Share
บทที่ 271
Related chapter
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 272
เธอนั่งอยู่บนตียง ไม่สามารถปิดบังความปิติบนใบหน้าได้! ห้าปีก่อน หวังฉีเทียนน้องชายของหวังหว่านจือแม่เลี้ยงของเธอกวาดเอาเงินจากฉินกรุ๊ปไปเกือบสองพันล้าน! หลังจากใช้เงินส่วนใหญ่ไปอย่างสุรุ่ยสุร่าย เพราะความโลภจึงทำให้ใจของหวังฉีเทียนมืดบอด และนึกว่าตัวเองจะกลับมากอบโกยความมั่งคั่งกับฉินกรุ๊ปได้อีกครั้ง เพียงแต่ว่าสิ่งที่รอเขาอยู่ในครั้งนี้ไม่ใช่เงินสองพันล้าน แต่เป็นบทลงโทษตามกฎหมาย! เมื่อสักครู่ เจ้าหน้าที่หลี่ผู้ดูแลคดีนี้ได้โทรหาเธอ และบอกเธอว่าหวังฉีเทียนขึ้นเครื่องบินกลับประเทศมาแล้ว ทางตำรวจได้จัดชุดเจ้าหน้าที่คอยดักซุ่มที่สนามบิน ขอเพียงหวังฉีเทียนมาถึงก็สามารถจับกุมได้ทันที!เธอรอคอยมานานหลายปีก็เพื่อผลลัพธ์นี้! หลังจากวางสายแล้ว เธอจึงไม่สามารถระงับอารมณ์เอาไว้ได้ เธออยากแบ่งปันข่าวดีนี้กับเพื่อน ๆ แต่ตอนนี้เป็นเวลาตีสาม เธอจะโทรไปรบกวนคนอื่นไม่ได้ พอเลิกผ้าห่มขึ้นแล้วลงจากเตียง ก่อนเดินไปยังห้องครัว เธอเปิดตู้เย็นและเห็นเบียร์หลายกระป๋องตั้งอยู่ในนั้น แม่น่าจะซื้อมาไว้สำหรับใช้ทำอาหาร พอหยิบเบียร์ออกมาแล้วเธอก็เดินไปนั่งที่ห้องนั่งเล่น เวลาตีสี่ ณ ตระ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 273
ฉินอันอันได้ยินคำถามของเขา และเพราะคำถามของเขา เธอเลยสร่างเมาเล็กน้อย เขาคิดว่าตอนนี้เธอดื่มเยอะแล้วจะอธิบายทุกอย่างงั้นเหรอ? ฮ่า ๆ เขาดูถูกเธอมากไปแล้ว เธอดื่มเยอะก็จริง แต่เธอดื่มเบียร์ไม่ใช่ไวน์ เบียร์แค่นี้ ไม่ถึงกับทำให้เธอเมาแล้วขาดสติได้หรอกนะ เธอตัดสินใจไม่สนใจเขาและนอนหลับไปเลย ฟู่สือถิงฟังเสียงลมหายใจของเธอที่ค่อย ๆ ปรับเป็นสม่ำเสมอแล้วมองดูการเชื่อมต่อการโทร เขาลังเลที่จะวางสาย ถ้าเธอไม่เมา เธอคงไม่โทรหาเขาแน่นอน …… เวลาแปดโมงเช้า ฉินอันอันถูกปลุกให้ตื่นเพราะฝันร้าย! เธอฝันถึงช่วงเวลาที่พ่อของเธอเสียชีวิต พ่อตาย บริษัทล้มละลาย เธอกับแม่ไม่มีที่อยู่อาศัย กำลังเดินไปอย่างไร้จุดหมายบนถนนเหมือนสุนัขหรือแมวจรจัด เธอกระหายน้ำมาก อยากดื่มน้ำ แต่เธอกับแม่ทั้งเนื้อทั้งตัวไม่มีเงินเลย เธอไม่มีปัญญาซื้อน้ำ เธอตกใจจนเหงื่อเย็นออกท่วมตัว เมื่อตื่นขึ้นมาแล้วจึงเห็นห้องนอนที่คุ้นเคย เธอถอนใจโล่งอกเฮือกใหญ่แล้วพึมพำเสียงแผ่วเบาว่า “ฉินอันอัน มันผ่านไปแล้ว…ไม่ต้องกลัว” หลังจากพูดจบ ทันใดนั้นมีเสียงทุ้มลึกของชายคนหนึ่งดังลอดออกมาจากโทรศัพท์ “ตื่นแล้วเหรอ?
