Share

บทที่ 863

Author: เงียบสงัด
last update Last Updated: 2024-09-24 16:00:00
ในเวลาเดียวกัน ทีมบอดี้การ์ดส่วนตัวของฟู่สือถิงและเครื่องบินเจ็ตพร้อมคนโดยสารได้ล้อมตระกูลถังไว้ทั้งหมด

ลูกน้องของถังเฉียวเซินไม่เคยเห็นเหตุการณ์น่ากลัวแบบนี้ในชีวิตจริงมาก่อน

ฟู่สือถิงเพียงแค่สูบบุหรี่ในห้องนั่งเล่น บอดี้การ์ดของเขาก็นำของของเขากลับมาแล้ว!

เพราะถังเชี่ยนแอบฟังถังเฉียวเซินคุยโทรศัพท์ครั้งก่อน จึงรู้ว่าถังเฉียวเซินเอาของไปฝากไว้กับคนสนิท จึงทำให้แผนการครั้งนี้ประสบความสำเร็จอย่างรอบคอบ

หลังจากฟู่สือถิงได้ของคืนแล้ว เขาก็จากไป

ถังเชี่ยนรู้ว่าวันนี้น่าจะเป็นการพบกันครั้งสุดท้ายในชีวิตของเธอกับเขา

เขาไม่เคยเป็นของเธอ ไม่ว่าในอดีต ปัจจุบัน และจะไม่มีทางเป็นในอนาคต

เธอไม่ได้รับความรักจากเขา แต่กลับได้เรียนรู้ความโหดเหี้ยมจากเขา!

……

ที่โรงแรม

หลังจากรับโทรศัพท์ เซิ่งเป่ยก็พูดกับคนที่มากับเขาว่า “สือถิงไม่มาแล้ว พวกนายกลับไปก่อนได้เลย!”

“เอ่อ? ขออยู่ทานอาหารกลางวันที่นี่ได้หรือเปล่า?” เฮ่อจุ่นจือรู้สึกหิวแล้ว

“ตระกูลถังมีเรื่อง” เซิ่งเป่ยพูดเสียงเบา “ถ้านายไม่อยากให้เกิดเรื่องไม่คาดฝัน ก็รีบกลับไปก่อนดีกว่า”

“แล้วพี่ล่ะ?” เฮ่อจุ่นจือตัดสินใจจะไปทันที ถึงแม้ว
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 864

    หลีเสี่ยวเถียน : อันอัน ฉันโกรธมากเลย! เฮ่อจุ่นจือพาคู่หมั้นมาเยาะเย้ยฉันต่อหน้า! ไอ้สารเลวนี่! ฉันไม่อยากเห็นหน้าเขาอีกตลอดชีวิต!หลีเสี่ยวเถียน : ฉันคงโมโหจนเบลอไปหมดแล้ว! ฉันวิ่งออกมาจากห้องจัดเลี้ยงได้ยังไงเนี่ย?! ฉันยังกะจะไปป่วนฟู่สือถิงกับถังเชี่ยนอยู่เลย... ไม่ได้ ฉันไปไม่ได้! ฉันต้องรออยู่ข้างนอกโรงแรม!หลีเสี่ยวเถียน : จะเที่ยงคืนอยู่แล้ว แต่เจ้าบ่าวเจ้าสาวยังไม่มา... ไม่รู้ว่ารถติดหรือว่าทั้งคู่จะไม่มาแล้ว! ฉันยืนจนขาจะเป๋แล้วเนี่ย! ไม่ไหวแล้ว ฉันต้องหาที่นั่งพักก่อน!หลีเสี่ยวเถียน : อันอัน ตอนนี้เธอทำอะไรอยู่? ฉันส่งข้อความไปตั้งเยอะ เธอไม่อ่านเลย ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้แอบร้องไห้อยู่หรอก แต่กำลังยุ่งอยู่แน่ ๆ!ไมค์ : การผ่าตัดครั้งนี้ทำไมใช้เวลานานจัง? ฉันมารอเธอที่โรงพยาบาลแล้วนะหลังจากที่ฉินอันอันอ่านข้อความจากไมค์ เธอก็รีบเดินออกมาจากห้องน้ำทันทีและแน่นอน ไมค์กำลังนั่งเล่นเกมอยู่บนเก้าอี้ตัวยาวในทางเดินฉินอันอันรีบเดินเข้าไปตบบ่าเขา “นายรอนานแล้วใช่ไหม? ถ้านายไม่มา ฉันก็จะโทรหานายเหมือนกัน... ฉันลืมตาไม่ขึ้นแล้ว”ไมค์รีบออกจากเกมแล้วลุกขึ้นยืน “การผ่าตัดเป็นไปด้ว

    Last Updated : 2024-09-24
  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 865

