Share
บทที่ 368
Related chapter
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 369
เมื่อเข้ามาในห้องพิเศษด้านหลังแล้ว แม่เฒ่าฟู่หยิบโทรศัพท์ขึ้น “สวัสดีค่ะ คุณรู้จักฟู่สือถิงใช่ไหม? ฉันคือแม่ของเขา” อีกฝ่าย “สวัสดีคุณนายฟู่ ไม่ทราบว่าติดต่อมามีธุระอะไร?” “โรงเรียนอนุบาลของพวกคุณมีนักเรียนชื่อฉินจือหานใช่ไหม?” “ใช่ค่ะ” “คืออย่างนี้ค่ะ ฉันอยากได้เส้นผมของเขาสองสามเส้น ไม่รู้ว่าคุณจะสามารถเอามาให้ฉันได้ไหม ฉันจะจ่ายค่าตอบแทนให้ ราคาเท่าไหร่คุณตั้งมาได้เลย” แม่เฒ่าฟู่พูดอย่างใจป้ำอีกฝ่ายงุนงง “คุณอยากได้ผมของเขาไปทำไม? ไม่ใช่ฉันไม่อยากทำให้คุณ แต่เกรงว่าคุณไม่รู้สภาพการณ์ของเด็กคนนี้ เขาไม่ยอมให้สัมผัสตัว ปกติแล้วมีแค่น้องสาวของเขาเท่านั้นที่สัมผัสเขาได้” แม่เฒ่าฟู่คิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องที่ง่ายดายขนาดนี้ พอเป็นฉินจือหานกลับกลายเป็นเรื่องยากปานนั้น “คุณก็คิดวิธีสิ! ถ้าหากเอาเส้นผมมาไม่ได้ เอาเลือดมาก็ได้!” แม่เฒ่าฟู่กล่าว “บอกตามตรง แม่ของเขากับลูกชายฉันเคยแต่งงานกัน… ฉันสงสัยที่มาของเด็กคนนี้มาก ดังนั้นฉันขอร้องคุณช่วยฉันในเรื่องนี้ที หากจัดการเรื่องนี้สำเร็จ ฉันจะต้องตอบแทนคุณอย่างงามแน่นอน” แม่บ้านเห็นเงาคนที่ประตูแวบ ๆ จึงรีบเดินไปที่ประตูทันที “คุ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 370
ที่เอสทีกรุ๊ป หลังจากที่เครือข่ายของบริษัทกลับมาเป็นปกติ โจวจื่ออี้ก็มาเคาะประตูห้องทำงานของฟู่สือถิง “เจ้านายครับ นี่คือสิ่งที่ฝ่ายรักษาความปลอดภัยทางไซเบอร์ ขอให้ผมนำมาให้คุณครับ” โจวจื่ออี้ยื่นเอกสารปึกหนึ่งให้กับฟู่สือถิงขณะที่พูดฟู่สือถิงเหลือบมองเอกสารแล้วถามว่า “เอกสารอะไร?” “...ดูเหมือนว่าจะเป็นโค้ดไวรัสที่ฉินจือหานเขียนครับ” โจวจื่ออี้ชำเลืองมองแค่แวบเดียวจากนั้นไม่กล้ามองอีก ฟู่สือถิงเปิดเอกสาร ทันใดนั้นก็เห็นบรรทัดที่เป็นตัวอักษรพิมพ์ใหญ่และตัวหนา ‘ฟู่สือถิงเป็นคนงี่เง่า’ฟู่สือถิงโกรธจนหน้าเขียวทันที นิ้วของเขาสั่นเล็กน้อยขณะที่เปิดหน้าที่สอง ‘ฟู่สือถิงขับรถตกลงไปในแม่น้ำ!’ หน้าที่สาม ‘ฟู่สือถิงเข้าห้องน้ำแล้วกระดาษหมด!’ หน้าที่สี่ ‘ฟู่สือถิงขนมปังติดคอตาย!’ ……ฟู่สือถิงหยิบชุดเอกสารขึ้นมาแล้วโยนเข้าไปในเครื่องทำลายเอกสาร! สีหน้าของเขาดูไม่ดีนัก แต่ไม่ได้แสดงปฏิกิริยามากมาย ท้ายที่สุดแล้วฉินจือหานคือเด็กสี่ขวบ เขาไม่อยากจะเอาจริงเอาจังด้วยขนาดนั้น ทันใดนั้นเอง ประตูห้องมีเสียงเคาะดังขึ้น จากนั้นก็ถูกผลักออก เซิ่งเป่ยยืนอยู่ที่ปากประตู “สือถิง ไ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 371
