บทที่ 505

เฟิ่งชูอิ่งกล่าวเสียงเครียด "ไอ้สารเลวผู้นี้แม้จะตายไปแล้ว แต่กลไกที่เขาทำไว้ตอนมีชีวิตก็ยังใช้ได้ คราวนี้พวกเจองานยากจริงๆ แล้ว"

ถ้านางมียันต์คาถาอยู่ล่ะก็ นางแค่ใช้ยันต์น้ำแผ่นเดียวก็สามารถดับไฟพวกนี้ได้

แต่ตอนนี้นางไม่มียันต์อยู่ในมือ ยันต์คุ้มครองวาดบนเสื้อผ้าได้ผล แต่ยันต์น้ำมีระดับสูงกว่านั้นมาก แม้แต่นางเองก็ไม่น่าจะวาดยันต์น้ำบนเสื้อผ้าได้

แต่ในเวลานี้ ไม่ว่าจะได้ผลหรือไม่ นางก็ต้องลองดูสักตั้ง

ห้องนี้เต็มไปด้วยท่อนฟืนหลากหลายประเภท เพียงประกายไฟเล็กๆ ก็ลุกไหม้และลามได้อย่างรวดเร็ว ยิ่งไม่ต้องกล่าวถึงเรื่องที่เทียนซือจุดไฟหลายสิบแห่งพร้อมกัน

เฉี่ยวหลิงเป็นวิญญาณร้าย กลัวฟ้าผ่าและไฟมากที่สุด พอไฟลุกไหม้ขึ้น นางก็ทรมานอย่างมาก

นางร้องอย่างร้อนรน "คุณหนู ตอนนี้จะทำอย่างไรดีเจ้าคะ?"

เฟิ่งชูอิ่งสูดหายใจลึกๆ กล่าวว่า "เจ้าออกไปก่อน ข้าจะหาทางหนีเอง"

ร่างของเฉี่ยวหลิงถูกไฟแผดเผาจนเริ่มไม่มั่นคงแล้ว "ถ้าข้าออกไป คุณหนูจะทำอย่างไรเจ้าคะ?"

เฟิ่งชูอิ่งวาดยันต์ไปพลางกล่าวไปพลาง "เจ้าอยู่ก็ช่วยอะไรข้าไม่ได้ ยังอาจจะต้องสูญสลายไปด้วย"

"เจ้าต้องเชื่อมั่นเรื่องหนึ่ง ข้าต้องหาทางรอดให