    หลีเสี่ยวเถียน : อันอัน ฉันไม่ได้โทษฟู่สือถิงนะ เรื่องของฉันไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลย แถมครั้งนี้ถ้าถังเชี่ยนไม่ช่วยเขา เขาก็คงไม่สามารถเอาชิปต่อรองของเขากลับมาได้ง่าย ๆ แบบนี้หรอก ฉันรู้จักแยกแยะฉินอันอัน : บางครั้งการแยกแยะออกมากเกินไป ก็ทำให้ตัวเองต้องเจ็บปวดนะหลีเสี่ยวเถียน : เธอรู้ไหมทำไมฉันถึงมองข้ามเรื่องนี้ได้? ไม่ใช่ว่าฉันใจกว้างอะไรขนาดนั้นหรอก แต่เป็นเพราะตอนนี้ถังเชี่ยนเสียโฉมไปแล้ว ใบหน้าของเธอไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีก เธอต้องใช้ชีวิตอยู่กับใบหน้าที่น่ากลัวแบบนั้นไปตลอดชีวิต ถ้าฉันกลายเป็นแบบเธอ ฉันคงอยู่ต่อไปไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว ช่วงเวลานี้ของเธอ คงไม่ต่างจากช่วงเวลาที่ฉันเคยเจอหรอกฉินอันอัน : นี่แหละที่เขาเรียกว่า ทำชั่วได้ชั่วหลีเสี่ยวเถียน : อืม! เมื่อกี้เซิ่งเป่ยส่งข้อความมาบอกให้ฉันไปร่วมงานแต่งงานของเฮ่อจุ่นจือให้ได้ เธอว่าเขาหมายความว่ายังไงนะ?ฉินอันอัน : เธออยากไปไหม? ถ้าเธออยากไปก็ไป ถ้าไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป อย่าให้เขาส่งผลกระทบต่อเราหลีเสี่ยวเถียน : ฉันอยากไปนะ แต่ว่าวันนี้ฉันโกรธมาก เลยไม่อยากไปแล้วฉินอันอัน : งั้นเธอก็ยังไม่ต้องตัดสินใจ ร

    Last Updated : 2024-09-24
  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 866

    ทันใดนั้นเซิ่งเป่ยก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น“สือถิง นายพักผ่อนให้สบายนะ!” เซิ่งเป่ยหยิบแก้วเปล่ามาหนึ่งใบรินเหล้าให้เขา “ช่วงนี้นายแบกรับอะไรไว้เยอะเกินไปแล้ว”ฟู่สือถิงรับแก้วเหล้ามา เสียงแหบพร่า “ฉันไม่ได้แบกรับอะไรไว้เลย”ส่วนใหญ่เป็นเพราะให้ฉินอันอันและลูกต้องรับความไม่เป็นธรรม“ฉันรู้ว่านายกำลังคิดอะไรอยู่ แต่ตอนนี้เธออาจจะยังไม่หายโกรธ การที่นายรีบไปหาเธอแบบนี้ จะมีแต่โดนทำร้ายจิตใจเปล่า ๆ” เซิ่งเป่ยไม่อยากเห็นเขาต้องเจอกับเรื่องแบบนั้น “งานแต่งงานของจุ่นจือวันที่หนึ่งเดือนเมษายน เขาเชิญเธอ เธอคงจะมา นี่เป็นโอกาสที่ดี”ฟู่สือถิงไม่ได้ตอบอะไรเขาไม่แน่ใจว่าตัวเองจะรอได้นานขนาดนั้นหรือเปล่าเวลาเดือนกว่า ๆ ไม่นานไม่สั้น พอที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรหลาย ๆ อย่างได้“เสี่ยวหานกับรุ่ยลาใกล้จะเปิดเทอมแล้วใช่ไหม เธอคงจะกลับประเทศในเร็ว ๆ นี้” เซิ่งเป่ยเห็นเขาเศร้าสร้อย จึงพยายามคิดหาวิธีช่วยถ้าฉินอันอันกลับประเทศเร็ว ๆ นี้ แสดงว่ายังมีหวังถ้าเธอยังไม่ยอมกลับ ก็คงจะลำบากหน่อย“เธอรับเคสผ่าตัดที่ประเทศบี” ฟู่สือถิงนึกถึงแฟ้มเอกสารที่เห็นในห้องเธอ “คนไข้คนนั้นป่วยเป็นโรคเดียวกับอิ๋นอิ๋

    Last Updated : 2024-09-24
  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 867

    ดังนั้นฉินอันอันจึงไม่สามารถออกจากโรงพยาบาลได้ เธอจึงต้องให้ไมค์และลูกสองคนกลับประเทศไปก่อนครอบครัวของอวิ๋นโม่ไม่ค่อยพอใจกับอาการหลังผ่าตัดของอวิ๋นโม่ แต่โชคดีที่พวกเขาไม่ได้มาหาเรื่องฉินอันอันก่อนการผ่าตัด ทั้งสองฝ่ายได้ลงนามในข้อตกลง ฉินอันอันจะช่วยรักษาอวิ๋นโม่ แต่ไม่สามารถรับประกันได้ว่าการผ่าตัดจะประสบความสำเร็จอย่างสมบูรณ์ตอนเที่ยงของวันที่สามหลังการผ่าตัด โทรศัพท์มือถือของฉินอันอันดังขึ้นหลังจากได้ยินเสียงเรียกเข้า เธอรีบเปลี่ยนผ้าอ้อมให้ลูกอย่างรวดเร็ว จากนั้นหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมารับสาย“คุณหมอฉิน อวิ๋นโม่ฟื้นแล้ว ครั้งนี้เขาได้ยินเราพูด และมีปฏิกิริยาตอบสนองแล้ว” ผู้ที่พูดคือพ่อของอวิ๋นโม่ฉินอันอันถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันที “ฉันจะไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้ค่ะ”หลังจากวางสาย เธอก็ส่งลูกต่อให้ป้าจางดูแลหลังจากขับรถไปถึงโรงพยาบาล เธอรีบเดินเข้าไปในห้องผู้ป่วยอย่างรวดเร็ว“คุณหมอฉิน เขาหลับไปอีกแล้ว” พ่อของอวิ๋นโม่ขมวดคิ้วด้วยความไม่เข้าใจ “ตอนนี้เขาอ่อนแอมากเพราะเพิ่งผ่าตัดเสร็จหรือเปล่า? เขาจะไม่เป็นแบบนี้ตลอดไปใช่ไหม? ถ้าเขาหลับตลอดเวลาแบบนี้ สู้ไม่ผ่าตัดตั้งแต่แรก

