เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 485
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 486
“เชิญแม่นางจิ่วมากับข้า” ต่งคังรีบลุกขึ้นและนำจั๋วซือหรานไปที่ค่ายทหารบางแห่งและเขาก็จงใจรักษาระยะห่างกับจั๋วซือหรานเพียงไม่กี่ก้าว “ข้าอาจจะติดเชื้อโรคเช่นกัน เพื่อความปลอดภัย แม่นางจิ่วอยู่ห่าง ๆ กับข้าดีกว่า”จั๋วซือหรานสังเกตเห็นว่าดูเหมือนจะไม่มีใครอยู่ในค่ายลาดตระเวนแห่งนี้ดูเหมือนต่งคังทราบความคิดในใจของจั๋วซือหราน ต่งคัง จึงกล่าวว่า "ข้ากังวลว่ามันจะกลายเป็นความวุ่นวายใหญ่ ดังนั้นข้าจึงสั่งทุกคนห้ามขยับตัวไปที่อื่น หากไม่ได้รับอนุญาต ห้ามมีคนฝ่าฝืนคำสั่งของข้า จะลงโทษตามกฎหมายทหาร"จั๋วซือหรานเหลือบมองต่งคังด้วยการชื่นชม "ด้วยการตัดสินใจของใต้เท้าต่ง โรคระบาดจะต้องได้รับการควบคุมอย่างดี"เมื่อมาถึงที่พักของยิงส้าว จั๋วซือหรานก็เดินเข้าไป เฟิงเหยียนไม่ได้ติดตาม แต่เขายืนอยู่นอกประตูเพราะเขาสวมหน้ากากและแต่งกายด้วยชุดสีดำที่เรียบง่าย ไม่มีใครคิดมากว่าเขาเป็นใคร พวกเขาแค่คิดว่าเขาเป็นผู้พิทักษ์ที่ติดตามจั๋วซือหรานไม่มีใครสนใจเขา แต่ภายใต้หน้ากากของเขา ดวงตาที่แหลมคมของเขาราวกับเหยี่ยวกำลังสังเกตสถานการณ์รอบ ๆ ที่พักของยิงส้าวหลังจากจั๋วซือหรานเดินเข้าไปในค่ายทหาร เนื่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 487
ทันทีที่เฟิงเหยียนพูดคำเหล่านี้ สีหน้าของต่งคังและยิงส้าวก็ดูเคร่งขรึมเช่นกัน และพวกเขาก็มองคนที่เฟิงเหยียน จับอยู่ในมือของเขาอย่างเข้มงวดพวกเขามองจากเสื้อผ้าบนตัวของทหารคนนั้น พวกเขาทราบเลยว่า นั่นเป็นทหารธรรมดา“เจ้าเป็นทหารของใคร”“ไม่ได้รับคำสั่งจากผู้ใหญ่ ทำไมเดินเล่นในค่ายทหาร”เฟิงเหยียนโยนชายคนนั้นลงบนพื้นและไม่รั้งเขาไว้อีกต่อไป ดังนั้นทหารคนนี้สามารถพูดได้จริง ๆแต่เขากัดฟันและไม่พูดอะไร ทำตัวเหมือนไม่มีใครสามารถเอาข้อมูลที่เป็นประโยชน์ออกจากปากของเขาได้“ดูเหมือนต้องลงโทษ” ต่งคังพูดและเหลือบมองยิงส้าวยิงส้าวพยักหน้าแม้ว่าพวกเขาสองคนมีคนหนึ่งมาจากหน่วยลาดตระเวนและอีกคนมาจากกรมสอบสวนคดีอาญา แต่พวกเขาต่างเป็นผู้นำทั้งคู่ พวกเขาไม่ต้องลงโทษด้วยตัวเอง ดังนั้นพวกเขาไม่ทราบวิธีการลงโทษใด ๆดูเหมือนว่าเฟิงเหยียนและจั๋วซือหรานจะมองออกว่า สองคนนี้ไม่ถนัดกับการใช้วิธีการทรมานเฟิงเหยียนก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวต่งคังและยิงส้าวมองออกเขาจะทำอะไร พวกเขาถึงหลบตัวไปด้านข้างแต่เฟิงเหยียนยังไม่ทันลงมือเลยพวกเขาเห็นแม่นางจั๋วจิ่วยืนอยู่ด้านข้าง ใบหน้าของนางมืดมนเล็กน้อย และดวงตา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 488
