LOGINShare
28. ทำไมไม่พูด
Last Updated:
2025-03-13 20:30:19.
"นั่งสิ"
ใบหลิวพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ใกล้ ท่าทางของปรเมตต์ยังคงนิ่งเฉยพร้อมกับตักอาหารเข้าปากโดยที่ยังไม่ได้พูดเอื้อนเอ่ยอะไร ใบหลิวเองก็ไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมอง บรรยากาศรอบตัวมันน่าอึดอัดจนแทบอยากจะหนีไปจากตรงนี้เร็วๆ
"อายุเท่าไหร่?"
"เอ่อ..25ค่ะ"
"ทำงานอะไร?"
"ตอนนี้เป็นพริตตี้อยู่ที่โชว์รูมของพี่ออดี้ค่ะ"
"หึ..."
ปรเมตต์เผยรอยยิ้มเย้ยหยันเล็กน้อยก่อนยกน้ำขึ้นมาดื่ม และหันไปจ้องหน้าเด็กสาวที่นั่งสงบเสงี่ยมอยู่ใกล้ๆ ใบหลิวทำได้แค่นั่งก้มหน้าและเหลือบตามองเท่านั้น เพราะเธอไม่กล้ามองไปตรงๆ ที่ใบหน้าของชายวัยกลางคนเลย
"คบกับปาร์คได้ยังไง?"
"คะ?...ไม่ได้คบค่ะ ท่านเข้าใจผิดแล้ว"
"งั้นหรือ?...แล้วรู้จักกันได้ยังไง?"
"หนูเป็นน้องสาวของพี่บิลลี่ค่ะ"
"อ๋อ...อย่างนั้นเองสินะ"
"ค่ะ"
"มีอะไรกันหรือยัง?"
"คะ?..."
"กับปาร์ค"
"เอ่อ....."
ใบหลิวมองปรเมตต์ด้วย
Related chapters
ยัยตัวร้ายคนนี้ พี่จอง 29. ยอมรับ
.แก้วที่มีน้ำสีอำพันเข้มถูกยกเข้าปากไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ใบหน้าหล่อยังคงขมวดคิ้วแน่นสายตามองไปยังชั้นล่างที่มีผู้คนมากมายเต้นกันอย่างสนุกสนาน สปอตไลท์หลากสีส่องลงไปยังฟลอร์ ที่มีหญิงสาวเต้นยั่วยวนพร้อมกับเงยหน้าขึ้นไปชั้นบน เพื่อเป็นการบ่งบอกชายหนุ่มชั้นวีไอพีว่าเธอเล็งเขาใบหน้าชายหนุ่มยังคงเรียบนิ่งสายตาที่มองเธอนั้นว่างเปล่า ภายในหัวคิดว่าน่าเบื่อเสียจริง แม้จะพยายามคิดว่าใบหลิวยอมเลือกที่จะห่างกับเขา ไม่นานเขาก็ลืมแต่กลับไม่ใช่ ปาร์คเอาแต่คิดวนหาแต่น้องสาวของเพื่อนอย่างห้ามไม่ได้ เขาคิดถึง..."นึกยังไงชวนพวกกูแดกเหล้าวะ ไอ้ปาร์ค" -กาย"........""คิดถึงพวกกูขึ้นมาแล้ว?" -ออดี้"มึงมีอะไรจะพูดกับกูหรือเปล่า ไอ้ปาร์ค..." -บิลลี่บิลลี่มาถึงก็เดินเข้ามาหาปาร์คทันที ใบหน้าของเขาไม่สบอารมณ์นัก บิลลี่อยากได้ยินจากปากของเพื่อนตน เพราะเขาพึ่งรู้ข่าวมาจากแฟนสาวของเขา"พี่ปาร์ค มีอะไรให้เปียช่วยบอกได้นะ"หญิงสาวใบหหน้าสวยโผล่มาจากข้างหลังบิลลี่ ปาร์คเงยหน้ามองหญิงสา
Last Updated : 2025-03-13ยัยตัวร้ายคนนี้ พี่จอง 30. ความรู้สึกที่ไม่อาจปิดกั้น [NC+]
