" พระเอก " ชื่อสิงห์ ชื่อ สิงห์ สูงขาวหน้าตาหล่อเหลามีรอยสักเต็มตัวบ่งบอกความเถื่อนของหนุ่มมาเฟียนักธุระกิจไฟแรงอย่างเขา เป็นที่หมายตาขอสาวๆถึงเขาจะมีนิสัยที่เถื่อนทุกด้านรวมถึงเรื่อง' เซ็กส์ "ที่ชอบมีรสนิยมเซ็กส์ซาดิสม์ชอบความรุนแรงจนหญิงใดที่เคยขึ้นเตียงรวมเซ็กส์กับเขาไม่เคยรอดชีวิตเลยสักคน แม้แต่นางเอกก็เกือบไม่รอดน้ำมือของเขาโหด,เถื่อน,ชอบใช้ความรุนแรง,เสือผู้หญิง,เอาแต่ใจขี้ระแวง,หึงโหด, นางเอก"ชื่ออิงฟ้า" อิงฟ้าสาวน้อยหน้าตาน่ารักสวยสมวัยขยันทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัวและส่งน้องสาวกับตัวเองเรียนเธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักสดใสมีความอดทนสูงสู้เพื่อความอยู่รอดของครอบครัวของเธอแถมต้องหาเงินมารักษาแม่ของเธอที่ป่วยเป็นกล้ามเนื้ออ่อนแรงและโรคหัวใจที่ต้องเข้าการรักษาทุกเดือน.. จนวันหนึ่งพ่อของเธอดันไปกู้เงินนอกระบบกับมาเฟียที่มีนิสัยเถื่อนโหดอย่างนายสิงห์เพื่อเอามารักษาแม่ของเธอจึงทำให้เธอต้องตกเป็นทาสกามของเขาโดยที่ไม่ได้เต็มใจเพราะเธอต้องไปใช้หนี้ก้อนโตแทนพ่อของเธอ และแล้วความรักของเขาทั้งคู่ก็ได้เริ่มขึ้นแต่แล้ววันนึงเกิดจุดแตกหักของเขาทั้งคู่จึงทำให้จากนางเอกผู้น่ารักอย่างเธอกลายเป็นสาวโหดและเย็นชาแถมยังฆ่าคนได้อย่างเลือดเย็น
view moreบทที่30@ตัดมาที่โรงพยาบาลกรุงเทพ ตอนนี้ไอ้เวย์กำลังช่วยไอ้สิงห์มันอยู่กว่าจะได้เลือดมาผมเเถบจะกราบอิงฟ้ามันเลยครับเธอโครตใจเเข็งเลยครับขนาดไอ้สิงห์เป็นขนาดนี้เธอยังเย็นชาไม่สนใจด้วยซ้ำว่าไอ้สิงห์จะเป็นหรือตาย #ย้อนไป30นาทีที่ผ่านมา "ไอ้เวย์!!ได้เลือดยัง""ยังเลยว่ะ อิงฟ้าเธอไม่ยอมมา""ทำไมวะ""กูไม่รู้!!มึงช่วยไปพูดกับอิงฟ้าหน่อยดิกูทั้งพูดทั้งขอร้องอ้อนวอนเธอก็ไม่ยอมมา น้ำขิงตอนนี้ร่างกายอ่อนเพลียเลยมาให้เลือดไม่ได้""ตอนนี้เธออยู่ไหน""อยู่บ้านทำไงดีว่ะไอ้สิงห์มันจะตายแล้วนะเว้ย"ไอ้เวย์ทำหน้าเครียดไม่ต่างจากผมตอนนี้"เดี๋ยวกูมา"#บ้านไอ้สิงห์"อิงฟ้าอยู่ไหน"ผมถามพวกแม่บ้าน "อยู่ที่กรงสิงโตหลังบ้านค่ะ"ผมเดินไปหาอิงฟ้าที่หลังบ้าน เธอกำลังนอนเล่นกับสิงโตอยู่กรง "อิงฟ้า"อิงฟ้าเธอหันมาแว๊บนึงแล้วก็หันกลับไปเล่นกับสิงโตต่อ "อิง!!เฮียขอร้องล่ะช่วยไอ้สิงห์มันหน่อยเถอะนะ ตอนนี้มันกำลังเเย่นะอิง""แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันไม่ทราบ"พูดเสียงเรียบนิ่งพูดเหมือนไม่มีเยื่อใยให้กัน"นั่นมันผัวเธอนะอิงจะไม่เกี่ยวได้ไง"ผมชักจะเริ่มหงุดหงิดขึ้นมานิดๆเธอไม่พูดอะไรเธอเดินออกมาจากกรงสิงโตแล้วเด
