author-banner
Orapin Chanthawee
Author

Novels by Orapin Chanthawee

มาเฟียเถื่อนเมียเด็ก

มาเฟียเถื่อนเมียเด็ก

" พระเอก " ชื่อสิงห์ ชื่อ สิงห์ สูงขาวหน้าตาหล่อเหลามีรอยสักเต็มตัวบ่งบอกความเถื่อนของหนุ่มมาเฟียนักธุระกิจไฟแรงอย่างเขา เป็นที่หมายตาขอสาวๆถึงเขาจะมีนิสัยที่เถื่อนทุกด้านรวมถึงเรื่อง' เซ็กส์ "ที่ชอบมีรสนิยมเซ็กส์ซาดิสม์ชอบความรุนแรงจนหญิงใดที่เคยขึ้นเตียงรวมเซ็กส์กับเขาไม่เคยรอดชีวิตเลยสักคน แม้แต่นางเอกก็เกือบไม่รอดน้ำมือของเขาโหด,เถื่อน,ชอบใช้ความรุนแรง,เสือผู้หญิง,เอาแต่ใจขี้ระแวง,หึงโหด, นางเอก"ชื่ออิงฟ้า" อิงฟ้าสาวน้อยหน้าตาน่ารักสวยสมวัยขยันทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัวและส่งน้องสาวกับตัวเองเรียนเธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักสดใสมีความอดทนสูงสู้เพื่อความอยู่รอดของครอบครัวของเธอแถมต้องหาเงินมารักษาแม่ของเธอที่ป่วยเป็นกล้ามเนื้ออ่อนแรงและโรคหัวใจที่ต้องเข้าการรักษาทุกเดือน.. จนวันหนึ่งพ่อของเธอดันไปกู้เงินนอกระบบกับมาเฟียที่มีนิสัยเถื่อนโหดอย่างนายสิงห์เพื่อเอามารักษาแม่ของเธอจึงทำให้เธอต้องตกเป็นทาสกามของเขาโดยที่ไม่ได้เต็มใจเพราะเธอต้องไปใช้หนี้ก้อนโตแทนพ่อของเธอ และแล้วความรักของเขาทั้งคู่ก็ได้เริ่มขึ้นแต่แล้ววันนึงเกิดจุดแตกหักของเขาทั้งคู่จึงทำให้จากนางเอกผู้น่ารักอย่างเธอกลายเป็นสาวโหดและเย็นชาแถมยังฆ่าคนได้อย่างเลือดเย็น
Read
Chapter: ถึงวันต้องจากลา
บทที่30@ตัดมาที่โรงพยาบาลกรุงเทพ ตอนนี้ไอ้เวย์กำลังช่วยไอ้สิงห์มันอยู่กว่าจะได้เลือดมาผมเเถบจะกราบอิงฟ้ามันเลยครับเธอโครตใจเเข็งเลยครับขนาดไอ้สิงห์เป็นขนาดนี้เธอยังเย็นชาไม่สนใจด้วยซ้ำว่าไอ้สิงห์จะเป็นหรือตาย #ย้อนไป30นาทีที่ผ่านมา "ไอ้เวย์!!ได้เลือดยัง""ยังเลยว่ะ อิงฟ้าเธอไม่ยอมมา""ทำไมวะ""กูไม่รู้!!มึงช่วยไปพูดกับอิงฟ้าหน่อยดิกูทั้งพูดทั้งขอร้องอ้อนวอนเธอก็ไม่ยอมมา น้ำขิงตอนนี้ร่างกายอ่อนเพลียเลยมาให้เลือดไม่ได้""ตอนนี้เธออยู่ไหน""อยู่บ้านทำไงดีว่ะไอ้สิงห์มันจะตายแล้วนะเว้ย"ไอ้เวย์ทำหน้าเครียดไม่ต่างจากผมตอนนี้"เดี๋ยวกูมา"#บ้านไอ้สิงห์"อิงฟ้าอยู่ไหน"ผมถามพวกแม่บ้าน "อยู่ที่กรงสิงโตหลังบ้านค่ะ"ผมเดินไปหาอิงฟ้าที่หลังบ้าน เธอกำลังนอนเล่นกับสิงโตอยู่กรง "อิงฟ้า"อิงฟ้าเธอหันมาแว๊บนึงแล้วก็หันกลับไปเล่นกับสิงโตต่อ "อิง!!