋ยวก่อน เซียว… อ้วก” อวิ๋นชิงฮวนร้อนใจจนเริ่มจะอาเจียนอีกครั้งนางพยายามระงับอาการคลื่นไส้พลางคิดอย่างรวดเร็วหากเซียวจื๋อเยี่ยนไปตามหมอมาจริง ๆ นางจะถูกสงสัยหรือไม่หากปฏิเสธมิยอมให้ตรวจชีพจร?หากเขาสงสัยขึ้นมาจริง ๆ นางจะหาเหตุผลอะไรมาอธิบายดี…แต่มินานเซียวจื๋อเยี่ยนก็กลับมาโดยถือแก้วน้ำอุ่นอยู่ในมือเขาประคองนางพิงกับตัว แล้วส่งแก้วน้ำอุ่นมาที่ริมฝีปากนาง ภายใต้สายตาประหลาดใจของอวิ๋นชิงฮวนนางอ้าปากตามสัญชาตญาณ จิบน้ำไปอึกหนึ่งสายน้ำอุ่นไหลผ่าน ความรู้สึกปั่นป่วนในท้องดูเหมือนจะดีขึ้นบ้างนางจิบน้ำไปอีกหนึ่งอึกหยุดไปครู่หนึ่ง แล้วจิบไปอีกหนึ่งอึก…เซียวจื๋อเยี่ยนมิได้พูดอะไร มองดูนางค่อย ๆ จิบน้ำจนหมดแก้วความรู้สึกคลื่นไส้ถูกระงับลง“จะดื่มอีกหรือไม่?”เซียวจื๋อเยี่ยนถาม“มิดื่มแล้วเพคะ” อวิ๋นชิงฮวนเลื่อนแก้วออกไปด้วยความเขิน แล้วลุกขึ้นนั่งนางพูดเสียงเบา “ขอบพระทัยท่านอ๋องเพคะ หม่อมฉันรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว”เกิดเรื่องแบบนี้ อวิ๋นชิงฮวนอายจนแทบมิกล้าเงยหน้า เหมือนเมื่อครู่นางท
รักครั้งใหม่กับเสด็จอา บทที่ 44
เมื่อเจียงเสวี่ยลั่วได้ยินดังนั้น ก็หันไปมองเซียวเหยียนทันทีแน่นอนว่า เมื่อเซียวเหยียนได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าเขาก็มิค่อยดีนัก เขาขมวดคิ้วมองสาวใช้“พวกเจ้าพูดว่ากระไรนะ? พระชายาอยู่กับใคร?”สาวใช้ตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “เซ่อเจิ้งอ๋องเพคะ บ่าวเห็นกับตาตัวเอง”สีหน้าของเซียวเหยียนดูแย่ลง“พวกเจ้าเห็นที่ใด?”“ที่หน้าภัตตาคารหมิงเฟิ่งเพคะ คุณหนูใหญ่ดูเหมือนจะออกมาจากภัตตาคารพร้อมกับเซ่อเจิ้งอ๋องเพคะ”ภัตตาคารหมิงเฟิ่งตั้งอยู่ในใจกลางเมืองหลวงที่เจริญรุ่งเรือง มิได้อยู่ในแนวเดียวกับจวนอวิ๋นและบ้านตระกูลถังเลยก่อนหน้านี้ อวิ๋นชิงฮวนบอกว่าจะไปบ้านตระกูลถัง ตามหลักแล้ว นางมิน่าจะผ่านภัตตาคารหมิงเฟิ่งเว้นแต่ว่านางนัดกับใครไว้ แล้วตั้งใจอ้อมไปเจียงเสวี่ยลั่วมีแววตาสั่นไหว ถามอย่างจงใจว่า “พวกเจ้าดูผิดหรือไม่? พี่หญิงบอกว่าจะไปเยี่ยมท่านตาที่บ้านตระกูลถัง ไฉนถึงไปอ้อมที่ภัตตาคารหมิงเฟิ่งได้เล่า?”“พวกบ่าวสาบานว่า มิได้ดูผิดแน่นอนเจ้าค่ะ!”สาวใช้สองคนรีบพูด “คุณหนูใหญ่ใส่ชุดสีเขียวน้ำทะเลสาบวันนี้ เด่นมากในฝูงชน พวกบ่าวไม่มีทางดูผิดแน่นอนเจ้าค่ะ”“ใช่แล้วเจ้าค่ะ คุณหนูใหญ่ยังพาแม่นมซ
