แชร์

บทที่28

ผู้เขียน: moonlight -mini
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-04 10:49:01

บทที่ 28

"ไม่นึกเลย ฮ่องเต้จะประทานยาพิษให้พระสนมหลิว ได้ยินว่ายาพิษนั้นเป็นพิษน้ำทิพย์" บ่าวไพร่ในตระกูลหลิว กำลังนั่งนินทาเจ้านายอยู่ในโรงครัว

"เฮ้อ นายท่านกับนายน้อยก็ถูกประหาร ไม่ทันไรคุณหนูใหญ่ก็มาถูกประทานยาพิษ นี้หาก.."

ปัง!!!! เสียงประตูโรงครัวเปิดออก "พวกเจ้าไม่มีงานทำกันหรือไง ถึงได้มานั่งนินทาเจ้านาย หรือต้องถูกโบยถึงจะหลาบจำ" เสียงแม่นม คนสนิทของฮูหยิน

ใจจริงอยากสั่งโบยพวกปากหอยปากปูพวกนี้ให้หมด แต่ตอนนี้ต้องอาศัยพวกเขา หลังจากนายท่านถูกประหาร บ่าวไพร่ลาออกเกือบหมด ใครจะอยากอยู่รับใช้พวกกบฏ ตอนนี้เหลือแค่ข้าเก่าเต่าเลี้ยงกับพวกที่ไม่มีที่จะไปเท่านั้นกระมัง

"ท่านแม่ เราจะทำอย่างไรต่อไปดี" หลิวอี้ฟางนั่งกอดฮูหยินเอาไว้ หลังจาก พี่ใหญ่ถูกจับขังคุกหลวง ฮ่องเต้รับสั่งห้ามใครเยี่ยมเด็ดขาด ใครฝ่าฝืนคำสั่งต้องรับโทษสถานเดียวกับพระสนม คือประหารชีวิต

"ฮ่องเต้ช่างลำเอียง ถ้าพูดให้ถูกพี่ใหญ่เป็นถึงพระสนมของฮ่องเต้เคยเป็นคนโปรด แล้วทำไมถึงได้ไปเข้าข้างนังอี้เฟย"

" จุ๊ๆ อี้ฟาง อย่าพูดเสียงดังไปหากใครได้ยินเข้ามีกี่หัวก็คงไม่พอ แม่ไม่อยากได้ยินเรื่องพวกนี้อีก แม่เหลือแค่เจ้าแล้ว ฮือๆ" ข้
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ยาใจหยางอ๋อง   บทที่29

    บทที่ 29ในที่สุดฤดูใบไม้ผลิก็มาถึง ลมเย็นๆ พัดลอดผ่านใบไม้ต้นหญ้าให้ความรู้สึกสดชื่น ต้นไม้ต่างแข่งกันออกดอกอวดสีสันสวยสดงดงามหน้าประตูเมืองหลวง ผู้คนมากมายสองข้างทาง มายืนส่งขบวนขององค์หญิงเจียวเหมย องค์หญิงจะเสด็จไปยังแคว้นต้าชิง เพื่อแต่งงานกับฮ่องเต้ต้าชิง เชื่อมสัมพันธ์ของสองแคว้น"รักษาตัวด้วยนะเจียวเหมย" อี้เฟยจับมือเจียวเหมย น้ำตาคลอเบ้า แม้ไม่ใช่พี่น้องร่วมสายโลหิต แต่นางเปรียบเสมือนน้องสาวตัวน้อยๆ ของนาง ต้องแต่งงานตามที่พ่อแม่จัดหาให้ เหมือนหญิงสาวทุกคนในยุคนี้"พี่สะใภ้ ข้าจะคิดถึงท่าน" องค์หญิงเจียวเหมยสวมกอดอี้เฟยไว้ ในราชวงศ์มีการแก่งแย่งชิงดีกันมากมาย มีเพียงแค่นางที่จริงใจกับข้า ดีกับข้าเสมอต้นเสมอปลาย นางเหมือนพี่สาวที่ข้าไม่เคยมี"เอาล่ะ ร่ำลากันพอแล้ว เดี๋ยวจะช้ากว่ากำหนดการ"ซื่อเล่อ พูดขึ้นขัดสองสาวที่กอดกันกลมอยู่ หากปล่อยให้ร่ำลากันต่อไปวันนี้คงไม่ได้เดินทางเป็นแน่"พี่สะใภ้ไม่ต้องห่วง ข้าจะส่งเจียวเหมยให้ถึงที่ รับรองปลอดภัยหายห่วง ท่านเชื่อมือข้าได้"ซื่อเล่อพูดหยอกเย้า ตามประสานิสัย"ฝากเจียวเหมยด้วยนะ" หลังจากส่งองค์หญิงเจียวเหมยขึ้นรถม้าไป เมื่อขบวนเคลื่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04
  • ยาใจหยางอ๋อง   พิเศษใส่ไข่1

