MasukShare
บทที่ 1908
Bab terkait
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1909
มิพูดมิได้ว่า คำพูดสั้น ๆ มิกี่คำของเย่ซื่อฝานนี้ทำให้หลิงอวี๋ซาบซึ้งใจพลันนั้นนางก็นึกถึงจ้าวหรุ่ยหรุ่ยและเก๋อฮุ่ยหนิงขึ้นมา ที่พวกนางบังอาจกล้าลงมือซ้อมนางและสังหารลูกของนาง นั่นก็เป็นเพราะนางอ่อนแอมิใช่รึ?หากตนเข้มแข็งพอที่จะทำให้พวกนางกลัว พวกนางยังจะกล้าปฏิบัติกับตนเช่นนี้หรือ?จุดประสงค์ที่นางเข้าเรียนที่สำนักศึกษาชิงหลงคือการทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น!แล้วจะสนใจว่าสำนักศึกษาชิงหลงเป็นอย่างไรไปเพื่ออะไร?หากวันหนึ่งนางแข็งแกร่งพออย่างที่เย่ซื่อฝานพูด นางก็สามารถสร้างสำนักศึกษาชิงหลงขึ้นมาใหม่ได้ และจะกำหนดกฎเกณฑ์อย่างไรก็ได้!“สิงอวี๋น้อมรับคำสอนไว้แล้ว! ขอบคุณอาจารย์เป็นอย่างยิ่ง!”หลิงอวี๋โค้งคำนับเย่ซื่อฝานอย่างจริงใจเย่ซื่อฝานมองหลิงอวี๋ด้วยความชื่นชม แม้สตรีนางนี้จะหน้าตาธรรมดา แต่นางก็ฉลาดหลักแหลมมากเอาการเขาชี้แนะไปมิกี่คำนางก็เข้าใจแล้ว ดูมีอนาคตไกลจริง ๆ!“แล้วพบกันวันพรุ่ง!”เย่ซื่อฝานหมุนตัวพาต่งเฉิงออกไปจางอิ๋งยิ้มให้หลิงอวี๋และกระซิบว่า “ท่านรองเจ้าสำนักศึกษามิได้ลำเอียงเข้าข้างเหมียวหยางหรอก เขาแค่เป็นห่วงว่า แม้พวกเราจะร้องเรียนจนชนะแต่ก็จะมิเกิดประ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1910
อาศัยอยู่ที่ตระกูลเฉียวรึ?เซียวหลินเทียนครุ่นคิด หากนางอาศัยอยู่ที่ตระกูลเฉียวก็คงเข้าไปจับตัวได้ยากว่ากันว่านายน้อยตระกูลเฉียวเสียชีวิตด้วยน้ำมือของหลิงอวี๋ ตระกูลเฉียวจึงเกลียดหลิงอวี๋มากถึงขนาดเสนอรางวัลค่าหัวของนางเป็นจำนวนเงินสูงถึงห้าล้านตระกูลเฉียวรับจ้าวหรุ่ยหรุ่ยมาอาศัยด้วยเช่นนี้ หรือว่าพวกเขาคิดจะตามหาหลิงอวี๋ผ่านทางจ้าวหรุ่ยหรุ่ย?“คอยจับตาดูความเคลื่อนไหวของตระกูลเฉียวและจ้าวหรุ่ยหรุ่ยไว้ให้ดี!”เซียวหลินเทียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตัดสินใจว่าจะมิทำอะไรจ้าวหรุ่ยหรุ่ยเป็นการชั่วคราว จ้าวหรุ่ยหรุ่ยเป็นคนที่รู้ดีที่สุดว่าหลิงอวี๋หนีไปจากนางได้อย่างไร และนางจะมิยอมแพ้ในการตามหาหลิงอวี๋อย่างแน่นอนหากใช้นาง เซียวหลินเทียนก็จะสามารถหาตัวหลิงอวี๋เจอได้เร็วขึ้น“ยังไม่มีข่าวคราวอะไรจากทางหวงฝู่หมิงจูอีกรึ?”เซียวหลินเทียนนึกถึงเรื่องที่เขาเคยสัญญากับหวงฝู่หลินเอาไว้ว่าจะตามหาลูกสาวให้ จึงได้ถามขึ้นมา“ตอนนี้ยังขอรับ ข้าน้อยสั่งให้คนเร่งค้นหาแล้ว อีกทั้งยังได้ส่งคนไปจับตาดูตระกูลจงเจิ้งด้วย แต่จงเจิ้งหลินและเสวี่ยเหมยยังมิกลับไปยังตระกูลจงเจิ้ง ตอนนี้มิทราบว่าทั้งสามค
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1911
