Se connecterShare
คุกเข่า
Dernière mise à jour:
2024-12-12 20:36:35
Related chapter
รอยรักย้อนชะตา ตัดสิน
“เจ้าคงมิรู้ตัว ว่าที่เอ่ยออกมานั้นมิได้ส่งผลดีต่อเจ้าเลย การฎีกาเป็นอำนาจของศาล ซึ่งข้ามิได้เกี่ยวข้องอันใด นั่นคือส่วนของราชการ ข้ามิอาจสอดมือเข้าไปเกี่ยวข้องได้ แต่นี่เจ้าและบิดาของเจ้าทำความผิดร้ายแรง ถึงขั้นล้มล้างราชบัลลังก์ เจ้ามิได้รู้เลยว่ามีผู้ใดบ้างที่ลงนาม เจ้ารู้หรือไม่ว่าเกินครึ่งของราชสำนัก ที่ลงนามตัดสินโทษบิดาของเจ้า!”ฮ่องเต้ทรงเอ่ยวาจาออกมา สุรเสียงดังก้องไปจนถึงชั้นฟ้า เขามิได้ทำการด้วยความพอใจเพียงผู้เดียว แต่ด้วยการสนับสนุนจากฝ่ายราชสำนัก และส่วนราชเลขาก็ลงนามทั้งสิ้น แม้จะเสียใจอยู่เพียงใดก็ตาม แต่นั่นคือหน้าที่ของพระองค์ คือการตัดสินลงนามในราชโองการ พระองค์ก็ถูกบังคับด้วยข้าราชบริพารเช่นกัน“ข้าเป็นถึงผู้ครองแคว้นครองแผ่นดิน ต้องรับฟังความจากคนหมู่มาก และข้าขอกล่าวไว้ตรงนี้เช่นกัน ว่าข้าอยู่เหนือฎีกาและกฎทั้งปวง จงจำไว้หานซูหลิน เจ้ามิได้มีสิทธิ์ยื่นฎีกาใด ๆ ทั้งสิ้น ข้ามอบโอกาสให้เจ้าและมารดารอดพ้นจากโทษแล้ว ก็ขอให้เพียงพอเสียที เห็นแก่บิดาเจ้าที่รับใช้ราชสำนักมาเนิ่นนาน เจ้าจงไปเสียเดี๋ยวนี้!”วาจาขององค์ฮ่องเต้คือสิ้นสุด ทรงตรัสแล้วหาคืนคำไม่ หานซูหลินมีความ
Dernière mise à jour : 2024-12-12รอยรักย้อนชะตา คนดีในนรก
โอ้! สวรรค์ช่างไม่เป็นธรรมกับข้าเหลือเกิน หากเลือกได้ข้าจะมิขอความเป็นธรรมจากท่านเง็กเซียนฮ่องเต้อีกแล้ว จ้าวนรกคงดีกว่าเป็นไหน ๆ หากสวรรค์ใส่ใจคนทำความชั่วแล้วได้ดีก็ช่างพวกท่านเถอะ ข้าขอเป็นคนดีในนรกก็แล้วกัน!“หากข้าตายขอลงนรกเสียยังจะดีกว่า แต่หากว่าขออนุโลมจากยมโลกได้ ข้าก็ขอให้ได้มาล้างแค้นพวกเจ้าก่อนเท่านั้น คนของตระกูลเม่ยจะได้รับผลกรรมที่ได้ก่อเอาไว้กับข้าและบิดา พวกเจ้าต้องไม่ตายดี!!”นี่คือสิ่งที่นางได้ขอเอาไว้โดยมิได้คาดคิดถึงผลที่จะตามมาในภายหลัง ความคั่งแค้นสุมในอก นางตรอมตรมจนกระทั่งสลบไป ไม่นานเมื่อมีคนไปพบนางเข้า เห็นว่าเป็นบุตรสาวตระกูลหาน และเป็นสหายสนิทของจวนตระกูลดีแห่งหนึ่ง จึงนำร่างที่ซูบซีดมาส่งให้จวนตระกูลฉาง ซึ่งนางมีสหายรักที่พึ่งพิงได้คือ ฉางฉีเฟิ่ง นางตกใจยิ่งนักที่เห็นสภาพของหานซูหลิน นางสั่งให้สาวใช้ไปหาท่านหมอ และได้ยาที่ต้องเคี่ยวต้มสมุนไพรให้นางกิน“หลินหลิน เจ้ากินยานี่เสียก่อนเถอะ จะได้หายจากพิษไข้ อ้าปากเสียข้าจะป้อนยาให้เจ้าเอง” ฉีเฟิ่งให้สาวใช้ยกศรีษะของหานซูหลินขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะนำถ้วยยาจ่อตรงบริเวณริมฝีปากที่ซีดขาวเพราะไข้หวัดรุมเร้า “กินยาเส
Dernière mise à jour : 2024-12-13รอยรักย้อนชะตา ฉางฉีเฟิ่ง
