LOGINShare
บทที่ 929
Related chapters
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 930
มู่หรงเจี๋ยส่ายหน้า “เช่นนั้นข้าขอถามเจ้าหน่อย เจ้าเคยอยากสร้างพันธมิตรกับเหล่าฟูเหรินมาก่อนหรือไม่?”“ไม่แน่นอน ไม่ว่าจะทำเพื่ออะไรก็ตาม เป็นไปไม่ได้ที่ข้าจะเป็นพันธมิตรกับนาง” จื่ออันปฏิเสธอย่างเด็ดขาด“ใช่ เป่ยโม่และเซียนเปยเคยเป็นเช่นนี้ พวกเขาเกลียดชังกันมาก ไม่มีแม้กระทั่งพื้นฐานสำหรับความไว้วางใจ ไม่ง่ายเลยที่จะเปลี่ยนมาเป็นพันธมิตรที่ร่วมมือกันได้ อย่างน้อยที่สุด พวกเขาก็ต้องมีจุดสนใจร่วมกัน เจ้ากล่าวว่าอาจจะเป็นเพราะดินแดนต้าโจว แต่ทุกคนรู้ดีว่าเป่ยโม่ไม่ยอมแบ่งที่ดินให้เซียนเปยแม้แต่หนึ่งนิ้ว ด้านเซียนเปยเองก็ไม่ยอมแบ่งที่ดินครึ่งหนึ่งให้กับเป่ยโม่เช่นกัน การต่อสู้ที่กินเวลายาวนานพิสูจน์ให้เห็นถึงจุดนี้ ฉะนั้นจักรพรรดิของทั้งสองแคว้นเห็นชอบการสร้างพันธมิตรเพราะเหตุใด? ต่อให้อยากเปลี่ยนใจผูกไมตรีกับศัตรูจริง ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะรวดเร็วเช่นนี้”จู่ ๆ จื่ออันก็เกิดความสงสัยขึ้นมา ทันใดนั้นคนคนหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในความคิดของนาง สนมอี้ตัวตนของสนมอี้ค่อนข้างเป็นเรื่องลึกลับ เป็นไปได้หรือไม่ว่านางเป็นสายลับจริง ๆ?ทว่านางเป็นบุตรีของกวงลู่ต้าฟู บิดาของนางเป็นสมาชิกระดับสูงของท้องพ
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 931
เมื่อทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากัน นอกเหนือจากการขาดแคลนจ่าฝูงแล้ว ต้าโจวยังมีความพร้อมในด้านอื่น ๆ เป็นอย่างดีก่อนที่มู่หรงเจี๋ยจะออกเดินทาง เขาได้ตรวจสอบเงินคงเหลือในคลัง และจัดการเงินสำหรับแผนกเสบียงทหาร ด้านวังหลังมีจื่ออันคอยควบคุมค่าใช้จ่าย และพยายามไม่เพิ่มแรงกดดันต่อท้องพระคลังในขณะนี้ สนมอี้เป็นคนริเริ่มอย่างเหนือความคาดหมายย ในการสั่งให้เหล่านางสนมในวังหลังบริจาคทองคำ เงินและเพชรพลอย เพื่อนำไปขายเป็นค่าใช้จ่ายทางการทหารสิ่งนี้น่าประหลาดใจมาก แต่ไม่มีใครล่วงรู้ลึกถึงแรงจูงใจเบื้องหลังของนาง เนื่องจากท้องพระโรงต้องการเงินยิ่งมากยิ่งดีแน่นอน แรงจูงใจนั้นสามารถคาดเดาได้ไม่ยาก นางเป็นมารดาผู้ให้กำเนิดขององค์ชายเจ็ด หากนางได้รับการยกย่อง องค์ชายเจ็ดก็จะได้รับการยกย่องตามไปด้วย ยิ่งเพิ่มโอกาสที่จะได้รับตำแหน่งองค์รัชทายาทขึ้นสองค่ำเดือนสอง วันมังกรผงาดมู่หรงเจี๋ยได้รับคำสั่งให้ออกเดินทาง จื่ออันตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อสวมชุดเกราะให้เขาเมื่อเห็นเขาทรงอำนาจน่าเกรงขามมาก จื่ออันทั้งรู้สึกภูมิใจและเศร้าใจ นางแต่งงานกับองค์ชายผู้สำเร็จราชการ ก็ต้องการช่วยเขาบริหารกิจการรัฐ นางแต่งงาน
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 932
