แชร์

ตอนที่ 39

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-10 17:06:30

เอี๊ยด!

รถคันหรูถูกจอดที่โรงจอดรถใต้คอนโดอีกครั้งหนึ่ง ทันทีที่รถจอดฉันก็ลงจากรถเดินขึ้นมายังชั้นบนสุดเพื่อเข้าคอนโดส่วนตัวทันที

เฮ้อ คิดถึงไลออน ไทเกอร์ชะมัด

ตุบ ตุบ ตุบ เสียงคนวิ่งตามมา

“ลิน รอพี่ด้วยสิ”

กึก

ฉันถึงกับหยุดทันที ที่ได้ยินเสียงคนเรียกชื่อฉัน มันชัดเจนยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด

“ตามมาทำไม กลับบ้านคุณไปสิ” ฉันหันกลับไปหาคนที่ทำหน้าแหยใส่ฉันอยู่

“เอ่อ คือพี่ปวดท้องอะ ขอเข้าห้องน้ำหน่อยนะครับ” เขาพูด

หึ ปวดท้องเหรอ

“แน่ใจนะ ว่าอยากเข้าไปจริง ๆ อะ” ฉันพูดจบก็ยกยิ้มที่มุมปาก แววตามีแต่ความขบขัน แล้วหรี่ตามองลง

“แน่ใจครับ” เมื่อได้ยินเสียงเขาตอบ ฉันก็ยิ้มออกมาทันที

“งั้นก็ตามมา” คิดว่าฉันไม่รู้รึไงไอ้ที่ว่าปวดท้องอะ โกหกทั้งเพอยากเข้าก็จะให้เข้า ดื้อด้านดีนัก ต้องจัดสักหน่อย

แอ๊ด

เสียงฉันเปิดประตูเข้าไป แล้วเดินไปหยิบแก้วน้ำ รินน้ำออกมายังห้องนั่งเล่นสองแก้ว ของฉันแก้ว ของพี่มาร์ทแก้ว

“ขอบคุณจะเมียจ๋า”

ฉันหันไปมองคนพูดตาเขียวปั๊ด ก่อนจะยกน้ำขึ้นดื่ม แก้เขินนะ หึหึ

“แล้วนี่ไหนบอกปวดท้อง ไม่เข้าไงห้องน้ำอะ” ฉันถามคนที่นั่งยิ้มอยู่ พอเจอคำถามปุ๊ป เขาก็ทำหน้าบอกบุญไม่รับ แล้วมองหน้าฉันย
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด   ตอนที่ 40

    ร่างใหญ่กอดรัดร่างบางจากทางด้านหลัง แผ่นหลังข่าวเนียน ลาดไหล่บางเบา ถูกร่างสูงนามว่าคุณาวุฒิฟอนเฟ้นขบเม้มจนเกิดรอยแดง ชายหนุ่มวกกลับเข้ามาที่ต้นคอขาวของหญิงสาวแล้วทำการขบเม้มอีกครั้ง ก่อนจะไล่ต้อนขบเม้มติ่งหูเล็กทำให้หญิงสาวเกิดความสยิว ชายหนุ่มก็ยังไม่ลดละที่จะปลุกเร้าหญิงสาวให้ตื่นไปกับรสสัมผัสของเขาขณะที่หญิงสาวนั้น หัวใจเริ่มจะแกว่งไกวเพราะความที่ด้อยประสบการณ์ทำให้ชายหนุ่มชักนำไปได้โดยง่าย ชายหนุ่มพยายามอย่างยิ่งที่จะทำให้หญิงสาวเคลิบเคลิ้มคล้อยตาม แต่หญิงสาวก็ไม่ยอมแพ้พยายามต่อต้านความรู้สึกภายใน“อ๊ะ ปล่อยสิ อื้อ”ร่างบางพยายามครางประท้วง หากแต่ชายหนุ่มหาได้สนใจไม่พรึ่บร่างบางถูกจับหันมาหาร่างแกร่ง ก่อนที่ปากหนาจะตะโปมจูบร่างบางอย่างเอาเป็นเอาตาย เมื่อร่างบางไม่ยอมเปิดปาก ร่างใหญ่จึงย้ายเป้าหมายมาที่ซอกคอขาวแล้ววกกลับขึ้นไปจูบริมฝีปากบางใหม่อีกครั้ง“อ๊ะ อย่า อื้อ” ร่างบางพยายามห้ามเมื่อมือของร่างหนาเริ่มอยู่ไม่สุข แต่ก็ถูกริมฝีปากหนานั้นประกบปิดปากอีกครั้ง ชายหนุ่มไล่ต้อนเรียวลิ้นเล็กที่พยายามหลบหลีกเรียวลิ้นหนา ทั้งสองเกี่ยวกระหวัดรัดลิ้นไปมาอย่างสนุกสนาน คุณาวุฒิค้นพบว่าร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10
  • ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด   ตอนที่ 41

    ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด 07:30 เสียงนาฬิกาปลุกของฉันเองแหละ ฉันเอามือไปกดปิดนาฬิกาที่ตอนนี้มันรบกวนเวลานอนของฉัน กว่าจะได้นอนก็เกือบเช้าแล้ว ไอ้บ้านั่นหื่นฉิบ ระบมหมดทั้งตัวแล้วฉัน ว่าแต่กี่โมงแล้วล่ะเนี่ย อ้อ เจ็ด โมงครึ่งอะไรนะเจ็ดโมงครึ่ง ให้ตายเถอะ วันนี้ฉันจะต้องเข้าบริษัทในฐานะรองประธานบริษัทหนิ ตาย ๆ ตายแน่ ประชุมเก้าโมง อ๊าย ฉันลุกขึ้นแล้วก็ต้องหน้าแดง เพราะร่างกายฉันมันมีแต่รอยรักที่เขาฝากไว้เต็มตัวไปหมดโอ๊ย หงุดหงิด แล้วไอ้คนทำมันก็นอนหลับสบายไม่รู้เลยหรือไงว่าทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อนเนี่ยตุบเพียงแค่ฉันเก้าขาลงจากเตียง ฉันก็ทรุดลงไปกองอยู่ที่พื้นทันทีเวรละไง แสบฉิบ ไอ้บ้านี่มาเล่นฉันหนักจริง ๆ ง้อบ้านไหนให้ง้อแบบนี้ ฮือ เจ็บ โดนยิงยังไม่เป็นแบบนี้เลย ฮืออ ฉันกัดฟันพยายามประคองร่างตัวเองไปในห้องน้ำ กว่าจะลากสังขารตัวเองมาถึงห้องน้ำก็กินเวลาไปหลายนาที ฉันใช้เวลาอาบน้ำ แค่ยี่สิบนาที พอออกมาจากห้องน้ำไอ้คนที่ทำฉันเป็นแบบนี้ก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่น ฮึ่ย ฉันได้แต่กัดฟัดหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่คนเดียว หลังจากที่ใส่เสื้อผ้าเสร็จฉันก็กำลังจะเดินออกไปจากห้องเพราะนี่ก็กินเวลาไปแปดโมงตรงแล้ว เหล

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10
  • ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด   ตอนที่ 42

    “ขอโทษนะครับ ผมว่าไม่ได้อภิสิทธิ์เกินไปเหรอครับ คือคุณลลินเป็นลูกสาวท่านประธาน มีเพียงเกียรตินิยมที่มาจากอเมริกาว่าเก่ง แต่อย่าลืมนะครับว่าเรียนกับการทำงานจริงมันต่างกัน” พอนายดนัยพูดจบประโยคนั้นก็มีเสียงฮือฮาขึ้นมาอีกครั้ง นายดนัยมองฉันยิ้ม ๆ หึ เย้ยไป“ผมว่า ให้เธอลองทำตำแหน่งอื่นก่อนดีไหมครับ เหมือนทดลองงาน แล้วค่อยให้คณะกรรมการท่านโหวตว่าเธอสมควรได้รับตำแหน่งรองประธานบริษัทหรือไม่ หรือทุกคนคิดว่าไงครับ” นายนั่นหันมาพูดใส่ฉันแล้วหันไปขอความคิดเห็นกับท่านอื่น ๆ ต่อ ตอนนี้ทั้งห้องประชุมเงียบจนแทบได้ยินเสียงหายใจของกันและกันเลยล่ะ คุณพ่อของฉันมีสีหน้าที่เป็นกังวลอย่างได้ชัด“ขอโทษนะคะทุกท่าน ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ถึงลินจะมารับรองตำแหน่งท่านประธานวันนี้วันแรก แต่ใช่ว่าลินจะไม่รู้เรื่องที่เกี่ยวกับบริษัทที่เป็นของตระกูลเลยนะคะ แน่นอนที่สุดที่คุณดนัยกล่าวว่า เรียนกับทำงานมันต่างกันงั้นลินขอพิสูจน์ให้ทุกท่านได้รู้ถึงความสามารถของลินเลยนะคะ” ฉันพูดจบก็หันไปหานายดนัยที่ตอนนี้ยังแสร้งยิ้มให้ฉันอยู่“เวกัส อ้อนี่เวกัส เลขาของดิฉันเองค่ะ เวกัสแจกเอกสาร”ฉันแนะนำนายเวกัสกับคณะกรรมการก่อนจะสั่งให้เ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10
  • ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด   ตอนที่ 43

    “เวกัส เวกัส ไอ้เวกัส ไอ้เวร!!” ฉันโทรเรียกเลขาหน้าห้องตอนแรกก็เรียกดี ๆ แต่มันไม่ตอบก็เลยนั่นแหละ ชื่อเฉพาะ“ครับ มาแล้วครับ โธ่ ชื่อก็มี เรียกซะเสียเลย” มันบ่น ฉันมองมันตาเขียวปั๊ด“ไปเอาประวัติผู้หญิงที่คุยกับฉันเมื่อตอนมาถึงให้หน่อย” ฉันพูดดูหน้ามันสิ จะตกใจอะไรนักหนา“นี่ คุณลินจะไล่เขาออกเหรอครับ โอ้ ไม่นะ เขาเป็นแบบนี้แหละครับ คุณลินอย่าถือสาเลย” น่านไง ไอ้เรื่องคิดไปเองเนี่ยไวจริง ลูกน้องฉัน“ฉันไม่ได้ไล่ออก ฉันแค่อยากรู้จัก ไปเร็วไปเอามา อะไร ส่งมาอยู่บริษัทก่อนแค่เดือนเดียว สนิทกับเขาแล้วเหรอ” ฉันพูดตามที่ได้ยินแหละค่ะ จริง ๆ แล้วฉันให้มันมาอยู่บริษัทได้หนึ่งเดือนแล้ว ให้มันมาสืบความเป็นไปของบริษัท ฉันถึงได้กลิ่นไม่ดีของนายดนัย แล้วให้ยัยมีนแกล้งตีสนิท ให้ยัยแพรวแฮกข้อมูลไงล่ะ หึ เป็นไงเหนือความคาดหมายไหมล่ะ ฉันน่ะฉลาดจะตายไป“ครับ ๆ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ” ทันทีที่มันรับปากมันก็ออกไปทันที ฉันก็นั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่ในห้องคนเดียวจูบอะไรวะเนี่ย จะนึกถึงจูบอีตาบ้านั่นทำไมกัน ไม่เอาน่าลลิน อย่าคิดถึงจูบบ้า ๆ นั่นเลย เลิกคิด เลิกคิดโอ๊ย ออกไปจากหัวนะ ยัยลิน เลิกฟุ้งซ่านได้แล