หลิงอวี๋ตกตะลึงไปชั่วขณะ มิรู้เลยว่าควรจะต้องพูดอะไรเหตุใดหลงอิงถึงอยากเอาชนะจ้าวหรุ่ยหรุ่ยให้ได้?ด้วยความสามารถของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยแล้ว แม้นางจะพ่ายแพ้นางก็ยังได้เข้าเรียนในสำนักศึกษาชิงหลง“ห้าหมื่นมิพอ เช่นนั้นข้าให้หนึ่งแสนไปเลย! ข้าจะต้องเอาชนะจ้าวหรุ่ยหรุ่ยให้ได้!”หลงอิงกล่าวอย่างดุดัน“เหตุใดกันหรือ? มีความหมายอะไรสำคัญหรือไม่?”หลิงอวี๋ถามในสิ่งที่ตนเองสงสัย“จะบอกความจริงให้ก็แล้วกัน ตระกูลเฉียวกำลังมองหาคู่แต่งงานให้กับผู้นำตระกูลคนใหม่ แล้วข้า… ข้าก็ชื่นชอบนายน้อยตระกูลเฉียว หากข้าได้ที่หนึ่ง ฮูหยินผู้เฒ่าเฉียวก็จะมองข้าต่างออกไป!”หลงอิงทำท่าทางเขินอายนายน้อยตระกูลเฉียว?นั่นเฉียวไป๋มิใช่หรือ?เขาจะแต่งงานแล้วรึ?หลิงอวี๋ตกตะลึง แต่แล้วนางก็นึกขึ้นได้ว่าเมื่อวานนี้ตอนที่หลงอิงทะเลาะกับจ้าวหรุ่ยหรุ่ย ในตอนนั้นหลงอิงทีท่าทีขบเขี้ยวเคี้ยวฟันก็เพราะต้องการล้างแค้นให้ศิษย์พี่ของนางหลิงอวี๋นึกว่าหลงอิงรักเฉียวเค่อ แต่คาดมิถึงว่าตอนนี้จะเปลี่ยนเป็นเฉียวไป๋แล้ว!นอกจากนี้เหลยเหวินยังเคยพูดไว้ว่า พี่ชายของนางเป็นหนี้เพราะหลงอิงมากกว่าหนึ่งแสน…หลิงอวี๋พูดมิออก หรือว
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1912
หลงอิงและจงเจิ้งเฟยต่างมีข้อมูลภายใน และการคาดการณ์ของพวกนางก็แม่นยำ การสอบแข่งขันในวันนี้คือการจับคู่เครื่องยาสมุนไพรเพื่อกลั่นโอสถ และผู้ชนะจะถูกตัดสินจากคุณภาพของเม็ดยาเหลยเหวินพูดกับหลิงอวี๋ด้วยความรู้สึกผิด “เสี่ยวอวี๋ ข้าอยู่กลุ่มเดียวกับเฟยเฟย เจ้าไปหาคู่เองก็แล้วกัน! ต้องขอโทษด้วย พอดีพวกเรานัดกันไว้แล้ว!”“มิเป็นไร ข้าจะไปหาคู่เอง!”ยังมิทันที่หลิงอวี๋จะพูดจบ ก็มีบัณฑิตหลายคนพากันเดินเข้ามาหานางพวกนางทุกคนคิดว่าหากได้คู่กับหลิงอวี๋ที่ได้คะแนนสูงในการสอบจำแนกสมุนไพรและการสอบเขียนตำรับยา พวกนางก็จะได้เปรียบ“สิงอวี๋ เจ้ามาคู่กับข้าเถิด!”“สิงอวี๋ คู่กับข้าสิ คะแนนของข้ามิแย่หนา หากคู่กับข้าพวกเราจะต้องชนะแน่นอน!”บัณฑิตหลายคนพากันยื้อแย่งหลิงอวี๋เข้ากลุ่มหลงอิงเองก็เดินเข้ามาหาและพูดพร้อมกับยิ้มตาหยี “สิงอวี๋ พวกเรามาคู่กันเถอะ!”บัณฑิตหลายคนที่มาก่อนต่างมองหน้ากัน มิกล้าแย่งชิงกันอีก แต่กลับจ้องหลิงอวี๋ตาปริบ ๆ ด้วยหวังว่าหลิงอวี๋จะเลือกตน“ข้าจับคู่กับหลงอิงก็แล้วกัน!”หลิงอวี๋รับเงินห้าหมื่นจากหลงอิงมาแล้ว แน่นอนว่าต้องเลือกเพียงหลงอิงเท่านั้นบัณฑิตหลายคนที่มิ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1913