จื่ออันอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “เจ้าไม่อยากให้ทักษะเสียเปล่า จึงคิดใช้มันไปกับการเข่นฆ่าคนงั้นหรือ?”“เพื่อฆ่าศัตรูต่างหาก!” ตาวเหล่าต้าแก้ไข “ข้าต้องการปกป้องบ้านเมืองและประเทศของเรา ป้องกันไม่ให้ศัตรูต่างชาติรังแกประชาชน!”จื่ออันมองไปที่เขา มองเห็นความมุ่งมั่นในดวงตา ถึงรู้ว่าเขาจริงจัง ที่แท้เขาก็อยากออกรบเพื่อเข่นฆ่าศัตรู ปกป้องผู้คนและประเทศชาติจู่ ๆ หัวใจของจื่ออันก็เกิดความตื้นตันขึ้นมา แม้แต่เสี่ยวตาวยังรู้ว่าทุกคนย่อมมีส่วนร่วมกับความเจริญรุ่งเรืองและตกต่ำของแว่นแคว้น ฉะนั้นต้าโจวไม่มีวันปราชัย“เอาล่ะ หากเจ้าอยากเป็นทหาร ข้าจะแนะนำให้เจ้าไปฝึกที่ค่ายทหาร หลังจากท่านอ๋องได้รับชัยขนะกลับมา”“ข้าอยากไปตอนนี้เลยขอรับ”“หากเจ้าไปแล้วใครจะปกป้องคุ้มครองพระชายา?” เสี่ยวซุนเบิกตากว้าง “ทำไมเจ้าถึงโง่เขลานัก? เจ้าไม่เคยไปอยู่ค่ายทหาร ไม่เคยได้รับการฝึกอบรมมาก่อน เจ้าจะวิ่งกรูเข้าสู่สนามรบและฆ่าศัตรูง่าย ๆ ได้อย่างไร? คิดว่าตนเองสามารถเฉือนใครด้วยดาบยักษ์ก็ได้งั้นหรือ? หากพลาดฆ่าฟันพวกเดียวกันขึ้นมาเล่า? ในสนามรบมีกองกำลังนับแสน แยกไม่ออกว่าใครเป็นมิตรหรือศัตรู จิตใจของเจ้ายังไม่แ
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 933
ที่แท้ก็มาเพื่อขับไล่นางออกไปเองหรือ? รอยยิ้มเยาะเย้ยบนริมฝีปากของจื่ออันชัดเจนขึ้น “พระราชวังออกจะใหญ่โตถึงเพียงนี้ เหตุใดจะไม่มีที่สำหรับเซี่ยจื่ออัน? หากสนมอี้ต้องการขับไล่ข้า เช่นนั้นข้าต้องไปถามฝ่าบาทก่อนว่าทรงเห็นด้วยหรือไม่?”“เจ้าไม่จำเป็นต้องเข้าเฝ้าฝ่าบาทเพื่อถวายการรักษาอีกต่อไปแล้ว ข้าจะบอกพระองค์ว่าเจ้าป่วยเป็นโรคร้ายแรง ไม่สามารถถวายการรักษาพระองค์ได้อีกต่อไป” สนมอี้พูดอย่างเย็นชา“ข้าจำได้ว่าตอนแรกที่สนมอี้เข้ามา ท่านบอกว่าตนเองมาที่นี่เพื่อปลอบโยนข้านี่ วิธีการปลอบโยนคือการขับไล่ข้าออกไปหรือ?” จื่ออันอยากรู้นัก นางไปเอาความมั่นใจมาจากไหน ถึงคิดว่าตนสามารถขับไล่นางออกไปอย่างไรก็ได้?“เซี่ยจื่ออัน ข้าเชิญเจ้าออกไปก็เพื่อประโยชน์ของตัวเจ้าเอง หากเจ้าอยู่ที่จวนจะไม่มีอันตรายใด ๆ เกิดขึ้นกับเจ้า เจ้าจะยังคงเป็นพระชายา สามารถเพลิดเพลินไปกับเกียรติยศและความมั่งคั่งที่ตนพึงมี แต่ในพระราชวังแห่งนี้ เป็นไปไม่ได้ที่เจ้าจะมีชีวิตที่มั่นคง”“ขอบคุณสนมอี้ยิ่งนัก แต่ข้าเป็นคนต่ำต้อย ไม่มีเกียรติยศหรือความมั่งคั่งให้ได้ดื่มด่ำเพลิดเพลิน ดังนั้นข้าขอใช้ชีวิตที่ไม่มั่นคงเช่นนี้ต่อไป
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 934
