LOGINShare
บทที่ 715
Related chapters
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 716
เมื่อรวมกับการลดหย่อนภาษี และพี่ห้าได้ซื้อเสบียงนำเข้ามาจากภายนอกเป็นจำนวนมาก จึงง่ายมากที่จะรอดจากภัยแล้งนี้ไปได้หลิ่วจ้งอิ๋นขมวดคิ้วและพูดว่า “ในเมืองฉีที่ตระกูลหลิ่วของข้าอาศัยอยู่ อันกั๋วโหวเป็นตัวตั้งตัวตีในการกักตุนอาหาร ผู้คนจำนวนมากในเมืองจึงอดอยาก พระชายาไม่รู้เรื่องนี้หรือ?”อันกั๋วโหว...ซูชิงอู่ครุ่นคิดอยู่นานก็นึกไม่ออกว่าคนผู้นี้คือใครทันใดนั้นก็มีความคิดหนึ่งแวบขึ้นมาในหัวของนาง และนางก็นึกถึงใครบางคน...คู่หมั้นขององค์หญิงห้าเย่หลิงจู ดูเหมือนจะเป็นซื่อจื่อแห่งจวนอันกั๋วโหวตอนที่ยังร่ำเรียนอยู่สำนักศึกษาหลวงในเมืองหลวง เขาได้สานสัมพันธ์กับองค์หญิงห้าเย่หลิงจูและทั้งสองยังได้ให้คำมั่นสัญญาว่าจะอยู่ด้วยไปตลอดชีวิต...ซูชิงอู่ไม่ได้รู้จักคนผู้นี้มากนัก เพราะเย่หลิงจูได้ออกจากแคว้นหนานเย่ไปแต่งงานอยู่ที่อื่นตั้งแต่เนิ่น ๆ ดังนั้นชะตากรรมระหว่างทั้งสองจึงสิ้นสุดลงแต่เพียงเท่านี้ อีกทั้งซื่อจื่อผู้นั้นก็ไม่สามารถกลับมายังเมืองหลวงได้ด้วยคาดไม่ถึงว่าเขาจะกลับมาก่อนที่จะสำเร็จการศึกษาและไปที่เมืองหลวงเพื่อพบกับเย่หลิงจู ตนจึงมีโอกาสได้พบกับเขาก่อนหน้านี้ซู่ชิงอู่ค
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 717
“เซียวเฝิง สถานการณ์ ณ เมืองชายแดนในตอนนี้คงที่แล้ว ทหารม้าจำนวนสี่แสนนายของแคว้นอู๋ตะวันตกได้รับความพ่ายแพ้ คงไม่มีทางที่จะฟื้นขวัญกำลังใจได้ในเวลาอันสั้น”เซียวเฝิงหลุบตาลงพลางทำมือคำนับ “ท่านอ๋องวางใจได้ กระหม่อมจะไม่มีทางปล่อยให้แคว้นอู๋ตะวันตกก้าวเท้าเข้าสู่แผ่นดินของเราจนกว่าชีวิตจะหาไม่พ่ะย่ะค่ะ!”เย่เสวียนถิงเชื่อในความสามารถของเซียวเฝิง และยังเชื่อในสายตาของอาอู่ด้วย“หากเจ้าสามารถควบคุมกองทัพทั้งสามได้สำเร็จลุล่วง ภายภาคหน้าเจ้าจะได้มีตำแหน่งภายใต้การนำทัพของข้าอย่างแน่นอน”เมื่อเซียวเฝิงได้ยินเช่นนั้น เขาก็แสดงสีหน้ายินดี “ขอบพระทัยท่านอ๋องที่มอบโอกาสให้กระหม่อมได้แสดงความสามารถพ่ะย่ะค่ะ”“ตั้งแต่วันนี้ไป เจ้าจะเป็นผู้รับผิดชอบกองทัพชายแดนทั้งสาม ข้าขอตัวจากไปสักระยะ”เซียวเฝิงกลับมามีท่าทีปกติโดยปราศจากความกังวลใจใดใด“กระหม่อมรับบัญชา ขอท่านอ๋องโปรดวางใจ”ทว่าคนอื่นกลับไม่ได้มีท่าทีเหมือนกันกับเขามีคนรีบยืนขึ้นและทำความเคารพด้วยสีหน้าจริงจัง “ท่านอ๋องโปรดอย่าทำเช่นนั้นเลย ในยามที่ชายแดนยังต้องการกำลังคน ท่านจะจากไปได้อย่างไรพ่ะย่ะค่ะ?”รองแม่ทัพเจิ้นเป่ยอีกคนก็ก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 718