เขามองออกทันทีเลยว่า หนอนในมือนางคือตัวอะไรมีเสียงหอบรุนแรงในลำคอของเขา เพราะเสียงนั้นรุนแรงและรวดเร็วจนฟังดูเหมือนเสียงหอนเขาสามารถมองเห็นเส้นเล็ก ๆ ในตัวหนอนพิษกู่ร้อยไหม อย่างชัดเจน และเขาสามารถเห็นได้ว่าหนวดบนตัวของมันเริ่มคมและแหลมคม ราวกับว่ามันเพียงแค่ต้องเข้าไปใกล้อีกนิดหนึ่ง จะเจาะเข้าไปในลูกตาของเขา“ข้าจะบอก ข้าจะบอก ข้าจะบอกทุกเรื่อง ไว้ชีวิตข้า ขอเจ้าไว้ชีวิตข้า”ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อเย็น เขาพูดอย่างเร่งรีบ "ข้าจะบอกทุกเรื่อง บอกทุกเรื่องเลยขอรับ เอามันออกไป เอามันออกไปเร็ว ๆ นี้"เขาเห็นว่าสีหน้าเย็นชาบนใบหน้าของหญิงสาวไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ หลังจากเขาพูดเช่นนี้ เหมือนนางไม่สนใจกับการประนีประนอมของเขา“ข้าไม่อยากรู้อะไรเลย” จั๋วซือหรานบีบคางของเขาให้แน่นขึ้น และดึงหนอนพิษกู่ร้อยไหมเข้ามาใกล้ลูกตาของเขาอีกเล็กน้อยไหมกู่นั้นเกือบจะแตะลูกตาของเขา เขาพยายามกระพริบตาอย่างสิ้นหวัง และเปลือกตาของเขาถูกไหมกู่ที่แหลมคมนั้นขีดข่วน และมีเส้นเลือดของน้ำตาไหลบนแก้มของเขาต่งคังและยิงส้าวมองไปที่หญิงสาวสวยที่ไร้อารมณ์ใด ๆ บนใบหน้าที่อยู่ตรงหน้าพวกเขา นางดูเหมือนนักฆ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 489
“ ด้วยสถานการณ์ปัจจุบันของตระกูลเฟิง ท่านอ๋องไม่ควรออกมาตามหาข้า”จั๋วซือหรานกล่าวดวงตาของนางสว่างและชัดเจน สีหน้าและน้ำเสียงของนางก็แสดงถึงความคิดเห็นของนางได้ชัดเจนมาก "แต่ ท่านอ๋องยังมาหาข้า แม้ว่าข้าไม่ได้พูดหรือถาม แต่ข้าก็ทราบดี สุดท้ายตระกูลเฟิงต้องรู้ตัว... "นางเงยหน้าขึ้นและมองเข้าไปในดวงตาของเฟิงเหยียน "ข้ากำลังขโมยพลังของพวกเขา"เฟิงเหยียนก็มองเข้าไปในดวงตาของนางโดยไม่พูดอไร เขาไม่ปฏิเสธกับคำพูดของนาง เขาแค่มองอย่างเงียบ ๆจั๋วซือหรานกล่าวต่อ "ดูเหมือนว่าเพื่อผลประโยชน์ของตระกูลและฐานะของตระกูล พวกเขาสามารถเพิกเฉยต่อชีวิตของเด็ก ๆ ในตระกูลได้ คราวนี้ข้าช่วยตระกูลเฟิงพ้นจากวิกฤติ แต่เมื่อเปรียบเทียบกับผลประโยชน์ของตระกูลเฟิง การกรำทำของข้าไร้คุณค่าอย่างมาก”“ดังนั้นแม้ว่าข้าช่วยชีวิตของพวกเขาก็จริง ช่วยพวกเขาพ้นจากอาคมหนอนพิษกู่ และช่วยตระกูลเฟิงไม่ถูกพิษกู่ทำลาย แต่สำหรับพวกเขา เมื่อเทียบกับเรื่องที่ข้าขโมยพลังของตระกูลแล้ว การกระทำของข้าไร้คุณค่าจริง ๆ ”เฟิงเหยียนไม่พูดอะไร เขายังคงมองนางอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเขาก็ยกมือขึ้นและแตะศีรษะของนางเบา ๆเขาเงียบไปสองสามว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 490
