เข้าสู่ระบบแชร์
27 โต้เถียง
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-07 10:13:49
บทที่เกี่ยวข้อง
ย้อนเวลามาเป็นพ่อแม่มือใหม่ในยุค 80 28 ขโมยไก่ไม่ได้ ยังเสียข้าวสารอีกกำมือ
หัวหน้าหมู่บ้านไม่อยากฟังสองครอบครัวนี้ทะเลาะกันอีกเขาจึงตัดสินใจสรุปออกมา “เมื่อสักครู่สหายตำรวจก็บอกแล้วว่าเงินจะถูกตัดสินโดยผู้บังคับบัญชาของเขา หลี่กุ้ยหลันต่อให้คุณมาโวยวายอยู่ที่นี่ ก็เปลี่ยนแปลงจำนวนเงินไม่ได้ รีบแยกย้ายกันได้แล้ว”ไป๋ถังพยักหน้าอยากเห็นด้วย “ถ้าอย่างนั้นก็รอให้สหายตำรวจแบ่งเงินมา ทางการให้มาเท่าไหร่ฉันก็รับเท่านั้น ““ฉัน... “หลี่กุ้ยหลันโกรธจนพูดไม่ออก เดิมทีเธอต้องการโต้เถียงกับไป๋ถัง และขอให้หัวหน้าหมู่บ้านมอบเงินให้กับครอบครัวของพวกเธอมากขึ้นแต่หัวหน้าหมู่บ้านกลับไม่ฟังคำพูดโต้แย้งของตน ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้!เงินหนึ่งร้อยหยวนมันควรจะเป็นของเธอทั้งหมด!หลี่กุ้ยหลันด้วยความโกรธและรู้สึกเสียดายเงิน จึงพูดเรื่องในอดีตออกมา “เอาล่ะ ในเมื่อพวกแกไม่ได้เห็นครอบครัวของฉันเป็นญาติ ถ้าอย่างนั้นก็คืนอาหารที่ยืมไปกลับมาให้หมด!”ลู่เฉิงเมื่อได้ยินคำพูดของพ่อคุณแม่เขาก็รีบสนับสนุน “ใช่…คืนอาหารมา!”ในขณะนี้ทั้งสองคนพูดเช่นนี้บรรดาชาวบ้านที่เห็นเหตุการณ์ก็ชี้ไปที่พวกเขา“พวกแกช่างไร้จิตสำนึกเสียจริง! ไป๋ถังเสี่ยงชีวิตช่วยเหลือพวกแกนะ!”“ในเมื่อต้องการแยกแยะให้ชัดเจน ถ้าอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07ย้อนเวลามาเป็นพ่อแม่มือใหม่ในยุค 80 29 ต่อสู้(เพาะ)รัก Nc เล็กน้อย
หลี่กุ้ยหลันเฝ้าดูลู่หยางและไป๋ถัง นำอาหารของเธอไป หัวใจของหญิงวัยกลางคนราวกับว่ากำลังถูกควักออกมา แน่นอนว่าไป๋ถังและลู่หยางเป็นคนโหดเหี้ยมมาก ไม่ต้องพูดถึงมันฝรั่งที่พวกเขาหยิบไปมากกว่าครึ่งถุง ซึ่งสิ่งนี้หลี่กุ้ยหลันยังพอจะรับได้เพราะมันไม่ได้มีค่ามากนัก แต่ว่าผักใบเขียวจำพวกกวางตุ้ง พริกสด มะเขือม่วง ผักกาด แตงกวา และหัวไชเท้าขาวที่นางเก็บสะสมไว้ล้วนถูกสองสามีภรรยาคู่นี้นำออกไปมากกว่าครึ่งเช่นกัน ในตอนท้ายก่อนที่จะออกจากห้องครัวไป ไป๋ถังก็บอกกับลูกฝาแฝดทั้งสองด้วยรอยยิ้มสดใสแต่ในสายตาของหลี่กุ้ยหลิน ก็ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายกำลังเยาะเย้ยตัวเอง “ต้าเป่ากับเสี่ยวเป่าพวกลูกขอบคุณปู่ใหญ่ด้วยสิ วันนี้ครอบครัวของเรามีผักให้กินเพราะว่าความใจดีของคุณปู่ใหญ่เชียวนะ” ต้าเป่าและเสี่ยวเป่าถือมะเขือม่วงและผักกาดไว้ในอ้อมแขน เด็กน้อยทั้งสองพูดขอบคุณอย่างเชื่อฟัง “ขอบคุณครับ คุณปู่ใหญ่” หลี่กุ้ยหลัน ในเวลานี้เธอสงบสติอารมณ์แล้วและไม่เสียใจอยู่ไม่น้อย เพียงแค่ต้องการแย่งเงินรางวัลมาเป็นของตนแต่เธอกลับเป็นฝ่ายเสียหน้าและสูญเสียทั้งอาหารไป! ความโกรธพุ่งถึงขีดสุดมาถึงลำคอ แต่หญิงวัยกลางคนก็ไม่สามาร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07ย้อนเวลามาเป็นพ่อแม่มือใหม่ในยุค 80 30 สวีจ้าวตอแย