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10
  • ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด   ตอนที่ 44

    พลั่ก ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานของลิน ผมก็เห็นไอ้หน้าอ่อนนั่นมันยืนอยู่ในห้อง มันคือใคร คำ คำนี้มันอยู่ในหัวของผม และดูเหมือนคนในห้องจะตกใจเล็กน้อย ผมตรงดิ่งไปกระชากคอเสื้อไอ้หน้าอ่อนนั่น และกำปั้นของผมที่ลอยไปอยู่ตรงหน้าหมอนั่นหมับไม่ทันที่กำปั้นของผมจะถูกใบหน้าหมอนั่นก็โดนลินจับไว้ซะก่อน ผมตวัดสายตามาหาลินอย่างโกรธ คนอุตส่าห์อารมณ์ดีหลังจากตื่นขึ้นมาแล้วไม่เห็น ไอ้เราก็กะว่าจะชวนไปกินข้าวเที่ยงด้วยกัน แต่ดูสิอะ ผมท้าวความก่อนที่ผมจะมาที่บริษัทลินแล้วกันเหตุการณ์ก่อนผมมาที่บริษัท‘โอ๊ย กี่โมงแล้ววะเนี่ย’ผมพูดกับตัวเองหลังจากที่ลุกขึ้นมาแล้วควานมือไปหาร่างบางที่ผมนอนกอด แต่ไม่เจอ จนทำให้ผมลืมตาดู และตอนนี้ก็เป็นเวลาสิบโมงเช้าแล้ว ผมหยิบเสื้อผ้าตัวเมื่อวานขึ้นมาใส่ แล้วจัดการเดินหาลินจนทั่วแต่ก็ไม่พบ หวังว่าคงไม่โกรธนะ ผมเดินออกจากห้อง ก็เห็นไอ้สองเสือมันนอนเฝ้าประตูอยู่โฮก กรัน กรันผมมองมันยิ้ม ๆแล้วเดินเข้าไปหามันทั้งสองตัว‘ไง เจ้าของไปไหนแล้ว ฉันไปก่อนนะ เดี๋ยวจะเอาของกินมาฝาก ไก่เหลืองใช่มะ ฉันได้ยินเสียงนายแกแว่ว ๆ ว่าไก่เหลืองนายชอบ ฉันไปละ” โฮกกรัน กรันผมบอกเสือสองต

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10
  • ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด   ตอนที่ 45

    “หึ ฮ่า ฮ่า ฮึก พี่รู้ไหม ว่าลินรอให้พี่บอกมันกับลินนานแค่ไหน ฮึก ลินรอคำนี้นานมาก มากจนคิดว่าคงไม่มีโอกาสได้ยิน ทุกครั้งที่พี่ทำร้ายลิน ลินอยากโกรธพี่นะ อยากเกลียด แต่ลินก็โกรธเกลียดพี่ไม่ลง เพราะว่าลินรักพี่ไงคะ ฮึก ฮือ”แล้วเธอก็พูดแล้วร้องไห้ออกมาอีกครั้ง ผมใช้มือเช็ดน้ำตาออกจากแก้มของเธออย่างแผ่วเบา“ไม่ต้องพูดแล้วนะครับ ไม่ต้องพูด” ผมบอกเธอ เมื่อเห็นเธอน้ำตาไหลไม่หยุด เจ็บว่ะ เห็นคนรักตัวเองน้ำตาไหลเหมือนโดนใครเอาหัวใจเราออกมาเหยียบขยี้เล่นซะอย่างนั้น“ฮือ ฮึก พี่จำได้ไหม วันนั้น ครั้งแรกที่ลินบอกชอบพี่ แล้วพี่บอกไม่ชอบลิน ลินก็เจ็บมากพอแล้ว แต่พี่กลับไล่ลินออกจากชีวิต มันใจร้ายแค่ไหน ที่พี่ไล่ผู้หญิงเล็ก ๆ คนนึง ลินเสียใจจนทนมองหน้าพี่ไม่ไหว ฮึก ลินคิดแค่ว่าต้องไปจากพี่ ไปให้ไกล ลินตัดสินใจไปเรียนเมืองนอก เพื่อหวังจะตัดใจ ฮึก แต่สุดท้ายหัวใจบ้า ๆ มันกลับคิดถึงและรักแต่พี่แค่คนเดียว ฮึก ฮือ”“วันที่ลินกลับมาที่นี่ ลินเห็นหน้าพี่ ลินก็พยายามทำตัวเองให้เข้มแข็ง จะได้ไม่เจ็บอีก แต่พี่ก็เข้ามา ฮึก ลินบอกกับตัวเองว่าลองอีกสักตั้งก็ไม่เสียหายอะไร ในเมื่อลินยังรักพี่อยู่ลินมีความสุขมาก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10
  • ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด   ตอนที่ 46

