LOGINShare
บทที่ 873
Related chapters
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 874
“พ่ะย่ะค่ะ พระชายา!”คนเหล่านั้นรีบจากไปทันทีตำหนักบูรพากลับสู่ความเงียบอีกครั้งชายารัชทายาทหรี่ตาลง “เอาล่ะ ในเมื่อตำหนักบูรพาปลอดภัยแล้ว พวกเจ้าทุกคนก็แยกย้ายเสีย ข้าอยากอยู่คนเดียวสักครู่”“เพคะ!"ทุกคนกลับไปทันทีค่ำคืนนี้ได้เงียบลงชายารัชทายาทเป็นเพียงคนเดียวที่อยู่ในสวนทันใดนั้น ชายารัชทายาทก็หันหลังเดินไปยังทิศทางหนึ่ง ผ่านเส้นทางเล็ก ๆ และมาถึงห้องที่อวิ๋นอู่อยู่นางหลบเลี่ยงสายตาของทุกคน พลางผลักประตูออกและเห็นร่างหนึ่งที่ถูกคลุมด้วยผ้าห่ม ใบหน้าของนางมีเส้นผมปิดอยู่และกำลังนอนหลับอย่างมีความสุขชายารัชทายาทเดินมาที่ข้างเตียงอย่างเงียบ ๆ จากนั้นก็ยกผมออกจากใบหน้าของอีกฝ่าย และเห็นใบหน้าที่ดูคล้ายกับนางทุกประการทันใดนั้น รอยยิ้มจาง ๆ ก็ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของ 'ชายารัชทายาท' ที่ยืนอยู่ที่หัวเตียงนางต้องใช้เวลาในการปลอมตัว แต่หากนางเตรียมหน้ากากหนังมนุษย์ไว้ล่วงหน้า มันจะง่ายกว่ามากซูชิงอู่ถอดหน้ากากออกจากใบหน้าของตน จากนั้นก็แบกชายารัชทายาทที่หมดสติขึ้นมาอีกครั้ง จากนั้นก็พานางกลับไปที่ห้องนอนใหญ่เนื่องจากนางแข็งแรงมาก นางจึงสามารถแบกคนไว้บนหลังและเดินได้เร็
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 875
กุ้ยเฟยได้นำคนตรงไปยังตำหนักบูรพาคนในตำหนักบูรพาคาดไม่ถึงว่าตำหนักเพิ่งเงียบได้ไม่นาน กุ้ยเฟยก็พาคนมาอีก พวกเขาทุกคนจึงมีท่าทางที่เป็นกังวลมากนางกำนัลอาวุโสที่เฝ้ายามตอนกลางคืนเดินไปเคาะประตูห้องชายารัชทายาท แต่เคาะอยู่นานนางก็ไม่ออกมา“พระชายา กุ้ยเฟยเสด็จมาเพคะ หม่อมฉันมาเชิญท่านออกไปพบ...พระชายาเพคะ?”นางกำนัลอาวุโสกังวลมากจนอดไม่ได้ที่จะเปิดประตูแล้วเดินเข้าไปตรวจดูอาการของชายารัชทายาทนางกลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับชายารัชทายาทจึงรีบไปที่เตียงแต่ก็เห็นว่าชายารัชทายาทยังคงหลับอยู่นางกำนัลอาวุโสตกใจกลัวและเอามืออังที่จมูกของอีกฝ่าย จากนั้นจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อสังเกตเห็นว่าชายารัชทายาทหายใจสม่ำเสมอและไม่มีอะไรผิดปกตินางพึมพำกับตัวเอง “อาจเป็นเพราะช่วงนี้พระนางเหนื่อยเกินไป อีกทั้งเมื่อครู่ก็ต้องตื่นเพราะได้ยินเสียงดัง…”นางกำนัลอาวุโสทำใจปลุกไม่ลง ขณะที่นางกำลังจะลุกเดินออกไป นางก็เห็นกุ้ยเฟยและคนอื่น ๆ เดินเข้ามานางกำนัลอาวุโสทำสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อยแล้วเดินออกจากห้องไปปิดประตู“พระสนม หลายวันมานี้พระชายาทรงเหนื่อยล้าทั้งกายและใจ และคืนนี้พระนางก็ทรงพักผ่อนไม่
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 876