บทที่29 @โกดังแก๊งค์สกอร์เปียนส์"พวกมันมีอยู่เยอะพอสมควรพน้อมอาวุธครบมืองั้นกูกับลูกน้องของกูบุกเขาไปก่อน""ไม่ต้องกูบุกเข้าไปเอง มึงกับลูกน้องค้นเอาของกูออกไปจากที่นี่ก่อนพวกกูจะเข้าไปเปิดทางให้เอง""แต่""อย่าลืมทำตามแผนที่กูบอกอันนี้คือระเบิดออกซิเจนกูจะเอาไปติดกับพนังโกดังมันไว้กูจะตั้งเวลา40นาที มึงต้องรีบออกจากที่นี้ให้ไวตกลงตามนี้""เออๆ มึงก็ระวังตัวด้วยล่ะกัน"ผมพยักหน้าให้ก่อนพาลูกน้องบุกเข้าไปโกดังปัง!!!ปัง!!แน่นอนผมเปิดฉากพวกมันก่อนส่วนที่เหลือผมให้ลูกน้องของผมจัดการกับพวกมันเองผมนำระเบิดออกซิเจนติดไว้กับผนังตั้งเวลา40นาที ระเบิดติดแค่ตัวเดียวสามารถทำลายโกดังหรือตึกร้อยๆชั้นได้อย่างง่ายดายผมจะถอดรากถอนโคนพวกมันให้มันว่าการเล่นไฟมันเป็นยังไง "ไอ้เอกมึงไปดูสิของเราอยู่ไหนแล้วไปบอกพวกไอ้แม็กซ์เรามีเวลาแค่40นาทีก่อนโกดังมันจะระเบิด เดี๋ยวกูระวังหลังให้มึงเอง" "ครับ ระวังตัวด้วยนะครับ"ผมยิงสกัดอีกฝั่งกำลังวิ่งตามหลังไอ้เอกสักพักพวกไอ้แม็กซ์มันก็พาลูกน้องมันอ้อมไปด้านหลังแสดงว่าของผมอยู่ที่ด้านหลังโกดัง "ยางั้นเหรอวะ"ไอ้ตรงที่ผมหลบกระสุนอยู่มันเป็นกล่องบรรจุยาไอช์เป็นจ
บทที่28"มึงยังเป็นอิงคนเดิมใช่ไหมอิงมึงตอบกูมาสิ!!ว่ามึงก็แค่ลืมมันรวมทั้งกูด้วยยังงั้นเหรอวะ""__"เธอยืนฟังผมนิ่งๆไม่พูดหรือตอบปฏิเสธกับสิ่งที่ผมถามไปเลยสักนิดเธอวางปืนลงแล้วหันมามองผม ด้วยแววตาเรียบนิ่ง"มึงพูดเรื่องอะไรของมึงไอ้ลายกูไม่เข้าใจกับสิ่งที่มึงพูดเลยสักนิด"น้ำเสียงที่เธอพูดออกมาพร้อมแววตาที่ว่างเปล่าแบบนี้มันทำให้ผมรู้สึกเจ็บอยู่เหมือนกัน"มึงอย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่องเลยว่ะกูรู้ว่ามึงรู้ว่ากูพูดเรื่องอะไร""เฮ้ออ!! กูว่ามึงเริ่มจะพูดไม่รู้เรื่องแล้วล่ะกูว่ามึงไปพักเหอะเดี๋ยวกูฝึกขอกูเองแต่ขอบใจที่มาช่วยสอน""ในใจของมึงยังมีกูอยู่ใช่ไหม..