มิเพียงเย่ซื่อฝานเท่านั้นที่ให้ความสนใจหลิงอวี๋ แม้แต่ต่งเฉิงและไป่หลี่ไห่ก็จ้องมองไปที่หลิงอวี๋ด้วยเช่นกันเมื่อเห็นหลิงอวี๋เลือกสมุนไพรเหล่านี้ ต่งเฉิงก็ถอนหายใจและกล่าวว่า “มิรู้ว่าเด็กคนนี้มิรู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำหรือว่ามีความสามารถจริง ๆ ?”ไป่หลี่ไห่รู้เรื่องที่เหมียวหยางพยายามโน้มน้าวหลิงอวี๋ให้มาเข้าร่วมกับเขามิสำเร็จแล้ว ด้วยเหตุนี้ วันนี้ตอนที่เขาไปถึงสำนักศึกษาชิงหลง ต่งเฉิงจึงเรียกเขาไปตำหนิอยู่ครู่หนึ่งแม้ไป่หลี่ไห่จะได้รับการสนับสนุนจากเจ้าแห่งทะเล แต่ต่งเฉิงกลับมิไว้หน้าซ้ำยังกล่าวตำหนิเขาที่ปล่อยให้ศิษย์ของตนประพฤติตัวมิเหมาะสมและทำลายชื่อเสียงของสำนักศึกษาชิงหลงต่งเฉิงเตือนไป่หลี่ไห่อย่างเด็ดขาดว่า หากมีครั้งต่อไปเขาจะมิยอมปล่อยเหมียวหยางไปง่าย ๆ แน่ไป่หลี่ไห่ทั้งอายทั้งโกรธ แต่ความอาวุโสของต่งเฉิงทำให้เขามิสามารถโต้แย้งอย่างไร้มารยาทได้ เขาจึงทำได้แค่ต้องกล้ำกลืนฝืนทนไปไป่หลี่ไห่เป็นนักปรุงโอสถที่ผู้คนให้การยกย่องมากที่สุดในช่วงหลายสิบปีที่ผ่านมา บางคนถึงกับบอกว่าความสำเร็จในภายภาคหน้าของไป่หลี่ไห่จะต้องแซงหน้าเย่ซงเฉิงอย่างแน่นอนด้วยเหตุนี้ หลายปีที่ผ่านม
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1914
ในห้องปรุงโอสถมิได้มีเพียงเครื่องยาสมุนไพร แต่ยังมีน้ำหลายชนิดที่สามารถเติมลงไปเพื่อผสมเครื่องยาสมุนไพรเข้ากัน น้ำเหล่านี้เป็นส่วนประกอบพื้นฐานที่ใช้ในการปรุงโอสถในชีวิตประจำวันน้ำแต่ละชนิดที่ผสมกับเครื่องยาสมุนไพรให้ผลลัพธ์ที่แตกต่างกัน ดังนั้นไป่หลี่ไห่จึงสนใจเป็นอย่างยิ่งว่าสิ่งที่หลิงอวี๋เติมเข้าไปคืออะไร“อาจารย์ ข้าเห็นแล้ว มันคือน้ำเปล่าขอรับ!”เหมียวหยางพูดอย่างดูแคลนน้ำเปล่ารึ?เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไป๋หลี่ไห่ก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง เขามองไปที่เย่ซื่อฝานแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “พี่เย่ ข้าว่าครั้งนี้ว่าที่ศิษย์ของท่านจะต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน!”“หากนางเติมน้ำชนิดอื่นลงไปก็อาจทำให้อัตราความสำเร็จสูงขึ้นได้บ้าง แต่นี่น้ำเปล่า… มีเพียงคนที่ไม่มีความรู้เรื่องการปรุงโอสถเท่านั้นที่จะเติมน้ำชนิดนี้ลงไป!”เมื่อจางอิ๋งได้ยินคำพูดของเหมียวหยาง นางก็รู้สึกเป็นกังวลแทนหลิงอวี๋ขึ้นมา และคิดว่าตนกำลังจะเสียเงินสองหมื่นไปโดยเปล่าประโยชน์!แต่เย่ซื่อฝานกลับกล่าวอย่างมิรีบร้อน “สิ่งที่พวกเราต้องการคือผลลัพธ์ ไยต้องสนใจกระบวนการด้วยเล่า!”“ข้าว่าว่าที่ศิษย์ของข้าผู้นี้มีความคิดที่ดีทีเดีย
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1915