โอ้! สวรรค์ช่างไม่เป็นธรรมกับข้าเหลือเกิน หากเลือกได้ข้าจะมิขอความเป็นธรรมจากท่านเง็กเซียนฮ่องเต้อีกแล้ว จ้าวนรกคงดีกว่าเป็นไหน ๆ หากสวรรค์ใส่ใจคนทำความชั่วแล้วได้ดีก็ช่างพวกท่านเถอะ ข้าขอเป็นคนดีในนรกก็แล้วกัน!“หากข้าตายขอลงนรกเสียยังจะดีกว่า แต่หากว่าขออนุโลมจากยมโลกได้ ข้าก็ขอให้ได้มาล้างแค้นพวกเจ้าก่อนเท่านั้น คนของตระกูลเม่ยจะได้รับผลกรรมที่ได้ก่อเอาไว้กับข้าและบิดา พวกเจ้าต้องไม่ตายดี!!”นี่คือสิ่งที่นางได้ขอเอาไว้โดยมิได้คาดคิดถึงผลที่จะตามมาในภายหลัง ความคั่งแค้นสุมในอก นางตรอมตรมจนกระทั่งสลบไป ไม่นานเมื่อมีคนไปพบนางเข้า เห็นว่าเป็นบุตรสาวตระกูลหาน และเป็นสหายสนิทของจวนตระกูลดีแห่งหนึ่ง จึงนำร่างที่ซูบซีดมาส่งให้จวนตระกูลฉาง ซึ่งนางมีสหายรักที่พึ่งพิงได้คือ ฉางฉีเฟิ่ง นางตกใจยิ่งนักที่เห็นสภาพของหานซูหลิน นางสั่งให้สาวใช้ไปหาท่านหมอ และได้ยาที่ต้องเคี่ยวต้มสมุนไพรให้นางกิน“หลินหลิน เจ้ากินยานี่เสียก่อนเถอะ จะได้หายจากพิษไข้ อ้าปากเสียข้าจะป้อนยาให้เจ้าเอง” ฉีเฟิ่งให้สาวใช้ยกศรีษะของหานซูหลินขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะนำถ้วยยาจ่อตรงบริเวณริมฝีปากที่ซีดขาวเพราะไข้หวัดรุมเร้า “กินยาเส
Dernière mise à jour : 2024-12-14รอยรักย้อนชะตา หัวใจที่ปวดร้าว
หานซูหลินถูกนำตัวมายังตำหนักด้านใน เพื่อรอถึงพรุ่งนี้ นางจึงเข้าเฝ้าฮ่องเต้และเป็นส่วนหนึ่งในงานเลี้ยงรับรอง แววตาเศร้าหมองมองไปยังเบื้องหน้า นางเดินทอดกายเหมือนคนที่ไร้จิตวิญญาณ ริมฝีปากบางเรียบสนิท หาได้เอ่ยถึงสิ่งใดออกมา แค่ตอนนี้เมื่อความนึกคิดส่งไปหาองค์ชายหลงเทียน นางก็เห็นเขาพร่ำพลอดรักกับเม่ยเจียงฉีอยู่กลางตำหนักหลงจิน ภาพนั้นช่างบาดตานางยิ่งนัก พลันหยาดน้ำตาสีใสร่วงหล่นลงมาอาบแก้ม เมื่อเห็นเขาเองก็มองมายังทิศทางที่เห็นนาง แต่องค์ชายกลับมิได้ใส่ใจต่ออดีตคนรักอีกแล้ว เขาพร่ำพลอดรักซบอกของเม่ยเจียงฉีอย่างมิอายผู้ใดที่พบเห็น หานซูหลินรวดร้าวไปทั้งจิตใจ นางล้มลงก่อนจะร้องให้สะอื้นอยู่หลังประตูตำหนักรับรอง นางสงสารในโชคชะตาตัวเองยิ่งนัก ที่ได้พบเจอกับเรื่องที่ไม่น่าให้อภัยเช่นนี้“ข้าทำผิดอันใดหรือ ทำไมสวรรค์ถึงกลั่นแกล้งข้าเช่นนี้กันเล่า ข้าทำผิดอันใด ฮือ ฮือ” นางร้องร่ำจนสลบไปอีกครา จวบจนผ่านราตรีเข้าเช้าวันใหม่ นางกำนัลของวังจึงเข้ามาแต่งตัวให้แก่หานซูหลิน แต่เม่ยเจียงฉีก็ยังเข้ามาเพื่อสมน้ำหน้านาง หญิงแพศยาผู้นั้นอวดตนว่านางเป็นคนที่องค์ขายหลงเทียนทรงหลงใหล และรักตนยิ่งว่าสิ่ง
Dernière mise à jour : 2024-12-16รอยรักย้อนชะตา บัวหิมะถวายองค์ชาย