รักครั้งใหม่กับเสด็จอา บทที่ 45
แม่นมซุนช่วนประคองอวิ๋นชิงฮวนลงจากรถม้า นางเงยหน้าขึ้นมองป้ายชื่อของตระกูลถัง รู้สึกราวกับว่าได้ผ่านไปทั้งชีวิตวันนี้เป็นวันที่นางจะต้องกลับไปเยี่ยมเยียนบ้านเกิดหลังจากแต่งงานตระกูลถังรู้ว่านางจะต้องมาเยี่ยม ดังนั้นจึงส่งคนไปรอที่ประตูตั้งแต่เช้าอวิ๋นชิงฮวนและเซียวจื๋อเยี่ยนเดินเข้าไปในจวนเสนาบดี เมื่อมาถึงลานบ้าน นายท่านใหญ่ถังลี่หงก็รีบมาต้อนรับ พร้อมกับฮูหยินและลูกชายสองคน“มิทราบว่าเซ่อเจิ้งอ๋องจะเสด็จมา ข้าน้อยเสียมารยาทแล้ว”เซียวจื๋อเยี่ยนโบกมือ “วันนี้เป็นการพบปะส่วนตัว ตัวข้าเพิ่งมาถึง มิต้องพูดเรื่องพิธีพวกนี้”“พ่ะย่ะค่ะ ขอบพระทัยท่านอ๋อง”ถังลี่หงลุกขึ้นยืน ก่อนจะหันไปมองอวิ๋นชิงฮวนที่อยู่ข้าง ๆ“ฮวนเอ๋อร์”“ท่านลุง ท่านป้าสะใภ้…”ทันใดนั้นอวิ๋นชิงฮวนก็ตาแดงก่ำ รีบก้าวไปข้างหน้า คุกเข่าลงกับพื้นเสียงดังตุ้บถังลี่หงและภรรยาต่างตกใจ รีบยื่นมือไปประคองนาง“ฮวนเอ๋อร์! เจ้าทำอะไร รีบลุกขึ้นเร็วเข้า!”ฮูหยินใหญ่ถังก็รีบพูดว่า “ไฉนจู่ ๆ ต้องทำพิธีใหญ่โตเช่นนี้? ชิงเอ๋อร์ หมิงเอ๋อร์ รีบพยุงน้องสาวพวกเจ้าขึ้นมาเร็วเข้า”พี่น้องตระกูลถังสองคนก็ตกใจ รีบก้มลงไปพยุงนาง
รักครั้งใหม่กับเสด็จอา บทที่ 46
เซียวจื๋อเยี่ยนยังมิได้พูดอะไรคุณชายใหญ่ถังหย่งชิงขมวดคิ้ว “น้องหญิงเป็นคนที่รักษากฎระเบียบที่สุด มิเคยเสียมารยาทต่อหน้าคนนอก วันนี้เมื่อเข้ามาในบ้าน นางเห็นท่านพ่อกับท่านแม่แล้วก็ร้องไห้ ดูก็รู้ว่ามีบางอย่างมิถูกต้อง”“นี่เพิ่งแต่งงานได้สามวันเอง!”ถังหย่งหมิงเองก็มิหัวเราะแล้ว ทำหน้าเย็นชา “น้องสาวที่ดีของข้ากลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง? จวนอ๋องฉู่ใต้ทำบ้าอะไรลงไป?”“หมิงเอ๋อร์ อย่าพูดเหลวไหล” ถังลี่หงดุเขา “อาจจะมิใช่เรื่องของจวนอ๋องฉู่ใต้ก็ได้”“นอกจากเรื่องนี้แล้วจะเป็นเรื่องอะไรได้อีก?”