ทุกคนที่อยู่ข้างนอกมีอารมณ์ที่แตกต่างกันไป ขณะที่กำลังคิดฟุ้งซ่าน พวกเขาก็เห็นหลิงอวี๋นำเครื่องยาสมุนไพรอีกกองหนึ่งมาให้หลงอิงมิเพียงเย่ซื่อฝานเท่านั้น แต่ไป่หลี่ไห่และคนอื่น ๆ ก็จ้องมองการกระทำของหลิงอวี๋ด้วยเช่นกัน พวกเขาเห็นว่าหลิงอวี๋หยิบสมุนไพรขึ้นมาโดยมิได้ใช้ตาชั่งยาในการตวงเลย ทุกอย่างล้วนถูกหยิบขึ้นมาด้วยมือเปล่าทั้งสิ้นนางหยิบนั่นหยิบนี่โยนลงไป ราวกับเด็กที่กำลังเล่นซนเหมียวหยางอดมิได้ที่จะพูดจาดูแคลน “การที่นางกลั่นยาเตาแรกออกมาได้นั่นถือว่าเป็นเรื่องที่โชคดีนัก ให้นางทำอีกครั้งดูสิ นางไม่มีทางทำสำเร็จหรอก!”ปริมาณของโอสถแต่ละชนิดจะมีตัวเลขที่แน่นอน ซึ่งเป็นผลที่ได้มาจากบรรพบุรุษมากมายที่ประสบกับความล้มเหลวมานับมิถ้วนหลิงอวี๋หยิบเครื่องยาสมุนไพรขึ้นมาอย่างลวก ๆ นางคงมิรู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองเก็บมาได้เท่าไรแล้วหากปรุงอีกรอบแล้วกะปริมาณมิถูกต้อง โอสถที่กลั่นออกมาอาจจะมิเป็นไปตามต้องการเย่ซื่อฝานเองก็รู้ความจริงข้อนี้ แต่เขากลับมิได้มองหลิงอวี๋เช่นนั้นเขารู้ว่าปรมาจารย์ที่แท้จริงนั้น เมื่อสั่งสมประสบการณ์มาหลายสิบปี ก็จะสามารถกะปริมาณเครื่องยาสมุนไพรที่หยิบมาได้เพียง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1916
“เปิดเตาเลย!”หลงอิงที่อยู่ในค่ายกลตะโกนด้วยความตื่นเต้นหลิงอวี๋เปิดเตาและเทโอสถออกมาโอสถจำนวนมากหล่นลงบนจานทีละเม็ดเสียงดังขลุก ๆ โอสถแต่ละเม็ดที่เด้งขึ้นมาทำให้ทุกคนกลั้นหายใจนับจำนวนอย่างเงียบ ๆ“ยี่สิบ… ยี่สิบห้า… ยี่สิบเจ็ด!”โอสถทั้งหมดถูกเทลงบนจาน หลังจากทุกคนนับเสร็จก็พากันมองไปที่หลิงอวี๋ด้วยความมิอยากเชื่อ“เหมียวหยาง ยี่สิบเจ็ดเม็ดรึ? ข้ามิได้นับผิดใช่หรือไม่?”ไป่หลี่ไห่ถามด้วยเสียงสั่นเครือนี่คือสิ่งที่เย่ซื่อฝานอยากจะถามเช่นกันเมื่อพิจารณาจากขนาดของเตากลั่นและจำนวนเครื่องยาสมุนไพร หากอัตราความสำเร็จของโอสถเตานี้มีถึงสิบส่วน ก็จะมีโอสถทั้งหมดสามสิบเม็ดขณะนี้หลิงอวี๋กลั่นโอสถออกมาได้ยี่สิบเจ็ดเม็ด ดังนั้นอัตราความสำเร็จจึงอยู่ที่เก้าในสิบ!นี่เป็น… เป็นอัตราความสำเร็จที่น่าตกใจยิ่งนัก!แม้แต่ปรมาจารย์ปรุงโอสถอย่างเย่ซื่อฝานและไป่หลี่ไห่ หากอยากได้อัตราความสำเร็จสูงถึงขั้นนี้ก็มีแต่ต้องกลั่นโอสถระดับต้นเท่านั้น แทบจะเป็นไปมิได้เลยที่โอสถระดับกลางจะบรรลุอัตราความสำเร็จถึงเก้าในสิบ“ช้าก่อน พวกเจ้าดูสิว่านั่นอะไร?”จู่ ๆ เย่ซื่อฝานก็พูดขึ้นทุกคนมองตามสายตา
Bab terbaru
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2206
รองแม่ทัพจางยังคงกล่าวพลางยิ้มแย้ม “ท่านหญิงฉางเล่อมามิถูกจังหวะ วันนี้ฮองเฮาพร้อมด้วยท่านหญิงชิงเฉิงและท่านหญิงอวิ๋นพาคุณชายน้อยทั้งหลายเสด็จไปชมดอกไม้ที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์พ่ะย่ะค่ะ!”ว่ากระไรนะ?หลงเพ่ยเพ่ยนิ่งอึ้งไป ท่านหญิงชิงเฉิงและท่านหญิงอวิ๋นล้วนเป็นธิดาของเจ้าแห่งทะเล และเป็นลูกพี่ลูกน้องของหลงเพ่ยเพ่ยด้วยเหตุใดพวกนางถึงมิไปชมดอกไม้ตั้งแต่ก่อนหน้านี้เล่า แต่กลับเลือกไปชมดอกไม้ในตอนที่ตนต้องการความช่วยเหลือจากเสด็จย่าพอดีนี่น่ะหรือ?