“เฮียอย่ามากล่าวหาฟองมั่วๆนะ!!!” เหมือนจะอารมณ์โรแมนติกผสมการเถียงระหว่างเราสองคน“เฮียไม่ได้มั่ว ก็ตรงนี้มัน…” พี่หมอพูดไม่จบประโยคฉันรู้เลยว่าเขาต้องการจะสื่ออะไร“หยุดพูดเลยนะฟองอาย!”“ฮ่าๆโอเคครับๆเฮียจะไม่พูดอะไรแล้วแต่แม่จ๋าทำเสียงหวานๆนะต่อจากนี้!!!” ถึงกับงุดงงอะไรคือทำเสียงหวานๆไอ้ฟองไม่เคย
พอได้แช่น้ำอุ่นๆในอ่างก็ทำให้อาการปวดร้าวตรงจุดนั้นเริ่มผ่อนคายลงมาก กลิ่นหอมๆของน้ำยาปรับอากาศก็ยังเป็นอีกหนึ่งตัวช่วยที่ทำให้ฉันหายมึนหัวลงมาก“หนูฟองครับทำไมอาบน้ำนานจังนี้มันชั่วโมงครึ่งแล้วนะ เฮียว่าออกมาเถอะเดี่ยวจะเป็นหวัดเอานะ!” พี่หมอพะนายตะโกนเสียงดังมาจากหน้าห้องน้ำ“โอเคค่ะ เดี่ยวฟองล้า
ณ.ผับหมอพะนายภายในผับเปิดเพลงสากลแนวเพลงแดนซ์ดังกระหึ่ม ผู้คนที่มาเคาท์ดาวที่นี้ส่วนใหญ่เป็นเพื่อนๆพี่น้องที่รู้จักกับพี่หมอพะนายและพี่ชายของเขาผู้หญิงแต่ละคนแต่งตัวเซ็กซี่จนฉันต้องก้มมองเสื้อผ้าของตัวเองใครจะคิดว่าแค่งานเคาท์ดาวน์ทุกคนจะต้องจัดเต็มอย่างกับเป็นงานปาร์ตี้!?“อ้าวไงไอ้น้องชายพึ่งมาเ
คู่ของพี่คิงกับพี่น้ำผึ้งก็ดื่มและคุยกันมุงมิ้งอยู่ในโลกส่วนตัวของพวกเขาทั้งสองคนเรียบร้อยแล้ว“หนูฟองอย่าดื่มเกินห้าแก้วนะครับเดี่ยวเมาหนัก!” พี่หมอพะนายก้มหน้ามากระซิบข้างๆหูฉันลมหายใจผสมกลิ่นเหล้าที่พี่หมอพะนายพึ่งดื่มเข้าไปทำไมมันดูเซ็กซี่อย่างนี้นะ“รู้ๆแล้วค่ะ รับรองแก้วเดียวทั้งคืนฮ่าๆ” คำว่า
ณ.คอนโดหลังจากเลิกเรียนวันแรกฉันก็กับมาที่คอนโดวันนี้ทั้งวันไม่ค่อยได้เรียนอะไรมากเพราะมันพึ่งเปิดเรียนงานอะไรก็ไม่มีว่างมาก“เฮ้ยวันนี้มันสบายจริงๆเลย เนอะเฮีย!” ฉันนั่งลงบนโซฟาในห้องพี่หมอแล้วเปิดทีวีดูไปเรื่อย“หนูฟองครับวันนี้เฮียต้องไปติวหนังสือกับเพื่อนนะ!" ก็พยายามเข้าใจว่าเป็นนักศึกษาแ
แกรก!เปิดประตูเข้ามาในห้องแต่ทำไมไฟสว่างทั้งห้องนะทั้งๆที่ตอนไปฉันจำได้ว่าไม่ได้เปิดไฟเอาไว้ก้าวเดินยังไม่ถึงในห้องนอนดีก็เห็นผู้ชายตัวสูงที่นั่งเงียบๆอยู่บนโซฟาไม่ขยับติงไปไหน“อะอ้าวเฮียไหนว่าไปติวหนังสือ กลับมาแล้วเหรอคะ!?”ฉันเอาข้าวของที่ซื้อมาวางไว้บนโต๊ะหน้าโซฟาแล้วนั่งลงข้างๆพี่หมอพะนายอย่า