ตั้งแต่สองสามีภรรยาพูดถึงเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างกัน ท่าทีของไป๋ถังและลู่หยางก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด พวกเขาในตอนนี้ราวกับคู่รักที่กำลังแต่งงานใหม่ ทั้งยังชอบทำตัวใกล้ชิดอยู่ตลอดเวลา เมื่อลู่หยางหอมแก้มลูกชายทั้งสองและจูบลาไป๋ถัง เขาก็ออกไปทำงานรับแต้มตั้งแต่เช้า ในช่วงบ่ายวันนี้ชายหนุ่มวางแผนที่จะขึ้นไปบนเขาอีกครั้ง เด็ก ๆ รับรู้ได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของพ่อกับแม่พวกเขาก้มหน้าแล้วส่งสายตาหรือให้กันด้วยความดีใจ มือเล็ก ๆ ของเสี่ยวเป่ายื่นขึ้นมาแตะท้องของเธอ “แม่กำลังจะให้กำเนิดน้องสาวให้ผมกับพี่ชายใช่ไหมครับ” “ห๊ะ… อะไรนะ!” ไป๋ถังตกใจ เสี่ยวเป่าก้มหน้าลงด้วยความเขินอายเล็กน้อย “เพราะผมเห็นพ่อกับแม่แสดงความรักกันบ่อยๆ เสี่ยวหูบอกว่าพ่อแม่ของเขาก็เป็นแบบนี้ ในเวลาไม่นานเขาก็มีน้องสาวเพิ่มขึ้นมา” ต้าเป่ากำลังฝึกเขียนตัวเลขอยู่ข้างๆ เด็กน้อยเงยหน้าขึ้นและพูดอย่างเคร่งขรึม “แม่ไม่ต้องกังวล หากว่าแม่มีน้องชายและน้องสาวเพิ่มขึ้นมา ผมจะช่วยดูแลเองครับ” “พวกลูกนี่ละก็!” ไป๋ถังทำอะไรไม่ถูก ยื่นมือไปลูบหัวของพวกเขาสลับไปมา “แม่ไม่ต้องการมีน้องสาวหรือน้องชายในตอนนี้จ๊ะ พวกลูกอย่าเพิ่งคิดเร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07ย้อนเวลามาเป็นพ่อแม่มือใหม่ในยุค 80 31 รางวัลจากคอมมูน
เมื่อพระอาทิตย์จวนจะตกดิน หัวหน้าหมู่บ้านก็นำรางวัลที่ทางคอมมูนได้มอบให้กับไป๋ถังและหลี่กุ้ยหลันกลับมา ป้าโจวที่อาศัยอยู่ในบ้านถัดไปรีบมาแจ้งข่าวเนื่องจากว่าเธอเพิ่งกลับมาจากไร่ข้าวโพดจึงได้เจอกับหัวหน้าหมู่บ้านที่จูงรถลากมาพร้อมกับกระสอบธัญพืชหลายใบ เธอจึงทราบว่าทางคอมมูนได้แจกรางวัลให้แก่ไป๋ถัง หญิงวัยกลางคนจึงรีบมาแจ้งข่าว “เสี่ยวไป๋ รีบไปรับมันเร็ว ๆ ฉันลองสังเกตดูแล้วเห็นว่ามีธัญพืชมากมายเลยต่อไปครอบครัวของเธอก็จะไม่อดอยากอีกแล้ว” ป้าโจวเป็นคนดี ครั้งที่แล้วยังช่วยพูดเรื่องเงินรางวัลที่ควรจะแบ่งให้ไป๋ถังด้วย ไป๋ถังยิ้มและพูดว่า “ขอบคุณค่ะ ป้าโจวต้องการเข้ามาดื่มน้ำสักแก้วไหม” ป้าโจวโบกมือ “ไม่ดื่ม ไม่ดื่ม ฉันต้องกลับไปทำอาหาร เธอรีบไปเอาของพวกนั้นมาเร็วๆ ตอนที่ฉันเดินมาก็บังเอิญเดินสวนกับครอบครัวนางหลี่พอดี กระสอบธัญพืชพวกนั้นมันเยอะมาก ขนทีเดียวไม่เสร็จหรอก” “ได้ค่ะฉันจะรีบไป…ขอบคุณป้าโจวมากเลยนะคะ” ไป๋ถังขอบคุณด้วยความสุภาพ ป้าโจวพยักหน้าแล้วขอตัวกลับ หลังจากที่หญิงวัยกลางคนเดินออกไป ในหัวของเธอก็คิดขึ้นได้ว่า ไป๋ถังในเวลานี้ได้เปลี่ยนไปแล้ว ใบหน้าของหญิงสาวไม่ได้แต่งแต้ม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07ย้อนเวลามาเป็นพ่อแม่มือใหม่ในยุค 80 32 แข่งวิดพื้น
