เข้าสู่ระบบแชร์
ห่วงใย
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-07 09:15:28
บทที่เกี่ยวข้อง
รอยรักย้อนชะตา ชอบมันเหมือนข้า
หญิงสาวกวาดตามองใบหน้าของชายผู้เป็นโอรสสวรรค์ของแผ่นดินฉางอัน เป็นวาสนาของตระกูลหานจริงๆ ที่จะได้นั่งเคียงคู่บัลลังก์ของแคว้นที่ยิ่งใหญ่นี้ พร้อมกับบุรุษตรงหน้าที่นางปรารถนา“พระองค์มีเรื่องอันใด ที่จะไต่ถามหม่อมฉันหรือเพคะ ทรงเอ่ยออกมาได้เลยเพคะ”เขาเองก็จดจ้องนางมิวางตาเช่นกัน หานซูหลินเป็นหญิงสาวที่เพียบพร้อม ถูกอบรมบ่มนิสัยของกุลสตรีมาอย่างยาวนาน ตั้งแต่ยังเยาว์วัย อีกทั้งดวงหน้าของนางยังงดงาม และหาสตรีแห่งใดเปรียบมิได้ ดวงตากลมโตดำขลับช่างน่าเย้ายวน ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อเผยถึงความปรารถนาในตัวของเขา จนคำพูดที่นางเอ่ยออกมาทำให้บุรุษหนุ่มถึงกับตกอยู่ในภวังค์ความฝันชั่วครู่“อะ…เอ่อ ใช่แล้วข้ามีเรื่องจะถามเจ้า ข้าไปหาเจ้าที่จวนในตอนเช้าด้วยความห่วงใย แต่เจ้ากลับไม่ได้อยู่ที่นั่น บิดาเจ้าเองก็พบข้า อีกทั้งยังบอกว่าเขาก็มิได้เห็นเจ้าตั้งแต่เมื่อคืน ตอนนี้ทั้งจวนต่างกังวลเรื่องเจ้ามากนะหลินเอ๋อร์ หากเจ้ามิได้อยู่ที่จวนเมื่อราตรีก่อน แล้วเจ้าหลบนักฆ่าไปได้อย่างไร เจ้าอยู่ที่ไหนกัน หรือว่ามีใครบังอาจลักพาตัวเจ้ากันแน่!”เขาลงท้ายคำพูดดูหนักหน่วงนัก คล้ายกับว่าคิดจะจับผิดคู่หมั้นของตน การห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07รอยรักย้อนชะตา หยกแคล้วคลาด
หานซูหลินยิ้มชื่น ใบหน้าของนางอิ่มเอิบเมื่อได้มอบความหวังดีให้ผู้อื่น การที่เขาช่วยชีวิตนางนับเป็นบุญคุณ และนางก็ต้องตอบแทนเขาเช่นกัน แม้สิ่งนี้จะเป็นเพียงของกำนัลชิ้นเล็ก ๆ จากหญิงสาวแห่งเมืองฉางอันก็ตามที แต่ครั้งนี้หานซูหลินต้องแอบเข้าไป เพื่อมิให้องค์ชายหลงเทียนเจอนางโดยบังเอิญอีก นางสืบรู้มาว่าพรุ่งนี้เขาต้องไปที่หอสมุดของเมือง ทำให้นางมีเวลาที่เหมาะสม เพื่อนำของชิ้นนี้ไปให้องครักษ์ซือฟงหญิงสาวนั่งรถม้าของจวนตระกูลหานในวันรุ่งขึ้น นางมองทิวทัศน์ระหว่างทางอย่างเพลิดเพลิน พร้อมกำสิ่งของในมือเอาไว้ นางห่อมันด้วยผ้าลูกไม้สีขาว และห่อทับด้วยกล่องขนาดเท่ากลางฝ่ามืออีกที บนกล่องบุด้วยผ้ากำมะหยี่สีเขียวมะกอก ข้าง ๆ กันนั้นมีถุงเครื่องหอม ซึ่งเป็นผงละเอียด นำผงใส่ไว้ในขวดแก้ว มันมิใช่แค่เครื่องหอมเพียงอย่างเดียว แต่มีสรรพคุณหลายชนิด ทั้งแก้วิงเวียนและปราบพิษของสัตว์ร้ายได้อีกด้วย นางนำมาละลายในน้ำมันเพื่อเอาไว้ให้ชายหนุ่มใช้ยามฉุกเฉิน ผงหอมของนางเป็นกลิ่นที่เย้ายวนใจ และหามีผู้ใดสูดดมมันมาก่อน นอกจากคนที่อยู่ใกล้นาง“ลุงจาง! ได้โปรดหยุดรถก่อน!!”หานซูหลินร้องเรียกคนบังคับม้าให้ชะลอล้อ ก่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07รอยรักย้อนชะตา เม่ยจื่อลั่ว
