Share

บทที่ 1325

ที่ตำหนักเหยียนฝูของไทเฮาในเวลานี้

องค์หญิงใหญ่ได้พาทหารบุกเข้ามา ในระหว่างทางเหล่านางกำนัลและขันทีที่หลบมิทันต่างก็ถูกคนขององค์หญิงใหญ่สังหารไปอย่างโหดเหี้ยมแล้ว

องค์หญิงใหญ่มองเลือดที่สาดกระเซ็นเหล่านั้นโดยที่มิแม้แต่จะกะพริบตาด้วยซ้ำ

แม้ว่านางจะมิได้ใส่ชุดเกราะ แต่ก็ใส่ชุดขี่ม้าสีแดงที่ดูกล้าหาญ และที่เอวก็มีดาบยาวเหน็บอยู่ สวมเสื้อคลุมสีดำขลิบทองแล้วเดินนำหน้ากลุ่มไปอย่างยืดอกเชิดหน้า

เมื่อไทเฮารู้ข่าว ก็กำลังจะพาพวกของหลิงอวี๋กับแม่นมเว่ยออกไปจากตำหนักเหยียนฝู แต่กลับเห็นองค์หญิงใหญ่เดินเข้ามาด้วยท่าทีวางอำนาจเช่นนี้แล้ว

“หึ ท่าทางกล้าหาญเช่นนี้ของเฉาฮุ่ยคงจะคล้ายกับข้าในตอนนั้นเลยกระมัง!”

ไทเฮามิได้ตกใจเลยแม้แต่น้อย นางยิ้มพลางหันไปเอ่ยถามแม่นมเว่ย

แม่นมเว่ยดวงตาเปียกชื้น นางเสียใจแทนไทเฮา

นางเลี้ยงดูลูกสาวมา แต่กลับเอาใจออกห่างแล้วพาคนมาสังหารไทเฮาเช่นนี้

นางอยู่ข้างกายไทเฮามายาวนานที่สุด เข้าใจบุญคุณและความแค้นระหว่างพวกนางมากที่สุด นางรู้ว่าภายนอกไทเฮายิ้มแย้ม แต่ในใจกำลังหลั่งเลือดอยู่!

“องค์หญิงใหญ่ เหตุใดท่านจึงทำเช่นนี้เพคะ?”

แม่นมเว่ยเอ่ยอย่างเศร้าเสียใจ “ไทเฮา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status