    Last Updated : 2024-09-24
  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 868

    ถ้าเขารักอวิ๋นโม่จริง คงไม่ใช้คำว่า 'โง่' มาพูดถึงอวิ๋นโม่หรอกฟู่สือถิงถิงไม่เคยพูดว่าอิ๋นอิ๋นโง่ ถ้ามีใครพูดว่าอิ๋นอิ๋นโง่ เขาก็จะโกรธมากนี่คือความแตกต่างระหว่างรักกับไม่รัก“ประเทศเอมีคำพูดที่ว่า ข้างเตียงคนป่วยนานวันเข้า แม้ลูกกตัญญูก็ท้อใจ ฉันคิดว่าครอบครัวของอวิ๋นโม่น่าจะรักเขานะ ไม่งั้นคงไม่หาวิธีต่าง ๆ ทั้งใช้เงินและใช้แรงเพื่อรักษาเขาหรอก” ฉินอันอันดื่มน้ำแล้วปรับอารมณ์“ก็จริงนะ แต่ไม่ว่ายังไง ครอบครัวของเขาก็ไม่ควรมาลงที่คุณ”“เป็นเพราะก่อนผ่าตัดฉันไม่ได้คุยกับพวกเขาให้เข้าใจ พวกเขาคิดว่าฉันสามารถทำให้อวิ๋นโม่กลับมาเป็นปกติได้” ฉินอันอันก้มมองหยุนโม่ที่อยู่บนเตียง “อาจจะเป็นคำพูดบางคำของฉันที่ทำให้พวกเขาเข้าใจผิดแบบนั้น”“พวกเขาเพ้อฝันเกินไป การที่อาการของอวิ๋นโม่ดีขึ้นบ้างก็ถือว่าเป็นผลลัพธ์ที่ดีแล้ว” พยาบาลปลอบใจ “คุณหมอฉิน ไม่ต้องไปถือสาพวกเขาหรอกค่ะ แล้วก็อย่าลืมเก็บค่าผ่าตัดที่พวกเขาต้องจ่ายด้วยนะคะ”ฉินอันอันเก็บแค่เงินมัดจำที่พวกเขาจ่ายไว้ตอนแรก ส่วนที่เหลือตกลงกันว่าจะจ่ายหลังผ่าตัดเสร็จแต่พอเห็นท่าทีของครอบครัวอวิ๋นโม่ ฉินอันอันก็ไม่คิดจะเก็บเงินส่วนที่เหล

    Last Updated : 2024-09-24
  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 869

    “อวิ๋นโม่! ลูกชายที่รักของพ่อ!” พ่อของอวิ๋นโม่เดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว และผลักฉินอันอันออกไป ฉินอันอันไม่รู้สึกถึงความเคารพจากชายคนนี้เลยเขาดูเหมือนจะผลักเธอออกจากห้องผู้ป่วยเธอจ้องมองใบหน้าด้านข้างของเขา อยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็ถูกความมีเหตุผลหยุดเอาไว้แม้ว่าเธอจะรู้สึกเสียใจแทนอวิ๋นโม่ แต่เธอกับอวิ๋นโม่ก็ไม่มีความเกี่ยวข้องกัน เมื่อเธอผ่าตัดให้อวิ๋นโม่เสร็จแล้ว และถ้าครอบครัวอวิ๋นพอใจกับการผ่าตัด งานของเธอก็ถือว่าเสร็จสิ้น“คุณหมอฉิน เมื่อสักครู่ผมกล่าวโทษคุณผิดไปแล้ว!” หลังจากที่พ่อของอวิ๋นโม่พูดกับอวิ๋นโม่แล้วได้รับการตอบสนอง เขาก็หันกลับมาพูดกับฉินอันอันด้วยความตื่นเต้น “อวิ๋นโม่สามารถเข้าใจที่ผมเรียกเขาได้ นี่เป็นความก้าวหน้าครั้งใหญ่! คุณหมอฉิน ส่วนเงินที่เหลือ ผมจะโอนเข้าบัญชีของคุณภายในสามวัน ส่วนเรื่องหลังจากนี้... ถ้าอวิ๋นโม่ไม่มีโรคแทรกซ้อนอื่น ๆ เราจะไม่รบกวนคุณอีก”ฉินอันอันอึ้งไปครู่หนึ่งความหมายของเขาคือ ให้เธอรับเงินแล้วไป จากนี้ไปทุกเรื่องของอวิ๋นโม่จะไม่เกี่ยวข้องกับเธออีกต่อไป และไม่ให้ไปรบกวนพวกเขาอีก?แต่เธออยากรู้เกี่ยวกับการฟื้นตัวของอวิ๋นโม่ในภายห

