Share

บทที่ 498

Penulis: จูน
กลับเป็นใบหน้าของตาวเหล่าต้าที่แดงก่ำขึ้นมาอย่างกะทันหัน

“เป็นอย่างไรบ้าง? มีกิริยาอะไรตอบกลับมาบ้าง?” จื่ออันไม่มีวิธีที่จะใช้เข็มทยานเข้าไปในสมองของเขาภายในอึดใจเดียว แต่ว่ารู้สึกได้ว่าเมื่อถึงจุดเฟิงซือนั้น ตาวเหล่าต้านั้นมีอาการบางอย่างที่แปลกประหลาดขึ้น

“กิริยาตอบกลับหรือขอรับ…” ตาวเหล่าต้าเอียงศีรษะคิดอยู่ครู่หนึ่ง มีความรู้สึกว่าไม่รู้จะเริ่มอธิบายขึ้นมาได้อย่างไรดี

“เจ้าเอ่ยออกมาตามตรงก็พอแล้ว” จื่ออันนั่งอยู่ตรงหน้าเขา แล้วเอ่ยถาม

ตาวเหล่าต้าส่งเสียงเอ่อออกมา เอ่ยออกมาด้วยความเขินอาย “ข้าต้องการแม่นางคนหนึ่ง"

“หาแม่นาง? หาแม่นางอะไรกัน?” จื่ออันตกตะลึงไปชั่วขณะ

“ก็คือไปหาแม่นางสักคน แม่นางที่ต้องมอบเงินให้ไป” ตาวเหล่าต้าเอ่ยออกมาแล้วรู้สึกว่าช่างน่าอับอายนัก แต่ว่าคุณหนูใหญ่บอกมาแล้วว่าจะต้องเอ่ย ถึงกิริยาตอบกลับของร่างกายโดยตรง ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะปิดบัง

จื่ออันมองมายังเขาด้วยความตกตะลึง

อดไม่ได้ที่จะหัวเราะทั้งน้ำตา เข็มทยานนี้กลับส่งผลเช่นนี้ด้วยหรือ?

มิน่าเล่าวันนั้นที่ซูชิงทำการทดสอบ ซูชิงถึงได้มีท่าทีแปลกประหลาด

“ค่ำนี้ข้าไม่กินข้าว ไม่ต้องเรียกข้าแล้ว” จื
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 499

    หวงไท่โฮ่วเมื่อได้ฟังคำประโยคนี้ ในใจนั้นก็รู้สึกแย่เป็นอย่างมาก “จิ้นกั๋วกง คำพูดนั้นเอ่ยออกมาเยี่ยงนี้ไม่ผิดนัก แต่ทว่า หากว่าต้องการจะเผาทำลายหมู่บ้านนั้นทิ้ง ก็จะหมายถึงว่าจำต้องเผาทำลายชีวิตของชาวบ้านในหมู่บ้าศิลาหลายร้อยชีวิต มีบางคนที่เป็นผู้บริสุทธิ์อยู่ พวกเขายังมิได้ติดโรคร้ายนี้”จิ้นกั๋วกงเอ่ยตอบกลับในทันที “หวงไท่โฮ่ว หากว่าต้องเผาทำลายชีวิตผู้คนมากมายถึงเพียงนี้ ผู้ใดก็ไม่ยินยอม แต่แล้วจะมีวิธีการใดอีก? จนถึงทุกวันนี้ หมอหลวงและสำนักฮุ้ยหมินยังคิดถึงวิธีการรับมือกับโรคระบาดในครั้งนี้ไม่ได้ ราษฎรต่างก็เริ่มที่จะมีการคาดเดากันแล้วว่า นี่ไม่ใช่โรคระบาดอะไรทั้งนั้น แต่เป็นผีสาง ว่าเป็นเพราะสวรรค์กำลังลงทัณฑ์ต้าโจวอยู่ คำพูดซุบซิบเหล่านี้หากว่าแพร่ออกไปในทุกท้องที่แล้ว จะต้องทำให้เกิดความโกลาหลในหมู่ราษฎรเป็นแน่ หากว่ามีผู้ที่ใจคิดการใหญ่จะต้องอาศัยช่วงโอกาสนี้ลงมือเป็นแน่ ทำลายขุนเขาของต้าโจวทิ้งเสีย เมื่อถึงตอนนั้น ขุนเขาของตระกูลมู่หรงก็จะอันตรายแล้ว”ราชครูเหลียงเองก็ไตร่ตรองอยู่ครู่ใหญ่ จึงได้เอ่ยออกมา “หวงไท่โฮ่ว หม่อนฉันก็เห็นด้วยกับวิธีการที่จิ้นกั๋วกงเอ่ยออกมาพ่ะย่ะ

