LOGINShare
บทที่ 1147
Related chapters
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1148
ฉินโจวครุ่นคิดอย่างละเอียดอยู่ครู่หนึ่ง ความจริงแล้วนางไม่เชื่อว่าอ๋องฉีจะยกทัพมาที่เมืองหลวงเพื่อก่อกบฏ ทว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากอ๋องฉีถูกมู่หรงเจี๋ยยุยง?อ๋องฉีแสดงความสวามิภักดิ์ตลอดหลายปีที่ผ่านมา โดยอ้างว่าทำเพื่อสันติภาพ ความสงบสุขไม่ใช่สิ่งที่จะได้มาโดยง่าย เนื่องจากเป่ยโม่มีกองกำลังทหารที่แข็งแกร่ง แม้พวกเขาจะไม่รุกรานแคว้นอื่น แต่คนเหล่านั้นก็ยังคงคิดว่าเป่ยโม่คือภัยคุกคามอ๋องฉีไม่เข้าใจในเรื่องนี้ เขามักป่าวประกาศว่าตนต้องการอยู่ร่วมกับแคว้นอื่นอย่างสันติ ทว่าแคว้นอื่นจะยอมอยู่ร่วมกับพวกเขาอย่างสันติหรือไม่? ไม่มีผู้ใดต้องการสงครามหรอก“เซี่ยจื่ออันบอกว่าโรคระบาดชนิดนี้เรียกว่ากาฬโรค มันเป็นโรคติดต่อที่มาจากหนูและหมัด เมื่อแพร่กระจายออกไปแล้ว ประชาชนในเป่ยโม่จะติดโรคนี้ และไม่เพียงแค่เป่ยโม่เท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงแคว้นใกล้เคียงที่จะติดเชื้อโรคด้วยเช่นกัน ท่านลองไตร่ตรองดูสิว่า หากคำพูดเหล่านี้ถูกเผยแพร่ไปยังแคว้นเหล่านั้น พวกเขาจะคิดกับเราอย่างไร?”ฉินโจวตอบ “ฮองเฮาทรงอย่ากังวลไปเลย ไม่มีใครเชื่อคำพูดของนางหรอกเพคะ”สิ้นคำ ฉินโจวก็เหลือบมองฮองเฮาเฉา นางมีไหวพริบอย่างมาก จึง
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1149
“แผ่นดินไหว โรคระบาด ผู้คนล้มตายมากมาย” เจ้าหน้าที่ผู้นั้นโบกมือ “ไป ไป ไป กลับไปเสีย แล้วอย่าคิดมาที่นี่อีก หากพวกท่านติดเชื้อโรคระบาด มันจะแพร่กระจายออกไป”“ศพเกลื่อนกลาดมากมาย แต่เหตุใดถึงไม่มีใครทำความสะอาด?” ฉินโจวถามอีกครั้ง“แล้วเจ้าเกี่ยวอะไรด้วย? ไป ไป ไป” เจ้าหน้าที่ไม่สนใจนางแล้วเดินต่อไปเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายหยาบคาย ทหารนายหนึ่งก็คว้าแขนของเขาเอาไว้ แล้วกระชากอย่างแรง “ใจเย็นสิ คนผู้นี้คือท่านแม่ทัพฉินโจว หากนางถามอะไร ท่านก็ตอบความจริงมาเถิด”เจ้าหน้าที่มองฉินโจวด้วยความประหลาดใจ ท่าทีของเขาพลันเปลี่ยนเป็นสุภาพทันใด “ท่านคือแม่ทัพฉินรึ?”ฉินโจวพยักหน้า “บอกข้ามาเถิด ว่าเหตุใดถึงไม่เก็บกวาดศพเหล่านี้?”เจ้าหน้าที่ตอบว่า “พวกเราเก็บกวาดแล้วขอรับ แต่พวกเราจะทำได้ทันท่วงทีได้อย่างไร? ในเมื่อศาลาว่าการของอันเฉิงถล่มไปนานแล้ว และแม้จะมีคนตายจำนวนมาก แต่ราชสำนักก็ส่งทหารมาสร้างที่พักพิงให้กับผู้ประสบภัยในทางทิศใต้ของเมืองแล้ว ตอนนี้เหล่าชาวบ้านถูกอพยพไปที่นั่นจนหมด คนเป็นยังดูแลได้ไม่ทั่วถึง แล้วนับประสาอะไรกับคนตายเล่าขอรับ?”“มีผู้ติดเชื้อกี่คน?” ฉินโจวถาม“เนื่องจากมีจำน
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1150