หัวหน้าหมู่บ้านมองหลี่กุ้ยหลัน ที่รีบพาครอบครัวเดินจากไปอย่างเร่งรีบโดยไม่หันกลับมากล่าวขอบคุณสักคำ เขาส่ายหัวด้วยท่าทางเต็มไปด้วยความระอา จากนั้นก็หันมาพูดกับไป๋ถังที่กำลังยกตะกร้าใส่เมล็ดถั่วทั้งหลายขึ้นหลัง ที่เขาไม่ได้ใช้รถลากเอาของไปส่งที่บ้านของไป๋ถัง เพราะรถลากมีขนาดใหญ่เกินไปที่จะลากผ่านถนนเล็กๆ จนไปถึงบ้านของเธอได้ “เธอยกของหนักขนาดนี้ไหวเหรอ ต้องการให้อาเว่ยช่วยยกกลับหรือไม่ “ อาเว่ยยิ้มกว้างออกมาโชว์ฟันสีขาวของเขา “สหายลู่หยาง สหายไป๋ถัง ให้ผมช่วยแบกเถอะ” ขณะที่เขาพูดก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าคนทั้งสองสามารถแบกของขึ้นหลังได้ด้วยท่าทีสบายๆ ลู่หยางเขาไม่ค่อยตกใจเท่าไหร่เพราะอีกฝ่ายก็เป็นชายที่รูปร่างกำยำ แต่ว่าไป๋ถังเป็นผู้หญิงท่าทางอ่อนแอ ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะยกของหนักๆ เช่นนี้ได้อย่างสบายๆ แต่เมื่อคิดถึงตอนที่หญิงสาวจัดการกับฆาตกรจนเขาลงไปนอนสลบอยู่ที่พื้น เขาก็คิดว่าเรื่องนี้คงไม่หนักหนาเกินไปสำหรับเธอ “ไป๋ถังคุณช่างเก่งกาจจริงๆ” “ยกย่องเกินไปแล้วๆ “ ไป๋ถังเกาหลังคอตัวเองอย่างเขินอาย “ในตอนแรกฉันค่อนข้างที่จะขี้เกียจแล้วก็รักสบายไปบ้าง แต่ตอนนี้ฉันต้องขยันขึ้นมาหน่อยเพื่อจะไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07ย้อนเวลามาเป็นพ่อแม่มือใหม่ในยุค 80 33 เงินทุนก้อนแรก
อีกสองวันต่อมา สหายตำรวจได้นำเงินรางวัลมามอบให้ที่หมู่บ้าน ส่วนแบ่งที่ไป๋ถังได้รับคือแปดสิบหยวน ส่วนหลี่กุ้ยหลันได้ยี่สิบหยวนเนื่องจากพวกเขาเคยทะเลาะกันเรื่องเงินรางวัลนี้มาแล้วี จนทำให้ครอบครัวของหลี่กุ้ยหลันต้องสูญเสียอาหารไปครั้งใหญ่ ครั้งนี้หลี่กุ้ยหลันจึงไม่กล้าโต้แย้งอะไรออกมาเพราะกลัวว่าจะสูญเสียเงินจำนวนยี่สิบหยวนนี้ไปไป๋ถังไม่ได้สนใจครอบครัวของหลี่กุ้ยหลัน เธอรับเงินรางวัลจำนวนแปดสิบหยวน แล้วเดินกลับบ้านอย่างมีความสุข“ครอบครัวของเราร่ำรวยแล้ว” หญิงสาวบอกกับเด็กน้อยทั้งสองที่ยืนอยู่ข้างๆลู่หยางไม่ได้พูดอะไรแต่มีรอยยิ้มประดับอยู่บนหน้าของเขาพวกเขาทั้งหมดต่างมีความสุขและดีใจที่มีเงินอยู่ในบ้าน ยกเว้นเพียงต้าเป่าเท่านั้นที่ขมวดคิ้ว ไม่รู้ว่าตอนนี้เขากำลังคิดอะไรอยู่ ไป๋ถังสังเกตเห็นท่าทีของเด็กน้อยแล้วเช่นกัน หญิงสาวคุกเข่าลงแล้วถามเด็กน้อยอย่างห่วงใย “ต้าเป่าลูกเป็นอะไรไปเหรอ”ต้าเป่าบิดกางเกงของเขาอย่างกระวนกระวาย ไป๋ถังมองลงไปและเห็นว่ากางเกงและรองเท้าผ้าของเขาขาดเป็นรูไปหมด หญิงสาวจึงคิดว่าเด็กน้อยอยากได้กางเกงและรองเท้าใหม่เพียงแต่ว่าไม่กล้าพูดออกมาเท่านั้น “ลู่หยาง…พรุ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07ย้อนเวลามาเป็นพ่อแม่มือใหม่ในยุค 80 34 วิธีหาเงินเพิ่ม