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 500

    มหาเสนาบดีเซี่ยตกตะลึงไปอยู่ชั่วขณะ เอ่ยออกมาอย่างไม่เป็นธรรมชาติ “เจ้า คำพูดนี้ไปฟังมาจากผู้ใดเอ่ยกัน? ไม่มีอะไรทั้งนั้น บุตรสาวข้านั้นเป็นเพียงสตรีที่อยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน จะไปรู้ทักษะทางการแพทย์ได้เยี่ยงไรกัน?”จิ้นกั๋วกงส่งเสียงฮึมฮัมแล้วเอ่ย “มหาเสนาบดีเซี่ยอย่าได้ถ่อมตนไปเลย เซี่ยจื่ออันนั้นรักษาโรคลมบ้าหมูของอ๋องเหลียงจนหายดี แม้แต่ท่านเองที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส ภายในเพียงระยะเวลาสั้นก็สามารถรักษาจนหายได้ นี่ไม่ใช่หลักฐานที่ว่าทักษะทางการแพทย์ของนางนั้นสูงส่งหรอกหรือ?”หวงไท่โฮ่วเมื่อได้ฟังคำนี้ ก็ยินดียิ่งนัก มองมายังมหาเสนาบดีเซี่ย “อ้ายชิง จื่ออันนั้นรู้วิธีการรักษาโรคระบาดนี้หรือไม่?”มหาเสนาบดีเซี่ยแสดงท่าทีลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “ทูลคำของหวงไท่โฮ่ว นางจริง ๆ แล้วเคยเอ่ยว่ามีความเข้าใจอยู่บ้าง แต่ว่าก็เป็นเพียงความเข้าใจเล็กน้อยเท่านั้น ไม่ใช่เข้าใจไปทั้งหมดพ่ะย่ะค่ะ”“จริงรึ? นางเอ่ยออกมาเยี่ยงนี้จริง ๆ รึ?” หวงไท่โฮ่วเอ่ยถามออกมาด้วยความตื่นเต้นมหาเสนาบดีเซี่ยผงกศีรษะ “พ่ะย่ะค่ะ”ราชครูเหลี่ยงกลับเอ่ยออกมา “มหาเสนาบดี นี่ไม่ใช่ช่วงเวลาที่จะมาแก่งแย่งชิงดีกัน อย่าได้พู

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 501

    ดังนั้นทุกคนจึงต่างพากันคิดว่าเขานั้นไม่ได้สนใจ เป็นแค่การกระทำใหญ่โตที่ทำให้ผู้อื่นหวาดกลัวก็เท่านั้นเขามองไปยังฝูงชนทั้งหลาย แล้วจึงค่อย ๆ เอ่ยออกมาว่า “ตั้งแต่มีการแพร่ระบาดของโรคจนถึงทุกวันนี้ มีผู้คนมากกว่าหนึ่งรายที่ตายลงเพราะโรคนี้ ทั่วทั้งท้องตลาดต่างก็มีการคาดเดาเกี่ยวกับโรคนี้มากมายนัก โดยบอกว่าเป็นการลงทันฑ์ต้าโจวจากพระเจ้า จึงทำให้เกิดโรคระบาดขึ้นบนโลกนี้ ถึงแม้จะบอกว่าเป็นการพูดจาไร้ราสะ แต่ก็หมายถึงเสียงที่ดังมาจากราษฎร ตอนนี้ราษฎรในเมืองหลวงนั้นมีความต้องการที่จะหลีกหนีจากเมืองหลวงไป คนเหล่านี้ไม่ว่าไปที่ใด ก็จะนำเอาความตื่นตระหนกนี้ติดตามไปด้วย จิ้นกั๋วกงที่เสนอให้มีการเผาหมู่บ้านทิ้ง เป็นหนึ่งในวิธีการควบคุมโรคระบาด แต่ก็ไม่ใช่วิธีที่ดีนัก ส่วนคำของมหาเสนาบดีเซี่ยนั้น วิธีการที่ดีที่สุดคือการหาวิธีการรักษาโรคระบาดนี้”ราชครูเหลียงเอ่ยออกมา “ถ้าเช่นนั้น ท่านอ๋องเห็นด้วยที่จะให้เซี่ยจื่ออันไปยังพื้นที่ภัยพิบัติหรือพ่ะย่ะค่ะ?”มู่หรงเจี๋ยมองมายังราชครู “หากว่าเซี่ยจื่ออันมีความสามารถที่จะออกใบสั่งยาเพื่อควบคุมโรคได้ ทำไมข้าถึงจะไม่ยินยอมกันเล่า?”ราชครูเอ่ย “กระหม่อม