ชายผู้นั้นคือหมอหลี่จากกรมฮุ่ยหมิน แม้จื่ออันจะมัดพวกเขาไว้แล้ว แต่ก็ยังมีคนลอบเข้าไปช่วยเหลือออกมาหมอหลี่ร้องไห้พลางกล่าว “ท่านแม่ทัพ ข้าน้อยแซ่หลี่เป็นหมอจากฝ่าบริการกรมฮุ่ยหมิน เจ้าเมืองส่งพวกข้าไปที่หมู่บ้านมู่ไจ้เพื่อช่วยเหลือพระชายาผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ในการรักษาโรคระบาด แต่ไม่คาดคิดว่าพระชายาจะมาที่นี่ด้วยเจตนาอื่น นางต้องการทำร้ายประชาชนเป่ยโม่ ท่านนายพล ท่านต้องรายงานเรื่องนี้ต่อองค์จักรพรรดิให้ได้นะขอรับ”ฉินโจวช่วยประคองเขาให้ลุกยืนขึ้นพลางกล่าว “อย่าร้องไห้ไปเลย ตอนนี้ท่านปลอดภัยแล้ว โปรดเล่าให้ข้าฟังช้า ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น”หมอหลี่ยืนตัวสั่นเทาพลางปาดน้ำตาก่อนเล่าว่า “เมื่อไม่กี่วันก่อนที่ท่านแม่ทัพจะกลับมา ข้าได้เดินทางไปที่หมู่บ้านมู่ไจ้เพื่อรักษาโรคระบาดตามพระราชโองการขององค์จักรพรรดิ ซึ่งในเวลานั้นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์และพระชายาก็อยู่ที่นั่นด้วย ขณะที่อยู่ที่หมู่บ้านมู่ไจ้ ข้าช่วยนางทำการรักษา แต่เมื่อเวลาผ่านไปสองสามวัน ไม่เพียงแต่พบว่าอาการของผู้ป่วยไม่ดีขึ้นเท่านั้น แต่ยังมีผู้ติดเชื้อมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเป็นเช่นนั้นข้าน้อยก็รู้สึกว่ามันไม่ปกติ จึง
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1151
ที่นี่เป็นแคว้นเดียวที่มีโรคระบาด ดังนั้นการทดลองยาจึงต้องทำที่นี่เท่านั้นจื่ออันกล่าว “ไม่มีโรคระบาดก็ดีแล้วล่ะ แม้ว่าการอยู่ที่นี่จะอันตรายกว่า แต่อย่างน้อยอ๋องเจ็ดก็สามารถดำเนินการได้ราบรื่น”“อืม วันนี้ท่านได้ยาตัวใหม่หรือไม่?” โหรวเหยาถาม“คืนที่ผ่านมาผู้ป่วยสองคนในห้องพักเป็นอย่างไรบ้าง?”“สถานการณ์ไม่ค่อยดีนัก ไข้ยังสูงและไม่มีวี่แววที่จะลดลงจนเพ้อ อีกทั้งผิวหนังยังมีบาดแผล” โหรวเหยาถอดหน้ากากออก “แต่อาการของใต้เท้าซูดีขึ้นไม่มาก ข้าเชื่อว่าถ้าเขาดื่มยาอีกสักสองสามวันก็คงจะหายดีแล้ว อย่างน้อยยานี้ก็สามารถรักษาอาการป่วยระยะแรกเริ่มได้”“โหรวเหยา ช่วยส่งใบสั่งยาไปกับนกพิราบสื่อสารให้เกาเฟิ่งเทียนที จากนั้นบอกให้เขาส่งสำเนาใบสั่งยาไปยังเมืองเล็ก ๆ ที่อยู่ในพื้นที่โดยรอบ แล้วสั่งให้ที่ว่าการอำเภอประกาศว่าประชาชนทุกคนจะต้องคัดลอกใบสั่งยาฉบับนี้เอาไว้” จื่ออันสั่งการ“รับทราบ!” โหรวเหยาเขียนใบสั่งยาด้วยตนเอง “ข้าจะส่งให้หลิงลี่ทีหลังแล้วกัน”จื่ออันถาม “องค์หญิงอันเขียนจดหมายมาบ้างหรือไม่?”“ไม่ ไม่มีคำตอบจากนางเลย จักรพรรดิแห่งเป่ยโม่คงไม่เผยแพร่ใบสั่งยาเป็นแน่ ข้าสงสัยเสียจ
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1152