พวกเขาเดินเล่นไปทั่วอำเภอ โดยไป๋ถังไม่ลืมที่จะซื้อถุงยางอนามัยจากโรงพยาบาล แต่ในยุคนี้ยังไม่มีการซื้อขายถุงยางอนามัย แต่มีแจกฟรีในโรงพยาบาลทุกๆ เดือน เป็นชนิดแบบที่ใช้แล้วให้นำกลับมาซักแล้วใช้ซ้ำได้อีก หญิงสาวจึงขอเจ้าหน้าที่มาหลายกล่อง โดยบอกว่าบ้านของตนอยู่ไกลไม่สามารถเข้ามาในอำเภอได้บ่อยๆ ได้ ซึ่งเจ้าหน้าที่ก็ใจดีมอบให้เธอมาหญิงสาวสะพายถุงผ้าที่เต็มไปด้วยกล่องถุงยางอนามัย ลู่หยางกินแล้วก็หน้าแดงก่ำ แต่ว่าไป๋ถังไม่ได้สนใจท่าทีของเขา เพราะในเวลานี้เธอกำลังคิดว่าพวกเขาจะเริ่มทำธุรกิจอะไรดี “คุณคิดว่าพวกเราจะทำธุรกิจอะไรกันดีคะ เงินในครอบครัวของพวกเราจะพอทำไหม”ลู่หยางตั้งสติแล้วเลิกสนใจของในถุงผ้า ชายหนุ่มเสนอความคิดเห็นของตน “ผมว่าเราควรจะตั้งแผงลอยขายเสื้อผ้านะ ในยุคนี้การขายเสื้อผ้าค่อนข้างเป็นไปด้วยดี ครอบครัวของผมก็ร่ำรวยมาจากการขายเสื้อผ้าเช่นกัน คุณปู่ของผมมีเงินเปิดห้างสรรพสินค้าจากการขายเสื้อผ้านี่แหละ แต่ตอนนี้เราคงต้องไปถามราคาต้นทุนจากโรงงานก่อน”“ถ้าอย่างนั้นก็ดีเลย เราจะเริ่มจากการขายเสื้อผ้านี่แหละค่ะ” ไป๋ถังสนับสนุน “ฉันจะไปสอบถามที่โรงงานดู…คุณกับลูกนั่งรอฉันอยู่ที่น
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07ย้อนเวลามาเป็นพ่อแม่มือใหม่ในยุค 80 35 หมูป่าตัวใหญ่
หมูป่า!ดูเหมือนว่ากระต่ายที่วิ่งหนีจนมาชนเธอ เป็นเพราะว่ามันกำลังวิ่งหนีหมูป่า ลู่หยางและไป๋ถังยังไม่ทันได้ตั้งตัว หมูป่าตัวใหญ่ด้านหน้าก็อยู่ห่างจากพวกเขาไม่ถึงหนึ่งร้อยเมตร ตอนนี้มันก็ก็รู้สึกได้ถึงอันตรายเช่นกัน จึงวิ่งมุ่งตรงมาที่พวกเขาอย่างรวดเร็ว!ตอนที่เดินขึ้นมาบนเขา ไป๋ถังสังเกตเห็นว่า มีก้อนหินขนาดใหญ่อยู่บนไหล่เขาก้อนหินนั้นตั้งอยู่ไม่ไกลจากบริเวณนี้มาก หญิงสาวคิดคำนวณอยู่ในใจ และคาดเดาว่าพวกเขาน่าจะวิ่งไปถึงหินก้อนนั้นก่อนหมูป่าดังนั้นไป๋ถังจึงรีบดึงชายหนุ่มวิ่งหนีทันที “วิ่งไปที่ก้อนหินที่เราเจอตรงทางขึ้นเมื่อสักครู่ พวกเราล่อมันไปตรงนั้น พอถึงทางแยกก็วิ่งหลบไปด้านซ้าย...”ไป๋ถังสูดลมหายใจเข้าด้วยความเหนื่อย เธอไม่เคยวิ่งเร็วขนาดนี้มาก่อนในชีวิต “หมูป่ามันจะต้องหลบไม่ทันอย่างแน่นอน ไม่แน่ว่ามันอาจจะตายหรือถึงขั้นบาดเจ็บหนักก็ได้…ถึงเวลานั้นคุณก็รีบจัดการมันเลยนะ”พวกเขาไม่สามารถวิ่งเร็วกว่าหมูป่าได้ และตอนนี้ก็ไม่มีเวลาที่จะหาที่ซ่อนตัวหรือปีนขึ้นไปบนต้นไม้ ดังนั้นจึงทำได้เพียงวิ่งไปที่ก้อนหินเพื่อเสี่ยงดวงเท่านั้น!หมูป่าตัวใหญ่มาก ภายใต้แรงเฉื่อยมันจะไม่สามารถวิ่งหลบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07
บทล่าสุด
ย้อนเวลามาเป็นพ่อแม่มือใหม่ในยุค 80 50 อยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่า