ชีวิตหลังการปลิดปลิวดั่งใบไม้ ของบุตรีขุนนางชั้นสูงเริ่มดีขึ้น หานซูหลินสามารถล่วงรู้อนาคตข้างหน้าได้ไม่ยากนัก การที่นางฟื้นคืนชีพ ทำให้ตนเองเริ่มปฎิบัติตัวใหม่ การเหินห่างจากราชวงศ์มิใช่สิ่งที่ควรกระทำ แต่การกระชับมั่นเสียอีกคือหนทางแห่งแสงสว่างหญิงสาวในตอนนี้เปรียบดั่งเมล็ดพันธุ์ที่งอกขึ้นใหม่ พร้อมเติบโต แกร่งกล้า และเรียนรู้ธรรมชาติ รูปแบบเช่นนี้ นำไปสู่การเลียนแบบต้นไม้ที่งอกงาม ล้วนมีอยู่อย่างมากมายในแผ่นดินนี้ ทั้งหมดปกคลุมรายล้อมอยู่รอบพระราชวังที่ใหญ่โตโอ่อ่าและงดงาม เช่นดั่งอาณาจักรฉางอันแห่งนี้ อำนาจรอบด้านที่นางมองเห็น หาใช่ความหวังดีไม่ แต่มันจะกลายเป็นกาฝากที่เกี่ยวรัดอำนาจของฮ่องเต้ ให้จบสิ้นในไม่ช้าผู้อื่นยิ่งใหญ่ได้ นางก็ยิ่งใหญ่ได้ หากนางถูกโค่น ก็หามีผู้ใดอยู่ค้ำจุนได้เช่นกัน ทุกอย่างต้องมลายสิ้นไปพร้อมตน หานซูหลินตั้งใจไว้เช่นนั้นนางเข้าหาองค์ชายหลงเทียนมากขึ้น เรียนรู้สิ่งที่พระชายาควรมี ทั้งการตัดเย็บ การประดิษฐ์ดอกไม้ การชงชาที่แสนจะละมุน นั่นคือการปรนนิบัติสำหรับองค์รัชทายาททั้งสิ้น แม้แต่การร่ายรำ นางก็ต้องใส่ใจมากกว่าเดิมรวมทั้งการสอดส่องผู้ที่คิดคดต่อราช
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07รอยรักย้อนชะตา ใครกันที่เป็นกบฏ
“เจ้าค่ะท่านพ่อ ข้าสัญญาว่าจะอดทนจนถึงที่สุด เมื่อเวลานั้นมาถึง ข้าจะเด็ดปีกนางเอง เวลานี้เจ้าผยองให้ดีเถอะหานซูหลิน อีกไม่นานเจ้าก็ร่วงลงจากฟ้า” เม่ยเจียงฉีก้าวตามบิดานางไปอย่างว่องไว ส่วนหานซูหลินเองยังมิได้รู้ด้วยซ้ำว่านางถูกหมายหัวเอาไว้แล้วนอกจากนั้น ยังมีเงาร่างของใครบางคนเหมือนวิ่งผ่านไปราวลมพัด ซึ่งมิได้ทำให้ทุกคนเอะใจแต่อย่างใดหญิงสาวถวายผลผิงกั๋วให้แก่ฮองเฮา ทรงชื่นชมว่านางนั้นช่างเป็นสตรีที่เอาใจใส่ดีแท้ วันนี้ฮองเฮาทรงประทานดนตรีให้นางหนึ่งบทเพลง เพื่อใช้ในการร่ายรำ ให้เป็นสิ่งครรลองจิตใจในพระราชตำหนักทองคำแห่งนี้ หานซูหลินใช้ท่วงท่าที่อ่อนช้อย และพลิ้วไหวดุจกิ่งเหมย อีกทั้งดนตรียังไพเราะยิ่งขึ้น เมื่อได้บรรเลงคู่กับนางหงส์เช่นนี้ฮองเฮาทรงประทานเสียงปรบมือให้นาง เมื่อร่ายรำจนจบเพลง“ยอดเยี่ยมมากหานซูหลิน เจ้าเป็นคนที่มีพรสวรรค์ เหมาะสมแล้วกับตำแหน่งพระชายาในอนาคต ข้าชื่นชมเจ้าจริง ๆ มาให้ข้าเชยชมเจ้าใกล้กว่านี้หน่อย” ฮองเฮามทรงเมตตานางยิ่งนัก เวลานี้ทรงประทับพระหัตถ์บนพวงแก้มของนางอย่าเอ็นดู“ใบหน้าเจ้าช่างดูจิ้มลิ้มพริ้มเพรานัก ปีนี้เจ้าก็ได้เวลาปักปิ่นแล้วสินะ องค์รัช
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07รอยรักย้อนชะตา ชิงชัง
