บทที่ 9

หนิงหยวนสาดน้ำสกปรกใส่หวงเสวียหงจนเปียกโชก บริเวณรอบๆ เต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นชวนคลื่นไส้

“หนิงหยวน!” หวงเสวียหง ถังเจินเจินกับถานเสี่ยวเสียถึงกับอึ้งสนิท แม้แต่พวกหลี่เหยียนก็ตกตะลึงไม่ต่างกัน

หญิงสาวที่อ่อนโยนใจดี นิสัยหัวอ่อนและพูดจาดีในความทรงจำคนนั้น กลับสาดน้ำสกปรกใส่คนอื่นโดยไม่ลังเล?!

“แกกล้าเอาน้ำสกปรกมาสาดใส่ฉันเหรอ แก...ฉันจะตบแกให้คว่ำเลย!” หวงเสวียหงเห็นว่ากลิ่นเหม็นบนตัวเธอทำให้คนรอบข้างพากันบีบจมูก

เธอทั้งโกรธทั้งแค้น ก้มหน้าลงเตรียมจะพุ่งเข้าไปทำร้ายหนิงหยวน

เมื่อผู้หญิงที่ทั้งอ้วนดำและยังตัวเหม็นทำท่าจะพุ่งเข้ามาตบตี หนิงหยวนก็เบี่ยงหลบอย่างว่องไว พร้อมกันนั้นก็ช่วย ‘ลาก’ หรงเจาหนานที่ยืนหลบหลังเธอเหมือนคนไม่มีตัวตนออกมาด้วย

หวงเสวียหงที่สูญเสียการทรงตัวอย่างฉับพลันจึงชนเข้ากับเกวียนที่อยู่ตรงหน้า ก่อนจะล้มหน้าทิ่มพื้นเสียงดังตึง

“โอ้ย! ฮือ ฮือ ฮือ——มันสาดน้ำสกปรกใส่ฉัน มันสาดน้ำฉัน!! เหม็นชะมัดเลย!!” หวงเสวียหงอับอายอย่างมาก

เธอลุกขึ้นมาอย่างมึนงงแล้วเอามือกุมหน้า นั่งปล่อยโฮเสียงดังอยู่บนพื้น

ดวงตาเรียวเล็กที่สวยและเย็นชาของหรงเจาหนาน เหล่มองหวงเสวียหงด้วยความรำคาญแวบหนึ่ง หนวกหูชะมัด!

ไม่นาน สายตาของเขาก็เลื่อนมาหยุดตรงมือเล็กๆ ที่กุมข้อมือของตัวเองอยู่ สายลับน้อยออกแรงดึงเขาแรกมากเลย

“หนิงหยวน เธออับอายแล้วทำไมต้องพาลใส่คนอื่นด้วยการสาดน้ำสกปรกด้วยล่ะ!” หนิงหยวนเดินเข้าไปประคองหวงเสวียหงด้วยท่าทางเห็นใจ แล้วหันมองหลี่เหยียน

สายตาของหลี่เหยียนจดจ้องหนิงหยวนที่กุมมือหรงเจาหนานไม่ยอมปล่อย แววตามืดมนและสับสน

หนิงหยวนมองถังเจินเจินกับหวงเสวียหงอย่างเย็นชา “ก็เธอหาเรื่องเอง ในเมื่อถานเสี่ยวเสียสามารถพูดจาเหลวไหล สาดน้ำโคลนตม——ใส่ร้ายป้ายสีว่าฉันเป็นขโมยได้ ทำไมฉันจะสาดน้ำสกปรกใส่เธอไม่ได้ล่ะ?”

เธออยากทำแบบนี้มาตั้งนานแล้ว คนพวกนี้เห็นว่าเธออ่อนแอรังแกง่ายนักเหรอ ถึงได้หาเรื่องกันไม่เลิก!

ถังเจินเจินเห็นอีกฝ่ายจ้องมองมาที่เธออย่างเอาเรื่อง จึงเผลอก้าวถอยหลังไม่รู้ตัว

หนิงหยวนกลายเป็นคนดุร้ายขนาดนี้แล้วเหรอ...คบคนพาล พาลไปหาผิดจริงเหรอเนี่ย?