เฮียขอร้องล่ะช่วยไอ้สิงห์มันหน่อยเถอะนะ ตอนนี้มันกำลังเเย่นะอิง""แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันไม่ทราบ"พูดเสียงเรียบนิ่งพูดเหมือนไม่มีเยื่อใยให้กัน"นั่นมันผัวเธอนะอิงจะไม่เกี่ยวได้ไง"ผมชักจะเริ่มหงุดหงิดขึ้นมานิดๆเธอไม่พูดอะไรเธอเดินออกมาจากกรงสิงโตแล้วเด
Last Updated: 2025-04-23
Chapter: ถล่มโกดัง
บทที่29 @โกดังแก๊งค์สกอร์เปียนส์"พวกมันมีอยู่เยอะพอสมควรพน้อมอาวุธครบมืองั้นกูกับลูกน้องของกูบุกเขาไปก่อน""ไม่ต้องกูบุกเข้าไปเอง มึงกับลูกน้องค้นเอาของกูออกไปจากที่นี่ก่อนพวกกูจะเข้าไปเปิดทางให้เอง""แต่""อย่าลืมทำตามแผนที่กูบอกอันนี้คือระเบิดออกซิเจนกูจะเอาไปติดกับพนังโกดังมันไว้กูจะตั้งเวลา40นาที มึงต้องรีบออกจากที่นี้ให้ไวตกลงตามนี้""เออๆ มึงก็ระวังตัวด้วยล่ะกัน"ผมพยักหน้าให้ก่อนพาลูกน้องบุกเข้าไปโกดังปัง!!!ปัง!!แน่นอนผมเปิดฉากพวกมันก่อนส่วนที่เหลือผมให้ลูกน้องของผมจัดการกับพวกมันเองผมนำระเบิดออกซิเจนติดไว้กับผนังตั้งเวลา40นาที ระเบิดติดแค่ตัวเดียวสามารถทำลายโกดังหรือตึกร้อยๆชั้นได้อย่างง่ายดายผมจะถอดรากถอนโคนพวกมันให้มันว่าการเล่นไฟมันเป็นยังไง "ไอ้เอกมึงไปดูสิของเราอยู่ไหนแล้วไปบอกพวกไอ้แม็กซ์เรามีเวลาแค่40นาทีก่อนโกดังมันจะระเบิด เดี๋ยวกูระวังหลังให้มึงเอง" "ครับ ระวังตัวด้วยนะครับ"ผมยิงสกัดอีกฝั่งกำลังวิ่งตามหลังไอ้เอกสักพักพวกไอ้แม็กซ์มันก็พาลูกน้องมันอ้อมไปด้านหลังแสดงว่าของผมอยู่ที่ด้านหลังโกดัง "ยางั้นเหรอวะ"ไอ้ตรงที่ผมหลบกระสุนอยู่มันเป็นกล่องบรรจุยาไอช์เป็นจ
Last Updated: 2025-04-23
Chapter: สั่งสอน
บทที่28"มึงยังเป็นอิงคนเดิมใช่ไหมอิงมึงตอบกูมาสิ!!ว่ามึงก็แค่ลืมมันรวมทั้งกูด้วยยังงั้นเหรอวะ""__"เธอยืนฟังผมนิ่งๆไม่พูดหรือตอบปฏิเสธกับสิ่งที่ผมถามไปเลยสักนิดเธอวางปืนลงแล้วหันมามองผม ด้วยแววตาเรียบนิ่ง"มึงพูดเรื่องอะไรของมึงไอ้ลายกูไม่เข้าใจกับสิ่งที่มึงพูดเลยสักนิด"น้ำเสียงที่เธอพูดออกมาพร้อมแววตาที่ว่างเปล่าแบบนี้มันทำให้ผมรู้สึกเจ็บอยู่เหมือนกัน"มึงอย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่องเลยว่ะกูรู้ว่ามึงรู้ว่ากูพูดเรื่องอะไร""เฮ้ออ!! กูว่ามึงเริ่มจะพูดไม่รู้เรื่องแล้วล่ะกูว่ามึงไปพักเหอะเดี๋ยวกูฝึกขอกูเองแต่ขอบใจที่มาช่วยสอน""ในใจของมึงยังมีกูอยู่ใช่ไหม..