อิงฟ้า""__""บอกกูมาสิพูดออกมาสิวะ""อืม""__""ไม่เคยมี"เธอตอบเพียงสั้นๆก่อนเดินชนไหล่ผมออกจากสนามไปคำตอบของเธอทำให้ผมคิดบางอย่างมากมายในหัวที่อยู่ๆแม่งก็เหมือนมีไฟฟ้าสถิตวิ่งเข้าในหัวผมอัตโนมัติ..เฮ้อผมคงต้องให้เวลาจริงๆหลายชั่วโมงผ่านไป 22:00"คุณสิงห์ครับ แย่แล้วครับ"ลูกน้องผมวิ่งเข้ามาในห้องทำงานผมแบบตื่นตระหนก"อะไรของมึง""แก๊งค์สกอร์เปียนส์บุกเข้ามาปล้นสินค้าของเราที่กำลังจะส่งไปที่ญี่ปุ่นในวันพรุ่งนี้ครับ""มึงว่าอะไรนะ!แก๊งค
บทที่27เวลาต่อมา"ซี้ด!!!โอ้ยยยซี้ด!! เบาๆดิวะ""อีกนิดเดียว!จะเสร็จแล้ว""ซี๊ด!!!เร็วๆเลยกูไม่ไหวแล้ว""เออเสร็จแล้ว""ร้องซะเหมือนคนโดนเยxเลยนะมึง"ดีแค่ไหนที่มีเพื่อนเป็นหมอเรียกใช้บริการได้ถึงบ้านผมไม่ไปหรอกโรงบาลแม่งอับอายขายขี้หน้าเขาหมด!! "เฮ้ออ! เกือบไม่มีทำพันธุ์แล้วไอ้เวย์""แล้วไปทำอีท่าไหนถึงได้เป็นแบบนี้ว่ะ""กูพูดให้มึงฟังมึงอย่าไปบอกใครนะเว้ย""เออ!!กูไม่บอกใครหรอกน่าาาว่ามึงโดนเมียมึงกัดสิงห์น้อยมึงหรอก"มันพูดไปขำไป"สิงห์น้อยพ่องงมึงดิ""อ้อ!!กูลืมไปว่ามันหดอยู่เล่นซะหดเหลือแค่นี้"มันชูนิ้วก้อยขึ้นมา"ไอ้เหี้ยเวย์เดี๋ยวเถอะมึง""เอาล่ะ ไหนบอกกูสิว่าจุดเริ่มต้นมันเป็นมายังไง""__"ผมถอนหายใจอย่างรำคาญก่อนจะเล่าทุกอย่างให้มันฟัง"อิงฟ้าทำไมเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ว่ะ อันที่จริงถ้าความจำเสื่อมมันไม่น่าเปลี่ยนบุคลิกมากขนาดนี้เลยนะเว้ย ตอนที่ไอ้แม็กซ์บอกวิธียิงปืนให้ ้ไอ้แม็กซ์ทำให้ดูแค่ครั้งเดียวแต่เธอเรียนรู้ไวมาก""เชื่อไหมวันแรกที่กับมาจากโรงบาลมันเล่นเอาปืนยิงเฉียดกบาลกูเลยไอ้เวย์!!ใจกูหล่นอยู่ตีนเลยสัส""แต่ก็ต้องรอดูอาการของเธอไปเรื่อยๆละกันว่าเป็นยังไง""อืม""นี
บทที่26"นาริน"ใช่แล้วครับคนที่เข้ามาทักผมกับอิงฟ้าก็คือนารินเมียไอ้เจคอบเธอมากลับผู้ชายคนนึงหน้านิ่งๆอุ้มเด็กผู้หญิงประมาณขวบกว่าๆก็คงเป็นลูกสาวของเธอ"ว้าว!นี่คืออิงฟ้าผู้แสนดีใช่ไหม"นารินเดินดูรอบๆตัวอิงฟ้าคงแปลกตาที่ไม่เคยเห็นอิงฟ้าในลุคนี้มาก่อน"แล้วไอ้เจคอบมันไปไหน""คนเขามีงานมีการที่ต้องทำไม่ได้ว่างเหมือนใครบางคน"เหล่ตามามองผมเล็กน้อย"เอ่อ?""นี่นารินเมียไอ้เจคอบผัวมันเป็นมาเฟียเหมือนกับกูนี่แหละ""แต่เหี้ยน้อยกว่า""__""ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ""เอ๊ะ?? เราเคยเจอกันแล้วนิแม่สาวน้อยนี่เธอจำฉันไม่ได้งั้นเหรอ?"