แต่ถังเจินเจินก็ไม่ใช่ตะเกียงไร้น้ำมัน เธอเอาหกล่องคุกกี้ว่านเหนียนชิงของตัวเองออกมาแล้วทำหน้าเหมือนจะร้องไห้

“ของในกล่องคุกกี้ของฉันมันหายไปหมดเลย ในนั้นยังมีจี้หยกรูปพริกที่เป็นสมบัติสืบทอดตระกูลด้วย อีกอย่างตอนเช้าที่พวกเราไปลงนากันก็ไม่เจอเธอด้วย ถ้าเธอไม่ได้ขโมยแล้วจะเป็นฝีมือใครล่ะ!”

หวงเสวียหงกับถานเสี่ยวเสียถึงกับอึ้งไปเลย ถังเจินเจินบอกแค่ว่าคุกกี้กับลูกอมหายไปไม่ใช่เหรอ?

แล้วเงิน 25 บาทมันหายไปตอนไหนกัน?

จี้หยกรูปพริกนั่นมาจากไหนอีก?

หลังได้ยินคำว่าจี้หยกรูปพริก หนิงหยวนก็จ้องถังเจินเจินด้วยสายตาเย็นเยียบทันที “เธอพูดบ้าอะไร!”

นังคนแซ่ถังนี่ กล้าดียังไงถึงอยากได้จี้หยกรูปพริกของเธอ!

ถังเจินเจินเหลือบมองเพื่อนทั้งสองคนด้วยสายตาข่มขู่ ก่อนจะหันไปมองหนิงหยวนอย่างท้าทาย——

“ในกล่องคุกกี้ของฉันมีจี้หยกรูปพริกอยู่ชิ้นหนึ่ง คุกกี้ ลูกอมกับเงินอีก 50 บาท ตอนนี้เงินฉันเหลืออยู่แค่ 25 บาทเท่านั้น เพราะซ่อนเอาไว้อย่างดีเลยไม่ถูกขโมยไป”

เดือนก่อนเธอรื้อสัมภาระของหนิงหยวนและบังเอิญเห็นจี้หยกรูปพริกที่สวยงามอันหนึ่ง

เธอทั้งเกลี้ยกล่อมทั้งข่มขู่ แต่อีบ้านั่นดันบอกว่าจะยกให้เธอเป็นของขวัญวันปีใหม่ด้วยท่าทางอิดออด ในเมื่อสัญญาแล้ว ของชิ้นนั้นก็ต้องเป็นของเธอ!

หลี่เหยียนเห็นสีหน้าของหนิงหยวนไม่ค่อยดี จึงขมวดคิ้วถามหวงเสวียหงกับถานเสี่ยวเสีย “เรื่องจริงเหรอ?”

หวงเสวียหงที่ตัวอวบอ้วนชะงักไปเล็กน้อย ถังเจินเจินดันพูดเสียมั่นอกมั่นใจขนาดนั้น ทำเอาเธอไปต่อไม่เป็นเลย “เอ่อ คือ...”

ถานเสี่ยวเสียหลุบตาลงต่ำ “เหมือนจะใช่นะ”

หลายปีก่อนหน้านี้ เกิดเหตุการณ์น่าหวาดกลัวขึ้นตั้งมากมาย ครอบครัวของถังเจินเจินอาศัยจังหวะนั้นโค่นล้มคนอื่น ป่ายปีนขึ้นไปจนมีอิทธิพลอยู่บ้าง

ถึงแม้ตอนนี้สถานการณ์จะดีขึ้นมากแล้ว แต่เพราะถังเจินเจินมีอำนาจจากทางบ้านหนุนหลัง เธอจึงมีฐานะเหนือกว่ายุวปัญญาชนคนอื่น

ตอนนี้ถังเจินเจินคิดจะเล่นงานหนิงหยวน เธอจะไปกล้าขัดใจได้ยังไง

หลี่เหยียนขมวดคิ้วเป็นปม

จะขโมยของหรือขโมยเงิน ถึงจำนวนจะไม่มากมายอะไร

แต่ก็ยังเป็นเรื่องใหญ่อยู่ดี ต่อให้ไม่ต้องติดคุกติดตาราง แต่หากหนิงหยวนโดนตั้งข้อกล่าวหาและรายงานเรื่องนี้ไปยังสำนักงานยุวปัญญาชน เกรงว่าจะถูกตัดสินโทษจริงๆ!