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 502

    “หากว่าไม่ใช่คนของกรมอาญาแล้ว ผู้ใดจะสามารถอ่านข้อกฎหมายได้?” หวงไท่โฮ่วจึงได้วางใจลงได้เป็นดั่งคำที่นางเอ่ยออกมา นางนั้นไม่ได้สนใจว่าเซี่ยจื่ออันนั้นจะเป็นหรือตาย นางเพียงแต่กังวลว่ามู่หรงเจี๋ยจะพลาดความสุขในชีวิตไปนางรู้ดีว่าอาเจี๋ยนั้นทุ่มเทไปมากเพียงใดเพื่อราชวงศ์ต้าโจว จึงอดไม่ได้ที่ร้องเรียกเขาด้วยความรู้สึกผิดพระราชโองการก็ประทานลงมาเยี่ยงนี้ มหาเสนาบดีเซี่ยเซ็นชื่อและประทับลายนิ้วมือ ใช้ตำแหน่งของเขาและชีวิตของเซี่ยจื่ออันมาเป็นประกัน ภายในครึ่งเดือนนี้ หากว่าเซี่ยจื่ออันไม่มีวิธีที่จะออกใบสั่งยาเพื่อควบคุมโรคนี้แล้ว ก็จะต้องทำตามในพระราชโองการนี้หลังจากที่ราชการเสร็จสิ้นแล้ว มหาเสนาบดีเซี่ยจึงได้หยุดราชครูเหลียงเอาไว้ใบหน้าเขาดูมืดมนลง “ราชครู นี่หมายความว่าอย่างไรกัน? ข้านั้นคิดว่า พวกเราก่อนหน้านั้นต่างก็พูดคุยกันดีแล้ว จิ้นกั๋วกงเอ่ยเรื่องนี่ออกมา ข้าจะใช้ชีวิตของเซี่ยจื่อเพื่อขอพระราชโองการ ท่านให้องค์รัชทายาทลากข้าไปด้วยเพื่ออะไรกัน?”ราชครูนั้นใบหน้าดูรู้สึกผิด “มหาเสนาบดีเซี่ยเข้าใจผิดแล้ว ข้านั้นไม่ได้มีความหมายเช่นนี้เป็นแน่ ล้วนแล้วแต่เป็นเพราะองค์รัชทายาท

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 503

    ในขณะเดียวกันนั้น ฮูหยินผู้เฒ่าของจวนมหาเสนาบดีก็ได้สั่งให้คนคอยแพร่กระจายข่าว เซี่ยจื่ออันนั้น ต่อหน้าราชสำนักได้รับพระราชโองการมา ภายในครึ่งเดือนนี้ จะทำการจ่ายใบสั่งยารักษาโรค​ระบาดนี้ให้แก่ผู้ป่วย​แต่ว่า​ภายในข่าวลือนั้นไม่ได้เอ่ยถึงว่ามหาเสนาบดีเซี่ยใช้ตำแหน่งเป็นประกันข่าวลือนี้ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะเป็นเหมือนการวางระเบิดไว้ในเมืองหลวง ทำให้บรรยากาศอันเงียบงันของเมืองหลวงนั้นลุกฮือขึ้นมาอีกครั้งถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้นั้นจะมีข่าวลืออกมาโดยตลอดว่า เซี่ยจื่ออันสามารถที่จะรักษาโรคระบาดนี้ได้ แต่ว่าผู้คนสวนมากเพียงแต่เล่าลือกัน ไม่ได้เชื่อแต่อย่างใด เพราะว่าผู้สำเร็จราชการแทนองค์จักรพรรดิได้จัดส่งแพทย์ของสำนักหมอหลวง และสำนักฮุ้ยหมินไปยังหมู่บ้านศิลามาแล้ว ต่างก็ไม่มีวิธีการที่จะรักษาได้ บวกกับที่มีประกาศจากราชสำนักแล้ว ก็มีแพทย์จำนวนมากไปยังที่นั่นด้วยตนเอง แต่ก็ไม่ได้ประสบความสำเร็จกลับมามาวันนี้เซี่ยจื่ออันรับพระราชโองการ ใช้ชีวิตของตนเองเป็นประกัน จึงทำให้ความน่าเชื่อถือนี้เป็นไปได้มากขึ้น ราษฎรที่มีใจจะจากเมืองหลวงไปนั้น ต่างก็รั้งรอคอยดูอยู่ด้วยความหวัง อย่างน้อย ก็ยังไม่เร่

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 504

    “ไปเดินเล่น​ ท่านอ๋องอยากจะไปด้วยหรือไม่เพคะ?” จื่ออันเงยหน้าขึ้นมา​ ยิ้มออกมาจนเผยให้เห็นฟันขาว“ได้” มู่หรงเจี๋ยเอ่ย “ข้าเองก็มีเรื่องที่ต้องเอ่ยกับเจ้า”“เรื่องคำสั่งทหารหรือเพคะ?” จื่ออัน​นำม้าออกมา​ เอ่ยถาม“เจ้ารู้เรื่อง​แล้ว​หรือ?”“เ​ซียวท่ามาเร็วกว่าท่านก้าวหนึ่ง เขาเอ่ยออกมาแล้วเพคะ”จื่ออันหมุนกายขึ้นม้า​ มองมายังเขาอย่างประชดประชัน​ เผยยิ้มออกมา “ก็ดีนี่เพคะ​ ข้าไม่อยู่​ แต่ก็ยังช่วยข้าขอประทานคำสั่งทหาร”มู่หรงเจี๋ยเองก็หมุนกายขึ้นม้า “เจ้าไม่อยู่ในเหตุการณ์​ กลับเป็นเรื่องดี”“เอ่ยออกมาเยี่ยงนี้ก็ไม่ผิดนักเพคะ​ ไปกันเถอะ” จื่ออันหวดแส้ม้าลงไป​ แล้วจึงขี่ม้าออกไปมู่หรงเจี๋ยยังคงนึกถึงรอยยิ้มของนางเมื่อครู่นี้​ นางขี่ออกไปไกลมากแล้วมู่หรงเจี๋ยรีบเร่งตามออกไป​ จนตามออกมาทันกัน “เจ้ามีความมั่นใจหรือไม่?”จื่ออันแสร้งทำเป็นมีลับลมคมใน “ท่านลองเดาดู?”“ซูชิงเมื่อคืนนี้ได้มาเอ่ยกับข้าแล้ว​ บอกว่าเจ้าช่วงนี้ทำการศึกษาวิธีรักษาอยู่​ตลอดเวลา​ อีกทั้ง​ยังดูเหมือนว่าจะได้ผล”“ซูชิง.หากว่าไม่ได้เอ่ยออกไปกับท่านเยี่ยงนี้​ ท่านยังจะเห็นด้วยตกลงประทานคำสั่งทหารฉบับนี้ลงมาหร

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 505

    จื่ออันยังคงคิดที่จะถามต่อ แต่ว่ามู่หรงนั้นแสดงออกมาอย่างชัดเจนว่าไม่ต้องการที่จะเอ่ยถึงปัญหานี้ต่อไป เขาค่อนข้างที่จะกังวลเกี่ยวปัญหาอื่นมากกว่า “เจ้าหลายวันมานี้ตกลงว่าศึกษาไปจนถึงขั้นใดแล้ว? มีความชัดเจนขึ้นมาบ้างหรือไม่?จื่ออันเอ่ย “เหมือนจะมีเบาะแสบางอย่างแล้ว ข้าจะออกมาหาของบางอย่าง”“หาอะไรกัน?” มู่หรงเจี๋ยเอ่ยถามจื่ออันเอ่ยอธิบายออกมา “ท่านยังจำได้หรือไม่ว่าก่อนหน้านี้นั้น หนี่หรงเองเคยถูกกัดมาก่อน? แต่ว่าเขาไม่มีอาการป่วยไข้ ตามที่เขาเอ่ยออกมาแล้ว ก่อนหน้านั้นเขากลับไปยังนอกเมือง แล้วได้ใช้ยาสมุนไพรบางอย่าง สุดท้ายแล้วก็โดนพิษนี้เข้า ยังจำได้ใช่หรือไม่?”“มีเรื่องเช่นนี้อยู่จริง แต่ว่าพวกเราเองก็มิอาจแน่ใจได้ว่าเขานั้นโดนผู้ป่วยโรคผีดิบกัดเข้าจริงหรือไม่นี่” มู่หรงเจี๋ยเอ่ยออกมาจื่ออันเอ่ยออกมา “คงจะใช่เป็นแน่ ครั้งนี้เขาก็โดนกัดเข้าอีกครั้ง แต่ว่าร่างกายนั้นมีภูมิต้านทานอยู่ จึงทำให้ไม่มีอาการป่วยไข้ ผู้ที่โดนกัดพร้อมกันกับเขาอย่างทหารองครักษ์ และพี่สะใภ้ใหญ่หวางนั้น ได้เริ่มมีอาการป่วยไข้ออกมาแล้ว”“หนี่หรงไม่มีอาการป่วยไข้หรือ?” มู่หรงเจี๋ยตกตะลึงไปอยู่ชั่วครู่ หลา

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 506

    มู่หรงเจี๋ยมองมายังนาง มีความกังวลอยู่เล็กน้อย “จื่ออัน ที่เจ้าบอกว่าพอจะมีเบาะแสบ้างแล้ว มีเพียงแค่เรื่องนี้หรือ?”จื่ออันส่ายศีรษะ “ก็ไม่ใช่เสียทีเดียว ตอนนี้อาการของหวางหยูนับว่าสามารถควบคุมเอาไว้ได้แล้วมิได้มีอาการหนักขึ้น แต่ว่าเป็นเพียงข้อสันนิษฐานยังมิใช่การรักษาร่างกาย อีกทั้งข้ามิอาจที่จะไปฝังเข็มให้แก่คนไข้ทุกรายได้ ปริมาณคนไข้เยอะเกินไปแล้ว”“เวลาเพียงแค่ครึ่งเดือน เจ้าจะสามารถหาวิธีการได้จริงหรือ?” มู่หรงเจี๋ยเอ่ยถามจื่ออันนั้นเดิมความหวัง​ส่วนใหญ่จะอยู่ทางด้านของหนี่หรง แต่เมื่อวันนี้ออกมาตามหากลับไม่พบเบาะแสใด​ จึงอดไม่ได้ที่จะรู้​สึกลังเลขึ้นมาแต่ว่าในเมื่อหนี่หรงสามารถที่จะรักษาได้ นี่ก็สามารถพิสูจน์ได้ว่าโรคผีดิบนี้สามารถที่จะป้อง ควบคุมและรักษาได้ เพียงแต่วิธีการรักษานั้นยังคงไม่ชัดเจนนักเพื่อที่ไม่ให้เขาเป็นกังวล​ จื่ออันจึงเอ่ยด้วยความเชื่อมั่นอย่างเต็มเปี่ยม “วางใจเถอะ​ อย่างน้อยตอนนี้ก็เริ่มที่จะมีเบาะแสบ้างแล้ว​ ดีกว่าตอนต้นมากนัก”หลังจากที่กลับไปแล้วนั้น จื่ออันก็ได้เริ่มที่จะนำเอาสมุนไพรเหล่านี้มาใช้ผสมกัน ดูว่าสามารถที่จะทำเป็นสมุนไพรพิษขึ้นมาได้หรือ