เย่เสวียนถิงก้าวไปหาคนที่พูด“มีคนได้ยินแล้วจะเป็นอย่างไรรึ?”รองแม่ทัพผู้นั้นถอยหลังไปสองสามก้าวด้วยความตกใจแม่ทัพนายกองเหล่านี้เคยร่วมงานกับจ้าวหลี่มาก่อน แต่พวกเขามีความสามารถค่อนข้างมากและไม่ได้ทำอะไรผิด อีกทั้งยังทำหน้าที่ของตนอย่างสุดความสามารถ ดังนั้นเย่เสวียนถิงจึงเก็บพวกเขาไว้“หากมีคนไม่ประสงค์ดีได้ยินเข้าก็อาจจะคิดว่าท่านอ๋องจะ...ก่อกบฏพ่ะย่ะค่ะ...”เขาเอ่ยตอนท้ายของประโยคด้วยเสียงแผ่วเบาเย่เสวียนถิงหลุบตาลงพลางพยักหน้าเบา ๆ “ที่เจ้าพูดก็ถูก เพียงแต่…”คำพูดของเย่เสวียนถิงในวันนี้ทำเอาตกตะลึงไปหลายหน ท่าทางของทุกคนในตอนนี้จึงเปลี่ยนไปใบหน้าของเขาซีดเผือดเหมือนกระดาษหากเย่เสวียนถิงก่อกบฏจริง ๆ กองทัพตะวันตกเฉียงเหนือเช่นพวกเขาก็จะเป็น...กบฏไปด้วย!“ผลที่ตามมานั้นจะน่ากลัวยิ่งกว่าการก่อกบฏ”เย่เสวียนถิงมองหางตา สีหน้าของเขาเย็นชาอย่างยิ่ง ทั้งยังมีไอสังหารอันเดือดดาลคุกรุ่นอยู่ในดวงตาเขาเงยหน้าขึ้น ดวงตาของเขาสงบนิ่งราวกับน้ำในบ่อน้ำเก่าแก่“ในสายตาของข้าไม่มีสิ่งใดสำคัญเท่าพระชายา เข้าใจหรือไม่?”ตอนเขาอยู่ในโลกนี้อย่างโดดเดี่ยว เหลือเพียงอาอู่เท่านั้นที่ทำ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 719
ทิวทัศน์ในเมืองฉีนั้นไม่เลวเลย แต่อากาศร้อนเกินไปซูชิงอู่คาดไม่ถึงว่าอากาศที่นี่จะร้อนเพียงนี้ ทำเอาต้นไม้ริมทางที่แต่เดิมเขียวชอุ่มถึงกับเหี่ยวเฉากลุ่มคนซ่อนตัวอยู่ในรถม้าท่ามกลางอากาศร้อนเช่นนี้ ระหว่างทางที่มาซูชิงอู่ที่เป็นสตรีอ่อนแอบอบบาง กลับไม่รู้สึกอะไร แต่นายน้อยหลิ่วจ้งอิ๋นกลับแทบจะทนไม่ไหว“ถึงแล้ว ตระกูลหลิ่วของข้าอยู่ข้างหน้าใกล้ ๆ นี่แหละ”ซูชิงอู่เหลือบมองเขา “เจ้าบอกว่าตระกูลหลิ่วของเจ้าเป็นตระกูลสันโดษไม่ใช่หรือ?”หลิ่วจ้งอิ๋นพยักหน้า “ก็ใช่น่ะสิ ซ่อนตัวอยู่ในเมืองอย่างไรเล่า”ซูชิงอู่พูดไม่ออกไปชั่วขณะ แต่นางรู้สึกว่ามันก็ดูสมเหตุสมผลมีหลิ่วจ้งอิ๋นเป็นตัวประกันอยู่ในมือ นางก็ไม่กลัวว่าตระกูลหลิ่วจะทำอันตรายกับนาง และแม้จะมีใครกล้า พวกเขาก็ต้องมีฝีมือสักหน่อยตอนนี้นางได้ศึกษาเภสัชตำรับของตระกูลฟางอย่างทะลุปรุโปร่งแล้วในชีวิตชาติก่อน นางคาดไม่ถึงว่าเภสัชตำรับเล่มเล็ก ๆ จะทรงพลังได้ขนาดนี้ แม้จะเป็นเพียงการจำแนกข้อมูลสมุนไพรธรรมดาและไม่มีอะไรพิเศษ แต่ซูชิงอู่ที่ตอนนี้เข้าใจในศาสตร์แห่งยาสมุนไพรแล้ว ก็ได้รู้ถึงคุณค่าที่แท้จริงของเภสัชตำรับเล่มนั้นเพราะมันม
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 720