    พิเศษ1โอ้ยยยยย ตายๆ ข้าจะเป็นลม สงสัยจะข้าแก่เกินไปแล้วสำหรับเรื่องนี้"องค์หญิงเพคะ ซิงซิงไม่ไหวแล้วเพคะ ได้โปรดหยุดก่อน แฮ่กๆ" ซิงซิงวิ่งตามเด็กน้อยคนหนึ่งเหงื่อเปียกโชกไปทั้งตัว"พี่ซิงซิง ตามมาๆ ไวๆ บี๋เสื้อน้อยจะบินหนีแล้ว" องค์หญิงหยางเลี่ยงลี่ เด็กน้อยวัย3ขวบ ผิวสีขาวราวกับน้ำนม ปากแดงแก้มแดง กำลังวิ่งตามจับผีเสื้อในสวนนิสัยขององค์หญิงนั้นตรงตามชื่อแทบจะทุกอย่างความงดงามที่สว่างไสว วันที่ลืมตาดูโลก ฮ่องเต้ทรงพระทานยศองค์หญิงและพระนามให้ หลานคนแรกของฮ่องเต้คงไม่ต้องบอกว่าทรงเอ็นดูแค่ไหน"ซิงซิงไม่ไหวแล้วเพคะ" ทรุดลงไปนั่งกับพื้น"ไม่ไหวก็ไม่หาคนอื่นมาช่วยล่ะ พระชายาบอกเจ้าหลายครั้งแล้วนิ" จางเลี่ยงยืนทอดเงาบังร่างของซิงซิงเอาไว้"ไม่ ข้าจะดูแลองค์หญิงคนเดียวเท่านั้น" หันค้อนขวับใส่เมื่อรู้ว่าเงานั้นเป็นของใคร "ท่านล่ะไม่เฝ้าพระชายาเหรอ ระวังท่านอ๋องทำโทษเอาจะหาว่าข้าไม่เตือน""เจ้าห่วงตัวเองเถอะ ข้าเปลี่ยนเวรกับจางหลงแล้ว ส่วนเจ้านะจะเป็นลมอยู่แล้ว" เดินไปอุ้มองค์หญิงน้อยชูแขนขึ้นจนสุด จนองค์หญิงน้อยจับผี้เสื้อได้"คิกๆ พี่จางเลี่ยงเก่งที่สุดเลย""องค์หญิง พระชายาตามหาอยู่นะขอรั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04
  • ยาใจหยางอ๋อง   พิเศษใส่ไข่2

    พิเศษ2"คุยอะไรกันอยู่" อ๋องชงอวี้ เดินเข้ามาในเรือน อุ้มเลี่ยงลี่มานั่งบนตักหันไปหอมแก้มพระชายา แล้วก็ก้มลงหอมแก้มองค์หญิงน้อย ปากน้อยๆยังเคี้ยวขนมแก้มตุ้ยอยู่"อี้เฟย ว่าจะให้จิงซิ่ง หลิ่งถิง มาประจำที่เรือนเพคะ ""ดีๆ เจ้าท้องแก่มากแล้ว ซิงซิงดูแลเลี่ยงลี่คงไม่มีเวลามาดูแลเจ้าเท่าไร พรุ่งนี้พี่จะขอฮ่องเต้ลา จนกว่าเจ้าจะคลอดดีมั้ย"พระชายาอ้าปากค้าง ตอนข้าคลอดเลี่ยงลี่ก็ลาหยุด 1ปีเต็มๆ แถมต่อเติมเรือนทำห้องนอนให้เลี่ยงลี่อยู่ในเรือนเดียวกันกลับมาจากในวังก็คลุกอยู่กับเลี่ยงลี่ พาเข้านอนเองทุกคืน นี้จะลาหยุดก่อนข้าคลอดล่วงหน้าอีกหรือ โอ้ยพ่ออออ"ไว้อี้เฟยคลอดค่อยลาดีมั้ยเพคะ""ไม่ เพราะพี่ลาเสด็จพ่อมาเรียบร้อยแล้ว" น้ำเสียงเจือขบขัน พลางฟัดแก้มน้อยๆที่เคี้ยวขนมอยู่จ้าๆ ตามใจท่านเลยบ่ายคล้อย ท่านอ๋องวาดรูปอยู่ที่ศาลาริมสระบัวมีพระชายาเอนหลังอยู่ข้างๆ ท้องแก่ใกล้คลอดเต็มทีส่วนองค์หญิงเลี่ยงลี่ วิ่งเล่นอยู่ไม่ไกล"เจ้าแก่แล้วกะมัง เล่นกับองค์หญิงแค่นี้หอบเชียว"จางเลี่ยงยืนพิงต้นไม้ ดูซิงซิงเล่นวิ่งไล่จับกับองค์หญิง"ปีนี้ข้าเพิ่งอายุ20ปี ข้าจะแก่ได้ยังไง ท่านนี้" อ้าปากมาก็ชวนตี คนบ้า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04
  • ยาใจหยางอ๋อง   พิเศษใส่ไข่3