    Last Updated : 2024-09-24
  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 870

    เธอพูดสิ่งเหล่านี้ออกมาเหมือนเป็นเรื่องตลกแต่เมื่อป้าจางได้ยิน สีหน้าของเธอก็ดูไม่เป็นธรรมชาติป้าจางอึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบกลับด้วยรอยยิ้มแข็ง ๆ ว่า “บางทีคุณอาจจะไม่ได้แค่คิดถึงอิ๋นอิ๋น แต่คิดถึงคุณผู้ชายด้วยแล้วล่ะ ตอนนี้ งานที่นี่ก็เสร็จแล้ว เราจะกลับประเทศกันได้แล้วใช่ไหมคะ?”แต่ฉินอันอันไม่อยากกลับประเทศเร็วขนาดนั้นหลังจากเสี่ยวหานและรุ่ยลาไปโรงเรียนแล้ว เธอไม่ต้องกังวลอะไรมากนัก อีกอย่าง ช่วงนี้เธอยุ่งอยู่กับการผ่าตัด ใช้พลังงานไปเยอะมาก เหนื่อยล้าอย่างมากเธออยากพักผ่อนให้เต็มที่ก่อน ค่อยคิดเรื่องกลับประเทศไม่งั้น ตอนนี้รีบร้อนกลับไป ก็ได้แค่อยู่บ้านเฉย ๆ เท่านั้น“ถ้าคุณรู้สึกเหนื่อยเกินไป ก็พักผ่อนให้เต็มที่ก่อนได้เลยค่ะ ฉันไม่รีบร้อนกลับประเทศหรอก” ป้าจางเป็นคนช่างสังเกต “ฉันแค่คิดถึงเสี่ยวหานกับรุ่ยลานิดหน่อย ไม่ได้เห็นพวกเขาแค่วันเดียว ใจก็รู้สึกว่างเปล่า”“อืม ฉันก็คิดถึงพวกเขามากเหมือนกันค่ะ แต่วันนี้ฉันเหนื่อยมากจริง ๆ คงต้องพักสักสองวันก่อน แล้วค่อยกลับประเทศ!” ฉินอันอันยอมอ่อนข้อเธอไม่สามารถหลีกเลี่ยงฟู่สือถิงด้วยการไม่กลับประเทศได้ตลอดไป“ได้ค่ะ อันอั

    Last Updated : 2024-09-24
  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 871

    ห้องเรียนสำหรับเด็กอัจฉริยะของมหาวิทยาลัยปักกิ่งที่เสี่ยวหานเรียนอยู่นั้นไม่ใช่โรงเรียนประถมธรรมดา ๆ ทั่วไป แม้ว่าฉินอันอันจะมีเงินมากแค่ไหนก็ไม่สามารถส่งรุ่ยลาเข้าไปเรียนได้และรุ่ยลาก็ไม่อยากเข้าห้องเรียนสำหรับเด็กอัจฉริยะด้วยรุ่ยลาไม่เข้าใจและไม่สนใจสิ่งที่เสี่ยวหานเรียนเลยไมค์พารุ่ยลาออกมาจากบ้าน เมื่อเห็นรถของฟู่สือถิง ทั้งสองก็ถึงกับหยุดชะงักคนขับรถของตระกูลฟู่เปิดท้ายรถแล้วนำกระเป๋าเดินทางของป้าจางออกมาไมค์จูงมือรุ่ยลาเดินเข้าไปดูสถานการณ์อย่างรวดเร็ว“นี่คือกระเป๋าเดินทางของป้าจาง เธอไม่ได้ทำงานที่บ้านตระกูลฟู่แล้ว เจ้านายเลยให้ผมเอาของมาส่งครับ” คนขับรถกล่าว“เจ้านายของคุณให้คุณใช้รถโรลส์-รอยซ์มาส่งของเลยเหรอ” ไมค์คิดว่าฟู่สือถิงอาจจะอยู่ในรถคนขับรถอึดอัดใจอยู่สองสามวินาทีแล้วจึงอธิบายว่า “เจ้านายผมอยู่ในรถ เขาบอกให้ผมพาเขาออกมาทานอาหารเช้าด้วย”ไมค์หัวเราะเยาะแล้วปล่อยมือจากรุ่ยลา เดินไปที่ประตูรถด้านหลังแล้วเคาะ'ฟืด' ทันใดนั้นหน้าต่างรถก็เลื่อนลงอย่างรวดเร็วใบหน้าหล่อเหลาเย็นชาของฟู่สือถิงปรากฏต่อสายตาของไมค์ไมค์ยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วพูดจาเหน็บแนมว่า “ตอนนี้เพ