Bab terbaru

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1168

    ร่างกายของแม่ทัพเฒ่าฉินสั่นสะท้านด้วยความโกรธ “เจ้าสาปแช่งปู่รึ เจ้าเคยคำนึงถึงญาติพี่น้องหรือไม่?”เมื่อหมอหลวงมาถึง กลับไม่มีคนในตระกูลฉินคอยเฝ้าเขาอยู่ในห้อง ดังนั้นจึงมีเพียงแต่บ่าวรับใช้หลังจากตรวจสอบอาการเสร็จ หมอหลวงก็กล่าวด้วยสีหน้าตกตะลึง “ท่านแม่ทัพเฒ่า เมื่อไม่กี่วันมานี้ท่านได้ไปที่ใดมา? แล้วท่านเคยเข้าไปในพื้นที่โรคระบาดหรือไม่?” “ไม่เคย ข้าไม่เคยไปที่นั่น” สีหน้าของแม่ทัพเฒ่าเปลี่ยนไปเล็กน้อย เมื่อได้ยินคำพูดของหมอหลวง “ท่านกำลังสงสัยว่าข้าติดเชื้อโรคระบาดใช่หรือไม่?”“อาการช่างคล้ายคลึงกันยิ่งนัก” หมอกลวงกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด“เป็นไปไม่ได้!” แม่ทัพเฒ่าฉินรู้สึกตื่นตระหนกอย่างมาก “ท่านวินิจฉัยผิดหรือไม่?”“ข้าจะจัดยาให้ท่านสองชนิดก่อน หากดื่มยาเหล่านี้แล้วไม่ได้ผล เช่นนั้นไม่ใช่ก็ใกล้เคียงแล้วขอรับ” หมอหลวงกล่าวแม่ทัพเฒ่าฉินกล่าวด้วยความลนลาน “ฉินโจวบังคับให้ท่านพูดเช่นนี้ใช่หรือไม่?”หมอหลวงรู้สึกประหลาดใจ “แม่ทัพเฒ่า ท่านหมายความว่าอย่างไร? เหตุใดแม่ทัพฉินถึงต้องบังคับให้ข้าพูดเช่นนี้?”หมอหลวงชะงักไปชั่วครู่หนึ่งแล้วโพล่งถาม “ท่านเคยพูดคุยกับองค์ชายเ

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1167

    นางสามารถเสียสละได้ แต่จะไม่มีทางทรยศต่อประชาชนเป่ยโม่เด็ดขาดสำหรับความจงรักภักดีต่อองค์จักรพรรดิและประเทศชาติ นางจะต้องรักประชาชนก่อน จึงจะสามารถภักดีต่อองค์จักรพรรดิได้ฉินโจวกล่าวคำเบา “ข้าเข้าไปในพระราชวังเพื่อเชิญหมอหลวงแล้ว ท่านปู่พักผ่อนก่อนเถิด ข้าจะออกไปเดินเล่นรับลมสักหน่อย”ดวงตาของแม่ทัพเฒ่าฉินอัดแน่นด้วยความโกรธ แต่ก็พยายามอย่างหนักเพื่อระงับมันฉินโจวเดินออกจากห้อง และเห็นว่าฉินเป้าน้องชายของตนนั่งอยู่ที่สวน เมื่อเห็นนางเดินออกมา เขาก็ถามว่า “ท่านปู่เป็นอย่างไรบ้าง?”ฉินโจวจำคำพูดของท่านปู่ได้อย่างแม่นยำ จึงเมินเฉยต่อเขาและตอบอย่างใจเย็น “เข้าไปดูด้วยตนเองสิ”ฉินเป้าคลี่ยิ้ม แต่มันกลับดูอ้างว้างอย่างยิ่ง “ข้าได้ยินสิ่งที่ท่านปู่พูดกับท่านแล้ว ข้าไม่อยากเข้าไป”ฉินโจวตกตะลึง “เพราะเหตุใด เขาทุ่มเทความพยายามทั้งหมดไปกับหารวางแผนเพื่อเจ้า เจ้าควรขอบคุณท่านปู่สิ”ฉินเป้าหัวเราะเยาะ “จริงรึ? หากเขาทอดทิ้งท่านเพื่อตระกูลได้ ในอนาคตเขาจะไม่ทอดทิ้งข้าหรือ? ข้าไม่ต้องการชื่อเสียงหรือความดีงามใด ๆ พวกมันไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการเลย”ฉินโจวดูถูกน้องชายมาโดยตลอด เพราะเขาไม่ได