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ชายารัชทายาทพยักหน้าเบา ๆ “เพคะ แต่ดึกดื่นปานนี้พระสนมยังเสด็จมาที่นี่ด้วยตนเอง ทรงทำให้เป็นเรื่องใหญ่ไปหน่อยนะเพคะ”ชายารัชทายาทเองก็ไม่ใช่คนโง่กุ้ยเฟยกังวลเกี่ยวกับองค์รัชทายาทมากเกินไปจนทำให้นางสงสัยขึ้นมาขณะนั้น คนที่กุ้ยเฟยส่งไปในที่สุดก็กลับมาและพูดด้วยความนอบน้อม "พระสนม ตรวจสอบเรียบร้อบแล้วพบว่าอวิ๋นอู่ไม่อยู่ในห้อง ไม่ทราบว่าไปที่ใดพ่ะย่ะค่ะ"กุ้ยเฟยขมวดคิ้วที่แท้เรื่องก็เป็นเช่นนี้ในที่สุดความสงสัยบางส่วนในใจของนางก็ได้คลี่คลายก่อนหน้านี้ตอนที่นางสอบปากคำ 'อวิ๋นอู่' นางไม่ได้คิดถึงสิ่งผิดปกติ ตอนนี้เมื่อนำเรื่องราวมาปะติดปะต่อกัน นางก็ได้รู้ว่าตนถูกหลอกเข้าให้แล้ว!คนผู้นั้นปลอมตัวเป็นขันทีผู้น้อยและ 'อวิ๋นอู่' ที่ถูกกู่กร่อนใจกัดกินก็คือขันทีผู้น้อยตัวจริงไม่รู้ว่าอีกฝ่ายใช้วิธีใดทำให้ขันทีผู้น้อยไม่สามารถพูดได้ ซ้ำยังทำให้พิษหนอนกู่ออกฤทธิ์เร็วขึ้น ทำให้เขาเสียชีวิตกะทันหันและเพื่อไม่ให้เขาเปิดเผยตัวตนออกมาตอนแรกนางคาดไม่ถึงว่าจะมีคนใช้ทักษะการปลอมตัวได้ดีถึงเพียงนี้สถานการณ์นี้ช่างน่าขนลุกจริง ๆเพราะนางไม่รู้ว่าจะมีใครคนใดคนหนึ่
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 877
สีหน้าของชายารัชทายาทมีความตึงเครียดเล็กน้อยกุ้ยเฟยผู้นี้เป็นที่โปรดปราน นางเข้าใจมาตลอดว่าอีกฝ่ายเป็นใจดีมีเมตตา ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าภาพลักษณ์ของสตรีผู้นี้ที่ผ่านมาจะเป็นของปลอมทั้งหมดนางแค่ปกป้องคนคนหนึ่ง แต่กุ้ยเฟยได้เปิดเผยนิสัยที่แท้จริงของตนต่อหน้านางแล้ว เห็นได้ชัดว่าการกระทำของนางเป็นการไปขวางทางของกุ้ยเฟยนางเคยดูถูกอวิ๋นอู่ แต่การกลับมาในครั้งนี้ อวิ๋นอู่ไม่เพียงมอบน้ำยาประทินผิวให้ตน แต่ยังพูดกับนางอย่างใส่ใจอีกด้วย ทั้งยังทำดีกับนางดุจพี่สาวน้องสาว ทำให้นางคิดว่าเด็กคนนี้ไม่ได้เลวร้ายเหมือนที่นางเคยจินตนาการแล้วจากนั้นยังได้รู้ถึงภูมิหลังที่น่าสงสารของอวิ๋นอู่จากปากของนาง ได้รู้ว่านางต้องมาปรนนิบัติองค์รัชทายาทที่ตำหนักบูรพาแห่งนี้อย่างไม่เต็มใจ และไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำเช่นนี้ดังนั้นตนจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเห็นใจนางขึ้นมา ซึ่งเป็นสาเหตุที่ครั้งก่อนตนไม่ยอมให้กุ้ยเฟยพาตัวนางไปทว่าผ่านไม่นาน กุ้ยเฟยกลับมาตามหานางอีกแล้ว?ตอนนี้อวิ๋นอู่เป็นคนของตนแล้ว หากจะทำอะไรกับนางก็ต้องได้รับความยินยอมจากชายารัชทายาทเช่นตนก่อน“พระสนม ช่วงนี้ท่านเอาแ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 878