วันนี้องค์จักรพรรดิตื่นเต้นเป็นพิเศษ เพราะเป็นวันที่มู่หรงเจี๋ยนำกองทัพของเขาออกเดินทาง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าองค์จักรพรรดิรักและหวงแหนแคว้นนี้มากที่สุด จนสามารถเสียสละทุกสิ่งทุกอย่างได้เขาถอนหายใจอยู่หลายครั้ง พลางรำพึงว่ามันจะดีเพียงใดหากตนไม่เจ็บป่วยเมื่อได้ยินเสียงถอนหายใจ ความรู้สึกมากมายก็ประเดประดังเข้ามา ชีวิตคนเราไม่เที่ยงเสียจริง ชายหนุ่มผู้เดือดดาลเป็นฟืนไฟอาจตายในสนามรบได้ในชั่วพริบตา และชีวิตหญิงงามก็อาจพังพินาศได้ภายในพริบตาเช่นกัน“เจ้าเบื่อหน่ายที่ได้ยินข้าพูดเช่นนั้นรึ?” องค์จักรพรรดิหันมองจื่ออันด้วยสายตาผ่อนคลาย“ไม่... ไม่ใช่เช่นนั้นเพคะ” จื่ออันหลุดออกจากห้วงความคิด ก่อนกล่าวด้วยรอยยิ้ม “สถานการณ์ในตอนนี้ของแคว้นต้าโจวไม่ได้เลวร้ายอย่างที่พวกเราคิด ฝ่าบาทอย่าทรงกังวลไปเลยเพคะ”“ข้าไม่ได้กังวลสักหน่อย เพียงแค่กำลังวิงวอนต่อสวรรค์เท่านั้น ข้าไม่อยากให้พสกนิกรของข้าพลัดถิ่นไปอยู่ที่อื่นอย่างคนสิ้นเนื้อประดาตัว”พึ่งพาตนเองดีกว่ารอคอยความเมตตาจากสวรรค์ถึงกระนั้นจื่ออันก็ยังประทับใจในความห่วงใยที่อีกฝ่ายมีต่อประเทศชาติและประชาชนแม้องค์จักรพรรดิจะตกอยู่ในอันตราย
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 935
ความจริงแล้วจื่ออันและจ้วงจ้วงต่างรู้ดีว่า ไม่ว่าพวกนางจะย้ายอาศัยอยู่ที่ตำหนักใด สนมอี้ก็จะวางแผนการและออกกลอุบายหลอกลวงพวกนางอยู่เสมออีกเหตุผลหนึ่งที่สนมอี้ไม่ต้องการให้พวกนางอาศัยอยู่ที่ตำหนักฉางเฉิง เพราะที่นั่นตั้งอยู่ใกล้กับวังซีเหวย ซึ่งหากนางลงมือทำบางอย่าง เรื่องนั้นอาจจะดังไปถึงหูของจักรพรรดิ ทั้งยังง่ายต่อการขอความช่วยเหลืออีกด้วยตอนนี้ตำหนักฮุ่ยชิงอยู่ห่างไกลจากวังซีเหวยมาก ด้านหน้าของตำหนักติดกับตำหนักเสี้ยวหนิง ซึ่งเป็นที่พำนักของกุ้ยไท่เฟยและอ๋องหนานหวาย ด้านซ้ายติดกับตำหนักฉางเฉิงที่ถูกทิ้งร้าง และวังอี้หลานของสนมอี้ ด้านขวาติดกับตำหนักไฉ่อี้ของชุ่ยกุ้ยผินที่มีความสัมพันธ์อันดีกับสนมอี้ นั่นหมายความว่าจื่ออันกำลังตกอยู่ในกำมือของนางกล่าวได้ว่า บ้านของนางถูกศัตรูขนาบทั้งหน้าทั้งหลังมู่หรงเจี๋ยกล่าวก่อนที่เขาจะจากไปว่า อ๋องเหลียงและอ๋องอันจะเป็นผู้ดูแลที่นี่ ทว่าตอนนี้อ๋องอันจำเป็นต้องนำกองทัพออกรบเช่นกัน ดังนั้นจึงเหลืออ๋องเหลียงเพียงผู้เดียวอย่างไรก็ตาม หลังจากที่เขายกทัพออกไปแล้วสามวัน จู่ ๆ องค์ฮ่องเต้ก็มีพระราชโองการแต่งตั้งให้อ๋องเยี่ยเป็นไท่เวย และยึดอำนา
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 936