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1166

    ทั้งสองคนเดินออกไปและหยุดอยู่บนทางเดิน หมอมองฉินโจวพร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด “ท่านแม่ทัพ ข้ากำลังสงสัยว่าท่านแม่ทัพเฒ่าจะป่วยด้วยโรคระบาดขอรับ”ฉินโจวตกตะลึง “โรคระบาด? เป็นไปได้อย่างไร? ปู่ของข้าไม่เคยออกไปข้างนอก และไม่เคยติดต่อกับผู้ป่วยโรคนี้เลย แล้วเขาจะติดเชื้อโรคระบาดได้อย่างไร?”“ข้าเคยรักษาผู้ป่วยโรคระบาดมาก่อน ซึ่งอาการคล้ายคลึงกันอย่างมาก ผู้ป่วยจะมีไข้สูง ไอ ตาแดง หายใจเร็วขึ้น เมื่อเกิดอาการเหล่านี้พร้อมกันจะอันตรายอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้นโรคนี้ยังไม่มีวิธีรักษาให้หายขาดขอรับ” หมอกล่าว“เป็นไปไม่ได้ หากจะติดเชื้อโรคระบาดก็ต้องสัมผัสกับผู้ป่วยที่มีเชื้ออยู่แล้ว แต่ท่านปู่ของข้าไม่เคยใกล้ชิดคนเหล่านั้นเลย แล้วเขาจะติดเชื้อได้อย่างไร?” ฉินโจวยังคงไม่เชื่อหมอประสานหมัด “ทั้งหมดนี้คือคำวินิจฉัยของข้า หากท่านแม่ทัพไม่เชื่อ ก็สามารถขอให้หมอคนอื่นมาตรวจดูได้ หรือท่านจะพาเขาไปที่พระราชวัง และขอให้หมอหลวงช่วยตรวจอาการ ข้าไร้ความสามารถ จึงอาจวินิจฉัยผิดพลาดได้ ลาก่อนขอรับ ๆ!”สิ้นคำ หมอก็หยิบกล่องยาแล้วออกไปโดยไม่เขียนใบสั่งยาด้วยซ้ำฉินโจวสับสนไม่น้อย ท่านปู่ติดเชื้อโร

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1165

    หัวใจของฉินโจวเย็นเยียบราวกับน้ำ “ใช่ ตราบใดที่ข้าตายในสนามรบ ตระกูลฉินก็ยังจะเป็นผู้กล้า และเป็นขุนนางผู้มีเกียรติ”แม่ทัพเฒ่าฉินเงียบไปครู่ใหญ่ จากนั้นกล่าวคำเบา “ในฐานะหลานสาวตระกูลฉิน มันเป็นหน้าที่ของเจ้าที่ต้องเสียสละเพื่อชื่อเสียง และรากฐานของตระกูล”ฉินโจวกำหมัดแน่นด้วยความไม่พอใจ “หลายปีที่ผ่านมานี้ ข้ายังทำไม่พออีกหรือ? ตอนนี้มีใครในตระกูลฉินบ้างที่ไม่เกาะกินเลือดนี้ของข้า?”แม่ทัพเฒ่าฉินลุกยืนขึ้นพลางกล่าวอย่างเย็นชา “ข้าเคยเตือนเจ้าแล้ว คราวนี้ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เจ้าจะต้องเข้าไปในพระราชวัง ข้าให้คำมั่นกับฮองเฮาเฉาแล้ว ว่าวันนี้เจ้าจะไปที่นั่นเพื่อทูลขอรับคำสั่ง หากเจ้าไม่ไป ข้าก็จะรับคำสั่งและออกรบด้วยตนเอง”“ท่าน...” ฉินโจวมองเขาด้วยสายตาโศกเศร้า “ท่านปู่ ข้าก็เป็นหลานสาวของท่านเหมือนกัน ท่านไม่สงสารข้าบ้างหรือ?”“ปู่สงสารเจ้าสิ แต่ภารกิจหน้าที่ของตระกูลฉินจะต้องถูกส่งต่อ ตอนนี้น้องชายของเจ้าโตพอแล้ว เจ้าจะต้องพาเขาไปสร้างความสำเร็จทางการทหารด้วย และเจ้าจะได้รับส่วนแบ่งของน้องเจ้า เมื่อถึงเวลานั้น ตระกูลฉินก็จะได้ผู้สืบทอดคนใหม่”ฉินโจวผงะไปชั่วครู่ ก่อนระเบิดหัวเราะ