หลิงลี่กล่าวคำเบา “แม้องค์ชายจะมาที่นี่ในตอนที่เกิดโรคระบาด แต่เขาก็ไม่สามารถรักษามันได้เพคะ”“เขาก็ช่วยไม่ได้รึ?” จื่ออันผงะไปชั่วครู่ “เป็นไปได้หรือไม่ว่าเขาจะไม่รู้จักจินเย่าฉือเช่นกัน?”“บางทีเขาอาจจะรู้หรือไม่รู้ก็เป็นได้ แต่เขาจะต้องไม่เคยเห็นใบสั่งยาเหล่านี้มาก่อนเป็นแน่ จึงไม่สามารถบอกได้ว่ามันคือกาฬโรค นอกจากนี้อ๋องเยี่ยยังเคยบอกไว้ ว่าเขาอ่านตำราทางการแพทย์ที่ท่านหมอเวินอี้บันทึกไว้ไม่เข้าใจแม้แต่น้อย”จื่ออันเข้าใจทันที เพราะตำราทางการแพทย์ส่วนใหญ่ของท่านหมอเวินอี้ถูกบันทึกด้วยภาษาจีนตัวย่อ ทั้งยังใช้ศัพท์ทางการแพทย์สมัยใหม่ และเทคนิคทางการแพทย์มากมาย ดังนั้นองค์ชายอันหรานจึงไม่อาจเข้าใจได้“เจ้าบอกในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาจู่ ๆ เขาก็หายตัวไปใช่หรือไม่?” หลิงลี่ส่ายหน้า “วันนั้นหม่อมฉันถามเขาเกี่ยวกับจินเย่าฉือ เขามีท่าทีประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่งแล้วจากไป หลังจากนั้นก็ไม่ปรากฏตัวอีกเลย ยิ่งไปกว่านี้หม่อมฉันตามหาเขาเท่าไรก็ไม่เจอ ดังนั้นหม่อมฉันจึงมาที่นี่เพคะ”โหรวเหยาถามด้วยความสงสัย “เกิดอะไรขึ้นระหว่างเป่ยโม่และต้าเหลียง? ข้าได้ยินมาว่าราชวงศ์เป่ยโม่เกลียดชังองค์ชายยิ่
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1153
“ท่านจะทำอะไรหรือ?” โหรวเหยารู้สึกกลัวอีกฝ่าย“หลิงลี่!” จื่ออันเดินเข้าไปหาหลิงลี่ พลางกล่าวด้วยความเคร่งเครียด “ข้ารู้ว่าอ๋องเยี่ยมีอำนาจที่นี่ ส่วนเจ้าก็สามารถรวบรวมกำลังคนได้ โปรดป่าวประกาศถึงความร้ายแรงของโรคระบาดตามที่ข้าบอกไปและเผยแพร่ใบสั่งยาฉบับนี้ แล้วใช้ชื่อเสียงของข้าบอกว่าใบสั่งยานี้สามารถรักษากาฬโรคได้ หากใครไม่เชื่อ ก็ให้เดินทางมาที่หมู่บ้านเพื่อพบข้า จากนั้นกระจายข่าวเรื่องเสบียงอาหารและเงินเบี้ยเลี้ยงของทหารเป่ยโม่ออกไป ไกลเท่าไรก็ยิ่งดี และอย่าลืมส่งจดหมายไปให้ท่านอ๋อง ว่าให้เขาสั่งเซียวเซียวเดินทัพเข้าประชิดชายแดนเป่ยโม่อีกยี่สิบลี้”หลิงลี่และโหรวเหยาต่างตกตะลึง ก่อนที่โหรวเหยาจะกล่าว “แต่ถ้าเกิดเหตุการณ์เช่นนั้นจริง ๆ พวกเราจะตกอยู่ในอันตรายนะ”“ข้าขอเดิมพันด้วยชีวิตของเขา!” สายตาของจื่ออันอัดแน่นไปด้วยความชั่วร้าย “แม่กองทัพศัตรูจะเคลื่อนทัพมากดดันที่แนวชายแดน แต่เขาก็ไม่กล้าเคลื่อนไหวหรอก เพราะไม่มีเงินเพียงพอที่จะซื้อเสบียงอาหารและจ่ายเงินเบี้ยเลี้ยง ต่อให้ข่าวแพร่กระจายออกไป เขาก็ไม่กล้าฆ่าข้าหรอก เพราะข้ามีใบสั่งยาอยู่ในมือ อีกอย่างข้าอยากรู้ว่าองค์ชายเจิ้น
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1154