ไม่สิ เพิ่งเข้ารับตำแหน่งผู้ปกครองโฮ่วกง จ้วงจ้วงก็ออกคำสั่งสามข้อเช่นกันข้อแรก ย้ายกุ้ยไท่เฟยไปยังตำหนักสีอัน ซึ่งเป็นตำหนักที่หวงไท่โฮ่วเคยประทับอยู่ เพราะกุ้ยไท่เฟยอยากจะอยู่ตำหนักสีอันมาโดยตลอด ครั้งนี้จ้วงจ้วงจึงอนุญาตให้นางเข้าไปอยู่ แต่ด้วยธรรมเนียมไว้ทุกข์ เดิมทีหลังจากเจ็ดสิบเก้าวัน ก็จะสามารถถอนที่ตั้งป้ายวิญญาณบรรพบุรุษได้แล้ว แต่จ้วงจ้วงบอกว่าเพื่อแสดงความเศร้าโศก จึงจะจัดตั้งป้ายวิญญาณเป็นเวลาถึงสามปีซึ่งหมายความว่ากุ้ยไท่เฟยจะต้องไว้ทุกข์ให้พี่สาว ในนามของพระสนม โดยไม่อาจออกจากตำหนักสีอันตามความประสงค์ได้เป็นเวลาสามปีข้อสอง เลื่อนสถานะของสนมอี้ให้เป็นกุ้ยเฟย นี่เป็นข่าวดีสำหรับสนมอี้ เพราะในที่สุดนางก็ได้อยู่เหนือนางสนมทุกคน ตอนนี้ไม่มีฮองเฮาในวังหลังแล้ว สถานะของนางจึงถือว่าสูงสุดแต่ก็เป็นดั่งคำโบราณว่าไว้ ยิ่งตำแหน่งสูง ความรับผิดชอบยิ่งมากองค์หญิงเจิ้นกั๋วบอกว่าตนสุขภาพไม่ดี ทำให้ไม่สามารถดูแลกิจการน่าเบื่อหน่ายของโฮ่วกงได้ นางจึงมอบหมายงานบางส่วนให้สนมอี้ เช่นการปรับลดงบประมาณประจำปีในวังหลวง บอกให้นางช่วยอธิบายให้นางสนมฟังทีละคน และวางแผนจัดงานทั้งงานเล็ก ง
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 937
การต่อสู้ระหว่างนางสนมในวังมีสองวิธี วิธีที่หนึ่ง คือการต่อสู้เพื่อแย่งชิงความโปรดปราน การต่อสู้เพื่อแย่งชิงความโปรดปรานนี้ เป็นการใช้กลอุบายต่าง ๆ เพื่อดึงดูดความสนใจของจักรพรรดิ แต่ตอนนี้จักรพรรดิกำลังประชวร จึงไม่อาจใช้วิธีนี้ได้ เพราะพวกนางไม่แม้แต่จะได้เห็นหน้าจักรพรรดิเลยด้วยซ้ำวิธีที่สอง คือการใช้ตำแหน่งของตนแอบวางยานางสนมคนอื่น ๆ ในวัง นอกจากวางแผนใช้ยาพิษแล้ว การนำยาพิษเข้ามาในวังหลวงก็ไม่ง่ายนัก หากสาวใช้และขันทีออกไปซื้อของข้างนอก ก็จะเป็นที่สะดุดตา เพราะทหารรักษาพระองค์จะตรวจค้นเป็นครั้งคราว หากพบยาพิษติดตัวอยู่ก็คือหายนะมีคนประเภทหนึ่งในวังหลวงที่สามารถสัมผัสพิษได้ นั่นคือคนของสำนักแพทย์หลวง หากสำนักแพทย์หลวงถูกควบคุม วังหลังก็จะสงบลงชั่วคราว เรื่องนี้จะไม่ทำให้พวกนางเสียสมาธิ เพื่อจะได้จดจ่ออยู่กับการจัดการสนมอี้และคนอื่น ๆ ได้ดีขึ้น ซึ่งจะช่วยแก้ปัญหาได้มากมายแน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ มีนางสนมคนใดบ้างที่ไม่เคยคิดวิธีเช่นนั้น? ทุกคนต่างเคยเกี่ยวข้องกับสำนักแพทย์หลวง เมื่อจื่ออันเข้าครอบครองสำนักแพทย์หลวงแล้ว นางสนมเหล่านั้นจึงต้องประจบประแจงนาง เพื่อให้นางไม่เป
Latest chapter
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1168
ร่างกายของแม่ทัพเฒ่าฉินสั่นสะท้านด้วยความโกรธ “เจ้าสาปแช่งปู่รึ เจ้าเคยคำนึงถึงญาติพี่น้องหรือไม่?”เมื่อหมอหลวงมาถึง กลับไม่มีคนในตระกูลฉินคอยเฝ้าเขาอยู่ในห้อง ดังนั้นจึงมีเพียงแต่บ่าวรับใช้หลังจากตรวจสอบอาการเสร็จ หมอหลวงก็กล่าวด้วยสีหน้าตกตะลึง “ท่านแม่ทัพเฒ่า เมื่อไม่กี่วันมานี้ท่านได้ไปที่ใดมา? แล้วท่านเคยเข้าไปในพื้นที่โรคระบาดหรือไม่?” “ไม่เคย ข้าไม่เคยไปที่นั่น” สีหน้าของแม่ทัพเฒ่าเปลี่ยนไปเล็กน้อย เมื่อได้ยินคำพูดของหมอหลวง “ท่านกำลังสงสัยว่าข้าติดเชื้อโรคระบาดใช่หรือไม่?”