นางเกิดอยากทำขนมขึ้นมาในเช้าของวันนี้ การย้อนคืนกลับมาทำในสิ่งที่จ้าวแห่งความมืดท้าทายนาง ยังคงเป็นปริศนาอยู่ แม้ในความฝันก็ยังคงเป็นความทรงจำเดิม คนที่บงการอยู่เบื้องหลังจะเป็นใครไปมิได้นอกจากเม่ยจือลั่ว แต่ผู้ที่ยิ่งใหญ่กว่าเสนาบดีเฒ่าคนนั้น คือผู้ใดกันนะยังมิทันที่หานซูหลินจะคิดไปไกลกว่านั้น สาวใช้นำสาส์นเรียกตัวจากราชสำนักเข้ามาให้นางถือ ร่างบางรู้สึกตกใจขึ้นมาเล็กน้อย เมื่อคิดว่าทำไมเรื่องในความฝันถึงได้ย่างก้าวมารวดเร็วเช่นนี้นะ!“รายงานคุณหนู นี่คือพระราชสาส์นของราชสำนักคะ จากตำหนักดอกเหมยของฮองเฮาเฟิ่งซูอิงเจ้าค่ะ” นางรับม้วนกระดาษกางขึ้นอ่าน ในข้อความนั้นมีหมายตราจากฮองเฮา ทรงมีความเอ็นดูให้นางเข้าเฝ้าเฉพาะส่วนพระองค์ เป็นลายฝีพระหัตถ์ของฮองเฮาเอง“นางทำข้าตกใจยิ่งนัก ที่แท้ก็ทรงอยากเสวยขนมที่ข้าทำเท่านั้น ทรงมีใจปรารถนาตรงกับข้านัก ขนมบัวหิมะที่ทรงชื่นชอบ ข้าจะทำให้ท่านเสวยเดี๋ยวนี้เลยเพคะฮองเฮา” นางยิ้มกริ่ม เพราะวันนี้นางเตรียมสิ่งที่ฮองเฮาทรงชื่นชอบเอาไว้แล้ว“สาวใช้! ข้าฝากบอกทหารวังกลับไปด้วยว่ารับทราบถึงความต้องการของฮองเฮาแล้ว วันนี้ข้าจะนำขนมไปถวายนางด้วยตัวเอง”“เจ
Dernière mise à jour : 2024-12-16รอยรักย้อนชะตา แปลกใจ
“เพราะใบหน้าของข้าน้อยอัปลักษณ์ยิ่งนักเจ้าค่ะ จึงมิอยากให้ผู้ใดเห็นเป็นเสนียดลูกตา คุณหนูเองก็คงทราบดี ว่าหญิงที่มีปานแดงบนใบหน้านั้นน่าเกลียดเพียงใด ผู้คนก็ต่างติฉิน หาว่าเป็นกาลกิณีต่อผู้พบเห็น” สาวใช้เอ่ยปากพลางน้ำตาเริ่มปริ่ม หวังจะขอความเห็นใจจากนายสาวของตน“เอาล่ะ เช็ดน้ำตาเสียเถอะ ที่นี่หาได้มีใครต่อว่าผู้ใดเช่นนั้น ข้าเข้าใจเจ้าแล้ว หวังว่าเจ้าคงทำงานในจวนนี้ได้ดีนะม่านอวี้ เจ้ามาใหม่ยังไม่รู้ว่าจะต้องทำสิ่งใดบ้าง ถ้าเช่นนั้นก็ช่วยเป็นลูกมือของข้าในครานี้ก็แล้วกัน” หานซูหลินยินดีรับสาวใช้คนนี้เข้าทำงาน ทำให้ปรากฏแววตายินดีของนางออกมา“ขอบคุณนายหญิงมากเจ้าค่ะ ที่รับข้าเข้าช่วยงาน ข้าต้องทำเช่นไรบ้างเจ้าคะ” สาวใช้เดินเข้ามาหานายสาวอย่างระวัง “ข้าจะทำขนมบัวหิมะเข้าถวายองค์ชายอวิ๋นหลงแห่งแคว้นหลู่ นี่เป็นรับสั่งจากฮองเฮา ให้ข้านำไปถวายในตอนค่ำนี้ เราเริ่มลงมือทำกันเถอะ อย่ามัวชักช้าอยู่เลย เจ้าไปนึ่งถั่วให้ข้าที ส่วนตรงนี้ข้าจะนวดแป้ง” ตอนนี้มือไม้ของนางเริ่มพัลวัน ส่วนห้องปรุงอาหารมีเพียงหานซูหลินและสาวใช้ใหม่ นางไม่อยากให้มีใครมาวุ่นวายนัก จึงมิได้สั่งสาวใช้คนอื่นให้เข้ามาช่วย
Dernière mise à jour : 2024-12-19รอยรักย้อนชะตา อันตราย