ใบหน้าของชายารัชทายาทไม่มีร่องรอยเน่าเปื่อยแม้แต่น้อยกุ้ยเฟยเบิกตาด้วยความประหลาดใจ ขณะเดียวกันชายารัชทายาทก็จ้องอีกฝ่ายด้วยสายตาโกรธเกรี้ยว นางกัดฟันแล้วพูดว่า "ช่วยข้าลุกขึ้นหน่อย ข้าต้องการจะไปเข้าเฝ้าฝ่าบาท!"“เพคะ พระชายาโปรดระวังหน่อยนะเพคะ...”แม้หลังจากล้างของเหลวบนหน้าออกแล้ว แต่ยังคงมีอาการเจ็บแสบบริเวณรอยแดงที่หลงเหลืออยู่ ชายารัชทายาทเห็นแก้มสีแดงในกระจกของตัวเองก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟกุ้ยเฟยขมวดคิ้วเล็กน้อย และสีหน้าของนางก็เคร่งขรึมขึ้นมานางรีบลุกขึ้นตามไปประชิดตัวชายารัชทายาทพร้อมพูดว่า “พระชายา โปรดอย่าโกรธกันเลย ข้าแค่เข้าใจผิดคิดว่าเจ้าถูกแอบอ้าง ดังนั้นข้าก็เลย…”เวลานี้ชายารัชทายาทไม่ฟังคำอธิบายนั้นแล้วนางตรงไปยังพระที่นั่งหย่างซินและคุกเข่าลงบนพื้นพร้อมกับร้องไห้ทันทีที่เข้ามา“ขอเสด็จพ่อโปรดให้ความเป็นธรรมแก่หม่อมฉันด้วยเพคะ องค์รัชทายาททรงหายตัวไป ตอนนี้ไม่รู้เป็นตายร้ายดีอย่างไร แต่หม่อมฉันกลับถูกคนรังแกกลั่นแกล้ง บีบคั้นให้หม่อมฉันตายเพคะ”ฮ่องเต้เฒ่าแห่งแคว้นอู๋ตะวันตกที่ได้ยินเสียงร้องของลูกสะใภ้ ก็รู้สึกปวดหัวแทบระเบิดนางสามารถนั่งตำแหน่งชายารัช
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 879
ณ พระที่นั่ง ทุกคนที่ได้ยินข่าวก็ตกตะลึงชายารัชทายาทยิ่งมั่นใจในความคิดของนางมากขึ้นหลังจากที่อวิ๋นอู่กลับมา คนเดียวที่นางทำให้ขุ่นเคืองคือกุ้ยเฟย นอกจากนี้กุ้ยเฟยยังขอความช่วยเหลือจากนางซ้ำแล้วซ้ำเล่า ดังนั้นการตายของนางต้องเป็นฝีมือของกุ้ยเฟยอย่างแน่นอน“อวิ๋นอู่เป็นนางบำเรอในตำหนักของข้าเอง ข้าจะไปดูเสียหน่อย”ชายารัชทายาทไม่ได้เศร้าใจมากนักเมื่อได้ยินข่าวนี้แต่รู้สึกโกรธเพราะถึงอย่างไรอวิ๋นอู่ก็เป็นคนของนาง และการกระทำที่ไม่ได้รับอนุญาตของกุ้ยเฟยได้ลำเส้นของนางไปแล้วกุ้ยเฟยคาดไม่ถึงว่าร่างของอวิ๋นอู่จะถูกพบเร็วถึงเพียงนี้นางไม่ได้วิตกมากนัก เพียงแค่ตามชายารัชทายาทไปยังบ่อน้ำร้างเพื่อตรวจสอบทว่าเมื่อเห็นศพใต้ผ้าขาวก็แทบจะอาเจียนออกมาเพราะศพถูกกัดกร่อนแม้แต่กระดูกในร่างกายก็แทบจะทะลุออกมา เหลือเพียงหัวที่ยังคงมีสภาพสมบูรณ์หากไม่ใช่ยังมีใบหน้าที่สามารถแยกความแตกต่างได้ ก็จะไม่มีใครสามารถระบุตัวตนของศพได้ชายารัชทายาทเอามือกุมหน้าอก เกือบจะโก่งคออาเจียนออกมา "นี่มันเรื่องอะไรกัน?"ภายในคืนเดียว ศพก็กลายเป็นสภาพนี้ไปแล้ว เหลือจะเชื่อจริง ๆแต่ท่าทางของกุ้ยเฟยนั้นเรี
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 880
ทันใดนั้นขุนนางชันสูตรศพก็พูดว่า "พระชายา ที่ศพมีกลิ่นหอมบางอย่างด้วยพ่ะย่ะค่ะ กลิ่นดูคล้ายกับ...คล้ายกับของพระสนมมากเลยพ่ะย่ะค่ะ"ในเวลานี้ ฮ่องเต้เฒ่าได้พาคนรุดมาถึงที่นี่เมื่อเห็นบรรยากาศตึงเครียด และฟังรายงานจากคนรับใช้ ฮ่องเต้เฒ่าก็พูดด้วยสีหน้าไม่แยแส "แค่นางบำเรอคนหนึ่งเท่านั้นเอง ตายแล้วก็ให้มันแล้วกันสิ สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการหาองค์รัชทายาทและจับมือสังหาร อย่าเปลืองแรงไปกับเรื่องที่ไม่สำคัญเช่นนี้!”