“อาการช่างคล้ายคลึงกันยิ่งนัก” หมอกลวงกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด“เป็นไปไม่ได้!” แม่ทัพเฒ่าฉินรู้สึกตื่นตระหนกอย่างมาก “ท่านวินิจฉัยผิดหรือไม่?”“ข้าจะจัดยาให้ท่านสองชนิดก่อน หากดื่มยาเหล่านี้แล้วไม่ได้ผล เช่นนั้นไม่ใช่ก็ใกล้เคียงแล้วขอรับ” หมอหลวงกล่าวแม่ทัพเฒ่าฉินกล่าวด้วยความลนลาน “ฉินโจวบังคับให้ท่านพูดเช่นนี้ใช่หรือไม่?”หมอหลวงรู้สึกประหลาดใจ “แม่ทัพเฒ่า ท่านหมายความว่าอย่างไร? เหตุใดแม่ทัพฉินถึงต้องบังคับให้ข้าพูดเช่นนี้?”หมอหลวงชะงักไปชั่วครู่หนึ่งแล้วโพล่งถาม “ท่านเคยพูดคุยกับองค์ชายเ
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1167
นางสามารถเสียสละได้ แต่จะไม่มีทางทรยศต่อประชาชนเป่ยโม่เด็ดขาดสำหรับความจงรักภักดีต่อองค์จักรพรรดิและประเทศชาติ นางจะต้องรักประชาชนก่อน จึงจะสามารถภักดีต่อองค์จักรพรรดิได้ฉินโจวกล่าวคำเบา “ข้าเข้าไปในพระราชวังเพื่อเชิญหมอหลวงแล้ว ท่านปู่พักผ่อนก่อนเถิด ข้าจะออกไปเดินเล่นรับลมสักหน่อย”ดวงตาของแม่ทัพเฒ่าฉินอัดแน่นด้วยความโกรธ แต่ก็พยายามอย่างหนักเพื่อระงับมันฉินโจวเดินออกจากห้อง และเห็นว่าฉินเป้าน้องชายของตนนั่งอยู่ที่สวน เมื่อเห็นนางเดินออกมา เขาก็ถามว่า “ท่านปู่เป็นอย่างไรบ้าง?”ฉินโจวจำคำพูดของท่านปู่ได้อย่างแม่นยำ จึงเมินเฉยต่อเขาและตอบอย่างใจเย็น “เข้าไปดูด้วยตนเองสิ”ฉินเป้าคลี่ยิ้ม แต่มันกลับดูอ้างว้างอย่างยิ่ง “ข้าได้ยินสิ่งที่ท่านปู่พูดกับท่านแล้ว ข้าไม่อยากเข้าไป”ฉินโจวตกตะลึง “เพราะเหตุใด เขาทุ่มเทความพยายามทั้งหมดไปกับหารวางแผนเพื่อเจ้า เจ้าควรขอบคุณท่านปู่สิ”ฉินเป้าหัวเราะเยาะ “จริงรึ? หากเขาทอดทิ้งท่านเพื่อตระกูลได้ ในอนาคตเขาจะไม่ทอดทิ้งข้าหรือ? ข้าไม่ต้องการชื่อเสียงหรือความดีงามใด ๆ พวกมันไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการเลย”ฉินโจวดูถูกน้องชายมาโดยตลอด เพราะเขาไม่ได
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1166
ทั้งสองคนเดินออกไปและหยุดอยู่บนทางเดิน หมอมองฉินโจวพร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด “ท่านแม่ทัพ ข้ากำลังสงสัยว่าท่านแม่ทัพเฒ่าจะป่วยด้วยโรคระบาดขอรับ”ฉินโจวตกตะลึง “โรคระบาด? เป็นไปได้อย่างไร? ปู่ของข้าไม่เคยออกไปข้างนอก และไม่เคยติดต่อกับผู้ป่วยโรคนี้เลย แล้วเขาจะติดเชื้อโรคระบาดได้อย่างไร?”“ข้าเคยรักษาผู้ป่วยโรคระบาดมาก่อน ซึ่งอาการคล้ายคลึงกันอย่างมาก ผู้ป่วยจะมีไข้สูง ไอ ตาแดง หายใจเร็วขึ้น เมื่อเกิดอาการเหล่านี้พร้อมกันจะอันตรายอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้นโรคนี้ยังไม่มีวิธีรักษาให้หายขาดขอรับ” หมอกล่าว“เป็นไปไม่ได้ หากจะติดเชื้อโรคระบาดก็ต้องสัมผัสกับผู้ป่วยที่มีเชื้ออยู่แล้ว แต่ท่านปู่ของข้าไม่เคยใกล้ชิดคนเหล่านั้นเลย แล้วเขาจะติดเชื้อได้อย่างไร?” ฉินโจวยังคงไม่เชื่อหมอประสานหมัด “ทั้งหมดนี้คือคำวินิจฉัยของข้า หากท่านแม่ทัพไม่เชื่อ ก็สามารถขอให้หมอคนอื่นมาตรวจดูได้ หรือท่านจะพาเขาไปที่พระราชวัง และขอให้หมอหลวงช่วยตรวจอาการ ข้าไร้ความสามารถ จึงอาจวินิจฉัยผิดพลาดได้ ลาก่อนขอรับ ๆ!”