จั๋วซือหรานส่งเสียง 'เชอะ' ในขณะที่นางพูด สีหน้าของจงแย่มาก "... เพียงแต่ว่าเรามาถึงจุดนี้และล้มเหลวแล้ว ให้คนที่อยู่เบื้องหลังทำสำเร็จ เขาโยนความผิดมาใส่ร้ายข้า ไม่ว่าจะคิดอย่างไร ข้าก็ยังรู้สึกหงุดหงิดอยู่นิดหน่อย”จั๋วซือหรานคิดว่าหากเจาหมิ่นรู้เรื่องนี้ นางจะไม่ปรากฏตัวแล้ว นางโยนความผิดใส่ร้ายนาง จั๋วซือหราน นางจั๋วซือหราน ไม่กลัวการถูกใส่ร้ายหรอก...แต่อีกฝ่ายอาจยังคิดว่าตัวเองฉลาดกว่านาง และเก่งกว่านางซึ่งทำให้จั๋วซือหรานไม่สบายใจอย่างมาก ข้าฉลาดเหลือเกิน ข้าฉลาดกว่าเจ้าอีกจั๋วซือหรานคิดเช่นนั้น จากนั้นนางส่งเสียง 'เชอะ' และดึง' ขนมชาม ' อ้วน ๆ ออกมาจากแขนเสื้อของนาง“ในเมื่อเป็นเช่นนี้…” จั๋วซือหรานหรี่ตาลงและกระพริบตา......ที่อีกด้านหนึ่ง รถม้าที่เรียบง่ายและไม่สะดุดตาขับออกจากพระราชวังและมุ่งหน้าไปยังจวนเฟิง เห็นได้ชัดว่า รถม้าคันนี้จะถึงจุดหมายปลายทางแล้วคนที่นั่งอยู่ในรถม้ามีใบหน้าที่เย็นชาและน่ารักนางสั่งคนขับหยุดรถม้า“องค์หญิง” คนขับรถม้าเปิดประตู “สถานที่แห่งนี้ยังอยู่ห่างจากจวนเฟิงระยะหนึ่งพ่ะย่ะค่ะ”“ไม่เป็นไร ข้าจะเดินไปเอง” เสียงของเจาหมิ่นสงบและไร้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 491
นี่เป็นเพราะบัดนี้คือเวลาที่ดีที่สุดจนกระทั่งเจาหมิ่นเร่งคนนั้นด้วยความไม่อดทน "เร็วเข้า อย่าทำให้แผนของข้าล่าช้า"ชายคนนั้นทำได้เพียงหายใจเข้าไม่กี่ลมหายใจแล้วพูดว่า "องค์หญิง แม่นาง... จั๋วจิ่ว รักษาฉีฮ่าว... หายแล้ว กระหม่อมเห็นกับตาของตัวเอง...! หลังจากที่นางเข้าไปรักษา...ฉีฮ่าว ฉีฮ่าวฟื้นจากอาการบ้าคลั่งของเขาได้แล้ว”หลังจากเจาหมิ่นได้ยินคำพูดนี้ นางก็ไม่มีการกระทำใด ๆ อีกเลย นางแค่ยืนอยู่ที่นั่นโดยไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆหลังจากที่สีหน้าของนางหายไปครู่หนึ่ง นางก็พูดอย่างเคร่งขรึมว่า "เป็นไปไม่ได้"เสียงของนางแหลมคม และแม้แต่ใบหน้าที่เย็นชาของนนางก็แสดงความโกรธอย่างสุดซึ้ง“อย่าพูดเรื่องไร้สาระ” เจาหมิ่นจ้องไปที่ผู้ชายคนนี้ชายผู้นี้ถูกจ้องด้วยสายตาที่ดุร้ายคู่นี้ เขารู้สึกหวาดกลัวอย่างไม่รู้ตัว "องค์ องค์หญิง... กระหม่อมพูดเรื่องจริงพ่ะย่ะค่ะ"เจาหมิ่นหายใจเข้าลึก ๆ และสีหน้าของนางกลับมาเป็นสีหน้าเย็นชาและสงบตามปกติของนาง นางจ้องมองไปที่ดวงตาของชายคนนั้น "ดังนั้นเข้ากำลังบอกว่า จั๋วจิ่ว รักษาฉีฮ่าวให้หายขาดหรือ""ใช่พ่ะย่ะค่ะ"“รักษาให้หายขาดหรือ” เจาหมิ่นถามอีกครั้ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 492