    Last Updated : 2024-09-24

Latest chapter

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 960

    ฉินอันอันที่นอนหลับเต็มอิ่มรู้สึกสดชื่น กระปรี้กระเปร่า แต่เพราะสายเรียกเข้านี้ทำให้ใจของเธอร้อนรนอีกครั้งหลังจากวางสายแล้ว เธอก็ได้รับที่อยู่ของมหาวิทยาลัยชิงซานที่รองประธานส่งมาต่อจากนี้เธอต้องจองตั๋วเครื่องบินแล้วรีบไปให้ทันขณะที่เธอกำลังเปิดแอปจองตั๋วเครื่องบินอยู่ จู่ ๆ หน้าจอโทรศัพท์ก็เด้งขึ้นมาเป็นโปรแกรมนาฬิกาปลุก ทำให้เธอเกือบจะปาโทรศัพท์ทิ้งเธอเอามือปิดหน้าอก หายใจเข้าลึก ๆทำไมต้องรีบร้อนขนาดนี้ด้วย?แค่การฝึกอบรมครั้งเดียว ถึงจะไปสายหน่อยก็ไม่เห็นเป็นไรสมัยเรียนเธอก็ไปสายตั้งบ่อย นี่เธอไม่ได้เป็นนักศึกษาแล้วนี่นาแถมนี่ก็ไม่ใช่การฝึกอบรมที่เธอสมัครเอง แค่ตอบตกลงว่าจะไปก็ถือว่าทำดีที่สุดแล้ว ทำไมต้องทำให้ตัวเองเครียดขนาดนี้ด้วย?คิดได้ดังนั้น เธอก็ล้มตัวนอนลงบนเตียง ตั้งใจจะนอนต่อสักหน่อยเธอเปิดโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความหาหลีเสี่ยวเถียน : เสี่ยวเถียน ฉันต้องออกไปธุระไกล ๆ ประมาณหนึ่งสัปดาห์ถึงจะกลับ สองวันนี้หลังจากที่ไปพบจิตแพทย์แล้ว อย่าลืมมาบอกฉันด้วยนะตอนนี้ยังเช้ามาก เธอคิดว่าหลีเสี่ยวเถียนคงยังนอนอยู่ ดังนั้นหลังจากส่งข้อความเสร็จแล้ว เธอก็วางโทรศัพท์ลง

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 959

    “อันอัน คุณคงเหนื่อยมากเลย!” ป้าจางพูดกับเธอ “ฉันมาบอกคุณว่า ของขวัญที่เสี่ยวหานและรุ่ยลาได้รับวันนี้ ฉันเอาไปเก็บไว้ที่โกดังชั้นหนึ่งแล้วนะคะ”“ค่ะ พรุ่งนี้ฉันค่อยไปจัดการ” ฉินอันอันลูบศีรษะทุยของจื่อชิวเบา ๆ “ลูกรัก วันนี้สนุกไหมจ๊ะ? พอครบหนึ่งขวบเมื่อไหร่ แม่จะจัดงานวันเกิดให้ลูกนะ”ป้าจางพูดด้วยรอยยิ้ม “เวลาผ่านไปเร็วจริง ๆ แป๊บเดียวจื่อชิวก็ครึ่งขวบแล้ว!”“ค่ะ”“อันอัน รีบกลับห้องไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะค่ะ! พรุ่งนี้ต้องกลับไปทำงานแล้ว!” ป้าจางเตือนฉินอันอันพยักหน้าแล้วเดินไปที่ห้อง เธอตั้งใจจะอาบน้ำก่อนนอน แต่พอเข้าไปในห้อง เตียงนอนขนาดใหญ่ดูเหมือนจะมีเวทมนตร์ดึงดูดเธอเธอมองไปที่เตียงแล้วล้มตัวนอนลง ตั้งใจจะพักสักหน่อย พอมีแรงแล้วค่อยลุกไปอาบน้ำ แต่หลังจากนอนลงไม่นาน เธอก็นอนหลับสนิทปกติแล้วเธอมีนิสัยชอบฝันร้าย ไม่ว่าจะพยายามปรับยังไงก็ปรับไม่ได้ ภาพที่เธอฝันถึงบ่อยที่สุดก็มีอยู่ไม่กี่อย่างอย่างแรกคือตอนที่พ่อเสียชีวิต พ่อจับมือเธออยู่ในห้อง ขอโทษเธอและขอให้เธอให้อภัย ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไร พ่อก็สิ้นใจไปเสียก่อน กลายเป็นความเสียใจตลอดชีวิตของเธออย่างที่สองคือแม่ประสบอุบั