เสนาบดีใจชั่วยังคงชี้หน้าหานซูหลิน แววตาหมายมาดอยากให้นางได้รับการถูกลงโทษเหมือนกับบิดา เพราะหากว่าหญิงสาวยังได้รับการอภัยโทษจากฮ่องเต้อยู่เช่นนี้ รังจะเป็นหอกแหลมทิ่มแทงให้บุตรสาวของตนชอกช้ำใจได้ องค์ชายหลงเทียนเองก็ยังมิได้ตกปากรับคำให้ เม่ยเจียงฉี ขึ้นเป็นพระสนมเอกของเขา ความไว้วางใจของเม่ยจือลั่วนั้นยังไม่สัมฤทธิ์ผล“เจ้าปากเก่งดีนี่! หานซูหลิน สมแล้วที่เป็นบุตรีของคนที่คงความยุติธรรมบนแผ่นดิน ทำชั่วก็ต้องได้รับกรรม เจ้าก็เห็นแล้วว่าตระกูลหานทำชั่ว จึงได้รับผลกรรมทันตาเห็นเช่นนี้!!”ชายร่างกำยำผู้มีริ้วผมหงอกขาว เจือปนอยู่ครึ่งค่อนศีรษะถลึงแววตาใส่นาง เขายื่นพัดที่มีปลายคมมีดบางเฉียบ เข้ามาจ่อตรงบริเวณต้นคอของหญิงสาว หานซูหลินผงะเอียงตัวไปด้านข้าง นางตกใจจนตาเหลือกลาน ไม่นึกมาก่อนว่าเขาจะข่มขู่นางเช่นนี้ ท่ามกลางทหารที่ล้อมรอบอยู่นับสิบ พวกนั้นคงไม่เห็นว่าพัดเล่มยาวนี้ติดอาวุธคมมีดอยู่ด้วย“นะ…นี่เจ้า!!”“ทำไมหรือ! แค่เพียงปลายพัดเจ้าก็รู้สึกกลัวข้าแล้วหรือ เจ้าเองก็รักตัวกลัวตายเหมือนกันนี่นา แล้วแบบนี้เจ้าจะยังปากเก่งอยู่อีกไหม หา!”หานซูหลินมิได้กลัวเกรงเสนาบดีใจคดคนนี้ นางเพีย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07รอยรักย้อนชะตา วนเวียนอยู่ในความฝัน
“ถอยออกไปให้ห่างข้านะเจ้าจิ้งจอกเฒ่า! เจ้าช่างน่ารังเกียจยิ่งกว่ามูลสัตว์ เน่าหนอนยิ่งกว่าแร้งกา โดยเฉพาะคำพูดที่ใส่ร้ายผู้อื่น ใส่ร้ายข้าและตระกูลหาน ออกไปนะ!!”“นี่เจ้ายังคิดว่าตำแหน่งว่าที่พระชายานั้นยังใช้ได้อยู่อีกหรือ ข้าว่าตอนนี้มันมิได้มีความหมายอันสดแล้วเสียอีก หรือเจ้าว่าไม่จริง ฮ่า ๆ ๆ” เม่ยจือลั่วหัวเราะออกมาเสียงดัง มันก้องไปทั้งจวน ส่วนบุตรสาวที่เห็นบิดาทำท่าเช่นนั้น ก็ทำตามอย่างบ้าง ความนิ่งงันทั้งหมดตกอยู่กับหานซูหลิน คนพวกนี้วิกลจริตไปแล้วหรือไรกัน“ข้าจะคิดว่าเจ้าเป็นคนฟั่นเฟือนไปแล้วนะว่าที่พระชายา หานซูหลินที่ข้ารู้จักนั้นเป็นหญิงฉลาด แล้วก็มีความหลักแหลมพอดู แต่ไม่นึกเลยว่าพอเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น เจ้าจะกลายเป็นคนโง่เขลาในพริบตา”“นี่เจ้าพูดอะไรกัน ใครกันเป็นคนโง่เง่า เจ้าบอก กล่าวเช่นนี้ได้อย่างไร ตำแหน่งของข้ายังคงอยู่มิได้เปลี่ยนแปลงไปสักนิด ข้าเป็นคู่หมั้นขององค์ชายตั้งแต่ยังแบเบาะ มีหรือที่เขาจะไม่ช่วยข้ากับท่านพ่อ!”หานซูหลินชี้หน้าใส่ทั้งคู่ แม้แววตาจะระริกสั่นไหวด้วยความเกลียดชังและคั่งแค้น แต่นางก็มิได้ฟั่นเฟือนไปอย่างที่พวกนี้พูด“ตำแหน่งของเจ้าน่ะหรือ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07รอยรักย้อนชะตา มิอาจทัดทาน
