ลบรอย🔥

บทที่18

มานพถอนเสื้อผ้าหญิงสาวออกจนหมดเหลือเพียงชุดชั้นในที่ยังสวมใส่มันไว้อยู่อิงฟ้าพยายามขัดขืนแต่มันทำไม่ได้เลยร่างกายของเธอมันชาไปทั้งตัวไร้เรี่ยวแรงที่จะขยับมีเพียงน้ำตาที่ไหลรินออกมาแค่นั้น..นายเฮียช่วยฉันด้วย ฮึก ช่วยฉันด้วยฮือๆร่างบางได้แต่ตะโกนเรียกสิงห์อยู่ในใจถึงแม้ไม่มีใครได้ยินเธอทำได้เพียงภาวนาให้ใครสักคนมาช่วยได้ทันเวลา

"อืมม์ หอม"มานพก้มพรมจูบที่เรี่ยวขาอ่อนของหญิงสาวอยู่แบบนั้นจนเขาพอใจมันถึงอิงฟ้าจะรู้สึกขยะแขยงมากแค่ไหนแต่เธอไม่สามารถขัดขืนชายแก่นี้ได้

"สวยไปหมดทั้งตัวเเบบนี้ไม่น่าไอ้สิงห์ถึงได้ติดใจ"

"__"อิงฟ้าได้นอนนิ่งถึงพยายามออกแรงเท่าไหร่ทุกอย่างก็ไม่เห็นผลเพราะยาบางอย่างที่มานพฉีดให้เธอ

"__"มือหนาของชายน่ารังเกียจค่อยๆลูบไล้บนเรือนร่างที่ขาวเนียนพลางสูดดมเหมือนคนโรคจิตทั้งริมฝีปากหยาบกระด้างก้มพรมจูบเรี่ยวขาอ่อนขึ้นมาถึงเอวบางอีกครั้ง

"นาทีต่อจากนี้มึงจะกลายเป็นเมียกูอิงฟ้า"

"__"ฮึก!!ฮือออ!!ไม่นะไม่ ช่วยอิงด้วย!!พี่น้อย!!!!พี่เอก!!!ป้านิ่ม!!ช่วยอิงด้วยฮือออ!!!! คำเล่านั้นได้แต่ตะโกนอยู่ในใจกรี๊ดร้องไปก็ไม่มีใครได้ยินนอกจากตัวเองที่ได้ยินอยู่คนเดียว

ปัง!!!!!