บทที่ 549

จิ่งสือเยี่ยนใจเต้นผิดจังหวะ แปลว่าเกิดเรื่องกับเฟิ่งชูอิ่งจริงน่ะสิ

เขามองดูผมสีขาวโพลนของจิ่งโม่เยี่ย มองสายตาที่บ้าคลั่งของเขา จึงพอจะเดาได้ว่าเรื่องดังกล่าวคงจะไม่สู้ดีนัก

ความคิดที่เขามีต่อเฟิ่งชูอิ่ง เขาย่อมรู้ดีแก่ใจ คำพูดไร้สาระพวกนั้นไม่จำเป็นจะต้องพูดออกมา

เขาสูดหายใจลึกๆ กล่าวว่า “พี่สาม พวกเราคุยกันก่อนเถอะ”

นัยน์ตาของจิ่งโม่เยี่ยฉายแววสังหาร แต่กลับตอบว่า “เอาสิ”

ชายวัยกลางคนที่อยู่ด้านหลังจิ่งสือเยี่ยนตะโกนว่า “ท่านอ๋องจิ้น!”

จิ่งสือเยี่ยนไม่พูดอะไร ปู๋เยี่ยโหวที่อยู่ข้างๆ กลับพูดว่า “แหม นี่ใครกันเนี่ย? หรือว่าคิดจะตัดสินใจแทนอ๋องจิ้น?”

จิ่งสือเยี่ยนบอกกับชายวัยกลางคนผู้นั้น “ไม่เป็นไร พี่สามไม่ทำร้ายข้าหรอก”

ชายวัยกลางคนใช้สายตามองจิ่งสือเยี่ยนสลับกับจิ่งโม่เยี่ยหลายครั้ง สุดท้ายก็ไม่ยอมตามออกไป

ปู๋เยี่ยโหวยกแขนกอดอก มองเขาด้วยท่าทางคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม

ในวังเกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้น มากกว่าครึ่งเป็นเพราะคนพวกนี้

ก่อนหน้านี้ปู๋เยี่ยโหวเห็นจิ่งสือเยี่ยนยังคิดอยู่เลยว่านิสัยใช้ได้ คิดไม่ถึงว่าจะซ่อนสันดานได้มิดชิดเพียงนี้

จิ๊ จิ๊ คนพวกนี้ไม่มีใครธรรมดาจริงๆ

ชายวัยกลางคนหัน