    พิเศษ3หิมะกำลังตกหนัก อากาศหนาวมาก แต่ท่านอ๋องสามกำลังร้อนรุ่มกลุ้มใจ หมอตำแยถูกตามตัวมายังจวนท่านอ๋องสามอย่างเร่งด่วน พระชายา เจ็บท้องกำลังจะคลอด บ่าวไพร่ต่างพากันวุ่นวาย เนื่องจากท่านอ๋องถูกพระชายาไล่ออกมากจากห้องคลอดทำให้ท่านอ๋องนั้นฟาดงวงฟาดงาไปทั่ว ในห้องนั้นจึงมีแค่ พระชายา หมอตำแยและซิงซิงเท่านั้น"อี้เฟย เป็นอย่างไรบ้าง" หลังจากเดินวนอยู่หน้าห้องมาซักระยะ ตั้งแต่หมอมาถึงภายในนั้นเงียบเชียบข้าใจคอไม่ดีเลย ทำไมเงียบแบบนี้ เมื่อไม่มีเสียงตอบรับ อ๋องชงอวี้ก็ได้แต่เดินวนเวียนไปมาตอน ใจหนึ่งก็อยากจะเข้าไปดูแต่ถากหากเข้าไปนางบอกจะไม่พูดด้วยตลอดชีวิต จะเข้าไปก็ไม่ได้ รออยู่ข้างนอกก็ร้อนใจจะตาย "จิงซิ่ง เจ้าเข้าไปดูสิ" "หลิ่งถิง น้ำร้อนล่ะพร้อมมั้ย"มู่หลงองครักษ์คู่ใจได้แต่ส่ายหัว ไม่ใช่ลูกคนแรกเสียหน่อย ท่านอ๋องทรงวิตกกังวลเกินไปเฮ้อ! จางหลงถอนหายใจออกมาเบาๆ เบามากๆ เนื่องจากมองท่านอ๋องเดินไปเดินมาแล้วเกิดอาการเวียนหัว "ใครให้เจ้าถอนหายใจเสียงดัง เปิ่นหวางกำลังใช้สมาธิ" อ๋องชงอวี้หันมาทำตาเขียวใส่จางหลงเวรกรรม หายใจ ยังผิดเลยเวลานี้เวลาผ่านไป 2ชั่วยาม ในที่สุดก็มีความเคลื่อนไหวจ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04
  • ยาใจหยางอ๋อง   พิเศษใส่ไข่4

    พิเศษ4องค์หญิงเลี่ยงลี่กำลังปั้นหิมะเล่นเป็นรูปสัตว์ต่างๆ เจินเป่ากลิ้งเล่นเอาตัวถูกับหิมะไปมา แม้เจินเป่าจะตัวเกือบเท่าเสือแต่อ่อนโยนกับเลี่ยงลี่ยิ่งกว่าลูกแมว"องค์ชายฮุ่ยจื่อ น่ารักมั้ยซิงซิง" จางเลี่ยงอดถามไม่ได้เพราะยังไม่มีใครได้เห็นองค์ชายเลยตั้งแต่คลอด นี้ก็สองวันแล้ว"น่ารักมากกกกกก ปากกับตาเหมือนพระชายาไม่มีผิด"ซิงซิงรีบตอบ แอบภูมิใจที่ตนได้เห็นและอุ้มองค์ชายน้อย"ถ้าเจ้าไม่รีบแต่งกับข้าระวังจะมีลูกไม่ทันใช้นะ" จางเลี่ยงยืนกอดอกมองซิงซิง"ข้ายังไม่ได้แต่งกับท่านเลย มาพูดถึงเรื่องมีลูกท่านนี้""ก็แต่งสิ"จางเลี่ยงพูดออกมาด้วยสีหน้าเรียบเฉยซิงซิงหน้าแดง มือเผลอออกแรงใส่หิมะเยอะไปตุ๊กตาเลยแตก"พี่ซิงซิง" องค์หญิงน้อยแบะปากจะร้องไห้"ซิงซิงไม่ได้ตั้งใจเพคะ เดี๋ยวปั้นให้ใหม่นะเพคะ องค์หญิงอยากได้รูปอะไร ไม่ร้องน้าโอ้ๆ""เลี่ยงลี่ อยากได้ตุ๊กตาพ่อแม่ลูก " องค์หญิงน้อยนั่งสะอื้น"ข้าช่วย" จางเลี่ยงเดินมาช่วยซิงซิงปั้นตุ๊กตาหิมะหิมะตกหนักมาหลายวันแล้ว แต่จวนอ๋องมีแต่ความอบอุ่น เรือยเหมยฮัว มีขนาดใหญ่มาก ที่เรือนมีห้องนอนหลายห้องนอน ห้องหนังสือ ห้องทานอาหาร ท่านอ๋องต่อเติมออกไปเรื่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04
  • ยาใจหยางอ๋อง   บทนำ

    แค่สะดุดล้ม พอตื่นมาดันมาอยู่ในร่างของคุณหนูสี่ ที่อ่อนแอไม่มีใครเหลียวแล ทำไงได้ในเมื่อมาแล้วก็ต้องอยู่ต่อไปแค่สะดุดล้ม พอตื่นมาดันมาอยู่ในร่างของคุณหนูสี่ ที่อ่อนแอไม่มีใครเหลียวแล ทำไงได้ในเมื่อมาแล้วก็ต้องอยู่ต่อไปบทนำนางคิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อกับแม่ จริงอยู่ที่นางตกลงปลงใจที่จะอยู่ยุคนี้ เป็นหลิวอี้เฟย แต่นางก็ตัดไม่ขาดนางไม่รู้ในเงามืด มีคนแอบมองนางอยู่ อ๋องหยางชงอวี้ เดินออกมาจากเรือนอนุมี่ฮวา อนุอีกนางหนึ่งของเค้า มองเห็นหลิวอี้เฟย เดินไปทางสระบัว สีหน้าไม่ค่อยดี เค้าจึงแอบเดินตามนางมา ไม่คิดว่าจะเห็นนางในมุมนี้"อยู่ที่นี่ ทำเจ้าเศร้าโศกขนาดนั้นเลยหรือ หลิวอี้เฟย" แววตาขี้เล่น เจ้าเล่ห์ ทำเค้าสนใจในตัวนาง ตอนอยู่จวนราชครูแล้วก็ตอนที่อยู่ในห้องหอด้วยกัน ทำไมตอนนี้มีแต่ความเศร้าหลิวอี้เฟย ไม่รู้ถึงคนที่มายืนข้างหลัง เนื่องจากนางเหม่อมองจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว พอหันหลังจะกลับเรือน ก็ปะทะเข้ากับอกแข็ง กำลังจะร้องกรี๊ดพอหงายหน้าขึ้น" ท่านอ๋อง" ซวยจริงๆ อี้เฟยเอ้ย แถมหยางชงอวี้ยังกอดนางเอาไว้ไม่ยอมปล่อยอีก "พระชายา ดึกแล้วทำไมยังไม่นอนอีก" ถามแปลกตานี้ ถ้านอนมามายืนให้เจ้า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03
  • ยาใจหยางอ๋อง   บทที่ 1