“ไปนานเท่าใดแล้ว?”หลงเพ่ยเพ่ยสงสัยว่านี่เป็นการจัดฉากโดยเจตนาของชายาเจ้าแห่งทะเล“สองชั่วยามแล้วพ่ะย่ะค่ะ ตอนนี้น่าจะอยู่ในภูเขาศักดิ์สิทธิ์แล้วขอรับ!”รองแม่ทัพจางกล่าวพลางยิ้มหลงเพ่ยเพ่ยอยากจะชกหน้ายิ้ม ๆ ของรองแม่ทัพจางเสียสักหมัด เหตุใดนางมองรอยยิ้มของรองแม่ทัพจางแล้วเหมือนกำลังสมน้ำหน้าตนอยู่เลยเล่า“เจ้ามิได้หลอกข้าใช่หรือไม่?”หลงเพ่ยเพ่ยถามเสียงเย็นรองแม่ทัพจางกล่าวพลางยิ้ม “ท่านหญิงฉางเล่อพูดเล่นแล้ว ไหนเลยข้าน้อยจะกล้าหลอกท่านหญิง! หากมิเชื่อท่านลองถามใครดูก็ได้ว่าที่ข้าน้อยพูดเป็นเรื่องจริงหรือไม่!”“หากท่านหญิงมีธุระด่วนจร
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2205
หลิงอวี๋ฟังแล้วก็อดอมยิ้มมิได้ เซียวหลินเทียนใช้คนตระกูลเก๋อมาจัดการชายาเจ้าแห่งทะเล กลอุบายนี้ช่างเด็ดขาดนักรถม้ามาถึงจวนเจ้าแห่งทะเล เมื่อหลิงอวี๋ลงจากรถก็มองไปยังคฤหาสน์หลังใหม่ที่กำลังก่อสร้างอีกครั้ง กำแพงล้อมรอบสร้างเสร็จแล้ว ดูจากขนาดแล้วใหญ่โตมากจริง ๆนางอดสงสัยมิได้ ข้างในมีเรือนบุหงาแบบเดียวกับตำหนักอ๋องอี้ของตนอย่างที่เถาจื่อบอกจริงหรือ?นางอยากเข้าไปดู อยากเห็นเหลือเกินว่าบ้านในอดีตของตนเป็นอย่างไร!“คุณหนูสิง เชิญ!”พ่อบ้านเว่ยเห็นหลิงอวี๋มองคฤหาสน์ฝั่งตรงข้ามก็ร้องเรียกอย่างมิอดทนหลิงอวี๋หันกลับมา เห็นประตูใหญ่หนาทึบของจวนเจ้าแห่งทะเลเปิดอ้าอยู่ ข้างในลานเรือนซับซ้อนลึกล้ำ มองสุดตามิเห็นปลายทางนี่คือที่ที่เต็มไปด้วยอันตรายโดยแท้!หลิงอวี๋ลอบสูดหายใจลึก ๆ แล้วเดินเข้าไป“ปัง!”ประตูใหญ่หนาทึบปิดลงด้านหลังนางหลิงอวี๋มิได้หันกลับไปมอง เพราะนั่นจะดูมิสง่างามนางรอให้พ่อบ้านเว่ยนำทางอยู่ข้างหน้า เพื่อหลีกเลี่ยงการเดินผิดทางแล้วถูกพ่อบ้านเว่ยหาเรื่องผิดพลาดมาตำหนิขณะเดียวกัน หลงเพ่ยเพ่ยก็ได้พาเย่หรงมุ่งหน้าไปยังวังหลวงแล้ว“อุบายนี้ของชายาเจ้าแห่งทะเลช่างร้า
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2204
จวนเจ้าแห่งทะเลตั้งอยู่ในย่านคหบดีและสูงศักดิ์ของเมืองหลวงแดนเทพ อันที่จริงอยู่ห่างจากคฤหาสน์อู่เพียงมิกี่ช่วงถนนเท่านั้นรถม้าวิ่งไปตามทางเรื่อย ๆ เถาจื่อพลันนึกอะไรขึ้นมาได้ จึงกระซิบข้างหูหลิงอวี๋เบา ๆ“คุณหนู อีกประเดี๋ยวท่านจะเห็นคฤหาสน์หลังใหญ่ที่กำลังสร้างอยู่ตรงข้ามจวนเจ้าแห่งทะเล ที่นั่นฝ่าบาททรงสร้างให้ท่านเจ้าค่ะ!”“คราแรกที่พวกเรามาตามหาท่านในเมืองหลวงแดนเทพนั้นมิรู้ว่าจะต้องเสียเวลานานเท่าใด ฝ่าบาทจึงทรงให้สือหรงซื้อคฤหาสน์แถวนี้ไว้ล่วงหน้าแล้วรื้อสร้างใหม่ทั้งหมด!”