“พอๆเลย เฮียเลิกแกล้งฟองเลยนะรีบเดินไปต่อกันเถอะข้างหน้านี้ก็ร้านก้วยเตี๋ยวแล้วปล่อยหัวฟองเลยเลิกหันไปมาเดี่ยวคอเคล็ด!?”“ฮ่าๆโอเคครับ”ภายในร้านก้วยเตี๋ยวคนที่มานั่งกินก้วยเตี๋ยวริมทางตอนกลางคืนก็ยังมีเยอะพอสมควรเพราะแถวนี้คือหน้ามหาลัยที่นักศึกษานิยมพักอยู่แถวนี้กันมาก“อย่าทำมาเป็นเปลี่ยนเ
เวลา 6.00 นาทีฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็เห็นหน้าขาวใสของพี่หมอพะนายที่นอนหลับตาพริบโดยที่แขนทั้งสองข้างของเขากอดรัดฉันเอาไว้แน่น“อื่ออออ โอ้ยทำไมขี้เกียจลุกจังวุ้ย” บ่นขึ้นเสียงดังกางเขนทั้งสองข้างพร้อมกับพยายามเหยียบแข้งเหยียบขา“…”“อุ๊ย! สงสัยเฮียพึ่งจะนอนได้ไม่กี่ชั่วโมงเสียงดังไปแล้วไอ้ฟอง” จงอ
เชี้ยแล้วไหมล่ะ! อีกสิบนาทีอาจารย์จะเข้าสอนแล้ว แต่ผมยังยืนรอข้ามถนนอยู่สี่แยกหน้าโรงอาหารกลางมหาลัยอยู่เลย!ความวุ่นวายเวลาเปลี่ยนคาบเรียนซึ่งเป็นชั่วโมงเร่งด่วนในมหาลัยของผมเลยเถอะ เพราะด้วยเป็นมหาลัยชื่อดังของประเทศทำให้คนที่เข้ามาเรียนส่วนใหญ่เป็นเด็กที่เรียนเก่งและบ้านรวยแต่นั้นเหมือนจะไม่ใช้ป
เสียงสะอื้นฮึก แต่ก็ไม่ละความพยายามฟ้องคุณย่าของแก เด็กชายแฝดน้องที่หน้าตาเหมือนคนพี่จนแทบจะแยกไม่ออกโครงหน้าฉายแววหล่อเหลาเหมือนคนเป็นพ่อมีเพียงปากเรียวกระจับที่เหมือนคุณแม่เพียงอย่างเดียวในตัวเด็กชายฝาแฝด“ไม่จริง!นะครับคุณหญิงย่า พอลต่างหากที่จะแย้งหุ่นยนต์ของพลัสก่อน น้องบอกว่าของน้องตัวเล็กกว่า
พี่หมอยกมือขึ้นไหว้อาจารย์หมอของเขา ยิ้มหน้าบานไม่หุบเมื่อผลตรวจครรภ์ออกมายืนยันแล้วว่าภรรยาสุดที่รักของเขาท้องแล้วจริงๆ แถมเป็นแฝดอีกต่างหาก!“ต่อไปนี้ก็ดูแลภรรยาให้ดีนะคุณหมอพะนาย คุณก็ทราบดีอยู่แล้วว่าระยะสามเดือนแรกมีโอกาสเสี่ยงที่จะแท้งได้สูงและที่สำคัญต้องระวังอย่าให้ว่าที่คุณแม่เครียดนะคุณหมอ