..ทั้งสองร่างกอดกันแนบชิดในห้องนอนที่สวยหรู ร่างสูงพยายามทะนุถนอมคนใต้ร่างให้ได้มากที่สุด ทุกสัมผัสมันอ่อนโยนจนเคลิบเคลิ้มไป เสื้อผ้าอาภรณ์ถูกปลดเปลื้องโดยมือหนาพร้อมลูบไล้ประปรายไปทั่วส่วนเว้าส่วนโค้งทุกๆ จุดที่มือหนาสัมผัสผ่านนำพาชุดบราตัวน้อยที่เหลือออกจนหมด เผยให้เห็นรูปร่างของหญิงสาวชัดเจน ร่างกายนี้ที่เขาต้องการ กลิ่นหอมที่ติดจมูกทุกครั้งที่ได้ดอมดม ใบหน้าหล่อซุกไซ้ซอกคอขาวและพรมจูบเบาๆ มือเล็กของเธอลูบไล้อกแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามอย่างแผ่วเบาคล้ายกล้าๆ กลัวๆ หน่อยๆปาร์คอมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะถอดเสื้อตัวเองออกเหลือเพียงกางเกงสแลกทรงสวยเท่านั้น ใบหลิวเบือนหน้าหนีเล็กน้อย ท่าทางของเธอทำให้เขาอยากจะขย้ำแมวน้อยตรงหน้าให้แหลกเสียเหลือเกิน แต่ก็ต้องข่มอารมณ์ไว้และค่อยเป็นค่อยไป ในใจเกรงว่าคนตัวเล็กจะกลัวเขาเสียเปล่าๆชายหนุ่มขบกรามแน่นก่อนจะก้มลงไปป้อนจูบที่อ่อนหวานให้คนที่ทำหน้าตาออดอ้อนโดยไม่รู้ตัวนั้น ความชำนาญของเขาทำให้เธอเคลิ้มไปจนตอบรับเขาไปเสียหมด อารมณ์ทั้งคู่เริ่มคลุกรุ่นตามสัมผัส เธอเองก็ต้องการเขาแต่...เหมือนคนบนร่างดูจะอ
Last Updated : 2025-03-14ยัยตัวร้ายคนนี้ พี่จอง 31. หนีไม่พ้น
..กลิ่นหอมกรุ่นของกาแฟลอยไปแตะจมูกคนที่หลับใหลอยู่ให้ตื่นขึ้น เปลือกตากลมสวยค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างงัวเงีย ร่างเล็กลุกขึ้นโดยมีผ้าขนหนูสีขาวสะอาดพันรอบอกก่อนจะเดินออกไปยังส่วนครัวในคอนโดหรูใบหลิวเห็นร่างสูงที่กำลังง่วนอยู่กับการเตรียมอาหารเช้า มือสองข้างถือกระทะและตะหลิวก่อนจะหันมาวางไข่ดาวและไส้กรอกลงบนจานสองจานที่เตรียมไว้ด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด ร่างเล็กที่ยืนกอดอกพิงประตูก็หัวเราะกับท่าทางของชายหนุ่มปาร์คเงยหน้ามองใบหลิวที่ยืนหัวเราะร่าอยู่หน้าประตูห้องนอนก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นพร้อมกับยกยิ้ม เมื่อสายตาคมสำรวจเธอตั้งแต่จรดเท้า โดยที่เจ้าตัวยังคงหัวเราะร่าอยู่แบบนั้น"ออกมาแบบนี้คิดจะยั่วพี่แต่เช้าหรือไง?""เอ๊ะ...เอ่อ เปล่านะคะ หลิวแค่ได้กลิ่นกาแฟ...""หือ?...ถ้าต้องการพี่ก็ไม่ขัดนะ แต่ระวังจะไปทำงานไม่ไหว""ม..ไม่เอาด้วยหรอกค่ะ! แค่นี้ก็เพลียจะแย่"ใบหลิวหน้าแดงก่อนจะรีบกลับเข้าห้องและปิดประตูทันที ใจดวงน้อยๆของเธอเต้นระรัวกับคำหยอกเย้าของเขา ใบหลิวสะบัดความคิดก่อนจะเดินเข้าไปอาบน
Last Updated : 2025-03-14ยัยตัวร้ายคนนี้ พี่จอง 32. เริ่มงานในโรงงานใหญ่