ดวงตาของเจาหมิ่นเคร่งขรึมมากขึ้นเล็กน้อยผู้รับใช้ที่อยู่ด้านข้างตกตะลึงอย่างสิ้นเชิง และเสียงของเขาก็ต่ำลง แต่เขาก็อดไม่ได้ที่ต้องยกระดับเสียงขึ้น เนื่องจากพวกเขาตกใจอย่างมาก ซึ่งทำให้เสียงเหมือนไก่ขัน“เป็นไปได้อย่างไร” เขากรีดร้อง “นางเป็นเพียงคนโง่ ๆ ที่เกิดและเติบโตในตระกูลที่ทำค้าขายของแคว้นชางเอง นางอาจเป็นเพียงคนโง่ที่ไม่ทราบเรื่องใด ๆ ที่เกี่ยวกับเสน่ห์ เป็นไปได้... นั่นคือหนอนแม่กู่ที่เจ้าหุบเขากลั่นเองนะ"“นางมีความสามารถขนาดนั้นได้อย่างไร ลบสัญลักษณ์ของเจ้าหุบเขาออกแล้ว เป็นไปได้อย่างไร”เจาหมิ่นไม่ได้โกรธเพราะทัศนคติอันดุร้ายของเขา นางเข้าใจความตกใจของผู้รับใช้ได้อย่างสมบูรณ์ในขณะนี้เจาหมิ่นหรี่ตาลงเล็กน้อย ดวงตาของนางมืดมน "นางจั๋วซือหราน เจ้าเก่งจริง ๆ ... ข้าดูถูกนางเกินไป"“องค์หญิง ตอนนี้เราควรทำอย่างไรดี” ผู้รับใช้คนนี้เป็นคนไร้ประโยชน์ บัดนี้ เขาหวาดกลัวจนทำตัวไม่ถูก“เรากำลับไปก่อน” เจาหมิ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ในเมื่อจั๋วซือหรานสามารถไปถึงหน่วยรักษาความปลอดภัยได้… แสดงว่าสองคนนั้นถูกควบคุมแล้ว และพวกเขาคงสารภาพทุกอย่างแล้ว สองคนนั้นมันไม่ได้เรื่อง ส่วนคนที่อย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 493
หลังจากนางพูดเช่นนี้ ก่อนที่ยามสองคนนั้นรู้ตัว นางก็ขยับตัวว่องไวเหมือนปลาชนิดหนึ่งและหลบหนีไปในทันทีพวกเขาพยายามจับนางและสอบปากคำนาง แต่ก็ทำไม่ได้ยามทั้งสองมองหน้ากันและพูดว่า "นี่เป็นเรื่องใหญ่ ข้าจะเฝ้าที่นี่ เจ้ารีบไปรายงานผู้อาวุโส"ยามอีกคนหนึ่งรีบเดินเข้าไปในจวนเฟิงเหล่าผู้อาวุโสของตระกูลเฟิงนอนไม่หลับทั้งคืน เพราะเหตุการณ์ของพิษกู่ร้อยไหม ตระกูลนี้ต้องเสียลูกหลานที่โดดเด่นไปตั้งสี่คน ซึ่งเป็นเรื่องหนักใจไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามยิ่งไปกว่านั้น พวกเขายังทราบว่าพลังศักดิ์สิทธิ์ของตระกูลถูกผู้หญิงของตระกูลอื่นใช้...ดังนั้นเหล่าผู้อาวุโสและผู้ใหญ่ที่บ้านจึงนอนไม่หลับทั้งคืนหลังจากฟังเนื้อหาเหล่านี้ที่ยามรักษาความปลอดภัยที่รายงานในขณะนี้ บรรยากาศที่หนักหน่วงอยู่แล้วก็เริ่มเคร่งขรึมยิ่งขึ้นและเกือบจะมีน้ำหยด“ จั๋วจิ่ว ผู้กล้าหาญคนนี้ นางช่าง... ไม่เคารพตระกูลเราเลย”“นางคิดว่าไม่มีใครจัดการนางได้หรือ”“ นางกล้าเล่นงานของตระกูลเฟิงเช่นนี้ได้อย่างไร นางไม่กลัวทำให้ทั้งตระกูลเฟิงโกรธจริง ๆ หรือ”ในความเป็นจริง ยามยืนฟังข้าง ๆ เขารู้สึกว่าพูดเช่นนี้ไม่เหมาะสมเพราะแม้ว่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29
บทล่าสุด
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 732