หญิงสาวเอ่ยขออภัยต่อเขา ในขณะที่ใบหน้าของทั้งคู่หันหน้าเข้าหากันในระยะประชิด หานซูหลินเขินอาย เมื่อรู้ตัวว่ากำลังอยู่ในอ้อมแขนของชายหนุ่มผู้พิทักษ์องค์ชายแคว้นหลู่ ซึ่งเขาเองก็มีท่าทีมิได้ต่างกับนางเลย เขาเองก็ใบหูแดงไม่แพ้กัน“นี่เป็นเพราะเจ้าหาเรื่องให้ข้าอย่างไรล่ะ จน เกือบทำขนมอันล้ำค่าเสียหายแล้ว” ชายหนุ่มยืนตัวแข็งทื่อ จ้องมองหญิงสาวตรงหน้า ก่อนจะผละออกจากนาง ซึ่งหานซูหลินเองยังมีท่าทีเก้ ๆ กัง ๆ ด้วยไม่รู้ว่าจะทำเช่นไรดี“ช่างเถอะ! ถือว่าข้ามิได้ตั้งใจให้มันเป็นเช่นนี้ ส่วนเจ้าก็ออกไปห่าง ๆ ข้าก็แล้วกัน” นางพูดจาแง่งอนใส่ พร้อมกับรับถาดขนมกลับมาวางไว้ที่โต๊ะเช่นเดิม องครักษ์หนุ่มมิได้เข้าใจท่าทางของสตรีนัก เขายังคงจับตาดูสาวใช้คนใหม่อยู่อย่างมิวางตาแม้จะเป็นเช่นนั้นแต่หานซูหลินก็มิได้ใส่ใจ นางเริ่มทำสิ่งเดิมต่อไป สาวใช้นำน้ำจากกามาผสมลงในขนมอีกส่วน นางบอกแก่หญิงสาวว่ารสหวานของแป้งมีน้อยเกินไป นางจึงต้องการผสมใหม่เพื่อให้ได้สัดส่วนที่เหมาะสมและหวานล้ำกว่านี้ แต่ทว่า…การกระทำของสาวใช้นั้นดูผิดแปลกไป ทั้งที่ทำอะไรไม่เป็นแท้ ๆ แต่กลับรู้จักสัดส่วนของอาหาร ปกตินางคงมิใช่คนที่จ
Dernière mise à jour : 2024-12-19รอยรักย้อนชะตา มิได้ปลอดภัย
เสียงของแข็งกระทบเข้ากับร่างกายของคน จนเกิดเสียงที่ไม่น่าฟัง นางเขวี้ยงสิ่งนั้นออกไป ก่อนที่คนร้ายจะทันบุกเข้าหาองครักษ์จากแคว้นหลู่ ทำให้มันล้มตึงลงกลางอากาศ จนกระทั่งซือฟงดึงมีดสั้นออกมาจากข้างตัว และปาใส่จนคนร้ายหญิงได้รับบาดเจ็บ และหลบหนีไปได้ หานซูหลินเข้ามาหาเขาและมองท่อนแขนที่เต็มไปด้วยโลหิตสีชาด มันซึมออกมาจากบาดแผล แม้เขาจะมีปลอกแขนอยู่แล้วก็ตาม“เจ้าเป็นอะไรไหมองครักษ์ เจ้าเจ็บตรงไหนอีกหรือไม่” หานซูหลินประคองชายหนุ่มลงไปนั่งยังม้าหิน เขาหอบหายใจแรง ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมาสบกับใบหน้างดงามของนาง“ไม่ ข้าไม่เป็นอะไร บาดแผลเพียงเท่านี้ มิอาจทำอันตรายข้าได้หรอกพระชายา” แม้จะเอ่ยปากออกมาเช่นนั้น แต่เลือดก็มิได้หยุดไหลลงสักนิด หานซูหลินพอจะรู้วิธีปฐมพยาบาลอยู่บ้าง หญิงสาวนำผ้าขาวบางซึ่งกรองตัวแป้งทำขนมออกมาดึง ให้มีด้านความยาวเพิ่มขึ้น ความกว้างนั้นเท่ากลางฝ่ามือ ก่อนจะดึงทึ้งมันเป็นสี่ส่วน“ข้าจะใช้ผ้านี้กดบาดแผลให้เจ้าก่อน พอเลือดหยุดไหลข้าจะนำยามาป้ายให้เจ้าอีกที เพื่อลดความเจ็บปวดของบาดแผลที่โดนเมื่อครู่ หวังว่าเจ้าจะทนได้นะท่านองครักษ์” หานซูหลินก้มหน้าก้มตาทำแผลให้ชายหนุ่มอย่
Dernière mise à jour : 2024-12-20
Latest chapter
รอยรักย้อนชะตา ชดใช้ความชั่ว