.."สวัสดีค่ะ คุณเขม""เธออีกแล้วหรอ?"ใบหลิวทักทายหัวหน้าฝ่ายบุคคลด้วยรอยยิ้มหวาน แม้ในใจจะกัดฟันแน่นเพราะเธอคนนี้ทำกับเธอไว้เจ็บแสบพอตัว ไหนจะข่าวโคมลอยจากปากพล่อยๆ ของเธอ ทั้งที่ในตอนนั้นเธอยังไม่ทันได้ทำอะไรผิดเลยแม้แต่น้อยปาร์คยืนอยู่คู่กับใบหลิวเพื่อใช้เส้นสายฝากฝังแฟนของตนเข้าทำงาน ใบหลิวยังคงแสร้งยิ้มอย่างเป็นมิตร การแต่งตัวของเธอดูโฉบเฉี่ยวกว่าครั้งแรกที่เข้ามาสมัครเป็นแม่บ้านมากจนเขมิกาอดที่จะมองตั้งแต่หัวจรดเท้าไม่ได้"คุณเขม ทำข้อมูลการเข้าทำงานให้เธอด้วย""แต่ประธานคะ? ตำแหน่งแม่บ้านเต็มหมดแล้วนะคะ""ใครบอกว่าเธอจะมาทำแม่บ้าน?""แล้วประธานจะให้เธอทำในตำแหน่งไหนคะ?""ผู้ช่วยประธาน""ประธานมีคู่หมั้นอย่างคุณบีบีเป็นเลขายังต้องการผู้ช่วยอีกหรอคะ?""ผู้ช่วยส่วนตัวครับ ให้ลงไปตามนี้"สายตาคมที่เรียบนิ่งทำเอาเขมิกาไม่กล้าที่จะปฏิเสธ เธอได้แต่พยักหน้ารับอย่างไม่เข้าใจนัก แต่เมื่อเป็นคำสั่งของประธานที่เข้ามาจัดการด้วยตัวเองเธอก็ขัดไม่ได้
Last Updated : 2025-03-15ยัยตัวร้ายคนนี้ พี่จอง 33. ผู้ช่วยประธานคนนั้น
..12.00ใบหลิวเหลือบมองนาฬิกาที่ตั้งอยู่บนโต๊ะทำงานก่อนจะบิดขี้เกียจเล็กน้อย พลันปรายตามองชายหนุ่มที่นั่งไขว่ห้างรอเธอตั้งแต่ยังไม่เที่ยงเพราะกลัวว่าเธอจะผิดนัดเขา"ดูเหมือนเลขาท่านผู้นั้นจะว่างเป็นพิเศษนะคะ ถึงได้มานั่งรอฉันแบบนี้""ก็...ครับ"คำตอบที่ไม่ใส่ใจนักตามด้วยรอยยิ้มมิตรภาพ ใบหลิวมองดูก็รู้ว่าเขาไม่ได้อยากจะมานั่งรอเธอสักเท่าไหร่หรอก เพราะระหว่างที่นั่งอยู่ปกรณ์ก็เอาแต่จ้องมองไปที่เลขาสาวสวยอย่างบีบีไม่วางตาใบหลิวคิดว่าทำไมไม่ชวนบีบีไปทานข้าวแทนที่จะชวนเธอเสียเลยล่ะ ไม่เห็นจำเป็นต้องฝืนใจมาชวนเธอเลยสักนิด ใบหลิวกลอกตาก่อนจะเตรียมกระเป๋าใบเล็กเพื่อจะไปทานข้าวตามที่ตกลงไว้"ไปกันได้หรือยังคะคุณปกรณ์""ได้เสมอ"ใบหลิวสร้างรอยยิ้มมิตรภาพไว้บนหน้าก่อนจะร้องทักปกรณ์ที่หันไปมองบีบีอย่างไม่วางตาอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะหันมาหาเธอและสร้างรอยยิ้มเช่นเดียวกันแอมมี่ที่นั่งอยู่โซนข้างๆ ใบหลิวมองพร้อมกับยิ้มกริ่มที่เพื
Last Updated : 2025-03-15ยัยตัวร้ายคนนี้ พี่จอง 34. ทำตามที่ฉันสั่ง
.."เด็กดื้อ...""พ..พี่ปาร์ค..อื้อ.."ใบหน้าหล่อก้มลงไปขบเม้มที่ใบหูเล็กจนใบหลิวรู้สึกถึงลมหายใจร้อน เธอเริ่มหดคอลงเหมือนเต่าเพื่อหนีสิ่งที่ชายหนุ่มกำลังกระทำ ปาร์คยกยิ้มออกมาเล็กน้อยเมื่อเห็นท่าทางเคอะเขินของเธอที่คนอื่นไม่ได้เห็น และมีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่จะเห็นได้"พี่ปาร์ค...นี่มันที่ทำงานนะคะ""......."