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 274
ได้ยินเสียงโกรธเกรี้ยวที่ฟังดูร้อนอกร้อนใจของหวังหว่านจือแล้ว ฉินอันอันยิ่งมีความสุขมากขึ้น “คุณคิดจะจัดการกับฉันยังไงเหรอ?” ฉินอันอันยั่วโมโห “น้องชายคุณทำผิดกฎหมาย ถึงคุณไม่ได้ชี้นิ้วสั่งก็ต้องเป็นคนคอยยุยง ไม่ว่ายังไงเงินที่น้องชายคุณกวาดไป คุณเองก็ได้ใช้ด้วยไม่น้อย! กล้าดียังไงถึงโทรมาหาฉัน?” หวังหว่านจือเอ่ยปาก “ลูกสาวของฉันฉินเขอเข่อถูกเธอฆ่า! ฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับเธอเลย!” “โอ้…คนในครอบครัวคุณมีใครตายอีกบ้าง? โทษฉันให้หมดเลยสิ!” ฉินอันอันประชดประชัน “คุณคิดว่าฉันยังเป็นคนที่คุณจะรังแกยังไงก็ได้เหมือนเมื่อก่อนใช่ไหม? หวังหว่านจือ ห้าปีก่อนคุณไม่ได้เหยียบย่ำฉันให้จมดิน ก็เท่ากับคุณพลาดโอกาสสุดท้ายไปแล้ว!” เสียงของเธอเย็นชาและดุร้าย! เปลี่ยนไปจากฉินอันอันเมื่อห้าปีก่อนคนนั้นราวกับคนละคน! หวังหว่านจือวางสายด้วยความโกรธ เธอไม่มีทางยอมแพ้แน่! เธอจองเที่ยวบินแล้วตัดสินใจกลับประเทศเอทันที ……ข่าวภาคเที่ยง - ฉินกรุ๊ปทะยานสู่สองพันล้าน? ห้าปีหลังจากอดีตผู้อำนวยหวัง ผู้อำนวยการฝ่ายการเงินหอบเงินก้อนนั้นหนีไป ตำรวจจับกุมเขาได้ที่สนามบินเช้าวันนี้! หลังจากเห็นข่าว ไ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 275
เหมือนกับว่าเขาเกิดมาเพื่อเวที ขอเพียงเขายืนอยู่บนเวที ถึงแม้จะไม่ทำอะไรเลยก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้คนจิตใจผ่อนคลายและมีความสุขช่วงเย็น ฉินอันอันขับรถพาเว่ยเจินไปที่อยู่ของงานปาร์ตี้ที่ไมค์จัด เมื่อมาถึงโรงแรม ทั้งสองคนลงจากรถ “พี่เว่ย คนที่เชิญมาคืนนี้ทั้งหมดเป็นเพื่อนของฉันและเพื่อนของไมค์ พี่ไม่ต้องเกร็งนะ” ฉินอันอันเอ่ยปาก “หลัก ๆ แล้วงานคืนนี้จัดขึ้นเพื่อฉลองที่หวังฉีเทียนถูกจับ เรื่องนี้ถือเป็นปมในใจฉันเลย” “ฉันรู้ เคยได้ยินเธอบอกมาก่อน” เว่ยเจินมองหน้าเธอแล้วยิ้มพร้อมกับพูดว่า “ฉันรู้สึกได้อย่างชัดเจนเลยว่าวันนี้เธอดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ” ทั้งสองเข้ามาในโรงแรมและมาถึงห้องจัดเลี้ยงที่ไมค์แจ้งทันทีที่เธอเข้าไปในห้องจัดเลี้ยง รอยยิ้มบนหน้าของเธอก็หายไปทันทีอะไรกัน?!ทำไมมีคนแปลกหน้าเยอะขนาดนี้? มาผิดที่หรือเปล่านะ? แต่แล้ว…เธอมองเห็นผมสีทองของไมค์อย่างชัดเจน ไมค์เห็นฉินอันอันมาแล้ว เขาจึงก้าวยาว ๆ มาหา “อันอัน เธอมาแล้ว! พี่เว่ยจิน คุณก็มาด้วย!” ฉินอันอันดึงไมค์เดินไปถึงนอกประตูห้องจัดเลี้ยง แล้วถามเขาว่าเกิดอะไรขึ้น! “คืออย่างนี้…ตอนที่ฉันเชิญโจวจื่ออี้ จ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 276