หลังจากที่หลิงลี่ปล่อยพิราบสื่อสารบินลงจากเขาไม่นาน ฉินโจวก็เดินทางมาถึงฉินโจวคือใคร? นางคือแม่ทัพที่ครองใจและได้รับความนิยมจากประชาชนเป็นอย่างมากแม้จะมีไม่กี่คนที่พบเห็นนาง แต่เหล่าทหารที่ประจำการอยู่บนภูเขาก็สามารถจำนางได้ในทันทีเมื่อเหล่าชาวบ้านได้ยินว่าฉินโจวมาถึงแล้ว พวกเขาก็คุกเข่าลงเพื่อแสดงความเคารพนางเนื่องจากชาวบ้านบางคนในหมู่บ้านมู่ไจ้แต่งงานกับตระกูลย่อยของตระกูลฉิน ดังนั้นทุกคนในหมู่บ้านจึงเคารพนางไม่ต่างกับองค์จักรพรรดิฉินโจวขี่ม้าขึ้นมาบนภูเขา นางสวมชุดผ้าฝ้ายสีดำ ผมถูกเกล้าขึ้นสูง ใบหน้าสีน้ำผึ้ง คิ้วหนาและดำขลับ ขณะที่ดวงตาเฉียบคม เมื่อมองดูผ่าน ๆ ผู้คนอาจเข้าใจผิดคิดว่านางเป็นบุรุษก็เป็นได้นางก้มลงมองเหล่าชาวบ้านที่คุกเข่าลงกับพื้น และซากบ้านเรือนที่พังทลายอยู่ข้างหลัง ก่อนกล่าวอย่างช้า ๆ “ลุกขึ้น ทุกคนลูกขึ้นเถิด!”เหล่าชาวบ้านที่มารวมตัวกันเดินตามนางไปทีละก้าว “ยินดีอย่างยิ่งที่ท่านแม่ทัพกลับมาแล้วขอรับ”ฉินโจวมองไปรอบ ๆ แต่กลับไม่พบเซี่ยจื่ออัน นางจึงถามทหารว่า “เซี่ยจื่ออันอยู่ที่ใด?”นายทหารตอบด้วยความเคารพ “รายงานท่านแม่ทัพพระชายาอยู่ในบ้านขอรับ ข
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1155
“แม่ทัพฉิน ข้าได้ยินชื่อเสียงของท่านมานานแล้ว!” จื่ออันเป็นคนแรกที่กล่าวทักทาย“ฉินโจวถวายบังคมพระชายา!” นางไม่ได้ลงจากหลังม้า แต่โค้งตัวไปข้างหน้าเล็กน้อยด้วยท่าทีเหยียดหยาม ขณะที่มุมริมฝีปากยกยิ้มขึ้นเล็กน้อยด้วยความดูถูกถึงกระนั้น สิ่งที่ซ่อนอยู่ภายใต้ความเหยียดหยามคือรังสีสังหารที่เย็นเยียบจื่ออันกล่าว “ท่านแม่ทัพสุภาพยิ่งนัก”จื่ออันไม่ถ่อมตัวหรือหยิ่งผยองเกินไป อีกทั้งไม่ตกใจหรือเกรงกลัว นางตอบด้วยท่าทีสงบนิ่ง เพราะรู้ดีว่าการมาเยือนของฉินโจวในครั้งนี้จะต้องไม่ง่ายอย่างแน่นอนฉินโจวคลี่ยิ้ม “พระชายาเดินทางมาหลายพันลี้เพื่อมาที่เป่ยโม่ของเรา ทั้งยังทำงานหนักทั้งวันทั้งคืนเพื่อต่อสู้กับโรคระบาด ครั้งนี้ข้ากลับมาที่เมืองหลวง แต่ยังไม่ได้พบหน้าใคร เพราะข้าต้องรีบรุดมาหาพระชายา เพื่อขอบพระทัยเป็นอย่างแรกเพคะ”“ยิ่งดียิ่งนักท่านแม่ทัพ!” แน่นอนว่าจื่ออันรู้ว่ามีบางอย่างซ่อนอยู่ภายใต้คำขอบคุณฉินโจวจ้องมองอีกฝ่ายอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นลงจากหลังม้าแล้วเดินเข้าไปหาจื่ออันก่อนจงใจมองไปรอบ ๆ “หมอจากกรมฮุ่ยหมินไม่ได้ถูกส่งตัวมาที่นี่หรือ? เหตุใดถึงไม่เห็นพวกเขาเลย? อย่างไรเสียพวกเขาก็เ
Latest chapter
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1168
ร่างกายของแม่ทัพเฒ่าฉินสั่นสะท้านด้วยความโกรธ “เจ้าสาปแช่งปู่รึ เจ้าเคยคำนึงถึงญาติพี่น้องหรือไม่?”เมื่อหมอหลวงมาถึง กลับไม่มีคนในตระกูลฉินคอยเฝ้าเขาอยู่ในห้อง ดังนั้นจึงมีเพียงแต่บ่าวรับใช้หลังจากตรวจสอบอาการเสร็จ หมอหลวงก็กล่าวด้วยสีหน้าตกตะลึง “ท่านแม่ทัพเฒ่า เมื่อไม่กี่วันมานี้ท่านได้ไปที่ใดมา? แล้วท่านเคยเข้าไปในพื้นที่โรคระบาดหรือไม่?” “ไม่เคย ข้าไม่เคยไปที่นั่น” สีหน้าของแม่ทัพเฒ่าเปลี่ยนไปเล็กน้อย เมื่อได้ยินคำพูดของหมอหลวง “ท่านกำลังสงสัยว่าข้าติดเชื้อโรคระบาดใช่หรือไม่?”