หญิงสาวยังคงติดอยู่ในภวังค์ความฝันย้อนกลับ หานซูหลินไม่สามารถเปิดเปลือกตาของนางได้เลย ราวกับว่าเจ้าแห่งนรกมิได้ยินยอม ความหวั่นเกรงและช้ำชอกที่นางได้รับมาในราตรีเดียว ยังคงหลอนหลอกด้วยเหตุการณ์ที่ตนเคยได้ถูกกระทำมา…ในราตรีสีทึบนั้นกลับสว่างขึ้นอีกครั้ง หญิงสาวที่ถูกปลดจากว่าที่พระชายา ยังคงร้องให้ร้องห่มอยู่ในจวนของตน ร่างของนางสั่นคลอนเพราะการสะอื้นนานกว่าร้อยเค่อ ชีวิตหลังจากนี้หญิงสาวไม่อาจรู้ได้ แต่นางไม่อยากยอมแพ้อย่างง่ายดายเช่นนี้ ในเมื่อบิดาที่นางรักไม่มีส่วนใดเกี่ยวของกับการกล่าวหาว่าเป็นกบฏ และซ่องสุมรังโจรเลยแม้แต่น้อย เวลานี้ในจวนเหลือเพียงมารดาที่นั่งเศร้าซึมอยู่ตรงหัวมุมห้อง ฮูหยินแห่งตระกูลหานลุกขึ้นได้เมื่อเหล่าทหารใจโฉด เดินทางกลับไปแล้ว แม้นางจะเป็นฮูหยินของจวนนี้ แต่ก็มิได้รับรู้เกี่ยวกับเรื่องราชการของสามี และเรื่องราวที่ขับเคลื่อนราชวงศ์ สิ่งเดียวที่หรงฮูหยินต้องทำก็มีเพียง เนรเทศตัวเองออกไปจากจวน ที่ถูกเก็บเป็นสมบัติของคลังแห่งราชวงศ์ในเวลานี้เท่านั้น“หลินเอ๋อร์ พวกเรามิอาจทำสิ่งใดได้ต่อไปอีกแล้วลูกรัก สาสน์จากราชการในองค์ฮ่องเต้ มีคำสั่งเด็ดขาดถึงเพียงนี้ พวกเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11รอยรักย้อนชะตา ไม่ต่างจากเชลย
ฮูหยินหานเกรงกลัวต่อคำสั่งของฮ่องเต้นัก ถึงขนาดส่งเสนาบดีกรมคลังอย่างเม่ยจือลั่ว มารื้อจวนพร้อมทั้งขนย้ายทรัพย์สินกันอย่างไม่ไว้หน้าเช่นนี้ เห็นทีว่าชีวิตตนคงไม่มีที่ให้ยืน แม้ในเสี้ยวของวันพรุ่งนี้อีกแน่ นั่นคือข้อหาเรื่องนางขัดราชโองการ คนชั่วเช่นเขาคงไม่มีวันปล่อยคนของตระกูลหานไปอย่างง่ายดาย นางอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป จึงพยายามกล่อมลูกสาวให้เดินทางไปด้วยกันให้จงได้ แต่เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วนางก็ต้องปล่อยมือ ให้หานซูหลินเดินย่ำไปในขวากหนามแต่เพียงผู้เดียว“ท่านแม่รีบไปเถอะเจ้าค่ะ และได้โปรดรักษาชีวิตของตนเองไว้ มิต้องห่วงลูกหรอกเจ้าค่ะ” หญิงสาวมิอาจทัดทานมารดาให้อยู่กับนางได้ นางเข้าใจและห่วงใยมารดาไม่น้อยไปกว่าบิดาเลย หรงฮูหยินได้แต่ร้องให้ ก่อนจะขึ้นรถม้าและเดินทางไปยังแคว้นเหยาตามลำพังรุ่งอรุณวันใหม่มาเยือนอีกครั้ง แม้ในความฝันก็ยังสว่างเจิดจ้า หานซูหลินรีบรุดไปยังตำหนักหลงจินขององค์ชายหลงเทียน ในคราแรกมีทหารหลายนายที่เฝ้าประตูวัง มิให้นางย่างกรายเข้าไปได้ เพราะตระกูลหานมีรายนามคือกบฏแผ่นดิน ในสายตาของทุกคนก็นับนางด้วยเช่นกัน แต่เมื่อเจ้าตัวโอดครวญและต้องการพบโอรสมังกรให้จงได้ เหล่าท
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11
บทล่าสุด
รอยรักย้อนชะตา ชดใช้ความชั่ว
