ท่านคิดให้ดีๆอีกที

"ข้าเป็นแค่คู่หมายของคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลเจิ้ง ไม่ใช่คู่หมั้นอย่างที่เจ้าเข้าใจ หลังจากที่คนของข้าเก็บของทุกอย่างเสร็จแล้ว ข้าก็จะเดินทางไปที่บ้านของตระกูลเจิ้ง เจ้าจะไปกับข้าด้วยหรือไม่ หยุด...เจ้าอย่าเพิ่งพูดอะไร ฟังที่ข้าพูดก่อน" หลี่หยางยกมือขึ้นห้าม เมื่อเข่อซิงอ้าปากจะเถียงเขา

"ก็ว่ามาสิ ข้ากำลังฟังอยู่" ชัดพูดเสียงเรียบ แต่เขาคิดอยู่ในใจ ว่าเขาไม่มีวันร่วมทางไปกับคนพวกนี้เด็ดขาด จะหลอกให้เขากลับไปให้คุณหนูอี้เฉิน กับพ่อบ้านหยุนลงโทษเขาอย่างนั้นเหรอ เขาไม่โง่หรอก

"คนของข้าจับผู้ชายสองคนที่ตามฆ่าเจ้าได้แล้ว คนในตระกูลเจิ้งจ้างวานฆ่าเจ้าจริง ข้าเชื่อที่เจ้าพูด แต่ข้าได้นัดหมายกับคนของตระกูลเจิ้งเอาไว้แล้ว และข้าต้องการไปพิสูจน์ความจริงด้วยตัวของข้าเอง เข่อซิง!! เจ้าฟังที่ข้าพูดอยู่รึไม่" หลี่หยางถามด้วยนํ้าเสียงที่ไม่พอใจเล็กน้อย เพราะว่าเข่อซิงนั่งลอยหน้าลอยตา ไม่พูดไม่เถียง แต่ทำหน้าเหมือนกับไม่ได้สนใจฟังที่เขาพูดเลย

"ท่านจะพูดอะไรก็ได้ แต่ข้าไม่หลงกลของพวกท่านเด็ดขาด อย่าเสียเวลาพูดหลอกข้าให้เหนื่อยเลย ถ้าท่านจะหลอกข้าไปให้คู่หมั้นคู่หมายของท่านฆ่าข้า จะต้องพูดให้เหนื่อยทำไมเล