หลิ่วจ้งอิ๋นพยักหน้า“นายน้อย?”หลิ่วจ้งอิ๋นพยักหน้าอีกครั้งซูชิงอู่ยกมือปิดหน้ากุมขมับ “ตระกูลหลิ่วของเจ้าตกอยู่ในสภาพรกร้างเช่นนี้ได้อย่างไร?”หลิ่วจ้งอิ๋นกัดฟัน “ก็เพราะอันกั๋วโหวน่ะสิ!”หากไม่ได้ประสบปัญหาจริง ๆ ตระกูลหลิ่วของเขาจะลงเอยในสภาพนี้ได้อย่างไร แล้วเขาจะยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อไปจับตัวซูชิงอู่ทำไมถึงสุดท้ายจะจับตัวมาได้ก็เถอะ ที่จริงเขาน่าจะเป็นฝ่ายถูกจับมามากกว่าซูชิงอู่ไม่ได้พูดอะไรอีก เพราะนางไม่ได้มาที่นี่เพื่อความเพลิดเพลิน แต่มาเพื่อแบบร่างลูกปัดอสนีบาตสิ่งนี้สามารถทำให้กองทัพของเย่เสวียนถิงมีโอกาสชนะมากขึ้น และยังทำให้แคว้นหนานเย่แข็งแกร่งขึ้นด้วยหลิ่วจ้งอิ๋นเดินไปข้างหน้า และทันทีที่เขาเข้าไปในลานบ้าน ประตูไม้ที่อยู่ตรงกลางก็ถูกเปิดออกและชายชราตัวจริงก็ได้ปรากฎตัวต่อหน้าซูชิงอู่จากนั้น ซูชิงอู่ก็ตกตะลึงอีกครั้งเพราะใบหน้าของเขาเหมือนกับที่หลิ่วจ้งอิ๋นปลอมตัวทุกประการ!ซูชิงอู่เหลือบมองหลิ่วจ้งอิ๋น และเห็นหลิ่วจ้งอิ๋นขยิบตาให้นางพลางส่ายหัวรัว ๆนางเข้าใจความหมายที่อีกฝ่ายจะสื่อ ซึ่งก็คือห้ามบอกอีกฝ่ายว่าเขาปลอมตัวเป็นชายชรานางจะไม่บอก...ได้อย่า
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 721
คำพูดของหัวหน้าตระกูลหลิ่วทำให้ซูชิงอู่รู้สึกชื่นชม ชายชราไม่เพียงแต่ใจดีและไม่วางท่าหยิ่งยโส เขายังฉลาดหลักแหลมมองทุกอย่างออกทะลุปรุโปร่ง ซึ่งแตกต่างจากผู้เป็นบุตรชายก่อนที่จะมา ซูชิงอู่ได้เตรียมใจไว้ไม่น้อยและคิดหาวิธีต่าง ๆ เพื่อให้ได้มาซึ่งแบบร่าง แต่นางคาดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะเสนอตัวมอบแบบร่างให้นางก่อนซูชิงอู่ที่ถือแบบร่างอยู่ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อไปนางหลุบตาลงพลางครุ่นคิดไปมา“ก่อนหน้านี้ข้าทำข้อตกลงกับบุตรชายของท่านไปแล้ว ฉะนั้นเงินหนึ่งหมื่นตำลึงทองจะถูกส่งมาให้ในภายหลัง”หัวหน้าตระกูลหลิ่วส่ายหัว “ไม่จำเป็น นี่คือค่าชดเชยที่ตระกูลหลิ่วขอมอบให้พระชายา เนื่องจากเจ้าลูกชั่วจับตัวพระชายามาและทำให้ท่านต้องตกใจกลัว โปรดให้อภัยกับการกระทำอันชั่วช้าของเขาด้วย!”พูดจบ ชายชราก็ลุดขึ้นคำนับซูชิงอู่อย่างจริงใจซูชิงอู่รีบเดินเข้าไปพยุงอีกฝ่าย “ท่านหัวหน้าตระกูลหลิ่วเกรงใจกันเกินไปแล้ว ในเมื่อทำข้อตกลงเรียบร้อยแล้วข้าจะผิดคำพูดได้อย่างไร? และเมื่อพิจารณาถึงสถานการณ์ของตระกูลหลิ่วในตอนนี้ก็คิดว่าจำเป็นต้องการเงินจริง ๆ ”“เช่นนั้นก็ยิ่งไม่ได้ พวกเราไม่ได้ทำอะไรให้สมกับเงินจำนวนนั้
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 722
ซูชิงอู่พยักหน้าเบา ๆ “ท่านหมายความว่าที่ตระกูลหลิ่วมีสภาพอย่างทุกวันนี้เป็นเพราะแบบร่างลูกปัดอสนีบาตหรือ?”หัวหน้าตระกูลหลิ่วพยักหน้า “อืม ไม่นานมานี้ข่าวที่ว่าข้ามีแบบร่างอยู่ในมือได้ถูกเปิดเผย อันกั๋วโหวผู้มีอิทธิพลของเมืองฉีในตอนนี้ได้นำกองกำลังของเขาเข้ายึดตระกูลหลิ่ว ข้าไม่มีทางเลือกจึงได้แต่พาเจ้าลูกชั่วมาอยู่ที่นี่เป็นการชั่วคราว”สถานที่แห่งนี้เป็นเพียงเรือนแยกต่างหากของตระกูลหลิ่ว และไม่มีใครอาศัยอยู่ที่นี่มาเป็นเวลานานหากสมาชิกในตระกูลลืมสถานที่รกร้างเช่นนี้ไป