ปาร์คไม่ตอบแต่กลับกอดเธอแน่นจากด้านหลังพร้อมกับมุดหน้าซบลงที่ไหล่เล็ก กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวเธอทำให้เขาเริ่มสงบและระงับความโกรธได้ดี เขากอดเธอไว้เนิ่นนานเหมือนไม่คิดจะปล่อย ใบหลิวเองก็ไม่กล้าแย้งอะไรเพราะรู้ว่าแฟนหนุ่มคงจะโกรธเธอมากที่เห็นภาพชวนเข้าใจผิดแบบนั้น"อย่าให้ผู้ชายคนอื่นเข้าใกล้แบบนั้นอีก...จะไปไหนทำอะไรก็บอกพี่ด้วย""คะ...ค่ะ""ไม่ชอบใจเลย...""พี่ปาร์คต้องอดทนนะคะ"ใบหลิวพูดก่อนหันหน้าไปหาปาร์ค พร้อมกับมือเล็กที่จับใบหน้าหล่อที่กำลังบึ้งตึงไม่คลาย คนตัวเล็กยิ้มให้เขาพร้อมกับเงยหน้าขึ้
Last Updated : 2025-03-16ยัยตัวร้ายคนนี้ พี่จอง 35. เคลียร์ใจ
..รถคันหรูแล่นมายังคอนโดหลังจากทานข้าวเย็นกับคู่หมั้นสาวสวยที่พ่วงตำแหน่งเลขาของเขาในบริษัท ชายหนุ่มไร้คำพูดใดๆ แม้สาวเจ้าจะชวนคุยมากแค่ไหน สิ่งที่ได้ตอบคำมาเห็นเพียงจะเป็นความเฉยชาพ่วงด้วยสายตาที่ว่างเปล่าเพียงเท่านั้นจนรถจอดสนิท"ลงไป""ปาร์คจะไปไหนคะ คุณพ่อบอกให้เราอยู่ด้วยกัน..""ไปคุมผับ""งั้นบีบีขอตามไปด้วยได้ไหมคะ จะได้ศึกษาไว้ เพราะวันหนึ่งเราก็ต้องช่วยกันดูแลอยู่แล้ว""ไม่จำเป็น""แต่ปาร์คคะ..""กลัวอะไร? หลิวก็อยู่กับปกรณ์ไง ยังไม่พอใจเธออีกหรอ จะไปดูฉันล่าด้วยเลยไหมล่ะ""ถ้าปาร์คหาที่ลง บีบีก็พร้อม""ฉันไม่มีทางแตะต้องเธอ ไปซื้อกินยังจะดีกว่าอีก""ปาร์ค!""ลงไป!!"บีบีมองหน้าชายคู่หมั้นทั้งน้ำตา เธอทั้งเสียใจและโกรธเคืองคนตรงหน้าจนพูดไม่ออก แต่ปาร์คกลับมองเธอพร้อมแสยะยิ้ม สำหรับปาร์ค เขาคิดว่าคนที่ควรเสียใจมากที่สุดน่าจะเป็นใบหลิวมากกว่า เพราะเธอโดนพ่อเขาว่าขนาดนั้นหญิงสาวยอมลงจากรถแต่โดยดีและมองดูรถของคู่หมั้นหนุ่มแล่นไปจนลับตา ก่อนจะรี
Last Updated : 2025-03-16ยัยตัวร้ายคนนี้ พี่จอง 36. การตอบโต้ของปาร์ค
..ประธานหนุ่มเดินเข้าบริษัทมาอย่างสุขุมโดยมีผู้ช่วยสาวพ่วงตำแหน่งแฟนสาวลับๆ ของเขาเคียงข้างมาด้วย คนในบริษัทที่เขาเดินผ่านต่างทักทายเขาตลอดทางเดิน เมื่อมาถึงหน้าห้องทำงานของตนเลขาสาวก็ลุกขึ้นมองหน้าเขาปาร์คปรายตามองบีบีครู่หนึ่งด้วยสายตาเรียบนิ่งไร้ความรู้สึกก่อนจะเปิดประตูเข้าห้องไป บีบีรีบตามเข้าไปทันที ส่วนใบหลิวก็กลับไปนั่งที่โต๊ะทำงานโดยไม่สนใจ"มาแล้วหรอ ไอ้ลูกไม่รักดี""....."เมื่อประธานหนุ่มเดินเข้ามาในห้องก็เห็นผู้เป็นพ่อนั่งรออยู่ก่อนแล้ว ปาร์คทำหน้าไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะทำงานของเขาอย่างเงียบๆ"ฉันสั่งงให้แกย้ายไปอยู่กับหนูบีบี แต่แกกลับหนีไปคลุกอยู่กับเด็กคนนั้น งามหน้าไหมล่ะไอ้ปาร์ค""......""ฉันจะเลื่อนงานแต่งให้เร็วขึ้น! เดือนหน้าแกต้องแต่งงานกับหนูบีบี"ปาร์คปรายตามองบีบีที่ลอบยิ้มอยู่อย่างดีใจที่ปรเมตต์พูดแบบนั้น ปาร์คยกยิ้มก่อนจะส่ายหน้าไปมาท่ามกลางสายตาของปรเมตต์ บีบี และปกรณ์ พวกเขามองปาร์คอย่างไม่เข้าใจ