เขาสัมผัสได้ว่าบนบาดแผลทั้งสองที่ถูกดาบของนางแทงไว้ จนทำให้หินต้องห้ามยังแตกก่อนหน้านี้เวลานี้มันคันยุบยิบ ราวกัยว่า...กำลังผสานอย่างรวดเร็วจั๋วซือหรานเอ่ยขึ้นเสียงต่ำ "รักษาให้เจ้าก่อน อีกเดี๋ยวถ้าสู้ขึ้นมา จะได้ไม่ขี้เกียจ"ซางถิงเกือบจะโมโหจนหัวเราะขึ้นมายังไม่ทันที่เขาจะได้พูด ในกลุ่มคนเหล่านั้นที่ล้อมเข้ามา ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น"จั๋วซือหราน เจ้าสังหารลูกหลานตระกูลข้าไป แอบเรียนวิชาลับตระกูลข้า โทษนี้สมควรตาย แต่เห็นแก่ว่าเจ้าไม่ใช่คนในตระกูลเรา ไม่เข้าใจกฏเกณฑ์ของตระกูล จะไว้ชีวิตเจ้า แล้วจะพาเจ้ากลับไปช่วยอธิบายให้หน่อย ว่าไปร่ำเรียนวิชาลับตระกูลเรามาจากที่ไหน"จั๋วซือหรานพอได้ยินเนื้อหานี้ "เข้ามาเพราะความสามารถข้าจริงๆ ด้วย"ซางถิงหัวเราะเฮอะขึ้นมา เอ่ยเสียงต่ำกับจั๋วซือหรานว่า " ข้าก็บอกว่าแล้วไม่ได้มาหาข้า ในเมื่อมันไม่เกี่ยวกับข้า ข้าไปได้แล้วใช่ไหม?"จั๋วซือหรานหัวเราะเหอะๆ " อย่าสิ ข้ารักษาให้เจ้าแล้วนะ รับแล้วก็ตอบแทนกันหน่อยมันเป็นมารยาท"ซางถิงกัดฟัน "แล้วทำไมเจ้าไม่พูดเสียหน่อยว่าบาดแผลพวกนั้นมันมายังไง..."ตอนนี้เอง เสียง 'คาดโทษ' จั๋วซือหรานก่อนหน้านี้ก
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 731
เพราะเวลาค่อนข้างดึกแล้ว กระทั่งสนามประลองทางนี้ก็ยังเงียบสงบ ดังนั้นที่นี่ต่อให้สู้กันขึ้นมาตอนนี้ ก็ไม่ได้ดึงดูดสายตาใครยิ่งไปกว่านั้น ตลาดมืดก็มีกฏของตลาดมืด คนของตลาดมืดก็มีวิถีการดำรงชีวิตของตนเองเช่นกันในนี้กฏที่ใช้ได้ทั่วไปข้อหนึ่งคือ...อย่ายุ่งเรื่องชาวบ้านดังนั้นพวกเขาต่อให้ตายกันที่นี่ ก็น่าจะไม่ส่งผลกระทบอะไรมากนักตลาดมืดฝังศพเอาไว้แทบทุกที่ นี่คือที่มาของคำพูดนี้ดังนั้นในกลุ่มคนเหล่านี้ หลังจากเข้ามาล้อมซางถิงกับจั๋วซือหรานแล้ว เดิมทีรอบๆ ก็ยังมีคนอยู่อีกส่วนหนึ่งดูจากท่าทางแล้วไม่ธรรมดาเลย ทยอยกันกระจายตัวออกเหมือนสัตว์ ตอนนี้ที่นี่จึงสงบมาก...แทบไม่มีคนเลยคืนเดือนมืดลมพัดแรง ค่ำคืนแห่งการสังหารดูจากเสื้อผ้าคนเหล่านี้ อันที่จริงยังมองไม่ออกถึงตัวตนฐานะแท้จริงของพวกเขาแตว่า ขอแค่คนรู้จริงเรื่องกลุ่มอย่างซางถิง ก็จะมองออกถึงกลุ่มได้อย่างรวดเร็วซางถิงมองกลุ่มออกจากเครื่องมือควบคุมสัตว์ของพวกเขาอย่างรวดเร็วซางถิงเอียงหน้าเล็กน้อย บอกกับจั๋วซือหรานด้านหลังว่า "ระวังด้วย คนพวกนี้ ทั้งหมดเป็นคนของโถงตัดหัวตระกูลซาง"โถงตัดหัว?" จั๋วซือรหานฟังคำนี้แล้วก็เอ่ย
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 730
แต่ยังไม่ทันได้แตะไหล่ของจั๋วซือหราน นางก็มีปฏิกิริยากลับมาอย่างรวดเร็ว“เจ้า” จั๋วซือหรานเห็นหน้าคนด้านหลังอย่างชัดเจนผมสีขาวรุงรังกับดวงตาสีฟ้าทึมที่เป็นเอกลักษณ์ แสดงชัดถึงตัวตนฐานะของเขา นี่คือคู่มือที่ประลองกับนางบนเวทีเมื่อครู่นี้นั่นเองดวงตาสีฟ้าทึมของเขาจ้องมองจั๋วซือหราน “ข้ายังคิดว่าเจ้าไปแล้วเสียอีก ทำไม? กำลังรอข้าหรือ?”จั๋วซือหรานมองเขา “เจ้านี่...