    “จะอีกนานไหมครับคุณลิน ปรับความเข้าใจกันเสร็จหรือยัง กระผมหิวแล้วครับ” นายนั่นก็พูดทันที แถมยังมองหน้าผมกวน ๆ อีกด้วย“ไปสิ ไปกินข้าวเถอะค่ะพี่มาร์ท” เธอก็เอ่ยชวนและลุกขึ้น“เฮียครับ อย่าหึงเลย ผมไม่มีทางชอบยัยโหดอย่างยัยลินแน่นอน”นายเวกัสพูด ผมก็อมยิ้มเพราะมันทำให้คนตัวเล็กหันไปมองมันอย่างเคืองแทบจะทันที“พูดอะไรระวังปากด้วยไอ้เวรตอนนี้แกอยู่ในสถานะเลขาไม่ใช่เพื่อน เดี๋ยวความแตกขึ้นมา เกมของฉันก็จบเห่กันพอดี” ลินรีบพูดทันที“โอ๊ะ กระผมลืมตัว ต้องขอโทษด้วยนะครับท่านรองประธาน แล้วก็ไม่ต้องเรียกชื่อผมแบบนั้นด้วย บอกว่าเว ชอบเรียกจังไอ้ชื่อเฉพาะเนี่ย เฮ้อ”และนายนั่นก็ทำหน้ากวนๆ ใส่ลิน จนลินต้องถลึงตาใส่มันอีกครั้ง“ไปกันได้แล้ว” ผมพูด“เฮียเลี้ยงนะ”นายเวกัสอะไรนั่นก็หันมาหาผม ผมจึงพยักหน้าตอบมัน แต่ผมไปสนิทกับมันตอนไหนวะ ถึงเรียกผมว่าเฮียเนี่ย แล้วเราสามคนก็ออกมาขึ้นลิฟต์ลงไปยังชั้นล่างทันที และทันทีที่ประตูลิฟต์เปิดออก ผมก็กำลังจะเดินไปยังประตูแต่ก็ถูกลินดึงไว้ก่อน เธอพาผมไปยังหน้าประชาสัมพันธ์ที่มีสาวหน้าหวานยืนก้มหน้าอยู่“เที่ยงแล้วไม่ใช่เหรอ” ลินเอ่ยถามผู้หญิงตรงหน้า“เอ่อค่ะ” สา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10
  • ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด   ตอนที่ 47

    “ลินครับ อยากได้อะไรเพิ่มไหมครับ เดี๋ยวพี่สั่งให้เด็กเอามาให้” ผมหันไปถามลิน หลังจากที่เราสองคนมาถึงห้องทำงานที่บริษัทของผมแล้ว “อ๋อ ไม่ล่ะค่ะ ลินยังอิ่มอยู่ พี่มาร์ทตามสบายเลยค่ะ เดี๋ยวลินนั่งโซฟาตัวนี้แหละ” ร่างบางตอบกลับผม ผมจึงหันไปสนใจเอกสารบนโต๊ะต่อ เฮ้อ เหนื่อยจริง อะไรก็ไม่รู้เต็มโต๊ะไปหมด“นายครับ นี่ครับเอกสารที่ผมโทรไปแจ้งให้นายทราบครับ” แล้วไอ้กวินมันก็พรวดพราดเข้ามาในห้องโดยไม่เคาะประตู แล้วมันก็ต้องตกใจเมื่อเงยหน้าขึ้นมาเจอกับลินที่นั่งยิ้มให้มันอยู่“ขอโทษครับ” มันเอ่ยขอโทษที่ไม่เคาะประตู แล้วก้มหน้าลง เมื่อเห็นว่าผมจ้องตามันอยู่“ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่วิน พี่มาร์ทก็เลิกมองพี่วินแบบนั้นได้แล้วค่ะ”แล้วร่างบางก็พูด จนผมต้องหันไปค้อนให้เธอ แล้วเธอก็ถลึงตาให้ผมเป็นเชิงบอกว่าให้ดูเอกสาร“ไหน เอามาสิ” ผมพูดจบไอ้วินมันก็เอาเอกสารที่มีมาให้ผม จริงด้วยมันแปลกเอกสารฉบับนี้ เป็นเอกสารที่บ่งบอกเกิดการก็อบปี้เอกสารขึ้น มันเป็นเอกสารที่ค่อนข้างจะเป็นความลับของทางบริษัทแต่มันกลับถูกใครไม่รู้ถ่ายเอกสารไว้ แถมไอ้เอกสารนี้ก็เป็นเอกสารที่สำคัญกับบริษัทมาก ๆ เพราะถ้ามันหลุดออกไปให้ศัตรูรั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10