แล้วยังโดนขึ้นบัญชีอีก มันจะส่งผลกระทบกับหนิงหยวนไปตลอดชีวิต

หลี่เหยียนจับจ้องหนิงหยวน เขาไม่เชื่อหรอกว่าหญิงสาวที่อ่อนหวานพูดเพราะ ขี้อายและชอบเก็บตัวเงียบอย่างเธอจะทำเรื่องแบบนั้น

หนิงหยวนเห็นสายตาของเขาจึงเบือนหน้าหนี สองมือกำหมัดแน่นไม่รู้ตัว

“ถ้ายังไงเธอลองหาดูอีกทีไหม มีใครหยิบผิดไปหรือเปล่า” หลี่เหยียนแอบผิดหวังเล็กน้อย แต่ก็ยังหันไปบอกกับถังเจินเจินด้วยท่าทางจริงจัง

หรงเจาหนานยืนหลบอยู่ด้านหลังของพวกเขา ลอบมองสถานการณ์แบบเงียบๆ

ตอนที่เห็นสายตาระหว่างหนิงหยวนกับหลี่เหยียน เขาก็ยกมุมปากด้วยความเย้ยหยัน

ถังเจินเจินที่เห็นว่าหลี่เหยียนพยายามพูดจาปกป้องหนิงหยวนทุกหนทาง

ก็รู้สึกหงุดหงิดอย่างมาก เธอแหงนหน้ามองอีกฝ่ายทั้งน้ำตา “หลี่เหยียน นายคิดว่าฉันพูดโกหกงั้นเหรอ? ทำไมนายไม่สงสัยบ้างล่ะว่าหนิงหยวนคบหากับไอ้คนหัวขบถนั่นจนติดนิสัยชั่วๆ มาด้วย?”

หนิงหยวนเป็นผู้หญิงสำส่อนที่นอนกับผู้ชายคนอื่นแล้วแท้ๆ เขากลับเลือกจะสงสัยเธอแล้วออกตัวปกป้องผู้หญิงคนนั้น?

เธอจะไม่ยอมปล่อยหนิงหยวนไปแน่! ต้องทำให้อีแพศยานี่ถูกขึ้นบัญชี ต้องถูกคนตราหน้าว่าเป็นหัวขโมยไปทั้งชีวิต

เธอหลุบตาลง เสียงเจือสะอื้นเอ่ยว่า “ช่างเถอะ ฉันรู้ว่านายสนิทกับหนิงหยวน จะเข้าข้างเธอก็ไม่แปลกหรอก”

เธอพูดแบบนั้นเพราะรู้ดีว่าหลี่เหยียนเป็นคนซื่อตรง ไม่มีทางยอมโดนผู้คนมากมายตั้งข้อสงสัยว่าทำตัวลำเอียง

แล้วก็เป็นแบบนั้นจริงๆ หลี่เหยียนขมวดคิ้วเบาๆ หันมองยุวชนแดงสองสามคนด้านหลังตัวเอง กวาดตามองชาวบ้านที่มามุงดูพวกเขารอบๆ

หลี่เหยียนขมวดคิ้วบอกว่า “ยุวปัญญาชนถัง เธอพูดแบบนี้มันไม่ถูกนะ ฉันเป็นถึงหัวหน้ากอง จะฟังความข้างเดียวได้ยังไงล่ะ”

ถังเจินเจินเม้มริมฝีปากด้วยท่าทางน้อยเนื้อต่ำใจ “เพราะแบบนั้นแหละ ฉันถึงได้มาถามตรงๆ ต่อหน้านี่ไง ไม่งั้นฉันจะไปตามนายมาด้วยทำไม?”