ชายารัชทายาทฟังออกว่าฮ่องเต้เข้าข้างอีกฝ่ายกุ้ยเฟยถอนหายใจด้วยความโล่งอกและมาหาจักรพรรดิเฒ่าด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำใส ๆ ในฤดูใบไม้ร่วง นางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“ฝ่าบาท พระองค์ไม่จำเป็นต้องวิตกในเรื่องนี้เลยเพคะ หม่อมฉันจัดการเองได้ พระองค์เสด็จกลับไปพักผ่อนก่อนนะเพคะ”ฮ่องเต้เฒ่าไม่แม้แต่จะมองศพที่อยู่ตรงนั้นด้วยซ้ำ“สนมที่รักของข้ารีบกลับนะ”“รับพระบัญชาเพคะ”ภาพที่พวกเขาสองคนกำลังกระหนุงกระหนิงไม่สอดคล้องกับบรรยากาศอีกด้านหนึ่งเลยเห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่ามีศพนอนทอดร่างอยู่ตรงนั้นนี่เป็นครั้งแรกที่ชายารัชทายาทได้รู้ว่าการได้รับความโปรดปรานนั้นคืออะไรไม่แปลก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 881
ซูชิงอู่ปรากฏตัวต่อหน้าชายารัชทายาทในรูปลักษณ์เดิมนางยิ้มเบา ๆ และพูดว่า "ก่อนหน้านี้ไม่นาน ข้าเห็นว่าระหว่างพระชายากับกุ้ยเฟยมีความขัดแย้งกัน อีกทั้งกุ้ยเฟยก็ข่มขู่ท่าน...""อื้อ..."เมื่อเห็นชายารัชทายาทต้องการจะพูดเย่เสวียนถิงก็ปล่อยนางชายารัชทายาทมีท่าทีสงบลงและไม่ได้กรีดร้อง เพียงแต่มองใบหน้าของซูชิงอู่อย่างระแวดระวังมอง ๆ ไปแล้ว แม้อีกฝ่ายจะเป็นสตรี แต่นางก็รู้สึกว่าคนตรงหน้าช่างดูน่าทึ่งจริง ๆ“พวกเจ้าลอบเข้ามาในพระราชวังได้อย่างไร? ไม่สิ...เจ้าคืออวิ๋นอู่นี่!”ชายารัชทายาทนึกถึงบางสิ่งบางอย่างได้ และดวงตาของนางก็เบิกกว้างขึ้นในทันทีเมื่อซูชิงอู่เห็นว่าตัวตนก่อนหน้านี้ของตนถูกเปิดโปงก็ไม่ได้โกรธ ราวกับนางยอมรับในสิ่งที่อีกฝ่ายพูด จากนั้นก็นางหยิบกล่องน้ำยาประทินผิวออกมาจากอ้อมอกแล้ววางไว้ตรงหน้าชายารัชทายาท“ใช่ น้ำยาประทินผิวใช้ดีหรือไม่? พระชายา…”“พวกเจ้ามีจุดประสงค์อะไรกันแน่?”"จุดประสงค์?"เมื่อได้ยินคำถาม ซูชิงอู่ก็ยิ้มขึ้นมา“ท่านไม่ต้องกังวล พวกเราจะไปมีจุดประสงค์อะไรได้ ที่นี่มีข้ากับท่านอ๋องเพียงสองคน แต่ในวังมียอดฝีมือมากมายถึงเพียงนั้น ท่านกลัวว่า
Latest chapter
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 930
คนขายเนื้อทำสีหน้าหวาดกลัว “คนผู้นี้เลวทรามถึงเพียงนี้เลยรึ?”“เจ้าคอยระวังตัวเอาไว้ก็ไม่เป็นไรแล้ว ทางนั้นตรวจดูเสร็จรึยัง? ไปกันต่อเถิด!”เมื่อกองกำลังทำการค้นหาเสร็จเรียบร้อย คนขายเนื้อก็ยิ้มมุมปากเบา ๆเขาคิดไม่ถึงเลยว่าคนเหล่านี้จะพบเบาะแสทางตะวันตกของเมืองเร็วถึงเพียงนี้หากเขาไม่ได้เตรียมพร้อมมาก่อนหน้านี้และรีบปลอมตัวโดยไว เขาก็คงจะถูกจับได้ไปแล้วคนขายเนื้อรีบเข้าไปยังพื้นที่ด้านในสุดของร้านเขาเหลือบมองหนอนกู่ที่ซ่อนเอาไว้ในตู้ในหนึ่ง และเมื่อเปิดตู้ใบนั้น ดวงตาของเขาก็ฉายแววน่ากลัวออกมาผ่านมาหลายปี