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1164

    เมื่อได้ยินคำพูดของฉินโจว แม่ทัพเฒ่าฉินก็โมโหมากจนเคราสั่นสะท้าน “อาโจว อะไรจะสำคัญไปกว่าการบรรลุเป้าหมายอันยิ่งใหญ่? องค์จักรพรรดิเพียงต้องการขยายอาณาเขตของแคว้น เจ้าควรรู้เอาไว้ว่าเมื่อเรายึดครองต้าโจวสำเร็จ เป่ยโม่จะมีพื้นที่เพิ่มมากกว่าครึ่งหนึ่ง และมันจะเป็นความดีความชอบของตระกูลฉิน ทำให้ตระกูลของเราถูกจดจำไปหลายชั่วอายุคน! นี่ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าต้องการมาตลอดรึ? เจ้าไม่ต้องการบอกคนทั้งโลก ว่าแม้ฉินโจวจะเป็นสตรี แต่นางก็สามารถประสบความสำเร็จได้อย่างผ่าเผยหรือ?”ฉินโจวมองดูใบหน้าที่ฉายแววตื่นเต้นปนโกรธเกรี้ยวของปู่ ทันใดนั้นนางก็สัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติถูกต้อง มันคือความต้องการของนาง แต่ความสำเร็จของนางจะต้องไม่แลกกับการเหยียบย่ำกระดูกของประชาชนชาวเป่ยโม่นางรักเป่ยโม่และหวังที่จะขยายอาณาเขตของแคว้น นอกจากนี้นางยังต้องการเสาะหาดินแดนอุดมสมบูรณ์เพื่อประชาชน เพราะหวังว่าพวกเขาจะสามารถอยู่อาศัยและทำกินอย่างสงบสุข และพึงพอใจโดยไม่ต้องทนทุกข์จากการพลัดถิ่นอย่างไรก็ตาม ในตอนนี้หากต้องการบรรลุอำนาจ นางจำต้องสละชีวิตประชาชนจำนวนมาก และนำเงินภาษีของทุกคนมาใช้ในการทำสงคราม ทำให้โรคร

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1163

    มือสังหารเหล่านั้นแต่งกายคล้ายกับชาวต้าโจวและสวมหน้ากากผ้าสีดำ กลุ่มคนนิรนามราวเจ็ดถึงแปดคนกระโดดลงมาจากท้องฟ้ากลางวันแสก ๆ ทันทีที่เท้าของคนเหล่านั้นแตะพื้น พวกมันก็เริ่มโจมตีอย่างดุดันฉินโจวเห็นมือสังหารคนหนึ่งกระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้าพร้อมกับกระบี่ยาว จากนั้นร่ายรำอยู่หลายกระบวนท่าราวกับนางฟ้าโปรยดอกไม้ ขณะแสงแดดตกกระทบกระบี่ส่องกระจายไปทั่วเหล่าทหารที่เพิ่งมาถึงกระโจนเข้าไปร่วมวงต่อสู้อย่างรวดเร็วหลังจากประดาบกันไปกว่าร้อยครั้ง มือสังหารก็ถูกบีบบังคับให้ล่าถอย ฉินโจวจ่อกระบี่ไปที่คอของหนึ่งในมือสังหาร พลางถามเสียงเข้ม “ตอบข้า ใครเป็นคนส่งเจ้ามา?”มือสังหารตอบอย่างเย็นชา “ฆ่าไอ้หมารับใช้เป่ยโม่ให้หมด!”“หมารับใช้เป่ยโม่? เห็นได้ชัดว่าพวกเจ้าไม่ได้เป็นคนเป่ยโม่ พวกเจ้ามาจากต้าโจวใช่หรือไม่?” ฉินโจวโมโหอย่างมาก ขณะชี้ดาบไปยังหน้าอกของอีกฝ่าย “ไอ้เลวมู่หรงเจี๋ยส่งพวกเจ้ามาใช่หรือไม่?”“หญิงเลวอย่าเจ้ากล้าเอ่ยชื่อของท่านอ๋อง ทำให้พระองค์มัวหมองได้อย่างไร?” มือสังหารตะโกนฉินโจวชักดาบกลับพร้อมกล่าวอย่างเย็นชา “กลับไปซะ!”มือสังหารตกตะลึง ราวกับไม่คาดคิดว่าฉินโจวจะปล่อยตัวเขาไป”เ

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1162

    ฉินโจวกล่าวด้วยความโมโห “ข้าหลอกลวงเจ้าเมื่อไร?”“ไม่งั้นรึ? เจ้าและอ๋องฉีเอ่ยปากว่า หากจื่ออันตกลงเดินทางมาที่เป่ยโม่ พวกเจ้าจะส่งองค์ชายรัชทายาทไปที่ต้าโจวเป็นองค์ประกัน แล้วพวกเจ้าทำตามที่พูดแล้วหรือไม่?”“องค์ชายรัชทายาทเดินทางไปยังต้าโจวแล้ว!”“ผู้ที่เดินทางไปยังต้าโจวคือองค์ชายเจ็ด ไม่ใช่องค์ชายรัชทายาท องค์ชายเจ็ดไม่ได้เป็นที่โปรดปราน ดังนั้นจักรพรรดิเป่ยโม่จะส่งเขาไปสังเวยเมื่อใดก็ได้”“เป็นไปไม่ได้!” ฉินโจวประหลาดใจอย่างมาก เห็นได้ชัดว่าผู้ที่เดินทางไปคือองค์ชายรัชทายาท เพราะองค์จักรพรรดิทรงตรัสด้วยตนเองว่าจะส่งเขาไปที่ต้าโจว“เจ้าอย่าเพิ่งสนใจเรื่องนี้เลย ก่อนหน้านี้ทั้งสองแคว้นตกลงทำสนธิสัญญาสงบศึก หลังจากการแพร่ระบาดสิ้นสุดลง แต่เจ้ากลับวางแผนโจมตีพวกเราในขณะที่ข้ายังอยู่ที่เป่ยโม่ เจ้าจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร?” มู่หรงเจี๋ยกล่าวอย่างเคร่งเครียดฉินโจวตอบ “ผิดแล้ว เป็นเพราะต้าโจวที่เคลื่อนทัพโจมตีทหารฝั่งขวาของเราก่อน และสังหารทหารของเราไปกว่าร้อยคน ข้าจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากเคลื่อนทัพเข้าไปใกล้ เพื่อบีบบังคับให้พวกเจ้าถอยกลับ”“ไร้สาระ กองทัพของเราหยุดเคลื่อนท