ลู่ซีซีโทรกลับไปหาที่บ้านและบอกว่าตอนนี้เธอได้อยู่กับพี่ชายคนรองเรียบร้อยแล้ว ผู้เป็นพ่อคือคนที่มารับสาย“ลูกดูแลตัวเองดีๆ นะ รีบพักผ่อนเถอะ”ลู่หยางวางสายแล้วถอนหายใจออกมาไป๋ถังที่นั่งอยู่ด้านข้างยิ้มอย่างเข้าใจ “เริ่มคิดถึงลูกสาวแล้วใช่ไหมคะ” เธอจับมือของสามีเอาไว้และพูดปลอบใจ “ลูกๆ ของเราทุกคนโตขึ้นทุกวัน พวกเขาย่อมต้องมีชีวิตเป็นของตัวเอง”ลู่หยางเข้าใจในข้อนี้ดี แต่เขาก็ยังอดเป็นกังวลไม่ได้ “ซีซีเป็นเด็กผู้หญิง เธอไม่เคยออกจากบ้านไปอยู่ในที่ไกลๆ นานแบบนี้”“ตอนนี้คุณต้องทำใจไว้ให้ชินเถอะค่ะ ในอนาคตลูกสาวของเราก็จะต้องแต่งงาน” ไป๋ถังพูดแกล้งอีกฝ่าย“ลูกเขยในอนาคตของผมต้องสามารถดูแลซีซีของเราได้ ถ้าหาลูกเขยไม่ได้จริงๆ พวกเราก็แค่เลี้ยงดูเธอไปตลอดเท่านั้น”“ช่างเถอะค่ะ ฉันไม่คุยกับคุณเรื่องนี้แล้ว ยิ่งแก่คุณก็ยิ่งเรื่องมากนะคะ” ไป๋ถังบ่นแล้วก็เดินกลับเข้าไปในห้องลู่หยางได้ยินเธอบ่นว่าตนเองแก่ เขาก็รีบตามเข้าไปในห้องเพื่อพิสูจน์ว่าตนเองไม่ได้แก่อย่างที่เธอคิด“ผมแก่อย่างที่คุณว่าอยู่หรือเปล่าครับ” ลู่หยางถามขณะทาบทับอยู่บนหลังของเธอไป๋ถังส่งเสียงครางในลำคอ มือทั้งสองกุมผ้าห่มใต้ร่
ย้อนเวลามาเป็นพ่อแม่มือใหม่ในยุค 80 49 คิดถึงคนที่บ้าน
ในปี 1999 ไป๋ถังได้นำเข้าคอมพิวเตอร์มาจากต่างประเทศ เธอเปิดร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่หลายสาขาแม้จำนวนเกมส์ในเครื่องจะมีไม่มากแต่พวกเด็กวัยรุ่นก็นิยมเข้ามาเล่นเป็นจำนวนมากเพราะว่ารู้สึกว่ามันแปลกใหม่ กิจการนี้เฟื่องฟูจนทำให้ครอบครัวของเธอยิ่งร่ำรวยมากขึ้นกว่าเดิม เรียกได้ว่าเหลือกินเหลือใช้จนถึงรุ่นเหลนฝาแฝดทั้งสองในปีนี้มีอายุได้ยี่สิบสองปี ลู่เจี้ยนลูกชายคนโตชอบเรียนหนังสือ ตอนนี้เขากำลังจะเรียนต่อปริญญาโทและในอนาคตอาจจะเรียนต่อปริญญาเอกต่อไป ซึ่งลู่หยางและไป๋ถังสนับสนุนลูกทุกคนให้ทำตามสิ่งที่ชอบอย่างเต็มที่โดยไม่บังคับใดๆส่วนลู่จวิ้นลูกชายคนรองชอบทำธุรกิจ เขาชื่นชอบธุรกิจสื่อบันเทิง จึงตั้งบริษัทเพื่อซื้อภาพยนตร์ในวงการฮอลลีวูดมาฉายภายในประเทศ ซึ่งธุรกิจนี้สร้างเม็ดเงินให้กับเขาเป็นจำนวนมาก ชายหนุ่มจึงใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่ต่างประเทศ เพื่อสรรหาภาพยนตร์ที่น่าสนใจเข้ามาฉายและปีนี้ลู่ซีซีลูกสาวคนเล็กอายุสิบเจ็ด เพราะเข้าเรียนเร็ว เธอจึงจบระดับมัธยมปลายตั้งแต่ต้นปี ตอนนี้หญิงสาวตัดสินใจที่จะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ โดยมีลู่จวิ้นที่ทำธุรกิจอยู่ในประเทศนั้นคอยดูแลวันนี้ลู่หยาง ไป๋ถังและลู่
ย้อนเวลามาเป็นพ่อแม่มือใหม่ในยุค 80 48 สือหยง
แม้ว่าลู่หยางและลูกชายทั้งสองจะพยายามขัดขวาง ไม่ให้ลู่ซีซีได้เข้าใกล้กับผู้ชายมากเกินไป แต่ไป๋ถังค่อนข้างเปิดกว้างในเรื่องนี้และต้องการให้ลูกสาวมีเพื่อนเพิ่มหลายๆ คนไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ในปี 1985 ลู่ซีซีมีอายุได้สามขวบ ขณะที่เธอกำลังขี่จักรยานอยู่ในสนามเด็กเล่น ก็มีเด็กชายตัวเล็ก ๆ วิ่งเข้ามาหาและชวนเธอพูดคุยด้วย “น้องสาว หยุดจักรยานก่อน ฉันขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม” ซีซีหยุดและหันหน้าไปหาเขา ดวงตากลมโตฉายแววสงสัย “พี่ชาย มีอะไรจะคุยกับซีซีเหรอคะ” เด็กน้อยมีท่าทีเขินอาย “ฉันอยากเป็นเพื่อนกับเธอ” “ได้สิค่ะ” ซีซีตอบด้วยรอยยิ้มกว้างจนเห็นลักยิ้มของเธอ เด็กชายเมื่อเห็นลักยิ้มของซีซี เขาก็คิดว่าเธอน่ารักมาก เขารีบแนะนำตัวเองให้เด็กหญิงรู้จักทันที “ฉันชื่อสือหยง ปีนี้อายุ 6 ขวบ กำลังจะเข้าเรียนชั้นประถมศึกษา แล้วเธอล่ะ?” ลู่ซีซีตอบกลับด้วยเสียงเล็กๆ “หนูชื่อลู่ซีซี ปีนี้อายุสามขวบ ปีหน้าจะเข้าเรียนชั้นอนุบาลหนึ่ง” เธอยื่นมือไปข้างหน้าเพื่อจับมือกับอีกฝ่าย เพราะผู้เป็นแม่บอกว่าเวลามีเพื่อนใหม่ต้องจับมือกันเพื่อแสดงความเป็นมิตรที่ดี แต่มือของเด็กน้อยทั้งสองยังไม่ทันจะได้สัมผัสกัน
ย้อนเวลามาเป็นพ่อแม่มือใหม่ในยุค 80 47 ลู่ซีซี
ในระหว่างที่ตั้งครรภ์ภายใต้การดูแลของลู่หยาง ทำให้ไป๋ถังมีความสุขมาก และตอนนี้เธออยู่ในช่วงใกล้คลอด วันนี้เธอจึงไปเดินเที่ยวที่สวนสาธารณะเพื่อที่จะได้คลอดง่ายๆลู่หยางซื้อกล้องถ่ายรูปมาถ่ายภรรยาและลูกๆ เก็บไว้เป็นความทรงจำ ลู่เจี้ยนและลู่จวิ้นวิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน พวกเขาวิ่งกันไปรอบๆ และขอให้ผู้เป็นพ่อถ่ายรูปของพวกเขา“พ่อ ถ่ายรูปผมหน่อย”“พ่อ ผมอยู่นี่”“พ่อ ทำไมพ่อไม่ถ่ายรูปผมเลย”“พ่อ!”เด็กน้อยวิ่งกันวุ่นวาย ลู่หยางที่กำลังจดจ่ออยู่กับการถ่ายภาพของไป๋ถัง บางครั้งก็หันไปถ่ายลูกชายทั้งสองที่วิ่งไปวิ่งมา เด็กน้อยทั้งคู่ดูสดใสร่าเริงมากขึ้นตามวัยของพวกเขาไป๋ถังหัวเราะกับท่าทางถ่ายรูปของเด็กน้อยทั้งสองที่กำลังทำท่าตลกๆ แต่ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกปวดท้อง หญิงสาวรีบตะโกนเรียกสามี “เสี่ยวหยาง”เมื่อลู่หยางได้ยิน เขาก็วิ่งไปหาเธอแทบจะทันที “เสี่ยวไป๋!”“ฉันปวดท้อง ตอนนี้รู้สึกเหมือนกับว่าจะคลอดเลยค่ะ” ไป๋ถังพูดพร้อมกุมท้องของเธอ ที่ส่วนล่างก็รู้สึกเหมือนกับมีน้ำไหลออกมาลู่หยางอุ้มเธอขึ้นมาในทันที แล้วหันไปบอกลูกๆ ทั้งสอง “อาเจี้ยนจูงมือน้องตามพ่อมา”ลู่เจี้ยนและลู่จวิ้นตกใจอยู่ครู่หนึ่ง จ
ย้อนเวลามาเป็นพ่อแม่มือใหม่ในยุค 80 45 ย้ายไปเมืองหลวง
เมื่อลู่หยางและไป๋ถังกลับมาถึงบ้าน เด็กน้อยทั้งสองก็รีบวิ่งมาหาพ่อกับแม่ของตนด้วยความดีใจ“พ่อ!” ต้าเป่ากอดต้นขาของลู่หยาง ส่วนเสี่ยวเป่ากอดต้นขาของไป๋ถัง เด็กน้อยทั้งคู่เงยหน้ามองด้วยดวงตาใสแจ๋วทั้งสองสามีภรรยาจึงอุ้มเด็กน้อยเข้าเอว และเช็ดหน้าที่เปื้อนเหงื่อให้กับพวกเขาก่อนจะหัวเราะเสียงดัง“แม่ครับ ซื้อขนมมาให้พวกผมด้วยหรือครับ” เสี่ยวเป่าถามด้วยน้ำเสียงเล็กๆไป๋ถังหัวเราะออกมาและพูดว่า “เจ้าหนูน้อยชอบกิน!”