ดูเหมือนโลกภายนอกจะลืมความน่ากลัวของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ไปแล้ว เริ่มแรกนั้นพวกเขาได้ครอบครองตำแหน่งระดับสูงของราชวงศ์ในแคว้นต่าง ๆ ซึ่งไม่ได้เป็นเพียงตำแหน่งในนามแต่มันสามารถแทรกแซงแคว้นนั้น ๆ และพลิกสถานการณ์ได้ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุดคือการแอบเข้าไปในพระราชวังเพื่อช่วยเหลือเจียงเฟยเอ๋อร์หากต้องการเข้าไปในพระราชวังมีการคุ้มกันอย่างแน่นหนาได้ก็ต้องใช้วิธีที่ต่างออกไปบุรุษผู้นั้นออกจากร้านขายเนื้อหมูที่ถูกตรวจค้นเรียบร้อยแล้ว พร้อมกับปิดประตูร้านแสร้งทำเป็นออกไปทำธุร
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 929
หลังจากซูชิงอู่ส่งชิงอวี่ออกไปก็ยังคงตื่นเต้นอยู่เล็กน้อยซูชิงอู่หาคนมาวาดภาพเหมือนเจ้าอาวาสในปีที่แล้วและส่งต่อให้คนอื่น ๆ เพื่อช่วยกันค้นหา ซึ่งมันก็ผ่านมานานมากแล้ว และมีเพียงชิงอวี่เท่านั้นที่นำข่าวที่ได้รับการยืนยันกลับมาแจ้งนางแม้จะยังไม่ได้เจอคนผู้นั้น แต่ก็หมายความว่านางจะได้รู้ความจริงของการตายของท่านแม่เสียทีหลังจากสงบสติอารมณ์ได้ ซูชิงอู่ก็ตัดสินใจเดินทางไปทันทีนางอยากไปเจอจิ้งซินผู้นั้นด้วยตนเองและถามเขาว่าเหตุใดตอนนั้นเขาถึงฆ่าท่านแม่ของนาง!คืนเดียวกันนั้นซูชิงอู่ได้พูดคุยเรื่องนี้กับเย่เสวียนถิงเมื่อเย่เสวียนถิงได้รับรู้เรื่องราวก็พยักหน้าเบา ๆ และตัดสินใจอย่างทันทีว่า “ข้าจะส่งคนไปจับเขามาให้เจ้า”ซูชิงอู่ได้ยินอีกฝ่ายตอบง่าย ๆ และห้วนก็อดไม่ได้ที่จะตะลึงและหัวเราะ“ได้”ตอนนี้มีศิษย์พี่ของเจียงเฟยเอ๋อร์คอยจับตาดูอยู่ในเมืองหลวง ซูชิงอู่จึงไม่สามารถไปหาคนผู้นั้นพร้อมกับชิงอวี่ได้บรรยากาศในเมืองหลวงเริ่มตึงเครียดขึ้นเรื่อย ๆแม้แต่ฮ่องเต้เช่นเย่ชิวหมิงก็สังเกตเห็นสัญญาณของเหตุการณ์ร้ายแรงบางอย่างที่กำลังจะตามมาเขาเคยได้ยินซูชิงอู่พูดว่าศัตรูที่ซ่อนตัวอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 928
ไป๋เฟิงก้มหัวลงอย่างเชื่อฟัง ราวกับมันได้กลายเป็นแมวตัวใหญ่ไปแล้วซูชิงอู่อดหัวเราะไม่ได้ “เจ้าคงเหนื่อยแย่ วันนี้ทำได้ดีมาก”ในที่สุดก็ได้ใช้ประโยชน์จากไป๋เฟิง สมกับที่เลี้ยงมันมานานไป๋เฟิงยืนขึ้นและอ้าปากหาว ส่วนสิงโตขนทองคำที่อยู่ข้าง ๆ ย่องเข้ามาทางด้านหลังซูชิงอู่ และใช้หัวถูเอวของนางดูเหมือนว่ามันต้องการให้ซูชิงอู่ลูบมันด้วยคนอื่น ๆ มองไปยังซูชิงอู่ที่มีร่างกายบอบบางยืนอยู่ตรงหน้าสัตว์ดุร้ายทั้งสอง พวกเขาทั้งหมดก็พูดไม่ออกอยู่นานนี่มัน...ร้ายกาจเกินไปแล้ว!แม้แต่กลุ่มบุรุษร่างใหญ่เช่นพวกเขาก็ยังไม่กล้าเข้าใกล้สัตว์ดุร้ายทั้งสองแม้แต่ครึ่งก้าว ทว่าซูชิงอู่กลับสามารถมีปฏิสัมพันธ์กับพวกมันได้อย่างกลมกลืนเหมือนพวกมันเป็นสัตว์เลี้ยงของนางเมื่อไม่ถูกยุงกัดและกินยาสมุนไพรที่ผสมไว้แล้ว ม้าทุกตัวในสนามฝึกก็สงบลงและกลับสู่ภาวะปกติทันทีที่ซูชิงอู่กลับมาถึงตำหนัก ก็เห็นหรงหย่าวิ่งเข้ามา“พระชายา เมื่อครู่มีคนมาพบท่านและบอกว่ามีเรื่องด่วนต้องรายงาน”“มีเรื่องด่วนอะไรรึ?”หรงหย่าส่ายหัว “ข้าก็ไม่รู้เช่นกัน ท่านไปดูก่อนเถิด”ซูชิงอู่สั่งให้คนพาผู้ส่งข่าวเข้ามาทันทีนางจ้อง