    บทที่ 1ในห้องนอนเล็กๆ ยามเช้า มีร่างหญิงสาวอรชร นั่งมองภาพสะท้อนในกระจกสีทองขุ่นมั่ว "เฮ้อ......5ปีแล้วสินะ" นางบ่นพึมพำกับตัวเองย้อนกลับไปเมื่อ5ปีก่อน นิดา เพิ่งเรียนจบ เธอนำเงินเก็บที่สะสมมาตอนสมัยเรียน เพื่อมาเที่ยว ก่อนเข้าสู่ชีวิตการทำงาน คงไม่มีเวลามาเที่ยวระหว่างเดินอยู่ในกลุ่มทัวร์ใน พิพิธภัณฑ์แห่งชาติจีน หนึ่งในพิพิธภัณฑ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลกนี้ได้เก็บรักษาสิ่งสะสมอันทรงคุณค่าและโบราณวัตถุต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเครื่องใช้ทำจากสำริด กระเบื้องหายาก งานฝีมือจากหยก และงานศิลปะ ระหว่างชื่นชมของสวยๆ งามของเครื่องประดับ เธอสะดุดขาตัวเองล้ม พอตื่นขึ้นมากก็มาอยู่ในร่างของคุณหนูสี่ "หลิวอี้เฟย" ลูกสาวคนสุดท้องของราชครู หลิวอี้สง แม่ของนางเป็นแค่อนุ พอคลอดนางก็สิ้นใจ"เฮ้อ......"หลิวอี้เฟย ถอดหายใจรอบที่ ร้อยแปด"คุณหนูค่ะ วันนี้ตื่นแต่เช้าเลย นี้น้ำล้างหน้าเจ้าค่ะ"สาวใช้หน้าตาจิ้มลิ้มถือ อ่างน้ำเข้ามา ซิงซิง คือชื่อนางตอนที่เธอตื่นขึ้นมา ก็มี ซิงซิง อยู่ข้างกายมาตลอด คุณหนูสี่ของนางเดินตกบันได สลบไปสี่วัน แต่คนที่ตื่นมาคือ นิดา ผ่านมา5ปี นิดาจึงต้องยอมรับชะตากรรมที่จะต้องอยู่ในร่างนี้ ได้แ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03
  • ยาใจหยางอ๋อง   บทที่ 2

    บทที่ 2พอซิงซิงเดินออกจากเรือนไป หลิวอี้เฟยรีบเดินไปยังด้านข้างของเตียงนอน แกะแผ่นไม้มุมข้างเตียงออก ตั๋วเงินที่นางแอบสะสมเอาไว้มาตลอด 5ปี ถึงจะไม่มากมาย แต่ก็คงพอจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ อยู่ที่นี้ทั้งถูกรังแกจากพวกยัยแก่แร้งทึ้ง บ่าวไพร่ไม่ให้ความเคารพ สู้ไปตายเอาดาบหน้าดีกว่าหันซ้ายหันขวา อยู่ข้างกำแพง เอาไงดี พอมายืนใกล้ๆ สูงใช่ย่อย สูงขนาดนี้จะบีนยังไง จดเวลาเวรยามมาอย่างดี แต่ดันมาเจอกำแพงมุมที่ สูงที่สุดในจวน จะบีนออกยังไงล่ะ หลิวอี้เฟยได้แต่ยืนถึ้งหัวตัวเอง อยากจะตะโกนแหกปากระบายอารมก็กลัวจะมีคนได้ยิน"สำเร็จมั้ยเจ้าค่ะ" หลิวอี้เฟยสะดุ้งสุดตัว เมื่อหันไปมองตามเสียง เป็นซิงซิงสาวใช้ประจำตัวของนางนั้นเอง "เฮ้อ เจ้านั้นเองตกอกตกใจหมดเลย ""ซิงซิงว่าคุณหนูกลับไปเตรียมตัวดีกว่าเจ้าค่ะ" สาวใช้พูดไปลากแขนเจ้านายตัวแสบไปด้วย ตั้งแต่นางตื่นมาจากล้มหัวพาดพื้น เมื่อ5ปีก่อน จากคุณหนูสี่ผู้เรียบร้อย พูดจาอ่อนหวานงดงาม กลายเป็นแก่นแก้ว แสบทรวง พูดจาวาแปลกๆ แต่นางแสดงออกแต่ตอนอยู่กับซิงซิงเท่านั้น"เฮ้อ ไอ้ข้าก็ลืมไปว่ากำแพงมันสูง บันไดลิงก็ไม่ได้เตรียมมา แล้วจะทำไงดีล่ะซิงซิง ข้าไม่อยากเจออ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03