ห้องหอ...หลังจากที่ผู้ใหญ่ให้พรคู่บ่าวสาวแล้ว พวกท่านก็กลับออกไป ปล่อยให้คู่สามีภรรยาป้ายแดงเข้าหอกัน...“หนูฟองมาใกล้ๆครับเดี๋ยวเฮียจะแกะผมช่วย”ใบหน้าหล่อเหลายิ้มขำภรรยาสาวของเขาที่กำลังทำหน้าหงุดหงิดลำคานและดึงทึ่งผมตัวเองอยู่กับจำนวนกิ๊บดำหนีบผมจำนวนมากที่อยู่บนหัวของเธอโดยฝีมือของช่างทำผมที่เน
“ทำไมทำหน้ากังวลอย่างนั้นล่ะลูกสาวคนสวยของม๊า”ฉันเข้าไปกอดท่านเอาไว้แน่น เมื่อท่านเปิดประตูเข้ามาในห้องและช่างแต่งหน้าทำผมต่างออกไปจากห้องเมื่อฉันแต่งหน้าทำผมเสร็จ พวกเขาปล่อยให้ฉันอยู่ในห้องกับแม่สองคนเป็นการส่วนตัว“ฟองไม่รู้เหมือนกันค่ะม๊า แต่ฟองกลัวว่าชีวิตหลังแต่งงานของฟองกับเฮียจะไปไม่ได้สวยเ
4 ปีต่อมา...“ไอ้ฟองรีบวิ่งหน่อย เดี๋ยวไม่ทันถ่ายรูปรวมของสาขานะโว้ย!”ไอ้ติวเตอร์ตะโกนเรียกฉันที่กำลังรีบเดินให้ทันเพื่อน ฉันวิ่งหอบดอกไม้ ตุ๊กตา ที่เพื่อนๆน้องๆนำมาแสดงความยินดีด้วยความพะรุงพะรังภาพเหมือนวันแรกที่ฉันรับน้องตอนปีหนึ่งเลย ต่างกันแค่วันนี้เป็นวันรับปริญญาของฉัน“รู้แล้วโว้ย! เพื่อนข
“เอ่อๆแกโตแล้วคิดเอง ถ้าอยากมีรักดีๆก็เลยนิสัยเจ้าชู้ชะนะเพื่อนรัก!”“รู้แล้วครับๆ ไปกลุ่มนู่นดีกว่าอยู่กับแกแล้วแม้งโดนด่า” ถึงประโยคจะเหมือนคนโกรธกันแต่ความจริงไอ้แสตมป์มันหัวเราะอย่างไม่จริงจังแล้วเดินไปหาเพื่อนเดือนสาขาอื่นๆโปรแกรมไลน์เจ้น้ำผึ้ง ‘ฟองจันทร์ว่างไหม เย็นนี้มาเจอเจ้หน่อย’ฟองจันทร
สนามบินขอนแก่นหลังจากที่พี่หมอนอนพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลจนร่างกายแข็งแรง บาดแผลจากการโดนยิงก็หายสนิท เขาจะกลับกรุงเทพวันนี้ฉันเลยมาส่งเขาที่สนามบิน“เฮียกับป๊าดีกันได้ยังไงคะ ทำไมไม่เห็นจะเล่าให้ฟองฟังเลย!?”ฉันทำหน้านิ้วคิ้วขมวดเพราะหลังจากวันนั้นที่ทิ้งให้พวกเขาอยู่ด้วยกันตามลำพัง ฉันก็เห็นปฏิกิ
ใช่เหรอคะ!? แต่เมื่อคืนฉันเห็นบางคนแถวนี่รีบเอารถออกขับพาพะนายมาโรงพยาบาลเลยนะลูก!”แม่ของฉันพูดขึ้นเสียงดังเมื่อพวกเราสองแม่ลูกยืนแอบฟังพวกเขาสองคนคุยกันอยู่ประตูหน้าห้อง...“อะแฮ่มใครไม่มี๊ คุณก็พูดไปเรื่อย ผมหิวข้าวมากๆเลยมีอะไรกินบ้างเนี้ย!”ป๊าทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้แล้วเดินเข้ามาหาม๊าที่ถือถุงอาห