“ฝ่าบาทตรัสว่า เจ้าแห่งทะเลคือบิดาของท่าน ในเมื่อเขามิยอมรับท่าน ฝ่าบาทก็จะทำให้เขาเห็นว่า ใช่ว่าท่านไม่มีบ้านเสียหน่อย แม้จวนเจ้าแห่งทะเลไม่มีที่ให้ท่าน ฝ่าบาทก็จะสร้างจวนหลังที่ใหญ่กว่าจวนเจ้าแห่งทะเลให้!”“คุณหนู ข้างในมีเรือนหลังหนึ่ง สร้างตามแบบเรือนบุหงาที่ตำหนักอ๋องอี้ในฉินตะวันตกของท่านไม่มีผิดเพี้ยน หากท่านได้เห็นจะต้องชอบอย่างแน่นอนเจ้าค่ะ!”ก่อนหน้านี้หลิงอวี๋เคยได้ยินเผยอวี้พูดถึงคฤหาสน์หลังใหม่ที่พวกเขาสร้างแล้ว ตอนนั้นยังรู้สึกแปลกใจว่าเซียวหลินเทียนคิดจะอยู่เมืองหลวงแดนเทพเป็นการถาวรหรืออย่
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2203
วิธีนี้ของหลิงอวี๋เป็นวิธีเดียวที่จะช่วยนางได้ในยามนี้ ด้วยเซียวหลินเทียนและคนอื่น ๆ ก็ยังคิดหาวิธีที่ดีกว่านี้มิออกเย่หรงกล่าวขึ้นทันที “ข้าจะไปหาหลงเพ่ยเพ่ย บอกนางมิต้องมาแล้ว ให้เข้าวังไปทูลขอเข้าเฝ้าฮองเฮาได้เลย!”“พี่หญิงหลิงหลิง ท่านต้องยื้อจนกว่าพวกเราจะมาช่วยท่านให้ได้นะ!”พูดจบ เย่หรงก็รีบร้อนออกไปเก๋อเฟิ่งฉิงมองหลิงอวี๋ด้วยสายตาซับซ้อน นางหวังให้หลิงอวี๋เข้าจวนเจ้าแห่งทะเลไปแล้วออกมามิได้แต่เรื่องนี้ก็พัวพันถึงความเป็นความตายของเซียวหลินเทียน นางมิอยากให้เซียวหลินเทียนต้องเกิดเรื่อง!ช่างขัดแย้งในใจเสียจริง!“อาอวี๋ เจ้าไปก่อนเถอะ... วางใจได้ ต่อให้ต้องก่อความวุ่นวายครั้งใหญ่ในเมืองหลวงแดนเทพ ข้าก็จะพาเจ้ากลับบ้านให้ได้!”เซียวหลินเทียนกล่าวอย่างหนักแน่นเขายังมีแผ่นป้ายไม้ที่ขันทีโม่ให้มา สามารถใช้ขอความช่วยเหลือจากแม่ทัพฝ่ายซ้ายได้ เซียวหลินเทียนตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะใช้แผ่นป้ายไม้นี้ช่วยหลิงอวี๋ขันทีโม่เคยบอกว่า เพียงอาศัยแผ่นป้ายไม้นี้ ก็สามารถทำให้แม่ทัพฝ่ายซ้ายช่วยตนทำเรื่องหนึ่งเรื่องได้หากแม่ทัพฝ่ายซ้ายสามารถช่วยคนได้เพียงคนเดียว เช่นนั้นเขาก็ยอมตายเ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2202
เผยอวี้และคนอื่น ๆ ต่างมองหน้ากันอย่างจนปัญญา นึกว่ามหาปราชญ์และเจ้าแห่งทะเลกลับไปแล้วพวกตนจะรอดพ้นจากครั้งนี้ไปได้ คาดมิถึงว่าชายาเจ้าแห่งทะเลจะใช้ไม้นี้อีกภายนอกดูเหมือนเป็นการเชิญ แต่จริง ๆ แล้วจะปฏิเสธมิไปได้หรือ?เซียวหลินเทียนสามารถแสร้งป่วยได้ แต่หลิงอวี๋เพิ่งจะปรากฏตัวต่อหน้าเจ้าแห่งทะเลไปเมื่อครู่ ตอนนี้ย่อมมิอาจใช้การแสร้งป่วยมาหลีกเลี่ยงได้อีกแล้ว“บอกไปว่าคุณหนูสิงกำลังรักษาอาการป่วยให้ข้าอยู่ เดี๋ยวค่อยไป!”ในสถานการณ์กะทันหันเช่นนี้เซียวหลินเทียนทำได้เพียงถ่วงเวลาไปก่อนแล้วค่อยคิดหาวิธี“เผยอวี้ เจ้าส่งคนไปแจ้งหลงเพ่ยเพ่ยกับเจ้าแห่งทิศใต้ ให้หลงเพ่ยเพ่ยไปเป็นเพื่อนอาอวี๋!”เป็นเรื่องความเป็นความตายของหลิงอวี๋ เผยอวี้รีบให้คนไปแจ้งหลงเพ่ยเพ่ยทันทีหลิงอวี๋นิ่งเงียบ นั่งคิดอยู่ข้าง ๆเพื่อชิงหยกหล้าสุขาวดีกลับคืนมา ในเวลานั้นชายาเจ้าแห่งทะเลสามารถลงมืออำมหิตกับหลานฮุ่ยจวนที่กำลังตั้งครรภ์ได้ครั้งนี้นางส่งพ่อบ้านมาเชิญตนไปจวนเจ้าแห่งทะเล พูดไปพูดมาก็เพื่อหยกหล้าสุขาวดีบนตัวนางนั่นเองส่วนการที่จะนำหยกหล้าสุขาวดีออกมาได้นั้นต้องใช้วิธีสลายโลหิตละลายกระดูก หรือว่าช