อิงฟ้า""__""บอกกูมาสิพูดออกมาสิวะ""อืม""__""ไม่เคยมี"เธอตอบเพียงสั้นๆก่อนเดินชนไหล่ผมออกจากสนามไปคำตอบของเธอทำให้ผมคิดบางอย่างมากมายในหัวที่อยู่ๆแม่งก็เหมือนมีไฟฟ้าสถิตวิ่งเข้าในหัวผมอัตโนมัติ..เฮ้อผมคงต้องให้เวลาจริงๆหลายชั่วโมงผ่านไป 22:00"คุณสิงห์ครับ แย่แล้วครับ"ลูกน้องผมวิ่งเข้ามาในห้องทำงานผมแบบตื่นตระหนก"อะไรของมึง""แก๊งค์สกอร์เปียนส์บุกเข้ามาปล้นสินค้าของเราที่กำลังจะส่งไปที่ญี่ปุ่นในวันพรุ่งนี้ครับ""มึงว่าอะไรนะ!แก๊งค
Last Updated: 2025-04-23
Chapter: ความจำเสื่อมจริงหรือแค่แกล้ง
บทที่27เวลาต่อมา"ซี้ด!!!โอ้ยยยซี้ด!! เบาๆดิวะ""อีกนิดเดียว!จะเสร็จแล้ว""ซี๊ด!!!เร็วๆเลยกูไม่ไหวแล้ว""เออเสร็จแล้ว""ร้องซะเหมือนคนโดนเยxเลยนะมึง"ดีแค่ไหนที่มีเพื่อนเป็นหมอเรียกใช้บริการได้ถึงบ้านผมไม่ไปหรอกโรงบาลแม่งอับอายขายขี้หน้าเขาหมด!! "เฮ้ออ! เกือบไม่มีทำพันธุ์แล้วไอ้เวย์""แล้วไปทำอีท่าไหนถึงได้เป็นแบบนี้ว่ะ""กูพูดให้มึงฟังมึงอย่าไปบอกใครนะเว้ย""เออ!!กูไม่บอกใครหรอกน่าาาว่ามึงโดนเมียมึงกัดสิงห์น้อยมึงหรอก"มันพูดไปขำไป"สิงห์น้อยพ่องงมึงดิ""อ้อ!!กูลืมไปว่ามันหดอยู่เล่นซะหดเหลือแค่นี้"มันชูนิ้วก้อยขึ้นมา"ไอ้เหี้ยเวย์เดี๋ยวเถอะมึง""เอาล่ะ ไหนบอกกูสิว่าจุดเริ่มต้นมันเป็นมายังไง""__"ผมถอนหายใจอย่างรำคาญก่อนจะเล่าทุกอย่างให้มันฟัง"อิงฟ้าทำไมเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ว่ะ อันที่จริงถ้าความจำเสื่อมมันไม่น่าเปลี่ยนบุคลิกมากขนาดนี้เลยนะเว้ย ตอนที่ไอ้แม็กซ์บอกวิธียิงปืนให้ ้ไอ้แม็กซ์ทำให้ดูแค่ครั้งเดียวแต่เธอเรียนรู้ไวมาก""เชื่อไหมวันแรกที่กับมาจากโรงบาลมันเล่นเอาปืนยิงเฉียดกบาลกูเลยไอ้เวย์!!ใจกูหล่นอยู่ตีนเลยสัส""แต่ก็ต้องรอดูอาการของเธอไปเรื่อยๆละกันว่าเป็นยังไง""อืม""นี
Last Updated: 2025-04-23
Chapter: เถื่อนไม่ออก2 (เกือบขาด)