“อาการช่างคล้ายคลึงกันยิ่งนัก” หมอกลวงกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด“เป็นไปไม่ได้!” แม่ทัพเฒ่าฉินรู้สึกตื่นตระหนกอย่างมาก “ท่านวินิจฉัยผิดหรือไม่?”“ข้าจะจัดยาให้ท่านสองชนิดก่อน หากดื่มยาเหล่านี้แล้วไม่ได้ผล เช่นนั้นไม่ใช่ก็ใกล้เคียงแล้วขอรับ” หมอหลวงกล่าวแม่ทัพเฒ่าฉินกล่าวด้วยความลนลาน “ฉินโจวบังคับให้ท่านพูดเช่นนี้ใช่หรือไม่?”หมอหลวงรู้สึกประหลาดใจ “แม่ทัพเฒ่า ท่านหมายความว่าอย่างไร? เหตุใดแม่ทัพฉินถึงต้องบังคับให้ข้าพูดเช่นนี้?”หมอหลวงชะงักไปชั่วครู่หนึ่งแล้วโพล่งถาม “ท่านเคยพูดคุยกับองค์ชายเ
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1167
นางสามารถเสียสละได้ แต่จะไม่มีทางทรยศต่อประชาชนเป่ยโม่เด็ดขาดสำหรับความจงรักภักดีต่อองค์จักรพรรดิและประเทศชาติ นางจะต้องรักประชาชนก่อน จึงจะสามารถภักดีต่อองค์จักรพรรดิได้ฉินโจวกล่าวคำเบา “ข้าเข้าไปในพระราชวังเพื่อเชิญหมอหลวงแล้ว ท่านปู่พักผ่อนก่อนเถิด ข้าจะออกไปเดินเล่นรับลมสักหน่อย”ดวงตาของแม่ทัพเฒ่าฉินอัดแน่นด้วยความโกรธ แต่ก็พยายามอย่างหนักเพื่อระงับมันฉินโจวเดินออกจากห้อง และเห็นว่าฉินเป้าน้องชายของตนนั่งอยู่ที่สวน เมื่อเห็นนางเดินออกมา เขาก็ถามว่า “ท่านปู่เป็นอย่างไรบ้าง?”ฉินโจวจำคำพูดของท่านปู่ได้อย่างแม่นยำ จึงเมินเฉยต่อเขาและตอบอย่างใจเย็น “เข้าไปดูด้วยตนเองสิ”ฉินเป้าคลี่ยิ้ม แต่มันกลับดูอ้างว้างอย่างยิ่ง “ข้าได้ยินสิ่งที่ท่านปู่พูดกับท่านแล้ว ข้าไม่อยากเข้าไป”ฉินโจวตกตะลึง “เพราะเหตุใด เขาทุ่มเทความพยายามทั้งหมดไปกับหารวางแผนเพื่อเจ้า เจ้าควรขอบคุณท่านปู่สิ”ฉินเป้าหัวเราะเยาะ “จริงรึ? หากเขาทอดทิ้งท่านเพื่อตระกูลได้ ในอนาคตเขาจะไม่ทอดทิ้งข้าหรือ? ข้าไม่ต้องการชื่อเสียงหรือความดีงามใด ๆ พวกมันไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการเลย”ฉินโจวดูถูกน้องชายมาโดยตลอด เพราะเขาไม่ได
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1166
ทั้งสองคนเดินออกไปและหยุดอยู่บนทางเดิน หมอมองฉินโจวพร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด “ท่านแม่ทัพ ข้ากำลังสงสัยว่าท่านแม่ทัพเฒ่าจะป่วยด้วยโรคระบาดขอรับ”ฉินโจวตกตะลึง “โรคระบาด? เป็นไปได้อย่างไร? ปู่ของข้าไม่เคยออกไปข้างนอก และไม่เคยติดต่อกับผู้ป่วยโรคนี้เลย แล้วเขาจะติดเชื้อโรคระบาดได้อย่างไร?”“ข้าเคยรักษาผู้ป่วยโรคระบาดมาก่อน ซึ่งอาการคล้ายคลึงกันอย่างมาก ผู้ป่วยจะมีไข้สูง ไอ ตาแดง หายใจเร็วขึ้น เมื่อเกิดอาการเหล่านี้พร้อมกันจะอันตรายอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้นโรคนี้ยังไม่มีวิธีรักษาให้หายขาดขอรับ” หมอกล่าว“เป็นไปไม่ได้ หากจะติดเชื้อโรคระบาดก็ต้องสัมผัสกับผู้ป่วยที่มีเชื้ออยู่แล้ว แต่ท่านปู่ของข้าไม่เคยใกล้ชิดคนเหล่านั้นเลย แล้วเขาจะติดเชื้อได้อย่างไร?” ฉินโจวยังคงไม่เชื่อหมอประสานหมัด “ทั้งหมดนี้คือคำวินิจฉัยของข้า หากท่านแม่ทัพไม่เชื่อ ก็สามารถขอให้หมอคนอื่นมาตรวจดูได้ หรือท่านจะพาเขาไปที่พระราชวัง และขอให้หมอหลวงช่วยตรวจอาการ ข้าไร้ความสามารถ จึงอาจวินิจฉัยผิดพลาดได้ ลาก่อนขอรับ ๆ!”