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1161

    อย่างไรก็ตาม การจัดหาเสบียงอาหารสำหรับพื้นที่ภัยพิบัติยังไม่เพียงพอ และยังขาดแคลนเสื้อผ้าอาภรณ์ นอกจากนี้หลังจากที่พระชายาผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์มาถึงเป่ยโม่ ก็ยังไม่ได้รับใบสั่งยาแม้แต่ฉบับเดียว ดังนั้นความอดทนของประชาชนจึงค่อย ๆ หมดลง แต่ความโกรธและความขุ่นเคืองกลับยิ่งมากขึ้นทันทีที่ข่าวลือแพร่สะพัด ก็เป็นเสมือนเป็นการขว้างเปลวไฟใส่ ‘ระเบิด’ หนึ่งหมื่นตุน ทำให้มันระเบิดออกอย่างรวดเร็วผู้ประสบภัยนับไม่ถ้วนหลั่งไหลเข้าสู่เมืองหลวงอย่างรวดเร็วหลังจากที่ฉินโจวลงจากภูเขา นางก็พบว่าองค์จักรพรรดิทำอะไรกับทหารม้า และทหารเจ็ดหมื่นนายที่ประจำการที่เมืองหลวง ซึ่งเขาออกคำสั่งให้ทหารเหล่านั้นขับไล่เหล่าผู้ประสบภัยออกไปนางเห็นด้วยตาตนเองว่าทหารใต้บังคับบัญชาของนางสร้างกำแพงมนุษย์อันแน่นหนา เมื่อผู้ประสภัยเดินทางเข้ามา พวกเขาก็จะโบกหอกเพื่อขับไล่คนเหล่านั้นออกไปผู้ประสบภัยมากกว่าสิบรายได้รับบาดเจ็บจากหอกทหารเหล่านั้นอยู่ใต้บังคับบัญชาของนาง แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะไม่ได้ฆ่าผู้ใด แต่เมื่อสถานการณ์รุนแรงขึ้นจะต้องมีการฆ่าแกงกันอย่างแน่นอนฉินโจวโกรธจัดจึงขี่ม้าเข้าไปขวางเอาไว้ “หยุด หยุดเ

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1160

    ฉินโจวกวาดสายตามองพลางเยาะเย้ยจื่ออันไม่สนใจนาง และพาหลินตานไปยังเขตตะวันตกภายในสองวันนี้มีผู้เสียชีวิตถึงสามคน ซึ่งทั้งหมดถูกหามออกไปหลังจากที่หลินตามเดินเข้ามาเขาหลั่งน้ำตาหลั่งน้ำตาขณะมองดูการเผาศพจื่ออันไม่คิดว่าเขาจะมีความอ่อนไหวมากเพียงนี้ “ท่านหมอหลิน ท่านเป็นอะไรหรือไม่?”หลินตานปาดน้ำตา “ข้าขอโทษ ข้าเพียง... คิดถึงครอบครัวขอรับ”“ครอบครัวของท่าน? แล้วตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ใดหรือ?” จื่ออันถาม“ตายหมดแล้วขอรับ ภรรยาและลูกสะใภ้ของข้าตายเพราะเหตุแผ่นดินไหวทั้งคู่ ส่วนลูกชายและหลานชายติดเชื้อโรคระบาดก่อนตายไปเช่นกัน ข้าจึงเป็นคนเดียวที่เหลือรอด” หลินตานสูดหายใจเข้าลึก ใบหน้าที่อยู่ภายใต้ผมสีขาวฉายแววความเศร้าโศกและหดหู่จื่ออันไม่คาดคิดว่าเขาจะมาจากพื้นที่โรคระบาดเช่นกัน เมื่อเห็นสีหน้าเศร้าสร้อย จื่ออันก็ไม่รู้จะปลอบใจเขาเช่นไร จึงได้แต่นิ่งเงียบและอยู่เคียงข้างไม่นานหลินตานก็ถามว่า “ท่านหมอเซี่ย โรคระบาดนี้สามารถรักษาหายได้จริงหรือขอรับ?”ตอนนั้นเองจื่ออันก็นึกได้ว่าเขาเป็นหมอเท้าเปล่า และหลังจากเดินทางพเนจรไปที่ต่าง ๆ เขาอาจรู้จักจินเย่าฉือก็เป็นได้ ดังนั้นจึงรีบถามว

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status