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2201
หลิงอวี๋เดินกลับเข้ามา และบังเอิญได้ยินคำพูดของเย่ซงเฉิงเข้าพอดี“พวกเราต้องเตรียมรับมือสำหรับสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด หากหวงฝู่หลินกลับไปแล้ว มิสามารถควบคุมสถานการณ์ได้ ถึงกาลนั้นใครจะมารับมือการแก้แค้นของฝูไห่ต่อตระกูลหลงและตระกูลอื่น ๆ อีกหลายตระกูลเล่า?”เจ้าแห่งทิศใต้มองไปยังเย่หรง และกล่าวเสียงเข้ม “เลี่ยวหงเสีย มารดาของเย่หรงอาจจะรู้วิธี!”“ปรมาจารย์เย่ ก่อนหน้านี้ข้าอยากจะพบเลี่ยวหงเสียเพื่อสอบถามสถานการณ์จึงไปที่คุกน้ำมา แต่ข้ากลับมิสามารถพบนางได้!”“คำกล่าวของท่านมีน้ำหนักเมื่ออยู่ต่อหน้าพระพักตร์เสด็จพ่อ บางทีท่านอาจจะสามารถทูลขอเสด็จพ่อให้ทรงอนุญาตท่านเข้าพบเลี่ยวหงเสียได้!”เย่ซงเฉิงขมวดคิ้ว “เจ้าแห่งทิศใต้ก็มิสามารถพบเลี่ยวหงเสียได้เช่นกันหรือพ่ะย่ะค่ะ?”เจ้าแห่งทิศใต้พยักหน้า “แม่ทัพหลี่ผู้เฝ้าประตูบอกว่า นอกเสียจากจะมีพระราชโองการของมหาเทพ มิฉะนั้นก็มิอนุญาตให้ข้าพบเลี่ยวหงเสีย!”เย่ซงเฉิงยิ้มอย่างขมขื่น “เรื่องนี้ข้าน้อยเคยทูลต่อเสด็จพ่อของท่านแล้ว เสด็จพ่อของท่านมิทรงยินยอม ความนับหน้าถือตาของตาเฒ่าผู้นี้ใช้มิได้ผลต่อหน้าพระพักตร์เสด็จพ่อของท่านแล้ว!”ทุกคนต่
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2200
หวงฝู่หลินมิรู้จักคนทั้งสองนี้เลย คิดอยู่ครู่หนึ่งจึงกล่าวว่า “ตอนนั้นนอกจากพวกท่านกับตระกูลเฉียวแล้ว ก็มีคนของตระกูลจงเจิ้งที่เข้าไปในภูเขาหิมะ ข้ามิเห็นคนทั้งสองที่ท่านพูดถึงในภูเขาหิมะ!”“บางทีปี้ซงอาจจะเคยเห็น เดี๋ยวลองเรียกเขามาถามดู!”เผยอวี้จึงไปเรียกปี้ซงมาอีกครั้งปี้ซงอุ้มหวงฝู่หมิงจูเข้ามา หลิงอวี๋ก็รับนางมาอุ้มไว้เซียวหลินเทียนมองหวงฝู่หมิงจูกอดคอหลิงอวี๋ด้วยท่าทางสนิทสนม ในใจรู้สึกซับซ้อนอย่างบอกมิถูกหวงฝู่หลินเล่าคำถามให้ปี้ซงฟังอีกครั้งปี้ซงคิดอยู่ครู่หนึ่งจึงกล่าวว่า “ชายชราผู้นั้นข้าพอจำได้ราง ๆ ตอนนั้นเขาเดินวนเวียนอยู่ในภูเขาหิมะอยู่หลายวัน ต่อมาก็จากไป ข้าคิดว่าเขาไม่มีอันตรายอะไรจึงมิได้ใส่ใจ!”“ส่วนแม่นมอู ข้าไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับนางเลย มิเคยเห็นนางในภูเขาหิมะ!”เก๋อเฟิ่งฉิงยืนฟังอยู่ข้าง ๆ ตลอด ได้ยินดังนั้นก็กล่าวว่า “อันที่จริงตอนนั้นที่ภูเขาหิมะ นอกจากพวกเราแล้ว น่าจะยังมีคนอีกกลุ่มหนึ่ง”“ข้าก็มาพบพวกนางหลังจากลงจากเขาแล้ว ตอนนั้นยังคิดว่าพวกนางแค่ผ่านทางมา แต่พอลองคิดดูตอนนี้ พวกนางต้องเคยไปภูเขาหิมะแน่นอน แม่นมอูน่าจะถูกพวกนางพาตัวไป!”“พวกเข