ถังหย่งหมิงเถียง “ตอนที่ฮวนเอ๋อร์ยังมิออกเรือน ทุกอย่างก็ปกติดี นางมิใช่คนขี้แยตั้งแต่เด็ก หลายปีมานี้ก็มีแค่ตอนที่ท่านอาเสีย นางถึงเสียใจร้องไห้อยู่หลายวัน หลังจากนั้นนางเคยร้องไห้ให้พวกเราเห็นอีกเมื่อไรกัน? ตอนที่ข้ายังเด็กมิรู้จักโต ข้าไปจับงูมาหลอกนาง นางยังมิร้องไห้เลย”เซียวจื๋อเยี่ยนที่เดิมทีฟังอย่างเงียบ ๆ เมื่อได้ยินดังนั้นก็เหลือบมองถังหย่งหมิงดวงตาคมหรี่ลงเล็กน้อยถังหย่งหมิงรู้สึกขนลุกที่หลังอย่างฉับพลัน แต่ก็มิได้สนใจเขาพูดอย่างโกรธเคืองว่า “นางเป็นคนนิสัยดี มิเคยบ่น หรือแสดงคว
รักครั้งใหม่กับเสด็จอา บทที่ 47
อวิ๋นชิงฮวนรู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างฉับพลัน นางทำให้ตระกูลถังต้องถูกใส่ร้ายและตายอย่างน่าอนาถในชาติที่แล้วในชาตินี้ นางมิรู้ว่าจะเอาหน้าไปพบท่านตาอย่างไร“เด็กโง่ นั่นคือท่านตาของเจ้า เจ้ากลัวสิ่งใดกัน”ถึงแม้ว่าฮูหยินใหญ่ถังจะมิรู้ความคิดของนาง แต่นางก็เป็นคนละเอียดอ่อน และคาดเดาได้คร่าว ๆแต่ฮูหยินใหญ่ถังก็มิได้ถามอะไร เพียงแค่ยิ้มและพูดว่า “ไปเถิด ท่านผู้เฒ่ามิได้เจอหลานสาวสุดที่รักของเขามาครึ่งเดือนแล้ว ปากมิพูดแต่ลับหลังบ่นถึงหลายครั้งแล้ว”อวิ๋นชิงฮวนหัวเราะทั้งน้ำตา แล้วจึงค่อย ๆ เดินเข้าไปในประตูภายในห้องมีกลิ่นยาจาง ๆอวิ๋นชิงฮวนเดินผ่านห้องโถงใหญ่ เห็นท่านผู้เฒ่าถังนั่งอยู่บนเก้าอี้โยกข้างหน้าต่าง หันหลังให้ประตู และถือตำราแพทย์อยู่ในมือนางยังมิทันได้พูด ท่านผู้เฒ่าถังก็วางตำราลงแล้วหันกลับมา“เป็นอะไรไป? แต่งงานไปได้มิกี่วัน ก็มิอยากเจอตาแก่ขี้บ่นคนนี้แล้วรึ?”“ท่านตา…”อวิ๋นชิงฮวนในที่สุดก็กลั้นน้ำตาไว้มิอยู่ พุ่งเข้าไปซบตักท่านผู้เฒ่าถัง ร้องไห้โฮออกมาอย่างมิอาจระงับเสียงได้ท่านผู้เฒ่าถังชะงักไปครู่หนึ่ง มิได้พูดอะไร มือที่เหี่ยวย่นค่อย ๆ ลูบเส้นผมของนางภายใน
รักครั้งใหม่กับเสด็จอา บทที่ 48
“ในตอนนั้น เซ่อเจิ้งอ๋องเฒ่าป่วย เขาทิ้งพินัยกรรมไว้ ให้เซียวจื๋อเยี่ยนสืบทอดบัลลังก์ เหล่าบุตรคนโตในจวนอ๋องมิพอใจ จึงก่อกบฏและส่งคนไปลอบปลงพระชนม์เซียวจื๋อเยี่ยน จนเกือบเอาชีวิตมิรอด”อวิ๋นชิงฮวนนึกถึงคำพูดของเซียวจื๋อเยี่ยน ที่บอกว่าตระกูลถังมีบุญคุณช่วยชีวิตเขาไว้ที่แท้เรื่องนี้มีเบื้องหลังเช่นนี้นี่เองท่านผู้เฒ่าถังพูดว่า “องค์จักรพรรดิทรงมีบัญชาให้ข้ารักษาท่านอ๋อง แต่ตอนนั้นท่านอ๋องยังเยาว์วัย อาการสาหัส และบาดแผลมีพิษร้ายแรง แม้ข้าจะทุ่มเทรักษาอยู่ครึ่งปี ก็เพียงรักษาชีวิตท่านอ๋องไว้ได้ แต่ก็ยังทิ้งโรคแทรกซ้อนไว้มากมาย”อวิ๋นชิงฮวนตกใจ“แต่ว่า ดูจากสภาพของเซ่อเจิ้งอ๋องตอนนี้ มิเหมือนมีอาการบาดเจ็บเก่าเลยหนาเจ้าคะ?”“เรื่องนี้มีเพียงองค์จักรพรรดิ ตัวท่านอ๋องเอง และตระกูลถังเท่านั้นที่รู้”ท่านผู้เฒ่าถังพูดเสียงเบาว่า “เนื่องจากเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเรื่องอื้อฉาวของจวนเซ่อเจิ้งอ๋อง องค์จักรพรรดิจึงมีรับสั่งห้ามมิให้เผยแพร่เรื่องนี้ออกไปข้างนอก อนุญาตให้ตระกูลถังดูแลสุขภาพของท่านอ๋องเป็นการลับ ๆ มาหลายปี ดังนั้นจึงไม่มีผู้ใดล่วงรู้เรื่องนี้”อวิ๋นชิงฮวนเพิ่งเข้าใจในตอนนี้เ
รักครั้งใหม่กับเสด็จอา บทที่ 49
อวิ๋นชิงฮวนรู้สึกใจหายวูบ“เป็นไปได้อย่างไร...”นางเพิ่งจะรู้ว่านางเข้าใจเซียวจื๋อเยี่ยนผิดมาทั้งชีวิต และเพิ่งจะรู้ว่าเขาเคยก่อกบฏเพื่อตระกูลถังในชาติที่แล้วเหตุใดจึงมาถึงจุดที่มิอาจแก้ไขได้แล้ว?อวิ๋นชิงฮวนมิยอมแพ้ “เขาเป็นโรคอะไรกันแน่? รักษามิได้จริง ๆ หรือ?”“เขามิได้เป็นโรค” ท่านผู้เฒ่าถังส่ายหัว “เขาถูกทำร้ายอย่างหนักตอนเด็ก และถูกพิษทำลายรากฐานร่างกาย ร่างกายของเขาจึงมีช่องโหว่ ยาดีแค่ไหนกินเข้าไป ก็รั่วไหลออกมาจากช่องโหว่นั้น มิสามารถเติมเต็มได้ การดูแลอย่างดีตลอดหลายปีที่ผ่านมา เพียงแค่บรรเทาความเจ็บปวดของเขา และพยายามยืดเวลาออกไปก็เท่านั้น”อวิ๋นชิงฮวนตกตะลึง“อาการ… แย่ถึงเพียงนี้เชียวหรือ?”ท่านผู้เฒ่าถังเป็นที่ยอมรับว่าเป็นแพทย์อันดับหนึ่งในเมืองหลวง มีฉายาว่า “สมบัติแห่งแคว้น” ในช่วงชีวิตสั้น ๆ ของอวิ๋นชิงฮวนในชาติที่แล้ว นางมิเคยพบใครที่มีฝีมือทางการแพทย์เก่งกว่าท่านตาของนางเลยแม้แต่ท่านตายังพูดแบบนี้ แสดงว่ามันต้องเป็นเรื่องจริง…ท่านผู้เฒ่าถังกล่าวว่า “เรื่องนี้องค์จักรพรรดิก็ทรงทราบ เซ่อเจิ้งอ๋องก็ทรงทราบ เขาต้องการโสมหิมะ เพียงเพื่อยื้อชีวิตในช่วงสุดท้าย
Latest chapter