ยืนกอดอกถามอิงฟ้า อิงฟ้าหันหน้ามามองผมเชิงสงสัย "เธอจำความเสื่อมเกิดจากอุบัติเหตุเธอเลยจำอะไรไม่ได้"นารินเดินไปหาอิงฟ้าใกล้ๆ แล้วเอามือจับปลายคางเธอเงยหน้าขึ้น "หึ เธอช่างหน้าสงสารนะที่ต้องมาเจอกับเรื่องที่ตัวเองไม่สร้างแต่เสือกดันมาเจอเรื่องชั่วๆจากคนเหี้ยๆเฮ้อ!!"ฟังก็รู้ว่าเธอด่าผม"ฉันขอตัวก่อนละกันหวังว่าคงจะได้พบกันอีกครั้งนะอิงฟ้า"แล้วนารินกับคนของเธอก็เดินจากไป "ผู้หญิงคนนั้นเขาเป็นใครมาจากไหนเหรอ"หันมาถาม"ไม่รู้ หิวไม่ใช่หรือไงไปดิ"จากนั้นผมกับอิงฟ้าก็พากันไ
บทที่25"คุณสิงห์จะให้คุณอิงฟ้าอยู่ห้องคุณหญิงเหรอคะ"น้อยเอ่ยถามอย่างเบาเสียง"อืม จัดการทำความสะอาดให้เรียบร้อยเธออยากได้อะไรเพิ่มเติมให้มาบอกกู"น้อยพยักหน้าแล้วไปทำความสะอาดห้องตามที่ผมบอกทำไงได้เธอไม่ยอมนอนห้องเดียวกันกับผม ผมก็ต้องยอมเธอไปก่อนตอนนี้แต่ห้องที่เธออยู่คือห้องเก่าของเเม่ผมเองอยู่ติดกับห้องของผม"นี่เหรอไอ้ลายห้องที่มึงจะให้กูอยู่..สวยจัง"เธอเดินเข้ามาดูภายในห้องด้วยความตื่นเต้นดูจากแววตาของเธอท่าทางเธอคงจะชอบห้องนี้"ห้องของแม่กูเอง""อืม""อิงฟ้า..มึงจำกูไม่ได้จริงๆเหรอ"เธอส่ายหน้าให้ผม แล้วเดินดูห้องต่อผมเดินเข้าไปหาเธอใกล้ๆแล้วจับตัวหันกลับมาหาผม"อะไรของมึง"ผมใช้มือทั้ง2ข้างแนบใบหน้าของเธอ"นึกดูดีๆอิงฟ้าฉันสิงห์ผัวของเธอไงคนที่เธอคอยนอนกอดทุกคืนเธอจำไม่ได้เหรอ""__"เธอมองหน้าผมด้วยแววตาที่วางเปล่าไม่พูดอะไร"ฉันรักเธอนะอิงฟ้า"ผมพูดพลางยื่นหน้าเข้าไปหาเธอใกล้ๆเพื่อจะฝากรอยจูบอันแสนหวานไว้บนริมฝีปากเธอสักหน่อยแต่ทว่า"โอ้ยย~อิง!!"อยู่ๆอิงฟ้าก็เอามือมาบีบที่ไข่ผมอย่างแรง"อิงง!!บีบ..ไข่..กูทำไม"เธอเล่นบีบไข่ผมซะผมจุกพูดไม่ออก"มึงคิดจะทำอะไรล่ะมึงจะหรอกอึบกูใช่ไหมถึ
บทที่24ตั้งแต่อิงฟ้าฟื้นขึ้นมาเธอไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้เธอเลยครับแม้กระทั่งน้องสาวของเธอเองผมพยามคุยกับเธอแต่เธอไม่ยอมคุยกับผมแถมไล่ผมออกจากห้องทุกครั้งที่เข้าไปหาเธอ"ไอ้เวย์ทำไมอิงฟ้าถึงจำอะไรไม่ได้วะ""ถามกู กูก็ไม่รู้จะตอบมึงยังไง"มันส่ายหัวเบาๆ"หัวเธอก็ไม่ได้กระทบกระเทือนอะไรนิหว่าแล้วทำไมถึงความจำเสื่อมได้""กูว่าเธอคงเจอเรื่องแย่ๆสะเทือนใจมากเกินไปเลยทำให้จิตใต้สำนึกของเธออยากจะลืมทุกอย่างอยู่ในหัวของเธอ เพราะเธอไม่อยากจดจำมันก็ได้"หรือจะจริงอย่างที่ไอ้แม็กซ์พูด"กูก็ว่าอย่างที่ไอ้แม็กซ์มันพูดนะ จิตใต้สำนึกของเธออาจจะสั่งให้เธอลืมทุกสิ่งที่อยู่ในหัว""แล้วแบบนี้เราจะทำยังไงกันดีคะ"น้ำขิงเอ่ยอย่างกังวลใจพลางถอนหายใจมองพี่สาวของเธอถ้าจะถามผมตอนนี้ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันขนาดไอ้หมอมันยังส่ายหัวเลยเธอเป็นเเบบนี้ก็ดีแล้วล่ะเพราะเรื่องเธอเจอมันเลวร้ายเกินไปเธอลืมทุกอย่างแบบนี้มันอาจจะดีกับเธอจะได้ไม่ทนทุกทรมานตัวเอง้"แล้วมึงจะเอายังไงต่ออิงฟ้าเธอไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้เธอเลย""กูก็คงต้องพาเธอกลับไปที่บ้านเพราะบ้านเธอก็โดนไฟไหม้ไปหมดแล้ว""หรือจะให้พี่อิงฟ้ามาอยู่กับน้ำขิงก็ได้นะคะ
บทที่23บ้านอิงฟ้า กว่าจะมาถึงบ้านอิงฟ้าไฟไหม้เกือบหมดตอนนี้ผมกับไอ้เวย์กำลังหาพ่อแม่และน้องสาวอิงฟ้าอยู่"ไอ้เวย์เจอไหมวะ""ไม่เจอเลยว่ะ น้ำขิง!!!น้ำขิง!!! พ่อแม่!!!แค่กๆ"พวกผมตะโกนเรียกหาทุกคนในบ้านอยู่นานแต่ไร้เสียงตอบรับ....พี่หมอ!!!!แค่กๆช่วยด้วย น้ำขิงอยู่ในนี้เสียงน้ำขิงตะโกนอยู่ห้องน้ำ"มีกุญแจล็อคไว้""น้ำขิง น้ำขิงได้ยินพี่ไหมน้ำขิง!!!""ไอ้เวย์มึงหลบก่อน!! กูจะยิงกุญแจ"พูดจบผมชักปืนขึ้นมายิงกุญแจทันทีถ้ามัวแต่ตะโกนถามกันอยู่แบบนี้เมียมันคงตายห่ากันพอดี"น้ำขิง""พี่หมอ!!!ฮือ~""น้ำขิง พ่อแม่อยู่ไหน!!""ฮึกก!!มีคนจับตัวพ่อกับแม่ไป""ใครจับตัวพ่อกับแม่ไป น้ำขิงเห็นหน้าพวกมันไหม"น้ำขิงส่ายหน้า"กูว่ารีบพาน้ำขิงออกจากที่นี่ก่อนเถอะไฟมันจะไหม้หมดแล้วไอ้เวย์""โอยโอ้ยย~"จู่ๆน้ำขิงก็ร้องขึ้นมา"น้ำขิง!!น้ำขิงเป็นไร""น้ำขิงเจ็บท้องค่ะพี่หมอโอ๊ย~"ผมขมวดคิ้วมองไปที่หว่างขาน้ำขิงเห็นมีน้ำใสๆไหลออกมาเป็นจำนวนมาก"ไอ้เวย์ น้ำอะไรวะ"มันก้มลงดูที่หว่างขาน้ำขิงตามที่ผมบอก"เชี้ย!เมียกูจะคลอด ไปๆไปโรงบาลเลยไอ้สิงห์""พี่หมอน้ำขิงเจ็บโอ้ย!!""น้ำขิง!!น้ำขิงใจเย็นๆนะ หายใจเข้าลึกๆแล้วค่อ