สิ้นคำ หมอก็หยิบกล่องยาแล้วออกไปโดยไม่เขียนใบสั่งยาด้วยซ้ำฉินโจวสับสนไม่น้อย ท่านปู่ติดเชื้อโร
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1165
หัวใจของฉินโจวเย็นเยียบราวกับน้ำ “ใช่ ตราบใดที่ข้าตายในสนามรบ ตระกูลฉินก็ยังจะเป็นผู้กล้า และเป็นขุนนางผู้มีเกียรติ”แม่ทัพเฒ่าฉินเงียบไปครู่ใหญ่ จากนั้นกล่าวคำเบา “ในฐานะหลานสาวตระกูลฉิน มันเป็นหน้าที่ของเจ้าที่ต้องเสียสละเพื่อชื่อเสียง และรากฐานของตระกูล”ฉินโจวกำหมัดแน่นด้วยความไม่พอใจ “หลายปีที่ผ่านมานี้ ข้ายังทำไม่พออีกหรือ? ตอนนี้มีใครในตระกูลฉินบ้างที่ไม่เกาะกินเลือดนี้ของข้า?”แม่ทัพเฒ่าฉินลุกยืนขึ้นพลางกล่าวอย่างเย็นชา “ข้าเคยเตือนเจ้าแล้ว คราวนี้ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เจ้าจะต้องเข้าไปในพระราชวัง ข้าให้คำมั่นกับฮองเฮาเฉาแล้ว ว่าวันนี้เจ้าจะไปที่นั่นเพื่อทูลขอรับคำสั่ง หากเจ้าไม่ไป ข้าก็จะรับคำสั่งและออกรบด้วยตนเอง”“ท่าน...” ฉินโจวมองเขาด้วยสายตาโศกเศร้า “ท่านปู่ ข้าก็เป็นหลานสาวของท่านเหมือนกัน ท่านไม่สงสารข้าบ้างหรือ?”“ปู่สงสารเจ้าสิ แต่ภารกิจหน้าที่ของตระกูลฉินจะต้องถูกส่งต่อ ตอนนี้น้องชายของเจ้าโตพอแล้ว เจ้าจะต้องพาเขาไปสร้างความสำเร็จทางการทหารด้วย และเจ้าจะได้รับส่วนแบ่งของน้องเจ้า เมื่อถึงเวลานั้น ตระกูลฉินก็จะได้ผู้สืบทอดคนใหม่”ฉินโจวผงะไปชั่วครู่ ก่อนระเบิดหัวเราะ
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1164
เมื่อได้ยินคำพูดของฉินโจว แม่ทัพเฒ่าฉินก็โมโหมากจนเคราสั่นสะท้าน “อาโจว อะไรจะสำคัญไปกว่าการบรรลุเป้าหมายอันยิ่งใหญ่? องค์จักรพรรดิเพียงต้องการขยายอาณาเขตของแคว้น เจ้าควรรู้เอาไว้ว่าเมื่อเรายึดครองต้าโจวสำเร็จ เป่ยโม่จะมีพื้นที่เพิ่มมากกว่าครึ่งหนึ่ง และมันจะเป็นความดีความชอบของตระกูลฉิน ทำให้ตระกูลของเราถูกจดจำไปหลายชั่วอายุคน! นี่ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าต้องการมาตลอดรึ? เจ้าไม่ต้องการบอกคนทั้งโลก ว่าแม้ฉินโจวจะเป็นสตรี แต่นางก็สามารถประสบความสำเร็จได้อย่างผ่าเผยหรือ?”ฉินโจวมองดูใบหน้าที่ฉายแววตื่นเต้นปนโกรธเกรี้ยวของปู่ ทันใดนั้นนางก็สัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติถูกต้อง มันคือความต้องการของนาง แต่ความสำเร็จของนางจะต้องไม่แลกกับการเหยียบย่ำกระดูกของประชาชนชาวเป่ยโม่นางรักเป่ยโม่และหวังที่จะขยายอาณาเขตของแคว้น นอกจากนี้นางยังต้องการเสาะหาดินแดนอุดมสมบูรณ์เพื่อประชาชน เพราะหวังว่าพวกเขาจะสามารถอยู่อาศัยและทำกินอย่างสงบสุข และพึงพอใจโดยไม่ต้องทนทุกข์จากการพลัดถิ่นอย่างไรก็ตาม ในตอนนี้หากต้องการบรรลุอำนาจ นางจำต้องสละชีวิตประชาชนจำนวนมาก และนำเงินภาษีของทุกคนมาใช้ในการทำสงคราม ทำให้โรคร