บทล่าสุด

  • ยาใจหยางอ๋อง   พิเศษใส่ไข่4

    พิเศษ4องค์หญิงเลี่ยงลี่กำลังปั้นหิมะเล่นเป็นรูปสัตว์ต่างๆ เจินเป่ากลิ้งเล่นเอาตัวถูกับหิมะไปมา แม้เจินเป่าจะตัวเกือบเท่าเสือแต่อ่อนโยนกับเลี่ยงลี่ยิ่งกว่าลูกแมว"องค์ชายฮุ่ยจื่อ น่ารักมั้ยซิงซิง" จางเลี่ยงอดถามไม่ได้เพราะยังไม่มีใครได้เห็นองค์ชายเลยตั้งแต่คลอด นี้ก็สองวันแล้ว"น่ารักมากกกกกก ปากกับตาเหมือนพระชายาไม่มีผิด"ซิงซิงรีบตอบ แอบภูมิใจที่ตนได้เห็นและอุ้มองค์ชายน้อย"ถ้าเจ้าไม่รีบแต่งกับข้าระวังจะมีลูกไม่ทันใช้นะ" จางเลี่ยงยืนกอดอกมองซิงซิง"ข้ายังไม่ได้แต่งกับท่านเลย มาพูดถึงเรื่องมีลูกท่านนี้""ก็แต่งสิ"จางเลี่ยงพูดออกมาด้วยสีหน้าเรียบเฉยซิงซิงหน้าแดง มือเผลอออกแรงใส่หิมะเยอะไปตุ๊กตาเลยแตก"พี่ซิงซิง" องค์หญิงน้อยแบะปากจะร้องไห้"ซิงซิงไม่ได้ตั้งใจเพคะ เดี๋ยวปั้นให้ใหม่นะเพคะ องค์หญิงอยากได้รูปอะไร ไม่ร้องน้าโอ้ๆ""เลี่ยงลี่ อยากได้ตุ๊กตาพ่อแม่ลูก " องค์หญิงน้อยนั่งสะอื้น"ข้าช่วย" จางเลี่ยงเดินมาช่วยซิงซิงปั้นตุ๊กตาหิมะหิมะตกหนักมาหลายวันแล้ว แต่จวนอ๋องมีแต่ความอบอุ่น เรือยเหมยฮัว มีขนาดใหญ่มาก ที่เรือนมีห้องนอนหลายห้องนอน ห้องหนังสือ ห้องทานอาหาร ท่านอ๋องต่อเติมออกไปเรื่

  • ยาใจหยางอ๋อง   พิเศษใส่ไข่3

    พิเศษ3หิมะกำลังตกหนัก อากาศหนาวมาก แต่ท่านอ๋องสามกำลังร้อนรุ่มกลุ้มใจ หมอตำแยถูกตามตัวมายังจวนท่านอ๋องสามอย่างเร่งด่วน พระชายา เจ็บท้องกำลังจะคลอด บ่าวไพร่ต่างพากันวุ่นวาย เนื่องจากท่านอ๋องถูกพระชายาไล่ออกมากจากห้องคลอดทำให้ท่านอ๋องนั้นฟาดงวงฟาดงาไปทั่ว ในห้องนั้นจึงมีแค่ พระชายา หมอตำแยและซิงซิงเท่านั้น"อี้เฟย เป็นอย่างไรบ้าง" หลังจากเดินวนอยู่หน้าห้องมาซักระยะ ตั้งแต่หมอมาถึงภายในนั้นเงียบเชียบข้าใจคอไม่ดีเลย ทำไมเงียบแบบนี้ เมื่อไม่มีเสียงตอบรับ อ๋องชงอวี้ก็ได้แต่เดินวนเวียนไปมาตอน ใจหนึ่งก็อยากจะเข้าไปดูแต่ถากหากเข้าไปนางบอกจะไม่พูดด้วยตลอดชีวิต จะเข้าไปก็ไม่ได้ รออยู่ข้างนอกก็ร้อนใจจะตาย "จิงซิ่ง เจ้าเข้าไปดูสิ" "หลิ่งถิง น้ำร้อนล่ะพร้อมมั้ย"มู่หลงองครักษ์คู่ใจได้แต่ส่ายหัว ไม่ใช่ลูกคนแรกเสียหน่อย ท่านอ๋องทรงวิตกกังวลเกินไปเฮ้อ! จางหลงถอนหายใจออกมาเบาๆ เบามากๆ เนื่องจากมองท่านอ๋องเดินไปเดินมาแล้วเกิดอาการเวียนหัว "ใครให้เจ้าถอนหายใจเสียงดัง เปิ่นหวางกำลังใช้สมาธิ" อ๋องชงอวี้หันมาทำตาเขียวใส่จางหลงเวรกรรม หายใจ ยังผิดเลยเวลานี้เวลาผ่านไป 2ชั่วยาม ในที่สุดก็มีความเคลื่อนไหวจ