“ฟู่สือถิงลากเขาไปแล้ว” ไมค์ชี้บอกทิศทางเธอ ฉินอันอันเห็นฟู่สือถิงและเว่ยเจินนั่งอยู่ที่โต๊ะตามลำพังด้วยกันด้านข้าง มีบอดี้การ์ดคุ้มกันอยู่ มีไวน์ขวดหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะของพวกเขา พวกเขาวางแผนที่จะดื่มงั้นเหรอ? ฉินอันอันขมวดคิ้ว เว่ยเจินดื่มไม่บ่อยนัก คอเขาไม่แข็งแน่นอน ไมค์พูดติดตลก “มือใหม่สองคน ดูกันว่าพวกเขาใครจะคอพับก่อน” ฉินอันอันไม่รู้จะพูดอย่างไร เธอเกือบลืมไปแล้วว่าความสามารถในการดื่มก็ไม่ดีเลยเช่นกัน “ฉินอันอัน นี่คือการประลองฝีมือของผู้ชาย เธอปล่อยให้พวกเขาดื่มไปเถอะ!” ไมค์ตบไหล่เธอ เธอเงยหน้าขึ้นแล้วจับใบหน้าที่ทั้งหล่อทั้งกวนประสาทเอียงไปด้านข้าง “ทั้งหมดคือความผิดของนาย!” “ครั้งต่อไปฉันจะไม่ฟังคำหลอกลวงของโจวจื่ออี้อีกแล้ว! ครั้งหน้าฉันจะเรียกให้เขามาที่ ๆ ของเราเอง!” ไมค์สาบาน “ไม่มีครั้งหน้าแล้ว!” ฉินอันอันเดินไปหาหลีเสี่ยวเถียนที่อยู่ด้านข้าง หลีเสี่ยวเถียนชูนิ้วกลางใส่ไมค์ เดิมทีฉินอันอันไม่ได้ติดต่อหรือพบฟู่สือถิงมานานแล้ว ทั้งหมดเป็นความผิดของไมค์! ทำให้พวกเขาต้องมาพบกันอีกครั้งคืนนี้ เพิ่มเยื่อใยระหว่างพวกเขา ทำให้หัวใจเหมือนถูกมีดกรีดอีก
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 277
“เห็นแก่ที่คุณเป็นแม่เลี้ยงของฉัน ฉันให้เวลาคุณหนึ่งวัน” ฉินอันอันพูดอย่างเย็นชาจบก็เดินออกมาจากร้านกาแฟ ห้องจัดเลี้ยง หลังจากที่ฟู่สือถิงดื่มไวน์ไปแล้วสองสามแก้ว ใบหน้าของทั้งสองคนก็แสดงอาการมึนเมาในระดับที่แตกต่างกัน “คุณเว่ย ผมได้ยินว่าในช่วงชีวิตของศาสตราจารย์หูมีลูกศิษย์ที่ติดตามใกล้ชิดคนหนึ่ง” ฟู่สือถิงเทไวน์ให้เว่ยเจิน แล้วแสร้งถามเหมือนกับไม่ได้ใส่ใจ เว่ยเจินมองฟู่สือถิงด้วยใบหน้าสีแดงเข้ม “คุณฟู่ คุณไปฟังใครพูดมา?” ฟู่สือถิงยกแก้วขึ้นชนแก้วของเขา “คุณเว่ย คุณแค่บอกผมว่าใช่หรือไม่ใช่ก็พอ” เว่ยเจินจิบไวน์แล้วพูดอย่างลำบากใจ “ขออภัย ผมไม่สามารถเปิดเผยข้อมูลส่วนตัวใด ๆ ของศาสตราจารย์หูได้” “ศาสตราจารย์หูเสียชีวิตไปแล้ว นอกจากนี้ นี่มันก็ไม่ใช่เรื่องอื้อฉาวอะไรที่เปิดเผยไม่ได้” “ถ้าหากคน ๆ นั้นไม่ต้องการให้ใครรู้ถึงตัวตนล่ะ?” เว่ยเจินเอ่ย แสงแห่งดวงดาวพุ่งขึ้นมาในดวงตาของฟู่สือถิง “นี่แปลว่าศาสตราจารย์หูมีลูกศิษย์ที่ติดตามใกล้ชิดจริง ๆ” ‘คน ๆ นั้น’ ที่เว่ยเจินพูดถึง หมายถึงศิษย์ลึกลับที่ใกล้ชิดคนนั้นใช่ไหม? เว่ยเจินยกแก้วขึ้นจิบไวน์อีกครั้ง “คุณเว่ย ลูกศิษย์