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1163
มือสังหารเหล่านั้นแต่งกายคล้ายกับชาวต้าโจวและสวมหน้ากากผ้าสีดำ กลุ่มคนนิรนามราวเจ็ดถึงแปดคนกระโดดลงมาจากท้องฟ้ากลางวันแสก ๆ ทันทีที่เท้าของคนเหล่านั้นแตะพื้น พวกมันก็เริ่มโจมตีอย่างดุดันฉินโจวเห็นมือสังหารคนหนึ่งกระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้าพร้อมกับกระบี่ยาว จากนั้นร่ายรำอยู่หลายกระบวนท่าราวกับนางฟ้าโปรยดอกไม้ ขณะแสงแดดตกกระทบกระบี่ส่องกระจายไปทั่วเหล่าทหารที่เพิ่งมาถึงกระโจนเข้าไปร่วมวงต่อสู้อย่างรวดเร็วหลังจากประดาบกันไปกว่าร้อยครั้ง มือสังหารก็ถูกบีบบังคับให้ล่าถอย ฉินโจวจ่อกระบี่ไปที่คอของหนึ่งในมือสังหาร พลางถามเสียงเข้ม “ตอบข้า ใครเป็นคนส่งเจ้ามา?”มือสังหารตอบอย่างเย็นชา “ฆ่าไอ้หมารับใช้เป่ยโม่ให้หมด!”“หมารับใช้เป่ยโม่? เห็นได้ชัดว่าพวกเจ้าไม่ได้เป็นคนเป่ยโม่ พวกเจ้ามาจากต้าโจวใช่หรือไม่?” ฉินโจวโมโหอย่างมาก ขณะชี้ดาบไปยังหน้าอกของอีกฝ่าย “ไอ้เลวมู่หรงเจี๋ยส่งพวกเจ้ามาใช่หรือไม่?”“หญิงเลวอย่าเจ้ากล้าเอ่ยชื่อของท่านอ๋อง ทำให้พระองค์มัวหมองได้อย่างไร?” มือสังหารตะโกนฉินโจวชักดาบกลับพร้อมกล่าวอย่างเย็นชา “กลับไปซะ!”มือสังหารตกตะลึง ราวกับไม่คาดคิดว่าฉินโจวจะปล่อยตัวเขาไป”เ
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1162
ฉินโจวกล่าวด้วยความโมโห “ข้าหลอกลวงเจ้าเมื่อไร?”“ไม่งั้นรึ? เจ้าและอ๋องฉีเอ่ยปากว่า หากจื่ออันตกลงเดินทางมาที่เป่ยโม่ พวกเจ้าจะส่งองค์ชายรัชทายาทไปที่ต้าโจวเป็นองค์ประกัน แล้วพวกเจ้าทำตามที่พูดแล้วหรือไม่?”“องค์ชายรัชทายาทเดินทางไปยังต้าโจวแล้ว!”“ผู้ที่เดินทางไปยังต้าโจวคือองค์ชายเจ็ด ไม่ใช่องค์ชายรัชทายาท องค์ชายเจ็ดไม่ได้เป็นที่โปรดปราน ดังนั้นจักรพรรดิเป่ยโม่จะส่งเขาไปสังเวยเมื่อใดก็ได้”“เป็นไปไม่ได้!” ฉินโจวประหลาดใจอย่างมาก เห็นได้ชัดว่าผู้ที่เดินทางไปคือองค์ชายรัชทายาท เพราะองค์จักรพรรดิทรงตรัสด้วยตนเองว่าจะส่งเขาไปที่ต้าโจว“เจ้าอย่าเพิ่งสนใจเรื่องนี้เลย ก่อนหน้านี้ทั้งสองแคว้นตกลงทำสนธิสัญญาสงบศึก หลังจากการแพร่ระบาดสิ้นสุดลง แต่เจ้ากลับวางแผนโจมตีพวกเราในขณะที่ข้ายังอยู่ที่เป่ยโม่ เจ้าจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร?” มู่หรงเจี๋ยกล่าวอย่างเคร่งเครียดฉินโจวตอบ “ผิดแล้ว เป็นเพราะต้าโจวที่เคลื่อนทัพโจมตีทหารฝั่งขวาของเราก่อน และสังหารทหารของเราไปกว่าร้อยคน ข้าจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากเคลื่อนทัพเข้าไปใกล้ เพื่อบีบบังคับให้พวกเจ้าถอยกลับ”“ไร้สาระ กองทัพของเราหยุดเคลื่อนท