พวกเขาก็อาจต้องนอนข้างถนนคงไม่มีอะไรอนาถไปมากกว่านี้แล้วซูชิงอู่พึมพำเสียงเบา “ไม่แปลกใจที่หลิ่วจ้งอิ๋นปล่อยข่าวเกี่ยวกับแบบร่าง ที่แท้ที่ตระกูลหลิ่วของพวกท่านต้องเผชิญเรื่องเช่นนี้ก็เพราะแบบร่าง เขาคงไม่คิดหรอกนะว่าไหน ๆ มันก็ถูกเปิดเผยแล้ว ก็ทำให้คนรู้กันมากขึ้นด้วยเสียเลย…”สีหน้าของหัวหน้าหลิ่วขรึมลงอีกครั้งเมื่อได้ยินซูชิงอู่พูดถึงบุตรชายที่ทำตัวน่าผิดหวังของตนเขาหันหลังมองออกไปข้างนอกพลางเอามือไพล่หลังระหว่างการสนทนา หลิ่วจ้งอิ๋นและคนอื่น ๆ ก็เหงื่อออกท่วมตัวเพราะแสงแดดหากปล่อยทิ้งไว้อีกสักพักก็คงจ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 723
“คนที่รู้ว่าตระกูลหลิ่วมีสมบัติล้ำค่าจะยอมปล่อยพวกท่านไปหรือ? แม้ท่านซึ่งเป็นหัวหน้าตระกูลหลิ่วจะซ่อนตัวอยู่กับสมาชิกตระกูลหลิ่วบางคน ท่านจะซ่อนไปได้ตลอดชีวิตจริง ๆ หรือ รึท่านจะให้ตระกูลหลิ่วซ่อนตัวเช่นนี้ไปอีกหลายชั่วอายุคน?”หัวหน้าตระกูลหลิ่วมอบแบบร่างให้กับซูชิงอู่ก็เพราะตั้งใจที่จะถอนตัวจากการต่อสู้แย่งชิงเมื่อซูชิงอู่ได้รับแบบร่างและไปจากที่นี่ เขาจะปล่อยข่าวว่าแบบร่างไม่ได้อยู่ในมือของเขาแล้วเมื่อถึงตอนนั้น ไม่ว่าคนภายนอกจะต่อสู้ยื้อแย่งอะไรกันมันก็จะไม่เกี่ยวกับเขาอีกต่อไปอีกทั้งซูชิงอู่เองก็ต้องการแบบร่างนี้ ฉะนั้นจึงไม่ถือว่าเขาทิ้งของไปเสียเปล่าทว่าประโยคบีบหัวใจที่ซูชิงอู่พูดก็ได้ทำลายแผนการอันดีงามของเขาไปไม่เหลือชิ้นดีแม้ซูชิงอู่จะนำแบบร่างไป แต่จิตแห่งความทะเยอทะยานเหล่านั้นก็จะไม่จากตระกูลหลิ่วไปไหนดังคำพูดที่ว่าคนเราไม่ผิด จะผิดก็ผิดที่ครอบครองสิ่งล้ำค่าเอาไว้!ตอนนี้อันกั๋วโหวและคนอื่น ๆ ไม่ได้โจมตีตระกูลหลิ่วโดยตรงเนื่องด้วยเหตุผลบางประการ แต่เมื่อหมดความอดทน ด้านชั่วร้ายของพวกเขาก็จะถูกเปิดเผยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เห็นได้ชัดว่าหัวหน้าตระกูลหลิ่วลังเล
Latest chapter
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 930
คนขายเนื้อทำสีหน้าหวาดกลัว “คนผู้นี้เลวทรามถึงเพียงนี้เลยรึ?”“เจ้าคอยระวังตัวเอาไว้ก็ไม่เป็นไรแล้ว ทางนั้นตรวจดูเสร็จรึยัง? ไปกันต่อเถิด!”เมื่อกองกำลังทำการค้นหาเสร็จเรียบร้อย คนขายเนื้อก็ยิ้มมุมปากเบา ๆเขาคิดไม่ถึงเลยว่าคนเหล่านี้จะพบเบาะแสทางตะวันตกของเมืองเร็วถึงเพียงนี้หากเขาไม่ได้เตรียมพร้อมมาก่อนหน้านี้และรีบปลอมตัวโดยไว เขาก็คงจะถูกจับได้ไปแล้วคนขายเนื้อรีบเข้าไปยังพื้นที่ด้านในสุดของร้านเขาเหลือบมองหนอนกู่ที่ซ่อนเอาไว้ในตู้ในหนึ่ง และเมื่อเปิดตู้ใบนั้น ดวงตาของเขาก็ฉายแววน่ากลัวออกมาผ่านมาหลายปี ดูเหมือนโลกภายนอกจะลืมความน่ากลัวของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ไปแล้ว