Last Updated : 2025-03-17
Latest chapter
ยัยตัวร้ายคนนี้ พี่จอง 43. ตอนพิเศษ
.."ทำไมพี่ปาร์คต้องให้หลิวเอาลูกไปฝากแม่ละคะ"ใบหลิวเอ่ยถามขึ้นหลังจากฝากลูกชายหัวแก้วหัวแหวนไว้กับผู้เป็นแม่ตามที่ปาร์คขอร้องให้เอาไปฝากไว้สักวัน ทั้งที่ลูกชายของเธอพึ่งจะสี่ขวบ เธอก็ยิ่งคิดหนักและคิดถึงเป็นธรรมดาจนใบหน้าสวยสลดอย่างเห็นได้ชัด ปาร์คปรายตามองใบหลิวครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้น"แค่สองสามวันเอง...พี่อยากมีเวลาอยู่กับหลิวบ้าง""ปกติก็อยู่ด้วยกันทุกวันนี้คะ ไม่เห็นต้องแยกลูกไปเลย""พี่อยากอยู่กับหลิวสองต่อสองบ้าง...เรามัวแต่ทำงานเลี้ยงลูกไม่มีเวลาให้กันเลยนะหลิว"ปาร์คเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าที่ดูจริงจัง ใบหลิวหันมองยังเขาที่กำลังขับรถกลับในเมืองอย่างไม่เข้าใจนัก เพราะเธอคิดว่าก็อยู่ด้วยกันตลอดจะไม่มีเวลาได้ยังไง"เราไม่มีเวลา...หวานกันบ้างเลยแล้วนี่ก็ใกล้จะวันวาเลนไทน์แล้วด้วยพี่เลยอยากจะ...""วาเลนไทน์แล้วไง ไม่ใช่วันครบรอบสักหน่อย"ใบหลิวเอ่ยขัดขึ้นมาใบหน้าดูท่าทางหงุดหงิด ปาร์คหันไปมองยังภรรยาของตนครู่หนึ่งก่อนจะขับรถต่อไปเงียบๆ ภายในหัวคิ
ยัยตัวร้ายคนนี้ พี่จอง 42. END.
ห้องใบหลิวปาร์คมองร่างหญิงสาวที่นอนหลับอยู่เงียบๆ ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความคิดถึงและห่วงหา มือหนาของเขายังจับมือเธอไว้แน่นโดยที่เธอไม่รู้สึกตัวเหมือนกลัวจะหายไปใบหลิวขยับตัวเล็กน้อย เพราะเธอรู้สึกคลื่นไส้อีกครั้งก่อนจะลุกพรวดขึ้นมาทันที ปาร์ครีบเข้าไปพยุงพร้อมมองเธอด้วยสายตาเป็นห่วง ตอนคุยโทรศัพท์เธอไม่เคยพูดถึงเรื่องแพ้ท้องให้เขาฟังเลยสักครั้ง“พี่ปาร์ค? แม่อนุญาตแล้วหรอคะ?”ปาร์คพยักหน้าพร้อมกับยิ้มบางๆ ตาเรียวมองใบหน้าซีดเซียวของหญิงสาวอันเป็นที่รักอย่างสลด ที่เขาไม่สามารถดูแลหรืออยู่ใกล้ๆ ได้เลยเกือบจะหนึ่งเดือนเต็ม แต่ใบหน้าซีดเซียวนั้นกลับยิ้มให้เขาอย่างดีใจที่ได้เจอกันจนลืมอาการอยากอาเจียนไปเสียหมด เมื่อเห็นเธอทำหน้าแบบนั้นชายหนุ่มจึงคว้าตัวเธอเข้ามากอดไว้แน่นด้วยความคิดถึง ก่อนจะคลายกอดอย่างอ้อยอิ่ง“ลุกไหวไหม? พ่อพี่ใกล้จะมาถึงแล้ว”“คะ? คุณปรเมตต์มาด้วยหรอคะ?”ชายหนุ่มพยักหน้าแทนการตอบคำถามของเธอ ใบหลิวทำหน้างงเล็กน้อยแต่ก็พอเข้าใจได้ เพราะนี่
ยัยตัวร้ายคนนี้ พี่จอง 41. วันแล้ววันเล่า