ในวันเข้าเฝ้าองค์ฮ่องเต้ในท้องพระโรง เสนาบดีแต่ละฝ่าย ต่างจดจ้องเพื่อที่จะรายงานเรื่องต่าง ๆ ให้แก่บิดาของแผ่นดินได้รับรู้ แต่ครานี้เม่ยจือลั่วที่ควบคุมทุกอย่างเอาไว้แล้ว ได้เสนอเรื่องการก่อกบฏของตระกูลหาน เรื่องซ่องสุมโจรร้ายและเป็นภัยแก่ราชวงศ์ในขณะนี้“กราบทูลฝ่าบาท นี่คือเรื่องจริงที่กระหม่อมได้ไปสืบทราบมาจากหลายฝ่าย ผู้นำตระกูลหาน มิได้เป็นคนดีอย่างที่ทุกคนคิด ตอนนี้เขาได้ซ่องสุมโจรขึ้นมา และทำการปล้นทรัพย์อย่างอุกอาจ กระหม่อมมีหลักฐานอยู่ในมือทั้งหมดพะยะค่ะ ทรงพิจารณาเรื่องนี้ด้วยกระหม่อม เพื่อนำความสันติมาให้ดินแดนฉางอันของเรา” เขานำหลักฐานเท็จมาให้ฮ่องเต้ทรงอ่าน เพื่อประทับสายพระเนตรลงไป“ในนี้เขียนว่ามีการปลดปล่อยนักโทษร้ายแรงเช่นนั้นหรือ มันเป็นผู้ใดกัน เจ้ารู้หรือไม่”“พะยะค่ะฝ่าบาท คนผู้นั้นเป็นนักโทษคดีร้ายแรง และเหมือนกับว่าเสนาบดีกรมยุติธรรม ได้ปล่อยตัวออกไป เพราะนักโทษใกล้ถึงแก่ความตาย จึงอนุโลมให้ไปเยี่ยมเยียนบ้านเกิด และให้ทหารทำศพให้หลังจากนั้นขอรับ แต่โชคร้ายเหลือเกินที่นักโทษผู้นั้นมิได้ตายจาก แต่กลับเข่นฆ่าทหารที่ติดตามไปจนหมดสิ้น ก่อนจะตั้งก๊กและเหล่าขึ้น เพื่อท
รอยรักย้อนชะตา ก่อกบฏ
เมื่อองค์รัชทายาทจากแคว้นหลู่ต้องการความช่วยเหลือ พวกเขาจึงไม่รอช้า รีบออกมาจัดการกับสถานการณ์ที่ตึงเครียดนี้ทันที“องค์ชายขอรับ พวกเราทหารสนับสนุนพร้อมแล้วที่จะทำตามพระประสงค์ขององค์ชาย ได้โปรดทรงออกคำสั่งมาได้เลยขอรับ” หัวหน้าสำนักเอ่ยขึ้น เมื่อได้ยินดังนั้นเขาจึงไม่รอช้า ออกคำสั่งกับหัวหน้าทหารโดยทันที“เจ้าอย่าได้ออกตัวว่าเป็นทหารจากแคว้นหลู่ ในครานี้มีเหตุการณ์ร้ายเกิดขึ้นมากมายนัก ข้าอยากให้เจ้าสำนึกรักแผ่นดินที่เจ้าอาศัยอยู่ชั่วคราว สำหรับการต่อสู้ในครั้งนี้ ตระกูลจ้าว จะไม่ยอมอยู่เฉย และพร้อมที่จะกำราบพวกโจรชั่วเหล่านั้น ส่วนข้าจะออกตัวมิได้ เพราะเป็นเพียงผู้มาเยี่ยมเยือนแคว้นนี้เท่านั้น หาได้มีสิทธิ์อันใดไม่ นอกจากต้องขอราชโองการจากฮ่องเต้หย่งเจิ้ง เพื่อปราบจลาจลในครั้งนี้ก่อนเจ้าจงให้คนประกาศออกไป ว่าตระกูลจ้าวจะปราบโจรผู้ร้ายในครั้งนี้เอง ข้าอยากรู้เหลือเกิน ว่ามีผู้ใดที่ร้อนรนในครั้งนี้กัน” องค์ชายอวิ๋นหลงคิดแผนการอยู่ในใจ เขาต้องสืบอีกต่อไปว่า เป็นองค์ชายหลงเทียนหรือไม่ที่บงการอยู่เบื้องหลัง“ขอรับองค์ชาย พวกข้าทั้งหมดจะไปปราบปรามพวกชั่วช้านี่เอง เพื่อความผาสุขของทั้งสอง
รอยรักย้อนชะตา ช่วยเหลือองค์ชาย
“คาราวะขอรับใต้เท้าหาน ด้วยความเมตตาของท่าน ข้าน้อยนั้นสบายดียิ่งขอรับ แต่หาได้สบายใจนัก พวกข้าจึงได้ออกหาหลักฐานเพิ่มเติม ก็ปรากฎว่าได้รับข่าวเดียวกันกับข่าวว่าที่พระชายา นำมาปรึกษาท่านในวันนี้ด้วยขอรับ” บัณฑิตหลิว หันไปทำความเคารพต่อว่าที่พระชายาหานซูหลิน ซึ่งนางก็ค้อมศีรษะให้เขาเล็กน้อย บุรุษหนุ่มผู้เรียนรู้และประสิทธิประสาทวิชา จากสำนักที่มีชื่อสียง