เริ่มแรกนั้นพวกเขาได้ครอบครองตำแหน่งระดับสูงของราชวงศ์ในแคว้นต่าง ๆ ซึ่งไม่ได้เป็นเพียงตำแหน่งในนามแต่มันสามารถแทรกแซงแคว้นนั้น ๆ และพลิกสถานการณ์ได้ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุดคือการแอบเข้าไปในพระราชวังเพื่อช่วยเหลือเจียงเฟยเอ๋อร์หากต้องการเข้าไปในพระราชวังมีการคุ้มกันอย่างแน่นหนาได้ก็ต้องใช้วิธีที่ต่างออกไปบุรุษผู้นั้นออกจากร้านขายเนื้อหมูที่ถูกตรวจค้นเรียบร้อยแล้ว พร้อมกับปิดประตูร้านแสร้งทำเป็นออกไปทำธุร
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 929
หลังจากซูชิงอู่ส่งชิงอวี่ออกไปก็ยังคงตื่นเต้นอยู่เล็กน้อยซูชิงอู่หาคนมาวาดภาพเหมือนเจ้าอาวาสในปีที่แล้วและส่งต่อให้คนอื่น ๆ เพื่อช่วยกันค้นหา ซึ่งมันก็ผ่านมานานมากแล้ว และมีเพียงชิงอวี่เท่านั้นที่นำข่าวที่ได้รับการยืนยันกลับมาแจ้งนางแม้จะยังไม่ได้เจอคนผู้นั้น แต่ก็หมายความว่านางจะได้รู้ความจริงของการตายของท่านแม่เสียทีหลังจากสงบสติอารมณ์ได้ ซูชิงอู่ก็ตัดสินใจเดินทางไปทันทีนางอยากไปเจอจิ้งซินผู้นั้นด้วยตนเองและถามเขาว่าเหตุใดตอนนั้นเขาถึงฆ่าท่านแม่ของนาง!คืนเดียวกันนั้นซูชิงอู่ได้พูดคุยเรื่องนี้กับเย่เสวียนถิงเมื่อเย่เสวียนถิงได้รับรู้เรื่องราวก็พยักหน้าเบา ๆ และตัดสินใจอย่างทันทีว่า “ข้าจะส่งคนไปจับเขามาให้เจ้า”ซูชิงอู่ได้ยินอีกฝ่ายตอบง่าย ๆ และห้วนก็อดไม่ได้ที่จะตะลึงและหัวเราะ“ได้”ตอนนี้มีศิษย์พี่ของเจียงเฟยเอ๋อร์คอยจับตาดูอยู่ในเมืองหลวง ซูชิงอู่จึงไม่สามารถไปหาคนผู้นั้นพร้อมกับชิงอวี่ได้บรรยากาศในเมืองหลวงเริ่มตึงเครียดขึ้นเรื่อย ๆแม้แต่ฮ่องเต้เช่นเย่ชิวหมิงก็สังเกตเห็นสัญญาณของเหตุการณ์ร้ายแรงบางอย่างที่กำลังจะตามมาเขาเคยได้ยินซูชิงอู่พูดว่าศัตรูที่ซ่อนตัวอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 928
ไป๋เฟิงก้มหัวลงอย่างเชื่อฟัง ราวกับมันได้กลายเป็นแมวตัวใหญ่ไปแล้วซูชิงอู่อดหัวเราะไม่ได้ “เจ้าคงเหนื่อยแย่ วันนี้ทำได้ดีมาก”ในที่สุดก็ได้ใช้ประโยชน์จากไป๋เฟิง สมกับที่เลี้ยงมันมานานไป๋เฟิงยืนขึ้นและอ้าปากหาว ส่วนสิงโตขนทองคำที่อยู่ข้าง ๆ ย่องเข้ามาทางด้านหลังซูชิงอู่ และใช้หัวถูเอวของนางดูเหมือนว่ามันต้องการให้ซูชิงอู่ลูบมันด้วยคนอื่น ๆ มองไปยังซูชิงอู่ที่มีร่างกายบอบบางยืนอยู่ตรงหน้าสัตว์ดุร้ายทั้งสอง พวกเขาทั้งหมดก็พูดไม่ออกอยู่นานนี่มัน...ร้ายกาจเกินไปแล้ว!แม้แต่กลุ่มบุรุษร่างใหญ่เช่นพวกเขาก็ยังไม่กล้าเข้าใกล้สัตว์ดุร้ายทั้งสองแม้แต่ครึ่งก้าว ทว่าซูชิงอู่กลับสามารถมีปฏิสัมพันธ์กับพวกมันได้อย่างกลมกลืนเหมือนพวกมันเป็นสัตว์เลี้ยงของนางเมื่อไม่ถูกยุงกัดและกินยาสมุนไพรที่ผสมไว้แล้ว ม้าทุกตัวในสนามฝึกก็สงบลงและกลับสู่ภาวะปกติทันทีที่ซูชิงอู่กลับมาถึงตำหนัก ก็เห็นหรงหย่าวิ่งเข้ามา“พระชายา เมื่อครู่มีคนมาพบท่านและบอกว่ามีเรื่องด่วนต้องรายงาน”“มีเรื่องด่วนอะไรรึ?”หรงหย่าส่ายหัว “ข้าก็ไม่รู้เช่นกัน ท่านไปดูก่อนเถิด”ซูชิงอู่สั่งให้คนพาผู้ส่งข่าวเข้ามาทันทีนางจ้อง