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1161
อย่างไรก็ตาม การจัดหาเสบียงอาหารสำหรับพื้นที่ภัยพิบัติยังไม่เพียงพอ และยังขาดแคลนเสื้อผ้าอาภรณ์ นอกจากนี้หลังจากที่พระชายาผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์มาถึงเป่ยโม่ ก็ยังไม่ได้รับใบสั่งยาแม้แต่ฉบับเดียว ดังนั้นความอดทนของประชาชนจึงค่อย ๆ หมดลง แต่ความโกรธและความขุ่นเคืองกลับยิ่งมากขึ้นทันทีที่ข่าวลือแพร่สะพัด ก็เป็นเสมือนเป็นการขว้างเปลวไฟใส่ ‘ระเบิด’ หนึ่งหมื่นตุน ทำให้มันระเบิดออกอย่างรวดเร็วผู้ประสบภัยนับไม่ถ้วนหลั่งไหลเข้าสู่เมืองหลวงอย่างรวดเร็วหลังจากที่ฉินโจวลงจากภูเขา นางก็พบว่าองค์จักรพรรดิทำอะไรกับทหารม้า และทหารเจ็ดหมื่นนายที่ประจำการที่เมืองหลวง ซึ่งเขาออกคำสั่งให้ทหารเหล่านั้นขับไล่เหล่าผู้ประสบภัยออกไปนางเห็นด้วยตาตนเองว่าทหารใต้บังคับบัญชาของนางสร้างกำแพงมนุษย์อันแน่นหนา เมื่อผู้ประสภัยเดินทางเข้ามา พวกเขาก็จะโบกหอกเพื่อขับไล่คนเหล่านั้นออกไปผู้ประสบภัยมากกว่าสิบรายได้รับบาดเจ็บจากหอกทหารเหล่านั้นอยู่ใต้บังคับบัญชาของนาง แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะไม่ได้ฆ่าผู้ใด แต่เมื่อสถานการณ์รุนแรงขึ้นจะต้องมีการฆ่าแกงกันอย่างแน่นอนฉินโจวโกรธจัดจึงขี่ม้าเข้าไปขวางเอาไว้ “หยุด หยุดเ
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1160
ฉินโจวกวาดสายตามองพลางเยาะเย้ยจื่ออันไม่สนใจนาง และพาหลินตานไปยังเขตตะวันตกภายในสองวันนี้มีผู้เสียชีวิตถึงสามคน ซึ่งทั้งหมดถูกหามออกไปหลังจากที่หลินตามเดินเข้ามาเขาหลั่งน้ำตาหลั่งน้ำตาขณะมองดูการเผาศพจื่ออันไม่คิดว่าเขาจะมีความอ่อนไหวมากเพียงนี้ “ท่านหมอหลิน ท่านเป็นอะไรหรือไม่?”หลินตานปาดน้ำตา “ข้าขอโทษ ข้าเพียง... คิดถึงครอบครัวขอรับ”“ครอบครัวของท่าน? แล้วตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ใดหรือ?” จื่ออันถาม“ตายหมดแล้วขอรับ ภรรยาและลูกสะใภ้ของข้าตายเพราะเหตุแผ่นดินไหวทั้งคู่ ส่วนลูกชายและหลานชายติดเชื้อโรคระบาดก่อนตายไปเช่นกัน ข้าจึงเป็นคนเดียวที่เหลือรอด” หลินตานสูดหายใจเข้าลึก ใบหน้าที่อยู่ภายใต้ผมสีขาวฉายแววความเศร้าโศกและหดหู่จื่ออันไม่คาดคิดว่าเขาจะมาจากพื้นที่โรคระบาดเช่นกัน เมื่อเห็นสีหน้าเศร้าสร้อย จื่ออันก็ไม่รู้จะปลอบใจเขาเช่นไร จึงได้แต่นิ่งเงียบและอยู่เคียงข้างไม่นานหลินตานก็ถามว่า “ท่านหมอเซี่ย โรคระบาดนี้สามารถรักษาหายได้จริงหรือขอรับ?”ตอนนั้นเองจื่ออันก็นึกได้ว่าเขาเป็นหมอเท้าเปล่า และหลังจากเดินทางพเนจรไปที่ต่าง ๆ เขาอาจรู้จักจินเย่าฉือก็เป็นได้ ดังนั้นจึงรีบถามว