บทที่22"คุณอิงฟ้าไม่เปรี้ยวเหรอคะน้อยเห็นแล้วเปรี้ยวแทน"พี่น้อยซี้ดปากตัวเองที่เห็นฉันนั่งกินมะม่วงกับน้ำพริกปลาหวานมันจะคลื่นไส้อ้วกตลอดสิ่งที่เยียวยาฉันได้ตอนนี้ต้องหาของเปรี้ยวๆมากิน"อร่อยนะพี่น้อย ไม่ค่อยเปรี้ยวลองกินดู""ไม่เอาหรอกคะ แค่ได้กลิ่นก็เปรี้ยวแทนแล้วแต่จะว่าไปคุณอิงกินเหมือนกับคนท้องเลยนะคะ"กำลังกินเพลินๆต้องหยุดชะงักทันที"บ้า!!อิงแค่เปรี้ยวปากอยากกินเฉยๆสงสัยประจำเดือนอิงจะมาประจำเดือนใกล้มาที่ไรอิงก็ชอบหาอะไรเปรี้ยวๆมากินแบบนี้ล่ะ""อ่อ งั้นพี่ไปเอาเสื้อผ้าชักก่อนนะ""พี่น้อยไม่ต้องเดี๋ยวอิงทำเอง""ไม่เป็นไรหรอกคะ แบ่งกันทำบ้างจะได้ไม่ว่าง"แล้วพี่น้อยก็เดินออกไป พอฉันนั่งกินมะม่วงเสร็จฉันก็มาทำความสะอาดบ้านส่วนอาหารเย็นฉันจะทำเป็นบ้างอย่างเพราะฉันได้กลิ่นอาหารไม่ค่อยได"รออีกหน่อยนะ แม่จะพาหนูไปอยู่ที่อื่นหนูไม่ว่าแม่ใช่ไหมที่แม่ตัดสินใจแบบนี้ถึงหนูจะเกิดมาในช่วงที่มันไม่ดีนักแม่สัญญาแม่จะทำหน้าทั้งพ่อและแม่ให้ดีที่สุด"ฉันลูบที่ท้องเบาๆวันต่อมาตอนน้ำขิงตั้งท้องอ่อนๆคงจะเป็นแบบนี้สิน่ะแม้กระทั่งกลิ่นน้ำหอมจะราคาแพงแค่ไหนมันก็เหม็นกลิ่นของมันอยู่ดีโดยเฉพาะกลิ่
บทที่1สวัสดีผมชื่อ สิงห์ ใครๆก็บอกว่าผมนั่นมันเถื่อนเพราะขึ้นชื่อว่ามาเฟีย ฮ่าๆ ตลกสินดี แต่มันคือความจริง “นายครับ เด็กที่นายให้เรียกมามาแล้วครับ!”“อืม เรียกให้เข้ามา”“ครับ!”แล้วลูกน้องผมก็เดินออกไป ไม่นานเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นพร้อมหญิงสาวร่างบางนมโตผิวขาวหน้าตาสะสวยผมยาวใส่ชุดเดรสกระโปรงเกาะอกสีแดงสดเดินเข้ามาในห้องด้วยท่าเดินที่แม่งจะดัดจริต “ถอด!!”“แหม๋!! ใจเย็นๆ สิคะอย่าใจร้อนสิ”เธอวางกระเป๋าลงบนโต๊ะแล้วเดินมาหาผมใกล้ๆ"ฉันชื่อ...โอ๊ยย"ผมกระชากหัวเธอลงที่นอนเเล้วหยิบมีดขึ้นมา ถูที่ใบหน้าของเธอเบาๆ“อย่ามาเล่นลิ้นกับกู!กูไม่ชอบถ้ากูบอกให้ถอดก็คือถอด!!”"ค ค่ะๆ”เธอรีบถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมดพร้อมกับเสื้อคลุมที่ผมใส่ถูกถอดออกกองไว้บนกับพื้น เธอรู้งานโดยไม่ต้องให้ผมต้องบอกซ้ำ เธอค่อยๆคลานมาหาแล้วเอามือจับท่อนเอ็นใหญ่ขึ้นมาเลียวนที่ปลายหัวลำใหญ่อย่างช้าช้าก่อนจะใช้ปากอวบอิ่มสีแดงสดของเธอรูดมันขึ้นลงรั่วๆ“อื้มม ซี้ดด”เส้นผมเงาดำถูกขย้ำด้วยมือหนาเต็มไปด้วยรอยสัก"อืมม์!"ผมจับหัวของเธอให้โยกขึ้นลงอย่างถี่รัวจนผมกระตุกหลั่งน้ำขาวขนใส่ในปากของเธอ“อ้าสสส!”เธออ้าปากเอาลิ้นเลียกิน...
Mga Comments