EPISODE40

“ขอโทษอะไร มึงกำลังขอโทษอะไรกู” ฉันผลักกอดออกจากมันแล้วมองหน้ามัน

“แจง...”

“มึงอยากพูดอะไรพูดมาเลยยิม กูยังไงก็ได้อยู่แล้ว กูไม่มีสิทธิ์เลือกอยู่...” คำพูดของฉันกลืนลงคอเมื่อยิมมันคว้าหมับที่ท้ายทอยของฉันและประกบจูบที่กลีบปาก

“ขอโทษแจง ขอโทษที่กูโกหก กูไม่ได้คิดอะไรกับเอ แต่มันมีปัญหากับครอบครัวมัน แล้วก็เลยไม่มีที่ไป มันกำลังเดินเรื่องหย่ากับผัว กูก็เลย...”

“มึงก็เลยให้มันไปอยู่ในที่นั่น มันไม่มีญาติหรือไง ทำไมมึงต้องเอาตัวเองไปยุ่ง อย่าบอกว่ามึงไม่หวั่นไหว แล้วที่มันจะหย่ามึงหวังอะไร ไม่ผิดใช่ไหมที่กูจะคิด”

“แจง...”

“พอเถอะยิม กูเข้าใจละ เข้าใจดี เดี๋ยวกูกลับเองนะ ช่วงนี้ก็ห่างกันเถอะ กูไม่อยากเห็นหน้ามึง มึงอยากทำอะไรก็ทำเลย กูไม่ห้ามมึงอยู่แล้ว” ฉันเช็ดน้ำตาอีกรอบและเดินลงจากรถ จากนั้นก็โบกแท็กซี่ที่ผ่านมาพอดี

แล้วพออีแจงขึ้นรถได้ อีแจงก็ร้องไห้เป็นนางเอกเอ็มวีเลยจ้า

คือเหตุผลของมันไม่ได้ฟังขึ้นสักนิด ทำอย่างกะผู้หญิงคนนั้นไม่มีญาติ ทำอย่างกับว่าตัวเองเป็นที่พึ่งของมัน

เลือกโกหกฉัน และช่วยเหลือมัน ทำอย่างกับว่ารวมหัวกันหลอกฉัน ทำให้ฉันกลายเป็นคนโง่

ฉันคิดว่าตอนนี้ที่ยังไม่บอกมันเร