บทที่26"นาริน"ใช่แล้วครับคนที่เข้ามาทักผมกับอิงฟ้าก็คือนารินเมียไอ้เจคอบเธอมากลับผู้ชายคนนึงหน้านิ่งๆอุ้มเด็กผู้หญิงประมาณขวบกว่าๆก็คงเป็นลูกสาวของเธอ"ว้าว!นี่คืออิงฟ้าผู้แสนดีใช่ไหม"นารินเดินดูรอบๆตัวอิงฟ้าคงแปลกตาที่ไม่เคยเห็นอิงฟ้าในลุคนี้มาก่อน"แล้วไอ้เจคอบมันไปไหน""คนเขามีงานมีการที่ต้องทำไม่ได้ว่างเหมือนใครบางคน"เหล่ตามามองผมเล็กน้อย"เอ่อ?""นี่นารินเมียไอ้เจคอบผัวมันเป็นมาเฟียเหมือนกับกูนี่แหละ""แต่เหี้ยน้อยกว่า""__""ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ""เอ๊ะ?? เราเคยเจอกันแล้วนิแม่สาวน้อยนี่เธอจำฉันไม่ได้งั้นเหรอ?"ยืนกอดอกถามอิงฟ้า อิงฟ้าหันหน้ามามองผมเชิงสงสัย "เธอจำความเสื่อมเกิดจากอุบัติเหตุเธอเลยจำอะไรไม่ได้"นารินเดินไปหาอิงฟ้าใกล้ๆ แล้วเอามือจับปลายคางเธอเงยหน้าขึ้น "หึ เธอช่างหน้าสงสารนะที่ต้องมาเจอกับเรื่องที่ตัวเองไม่สร้างแต่เสือกดันมาเจอเรื่องชั่วๆจากคนเหี้ยๆเฮ้อ!!"ฟังก็รู้ว่าเธอด่าผม"ฉันขอตัวก่อนละกันหวังว่าคงจะได้พบกันอีกครั้งนะอิงฟ้า"แล้วนารินกับคนของเธอก็เดินจากไป "ผู้หญิงคนนั้นเขาเป็นใครมาจากไหนเหรอ"หันมาถาม"ไม่รู้ หิวไม่ใช่หรือไงไปดิ"จากนั้นผมกับอิงฟ้าก็พากันไ
Last Updated: 2025-04-23
Chapter: เถื่อนไม่ออก
บทที่25"คุณสิงห์จะให้คุณอิงฟ้าอยู่ห้องคุณหญิงเหรอคะ"น้อยเอ่ยถามอย่างเบาเสียง"อืม จัดการทำความสะอาดให้เรียบร้อยเธออยากได้อะไรเพิ่มเติมให้มาบอกกู"น้อยพยักหน้าแล้วไปทำความสะอาดห้องตามที่ผมบอกทำไงได้เธอไม่ยอมนอนห้องเดียวกันกับผม ผมก็ต้องยอมเธอไปก่อนตอนนี้แต่ห้องที่เธออยู่คือห้องเก่าของเเม่ผมเองอยู่ติดกับห้องของผม"นี่เหรอไอ้ลายห้องที่มึงจะให้กูอยู่..สวยจัง"เธอเดินเข้ามาดูภายในห้องด้วยความตื่นเต้นดูจากแววตาของเธอท่าทางเธอคงจะชอบห้องนี้"ห้องของแม่กูเอง""อืม""อิงฟ้า..มึงจำกูไม่ได้จริงๆเหรอ"เธอส่ายหน้าให้ผม แล้วเดินดูห้องต่อผมเดินเข้าไปหาเธอใกล้ๆแล้วจับตัวหันกลับมาหาผม"อะไรของมึง"ผมใช้มือทั้ง2ข้างแนบใบหน้าของเธอ"นึกดูดีๆอิงฟ้าฉันสิงห์ผัวของเธอไงคนที่เธอคอยนอนกอดทุกคืนเธอจำไม่ได้เหรอ""__"เธอมองหน้าผมด้วยแววตาที่วางเปล่าไม่พูดอะไร"ฉันรักเธอนะอิงฟ้า"ผมพูดพลางยื่นหน้าเข้าไปหาเธอใกล้ๆเพื่อจะฝากรอยจูบอันแสนหวานไว้บนริมฝีปากเธอสักหน่อยแต่ทว่า"โอ้ยย~อิง!!"อยู่ๆอิงฟ้าก็เอามือมาบีบที่ไข่ผมอย่างแรง"อิงง!!บีบ..ไข่..กูทำไม"เธอเล่นบีบไข่ผมซะผมจุกพูดไม่ออก"มึงคิดจะทำอะไรล่ะมึงจะหรอกอึบกูใช่ไหมถึ
Last Updated: 2025-04-23
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status