ในวันเข้าเฝ้าองค์ฮ่องเต้ในท้องพระโรง เสนาบดีแต่ละฝ่าย ต่างจดจ้องเพื่อที่จะรายงานเรื่องต่าง ๆ ให้แก่บิดาของแผ่นดินได้รับรู้ แต่ครานี้เม่ยจือลั่วที่ควบคุมทุกอย่างเอาไว้แล้ว ได้เสนอเรื่องการก่อกบฏของตระกูลหาน เรื่องซ่องสุมโจรร้ายและเป็นภัยแก่ราชวงศ์ในขณะนี้“กราบทูลฝ่าบาท นี่คือเรื่องจริงที่กระหม่อมได้ไปสืบทราบมาจากหลายฝ่าย ผู้นำตระกูลหาน มิได้เป็นคนดีอย่างที่ทุกคนคิด ตอนนี้เขาได้ซ่องสุมโจรขึ้นมา และทำการปล้นทรัพย์อย่างอุกอาจ กระหม่อมมีหลักฐานอยู่ในมือทั้งหมดพะยะค่ะ ทรงพิจารณาเรื่องนี้ด้วยกระหม่อม เพื่อนำความสันติมาให้ดินแดนฉางอันของเรา” เขานำหลักฐานเท็จมาให้ฮ่องเต้ทรงอ่าน เพื่อประทับสายพระเนตรลงไป“ในนี้เขียนว่ามีการปลดปล่อยนักโทษร้ายแรงเช่นนั้นหรือ มันเป็นผู้ใดกัน เจ้ารู้หรือไม่”“พะยะค่ะฝ่าบาท คนผู้นั้นเป็นนักโทษคดีร้ายแรง และเหมือนกับว่าเสนาบดีกรมยุติธรรม ได้ปล่อยตัวออกไป เพราะนักโทษใกล้ถึงแก่ความตาย จึงอนุโลมให้ไปเยี่ยมเยียนบ้านเกิด และให้ทหารทำศพให้หลังจากนั้นขอรับ แต่โชคร้ายเหลือเกินที่นักโทษผู้นั้นมิได้ตายจาก แต่กลับเข่นฆ่าทหารที่ติดตามไปจนหมดสิ้น ก่อนจะตั้งก๊กและเหล่าขึ้น เพื่อท
รอยรักย้อนชะตา ก่อกบฏ
เมื่อองค์รัชทายาทจากแคว้นหลู่ต้องการความช่วยเหลือ พวกเขาจึงไม่รอช้า รีบออกมาจัดการกับสถานการณ์ที่ตึงเครียดนี้ทันที“องค์ชายขอรับ พวกเราทหารสนับสนุนพร้อมแล้วที่จะทำตามพระประสงค์ขององค์ชาย ได้โปรดทรงออกคำสั่งมาได้เลยขอรับ” หัวหน้าสำนักเอ่ยขึ้น เมื่อได้ยินดังนั้นเขาจึงไม่รอช้า ออกคำสั่งกับหัวหน้าทหารโดยทันที“เจ้าอย่าได้ออกตัวว่าเป็นทหารจากแคว้นหลู่ ในครานี้มีเหตุการณ์ร้ายเกิดขึ้นมากมายนัก ข้าอยากให้เจ้าสำนึกรักแผ่นดินที่เจ้าอาศัยอยู่ชั่วคราว สำหรับการต่อสู้ในครั้งนี้ ตระกูลจ้าว จะไม่ยอมอยู่เฉย และพร้อมที่จะกำราบพวกโจรชั่วเหล่านั้น ส่วนข้าจะออกตัวมิได้ เพราะเป็นเพียงผู้มาเยี่ยมเยือนแคว้นนี้เท่านั้น หาได้มีสิทธิ์อันใดไม่ นอกจากต้องขอราชโองการจากฮ่องเต้หย่งเจิ้ง เพื่อปราบจลาจลในครั้งนี้ก่อนเจ้าจงให้คนประกาศออกไป ว่าตระกูลจ้าวจะปราบโจรผู้ร้ายในครั้งนี้เอง ข้าอยากรู้เหลือเกิน ว่ามีผู้ใดที่ร้อนรนในครั้งนี้กัน” องค์ชายอวิ๋นหลงคิดแผนการอยู่ในใจ เขาต้องสืบอีกต่อไปว่า เป็นองค์ชายหลงเทียนหรือไม่ที่บงการอยู่เบื้องหลัง“ขอรับองค์ชาย พวกข้าทั้งหมดจะไปปราบปรามพวกชั่วช้านี่เอง เพื่อความผาสุขของทั้งสอง
รอยรักย้อนชะตา ช่วยเหลือองค์ชาย
“คาราวะขอรับใต้เท้าหาน ด้วยความเมตตาของท่าน ข้าน้อยนั้นสบายดียิ่งขอรับ แต่หาได้สบายใจนัก พวกข้าจึงได้ออกหาหลักฐานเพิ่มเติม ก็ปรากฎว่าได้รับข่าวเดียวกันกับข่าวว่าที่พระชายา นำมาปรึกษาท่านในวันนี้ด้วยขอรับ” บัณฑิตหลิว หันไปทำความเคารพต่อว่าที่พระชายาหานซูหลิน ซึ่งนางก็ค้อมศีรษะให้เขาเล็กน้อย บุรุษหนุ่มผู้เรียนรู้และประสิทธิประสาทวิชา จากสำนักที่มีชื่อสียง และได้รับการเรียนรู้ขัดเกลาความดีจากใต้เท้าหาน เอ่ยความจริงเรื่องของ เม่ยจือลั่วออกมาอีกมามาย“เสนาบดีกรมการคลังปลอมแปลงเอกสารส่งตัวนักโทษขอรับ โดยอ้างว่านักโทษคนนั้นตายลงด้วยไข้พิษ แท้จริงแล้วเขายังไม่ตาย แค่ดื่มพิษจากดอกไม้เมืองหนาวเข้าไปเล็กน้อย ทำให้ลมหายใจขาดช่วงชั่วครู่ และแม้แต่หมอหลวงก็ยังตรวจชีพจรผิดพลาด”องค์ชายอวิ๋นหลงครุ่นคิด“เขาทำอย่างนั้นไปเพื่อสิ่งใดกัน ท่านบัณฑิตทราบหรือไม่”“ข้าทราบขอรับท่านองครักษณ์ซ่ง เพราะเหรินเจิ้นผู้นั้นคือพ่อค้าที่มั่งคั่ง แต่น่าเสียดายที่เขาทำความผิดเท่าภูเขา จึงถูกจับกุม และนำตัวมาให้ใต้เท้าหานไต่สวนคดี และได้รับโทษจำคุกเกินครึ่งของอายุขัยตัวเองด้วยซ้ำขอรับ” เมื่อเขาพูดถึงชื่อนั้นให้ได้ยิน ควา
รอยรักย้อนชะตา ยักยอกทรัพย์
องค์ชายอวิ๋นหลงและหานซูหลินไม่รอช้า เพื่อเปิดโปงความชั่วของเม่ยจื่อลั่ว พวกเขาจึงดั้นด้นไปสืบหาต้นตอของรายชื่อที่อยู่ในสุสานของนักโทษ ซึ่งอยู่ไกลออกไปจากพื้นที่เดิม ผ่านเนินเขาจนสุดถึงชายป่า ดูแล้วช่างลี้ลับนัก เพราะเหล่านักโทษพวกนี้มิได้มีครอบครัวต้อนรับอีกแล้ว การฝังและทำลายจึงกลายเป็นเรื่องที่ต้องทำ พวกที่มิได้รับอนุญาตนำออกไปจากห้องกักขังมีจำนวนมากกว่า แต่นักโทษรายนี้มีคำสั่งเป็นลายเซ็นจากผู้มีอำนาจสูงสุด นั่นก็คือฮ่องเต้ ร่างของเขาได้ถูกประทานที่ดินฝังกลบไปโดยปริยายหานซูหลินและองค์ชายหลงเทียนปกปิดตัวตนด้วยการแต่งกายมิดชิด ทั้งสองสวมอาภรณ์สีเดียวกับท้องฟ้ายามราตรี เวลาฟ้ามืดทึบเป็นช่วงที่เหมาะสมยิ่ง เข้าสู่ปลายยามชวีแล้ว ผู้คนต่างเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าจากการกรำงานหนักทั้งวัน พวกเขาพร้อมเข้าอยู่ในครัวเรือนของตนกันหมด หากจะมีอาคันตุกะในความมืดปรากฎในเวลานี้ เห็นทีคงเป็นภูตผีหรือไม่ก็โจรร้ายแน่แล้ว ช่างเหมือนกับพวกเขาที่แต่งกายเฉกเช่นจอมโจรขโมยสุสานไม่มีผิดไม่นานนักหนึ่งบุรุษและหนึ่งสตรี ก็เหยียบย่างลงบนพื้นที่ซึ่งมิอยากมีใครต้องการเดินทางมา นอกจากคนตาย ทั้งสองมองหน้ากันเพื่อนับเวลา
รอยรักย้อนชะตา เหรินเจิ้น
“ข้ามิทราบขอรับ รู้เพียงแค่ทั้งโจรและทหารต่างเป็นพวกเดียวกัน และทหารวังก็มิเคยปกป้องราษฎรได้เลย พวกเขาแค่ทำไปตามหน้าที่ เหมือนกับหุ่นฟางไม่มีผิด”“เอาล่ะ ถือว่าข้ารับเรื่องนี้เอาไว้ก็แล้วกัน อย่าห่วงเลย ข้าจะจัดการเรื่องนี้ในไม่ช้า” เมื่อเสร็จสิ้นจากการหาข้อมูลโดยบังเอิญ องค์ชายอวิ๋นหลงจึงควบม้าไปยังจวนตระกูลหานโดยไวแรงจากอาชาว่องไวประหนึ่งสายลมพัด ในไม่ใช้เขาก็มาถึงจวนที่ต้องการ องค์ชายอวิ๋นหลงทรงผูกม้าไว้ข้างจวน ก่อนจะเร้นกายเข้าไปพบหานซูหลินด้านใน เพื่อมิให้ใครสังเกตเขาได้“หลินเอ๋อร์ ข้ามาแล้ว”เสียงทักทายอันอบอุ่น ปลุกหญิงสาวให้ตื่นจากภวังค์ ราวกับว่าหานซูหลินเองกำลังรอคอยองค์ชายอวิ๋นหลงผู้นี้อยู่เช่นกัน“องครักษ์ซ่งซือฟง