จากนั้นเธอก็ให้ลู่หยางส่งกระเป๋าที่อยู่ด้านข้างมาให้ แล้วหยิบขนมขึ้นชื่อจากเมืองหลวงมาแกะแบ่งให้กับเด็กน้อยทั้งสองได้ชิม“ขอบคุณครับพ่อ!” เด็กแฝดทั้งคู่พูดอย่างมีความสุขและเริ่มกินขนม ลู่หยางและไป๋ถังยิ้มอย่างมีความสุขการมีลูกๆ ตัวน้อยคอยอยู่ที่บ้านมันช่างทำให้พวกเขาอบอุ่นในหัวใจราวกับมีเสื้อบุนวมตัวเล็กๆ ห่อหุ้มอยู่ฝ่ายลี่จูเห็นไป๋ถังกลับมาจากเมืองหลวงพร้อมกับลู่หยาง ดูเหมือนว่าสองคนนั้นจะมีอนาคตที่ดีขึ้นอีกแล้ว เธอนึกเศร้าใจว่าทำไมตนเองถึงไม่โชคดีแบบนี้บ้าง ตอนนี้คนในครอบครัวของสามีต่างเกลียดเธอ เป็นเพราะว่าเธอแอบนำเงินเก็บในบ้านไปลงทุนและสินค้าก็ขายไม่ออกจนสูญเสียเงินไปเปล่
ย้อนเวลามาเป็นพ่อแม่มือใหม่ในยุค 80 44 ใบขออนุญาตประกอบธุรกิจการค้า
สองสามีภรรยาวัยชรายิ้มออกมาอย่างมีความสุข เมื่อได้ยินว่าลู่หยางตกลงที่จะซื้อบ้าน“นี่เป็นเงินสองพันหยวนค่ะ คุณลุงลองนับดูอีกครั้งสิคะว่าครบหรือไม่”ไป๋ถังนับเงินสองพันหยวน จากกระเป๋าให้ลุงมู่ เมื่อชายชรารับไปก็นับเงินอีกครั้ง หลังจากนั้นก็ห่อด้วยผ้าอย่างอย่างระมัดระวัง ส่งให้ภรรยาของตนเป็นคนเก็บไว้เมื่อตกลงซื้อขายบ้านกันได้ลุงมู่ก็เข็นจักรยานออกไปกับกลุ่มของลู่หยาง เพื่อทำการโอนบ้าน ในอนาคตการซื้อทรัพย์สินค่อนข้างยุ่งยาก แต่ว่าในยุคนี้พวกเขาเพียงแค่ไปลงทะเบียนโดยตรงกับสำนักงานการจัดการที่อยู่อาศัยหลังจากจ่ายค่าธรรมเนียม เมื่อเจ้าหน้าที่ประทับตราลงบนหนังสือความเป็นเจ้าของบ้าน มันก็มีผลตามกฎหมายทันที บ้านหลังนี้จึงกลายเป็นของไป๋ถัง พวกเขาใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง การดำเนินการทุกอย่างก็เสร็จสิ้น และลุงมู่จะย้ายออกจากบ้านไปเซี่ยงไฮ้ในสิ้นเดือนนี้ในเวลานี้พวกเขาได้มีบ้านเป็นของตัวเองอยู่ที่เมืองหลวงแล้ว ต่อไปคือการซื้อโกดังเพื่อก่อตั้งโรงงาน “ผมมีโกดังเก่าอยู่แห่งหนึ่ง คุณลู่อยากลองไปดูไหมครับ” “ไปเลยครับ” เมื่อได้ยินดังนั้นผู้จัดการฟ่านจึงพาเขาและไป๋ถังไปดูโกดังที่อยู่ไม่ไกล เมื่อเห็
ย้อนเวลามาเป็นพ่อแม่มือใหม่ในยุค 80 43 ซื้อบ้าน
ตอนนี้พวกเขามีเงินทุนมากพอที่จะเปิดโรงงานของตัวเองแล้ว แต่ว่าก่อนที่จะเปิดโรงงานพวกเขาต้องหาซื้อที่ดินเพื่อก่อตั้งโรงงานเสียก่อนพวกเขาทั้งคู่เดินทางเข้าเมืองหลวงโดยให้พ่อกับแม่มาคอยดูแลลูกฝาแฝดทั้งสอง เพราะการเดินทางโดยรถไฟในสมัยนี้ค่อนข้างลำบาก“ต้าเป่า เสี่ยวเป่า เดี๋ยวพอกับแม่จะรีบกลับมาหานะ ตอนนี้อยู่กับคุณตาคุณยายไปก่อนนะครับ “ ลู่หยางลูบหัวลูกน้อยทั้งสองที่ทำตาละห้อย ยืนส่งพวกเขาที่หน้าบ้าน“พ่อกับแม่รีบกลับมานะครับ” เสี่ยวเป่าพูดกำชับด้วยน้ำเสียงเล็กๆ ของเขา“แน่นอนจ้ะ แม่กับพ่อจะรีบกลับมา” ไป๋ถังให้สัญญากับลูกๆความเร็วของรถไฟในช่วงทศวรรษที่ 1980 อยู่ระหว่าง 60 ถึง 80 กิโลเมตรต่อชั่วโมงจากอำเภอที่พวกเขาอาศัยไปยังเมืองหลวง ใช้เวลาประมาณ 12 ชั่วโมง รถไฟจะออกในเวลาเที่ยงคืนของทุกวันและจะไปถึงเมืองหลวงในตอนเที่ยงของอีกวันถัดมาสถานีรถไฟ เต็มไปด้วยผู้คนที่ต้องการจะเดินทางไปยังเมืองหลวง ดังนั้นที่นี้จึงมักแออัดและมีเสียงพูดคุยของชาวบ้านดังอื้ออึงแม้ว่าอุณหภูมิในตอนกลางคืนจะไม่ค่อยร้อน แต่เป็นเพราะมีคนเป็นจำนวนมากเกินไป อากาศในสถานีรถไฟจึงถ่ายเทได้ไม่เต็มที่ มันเต็มไปด้วยกลิ่นที่ไ