สิ้นคำ หมอก็หยิบกล่องยาแล้วออกไปโดยไม่เขียนใบสั่งยาด้วยซ้ำฉินโจวสับสนไม่น้อย ท่านปู่ติดเชื้อโร
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1165
หัวใจของฉินโจวเย็นเยียบราวกับน้ำ “ใช่ ตราบใดที่ข้าตายในสนามรบ ตระกูลฉินก็ยังจะเป็นผู้กล้า และเป็นขุนนางผู้มีเกียรติ”แม่ทัพเฒ่าฉินเงียบไปครู่ใหญ่ จากนั้นกล่าวคำเบา “ในฐานะหลานสาวตระกูลฉิน มันเป็นหน้าที่ของเจ้าที่ต้องเสียสละเพื่อชื่อเสียง และรากฐานของตระกูล”ฉินโจวกำหมัดแน่นด้วยความไม่พอใจ “หลายปีที่ผ่านมานี้ ข้ายังทำไม่พออีกหรือ? ตอนนี้มีใครในตระกูลฉินบ้างที่ไม่เกาะกินเลือดนี้ของข้า?”แม่ทัพเฒ่าฉินลุกยืนขึ้นพลางกล่าวอย่างเย็นชา “ข้าเคยเตือนเจ้าแล้ว คราวนี้ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เจ้าจะต้องเข้าไปในพระราชวัง ข้าให้คำมั่นกับฮองเฮาเฉาแล้ว ว่าวันนี้เจ้าจะไปที่นั่นเพื่อทูลขอรับคำสั่ง หากเจ้าไม่ไป ข้าก็จะรับคำสั่งและออกรบด้วยตนเอง”“ท่าน...” ฉินโจวมองเขาด้วยสายตาโศกเศร้า “ท่านปู่ ข้าก็เป็นหลานสาวของท่านเหมือนกัน ท่านไม่สงสารข้าบ้างหรือ?”“ปู่สงสารเจ้าสิ แต่ภารกิจหน้าที่ของตระกูลฉินจะต้องถูกส่งต่อ ตอนนี้น้องชายของเจ้าโตพอแล้ว เจ้าจะต้องพาเขาไปสร้างความสำเร็จทางการทหารด้วย และเจ้าจะได้รับส่วนแบ่งของน้องเจ้า เมื่อถึงเวลานั้น ตระกูลฉินก็จะได้ผู้สืบทอดคนใหม่”ฉินโจวผงะไปชั่วครู่ ก่อนระเบิดหัวเราะ
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1164
เมื่อได้ยินคำพูดของฉินโจว แม่ทัพเฒ่าฉินก็โมโหมากจนเคราสั่นสะท้าน “อาโจว อะไรจะสำคัญไปกว่าการบรรลุเป้าหมายอันยิ่งใหญ่? องค์จักรพรรดิเพียงต้องการขยายอาณาเขตของแคว้น เจ้าควรรู้เอาไว้ว่าเมื่อเรายึดครองต้าโจวสำเร็จ เป่ยโม่จะมีพื้นที่เพิ่มมากกว่าครึ่งหนึ่ง และมันจะเป็นความดีความชอบของตระกูลฉิน ทำให้ตระกูลของเราถูกจดจำไปหลายชั่วอายุคน! นี่ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าต้องการมาตลอดรึ? เจ้าไม่ต้องการบอกคนทั้งโลก ว่าแม้ฉินโจวจะเป็นสตรี แต่นางก็สามารถประสบความสำเร็จได้อย่างผ่าเผยหรือ?”ฉินโจวมองดูใบหน้าที่ฉายแววตื่นเต้นปนโกรธเกรี้ยวของปู่ ทันใดนั้นนางก็สัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติถูกต้อง มันคือความต้องการของนาง แต่ความสำเร็จของนางจะต้องไม่แลกกับการเหยียบย่ำกระดูกของประชาชนชาวเป่ยโม่นางรักเป่ยโม่และหวังที่จะขยายอาณาเขตของแคว้น นอกจากนี้นางยังต้องการเสาะหาดินแดนอุดมสมบูรณ์เพื่อประชาชน เพราะหวังว่าพวกเขาจะสามารถอยู่อาศัยและทำกินอย่างสงบสุข และพึงพอใจโดยไม่ต้องทนทุกข์จากการพลัดถิ่นอย่างไรก็ตาม ในตอนนี้หากต้องการบรรลุอำนาจ นางจำต้องสละชีวิตประชาชนจำนวนมาก และนำเงินภาษีของทุกคนมาใช้ในการทำสงคราม ทำให้โรคร