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 958

    ตลอดชีวิตที่ผ่านมา อวิ๋นซื่อเจี๋ยไม่เคยกลัวอะไรเลยแต่ตอนนี้ เมื่อเขาเห็นใบหน้าเย็นชาและดุร้ายของฟู่สือถิง เขากลับรู้สึกกลัวเป็นครั้งแรก!รู้สึกว่าถ้าเขาทำให้ฟู่สือถิงโกรธมากขึ้นไปอีก เขาคงถูกทุบตีจนตายอยู่ที่นี่แน่ ๆคำพูดที่กำลังจะหลุดออกมาจากปากถูกกลืนลงไปอย่างยากลำบากเขาทำพลาดไป! ประเมินอารมณ์ของฟู่สือถิงผิดถนัด! เขาไม่ควรมาที่นี่อย่างประมาทเช่นนี้ตอนนี้เขาอยากแค่หนีรอดออกไปให้ได้“ป้าหง! กระดูกซี่โครงผมหัก! รีบโทรเรียกรถพยาบาลให้ผมหน่อย!” เขาไม่กล้าพูดกับฟู่สือถิง จึงตะโกนเรียกป้าหงเสียงดังป้าหงเห็นเขาเลือดอาบ นอนอยู่บนพื้นและกระตุกเกร็งอย่างควบคุมไม่ได้ ด้วยความตกใจ เธอรีบคว้าโทรศัพท์เพื่อโทรแจ้งเหตุฉุกเฉิน“ป้าหง อย่าใจอ่อนกับพวกกากเดนประเภทนี้!” ฟู่สือถิงตะโกนห้ามป้าหงได้สติกลับคืนมาทันที “คุณผู้ชาย สั่งให้บอดี้การ์ดจับเขาโยนออกไปเถอะค่ะ! ต่อไปนี้ฉันจะไม่ให้เขาก้าวเข้ามาในบ้านอีกเด็ดขาด!”ฟู่สือถิงส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ด บอดี้การ์ดจึงคว้าแขนอวิ๋นซื่อเจี๋ยแล้วลากเขาออกไปฟู่สือถิงมองดูสภาพที่ยับเยินของอวิ๋นซื่อเจี๋ย สั่งบอดี้การ์ดเสียงเย็นเยียบว่า “เอาตัวไปทิ้งให้ไ

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 957

    เพื่อนร่วมงานได้รับข้อความแล้วตอบกลับทันทีว่า “ทราบแล้วเปลี่ยน! ลงมือเลย!”ประมาณห้านาทีต่อมา เสียงต่อยตีและเสียงร้องโหยหวนของผู้ชายดังมาจากนอกบ้าน!ป้าหงได้ยินเสียงดังนั้นจึงรีบวิ่งออกมาดูเห็นบอดี้การ์ดสองคนกำลังทำร้ายร่างกายผู้ชายคนหนึ่ง จึงถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? คนคนนี้เป็นใคร?”“ป้าหง คนคนนี้แหละคือนักถ้ำมองเมื่อคืน! เขาทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ อยู่แถวกำแพง ถึงแม้เขาไม่ได้คิดจะทำเรื่องไม่ดี แต่ก็ต้องจัดการเขาซะ!” บอดี้การ์ดคนหนึ่งหยุดมือ แล้วอธิบายให้ป้าหงฟัง “ไม่งั้นเขาจะมาทุกวัน เจ้านายต้องไม่พอใจแน่ ๆ”“อ้อ…” ป้าหงมองดูชายวัยกลางคนคนนั้นที่กำลังนอนอยู่บนพื้นอย่างระมัดระวัง“ป้าหง จำผมได้ไหม?” ชายวัยกลางคนคนนั้นเงยหน้าขึ้น สะบัดผมที่หน้าผากออก ดวงตาที่เฉียบคมและแดงก่ำจ้องมองป้าหงอย่างตรงไปตรงมาบอดี้การ์ดได้ยินชายวัยกลางคนคนนั้นพูดกับป้าหง จึงหยุดทำร้ายเขาทันทีคนคนนี้รู้จักกับป้าหงงั้นเหรอ? ถ้ารู้จักป้าหงทำไมไม่บอกตั้งแต่แรก?“คุณคือ…” แสงสลัวทำให้ป้าหงมองใบหน้าของเขาไม่ชัด จึงจำไม่ได้เลยแม้แต่น้อย“คุณอาจจะจำผมไม่ได้ ผมเคยทำงานที่บ้านเดิมกับคุณ” อวิ๋นซื่อเจี๋ยยิ้มแล้วลุกขึ้นจ

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 956

    ฟู่สือถิงจ้องมองภาพถ่ายของชายวัยกลางคนอีกครั้ง แต่จนแล้วจนเล่าก็ยังไม่เข้าใจเขาไม่เคยเห็นคนคนนี้มาก่อนอาจเป็นไปได้ว่าชายคนนี้มีปัญหาทางจิต จึงมาปรากฏตัวอยู่ใกล้บ้านเขาเมื่อคืนแล้วฉีกยิ้มใส่ฟู่สือถิงขยำกระดาษทิ้งลงถังขยะ เดินเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็วแล้วปิดประตูในครัว ป้าหงเห็นฟู่สือถิงขึ้นไปชั้นบนแล้ว จึงรีบโทรหาป้าจาง“ได้ยินว่าคุณผู้ชายกับจิ้นซือเหนียนทะเลาะกัน” ป้าจางกล่าว “แต่ไม่ใช่เขาที่เริ่มก่อน ทะเลาะกันเสร็จแล้วทั้งคู่ก็แยกย้ายกันไป”ป้าหง “อ๋อ มิน่าล่ะถึงได้กลับมาเร็วขนาดนี้”“คุณผู้ชายอารมณ์เป็นยังไงบ้าง?” ป้าจางถามด้วยความเป็นห่วง“ไม่ค่อยดี แต่ก็ยังพอถูไถ” ป้าหงถามต่อ “วันนี้เขาอยู่กับลูก ๆ แล้วเป็นยังไงบ้าง?”ป้าจางหัวเราะทางโทรศัพท์ “วันนี้เขาไม่ได้อยู่คลุกคลีกับเด็ก ๆ หรอก เขาคอยต้อนรับแขกในงานทั้งวัน อันอันเป็นคนกำชับให้เขาคอยอยู่กับแขก”ป้าหงหน้าแดง “ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะดูใกล้ชิดกันมากขึ้นนะ”“ใช่! ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะดีขึ้นกว่าเดิมมากแล้ว หวังว่าต่อไปจะไม่ทะเลาะกันอีก” ป้าจางพูดด้วยความเป็นห่วง “ไม่งั้นลูก ๆ ทั้งสามคนคงน่าสงสารมาก”“อืม ฉั