..วันแล้ววันเล่าที่ปาร์คยังคงทำงานช่วยที่บ้านแม่รวีเกือบเดือนที่เขายังคงไม่ได้เห็นหน้าใบหลิวเลย ได้เพียงแค่พูดคุยผ่านโทรศัพท์ทุกคืนเพียงเท่านั้น แต่ปาร์คก็ยังไม่หนีไปและเฝ้ารอวันที่แม่รวีใจอ่อน ไหนจะปรเมตต์ผู้เป็นพ่อที่คอยโทรมาย้ำเขาตลอดว่าให้อดทนปาร์คทำงานอยู่ด้านล่างของตัวบ้านก็ได้ยินเสียงดังจากด้านบนที่ใบหลิวอยู่ เขาได้ยินกลายๆ ว่าใบหลิวแพ้ท้องหนัก แม่รวีจึงเดินขึ้นไปดูแลบ่อยๆ ชายหนุ่มทำงานไปด้วยก็แอบยิ้มไปด้วย ในใจก็คิดว่าเขากำลังจะเป็นพ่อคนแล้วจริงๆ แม้เขาจะอยากขึ้นไปดูแลเธอด้วยตัวเอง แต่เขาก็ทำได้แค่อดทนเพียงเท่านั้น“ไอ้ปาร์ค!” –บิลลี่“นี่มึงเปลี่ยนจากประธานโรงงานน้ำมันมาเป็นพ่อค้าข้าวแกงแล้วหรอวะ” -กาย“กูละยอมใจมึงจริงๆ” –ออดี้บิลลี่และคนอื่นๆ เดินเข้าบ้านมาพร้อมของฝากของบำรุงมากมาย เพื่อนทั้งสี่คนกอดทักทายกันด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเอาของไปวางไว้ที่โต๊ะกินข้าวตัวใหญ่ใต้ถุนบ้าน“แล้วแม่กูไปไหนละ”“อยู่ข้างบนดูแลหลิวอยู่”“เจ้าใบป่วยหรอ?”“เปล่า หลิวแพ้ท้องหน
ยัยตัวร้ายคนนี้ พี่จอง 40. ความพยายามของปาร์ค
..06.00 น.“มาทำไม?”“มาช่วยแม่น่ะครับ”“ไม่จำเป็น ฉันทำของฉันเองได้”ปาร์คเดินเข้ามายืนยิ้มให้กับแม่รวี แต่ก็ถูกปฏิเสธอย่างไม่ไยดี การที่เขามีหน้าที่การงานที่ดีมีฐานะดีไม่ได้ช่วยให้แม่รวียอมยกลูกสาวให้เลยแม้แต่น้อย ปาร์คจึงคิดว่าคงต้องเข้าหาว่าที่แม่ยายด้วยการพิสูจน์ว่าเพื่อใบหลิวแล้วเขาสามารถทำได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะลำบากแค่ไหนก็ตาม“ซื้อแกงหน่อยจ้า”“ครับ เอาแกงอะไรดีครับ?”“ตายแล้ว!!! หล่ออะไรขนาดนี้พ่อคุ๊ณ อย่างกับพระเอกแน่ะ ป้ารวีนี่ลูกเขยหรอ? หล่อจนจะเป็นลม เสียดายป้าเกิดก่อนนานไปหน่อย”“ป้าก็ยังสวยอยู่นะครับ”“แหม พูดแบบนี้เอามันทุกแกงเลยล่ะกัน”ปาร์คพยักหน้ารับด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเอาแกงใส่ถุงแล้วยื่นให้ เขาไม่คิดว่าจะได้ยืนขายแกง แต่มันพอดีที่เขายืนอยู่หน้าบ้าน แต่แม่รวียืนอยู่ไกล เลยเป็นเหตุให้เขาได้ช่วยไปโดยปริยาย หลังจากที่ป้าคนนั้นซื้อไปแล้ว กลับมีคนแห่มาซื้อแกงจนแทบขายไม่ทัน เพราะความหล่อที่ไม่อาจมีใครต้านทานจนไม่เหลียวมองได้ ไม่ว่
ยัยตัวร้ายคนนี้ พี่จอง 39. ความรู้สึกของคนเป็นแม่