  • ยาใจหยางอ๋อง   พิเศษใส่ไข่2

    พิเศษ2"คุยอะไรกันอยู่" อ๋องชงอวี้ เดินเข้ามาในเรือน อุ้มเลี่ยงลี่มานั่งบนตักหันไปหอมแก้มพระชายา แล้วก็ก้มลงหอมแก้มองค์หญิงน้อย ปากน้อยๆยังเคี้ยวขนมแก้มตุ้ยอยู่"อี้เฟย ว่าจะให้จิงซิ่ง หลิ่งถิง มาประจำที่เรือนเพคะ ""ดีๆ เจ้าท้องแก่มากแล้ว ซิงซิงดูแลเลี่ยงลี่คงไม่มีเวลามาดูแลเจ้าเท่าไร พรุ่งนี้พี่จะขอฮ่องเต้ลา จนกว่าเจ้าจะคลอดดีมั้ย"พระชายาอ้าปากค้าง ตอนข้าคลอดเลี่ยงลี่ก็ลาหยุด 1ปีเต็มๆ แถมต่อเติมเรือนทำห้องนอนให้เลี่ยงลี่อยู่ในเรือนเดียวกันกลับมาจากในวังก็คลุกอยู่กับเลี่ยงลี่ พาเข้านอนเองทุกคืน นี้จะลาหยุดก่อนข้าคลอดล่วงหน้าอีกหรือ โอ้ยพ่ออออ"ไว้อี้เฟยคลอดค่อยลาดีมั้ยเพคะ""ไม่ เพราะพี่ลาเสด็จพ่อมาเรียบร้อยแล้ว" น้ำเสียงเจือขบขัน พลางฟัดแก้มน้อยๆที่เคี้ยวขนมอยู่จ้าๆ ตามใจท่านเลยบ่ายคล้อย ท่านอ๋องวาดรูปอยู่ที่ศาลาริมสระบัวมีพระชายาเอนหลังอยู่ข้างๆ ท้องแก่ใกล้คลอดเต็มทีส่วนองค์หญิงเลี่ยงลี่ วิ่งเล่นอยู่ไม่ไกล"เจ้าแก่แล้วกะมัง เล่นกับองค์หญิงแค่นี้หอบเชียว"จางเลี่ยงยืนพิงต้นไม้ ดูซิงซิงเล่นวิ่งไล่จับกับองค์หญิง"ปีนี้ข้าเพิ่งอายุ20ปี ข้าจะแก่ได้ยังไง ท่านนี้" อ้าปากมาก็ชวนตี คนบ้า

  • ยาใจหยางอ๋อง   พิเศษใส่ไข่1

    พิเศษ1โอ้ยยยยย ตายๆ ข้าจะเป็นลม สงสัยจะข้าแก่เกินไปแล้วสำหรับเรื่องนี้"องค์หญิงเพคะ ซิงซิงไม่ไหวแล้วเพคะ ได้โปรดหยุดก่อน แฮ่กๆ" ซิงซิงวิ่งตามเด็กน้อยคนหนึ่งเหงื่อเปียกโชกไปทั้งตัว"พี่ซิงซิง ตามมาๆ ไวๆ บี๋เสื้อน้อยจะบินหนีแล้ว" องค์หญิงหยางเลี่ยงลี่ เด็กน้อยวัย3ขวบ ผิวสีขาวราวกับน้ำนม ปากแดงแก้มแดง กำลังวิ่งตามจับผีเสื้อในสวนนิสัยขององค์หญิงนั้นตรงตามชื่อแทบจะทุกอย่างความงดงามที่สว่างไสว วันที่ลืมตาดูโลก ฮ่องเต้ทรงพระทานยศองค์หญิงและพระนามให้ หลานคนแรกของฮ่องเต้คงไม่ต้องบอกว่าทรงเอ็นดูแค่ไหน"ซิงซิงไม่ไหวแล้วเพคะ" ทรุดลงไปนั่งกับพื้น"ไม่ไหวก็ไม่หาคนอื่นมาช่วยล่ะ พระชายาบอกเจ้าหลายครั้งแล้วนิ" จางเลี่ยงยืนทอดเงาบังร่างของซิงซิงเอาไว้"ไม่ ข้าจะดูแลองค์หญิงคนเดียวเท่านั้น" หันค้อนขวับใส่เมื่อรู้ว่าเงานั้นเป็นของใคร "ท่านล่ะไม่เฝ้าพระชายาเหรอ ระวังท่านอ๋องทำโทษเอาจะหาว่าข้าไม่เตือน""เจ้าห่วงตัวเองเถอะ ข้าเปลี่ยนเวรกับจางหลงแล้ว ส่วนเจ้านะจะเป็นลมอยู่แล้ว" เดินไปอุ้มองค์หญิงน้อยชูแขนขึ้นจนสุด จนองค์หญิงน้อยจับผี้เสื้อได้"คิกๆ พี่จางเลี่ยงเก่งที่สุดเลย""องค์หญิง พระชายาตามหาอยู่นะขอรั