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 927
เลือดของแมลงวันติดอยู่ที่มือของซูชิงอู่ส่งกลิ่นแปลก ๆ ออกมาเมื่อซูชิงอู่มองชัด ๆ นางก็ได้รู้ว่ามันไม่ใช่แมลงวันแต่เป็น…แมลงมีปีกชนิดหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายแมลงวันปากของแมลงมีความคมมาก สามารถเจาะทะลุขนของสัตว์บางชนิดได้ง่าย ทว่าแมลงมีปีกชนิดนี้ไม่สนใจมนุษย์และจะกัดเฉพาะสัตว์เท่านั้นที่แท้นี่คือสาเหตุหลักที่ทำให้สัตว์ในเมืองหลวงบ้าคลั่งในช่วงหลายวันนี้!ซูชิงอู่ยังสังเกตเห็นว่ายุงเหล่านี้ถูกพิษและเมื่อพวกมันแพร่พันธุ์ ในไข่ก็มีสารพิษดังกล่าวติดไปด้วยขอเพียงแมลงเหล่านี้ยังกัดสัตว์ต่อไป สารพิษก็จะค่อย ๆ สะสมทีละน้อยสุดท้ายก็ถึงขั้นทำให้เสียสติ!คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้มีเจตนาชั่วร้ายหากนางไม่ค้นพบสิ่งนี้ก่อน เกรงว่าม้าศึกทั้งหมดจะต้องตายไปด้วยความบ้าคลั่งอีกทั้งยังไม่อาจทราบสาเหตุได้แน่นอนว่าม้าศึกเป็นส่วนสำคัญในกองทัพ หากทหารม้าเสียม้าไป ก็คงไม่ต่างไปจากคนอ่อนแอไร้ค่า...ซูชิงอู่ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว“นำม้าทุกตัวไปไว้ในที่ปิดและหาทางฆ่าแมลงมีปีกเหล่านี้ให้สิ้นเสีย”รองแม่ทัพที่ติดตามนางมารีบจำคำสั่งนี้เอาไว้ทันที“รับทราบพ่ะย่ะค่ะพระชายา!”เขาก็รีบกระจายคำสั่งออก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 926
เมื่อเย่เสวียนถิงได้ยินสิ่งที่ซูชิงอู่พูด สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นเยือกเย็น “ข้าจะส่งคนไปตรวจสอบ”ซูชิงอู่ส่ายหัวทันที “ยาพิษนี้คงไม่ได้อยู่ในอาหารสัตว์ อีกทั้งเมื่อมาลองคิดดู สัตว์ป่าจำนวนมากที่อยู่ใกล้เมืองหลวง รวมไปถึงม้าศึกล้วนติดพิษกันหมด มีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่ไม่เป็นอะไร นี่เป็นเรื่องที่แปลกมาก และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือไม่มีใครสามารถวางยาพิษม้าศึกในเมืองหลวงได้อย่างเงียบ ๆ ”การวิเคราะห์ของซูชิงอู่นั้นสมเหตุสมผลมาก แม้แต่เย่เสวียนถิงเองก็ขมวดคิ้วขึ้นมาหากหาสาเหตุไม่พบก็แก้ปัญหาไม่ได้แม้จะรักษาม้าหนึ่งในนั้นจนหายขาด แต่ก็จะกลับมามีอาการเดิมในอีกไม่ช้าไม่ไกลกันนักก็มีนายทหารระดับสูงนายหนึ่งวิ่งเข้ามาเขาหอบหายใจและกล่าวว่า “ท่านอ๋อง ทำการตรวจสอบเสบียงอาหารแล้วไม่พบสิ่งผิดปกติพ่ะย่ะค่ะ”“น้ำล่ะ?”“ตรวจสอบน้ำแล้วเช่นกัน ไม่มีร่องรอยของการวางยาพิษเลยพ่ะย่ะค่ะ”เมื่อได้ยินรายงาน เย่เสวียนถิงก็ขมวดคิ้วหนักกว่าเก่าคราวนี้แย่แล้วสิซูชิงอู่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ช่วยทำให้ม้าทุกตัวสงบลงก่อนได้หรือไม่ เดี๋ยวข้าจะเข้าไปดูรางอาหารม้าเอง”“ได้พ่ะย่ะค่ะพระชายา กรุณารอสักครู่ ก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 925