บทล่าสุด

  • ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด   ตอนที่ 82 จบ

    ตอนนี้ฉันกับพี่มาร์ทก็มาถึงที่ห้างพี่ตินแล้ว แต่ทำไมคนมองฉันกับพี่มาร์ทแปลก ๆ อะ ก่อนเราจะเข้าไปในห้าง“ลินครับ ลินเข้าไปก่อนเลยนะครับ พี่ลืมของพี่ขอกลับไปเอาของก่อน”“เดี๋ยวลินรอก็ได้ค่ะ” เขายิ้มแต่ส่ายหน้า“เข้าไปก่อนเลยครับ เดี๋ยวพี่ตามเข้าไปนะ” ถึงเขาจะพูดอย่างนั้นแต่หน้าเขาก็ยังคงเครียดอยู่ฉันจึงพยักหน้าเศร้า ๆ ก่อนที่จะเดินเข้าไปหลังจากที่เดินเข้ามาในห้างคนก็ยิ่งมองฉันและที่สำคัญทุกคนอมยิ้มให้ฉันจนฉันรู้สึกเก้อเขินไปหมด ฉันเดินไปตามทางเรื่อย ๆ จนเจอรูปตัวเองห้อยลงมามันเป็นรูปตอนที่ฉันอยู่ในช่วงอายุมอสี่มอห้าฉันจำได้ดีเพราะช่วงเวลานั้นทำให้ฉันต้องหนีไปอเมริกาฉันเดินมองรูปทีละรูปตามทาง ตามลูกศรไปเรื่อย ๆ รูปตอนเด็กค่อย ๆ เปลี่ยนไปเปลี่ยนเป็นรูปที่มาที่ประเทศไทยวันแรกในรอบสี่ปีในหลาย ๆ อิริยาบถฉันเริ่มตกใจ ฉันหยิบรูปนั้นมาดู“ลินครับ” ลายมือพี่มาร์ทหนิ ฉันเดินดูไปเรื่อย ๆ พลิกทีละรูปและแต่ละรูปจะมีข้อความเสมอ“พี่ขอโทษในทุกเรื่อง”“ขอโทษที่ทำให้ร้องไห้”“ขอโทษที่ทำให้เสียใจ”“ขอโทษที่เคยทำร้าย”“ทำร้ายคนที่พี่รักสุดหัวใจ” ฉันเดินอ่านจนมาถึงรูปนี้น้ำตาฉันก็ยิ่งคลอในหน่วยตา“ลินพอจะ

  • ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด   ตอนที่ 81

    “อะอื้อ ฮื่ออ”“ตื่นได้แล้วครับสายแล้ว”“อื้อจะนอน อย่ามายุ่ง”“ถ้าไม่ตื่นพี่ปล้ำนะ”จุ๊บจุ๊บ“โอ๊ย ๆ ตื่นแล้ว ๆ ไม่ต้องมามองอย่างนั้นเลยนะ เมื่อคืนเล่นลินซะหนักเลยกว่าจะได้นอนก็ตีสี่เข้าไปแล้วไม่รู้เอาแรงมาจากไหนไม่เหนื่อยบ้างหรือไง”ฉันโวยคนตัวโตทันทีที่ตื่นขึ้นมาด้วยฝีมือของเขานั่นแหละ เอะอะปล้ำเอะอะปล้ำบ้าหรือเปล่า เมื่อคืนก็กว่าจะได้นอนเหนื่อยก็เหนื่อยเพลียก็เพลียแถมยังปลุกให้ลุกแต่เช้าอีก ฮือ อยากจะฆ่าพี่มันนัก“ลุกไปอาบน้ำเลยครับ ผู้ใหญ่มารอนานแล้วนะ ไม่น่ารักเลย”เดี๋ยวนะผู้ใหญ่เหรอหมายความว่าไงอะ“เมื่อกี้พี่มาร์ทว่าไงนะคะ ผู้ใหญ่มารอคือ ?” พี่มาร์ทยิ้ม“ไปอาบน้ำก่อนนะครับเดี๋ยวเสียฤกษ์” ฉันก็พยักหน้าอย่างงง ๆ ฤกษ์อะไรวะไม่เห็นรู้เรื่องเลยงงไปสิตุ้บ“โอ๊ย”ทันทีที่ลุกลงจากเตียงร่างของฉันก็หล่นตุ้บอยู่ข้างเตียง ฉันหันไปมองตัวต้นเหตุตาเขียวปั๊ด“หึหึ เจ็บเหรอครับมาพี่ช่วย”“ก็เพราะใครล่ะ บอกให้พอ ๆ ๆ เคยฟังปะ” ฉันมองเขาตาเขียวพร้อมกับบ่นไปด้วย“อ้าว พี่อาจจะผิดที่ไม่ฟังแต่พอพี่จะหยุดลินบอกเองนี่ครับอย่าหยุด อ๊ะ อื้อ เร็ว ๆ เร็วกว่านี้”เพี้ยะ“โอ๊ย ตีพี่ทำไมพี่พูดความจริงนะ ฮ่

  • ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด   ตอนที่ 80

    “เฮ้ย!!!”O_O“ขะ เข้า เข้ามาได้ยังไง”ไม่ต้องตกใจครับ จะใครซะอีกล่ะนอกจากน้องลินยัยโหดของผมไงครับ ดูหน้าตาสิคืออะไร ตาจะโตไปไหน แล้วไอ้อาการอ้าปากค้างอีกนั่น อย่างกับว่าไม่เคยอยู่ด้วยกันยังไงยังงั้นอะ จะตกใจอะไรกันนักกันหนา“ถามว่าเข้ามาได้ยังไงคะพี่มาร์ท ออกไป ลินจะอาบน้ำ”“แหนะ ถามไม่ตอบ บอกให้ออกไปไง พี่มาร์ท ออกไปสิ”ผมยังยืนนิ่งอยู่ไม่ขยับไปไหน มองหน้ายัยตัวแสบนิ่ง ไม่มีทางยอมออกไปเด็ดขาดเอาสิ วันนี้มีเรื่องให้เคลียร์ เยอะแยะเต็มไปหมดเลย ยังไงก็ไม่ออกเด็ดขาด“ไป ออกไปค่ะ” ยัยตัวแสบเดินมาผลักผม เอามือดันหลังผมออกไป พอใกล้ถึงประตูหมับ“อ๊ะ พี่มาร์ท ทำอะไรคะ ปล่อยสิ เดี๋ยวพ่อกับแม่มาเห็น”“ไม่เห็นหรอกน่า อยู่ในห้องขนาดนี้ แถมยังล็อกประตูแล้วด้วย ใครจะมาเห็นครับ หื้ม”ฟอดผมพูดพร้อมหอมแก้มเธอไปด้วยแรง ๆ หนึ่งที“ไม่ได้ค่ะ ยังไงก็ต้องออกไป”“ไม่ออก ยังไงก็ไม่ออก เพราะอะไรรู้ไหม เรามีเรื่องต้องเคลียร์กันยาวเลย”ผมพูดจบก็พาเธอมานั่งที่โซฟาโดยให้เธอนั่งตักและกอดเอวเธอไว้ เธอขมวดคิ้วมุ่น“เรื่องอะไรคะ ก็เมื่อข้างล่างบอกไปหมดแล้วนี่คะ” ลินพูด“ก็ลิน กอดนายอะไรนะ ไอ้ตำรวจ FBI นั่นอ่ะ” ผม

  • ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด   ตอนที่ 79

    โอ๊ย ให้ตายเถอะไม่เคยกดดันขนาดนี้มาก่อนเลย ทั้งคุณพ่อคุณแม่ ของฉัน ของพี่มาร์ท ป๊าแด๊ดและเพื่อน ๆ ของฉันมองมาที่ฉันทุกคนเลยอะงืออออ เอาไงดีวะ ฉันกดดัน เอาวะยิ้มสู้"ไม่ต้องมายิ้มเลยไอ้ตัวแสบ" คุณพ่อ"ใช่ไม่ต้องยิ้ม" คุณแม่"เล่ามา" ปรางค์"อย่าหมกนะ" มีนเอาไงดีวะหาตัวช่วย พี่มาร์ท พอหันไปเท่านั้นแหละ ฮือ ลินอยากร้องไห้ สายตาดุกว่าคนอื่นอีก"ไง จะเล่าได้หรือยังจะเงียบอีกนานไหมผู้ใหญ่เขารอ""โธ่แด๊ดดด""ไม่ต้องโธ่ เล่ามาให้หมดนะครับคุณลลิน""ป๊าอะชิ" แต่ก็เท่านั้นแหละสุดท้ายก็ต้องเล่าอยู่ดี"คือว่ายังไงดี โอ๊ยงง" ฉันเอง"ก็ไม่เอายังไงเล่ามาทีละเรื่อง เรื่องแรกเลยไปเป็นหัวหน้าองค์กรได้ยังไง" คุณพ่อพูด ฉันยิ้มก่อนจะบอกว่า"อ๋อ ไม่มีอะไรมากค่ะ แค่ลินชอบการต่อสู้แล้วบังเอิ๊ญบังเอิญได้เข้าไปช่วยคนที่อ่อนแอทำให้คนที่ลินช่วยเนี่ยน่าจะเคารพลินมั้งคะ จากหนึ่งก็เป็นสองจากสองก็เป็นร้อยเป็นพันจนกลายมาเป็นองค์กรและมีผู้ร่วมขบวนการอย่างปีเตอร์ มะนาว น้องแพรว ยัยมีน และยัยปรางค์นี่แหละค่ะ อิอิ" ฉันพูดด้วยความสุข"ยังจะมาหัวเราะ โอ๊ยแม่จะเป็นลม" คุณแม่พูดพลางดมยาดมกับคุณป้าแม่ของพี่มาร์ทพร้อม ๆ กัน"

  • ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด   ตอนที่ 78

    หลังจากที่พวกผมสั่งงานทางนั้นเสร็จแล้ว พวกผมก็รีบเดินทางกลับไปหาลลินทันทีพร้อมกับมิสเตอร์สมิธ แต่เราไม่ได้กลับกรุงเทพกันนะครับเพราะมิสเตอร์สมิธบอกว่าเสียเวลา ไปเจอตัวลินเลยดีกว่า พูดอย่างอารมณ์ดีพร้อมบอกทางคนขับรถของผมให้ไปที่โกดังร้างนอกเมืองแทน"อะไร มองหน้าฉันทำไม"มิสเตอร์สมิธพูดออกมาหลังจากที่เราขึ้นรถคันเดียวกันพวกผมทั้งหมดก็นั่งมองหน้าเขามาตลอดทาง"คือพวกผมสะ..”"ถึงแล้ว ไม่ต้องสงสัยหรอกรีบไปกันเถอะ" ผมยังพูดไม่ทันจบประโยคท่านก็พูดออกมาซะก่อนตอนนี้เราอยู่ที่โกดังล้างนอกเมืองเรารีบเดินเข้าไปอย่างระมัดระวังก่อนที่จะตกใจกับสภาพคนที่นอนเจ็บและตายเกลื่อนกลาดเต็มไปหมด จากสภาพที่เห็นทำให้ผมยิ่งเป็นห่วงคนตัวเล็กมากยิ่งขึ้น เธอจะเป็นอย่างไรบ้าง เธอจะเป็นอะไรไหม เธอจะเจ็บตัวหรือเปล่า แต่ที่ไวกว่าความคิดผมก็คงเป็นขาของผมนี่แหละมันวิ่งเข้าไปโดยไม่สนใจเสียงเรียกของเพื่อน ๆ เลยด้วยซ้ำอ๊ากกกกกกกกกกกกกกแต่แล้วก็ต้องสะดุดลงเพราะได้ยินเสียงร้องโหยหวน ด้วยความกลัวจะเป็นยัยตัวเล็กอยู่ในอันตรายผมก็วิ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว แต่ภาพที่ผมเห็นคือนายโทมัสนอนดิ้นอย่างทุรนทุราย สภาพร่างกายนี่ดูไม่ได้เลย รอ

  • ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด   ตอนที่ 77

    “หึหึ ทำไมโกรธเหรอนังลิน แกมันนังงูพิษ ฉันน่าจะฆ่าแกตั้งนานแล้ว แต่ก็เอาเถอะยังไงวันนี้ฉันก็ต้องฆ่าแกให้ได้ เพราะอะไรรู้ไหม เพราะแกทำธุรกิจของฉันต้องพังไง” มันพูดและมองฉันด้วยแววตาเคียดแค้น“งั้นเหรอ งั้นก็เข้ามาสิ”อ๊ากกกกกกกฟิ้ว นายโทมัสพุ่งเข้ามาใส่ฉันแต่ฉันหลบได้ ฉันยังไม่ทันจะตั้งตัวนายโทมัสก็ซัดหน้าท้องของฉันเต็มแรงอุกจุกชะมัด ฉันมองมันด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป มันตกใจนิด ๆ ก่อนจะยิ้มออกมา“หึ เป็นไงฉันบอกแกแล้วว่าวันนี้ฉันจะฆ่าแก ตายซะเถอะ” พูดจบมันก็หยิบมีดมาเพื่อที่จะแทงฉันที่ยังไม่ทันได้ทรงตัวดีนัก ฉันพลิกตัวหลบมีดของมันได้ทันก่อนที่จะปังไอ้บ้านี่มันรอบกัดมันหยิบปืนยิงมาที่ฉันแต่ฉันม้วนตัวหลบได้ซะก่อน หึ ลอบกัดแบบนี้จะมาโทษฉันไม่ได้แล้วนะ ฉันหยิบมีดบิ่นที่ให้ยัยมะนาวทำเป็นพิเศษออกมา“ได้เวลาลองของเล่นใหม่แล้วลลิน” ฉันมองมีดบิ่นด้วยดวงตาเป็นประกายพร้อมด้วยรอยยิ้มความชั่วร้ายปัง ปัง ปัง เสียงปืนของนายโทมัสยิงใส่ฉันไม่หยุดปัง ปังฟิ้ว ปัก ฉึกเสียงปืนกับมีดบิ่นของฉันสองเล่มดังขึ้นพร้อมกันแต่มันพลาดกระสุนปืนของมันไม่โดนฉันสักนิดเดียว แต่มีดของฉันปักลงบนมือที่จับปืนและต้นขาขวา

  • ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด   ตอนที่ 76

    "จะหนีไปไหน""นั่นสิอย่าหนีให้เหนื่อยเลยเพราะยังไงก็ไม่มีทางรอด""อย่าพยายามให้เหนื่อยเปล่า""ยอมไปกับพวกเราดี ๆ ดีกว่าจะได้ไม่เจ็บตัว"เสียงชายที่ล้อมรอบต่างพากันพูดด้วยรอยยิ้มของนักฆ่า"หึ พวกแกเป็นใคร กล้าดียังไงมาทำร้ายฉัน" นายริชาร์ดพูด"เป็นใครไม่สำคัญ รู้แค่ว่าแกต้องไปกับพวกเราก็พอ" หนึ่งในสิบพูดขึ้น"ไม่มีวัน" นายริชาร์ดพูดก่อนจะเข้าไปต่อยหนึ่งในสิบตุบ ผละ ผัวะทั้งหมัดเข่าศอกถูกกระแทกจนเกิดเสียงดังเป็นการปะทะที่รุนแรงในสายตาคนธรรมดา แต่มันไม่ใช่สำหรับพวกเขาเพราะพวกเขาถูกฝึกมาจากแดนนรก!อ๊ากกกกกกเสียงของนายริชาร์ดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อถูกจับแขนไพล่หลังตุบเพล้งมือขวาคนสนิทกระโดดถีบชายที่ทำร้ายเจ้านายของตนก่อนที่จะพุ่งเข้าใส่อย่างบ้าคลั่งตุบ ผละ ผัวะหมัดแลกหมัด ต่างฝ่ายต่างแลกการปล่อยหมัดใส่กันและกัน รวมถึงชั้นเชิงในการหลบหลีกตุบ ผัวะ"หนีไปครับนายเดี๋ยวผมถ่วงเวลาไว้ให้"ตุบ ผัวะ อ๊ากกกก"แต่ว่า""ไม่มีแต่ครับนายไปสิครับ"ตุบ ผละ ผัวะอ๊ากกกถึงแม้นายริชาร์ดไม่อยากทิ้งลูกน้องคนสนิทไว้ที่นี่ แต่เขาจำเป็นต้องออกไป"หึ นายแกหนีเอาตัวรอดไปแล้ว คิดว่าแกจะรอดเหรอ" ชายหน

  • ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด   ตอนที่ 75

    "ฮัลโหลแพรว ฉันเอาเกมให้พวกนั้นเล่นแล้ว""หึ เห็นแล้วค่ะไวจริง ๆ" ยัยแพรว"รีบเจาะเอาฐานข้อมูลมาซะ""รับทราบค่ะนายใหญ่" แพรวพูด"เปิดระบบตัวสัญญาณการติดต่อติดตัวไว้ตลอดเลยนะคะ หลังจากนี้แพรวจะพูดผ่านสายเดียวแต่รับรู้ร่วมกันและเราสามารถติดต่อกันได้ทุกคน""อืม" พูดจบฉันก็วางสายทันทีฉันตัดสินใจขับรถมาแถว ๆ เขตปลอดคนเพราะฉันสังเกตได้ว่ามีคนตามมา แต่พอมองดี ๆ ฉันก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรถ้าคนพวกนี้เป็นคนของทอมสันติ๊ดติ๊ดติ๊ด"ทดสอบ ๆ ได้ยินกันไหมคะ" แพรว"ได้ยิน" ฉันปรางค์มีนและปีเตอร์"เย่ นายใหญ่คะ เจาะฐานข้อมูลได้แล้วค่ะ ถล่มได้เลย" ยัยแพรว"บอกพิกัดมา" ฉัน"ไปที่โกดังร้างเขตชานเมืองนะคะ นายโทมัสอยู่ที่นั่นระวังตัวด้วยนะคะ มันเอาคนไปเยอะเหมือนกัน" แพรวพูด"อืม" ฉัน"ฉันกำลังไปสมทบนะ" ยัยมีน"แกจัดการเรื่องของแกเสร็จแล้วเหรอ""ค่ะนายใหญ่ พอดีมีคนเก็บกวาดไว้แล้วน่ะค่ะ ฉันไปก็ปิดบัญชีกับมันเลย" ยัยมีนพูด"ส่วนฉันก็กำลังไปเหมือนกัน คาดว่าไม่เกินสิบนาทีถึงตัวนายใหญ่แน่นอนค่ะ" ยัยปรางค์"ฉันกำลังไปไม่เกินหนึ่งชั่วโมงถึงพิกัดแน่นอน" ปีเตอร์"แกสองคนแพรวนาวหลังจากเจาะฐานข้อมูลและทำลายข้อมูลของมันเรี

  • ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด   ตอนที่ 74

    "จบสิ้นกันสักทีนะเสี่ยบรรจง" ผมมองตามเสี่ยบรรจงที่เดินออกไปจากเกาะของผมอย่างช้า ๆ ภาพการตายของนายสินยังติดตาของผมอยู่ว่าแล้วผมว่าเสี่ยบรรจงก็น่าสงสารเช่นกัน แต่ทำไงได้อะ เรื่องก็ต้องดำเนินต่อไป ต่อให้ศัตรูที่อยู่ตรงหน้าจะน่าสงสารแค่ไหนก็ตาม"ไอ้มาร์ทครับ กระผมเรียนเชิญไปให้ปากคำที่โรงพักด้วยนะครับรวมถึงพวกคุณมึงและเอ่อคุณลุงด้วยนะครับ" ไอ้ภูมินทร์พูดผมมองหน้ามันอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะตอบมันไป"เออ""ผมว่าพี่มาร์ทคงได้ปฏิวัติเกาะครั้งใหญ่เลยล่ะครับ สภาพเกาะตอนนี้นึกว่าเขตชายแดนไทยพม่าซะอีก" ไอ้มาร์คัสพูด"คงงั้น" ผมพูดยิ้ม ๆ ก่อนที่สายตาผมจะมองหาคุณลุงคนนั้นผมคิดว่าท่านคงไม่ธรรมดา"เฮ้ยไอ้มาร์ท ลุงคนนั้นอยู่ไหนวะ" ไอ้คิมถามผมมองตามันก่อนจะส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนที่สายตาจะไปสะดุดกับร่างที่ดูสมบูรณ์ยืนหันหลังคุยกับผู้ชายอีกคนอยู่ ผมไม่รอช้ารีบเดินเข้าหาทันที"เอ่อขอโทษนะครับ""อ้าวมาพอดีเลย หึ" ชายตรงหน้าพูดยิ้ม ๆ ทำให้พวกผมหันมองหน้ากันอย่างสงสัย"เป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ แล้วก็ขอบคุณมาก ๆ นะครับที่ช่วย" ผมพูด"ใช่ครับ การยิงนี่เด็ดขาดและก็แม่นสุด ๆ เลย" ไอ้คิมพูด"นั่นสิครับ คุณลุงดูเหมือนพ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status