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 955

    ฉินอันอันรู้ดีว่าฟู่สือถิงและจิ้นซือเหนียนมีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีนัก ดังนั้นเมื่อเห็นทั้งสองคนยืนอยู่ด้วยกัน เธอจึงรู้สึกแปลก ๆ“ไม่ได้คุยอะไรกันหรอก” ฟู่สือถิงมองจิ้นซือเหนียนอย่างเย็นชา ตอบฉินอันอัน “จิ้นซือเหนียนแค่เป็นห่วงความสุขของคุณ เลยเตือนผมให้ออกกำลังกายมากขึ้นหน่อย”“พวกคุณนี่ลามกกันจริง ๆ!” ฉินอันอันหน้าแดง เดินหนีไปด้วยความโกรธจิ้นซือเหนียนเห็นฉินอันอันโกรธ ความสงบสุขบนใบหน้าของเขาก็หายไป “ฟู่สือถิง คุณนี่มันไร้ยางอายจริงๆ!”ฟู่สือถิงพูดอย่างไม่รีบร้อน “ผมว่าคุณนั่นแหละที่ไร้ยางอาย ผู้ชายจะไหวหรือไม่ไหว ไม่ได้อยู่ที่ปาก ไม่ต้องทำมาเป็นห่วงหรอกว่าผมจะไหวหรือไม่ไหว รีบไปหาผู้หญิงสักคนมาพิสูจน์ว่าคุณไม่ได้ด้อยเรื่องนี้ให้ได้ก่อนเถอะ”จิ้นซือเหนียนโกรธจนเดินหนีไปดื้อ ๆ!“คุณตายแน่” ไมค์พูดกับฟู่สือถิง “เดี๋ยวถ้ารุ่ยลารู้ว่าคุณทำให้จิ้นซือเหนียนโกรธ เธอก็จะพาลมาโกรธคุณอีก!”ฟู่สือถิงปวดหัวทันทีเขาไม่สามารถตามจิ้นซือเหนียนกลับมาได้แต่เขาก็ไม่อยากทำให้รุ่ยลาโกรธ“ผมมีวิธีหนึ่ง” ไมค์คิดแผนขึ้นมาทันที “คุณกลับไปก่อน แบบนี้รุ่ยลาก็จะไม่โกรธคุณ”ฟู่สือถิงขมวดคิ้วเข

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 954

    “คุยอะไร ตอนนี้ไม่สะดวกคุยเหรอ?” เธอโพล่งถามออกไป ทั้งที่ในใจรู้ดีอยู่แล้วความเข้าใจผิดระหว่างเธอกับเขานั้นได้คลี่คลายไปแล้ว สิ่งที่เขาต้องการคุยก็คือการขอโอกาสอีกครั้งจากเธอครั้งก่อนเธอปฏิเสธเขาไปอย่างสุภาพ ตอนนี้เธอก็ยังไม่สามารถตอบตกลงได้ไม่ใช่ว่าเธอเกลียดเขา แต่เธอรู้สึกว่าตัวเองยังไม่หนักแน่นพออีกทั้งตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาก็ดีอยู่แล้ว ต่างคนต่างให้เกียรติซึ่งกันและกัน ไม่ได้สนิทสนมหรือห่างเหินเกินไป แบบนี้ก็ดีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?“คุยตอนนี้คงไม่ได้ผลหรอก” เพียงแค่ดูสีหน้าของเธอก็เดาได้แล้วว่าเธอคิดอะไรอยู่“คุณคิดว่าพอกลับมาจากต่างเมือง พอคุยกันแล้วจะได้ผลเหรอ?” ฉินอันอันถามอย่างไม่เข้าใจ “คุณจะไปนานแค่ไหน?”“หนึ่งอาทิตย์”“อ๋อ งั้นอีกหนึ่งอาทิตย์ค่อยว่ากันใหม่!” เธอก้มหน้าลง มองไปที่มือของเขาที่กำลังจับแขนเธออยู่ “คุณเพิ่งเล่นไพ่เสร็จ ยังไม่รีบไปล้างมืออีก?”เธอรู้สึกว่ามือเขาสกปรกเขาอึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะดึงเธอไปที่ห้องน้ำ “งั้นเราไปล้างมือด้วยกัน!”ทั้งสองคนเดินผ่านห้องจัดเลี้ยงไปท่ามกลางสายตาของผู้คนมากมาย“คุณสังเกตไหมว่าวันนี้ความสัมพันธ์ของพวกเขาสองค