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 927
เลือดของแมลงวันติดอยู่ที่มือของซูชิงอู่ส่งกลิ่นแปลก ๆ ออกมาเมื่อซูชิงอู่มองชัด ๆ นางก็ได้รู้ว่ามันไม่ใช่แมลงวันแต่เป็น…แมลงมีปีกชนิดหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายแมลงวันปากของแมลงมีความคมมาก สามารถเจาะทะลุขนของสัตว์บางชนิดได้ง่าย ทว่าแมลงมีปีกชนิดนี้ไม่สนใจมนุษย์และจะกัดเฉพาะสัตว์เท่านั้นที่แท้นี่คือสาเหตุหลักที่ทำให้สัตว์ในเมืองหลวงบ้าคลั่งในช่วงหลายวันนี้!ซูชิงอู่ยังสังเกตเห็นว่ายุงเหล่านี้ถูกพิษและเมื่อพวกมันแพร่พันธุ์ ในไข่ก็มีสารพิษดังกล่าวติดไปด้วยขอเพียงแมลงเหล่านี้ยังกัดสัตว์ต่อไป สารพิษก็จะค่อย ๆ สะสมทีละน้อยสุดท้ายก็ถึงขั้นทำให้เสียสติ!คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้มีเจตนาชั่วร้ายหากนางไม่ค้นพบสิ่งนี้ก่อน เกรงว่าม้าศึกทั้งหมดจะต้องตายไปด้วยความบ้าคลั่งอีกทั้งยังไม่อาจทราบสาเหตุได้แน่นอนว่าม้าศึกเป็นส่วนสำคัญในกองทัพ หากทหารม้าเสียม้าไป ก็คงไม่ต่างไปจากคนอ่อนแอไร้ค่า...ซูชิงอู่ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว“นำม้าทุกตัวไปไว้ในที่ปิดและหาทางฆ่าแมลงมีปีกเหล่านี้ให้สิ้นเสีย”รองแม่ทัพที่ติดตามนางมารีบจำคำสั่งนี้เอาไว้ทันที“รับทราบพ่ะย่ะค่ะพระชายา!”เขาก็รีบกระจายคำสั่งออก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 926
เมื่อเย่เสวียนถิงได้ยินสิ่งที่ซูชิงอู่พูด สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นเยือกเย็น “ข้าจะส่งคนไปตรวจสอบ”ซูชิงอู่ส่ายหัวทันที “ยาพิษนี้คงไม่ได้อยู่ในอาหารสัตว์ อีกทั้งเมื่อมาลองคิดดู สัตว์ป่าจำนวนมากที่อยู่ใกล้เมืองหลวง รวมไปถึงม้าศึกล้วนติดพิษกันหมด มีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่ไม่เป็นอะไร นี่เป็นเรื่องที่แปลกมาก และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือไม่มีใครสามารถวางยาพิษม้าศึกในเมืองหลวงได้อย่างเงียบ ๆ ”การวิเคราะห์ของซูชิงอู่นั้นสมเหตุสมผลมาก แม้แต่เย่เสวียนถิงเองก็ขมวดคิ้วขึ้นมาหากหาสาเหตุไม่พบก็แก้ปัญหาไม่ได้แม้จะรักษาม้าหนึ่งในนั้นจนหายขาด แต่ก็จะกลับมามีอาการเดิมในอีกไม่ช้าไม่ไกลกันนักก็มีนายทหารระดับสูงนายหนึ่งวิ่งเข้ามาเขาหอบหายใจและกล่าวว่า “ท่านอ๋อง ทำการตรวจสอบเสบียงอาหารแล้วไม่พบสิ่งผิดปกติพ่ะย่ะค่ะ”“น้ำล่ะ?”“ตรวจสอบน้ำแล้วเช่นกัน ไม่มีร่องรอยของการวางยาพิษเลยพ่ะย่ะค่ะ”เมื่อได้ยินรายงาน เย่เสวียนถิงก็ขมวดคิ้วหนักกว่าเก่าคราวนี้แย่แล้วสิซูชิงอู่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ช่วยทำให้ม้าทุกตัวสงบลงก่อนได้หรือไม่ เดี๋ยวข้าจะเข้าไปดูรางอาหารม้าเอง”“ได้พ่ะย่ะค่ะพระชายา กรุณารอสักครู่ ก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 925