และได้รับการเรียนรู้ขัดเกลาความดีจากใต้เท้าหาน เอ่ยความจริงเรื่องของ เม่ยจือลั่วออกมาอีกมามาย“เสนาบดีกรมการคลังปลอมแปลงเอกสารส่งตัวนักโทษขอรับ โดยอ้างว่านักโทษคนนั้นตายลงด้วยไข้พิษ แท้จริงแล้วเขายังไม่ตาย แค่ดื่มพิษจากดอกไม้เมืองหนาวเข้าไปเล็กน้อย ทำให้ลมหายใจขาดช่วงชั่วครู่ และแม้แต่หมอหลวงก็ยังตรวจชีพจรผิดพลาด”องค์ชายอวิ๋นหลงครุ่นคิด“เขาทำอย่างนั้นไปเพื่อสิ่งใดกัน ท่านบัณฑิตทราบหรือไม่”“ข้าทราบขอรับท่านองครักษณ์ซ่ง เพราะเหรินเจิ้นผู้นั้นคือพ่อค้าที่มั่งคั่ง แต่น่าเสียดายที่เขาทำความผิดเท่าภูเขา จึงถูกจับกุม และนำตัวมาให้ใต้เท้าหานไต่สวนคดี และได้รับโทษจำคุกเกินครึ่งของอายุขัยตัวเองด้วยซ้ำขอรับ” เมื่อเขาพูดถึงชื่อนั้นให้ได้ยิน ควา
รอยรักย้อนชะตา ยักยอกทรัพย์
องค์ชายอวิ๋นหลงและหานซูหลินไม่รอช้า เพื่อเปิดโปงความชั่วของเม่ยจื่อลั่ว พวกเขาจึงดั้นด้นไปสืบหาต้นตอของรายชื่อที่อยู่ในสุสานของนักโทษ ซึ่งอยู่ไกลออกไปจากพื้นที่เดิม ผ่านเนินเขาจนสุดถึงชายป่า ดูแล้วช่างลี้ลับนัก เพราะเหล่านักโทษพวกนี้มิได้มีครอบครัวต้อนรับอีกแล้ว การฝังและทำลายจึงกลายเป็นเรื่องที่ต้องทำ พวกที่มิได้รับอนุญาตนำออกไปจากห้องกักขังมีจำนวนมากกว่า แต่นักโทษรายนี้มีคำสั่งเป็นลายเซ็นจากผู้มีอำนาจสูงสุด นั่นก็คือฮ่องเต้ ร่างของเขาได้ถูกประทานที่ดินฝังกลบไปโดยปริยายหานซูหลินและองค์ชายหลงเทียนปกปิดตัวตนด้วยการแต่งกายมิดชิด ทั้งสองสวมอาภรณ์สีเดียวกับท้องฟ้ายามราตรี เวลาฟ้ามืดทึบเป็นช่วงที่เหมาะสมยิ่ง เข้าสู่ปลายยามชวีแล้ว ผู้คนต่างเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าจากการกรำงานหนักทั้งวัน พวกเขาพร้อมเข้าอยู่ในครัวเรือนของตนกันหมด หากจะมีอาคันตุกะในความมืดปรากฎในเวลานี้ เห็นทีคงเป็นภูตผีหรือไม่ก็โจรร้ายแน่แล้ว ช่างเหมือนกับพวกเขาที่แต่งกายเฉกเช่นจอมโจรขโมยสุสานไม่มีผิดไม่นานนักหนึ่งบุรุษและหนึ่งสตรี ก็เหยียบย่างลงบนพื้นที่ซึ่งมิอยากมีใครต้องการเดินทางมา นอกจากคนตาย ทั้งสองมองหน้ากันเพื่อนับเวลา
รอยรักย้อนชะตา เหรินเจิ้น
“ข้ามิทราบขอรับ รู้เพียงแค่ทั้งโจรและทหารต่างเป็นพวกเดียวกัน และทหารวังก็มิเคยปกป้องราษฎรได้เลย พวกเขาแค่ทำไปตามหน้าที่ เหมือนกับหุ่นฟางไม่มีผิด”“เอาล่ะ ถือว่าข้ารับเรื่องนี้เอาไว้ก็แล้วกัน อย่าห่วงเลย ข้าจะจัดการเรื่องนี้ในไม่ช้า” เมื่อเสร็จสิ้นจากการหาข้อมูลโดยบังเอิญ องค์ชายอวิ๋นหลงจึงควบม้าไปยังจวนตระกูลหานโดยไวแรงจากอาชาว่องไวประหนึ่งสายลมพัด ในไม่ใช้เขาก็มาถึงจวนที่ต้องการ องค์ชายอวิ๋นหลงทรงผูกม้าไว้ข้างจวน ก่อนจะเร้นกายเข้าไปพบหานซูหลินด้านใน เพื่อมิให้ใครสังเกตเขาได้“หลินเอ๋อร์ ข้ามาแล้ว”เสียงทักทายอันอบอุ่น ปลุกหญิงสาวให้ตื่นจากภวังค์ ราวกับว่าหานซูหลินเองกำลังรอคอยองค์ชายอวิ๋นหลงผู้นี้อยู่เช่นกัน“องครักษ์ซ่งซือฟง เจ้าเข้ามาจากทางไหนกันหรือนี่ ช่างน่าแปลกใจนัก เหตุใดเจ้าถึงแอบย่องเข้ามาในจวนข้า”นางรู้สึกตกใจมิใช่น้อย หากเขาเข้าทางประตู แน่นอนว่าต้องมีสาวใช้เข้ามารายงานนางก่อนอยู่แล้ว“เจ้าทำเช่นนี้ข้าขวัญผวานัก นึกว่าเป็นผีบรรพบุรุษเรียกหาเสียอีก ต่อไปเจ้าอย่าทำแบบนี้อีกนะ ข้ากลัว”“ดูท่าทางเหมือนเจ้าขนลุกจริง ๆ ด้วย ข้าต้องขออภัยเจ้าด้วยหลินเอ๋อร์ แต่ข้าจำเป็นต้องทำเช่
รอยรักย้อนชะตา สงสัย
องค์ชายอวิ๋นหลงเร่งรีบตั้งใจสืบข่าว เรื่องที่หานซูหลินเอ่ยปากขอร้องให้เขาช่วยเหลือ แม้ตนเองจะมิใช่คนในราชวงศ์นี้ก็ตามที แต่เหตุการณ์นี้เกี่ยวกับปัญหาบ้านเมือง ซึ่งเขาที่เป็นผู้เจริญสัมพันธไม่ตรีก็มิอาจทนดูอยู่ได้ อีกทั้งหานซูหลิน เป็นสตรีที่เขาชื่นชมหากนางไร้แผ่นดินอยู่ มิหนำซ้ำยังถูกคนร้ายย่ำยีตระกูลดั่งเช่นที่นางเอ่ยมา เขาก็มิอาจทนได้ องค์ชายอวิ๋นหลงจะมิยอมให้ว่าที่พระชายาต้องทนทุกข์ทรมานอยู่เช่นนี้เป็นแน่ หากเขาสามารถช่วยยุติสิ่งเลวร้ายนี้ได้ เขาก็ยินดีทำเพื่อสตรีที่ตนปรารถนาอยู่เนือง ๆองค์ชายอวิ๋นหลงส่งสายสืบเข้าไปในคุกหลวง แต่กลับมิได้รับข่าวคราวอันใดมากไปกว่าเดิม นั่นอาจเป็นเพราะในคุกมีคนของเม่ยจื่อลั่วอยู่มากมายก็เป็นได้“กราบทูลองค์ชายอวิ๋นหลง กระหม่อมได้สืบเสาะเรื่องราวในคุกหลวงแล้วพะยะค่ะ ได้ข่าวมาไม่มากเท่าไหร่ แต่กระนั้นก็ยังไม่พบพิรุธอันใด เกรงว่าหากสืบไปมากกว่านี้ ทางสำนักพระราชวังคงต้องจับตาดูความเป็นอยู่ขององค์ชายมากกว่านี้แน่ กระหม่อมคาดคะเนว่า จะส่งผลร้ายต่อองค์ชายนะพะยะค่ะ ทางแคว้นหลู่ของเราควรรามือเสีย ทรงหาทางอื่นเถอะพะยะค่ะ”องครักษ์คู่ใจกล่าวกับเขาเช่นนั้น ซึ่
รอยรักย้อนชะตา สำนึกผิด
ซ่งซือฟงตัดบท ก่อนที่จะขอตัวออกไปตำหนักที่ประทับขององค์ชายแห่งแคว้นหลู่ เขาต้องสืบเรื่องนี้ให้จงได้ ไม่แน่ว่าการศึกที่จะเกิดขึ้นในภายภาคหน้า อาจเป็นแคว้นหลู่ของเขาก็ได้บุรุษหนุ่มแห่งแคว้นหลู่เดินทางออกมายังด้านนอก ถึงแม้เขามิได้เป็นคนในราชวงศ์นี้ก็ตาม แต่ดูเหมือนว่า ฮ่องเต้หย่งเจิ้งและองค์ชายหลงเทียน มิได้ทรงเดือดร้อนพระทัยกับเหตุการณ์บ้านเมืองในช่วงสองเดือนนี้เลย ชายหนุ่มขี่ม้าเข้ามาในบริเวณตัวเมือง ซึ่งมีผู้คนอยู่ล้นหลาม เขาสังเกตุได้ว่า หลายคนมีใบหน้าเศร้าสร้อย การซื้อขายหาได้คึกคัก ประชาชนเหมือนตกอยู่ในความโศกเศร้ามากกว่าความสดชื่น และหนึ่งในคนค้าขายก็เข้ามาไต่ถามเขาให้ช่วยซื้อสินค้าบางอย่าง“ใต้เท้าขอรับ โปรดเมตตาข้าน้อยด้วยเถอะ ช่วงนี้ข้าวยากหมากแพง ช่วยอุดหนุนสินค้าของข้าบ้างจะได้หรือไม่ นี่เป็นอาหารแห้งที่ข้านำมาขาย แต่หาได้มีผู้ใดมีเงินสักครึ่งตำลึงมาซื้อหาเลย นายท่านขอรับ ได้โปรดช่วยเหลือจุนเจือครอบครัวที่ยากจนของข้าน้อยด้วยเถอะ” พ่อค้าทำท่าเคารพเขา เพราะอยากขายสินค้าได้ และกลับบ้านไปหาครอบครัว“นี่มันเกิดเรื่องอันใดขึ้นหรือ เจ้าช่วยบอกข้าสักนิดได้หรือไม่” ซ่งซือฟงไต่ถามควา
