บทที่ 35

ผลลัพธ์คือ เธอถูกไล่ล่าจนร้องโหยหวนฟังไม่ได้ศัพท์ นอกจากจะมีความคล่องแคล่วว่องไวและปฏิกิริยาตอบสนองแล้ว ก็กระโดดขึ้นต้นไม้เหมือนกระต่ายที่กระโดดได้สูงสามฟุต

หาความผิดปกติอย่างอื่นจากเธอไม่เจอเลยจริงๆ

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะศัตรูฝั่งตรงข้ามฝีมือห่วยแตกลงเรื่อยๆ หรือเป็นสายลับตัวน้อยคนนี้ที่ไม่ได้เรื่องเอง

......

หนิงหยวนตื่นขึ้นมาเพราะกลิ่นหอมของเนื้อย่าง

เธอผุดลุกขึ้นนั่งทันที พึมพำอย่างงัวเงียว่า "เนื้อ... ใครกำลังย่างเนื้ออยู่น่ะ..."

เธอลืมตาขึ้นมาก็เห็นซี่โครงหมูชิ้นใหญ่ที่มีน้ำมันเยิ้มกำลังถูกย่างอยู่บนกองไฟ รวมถึงขาหมูที่ส่งกลิ่นหอมฉุย

มีแม้กระทั่งกลิ่นหอมของยี่หร่าและพริกไทย ในทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าท้องของตัวเองเริ่มส่งเสียงร้องอย่างน่าอาย

"ตื่นแล้วเหรอ?" เสียงทุ้มนุ่มของชายคนหนึ่งดังขึ้นอย่างกะทันหัน

หนิงหยวนจึงเพิ่งเห็นชัดว่านอกจากเนื้อหมูที่ส่งกลิ่นหอมฟุ้งแล้ว ยังมีร่างสูงโปร่งที่นั่งเงียบๆ อยู่ข้างกองไฟด้วย

เธอได้สติเต็มร้อยทันที เมื่อกี้เธอเป็นลมไปเหรอ?!

"กินอะไรหน่อยสิ เธอน่าจะน้ำตาลในเลือดต่ำน่ะ" หรงเจาหนานยื่นเนื้อย่างที่สุกแล้วมาให้

เขาสวมเสื้อกล้ามสีขาวบางๆ ขาเร