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 278
ลมหายใจที่มีกลิ่นแอลกอฮอล์ของเขาเป่ารดลงบนแก้มของเธอ เธอเชื่อว่าเขาเมาแล้ว ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่กอดเธอไว้ในอ้อมแขนต่อหน้าพนักงานจำนวนมากขนาดนี้ “ดื่มมากไม่ได้ก็อย่ามาอวดเก่งข้างนอกสิ” ฉินอันอันต้องการลุกขึ้นจากตักของเขา แต่ว่าเขากลับจับเอวเธอไว้แน่น ไม่ยอมให้เธอไป “ฉินอันอัน พวกเรามาดื่มกันเถอะ…” เขายกขวดไวน์ขึ้นแล้วเทไวน์ลงไปในแก้ว “เมื่อวานคุณดื่มจนเมาเพราะหวังฉีเทียนถูกจับและถูกนำตัวเข้าสู่กระบวนการยุติธรรมเหรอ?” เขาคลายมือบนเอวของเธอลงเล็กน้อย เธอลุกขึ้นจากตักของเขาทันที เมื่อเธอเหลือบมองไปทางเว่ยเจิน…คนล่ะ? “ฟู่สือถิง! พี่เว่ยล่ะ?” เธอมองไปที่ใบหน้าหล่อเหลาและแดงก่ำของฟู่สือถิง รู้สึกเหมือนเขาเจ้าเล่ห์มากขึ้นเรื่อย ๆ! ต้องเป็นตอนที่เขาบังคับกอดเธอไว้แน่ ๆ แล้วคนของเขาก็พาพี่เว่ยออกไป “เขาเมามากแบบนั้น ก็ควรพาเขาไปพักผ่อน” ฟู่สือถิงพูดอย่างไม่อนาทรร้อนใจ แล้วยื่นแก้วไวน์ให้เธอ “คุณไม่ต้องกังวล ผมไม่ทำเรื่องอะไรที่เกินเหตุกับคุณเว่ยหรอก” หลังจากที่เขาพูดจบ เสียงโทรศัพท์ของฉินอันอันก็ดังขึ้น เธอเปิดโทรศัพท์ดู ข้อความใหม่ปรากฏขึ้นมีข้อความส่งมาจากเว่ยเจิน -
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 279
หวังหว่านจือยอมพิจารณาเงินห้าพันล้าน แสดงว่าเธอสามารถหาเงินห้าพันล้านได้ วันรุ่งขึ้น เอสทีกรุ๊ป ห้องทำงานประธาน แสงแดดสีทองส่องผ่านหน้าต่างบานใหญ่ที่สูงจากพื้นจรดเพดาน สะท้อนให้เห็นห้องทำงานที่สะอาดสะอ้าน ฟู่สือถิงเปิดรายชื่อนักศึกษาระดับปริญญาเอกที่เกี่ยวข้องกับศาสตราจารย์หูชิงที่เขาเคยรวบรวมไว้อีกครั้ง ข้อมูลที่เว่ยเจินเปิดเผยออกมาเมื่อคืนนี้ ว่าลูกศิษย์ผู้ติดตามของศาสตราจารย์หู ไม่ใช่ชายวัยกลางคน แล้วก็ไม่ใช่เพศชาย ด้วยวิธีนี้ ขอบเขตลดลงไปมาก ทันใดนั้นสายตาของเขาก็ตกลงบนชื่อฉินอันอัน ฉินอันอันเองก็เป็นนักศึกษาปริญญาเอกของศาสตราจารย์หูเพราะว่าฉินอันอันไม่ได้ทำงานด้านการแพทย์หลังจากเรียนจบระดับปริญญาเอก ดังนั้นในตอนนั้นเขาจึงเพียงแค่ดูประวัติช่วงนักศึกษาปริญญาเอกอย่างคร่าว ๆ เท่านั้น ประวัติของเธอเรียบง่ายมาก ทำงานเชิงวิชาการ เผยแพร่บทความวิจัย เขาค้นหาบทความวิจัยที่เธอโพสต์บนอินเตอร์เน็ต แค่เหลือบมอง เขารู้สึกว่ากำลังอ่านหนังสือจากสวรรค์ ดังนั้นเขาเลยยอมแพ้ บางที ฉินอันอันไม่ได้ธรรมดาแบบที่เขาคิด ถ้าหากเธอมีคุณสมบัติระดับปานกลาง ศาสตราจารย์หูคงไม่รับเธอเ
Latest chapter