รอยรักย้อนชะตา ลางสังหรณ์
ซ่งซือฟงรับปากหญิงสาว เขารู้สึกสงสัยนัก เรื่องนี้เกี่ยวพันหลายทาง จากที่รู้มาจากปากของหานซูหลินคือ เสนาบดีกรมการคลังมักใหญ่ใฝ่สูง ต้องการรวมอำนาจทั้งฝ่ายบุ้น และฝ่ายบู้เข้าด้วยกัน หากตนเองมีอำนาจจากการครอบครองทุกกรมกอง ย่อมที่จะก่อการกบฏได้โดยง่าย แม้ต้องล้มล้างราชวงศ์ก็ย่อมทำได้ แต่ตนเองก็มิอาจกุมอำนาจได้ทั้งหมด อย่างน้อยประชาชนฉางอันก็มิยอมสยบอย่างแน่แท้ มีหนทางเดียวคือต้องกล่อมคนในราชวงศ์ให้เป็นหนึ่งเดียวกับตน ซึ่งมีอยู่สองคนที่จะเข้าร่วมได้ นั่นก็คือฮองเฮา และองค์ชายหลงเทียน แต่จะเกิดเหตุเช่นนั้นได้อย่างไร ในเมื่อองค์ชายหลงเทียนมิได้มีคู่แข่งใด ๆ อ๋องที่เกิดจากเหล่านางสนมก็หามีไม่ เขาต้องได้รับการแต่งตั้งเป็นฮ่องเต้ในอนาคตอยู่แล้วนี่นา หรือว่ารอเวลามิได้กันเล่า เรื่องนี้สับสนเกินไปเสียแล้ว“หลินเอ๋อร์ เจ้าแน่ใจหรือ ว่าลางสังหรณ์ของเจ้านั้นเกี่ยวกับการก่อกบฏของเม่ยจือลั่ว ข้ามิได้เห็นหนทาง ที่เขาจะทำการเช่นนั้นเลย ทุกอย่างไม่ได้ส่งผลให้เขาต้องทำเช่นนั้น”ชายหนุ่มอยากให้นางคิดทบทวนให้ดี เกี่ยวกับเรื่องนี้ “ลางสังหรณ์อาจบอกเจ้าในเรื่องอื่นหรือไม่ ข้าคิดว่าเจ้าต้องไตร่ตรองให้รอบคอบยิ่
รอยรักย้อนชะตา คนโง่
“ฮองเฮาเพคะ ท่านได้ทรงทราบข่าวเกี่ยวกับการซ่องสุมโจรร้าย ในช่วงเวลานี้หรือไม่เพคะ หม่อมฉันคิดว่า เป็นเรื่องที่แปลกกว่าปกตินะเพคะ ราวกับว่า มีคนที่ไม่หวังดี คอยเกื้อหนุนกองโจรเหล่านี้อยู่”อันที่จริงเรื่องการเมืองการปกครอง ฮองเฮามิได้ใคร่รู้นัก แต่หากนางทราบ ก็คงจะไม่บอกหานซูหลินอยู่ดี“เรื่องเกี่ยวกับชาติบ้านเมือง เหล่าทหารหรือการปราบกบฏต่าง ๆ มิใช่หน้าที่ของข้า ว่าที่พระชายาคงถามผิดคนแล้ว ข้ามิได้ทราบเรื่องอันใดหรอกนะ เรามาปักผ้ากันต่อเถอะนะ” นางตัดบทสนทนาในทันที พร้อมทั้งส่งยิ้มกว้างให้แก่หญิงสาว แววตาของฮองเฮามิได้ทรงเผยสิ่งใดออกมา แม้น้ำที่ลึกเกินหยั่งถึง ก็มิอาจหยั่งลึกลงไปในจิตใจของฮองเฮาเฟิ่งซูอิงได้ หานซูหลินจึงต้องยอมจำนน และคิดหาทางอื่นเพื่อดำเนินการต่อไปมันต้องมีสักทาง ที่นางจะต้องรู้ให้ได้ ว่านักโทษคนนั้นคือผู้ใด นิมิตมิได้หักหลังนาง และทุกอย่างคือความจริงอย่างแน่แท้หานซูหลินเก็บความกังวลใจเอาไว้กับตัว หญิงสาวเตรียมตัวกลับจวนตระกูลหาน แต่มิทันไรกลับพบเจอกับบุตรีเสนาบดีกรมการคลัง เม่ยเจียงฉี เข้ามาทำสิ่งใดอยู่ตำหนักของฮองเฮา นางก็มิอาจรู้ได้ แม้สายตาของทั้งคู่จะเป็นอริกัน