เริ่มแรก เขาสงสัยในเรื่องที่ซูชิงอู่เคยพูดจนเกิดความคิดจินตนาการบางส่วนขึ้นมา เรียกได้ว่าตอนกลางวันก็เอาแต่นึกถึง ตกกลางคืนก็เก็บมาฝันอีกแต่เขาไม่เคยได้ยินซูชิงอู่พูดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลยจริง ๆเนื่องจากความฝันนั้นมันดูเพ้อเจ้อเกินไป เย่เสวียนถิงจึงไม่พูดออกมา เพราะกลัวว่ามันจะเป็นการเพิ่มภาระให้กับซูชิงอู่อย่างไม่มีเหตุผลหลายวันมานี้ซูชิงอู่อาศัยอยู่กับลูกน้อยทั้งสามของนางเพื่อชดเชยช่วงเวลาที่นางห่างพวกเขาไปนานเด็ก ๆ ที่เพิ่งจะอายุได้ไม่กี่เดือนแต่กลับต้องห่างจากอ้อมอกของพ่อแม่ นั่นทำให้ซูชิงอู่รู้สึกผิดขึ้นมาดังนั้นนางจึงไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องภายนอกมากนักทันใดนั้นนางก็นึกอะไรออกและถามว่า “เสวียนถิง ช่วงนี้หมาป่าเหล่านั้นที่อยู่ข้างนอกเป็นอย่างไรบ้าง?”เย่เสวียนถิงเงยหน้าขึ้นและพูดว่า “ไม่ได้มีเพียงสัตว์ร้าย แต่ยังกระทบไปถึงม้าศึกด้วย ไม่รู้ว่าเหตุใดถึงเริ่มไม่เชื่อฟังคำสั่งกัน”“เดี๋ยวข้าจะไปตรวจสอบเรื่องนี้เสียหน่อย”ซูชิงอู่รู้สึกได้โดยไม่รู้ตัวว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องเกี่ยวกับเรื่องนี้แม้เรื่องจะดูเป็นเรื่องเล็กน้อยและไม่มีผลกระทบกับมนุษย์มากนัก แต่นางก็รู้สึกอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 924
ทันใดนั้นหมอหลวงซุนก็เหมือนจะคิดอะไรออก “เหมือนกับตอนที่พระชายาใช้ดอกไม้ชนิดหนึ่งเพื่อทำให้ม้าพยศคลั่งใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”“อืม ทำนองนั้นแหละ”สิ่งเหล่านั้นเป็นสิ่งที่นางพบในเภสัชตำรับ และหากใช้มัน ผลลัพธ์ที่ได้จะน่าทึ่งมากแม้ลงมือไปอย่างกะทันหัน แต่ก็ไม่มีใครจับได้ปรมาจารย์มือวางพิษที่แท้จริงคือผู้ที่วางยาพิษโดยไม่ทิ้งหลักฐานใด ๆ เอาไว้“ขอบพระทัยพระชายาสำหรับคำชี้แนะ หลังจากที่ได้พูดคุยกับท่าน กระหม่อมก็เข้าใจอย่างกระจ่างแจ้งแล้วพ่ะย่ะค่ะ”ซูชิงอู่ปิดเภสัชตำรับ “ข้าท่องเภสัชตำรับนี้จนจำขึ้นใจ และเข้าใจเนื้อหาด้านในได้คร่าว ๆ เพียงแต่ยังไม่พบวิธีที่จะไขความลับที่อยู่ในนั้น หวังว่าท่านจะช่วยเรื่องนี้ได้”คราวนี้ ทุกคนเชื่อมั่นในคำพูดของซูชิงอู่สิ่งที่พวกเขาไม่ได้สนใจ แต่พระชายากลับนำมาใช้งานได้ถึงขั้นนี้ ยังมีอะไรที่ต้องพูดกันอีกหรือ?ตาแก่เช่นพวกเขาที่อาศัยว่าตนอายุมากทำตัวอาวุโสดูถูกผู้อื่นนั้นเทียบเทียมพระชายาไม่ได้เลย!หลังจากที่ซูชิงอู่อธิบายเรื่องนี้จบ นางก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและแอบหลบออกมาทางประตูใหญ่นางกลัวว่าคนเหล่านั้นจะถามนางว่านางศึกษาเรียนรู้ทักษะทางการ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 923