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2199
เมื่อฟังคำพูดของเย่ซงเฉิงจบ หลิงอวี๋ หลงเพ่ยเพ่ยและเผยอวี้ก็ร้องอุทานออกมาพร้อมกัน“เจ้าสำนักซิงหลัวเป็นสตรี! หรือว่านางคือตงกู่อวี้ที่กลับชาติมาเกิด?”หวงฝู่หลินก็นึกขึ้นได้ ตอนที่ทุกคนรุมล้อมโจมตีเจ้าสำนักซิงหลัว เผยอวี้ใช้กระบี่เดียวตัดเชือกรัดผมที่มัดผมของเจ้าสำนักซิงหลัวขาดตอนนั้นผมสลวยของนางสยายลงมาบดบังดวงตาของนางทุกคนมัวแต่ยุ่งอยู่กับการรับมือ จึงมิทันได้คิดให้ลึกซึ้งเมื่อเย่ซงเฉิงพูดเช่นนี้ ทุกคนจึงได้นึกถึงสภาพการณ์ในยามนั้นขึ้นมา“ตงกู่อวี้กลับชาติมาเกิดจริง ๆ หรือ?”ในฐานะลูกหลานตระกูลหลง เจ้าแห่งทิศใต้จะมิรู้ได้อย่างไรว่าในใต้หล้านี้มีวิชาลับเช่นนี้อยู่จริง ทันใดนั้นก็ตกใจจนเหงื่อเย็นไหลซึมหลงจิ้งและหลงเพ่ยเพ่ยก็ตกใจเช่นกัน วรยุทธ์ของสตรีนางนั้นสูงส่งกว่ามหาปราชญ์เสียอีก แต่ก่อนหน้านี้พวกเขามิเคยรู้มาก่อนเลยว่าสำนักซิงหลัวยังมียอดฝีมือเช่นนี้อยู่“ท่านพ่อ ยามนั้นเจ้าวังหวงฝู่พร้อมด้วยท่านเซียวและพวกเราช่วยกันรุมล้อมโจมตีนางก็ยังมิสามารถสังหารนางได้ ลูกดูจากวรยุทธ์ของนางแล้ว เกรงว่าจะมีเพียงท่านอาเจ้าแห่งทะเลเท่านั้นที่พอจะต่อกรกับนางได้!”หลงเพ่ยเพ่ยกล่าวด้วย
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2198
หลงจิ้งยังคงยากที่จะเชื่อ “คำพูดของตระกูลเหล่านั้นก็มิได้ผลหรือพ่ะย่ะค่ะ?”เจ้าแห่งทิศใต้ส่ายหน้าอย่างหดหู่ “เสด็จปู่ของเจ้าตรัสว่าจะตรวจสอบให้ จึงส่งเจ้าแห่งทะเลไปตรวจสอบ แต่ผลที่ได้จากเจ้าแห่งทะเลก็มิสามารถสรุปอะไรได้เลย หรือกระทั่ง...”กระทั่งเจ้าแห่งทะเลอาจจะใช้ขี้ผึ้งหอม ควบคุมบุตรหลานของตระกูลใหญ่เหล่านั้นไว้ในมือตนเอง!เซียวหลินเทียน หลงจิ้งและหลิงอวี๋ต่างก็เข้าใจความหมายที่เจ้าแห่งทิศใต้ยังพูดมิจบใจของหลงจิ้งพลันหล่นวูบ เช่นนั้นเรื่องที่ตนไปเผาขี้ผึ้งหอมก็เท่ากับมิได้ช่วยใครเลย กลับยิ่งทำให้อำนาจของเจ้าแห่งทะเลเพิ่มทวีคูณขึ้นงั้นหรือ?หลงเพ่ยเพ่ยกล่าวอย่างมิยอม “หรือว่าหัวหน้าตระกูลใหญ่เหล่านั้นล้วนเลอะเลือนไปแล้ว? ไยจึงปล่อยให้ท่านอาเจ้าแห่งทะเลควบคุมชะตากรรมของพวกเขาเช่นนี้?”เซียวหลินเทียนขมวดคิ้ว มิน่าแปลกใจที่เมื่อครู่เจ้าแห่งทะเลยอมถอยกลับไปง่าย ๆ ที่แท้ก็มีแผนการเช่นนี้เองก่อนที่จะควบคุมตระกูลใหญ่เหล่านั้นไว้ในมือ เจ้าแห่งทะเลย่อมมิอาจแตกหักกับเจ้าแห่งทิศใต้ได้ในยามนี้แต่เมื่อใดที่เขาควบคุมตระกูลใหญ่เหล่านั้นไว้ในมือได้แล้ว เจ้าแห่งทะเลย่อมมิปล่อยเจ้าแห่งทิศใต