เจ้าเข้ามาจากทางไหนกันหรือนี่ ช่างน่าแปลกใจนัก เหตุใดเจ้าถึงแอบย่องเข้ามาในจวนข้า”นางรู้สึกตกใจมิใช่น้อย หากเขาเข้าทางประตู แน่นอนว่าต้องมีสาวใช้เข้ามารายงานนางก่อนอยู่แล้ว“เจ้าทำเช่นนี้ข้าขวัญผวานัก นึกว่าเป็นผีบรรพบุรุษเรียกหาเสียอีก ต่อไปเจ้าอย่าทำแบบนี้อีกนะ ข้ากลัว”“ดูท่าทางเหมือนเจ้าขนลุกจริง ๆ ด้วย ข้าต้องขออภัยเจ้าด้วยหลินเอ๋อร์ แต่ข้าจำเป็นต้องทำเช่
รอยรักย้อนชะตา สงสัย
องค์ชายอวิ๋นหลงเร่งรีบตั้งใจสืบข่าว เรื่องที่หานซูหลินเอ่ยปากขอร้องให้เขาช่วยเหลือ แม้ตนเองจะมิใช่คนในราชวงศ์นี้ก็ตามที แต่เหตุการณ์นี้เกี่ยวกับปัญหาบ้านเมือง ซึ่งเขาที่เป็นผู้เจริญสัมพันธไม่ตรีก็มิอาจทนดูอยู่ได้ อีกทั้งหานซูหลิน เป็นสตรีที่เขาชื่นชมหากนางไร้แผ่นดินอยู่ มิหนำซ้ำยังถูกคนร้ายย่ำยีตระกูลดั่งเช่นที่นางเอ่ยมา เขาก็มิอาจทนได้ องค์ชายอวิ๋นหลงจะมิยอมให้ว่าที่พระชายาต้องทนทุกข์ทรมานอยู่เช่นนี้เป็นแน่ หากเขาสามารถช่วยยุติสิ่งเลวร้ายนี้ได้ เขาก็ยินดีทำเพื่อสตรีที่ตนปรารถนาอยู่เนือง ๆองค์ชายอวิ๋นหลงส่งสายสืบเข้าไปในคุกหลวง แต่กลับมิได้รับข่าวคราวอันใดมากไปกว่าเดิม นั่นอาจเป็นเพราะในคุกมีคนของเม่ยจื่อลั่วอยู่มากมายก็เป็นได้“กราบทูลองค์ชายอวิ๋นหลง กระหม่อมได้สืบเสาะเรื่องราวในคุกหลวงแล้วพะยะค่ะ ได้ข่าวมาไม่มากเท่าไหร่ แต่กระนั้นก็ยังไม่พบพิรุธอันใด เกรงว่าหากสืบไปมากกว่านี้ ทางสำนักพระราชวังคงต้องจับตาดูความเป็นอยู่ขององค์ชายมากกว่านี้แน่ กระหม่อมคาดคะเนว่า จะส่งผลร้ายต่อองค์ชายนะพะยะค่ะ ทางแคว้นหลู่ของเราควรรามือเสีย ทรงหาทางอื่นเถอะพะยะค่ะ”องครักษ์คู่ใจกล่าวกับเขาเช่นนั้น ซึ่
รอยรักย้อนชะตา สำนึกผิด
ซ่งซือฟงตัดบท ก่อนที่จะขอตัวออกไปตำหนักที่ประทับขององค์ชายแห่งแคว้นหลู่ เขาต้องสืบเรื่องนี้ให้จงได้ ไม่แน่ว่าการศึกที่จะเกิดขึ้นในภายภาคหน้า อาจเป็นแคว้นหลู่ของเขาก็ได้บุรุษหนุ่มแห่งแคว้นหลู่เดินทางออกมายังด้านนอก ถึงแม้เขามิได้เป็นคนในราชวงศ์นี้ก็ตาม แต่ดูเหมือนว่า ฮ่องเต้หย่งเจิ้งและองค์ชายหลงเทียน มิได้ทรงเดือดร้อนพระทัยกับเหตุการณ์บ้านเมืองในช่วงสองเดือนนี้เลย ชายหนุ่มขี่ม้าเข้ามาในบริเวณตัวเมือง ซึ่งมีผู้คนอยู่ล้นหลาม เขาสังเกตุได้ว่า หลายคนมีใบหน้าเศร้าสร้อย การซื้อขายหาได้คึกคัก ประชาชนเหมือนตกอยู่ในความโศกเศร้ามากกว่าความสดชื่น และหนึ่งในคนค้าขายก็เข้ามาไต่ถามเขาให้ช่วยซื้อสินค้าบางอย่าง“ใต้เท้าขอรับ โปรดเมตตาข้าน้อยด้วยเถอะ ช่วงนี้ข้าวยากหมากแพง ช่วยอุดหนุนสินค้าของข้าบ้างจะได้หรือไม่ นี่เป็นอาหารแห้งที่ข้านำมาขาย แต่หาได้มีผู้ใดมีเงินสักครึ่งตำลึงมาซื้อหาเลย นายท่านขอรับ ได้โปรดช่วยเหลือจุนเจือครอบครัวที่ยากจนของข้าน้อยด้วยเถอะ” พ่อค้าทำท่าเคารพเขา เพราะอยากขายสินค้าได้ และกลับบ้านไปหาครอบครัว“นี่มันเกิดเรื่องอันใดขึ้นหรือ เจ้าช่วยบอกข้าสักนิดได้หรือไม่” ซ่งซือฟงไต่ถามควา