หมัดที่อ้วนดำและเหม็นชวนอ้วกของหวงเสวียหงยื่นออกมา ก่อนจะเหวี่ยงเป็นวงกลมอย่างหัวเสีย “ใช่ๆ หนิงหยวนขโมยทั้งของขโมยทั้งเงิน แล้วยังรังแกฉันอีก คนแบบนี้สมควรส่งเรื่องร้องเรียนไปที่สำนักงานยุวปัญญาชนสิ นายเป็นถึงหัวหน้านะ จะยอมผ่อนปรนแค่เพราะมีคนแนะนำให้หนิงหยวนคบหากับนาย...”

“หวงเสวียหง เมื่อกี้นี้โดนสาดน้ำล้างขี้วัวไปแล้วปากยังไม่สะอาดอีกเหรอ อยากโดนอีกเหรอไง?” หนิงหยวนพูดขัดขึ้นอย่างเย็นชา

หวงเสวียหงเห็นว่าหนิงหยวนเงื้อมือขึ้นสูงแล้ว ถึงอีกฝ่ายจะตัวเล็กบอบบาง แต่ใบหน้าอ้วนก็ยังอดสั่นไม่ได้ “เธอ...เธอกล้าเหรอ!”

“เธอกล้าพูดจาส่งเดช ฉันก็กล้าตบเธอเหมือนกัน จะทำไม?” หนิงหยวนพับแขนเสื้อขึ้นขณะยิ้มเย็น

หลี่เหยียนรีบเข้ามาขวางพวกเธอเอาไว้ เกลี้ยกล่อมว่า “อย่าทะเลาะกันเลย เดี๋ยวจากไม่มีเรื่องก็ได้มีเรื่องกันจริงๆ หรอก ฉันจะสืบหาความจริงเอง มันเป็นเรื่องขัดแย้งกันภายใน”

ไม่ว่าอย่างไร เขาก็ไม่อยากให้หนิงหยวนมีปัญหา

หนิงหยวนมองผู้ชายที่ยืนปกป้องเธอตรงหน้า หน้าตาก็ไม่แย่นะ

เป็นถึงเลขาธิการอายุน้อยที่สุดของกองในคอมมูนประชาชน หน้าตาดี นิสัยตรงไปตรงมาและกระตือรือร้น หน้าที่การงานดี เป็นที่นิยมของสาวๆ ในหมู่บ้านมาตลอด

แล้วยังเรียบจบชั้นมัธยมศึกษา มีประวัติการศึกษาสูงสุดในคอมมูน มีความรู้มีอารยธรรม เขาเป็นที่ชื่นชอบของยุวปัญญาชนหญิงมาก

หากไม่นับเรื่องการกลับเข้าเมือง คนที่ได้แต่งงานกับเขา คงถูกคนในกองและหมู่บ้านข้างเคียงอิจฉาตาร้อนแน่

นี่คือสาเหตุที่ไม่ว่าเธอจะพยายามเอาอกเอาใจพวกถังเจินเจินแค่ไหน ก็จะถูกกีดกันออกจากกลุ่มทั้งต่อหน้าและลับหลัง

“ฉัน...” หนิงหยวนกำลังจะพูด แต่กลับถูกใครบางคนดึงแขนไว้

หรงเจาหนานดึงเธอกลับมายืนข้างๆ เขา ดันแว่นตาด้วยท่าทางนิ่งๆ “ลำบากรองเลขาธิการหลี่แล้ว แต่คนรักของผมไม่ใช่คนแบบนั้นหรอก”

หลี่เหยียนอึ้งไปพักหนึ่งก่อนจะกำหมัดแน่น มองเขาอย่างเย็นชา “ถ้าไม่ใช่เพราะมาขลุกอยู่กับคนแบบนาย เธอก็คงไม่ต้องเจอเรื่องพวกนี้หรอก”