..ภายในร้านอาหารบ้านๆ เต็มไปด้วยลูกค้าแน่นไปหมด กิจการกำลังดำเนินไปได้ดีจนทุกคนวิ่งวุ่น ใบหน้าเปื้อนต้อนรับลูกค้าตลอดเวลาอย่างมีความสุข ทำให้หญิงสาวแทบจะน้ำตาคลอ เธอไม่อยากทำลายรอยยิ้มนั้นเลยแม้แต่น้อย ใบหลิวยืนมองผู้เป็นแม่อยู่ไกลๆ แต่ไม่ยอมเข้าไปที่บ้านเสียที ปาร์คเองก็ไม่ได้ว่าอะไร ได้แค่ยืนรอข้างๆ รอให้เธอพร้อมที่จะก้าวเข้าไปกับเขาปาร์คจับมือใบหลิวไว้แน่นเป็นเชิงให้กำลังใจ แต่ถึงอย่างนั้นใบหลิวก็ยังคงทำหน้าเศร้ามาคลาย จากที่ไม่ได้เจอแม่มาหลายเดือน และไม่เคยได้แวะเวียนมาเยี่ยมหา แต่เธอก็ส่งเงินมาให้ตลอดไม่ขาด แต่พอกลับมาเจอกันอีกครั้งก็ไม่รู้ว่าแม่ของตนจะดีใจหรือเสียใจ“เข้าไปกันเถอะ”“ค่ะ..”ใบหลิวตอบปาร์คก่อนจะเดินนำเขาเข้าไปยังร้านอาหารที่เธอกับแม่ช่วยกันสร้างขึ้น ใบหลิวเดินเข้าไปทั้งที่ผู้เป็นแม่ยังไม่เงยหน้าด้วยซ้ำแต่ก็ยังร้องเรียกทักทายเพราะคิดว่าเธอเป็นลูกค้า“เชิญก่อนจ้า...ด้านในว่าง...ไอ้หลิว!!”“แม่”ผู้เป็นแม่ละทิ้งทุกอย่างด้วยความดีใจที่เห็นลูกสาวท
ยัยตัวร้ายคนนี้ พี่จอง 38. ผลตรวจ
“คนไข้อ่อนเพลีย อาจจะเสี่ยงเป็นภาวะเลือดจาง”“ปกติก็แข็งแรงดีนี่ครับ”“ค่ะ แต่เพราะตั้งครรภ์เลยทำให้เสี่ยง เด็กทารกในท้องต้องใช้เลือดคุณแม่เพื่อสร้างอวัยวะ”“!!!”“กี่เดือนแล้วครับ?”ปรเมตต์ที่นั่งอยู่พร้อมพยุงลากสายน้ำเกลือมาด้วยถามขึ้น ในขณะที่ปาร์คยังคงช็อกค้างอยู่ พยาบาลยิ้มให้ปรเมตก่อนจะส่งใบผลตรวจพร้อมอัลตราซาวท์ให้เขา ปรเมตต์และปาร์คก้มมองดูภาพก้อนกลมๆ ที่มีตัวอ่อนคล้ายลูกอ๊อดอยู่ด้วยความตื่นเต้น“สามสัปดาห์แล้วนะคะ ดูเหมือนคุณแม่จะยังไม่รู้ว่าตัวเองตั้งครรภ์”“ลูกแกไม่ผิดแน่ไอ้ลูกชาย ฮ่าๆๆ”ปรเมตต์เผลอหัวเราะออกมาเมื่อรู้ว่าจะมีหลาน ปาร์คมองผู้เป็นพ่อด้วยรอยยิ้มที่เขาดีใจขนาดนี้ แต่พอปรเมตต์รู้ตัวก็กระแอมเบาๆ แล้วทำหน้าเรียบเฉย“พ่อยอมรับหลิวแล้วใช่ไหม?”“ก็เรื่องมันถึงขนาดนี้ ไม่อยากยอมก็ต้องยอม”“พ่อไม่กลัวหลานโง่แล้วหรอ?”“โง่ก็ส่งไปเรียนโรงเรียนดีๆ สิฟ่ะ ยากอะไร”ปาร์คหัวเราะกับความดื้อดึงของพ่อ แต่ตอนนี้เขาก็ยอม
ยัยตัวร้ายคนนี้ พี่จอง 37. การเอาชนะของยัยตัวร้าย
..ข่าวบนหน้าจอโทรทัศน์ในห้องพิเศษของโรงพยาบาลดังขึ้น ใบหลิวมองดูข่าวนั้นอย่างไม่อยากเชื่อ หรือเรื่องนี้มันกำลังจะจบลงด้วยดีแล้วกันนะ“สมใจเธอรึยังล่ะ...เหอะ!”เสียงคนป่วยที่นอนไม่ฟื้นมาหลายชั่วโมงได้ดังขึ้น ใบหลิวรีบหันหน้ากลับมามองชายวัยกลางคนที่ตื่นมาก็หันมาประชดประชันเธอเลย แต่เธอก็ไม่ได้พูดตอบโต้หรือเถียงเขาแต่อย่างใด กลับหันไปหยิบน้ำเปล่ายื่นให้ชายคนนั้นแทน มีหรือที่เขาจะยอมรับน้ำจากเด็กสาว ปรเมตต์เมินหน้าหนีแก้วน้ำที่ใบหลิวยื่นให้“ดื่มน้ำหน่อยเถอะค่ะ จะได้ดีขึ้น”“ฉันไม่ดื่ม”“ถึงจะรังเกียจฉัน แต่ก็ควรห่วงสุขภาพตัวเองนะคะ”“เด็กยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม กล้ามาเสนอหน้าสอนฉันหรือ”“รอให้หายดีก่อนดีกว่าไหมคะคุณลุง ค่อยคิดแผนขัดขวางทีหลัง”“เด็กนี่! ไม่กิน!”