รอยรักย้อนชะตา ลางสังหรณ์
ซ่งซือฟงรับปากหญิงสาว เขารู้สึกสงสัยนัก เรื่องนี้เกี่ยวพันหลายทาง จากที่รู้มาจากปากของหานซูหลินคือ เสนาบดีกรมการคลังมักใหญ่ใฝ่สูง ต้องการรวมอำนาจทั้งฝ่ายบุ้น และฝ่ายบู้เข้าด้วยกัน หากตนเองมีอำนาจจากการครอบครองทุกกรมกอง ย่อมที่จะก่อการกบฏได้โดยง่าย แม้ต้องล้มล้างราชวงศ์ก็ย่อมทำได้ แต่ตนเองก็มิอาจกุมอำนาจได้ทั้งหมด อย่างน้อยประชาชนฉางอันก็มิยอมสยบอย่างแน่แท้ มีหนทางเดียวคือต้องกล่อมคนในราชวงศ์ให้เป็นหนึ่งเดียวกับตน ซึ่งมีอยู่สองคนที่จะเข้าร่วมได้ นั่นก็คือฮองเฮา และองค์ชายหลงเทียน แต่จะเกิดเหตุเช่นนั้นได้อย่างไร ในเมื่อองค์ชายหลงเทียนมิได้มีคู่แข่งใด ๆ อ๋องที่เกิดจากเหล่านางสนมก็หามีไม่ เขาต้องได้รับการแต่งตั้งเป็นฮ่องเต้ในอนาคตอยู่แล้วนี่นา หรือว่ารอเวลามิได้กันเล่า เรื่องนี้สับสนเกินไปเสียแล้ว“หลินเอ๋อร์ เจ้าแน่ใจหรือ ว่าลางสังหรณ์ของเจ้านั้นเกี่ยวกับการก่อกบฏของเม่ยจือลั่ว ข้ามิได้เห็นหนทาง ที่เขาจะทำการเช่นนั้นเลย ทุกอย่างไม่ได้ส่งผลให้เขาต้องทำเช่นนั้น”ชายหนุ่มอยากให้นางคิดทบทวนให้ดี เกี่ยวกับเรื่องนี้ “ลางสังหรณ์อาจบอกเจ้าในเรื่องอื่นหรือไม่ ข้าคิดว่าเจ้าต้องไตร่ตรองให้รอบคอบยิ่
รอยรักย้อนชะตา คนโง่
“ฮองเฮาเพคะ ท่านได้ทรงทราบข่าวเกี่ยวกับการซ่องสุมโจรร้าย ในช่วงเวลานี้หรือไม่เพคะ หม่อมฉันคิดว่า เป็นเรื่องที่แปลกกว่าปกตินะเพคะ ราวกับว่า มีคนที่ไม่หวังดี คอยเกื้อหนุนกองโจรเหล่านี้อยู่”อันที่จริงเรื่องการเมืองการปกครอง ฮองเฮามิได้ใคร่รู้นัก แต่หากนางทราบ ก็คงจะไม่บอกหานซูหลินอยู่ดี“เรื่องเกี่ยวกับชาติบ้านเมือง เหล่าทหารหรือการปราบกบฏต่าง ๆ มิใช่หน้าที่ของข้า ว่าที่พระชายาคงถามผิดคนแล้ว ข้ามิได้ทราบเรื่องอันใดหรอกนะ เรามาปักผ้ากันต่อเถอะนะ” นางตัดบทสนทนาในทันที พร้อมทั้งส่งยิ้มกว้างให้แก่หญิงสาว แววตาของฮองเฮามิได้ทรงเผยสิ่งใดออกมา แม้น้ำที่ลึกเกินหยั่งถึง ก็มิอาจหยั่งลึกลงไปในจิตใจของฮองเฮาเฟิ่งซูอิงได้ หานซูหลินจึงต้องยอมจำนน และคิดหาทางอื่นเพื่อดำเนินการต่อไปมันต้องมีสักทาง ที่นางจะต้องรู้ให้ได้ ว่านักโทษคนนั้นคือผู้ใด นิมิตมิได้หักหลังนาง และทุกอย่างคือความจริงอย่างแน่แท้หานซูหลินเก็บความกังวลใจเอาไว้กับตัว หญิงสาวเตรียมตัวกลับจวนตระกูลหาน แต่มิทันไรกลับพบเจอกับบุตรีเสนาบดีกรมการคลัง เม่ยเจียงฉี เข้ามาทำสิ่งใดอยู่ตำหนักของฮองเฮา นางก็มิอาจรู้ได้ แม้สายตาของทั้งคู่จะเป็นอริกัน