  • ยาใจหยางอ๋อง   บทที่29

    บทที่ 29ในที่สุดฤดูใบไม้ผลิก็มาถึง ลมเย็นๆ พัดลอดผ่านใบไม้ต้นหญ้าให้ความรู้สึกสดชื่น ต้นไม้ต่างแข่งกันออกดอกอวดสีสันสวยสดงดงามหน้าประตูเมืองหลวง ผู้คนมากมายสองข้างทาง มายืนส่งขบวนขององค์หญิงเจียวเหมย องค์หญิงจะเสด็จไปยังแคว้นต้าชิง เพื่อแต่งงานกับฮ่องเต้ต้าชิง เชื่อมสัมพันธ์ของสองแคว้น"รักษาตัวด้วยนะเจียวเหมย" อี้เฟยจับมือเจียวเหมย น้ำตาคลอเบ้า แม้ไม่ใช่พี่น้องร่วมสายโลหิต แต่นางเปรียบเสมือนน้องสาวตัวน้อยๆ ของนาง ต้องแต่งงานตามที่พ่อแม่จัดหาให้ เหมือนหญิงสาวทุกคนในยุคนี้"พี่สะใภ้ ข้าจะคิดถึงท่าน" องค์หญิงเจียวเหมยสวมกอดอี้เฟยไว้ ในราชวงศ์มีการแก่งแย่งชิงดีกันมากมาย มีเพียงแค่นางที่จริงใจกับข้า ดีกับข้าเสมอต้นเสมอปลาย นางเหมือนพี่สาวที่ข้าไม่เคยมี"เอาล่ะ ร่ำลากันพอแล้ว เดี๋ยวจะช้ากว่ากำหนดการ"ซื่อเล่อ พูดขึ้นขัดสองสาวที่กอดกันกลมอยู่ หากปล่อยให้ร่ำลากันต่อไปวันนี้คงไม่ได้เดินทางเป็นแน่"พี่สะใภ้ไม่ต้องห่วง ข้าจะส่งเจียวเหมยให้ถึงที่ รับรองปลอดภัยหายห่วง ท่านเชื่อมือข้าได้"ซื่อเล่อพูดหยอกเย้า ตามประสานิสัย"ฝากเจียวเหมยด้วยนะ" หลังจากส่งองค์หญิงเจียวเหมยขึ้นรถม้าไป เมื่อขบวนเคลื่

  • ยาใจหยางอ๋อง   บทที่28

    บทที่ 28"ไม่นึกเลย ฮ่องเต้จะประทานยาพิษให้พระสนมหลิว ได้ยินว่ายาพิษนั้นเป็นพิษน้ำทิพย์" บ่าวไพร่ในตระกูลหลิว กำลังนั่งนินทาเจ้านายอยู่ในโรงครัว"เฮ้อ นายท่านกับนายน้อยก็ถูกประหาร ไม่ทันไรคุณหนูใหญ่ก็มาถูกประทานยาพิษ นี้หาก.."ปัง!!!! เสียงประตูโรงครัวเปิดออก "พวกเจ้าไม่มีงานทำกันหรือไง ถึงได้มานั่งนินทาเจ้านาย หรือต้องถูกโบยถึงจะหลาบจำ" เสียงแม่นม คนสนิทของฮูหยินใจจริงอยากสั่งโบยพวกปากหอยปากปูพวกนี้ให้หมด แต่ตอนนี้ต้องอาศัยพวกเขา หลังจากนายท่านถูกประหาร บ่าวไพร่ลาออกเกือบหมด ใครจะอยากอยู่รับใช้พวกกบฏ ตอนนี้เหลือแค่ข้าเก่าเต่าเลี้ยงกับพวกที่ไม่มีที่จะไปเท่านั้นกระมัง"ท่านแม่ เราจะทำอย่างไรต่อไปดี" หลิวอี้ฟางนั่งกอดฮูหยินเอาไว้ หลังจาก พี่ใหญ่ถูกจับขังคุกหลวง ฮ่องเต้รับสั่งห้ามใครเยี่ยมเด็ดขาด ใครฝ่าฝืนคำสั่งต้องรับโทษสถานเดียวกับพระสนม คือประหารชีวิต"ฮ่องเต้ช่างลำเอียง ถ้าพูดให้ถูกพี่ใหญ่เป็นถึงพระสนมของฮ่องเต้เคยเป็นคนโปรด แล้วทำไมถึงได้ไปเข้าข้างนังอี้เฟย"" จุ๊ๆ อี้ฟาง อย่าพูดเสียงดังไปหากใครได้ยินเข้ามีกี่หัวก็คงไม่พอ แม่ไม่อยากได้ยินเรื่องพวกนี้อีก แม่เหลือแค่เจ้าแล้ว ฮือๆ" ข้

  • ยาใจหยางอ๋อง   บทที่27

    บทที่ 27ซิงซิง ยืนอยู่ที่มุมห้องกำลังมอง ชายหนุ่มผู้หนึ่งที่ใต้หล้านี้มีแต่คนเกรงกลัว ทั้งเด็ดขาด โหดเหี้ยม สามารถสั่งการทหารได้มายมาก อีกทั้งยังครอบครองหัวใจสาวสวยทั้งแคว้น แต่ตอนนี้กำลังออดอ้อนให้เจ้านายของนางกินยา"กินอีกคำเถอะนะอี้เฟย หากกินไม่หมดจะหายดีได้อย่างไร จะหมดแล้วอีกคำเดียวเท่านั้น""ไม่เอา อี้เฟยพอแล้ว มันขม พอแล้ว" อี้เฟยพยายามหันหน้าหนีจากชามยาไปมา ทำยาเม็ดมาให้กินได้มั้ยยยย แบบกลืนเม็ดเดียวครบทุกสูตร ข้าจะทนไม่ไหวแล้ว"อีกคำเดียว พี่สัญญาน่ะ อีกคำเดียว" อ๋องชงอวี้ไม่ยอมแพ้"เมื่อวานพี่ชงอวี้ก็พูดแบบนี้ คำสัญญาท่านมีความหมายอันใด" ข้าไม่กินแล้ว กินยาบ้านี้มาสองอาทิตแล้ว ขมก็ขมเหม็นก็เหม็น ทำไมไม่มียาเม็ด ยัดเข้าปากกินน้ำตามจบเลย ม๊ายยยยยยยย"เฮ้อ!! พอก็พอ พี่ยอมแพ้""พรุ่งนี้ไม่เอายาแล้วนะ เอาเป็นซุปบำรุงก็พอ อี้เฟยหายดีแล้ว นะเพคะ" เสียงออดอ้อน ทำปากยื่นปากยาว"จ๊ะ ไม่กินก็ไม่กิน"ซิงซิงได้แต่ยืนมอง ยืนก้มหน้ายิ้มอยู่คนเดียวหลังจากเหตุการณ์วุ่นวายในวังหลวง เหตุพระชายาอ๋องสามถูกวางยาพิษ ทุกคนต่างเข้าใจตรงกันว่า ตอนนี้ผู้ใดคือคนที่ฮ่องเต้และอ๋องสามโปรดปรานที่สุดพอพร