ปรเมตต์ล้มตัวนอนลงพร้อมกับหันหลังให้ใบหลิว หญิงสาวกรอกตาก่อนจะถอนหายใจด้วยความเหนื่อยหน่ายกับความดื้อของคนแก่รุ่นพ่อ ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้เขาอยู่ดี แต่ปรเมตต์ก็กลับสะบัดมือเธอออ
ยัยตัวร้ายคนนี้ พี่จอง 36. การตอบโต้ของปาร์ค
..ประธานหนุ่มเดินเข้าบริษัทมาอย่างสุขุมโดยมีผู้ช่วยสาวพ่วงตำแหน่งแฟนสาวลับๆ ของเขาเคียงข้างมาด้วย คนในบริษัทที่เขาเดินผ่านต่างทักทายเขาตลอดทางเดิน เมื่อมาถึงหน้าห้องทำงานของตนเลขาสาวก็ลุกขึ้นมองหน้าเขาปาร์คปรายตามองบีบีครู่หนึ่งด้วยสายตาเรียบนิ่งไร้ความรู้สึกก่อนจะเปิดประตูเข้าห้องไป บีบีรีบตามเข้าไปทันที ส่วนใบหลิวก็กลับไปนั่งที่โต๊ะทำงานโดยไม่สนใจ"มาแล้วหรอ ไอ้ลูกไม่รักดี""....."เมื่อประธานหนุ่มเดินเข้ามาในห้องก็เห็นผู้เป็นพ่อนั่งรออยู่ก่อนแล้ว ปาร์คทำหน้าไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะทำงานของเขาอย่างเงียบๆ"ฉันสั่งงให้แกย้ายไปอยู่กับหนูบีบี แต่แกกลับหนีไปคลุกอยู่กับเด็กคนนั้น งามหน้าไหมล่ะไอ้ปาร์ค""......""ฉันจะเลื่อนงานแต่งให้เร็วขึ้น! เดือนหน้าแกต้องแต่งงานกับหนูบีบี"ปาร์คปรายตามองบีบีที่ลอบยิ้มอยู่อย่างดีใจที่ปรเมตต์พูดแบบนั้น ปาร์คยกยิ้มก่อนจะส่ายหน้าไปมาท่ามกลางสายตาของปรเมตต์ บีบี และปกรณ์ พวกเขามองปาร์คอย่างไม่เข้าใจ
ยัยตัวร้ายคนนี้ พี่จอง 35. เคลียร์ใจ
..รถคันหรูแล่นมายังคอนโดหลังจากทานข้าวเย็นกับคู่หมั้นสาวสวยที่พ่วงตำแหน่งเลขาของเขาในบริษัท ชายหนุ่มไร้คำพูดใดๆ แม้สาวเจ้าจะชวนคุยมากแค่ไหน สิ่งที่ได้ตอบคำมาเห็นเพียงจะเป็นความเฉยชาพ่วงด้วยสายตาที่ว่างเปล่าเพียงเท่านั้นจนรถจอดสนิท"ลงไป""ปาร์คจะไปไหนคะ คุณพ่อบอกให้เราอยู่ด้วยกัน..""ไปคุมผับ""งั้นบีบีขอตามไปด้วยได้ไหมคะ จะได้ศึกษาไว้ เพราะวันหนึ่งเราก็ต้องช่วยกันดูแลอยู่แล้ว""ไม่จำเป็น""แต่ปาร์คคะ..""กลัวอะไร? หลิวก็อยู่กับปกรณ์ไง ยังไม่พอใจเธออีกหรอ จะไปดูฉันล่าด้วยเลยไหมล่ะ""ถ้าปาร์คหาที่ลง บีบีก็พร้อม""ฉันไม่มีทางแตะต้องเธอ ไปซื้อกินยังจะดีกว่าอีก""ปาร์ค!""ลงไป!!"บีบีมองหน้าชายคู่หมั้นทั้งน้ำตา เธอทั้งเสียใจและโกรธเคืองคนตรงหน้าจนพูดไม่ออก แต่ปาร์คกลับมองเธอพร้อมแสยะยิ้ม สำหรับปาร์ค เขาคิดว่าคนที่ควรเสียใจมากที่สุดน่าจะเป็นใบหลิวมากกว่า เพราะเธอโดนพ่อเขาว่าขนาดนั้นหญิงสาวยอมลงจากรถแต่โดยดีและมองดูรถของคู่หมั้นหนุ่มแล่นไปจนลับตา ก่อนจะรี