หมอหลวงซุนขมวดคิ้วเล็กน้อย“อย่าพูดไร้สาระ นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร? พระชายาไม่จำเป็นต้องโกหกพวกเราเลย โกหกพวกเราไปแล้วนางจะได้ประโยชน์อะไร?”คำพูดนี้ก็ถือว่ามีเหตุผลทุกคนต่างพูดไม่ออกทำได้แค่นั่งเงียบ ๆ แล้วพลิกหน้าอ่านต่อไปพลิกหน้ากระดาษตั้งแต่เช้าจรดค่ำ และอ่านจนถึงเช้าวันรุ่งขึ้นตำราทั้งเล่มถูกอ่านจนจบอย่างรวดเร็ว ทุกคนในสำนักหมอหลวงไม่ได้นอนมาสองวันสองคืน และตอนนี้ทุกคนดูเหนื่อยและมีสีหน้าทรุดโทรมเมื่ออ่านหน้าจนถึงสุดท้าย แม้แต่หมอหลวงซุนก็ตกอยู่ในความเงียบเพราะเภสัชตำรับเล่มนี้บันทึกเฉพาะโรคและวัตถุดิบยาที่ธรรดาทั่วไปมาก ๆ บางส่วนเท่านั้นข้อแตกต่างเพียงหนึ่งเดียวคือผู้อาวุโสเช่นพวกเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับวัตถุดิบยาหลายประเภทและพัฒนาแนวคิดใหม่ ๆแม้จะไม่ไร้ประโยชน์ แต่ความคาดหวังกับผลลัพธ์ก็แตกต่างกันมากเลยทีเดียวถึงขั้นทำให้พวกเขาขาดความมั่นใจและอดไม่ได้ที่จะคิดว่านี่น่ะหรือคือเภสัชตำรับที่ตระกูลฟางเฝ้าหวงแหนมานานหลายปี?ดวงตาของหมอหลวงซุนเต็มไปด้วยสีแดงก่ำที่เกิดจากการอดนอน“ในเมื่อเภสัชตำรับของตระกูลฟางไร้ประโยชน์ เช่นนั้นพระชายาไปเรียนรู้ทักษะด้านการแพทย์มา
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 922
“นี่คือวัตถุดิบยาและปริมาณที่คนผู้นั้นทำการวางยา ที่สำนักหมอหลวงของพวกท่านมีสิ่งนี้อยู่แล้ว หากจะทำยาถอนพิษก็คงไม่ใช่เรื่องยากกระมัง”“ไม่ยากพ่ะย่ะค่ะ ไม่ยาก!”หมอหลวงซุนยิ้มร่าราวกับได้รับสมบัติเขามองซูชิงอู่ที่ยังอยู่ในวัยหนุ่มสาว แต่กลับเก่งกาจกว่าเหล่าคนชราเช่นพวกเขาเมื่อรวมกับเภสัชตำรับของตระกูลฟางที่ซูชิงอู่พูดถึง หมอหลวงเฒ่าก็ดีใจจนเนื้อเต้นหากได้เรียนรู้และกลายเป็นคนที่เก่งกาจเหมือนพระชายา ระดับความรู้ของเขาก็จะเพิ่มขึ้นไปด้วยหรือไม่?แต่หมอหลวงซุนไม่เคยรู้เลยว่าทุกสิ่งที่ซูชิงอู่เรียนรู้ไม่ได้มาจากเภสัชตำรับของตระกูลฟางในเภสัชตำรับเล่มนั้นมีความแตกต่างตรงจุดไหน ตัวซูชิงอู่ในตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำแม้ตอนตายไปในชาติก่อน เภสัชตำรับก็ถูกทำลายและไม่มีใครเห็นความลับที่ซ่อนอยู่ในนั้นจุดเด่นเพียงหนึ่งเดียวของเภสัชตำรับเล่มนั้นคือบันทึกข้อมูลวัตถุดิบยาจำนวนมากที่คนทั่วไปไม่ทราบและสรรพคุณลับบางส่วนบรรดาผู้อาวุโสของสำนักหมอหลวงพากันมาช่วยคิดค้นยาถอนพิษเพื่อที่จะได้อ่านเภสัชตำรับนั้นเร็ว ๆในที่สุดเช้าวันรุ่งขึ้นยาที่สามารถฟื้นฟูสติของสัตว์ร้ายได้ก็ถูกส่งมาให้ฮ่องเต้