ย้อนเวลามาเป็นพ่อแม่มือใหม่ในยุค 80 42 เสาอากาศก้างปลา
แบบเสื้อผ้าที่ลู่หยางได้ขายให้กับโรงงานของเจียงชิง ได้ราคามาสี่พันหยวน ส่วนรายได้จากส่วนแบ่งสี่เปอร์เซ็นจะถูกคำนวณอีกครั้งในตอนสิ้นเดือน ไป๋ถังลองไปเดินสำรวจร้านค้าก็เห็นว่ารูปแบบเสื้อผ้าของลู่หยางได้รับความนิยมมาก รายได้ตอนสิ้นเดือนที่คำนวณออกมาพวกเขาจะต้องได้ไม่น้อยแน่“ไม่น่าเชื่อนะคะว่า เสื้อผ้าในยุคนี้จะขายดีมากขนาดนี้” ไป๋ถังพูดขึ้นมา“ยุคนี้เป็นช่วงเฟื่องฟูของกิจการเสื้อผ้าครับ เราจะกอบโกยได้ในเฉพาะช่วงเวลาไม่กี่ปีนี้เท่านั้น ในอนาคตก็จะมีหลายโรงงานผุดขึ้นมายิ่งกว่าดอกเห็ด คู่แข่งทางการค้าก็จะมีมาก ส่วนแบ่งทางการตลาดก็จะมากขึ้นไปด้วย”“แต่คงอีกนานเลยเราถึงจะก็มีเงินทุนมากพอที่จะเปิดโรงงานของเราเอง”การเปิดโรงงานต้องใช้เงินทุนขั้นต่ำอย่างน้อยหมื่นหยวน ทั้งซื้อที่ดินตั้งโรงงาน ซื้อจักรเย็บผ้าและจ้างคน ทุกอย่างมีค่าใช้จ่ายรออยู่มหาศาล ตอนนี้พวกเขาจึงทำได้เพียงแค่ขายแบบเสื้อผ้าและรอเก็บเงินแบ่งเปอร์เซ็นต์จากทางโรงงาน ช่วงเวลาว่าง ๆ จากการขายเสื้อผ้าที่แผงลอย ไป๋ถังจะไปรับซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้าตามบ้าน วันนี้ป้าซูในซอยข้างบ้านมาขอให้เธอซ่อมวิทยุให้เวลานี้เป็นเวลาตอนเย็นที่หลายบ้านกำลั
ย้อนเวลามาเป็นพ่อแม่มือใหม่ในยุค 80 41 ชีวิตดีขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อไป๋ถังตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น เธอนวดเอวที่ปวดเมื่อยไปหมด ส่วนกลางกายยังคงมีอาการเจ็บอยู่เล็กน้อย บ่งบอกว่าเมื่อคืนพวกเขาทั้งคู่ร้อนแรงกันขนาดไหนข้างกายของเธอว่างเปล่า เพราะลู่หยางตื่นขึ้นนานแล้ว วันนี้เขาวางแผนที่จะเข้าอำเภอ เพื่อไปคืนจักรยานและสอบถามผู้อำนวยการจาง ถึงเรื่องที่จะหาบ้านเช่าในอำเภอให้ได้หรือไม่ไป๋ถังเดินออกจากห้อง เธอเห็นชายหนุ่มกำลังต้มโจ๊กอยู่หน้าเตา หญิงสาวจึงชะโงกหน้าไปหอมแก้ม และกอดเขาจากด้านหลัง“รู้สึกเพลียไหมครับ” ลู่หยางเอี้ยวตัวมาหอมแก้มเธอเช่นกัน“นิดหน่อยค่ะ”เมื่อพวกเขามีความสัมพันธ์ทางกาย การแตะเนื้อต้องตัวก็เป็นไปอย่างธรรมชาติ ทั้งสองฝ่ายต่างไม่ได้รู้สึกเคอะเขินซึ่งกันและกันเช้าวันนี้ลู่หยางปั่นจักรยานเข้าอำเภอ ไปหาผู้จัดการจางที่โรงงาน เมื่อไปถึงเขาก็บอกว่าได้หาบ้านเช่าให้กับลู่หยางได้แล้ว จากนั้นก็ให้ต้าจวงพาลู่หยางไปดูบ้านชายหนุ่มมองบ้านหลังสีขาวที่ดูเรียบง่ายก็รู้สึกพึงพอใจ ประกอบกับราคาค่าเช่าต่อเดือนก็ไม่แพงมาก เจ้าของบ้านคิดเพียง 4 หยวนต่อเดือนเท่านั้น แต่ชายหนุ่มต้องพาภรรยามาดูตัวบ้านเสียก่อนถึงจะตัดสินใจได้ ซึ่งผู้จัดการจางก็ให้เขายืมรถไ