  • ยาใจหยางอ๋อง   บทที่26

    บทที่ 26"ท่านอ๋องเคลื่อนย้ายร่างพระชายาไม่ได้นะพะยะคะ" หมอหลวง ร้องห้ามอ๋องหยางชงวี้ ที่กำลังอุ้มร่างพระชายาออกจากตำหนัก"เปิ่นหวางจะพานางกลับจวน" กลับเรือนเหมยฮัวกันเถอะอี้เฟย ข้ารู้ว่าเจ้าต้องอยากไปนอนที่ห้องของเรามากกว่าที่นี่ก้มลงจุมพิตที่หน้าผากขาวซีดหิมะปกคลุมหนาไปทั้งจวนอ๋องหยางชงอวี้ ความหนาวเหน็บนั้นไม่อาจเทียบเทียมกับความรู้สึกในใจของเจ้าของจวนได้เลย มีเพียงแต่แววตาของของนางเท่านั้นที่จะทำให้หัวใจของเขากลับมาอบอุ่นอีกครั้ง"อี้เฟย ตื่นเถอะน่ะ''''น้องหญิง ได้โปรดลืมตาเถิด''นานเท่าใดแล้วที่เจ้าหลับไหล มิอาจรู้ได้เลยเพราะเวลาของข้าได้หยุดลงไปแล้วตั้งแต่วินาทีที่เจ้าหลับ หากมีสิ่งใดต้องแลกเพื่อให้เจ้าลืมตาอีกครั้งข้ายอม ข้ายอมแลกทุกอย่างแม้กระทั่งลมหายใจของข้า"วันนี้กับข้าวมีอะไรบ้างลูก" นิภาถามลูกสาวที่กำลังทำอาหารเย็นอยู่ในครัว"ของโปรดพ่อค่ะ ต้มยำไก่บ้าน กับผัดผัก อีก2อย่าง" นิดาหันมาตอบผู้เป็นแม่วันนี้ทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาอีกเช่นเคย3คนพ่อ แม่ ลูก นั่งทานข้างเย็นด้วยกันอย่างมีความสุข คุยถึงเรื่องที่ผ่านมาวันนี้เกิดอะไรขึ้นบ้าง โดยไม่รู้สึกตัวเลยว่ามีวิญญาณของสาวน้อยน

  • ยาใจหยางอ๋อง   บทที่25

    บทที่ 25เวลานี้ ประตูวังหลวงถูกปิดตาย ห้ามใครเข้าออกยังหาไม่เจออีกหรือ ผ่านมาหนึ่งชั่วยามแล้ว นางกำนัลคนที่ยกขนมมาก็ถูกฆ่าตายไปแล้ว เวลาทุกวินาทีมีค่ายิ่งกว่าทองคำพันชั่ง ใครกัน! ใครที่อยากให้อี้เฟยของข้าตาย"อี้เฟย แข็งใจหน่อยนะ พี่กำลังหายาถอนพิษมาให้เจ้า" มือยังคงกุมนางไม่ไว้แน่น เขาไม่กล้าปล่อยมือนี้ หากปล่อยเขาอาจต้องเสียใจไปจนวันตาย ร่างของอี้เฟยเริ่มมีเลือดไหลออกมาจากจมูก ลมหายใจของนางแผ่วเบามากลงเรื่อยๆ ร่างบางนั้นนอนแน่นิ่ง แทบไม่เหมือนคนที่ยังหายใจอยู่เลยด้วยซ้ำ บรรยากาศในห้องตรึงเครียด แทบไม่มีเสียงใดๆแม้กระทั้งเสียงลมพัดผ่านหมอหลวงหลายสิบคนพยายามยื้อชีวิตน้อยๆนี้ไว้สุดกำลัง พยายามปรุงยาถอนพิษ แต่กว่าจะปรุงเสร็จคงใช้เวลาไม่ต่ำกว่าสามวัน เกรงว่าหากรอถึงเวลานั้นพระชายาคงสิ้นลมหายใจ ไม่แคล้วพวกเขาต้องตายตามไปเป็นแน่ ตอนนี้ภายในวังหลวงกำลังโกลาหล ฮ่องเต้และฮองเฮาอนุญาตให้ทหารของอ๋องหยางชงอวี้ค้นได้ทุกตำหนักที่ต้องการอ๋องหยางชงอวี้ พยายามรวมรวบความคิดทั้งหมด พยามลำดับเหตุการณ์ ใช่อี้เฟยนางเคยพูดว่าคนที่จวนหลิวอี้สงเกลียดนาง ในวังตอนนี้....... หลิวเหมยฮัว! "กงกง เจ้าไปเชิญพระ

DMCA.com Protection Status