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 953

    เสี่ยวตง “พ่อเธอยังไม่มาอีกเหรอ?”รุ่ยลา “มาแล้ว! ตอนนี้ก็ยังอยู่ในห้องจัดเลี้ยง!”เสี่ยวตงขมวดคิ้ว มองไปรอบ ๆ“พ่อเธอคนไหนล่ะ? ทำไมเขาไม่เห็นมาเล่นกับพวกเธอเลย? เขาขี้เกียจทำงานใช่ไหม? เลยทำให้แม่เธอไม่ยอมคบกับเขา และทำให้พวกเธอไม่ชอบเขาด้วยใช่ไหม?” เสี่ยวตงคิดไปเรื่อยเปื่อยรุ่ยลาตกใจ แต่เธอก็ไม่ยอมบอกความจริงกับเสี่ยวตง “พ่อฉันเปล่าขี้เกียจทำงานซะหน่อย! ฉันไม่บอกหรอกว่าพ่อเป็นใคร พี่บอกว่าพี่เก่งกว่าพี่ชาย งั้นพี่ก็ไปหาเองสิ!”ไมค์หัวเราะ “เสี่ยวตง ทำไมเธอดูอยากรู้จังเลยล่ะว่าพ่อของเสี่ยวหานกับรุ่ยลาเป็นใคร?”เสี่ยวตง “ผมก็แค่อยากรู้! แม่ผมบอกว่าพ่อของเสี่ยวหานก็คือฟู่สือถิง แต่พ่อผมบอกว่าไม่ใช่ พวกเขาทะเลาะกันเรื่องนี้หลายครั้งแล้ว”ไมค์หัวเราะจนท้องคัดท้องแข็ง “งั้นเธอเชื่อแม่หรือว่าเชื่อพ่อล่ะ?”“ผมเชื่อพ่อ เพราะพ่อผมดีกับผมมากกว่า” เสี่ยวตงพูดอย่างมั่นใจ “ถ้าพ่อของเสี่ยวหานเป็นฟู่สือถิงจริง ๆ เสี่ยวหานคงไม่เมินพ่อของเขาแบบนั้นแน่! ฟู่สือถิงน่ะเก่งมากเลย! เขาเป็นไอดอลของผม!”เสี่ยวหานได้ยินที่เสี่ยวตงพูดก็ไม่สนใจที่จะโต้เถียง เดินออกไปเงียบ ๆไม่นาน เสียงเปียโนอันไพเราะ

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 952

    เสียงหัวเราะดังขึ้นจากกลุ่มคนรอบข้าง “ผู้ช่วยของคุณฟู่ไปเอาเงินสดมาแล้วล่ะครับ ดูเหมือนวันนี้คุณฟู่จะตั้งใจจะทุ่มสุดตัวเลยนะ!” ทุกคนหัวเราะคิกคักใบหน้าของฉินอันอันขึ้นสีเล็กน้อย ไม่คิดว่าฟู่สือถิงจะพยายามขนาดนี้เพื่อสร้างความบันเทิงกับแขก“พวกคุณอย่าเล่นกันจริงจังเกินไปนะคะ” เธอเตือน“อันอัน เพิ่งเริ่มเองนะ คุณก็เริ่มห่วงกระเป๋าเงินของคุณฟู่แล้วเหรอ?” เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้งฟู่สือถิงมองเธอด้วยแววตาสนใจ แล้วถามว่า “หรือว่าคุณจะมานั่งข้าง ๆ คอยเป็นที่ปรึกษาให้ผมดีล่ะ?”ฉินอันอันหลบสายตาที่ลึกซึ้งของเขา แล้วพูดกับคนอื่น ๆ ว่า “พวกคุณเล่นกันเต็มที่เลยค่ะ ไม่ต้องไว้หน้าเขาหรอก”พูดจบเธอก็อุ้มลูกเดินออกไปเฮ่อจุ่นจือถือจานอาหารเดินมาจากโซนบุฟเฟ่ต์“อันอัน อย่าห่วงพี่สือถิงเลย เขาไม่ล้มละลายหรอก”ฉินอันอันแก้ตัวเสียงแข็ง “ฉันไม่ได้ห่วงเขา”“แล้วทำไมเมื่อกี้พวกเขาถึงหัวเราะกันเสียงดังขนาดนั้นล่ะ?” เฮ่อจุ่นจือพูดแทงใจดำเธออย่างไม่ไว้หน้า “เมื่อกี้หลีเสี่ยวเถียนพูดอะไรกับคุณตอนอยู่ข้างนอกบ้างเหรอ? หรือว่าพูดถึงเรื่องเมื่อคืนของพวกเรา?”เฮ่อจุ่นจือรู้สึกอายเล็กน้อยเกี่ยวกับเรื่อง

DMCA.com Protection Status