มั่นใจในตัวเองเสียจริงนะ”“ใช่สิ” รอยยิ้มในดวงตาสีฟ้าทึมของเขายิ่งเพิ่มมากขึ้น “ข้ากับเจ้ามันคนประเภทเดียวกัน เป็นพวกที่มั่นใจในตนเองแบบนั้น”จั๋วซือหรานหัวเราะ จากนั้นจึงเห็นแขนที่ห้อยอยู่ข้างตัวเขา ยังมีเลือดสดไหลอาบลงมา กลิ่นคาวเลือดบนตัวเขายังไม่หายไป“เจ้าน่าจะรักษาแผลก่อนแล้วค่อยมาพูดจาคุยโตนะ” จั๋วซือหรานเอ่ยขึ้น“เรื่องเล็กน่า” ซางถิงเอ่ยตอบจั๋วซือหรานคิดๆ เอ่ยขึ้นว่า “เมื่อครู่เจ้าออมมือไว้ ไม่งั้นคงไม่เจ็บขนาดนี้”“ใช่เลย ข้าออมมือไว้ ก็เลยลดความยุ่งยากลงไปได้พอควร” ซางถิงตอบจั๋วซือหรานยิ้ม “อินเจ๋ออันไม่ใช่ความยุ่งยากหรือ?”“เขา? เขาจะไปยุ่งยากอะไร...” ซางถิงดูไม่ใส่ใจกับเรื่องนี้ เอ่ยต่อว่า “ข้าออมมือ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 729
ได้ยินคำนี้ ฮั่วจือโจวยกมุมปากขึ้น “คุณหนูเฟิงสือ เจ้าคิดมากเกินไปแล้ว ข้าก็แค่อยากร่วมมือกับแม่นางจิ่วเท่านั้น”เฟิงหร่านมองเขา แม้บนปากจะไม่คัดค้าน แต่ในใจก็แอบคิด นั่นก็เพราะเจ้ายังสัมผัสไม่ได้ถึงเสน่ห์ของพี่หญิงจั๋วเท่านั้นส่วนเจี่ยงเทียนซิงที่อยู่ข้างๆ พอได้ยินคำพูดของเฟิงหร่าน ก็ไม่ได้ส่งเสียงอะไร เพียงแต่รอยยิ้มในดวงตาค่อยลดลงมาเท่านั้นครู่ต่อมา จึงเอ่ยเสียงต่ำขึ้นว่า “แต่ว่าตระกูลเฟิงของพวกเจ้า ไม่ใช่ว่าดูถูกซือหรานหรอกหรือ เพราะอะไรกัน? พวกเจ้าเห็นสิ่งนี้เป็นของไร้ค่า แต่ก็ไม่ยอมให้คนอื่นได้ครอบครองหรือ? ใหญ่โตเสียจริง”สำหรับคำพูดของเจี่ยงเทียนซิง เฟิงหรานกระทั่งโต้แย้งก็ยังแย้งออกมาไม่ได้นางริมฝีปากสั่นระริก ครึ่งมาจึงบอกว่า “สรุปคือ หลังจากนี้จะมีวิธีเอง”ฝูซูมองจากข้างๆ เขารู้แน่นอนว่าคุณหนูของตนเองยอดเยี่ยมแค่ไหนทำให้คนหลงใหลได้แค่ไหนและก็รู้ว่าคุณหนูเฟิงสือถูกคุณหนูทำให้หลงไปแล้ว การที่พูดแบบนี้ออกมาก็ไม่ได้ผิดอะไรแต่ปฏิกิริยาของเจี่ยงเทียนซิงนี่ กลับทำให้ฝูซูอดเหลือบมองเขาขึ้นมากหน่อยไม่ได้ในใจฝูซูก่อนหน้านี้ก็รู้สึกว่าเจี่ยงเทียนซิงคนนี้เหมือนจะ...รู้สึก
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 728
“นี่ฝูซูกับเฮยหลิงยังไว้หน้าพวกเจ้าอยู่นะ ถึงยังไม่จับตะเกียบ ไม่อย่างนั้นพวกเจ้าแค่น้ำแกงก็ไม่ได้ชิมด้วยซ้ำ” เจี่ยงเทียนซิงวางตะเกียบลงหัวเราะฮั่วจือโจวไม่อยากเชื่อ ถามขึ้นว่า “นี่คือของที่แม่นางจั๋วจิ่วทำหรือ? จริงหรือเปล่า?”“เป็นของที่คุณหนูข้าทำเอง” ฝูซูพยักหน้าอินเจ๋ออันมองเขา ถามขึ้นว่า “คุณชายฮั่ว ยอมรับแล้วหรือยัง?”ฮั่วจือโจวถอนหายใจเบาๆ พยักหน้าเจี่ยงเทียนซิงเห็นท่าทางแขกยึดครองตำแหน่งเจ้าภาพของอินเจ๋ออันแล้วก็หัวเราะพรวดขึ้นมา “เปาน้อย เจ้าเองก็ไว้หน้าตัวเองหน่อยดีไหม คำพูดนี้ข้าต่างหากที่ควรถาม? เจ้าน่ะยอมรับแล้วหรือยัง?”“ถ้าข้าไม่ยอมรับ แล้วข้าจะเอาเงินมาให้พวกเจ้าด้วยตัวเองทำไมกัน?!” อินเจ๋ออันจ้องอย่างมาดร้ายไปทางเจี่ยงเทียนซิงตัวเขาเองอาจจะไม่ทันสังเกต ว่าตนเองกระทั่งลืมไปแล้วว่าต่อต้านชื่อเรีย ‘เปาน้อย’ อยู่เฟิงหร่านนั่งอยู่ข้างๆ ไม่พูดอะไรมาตลอด สนใจแค่การกินอาหารบนโต๊ะอย่างรวดเร็วราวพายุดูดเท่านั้นนางกินไปด้วย พิจารณาชายหนุ่มสามคนนี้ไปด้วยในใจจู่ๆ ก็เกิดความรู้สึกวิตกกังวลขึ้นมาเฟิงหร่านเกิดวิตกกังวลขึ้นมาแทนพี่ชายตนเอง นางชื่นชมในใจ พี่หญิงจั๋วน