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1163
มือสังหารเหล่านั้นแต่งกายคล้ายกับชาวต้าโจวและสวมหน้ากากผ้าสีดำ กลุ่มคนนิรนามราวเจ็ดถึงแปดคนกระโดดลงมาจากท้องฟ้ากลางวันแสก ๆ ทันทีที่เท้าของคนเหล่านั้นแตะพื้น พวกมันก็เริ่มโจมตีอย่างดุดันฉินโจวเห็นมือสังหารคนหนึ่งกระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้าพร้อมกับกระบี่ยาว จากนั้นร่ายรำอยู่หลายกระบวนท่าราวกับนางฟ้าโปรยดอกไม้ ขณะแสงแดดตกกระทบกระบี่ส่องกระจายไปทั่วเหล่าทหารที่เพิ่งมาถึงกระโจนเข้าไปร่วมวงต่อสู้อย่างรวดเร็วหลังจากประดาบกันไปกว่าร้อยครั้ง มือสังหารก็ถูกบีบบังคับให้ล่าถอย ฉินโจวจ่อกระบี่ไปที่คอของหนึ่งในมือสังหาร พลางถามเสียงเข้ม “ตอบข้า ใครเป็นคนส่งเจ้ามา?”มือสังหารตอบอย่างเย็นชา “ฆ่าไอ้หมารับใช้เป่ยโม่ให้หมด!”“หมารับใช้เป่ยโม่? เห็นได้ชัดว่าพวกเจ้าไม่ได้เป็นคนเป่ยโม่ พวกเจ้ามาจากต้าโจวใช่หรือไม่?” ฉินโจวโมโหอย่างมาก ขณะชี้ดาบไปยังหน้าอกของอีกฝ่าย “ไอ้เลวมู่หรงเจี๋ยส่งพวกเจ้ามาใช่หรือไม่?”“หญิงเลวอย่าเจ้ากล้าเอ่ยชื่อของท่านอ๋อง ทำให้พระองค์มัวหมองได้อย่างไร?” มือสังหารตะโกนฉินโจวชักดาบกลับพร้อมกล่าวอย่างเย็นชา “กลับไปซะ!”มือสังหารตกตะลึง ราวกับไม่คาดคิดว่าฉินโจวจะปล่อยตัวเขาไป”เ
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1162
ฉินโจวกล่าวด้วยความโมโห “ข้าหลอกลวงเจ้าเมื่อไร?”“ไม่งั้นรึ? เจ้าและอ๋องฉีเอ่ยปากว่า หากจื่ออันตกลงเดินทางมาที่เป่ยโม่ พวกเจ้าจะส่งองค์ชายรัชทายาทไปที่ต้าโจวเป็นองค์ประกัน แล้วพวกเจ้าทำตามที่พูดแล้วหรือไม่?”“องค์ชายรัชทายาทเดินทางไปยังต้าโจวแล้ว!”“ผู้ที่เดินทางไปยังต้าโจวคือองค์ชายเจ็ด ไม่ใช่องค์ชายรัชทายาท องค์ชายเจ็ดไม่ได้เป็นที่โปรดปราน ดังนั้นจักรพรรดิเป่ยโม่จะส่งเขาไปสังเวยเมื่อใดก็ได้”“เป็นไปไม่ได้!” ฉินโจวประหลาดใจอย่างมาก เห็นได้ชัดว่าผู้ที่เดินทางไปคือองค์ชายรัชทายาท เพราะองค์จักรพรรดิทรงตรัสด้วยตนเองว่าจะส่งเขาไปที่ต้าโจว“เจ้าอย่าเพิ่งสนใจเรื่องนี้เลย ก่อนหน้านี้ทั้งสองแคว้นตกลงทำสนธิสัญญาสงบศึก หลังจากการแพร่ระบาดสิ้นสุดลง แต่เจ้ากลับวางแผนโจมตีพวกเราในขณะที่ข้ายังอยู่ที่เป่ยโม่ เจ้าจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร?” มู่หรงเจี๋ยกล่าวอย่างเคร่งเครียดฉินโจวตอบ “ผิดแล้ว เป็นเพราะต้าโจวที่เคลื่อนทัพโจมตีทหารฝั่งขวาของเราก่อน และสังหารทหารของเราไปกว่าร้อยคน ข้าจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากเคลื่อนทัพเข้าไปใกล้ เพื่อบีบบังคับให้พวกเจ้าถอยกลับ”“ไร้สาระ กองทัพของเราหยุดเคลื่อนท