เริ่มแรก เขาสงสัยในเรื่องที่ซูชิงอู่เคยพูดจนเกิดความคิดจินตนาการบางส่วนขึ้นมา เรียกได้ว่าตอนกลางวันก็เอาแต่นึกถึง ตกกลางคืนก็เก็บมาฝันอีกแต่เขาไม่เคยได้ยินซูชิงอู่พูดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลยจริง ๆเนื่องจากความฝันนั้นมันดูเพ้อเจ้อเกินไป เย่เสวียนถิงจึงไม่พูดออกมา เพราะกลัวว่ามันจะเป็นการเพิ่มภาระให้กับซูชิงอู่อย่างไม่มีเหตุผลหลายวันมานี้ซูชิงอู่อาศัยอยู่กับลูกน้อยทั้งสามของนางเพื่อชดเชยช่วงเวลาที่นางห่างพวกเขาไปนานเด็ก ๆ ที่เพิ่งจะอายุได้ไม่กี่เดือนแต่กลับต้องห่างจากอ้อมอกของพ่อแม่ นั่นทำให้ซูชิงอู่รู้สึกผิดขึ้นมาดังนั้นนางจึงไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องภายนอกมากนักทันใดนั้นนางก็นึกอะไรออกและถามว่า “เสวียนถิง ช่วงนี้หมาป่าเหล่านั้นที่อยู่ข้างนอกเป็นอย่างไรบ้าง?”เย่เสวียนถิงเงยหน้าขึ้นและพูดว่า “ไม่ได้มีเพียงสัตว์ร้าย แต่ยังกระทบไปถึงม้าศึกด้วย ไม่รู้ว่าเหตุใดถึงเริ่มไม่เชื่อฟังคำสั่งกัน”“เดี๋ยวข้าจะไปตรวจสอบเรื่องนี้เสียหน่อย”ซูชิงอู่รู้สึกได้โดยไม่รู้ตัวว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องเกี่ยวกับเรื่องนี้แม้เรื่องจะดูเป็นเรื่องเล็กน้อยและไม่มีผลกระทบกับมนุษย์มากนัก แต่นางก็รู้สึกอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 924
ทันใดนั้นหมอหลวงซุนก็เหมือนจะคิดอะไรออก “เหมือนกับตอนที่พระชายาใช้ดอกไม้ชนิดหนึ่งเพื่อทำให้ม้าพยศคลั่งใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”“อืม ทำนองนั้นแหละ”สิ่งเหล่านั้นเป็นสิ่งที่นางพบในเภสัชตำรับ และหากใช้มัน ผลลัพธ์ที่ได้จะน่าทึ่งมากแม้ลงมือไปอย่างกะทันหัน แต่ก็ไม่มีใครจับได้ปรมาจารย์มือวางพิษที่แท้จริงคือผู้ที่วางยาพิษโดยไม่ทิ้งหลักฐานใด ๆ เอาไว้“ขอบพระทัยพระชายาสำหรับคำชี้แนะ หลังจากที่ได้พูดคุยกับท่าน กระหม่อมก็เข้าใจอย่างกระจ่างแจ้งแล้วพ่ะย่ะค่ะ”ซูชิงอู่ปิดเภสัชตำรับ “ข้าท่องเภสัชตำรับนี้จนจำขึ้นใจ และเข้าใจเนื้อหาด้านในได้คร่าว ๆ เพียงแต่ยังไม่พบวิธีที่จะไขความลับที่อยู่ในนั้น หวังว่าท่านจะช่วยเรื่องนี้ได้”คราวนี้ ทุกคนเชื่อมั่นในคำพูดของซูชิงอู่สิ่งที่พวกเขาไม่ได้สนใจ แต่พระชายากลับนำมาใช้งานได้ถึงขั้นนี้ ยังมีอะไรที่ต้องพูดกันอีกหรือ?ตาแก่เช่นพวกเขาที่อาศัยว่าตนอายุมากทำตัวอาวุโสดูถูกผู้อื่นนั้นเทียบเทียมพระชายาไม่ได้เลย!หลังจากที่ซูชิงอู่อธิบายเรื่องนี้จบ นางก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและแอบหลบออกมาทางประตูใหญ่นางกลัวว่าคนเหล่านั้นจะถามนางว่านางศึกษาเรียนรู้ทักษะทางการ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 923