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 727
สายตาฮั่วจือโจวมองจั๋วซือหรานอย่างลึกซึ้งตระกูลขุนนางเหล่านี้ล้วนเป็นแบบเดียวกัน จั๋วซือหรานเองก็เดินออกมาจากตระกูลขุนนาง ดังนั้นจึงเข้าใจเป็นอย่างดีต่อให้ทุกคนจะเป็นลูกหลานในตระกูลเหมือนกัน และก็จะมีพวกลูกหลานที่ได้รับการปฏิบัติกับให้ความสำคัญมากกว่า และก็จะมีลูกหลานที่ถูกมองข้ามหรือเมินเฉยแต่นี่ก็จะขึ้นอยู่กับฝีมือของรุ่นพ่อและฝีมือของตนเองดูจากจั๋วซือหรานแล้วมองออกไม่ยาก กระทั่งฝีมือของรุ่นพ่อก็ยังไม่แน่ว่าจะสำคัญ เพราะพ่อของนางนั้นไม่อยู่มานานแล้วมีเพียงฝีมือของตนเองที่ถูกให้ความสำคัญมากที่สุดดังนั้นในฐานะที่เป็นลูกหลานในตระกูล หากคิดจะได้รับการให้ความสำคัญของตระกูล อย่างน้อยก็ต้องทำผลงานออกมาให้ได้สถานการณ์ของฮั่วจือโจวตอนนี้ก็น่าจะเป็นเช่นนี้เขามีฝีมืออยู่บ้าง และมีอุดมการณ์ของตนเองด้วยเช่นกัน แต่ก็จำเป็นต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ จะตัดสินใจอย่างบุ่มบ่ามไม่ได้เพราะในตระกูลเช่นนี้ คนมากมายล้วนเป็นแบบเดียวกัน โอกาสอาจจะมีแค่ครั้งเดียว ถ้าทำผลงานไม่ได้ หลังจากนี้ทรัพยายากรก็อาจจะไม่เอนมาทางเขาอีกแล้วจุดนี้ จั๋วซือหรานไม่ลังเลที่จะพูดออกมาสายตาฮั่วจือโจวหยุดอยู่ที่แ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 726
จั๋วซือหรานยิ้มๆ “ก็ต้องตั้งแต่ตอนที่เจ้าตามพวกเราเข้ามาแล้วน่ะสิ”ฮั่วจือโจวลุกขึ้นยืน เดินตรงเข้ามาทางนี้ นั่งลงข้างโต๊ะพวกเขา“เมื่อครู่แผนของแม่นางจิ่ว ข้าได้ยินแล้ว” ฮั่วจือโจวเองก็ไม่ปิดบัง พูดออกมาตรงๆเขาพูดประโยคนี้ออกมา ก็หวังว่าจั๋วซือหรานจะไม่ต้องมาเสียเวลาคิดมากในเรื่องนี้แล้วแต่ฮั่วจือโจวคิดไม่ถึงว่าจั๋วซือหรานจะพูดว่า “ข้าจงใจพูดออกมาให้เจ้าได้ยิน”สีหน้าฮั่วจือโจวตกตะลึงไปทันที “อะไรนะ?”จั๋วซือหรานยิ้มตาโค้งเอ่ยขึ้นว่า “คุณชายสามฮั่วฟังแผนการของข้าแล้วรู้สึกอย่างไรบ้าง?”“ไม่เลว” ฮั่วจือโจวตอบ “มิน่าสี่ตระกูลที่เหลือจึงมองเจ้าเป็นหนามยอกอก”รอยยิ้มบนหน้าจั๋วยังไม่จางหาย “ถ้าข้าไม่จงใจพูดให้เจ้าได้ยิน แล้วจะกล่อมให้เจ้ามาร่วมมือได้อย่างไรกัน?”“ร่วมมือ?” ฮั่วจือโจวตกตะลึงจั๋วซือหรานตอบ “อืม ข้าไม่มีเจตนาจะทำให้ตระกูลฮั่วต้องลำบากใจ ถ้าแค่ตระกูลฮั่วไม่ทำให้ข้าลำบากใจน่ะนะ แต่ข้าเองก็เข้าใจ บุ่มบ่ามไปแย่งธุรกิจของคนอื่น ดูแล้วยังไงก็ไม่เหมาะสม และยังเป็นในสถานการณ์ที่ข้ามั่นใจว่าข้าคว้ามันมาได้ด้วย”ฟังคำพูดนี้ของจั๋วซือหรานแล้ว ฮั่วจือโจวก็หัวเราะขึ้นมา เขาก