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1161
อย่างไรก็ตาม การจัดหาเสบียงอาหารสำหรับพื้นที่ภัยพิบัติยังไม่เพียงพอ และยังขาดแคลนเสื้อผ้าอาภรณ์ นอกจากนี้หลังจากที่พระชายาผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์มาถึงเป่ยโม่ ก็ยังไม่ได้รับใบสั่งยาแม้แต่ฉบับเดียว ดังนั้นความอดทนของประชาชนจึงค่อย ๆ หมดลง แต่ความโกรธและความขุ่นเคืองกลับยิ่งมากขึ้นทันทีที่ข่าวลือแพร่สะพัด ก็เป็นเสมือนเป็นการขว้างเปลวไฟใส่ ‘ระเบิด’ หนึ่งหมื่นตุน ทำให้มันระเบิดออกอย่างรวดเร็วผู้ประสบภัยนับไม่ถ้วนหลั่งไหลเข้าสู่เมืองหลวงอย่างรวดเร็วหลังจากที่ฉินโจวลงจากภูเขา นางก็พบว่าองค์จักรพรรดิทำอะไรกับทหารม้า และทหารเจ็ดหมื่นนายที่ประจำการที่เมืองหลวง ซึ่งเขาออกคำสั่งให้ทหารเหล่านั้นขับไล่เหล่าผู้ประสบภัยออกไปนางเห็นด้วยตาตนเองว่าทหารใต้บังคับบัญชาของนางสร้างกำแพงมนุษย์อันแน่นหนา เมื่อผู้ประสภัยเดินทางเข้ามา พวกเขาก็จะโบกหอกเพื่อขับไล่คนเหล่านั้นออกไปผู้ประสบภัยมากกว่าสิบรายได้รับบาดเจ็บจากหอกทหารเหล่านั้นอยู่ใต้บังคับบัญชาของนาง แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะไม่ได้ฆ่าผู้ใด แต่เมื่อสถานการณ์รุนแรงขึ้นจะต้องมีการฆ่าแกงกันอย่างแน่นอนฉินโจวโกรธจัดจึงขี่ม้าเข้าไปขวางเอาไว้ “หยุด หยุดเ
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1160
ฉินโจวกวาดสายตามองพลางเยาะเย้ยจื่ออันไม่สนใจนาง และพาหลินตานไปยังเขตตะวันตกภายในสองวันนี้มีผู้เสียชีวิตถึงสามคน ซึ่งทั้งหมดถูกหามออกไปหลังจากที่หลินตามเดินเข้ามาเขาหลั่งน้ำตาหลั่งน้ำตาขณะมองดูการเผาศพจื่ออันไม่คิดว่าเขาจะมีความอ่อนไหวมากเพียงนี้ “ท่านหมอหลิน ท่านเป็นอะไรหรือไม่?”หลินตานปาดน้ำตา “ข้าขอโทษ ข้าเพียง... คิดถึงครอบครัวขอรับ”“ครอบครัวของท่าน? แล้วตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ใดหรือ?” จื่ออันถาม“ตายหมดแล้วขอรับ ภรรยาและลูกสะใภ้ของข้าตายเพราะเหตุแผ่นดินไหวทั้งคู่ ส่วนลูกชายและหลานชายติดเชื้อโรคระบาดก่อนตายไปเช่นกัน ข้าจึงเป็นคนเดียวที่เหลือรอด” หลินตานสูดหายใจเข้าลึก ใบหน้าที่อยู่ภายใต้ผมสีขาวฉายแววความเศร้าโศกและหดหู่จื่ออันไม่คาดคิดว่าเขาจะมาจากพื้นที่โรคระบาดเช่นกัน เมื่อเห็นสีหน้าเศร้าสร้อย จื่ออันก็ไม่รู้จะปลอบใจเขาเช่นไร จึงได้แต่นิ่งเงียบและอยู่เคียงข้างไม่นานหลินตานก็ถามว่า “ท่านหมอเซี่ย โรคระบาดนี้สามารถรักษาหายได้จริงหรือขอรับ?”ตอนนั้นเองจื่ออันก็นึกได้ว่าเขาเป็นหมอเท้าเปล่า และหลังจากเดินทางพเนจรไปที่ต่าง ๆ เขาอาจรู้จักจินเย่าฉือก็เป็นได้ ดังนั้นจึงรีบถามว
