บทที่ 199

เมื่อองค์รัชทายาทเห็นว่าอ๋องฉีออกไปแล้ว ก็หยุดเล่นละครอีก จึงเอ่ยเสียงเรียบว่า “ใช่ หม่อมฉันไปเยี่ยมเสด็จอา มีปัญหาอะไรหรือ?”

พาคนพันคนไปซุ่มรอบจวนอ๋อง แต่กลับบอกว่าไปเยี่ยมข้างั้นหรือ" มู่หรงเหยาเอียงศีรษะพูดเบา ๆ อย่างบอกไม่ถูก แต่ในหูของทุกคนได้ยิน กลับรู้สึกหวาดกลัวราวกระบี่คมกริบ

องค์รัชทายาทกล่าวว่า “พ่ะย่ะค่ะ หม่อมฉันพาคนไปปกป้องเสด็จอา เห็นได้ชัดว่าบางคนไม่รับน้ำใจของหม่อมฉัน และไม่ยอมให้หม่อมฉันเข้าไป”

“หากไม่มีคําสั่งของข้า ใครจะอนุญาตให้เจ้าระดมทหารหนึ่งพันคนเข้ามา? ใครให้อํานาจนี้แก่เจ้า?" เมื่อมู่หรงเหยาเปลี่ยนสีหน้า เขาก็ถามออกไปด้วยน้ําเสียงดุดัน

องค์รัชทายาทชะงักไปก่อนจะลุกขึ้นยืนและพูดขึ้นด้วยความโกรธ "ก็แค่ทหารหนึ่งพันนายไม่ใช่หรอกหรือ?หม่อมฉันเป็นรัชทายาทในราชสํานัก ต้องได้รับอนุญาตจากผู้สำเร็จราชการก่อนหรือถึงจะระดมคนนับพันคนเข้ามาได้?”

มู่หรงเจี๋ยตวาดเสียงเข้ม "เสนาบดีกรมกรมทหารอยู่ที่ไหน”

เสนาบดีกรมทหารรีบออกมา “กระหม่อมอยู่นี่พ่ะย่ะค่ะ!”

“บอกองค์รัชทายาท การที่ระดมพลทหารม้ามามากกว่าพันนายโดยพลการ บทลงโทษคือสิ่งใด?”

เสนาบดีกรมกรมทหารตอบว่า "หากทูลท่านอ๋อง ห