หมอหลวงซุนขมวดคิ้วเล็กน้อย“อย่าพูดไร้สาระ นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร? พระชายาไม่จำเป็นต้องโกหกพวกเราเลย โกหกพวกเราไปแล้วนางจะได้ประโยชน์อะไร?”คำพูดนี้ก็ถือว่ามีเหตุผลทุกคนต่างพูดไม่ออกทำได้แค่นั่งเงียบ ๆ แล้วพลิกหน้าอ่านต่อไปพลิกหน้ากระดาษตั้งแต่เช้าจรดค่ำ และอ่านจนถึงเช้าวันรุ่งขึ้นตำราทั้งเล่มถูกอ่านจนจบอย่างรวดเร็ว ทุกคนในสำนักหมอหลวงไม่ได้นอนมาสองวันสองคืน และตอนนี้ทุกคนดูเหนื่อยและมีสีหน้าทรุดโทรมเมื่ออ่านหน้าจนถึงสุดท้าย แม้แต่หมอหลวงซุนก็ตกอยู่ในความเงียบเพราะเภสัชตำรับเล่มนี้บันทึกเฉพาะโรคและวัตถุดิบยาที่ธรรดาทั่วไปมาก ๆ บางส่วนเท่านั้นข้อแตกต่างเพียงหนึ่งเดียวคือผู้อาวุโสเช่นพวกเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับวัตถุดิบยาหลายประเภทและพัฒนาแนวคิดใหม่ ๆแม้จะไม่ไร้ประโยชน์ แต่ความคาดหวังกับผลลัพธ์ก็แตกต่างกันมากเลยทีเดียวถึงขั้นทำให้พวกเขาขาดความมั่นใจและอดไม่ได้ที่จะคิดว่านี่น่ะหรือคือเภสัชตำรับที่ตระกูลฟางเฝ้าหวงแหนมานานหลายปี?ดวงตาของหมอหลวงซุนเต็มไปด้วยสีแดงก่ำที่เกิดจากการอดนอน“ในเมื่อเภสัชตำรับของตระกูลฟางไร้ประโยชน์ เช่นนั้นพระชายาไปเรียนรู้ทักษะด้านการแพทย์มา
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 922
“นี่คือวัตถุดิบยาและปริมาณที่คนผู้นั้นทำการวางยา ที่สำนักหมอหลวงของพวกท่านมีสิ่งนี้อยู่แล้ว หากจะทำยาถอนพิษก็คงไม่ใช่เรื่องยากกระมัง”“ไม่ยากพ่ะย่ะค่ะ ไม่ยาก!”หมอหลวงซุนยิ้มร่าราวกับได้รับสมบัติเขามองซูชิงอู่ที่ยังอยู่ในวัยหนุ่มสาว แต่กลับเก่งกาจกว่าเหล่าคนชราเช่นพวกเขาเมื่อรวมกับเภสัชตำรับของตระกูลฟางที่ซูชิงอู่พูดถึง หมอหลวงเฒ่าก็ดีใจจนเนื้อเต้นหากได้เรียนรู้และกลายเป็นคนที่เก่งกาจเหมือนพระชายา ระดับความรู้ของเขาก็จะเพิ่มขึ้นไปด้วยหรือไม่?แต่หมอหลวงซุนไม่เคยรู้เลยว่าทุกสิ่งที่ซูชิงอู่เรียนรู้ไม่ได้มาจากเภสัชตำรับของตระกูลฟางในเภสัชตำรับเล่มนั้นมีความแตกต่างตรงจุดไหน ตัวซูชิงอู่ในตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำแม้ตอนตายไปในชาติก่อน เภสัชตำรับก็ถูกทำลายและไม่มีใครเห็นความลับที่ซ่อนอยู่ในนั้นจุดเด่นเพียงหนึ่งเดียวของเภสัชตำรับเล่มนั้นคือบันทึกข้อมูลวัตถุดิบยาจำนวนมากที่คนทั่วไปไม่ทราบและสรรพคุณลับบางส่วนบรรดาผู้อาวุโสของสำนักหมอหลวงพากันมาช่วยคิดค้นยาถอนพิษเพื่อที่จะได้อ่านเภสัชตำรับนั้นเร็ว ๆในที่สุดเช้าวันรุ่งขึ้นยาที่สามารถฟื้นฟูสติของสัตว์ร้ายได้ก็ถูกส่งมาให้ฮ่องเต้