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 725
“ทำให้มันคึกคักขึ้น?” เฟิงหร่านตาเป็นประกาย ความชื่นชมต่อตัวจั๋วซือหรานของนางไม่ได้แค่นิดหน่อยแล้วตอนนี้มองจั๋วซือหรานด้วยตาเป็นประกาย “พี่หญิงจั๋ว จะทำให้มันคึกคักขึ้นได้อย่างไรหรือ?”จั๋วซือหรานคิดๆ เอ่ยขึ้นว่า “วิธีการมีอยู่เยอะเลยทีเดียว ก็ให้เจ้าไปแสดงพ่นไฟ เฮยหลิงไปแสดงหน้าอกทลายหินอะไรแบบนั้น หรือไม่ข้าก็ให้พวกแมลงไปแสดงละครหุ่นกระบอก? ต้องสนุกคึกคักแน่ๆ...”“พ่น พ่น...พ่นไฟ??” ในสายตาเฟิงหร่านเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อก็จริง สำหรับนางที่เป็นคุณหนูลูกขุนนางเช่นนี้ทุกการกระทำทั้งหมดของจั๋วซือหราน กระทั่งแค่ลมหายใจของนาง ก็ดูจะผิดแปลกไปจากคนอื่นๆ ในตระกูลขุนนางเหล่านั้น “พ่นไฟเป็นไหม? ถ้าไม่เป็นเดี๋ยวไว้ข้าหาเวลาสอนเจ้า” จั๋วซือหรานวางตะเกียบลง “สรุปคือ ถ้าถึงเวลาต้องเปิดกิจการ ก็หาการแสดงอะไรมา จากนั้นพอเปิดร้านก็เตรียมการให้ลูกค้าแต่ละโต๊ะหลังจากที่กินอาหารเสร็จ ก็มอบอาหารเพิ่มให้อีกหนึ่งจานแบบไม่ต้องจ่ายเงินอะไรแบบนี้”“ประชาชนกินเพื่ออยู่ ขอแค่ของอร่อย ยังต้องกลัวว่าจะไม่มีใครมาอีกหรือ” จั๋วซือหรานคิดคิด เอ่ยต่อว่า “ไหนจะเรื่องที่อาหารของที่นี่รสชาติแย่แค่ไหน น่าจะไ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 724
จั๋วซือหรานตอบ “เดี๋ยวเจ้าลองชิมก็รู้แล้ว...”ผ่านไปครู่หนึ่ง อาหารก็ส่งขึ้นมา หน้าตาแย่เอามากๆเจี่ยงเทียนซิงจึงเพิ่งได้ยินประโยคหลังของจั๋วซือหราน “...ไม่ใช่ห่วยแตกแบบธรรมดาด้วย”เจี่ยงเทียนซิง “...”เฟิงหร่าน “...”ฝูซู “...”เฮยหลิง “...”ทุกคนทยอยกันพูดไม่ออกจั๋วซือหรานหยิบตะเกียบขึ้นมา คีบคำหนึ่งส่งเข้าปาก หลังจากเคี้ยวไปสองคำ ก็ขมวดคิ้วขึ้นมา “พวกเจ้าลองชิมสิ ห่วยแตกแบบไม่ธรรมดาจริงๆ”เฮยหลิงยังพอไหว ถึงอย่างไรก่อนหน้านี้ก็ใช้ชีวิตยากลำบากมาแล้ว ขยับตะเกียบ หลังจากกินคำแรกไปเห็นได้อย่างชัดเจน ว่าเขาเหมือนจะโกรธขึ้นแล้วเฟิงหร่านเองพอเห็นสถานการณ์ จึงวางตะเกียบลงเงียบๆเจี่ยงเทียนซิงถาม “เจ้าหิวแล้ว แต่จงใจมายังร้านอาหารที่รสชาติแย่หรือ?”จั๋วซือหรานเอ่ยขึ้น “ลองชิมดูก่อน แบบนี้ภายหลังจะได้มีความแตกต่าง”เจี่ยงเทียนซิงก็เชื่อฟังคำพูดของนาง คีบขึ้นมาพอส่งเข้าปาก จึงเพิ่งมีปฏิกิริยากับคำพูดของจั๋วซือหราน “...ภายหลัง?”ตอนนี้เอง อะไรบางอย่างที่อยู่ในปาก ในที่สุดก็ทำเอาประสามรับรสของเขาถูกปะทะอย่างรุนแรง“ถุด” เจี่ยงเทียนซิงพ่นอาหารในปากออกมา รู้สึกว่าคำวิจารณ์ก่อน