เขาเกือบจะพูดออกมาตรง ๆ ‘ฉันต้องการลูกที่เกิดจากฉินอันอันเท่านั้น ลูกที่เกิดจากผู้หญิงคนอื่น ตายก็ตายไป ไม่มีอะไรให้เสียดาย เพราะฉันไม่ต้องการ!’ “งั้นนายจะให้ฉินอันอันคลอดลูกให้นายหรือไง?” เซิ่งเป่ยพูดล้อ “อืม” เซิ่งเป่ยตกตะลึงจนปากค้าง เกือบจะถือแก้วในมือไม่อยู่ “นายจะให้ฉินอันอันคลอดลูกให้นายจริง ๆ เหรอ?!” “เสิ่นอวี๋ขอให้ฉันแก้แค้นแทนลูกที่ตายไปของพวกเรา” “ดังนั้นนายเลยแก้แค้นด้วยการให้ฉินอันอันคลอดลูกให้นายงั้นเหรอ?” เซิ่งเป่ยไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “ถ้าหากเสิ่นอวี๋รู้วิธีแก้แค้นของนาย น่ากลัวว่าเธอจะร้องไห้จนเป็นลม” ฟู่สือถิง “ฉันจะแก้แค้นยังไงก็เรื่องของฉัน” “ฉินอันอันเต็มใจเหรอ?” เซิ่งเป่ยรู้สึกว่าเรื่องไม่ง่ายขนาดนั้นแน่นอน ฉินอันอันมีลูกอยู่แล้วสองคน ถึงแม้เสี่ยวหานจะถูกรับเลี้ยง แต่จากทัศนคติของเธอที่มีต่อเสี่ยวหานก็มองออกว่าเธอถือว่าเสี่ยวหานเป็นลูกที่เธอคลอดออกมาเอง เธอไม่อยากมีลูกอีกแน่นอน! “ไม่เต็มใจ” เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย “ตอนนี้เธอเกลียดฉันเข้ากระดูกดำแล้ว” “นายบังคับให้เธอมีลูกให้นาย เธอต้องเกลียดนายอยู่แล้ว!” เซิ่งเป่ยคิดไม่ถึงว่าเขาจะตัด
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 372
มองภาพเธอยิ้มอย่างมีความสุขขนาดนี้แล้ว เขาก็รู้สึกเจ็บปวดใจ เมื่อพบว่าเธอไม่ได้ยิ้มให้เขามานานมากประมาณห้าปีมาแล้วที่ร้านชุดแต่งงาน ฉินอันอันถอดชุดแต่งงานออกแล้ว เธอเลือกชุดราตรีสีชมพูม่วงอ่อน สำหรับใส่ในวันแต่งงานของหลีเสี่ยวเถียน “อีกไม่กี่ปี ฉันจะอายุสามสิบ ฉันไม่กล้าซื้อเสื้อผ้าสีนี้ใส่แล้ว” เธอพูดติดตลก “ฉวยโอกาสตอนที่ยังแสร้งทำเป็นเด็กได้อยู่ ซื้อแบบนี้ไว้สักสองสามชุดก็ดี” หลีเสี่ยวเถียน “อันอัน หน้าตาของเธอบอกคนอื่นว่าอายุยี่สิบเขาก็เชื่อ ถึงเธอจะอายุสามสิบแล้วก็เถอะ ไม่มีทางแก่ลงภายในชั่วข้ามคืนหรอก เธอทำตัวเป็นเด็กสาวได้อย่างสบายใจเลย!”“ปากจิ้มลิ้มของเธอนี่หวานจังเลยนะ มิน่าล่ะเฮ่อจุ่นจือถึงถูกเธอคุมเสียอยู่หมัดเลย” ฉินอันอันพูดพร้อมรอยยิ้ม“เขาคบกับฉัน เขาก็ต้องหาเงินใช่ไหมล่ะ?” หลังจากหลีเสี่ยวเถียนลองชุดแต่งงานสั่งตัดทีละชุด แล้วพูดอย่างพึงพอใจว่า “ตอนนี้ก็แค่รองานแต่งงาน! จริงสิ ใกล้จะถึงวันเกิดลูกน้อยสุดที่รักทั้งสองของเธอแล้วใช่ไหม? วางแผนว่ายังไงเหรอ?” ฉินอันอัน “อยู่บ้าน” “หา?! ไม่คิดจะจัดงานปาร์ตี้เลยเหรอ? ปาร์ตี้เล็ก ๆ ที่บ้านน่ะ?” หลีเสี่ยวเถียนเล
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 373
หลีเสี่ยวเถียนและฉินอันอันเลือกนั่งที่นั่งริมหน้าต่างในห้องโถง ตรงนี้วิวสวยที่สุด “คุณแม่!” รุ่ยลาจับมือพี่ชาย วิ่งไปหาฉินอันอัน ฉินอันอันอุ้มพวกเขาทั้งคู่มานั่งที่โซฟา “วันนี้ที่โรงเรียนสนุกไหม?” รุ่ยลาส่ายหน้า “แม่คะ คุณครูบอกว่าอาทิตย์หน้าต้องแทงนิ้ว… หนูกลัวเจ็บ...” เสี่ยวหานอธิบาย “ทดสอบน้ำตาลในเลือดครับ” ฉินอันอันเข้าใจได้ทันที เธอรีบพูดปลอบ “ไม่ต้องกลัวนะลูกรัก เจ็บนิดเดียวเท่านั้น” รุ่ยลาถูกเค้กบนโต๊ะดึงดูดสายตาแล้ว “แม่ วันนี้วันเกิดใครเหรอคะ? วันเกิดป้าเสี่ยวเถียนเหรอ?” หลีเสี่ยวเถียนยิ้มพร้อมกับส่ายหน้า “วันนี้พวกเราจัดวันเกิดล่วงหน้าให้หนูกับพี่ชายของหนูไงล่ะ! ดีใจหรือเปล่า?” พูดแล้วเธอก็หยิบของขวัญที่ห่อมาอย่างสวยงามยื่นให้หนูน้อยทั้งสอง “ดีใจค่ะ!” รุ่ยลารับของขวัญมาด้วยความตื่นเต้น ปากน้อย ๆ หวานปานน้ำผึ้ง “ขอบคุณป้าเถียนนะคะ หนูชอบป้ามากเลย!” “ป้าก็ชอบหนูเช่นกัน!” หลีเสี่ยวเถียนยกมือขึ้นลูบศีรษะรุ่ยลา ฉินอันอันทำท่าให้เสี่ยวหานรับของขวัญ เสี่ยวหานรับของขวัญมาแล้ว ใบหน้าเล็ก ๆ ที่หล่อเหลานั้นแดงระเรื่อ “ขอบคุณครับ” “ไม่ต้องเกรงใจขนาดนี้หรอก! พว
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 374
ตอนที่ฟู่สือถิงปรากฎตัวที่โต๊ะอาหาร ฉินอันอันกำลังถือส้อมและเอาเค้กชิ้นเล็ก ๆ เข้าปาก ทันใดนั้นดวงตาทรงแอปริคอทก็มองเห็นเขา เธอเกือบกัดส้อมพลาสติกแตก ต้องมีโชคแบบไหนถึงได้ออกมากินข้าวนอกบ้านแล้วยังบังเอิญเจอเขา หลีเสี่ยวเถียนขมวดคิ้วไม่พอใจ “ประธานฟู่ บังเอิญอะไรอย่างนี้คะ? เย็นนี้มีงานเลี้ยงอาหารค่ำเหรอคะ?” เธอพูดเหน็บแนมแล้วโบกมือทักทายกับกลุ่มคนที่อยู่ด้านหลัง ทุกคนแสดงสีหน้าที่สุภาพแต่กลับยิ้มอย่างสงวนท่าทีฟู่สือถิงเหลือบมองเค้กบนโต๊ะ ก่อนจะสบตากับเด็กทั้งสองคน “วันเกิดพวกเขาเหรอ?” เสียงที่ทุ้มต่ำและมีพลงของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย เขาจำได้ว่าวันเกิดของฉินจื่อหานคือวันที่สิบสาม เดือนเมษายน ไม่ใช่วันนี้ ฉินอันอันรู้สึกว่าเลือดในตัวเดือดพล่านขึ้นมา! เธอไม่ได้ฉลองวันเกิดให้ลูกทั้งสองคนด้วยกลัวว่าเขาจะรู้ ผลคือต้องแอบฉลองให้ลูก ก็ยังโดนเขาพบเข้าอีก! เขามองดูใบหน้าที่หวาดกลัว ตื่นตระหนกและท่าทางไม่สบายใจของเธอ สมองก็ประมวลด้วยความความเร็วสูงวันเกิดของฉินจือหานไม่ใช่วันที่สิบสามเมษายนแต่เป็นวันนี้งั้นเหรอ? และรุ่ยลาก็เกิดวันนี้ด้วยเหมือนกัน?เด็กสองคนนี้มีวันเกิดว
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 375
ช่างตรงไปตรงมาและหยาบคายเสียจริงนัดเธอมาปลดหนี้คืนนี้ เธอขมวดคิ้วแล้วตอบกลับว่า : คืนนี้ไม่ได้ หลังจากส่งข้อความไปแล้ว เขาก็ตอบกลับมาเร็วมากเธอสามารถจินตนาการถึงใบหน้าโกรธเกรี้ยวที่เธอไม่เชื่อฟังได้เลยด้วยซ้ำ : ผมไม่ได้คุยขอร้อง แต่นี่เป็นคำสั่ง!นี่คือคำตอบของเขา เมื่อมองดูทุกคำพูดและเครื่องหมายวรรคตอนทั้งหมดที่เขาส่งมา สีหน้าของเธอสงบนิ่งและผ่อนคลายลง : คุณลืมไปแล้วเหรอว่าผู้หญิงมีประจำเดือน? ฟู่สือถิงเงียบไม่ตอบฉินอันอัน : ยังจะนัดอยู่ไหมคะ? ฟู่สือถิง : คุณกำลังยั่วโมโหผมเหรอ? ฉินอันอันไม่กล้าตอบกลับไปอีกเธอกล้ายั่วโมโหเขาจริง ๆ ที่ไหนกัน……บนชั้นสองของภัตตาคาร ฟู่สือถิงไม่ได้รอคำตอบจากเธอ เขาวางโทรศัพท์ลง ตอนที่เขาหยิบโทรศัพท์มาส่งข้อความเมื่อกี้นี้ ทุกคนไม่กล้าพูดอะไร พอเห็นเขาวางโทรศัพท์ลงแล้ว บรรยากาศถึงได้ผ่อนคลาย“ประธานฟู่ คุณฉินที่ชั้นล่างเมื่อกี้ดูเหมือนจะเป็นเจ้าของฉินกรุ๊ปใช่ไหม?” “ใช่แล้วล่ะ มีรูปของเธอบนอินเตอร์เน็ต แค่ค้นหาดูก็เจอแล้ว” คนข้าง ๆ แสดงภาพที่ค้นหาออกมาให้ทุกคนดู “พวกคุณรู้จักหวังหว่านจือหรือเปล่า? เธอเคยเป็นแม่เลี้ยงของฉิน
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 376
พยาบาลเดินไปที่รถแล้วยื่นหลอดตัวอย่างเลือดให้แม่เฒ่าฟู่ “ราบรื่นขนาดนี้เชียว?” แม่เฒ่าฟู่รับหลอดตัวอย่างเลือดมาด้วยสีหน้าประหลาดใจ พยาบาลพยักหน้า “น้องสาวของเขากลัวเจ็บ เขาจึงเจาะเลือดก่อนเพื่อเป็นตัวอย่างให้น้องสาวดู พี่น้องคู่นี้มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมากเลยค่ะ” แม่เฒ่าฟู่สนใจแค่เสี่ยวหานเท่านั้น รุ่ยลาดูไม่เหมือนฟู่สือถิงเลย และเธอก็ได้ยินมาว่ารุ่ยลาเป็นลูกของฉินอันอันกับผู้ชายอีกคน แม่เฒ่าฟู่คิดว่าถึงแม้เสี่ยวหานจะเป็นลูกชายของฟู่สือถิงจริง แต่เธอก็ไม่มีทางยอมรับฉินอันอัน ฉินอันอันมีลูกกับผู้ชายคนอื่น ถ้าเธอยอมรับหญิงสาว คนอื่นจะมองฟู่สือถิงอย่างไร? แม่เฒ่าฟู่เก็บหลอดตัวอย่างเลือดแล้วปิดประตูรถ รถมุ่งตรงไปยังศูนย์ตรวจดีเอ็นเอ หลังจากถึงที่หมาย แม่เฒ่าฟู่ก็ยื่นตัวอย่างเลือดของฟูสือถิงและฉินจือหานให้กับเจ้าหน้าที่ “จะทราบผลเมื่อไหร่คะ?” เจ้าหน้าที่ “ปกติใช้เวลาสามวันทำการค่ะ เราจะแจ้งให้คุณทราบทันทีที่ทราบผลนะคะ” แม่เฒ่าฟู่อดทนต่อความตื่นเต้นและพยักหน้า…… ที่ฉินกรุ๊ป ประชุมประจำวันจันทร์ “ประธานฉิน ฝั่งหวังหว่านจือมีความเคลื่อนไหวครั้งใหญ่!” รองประธ
Latest chapter
