LOGINShare
บทที่ 18
Last Updated:
2025-01-15 12:59:17
Related chapters
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 19
"อะไรนะคะ??" จ๊ะเอ๋ถามซ้ำอีกครั้งเพราะไม่แน่ใจว่าตัวเองฟังถูกหรือเปล่า"ท่านประธานเชิญคุณทานข้าวตอนเย็นค่ะ""เชิญฉันเนี่ยนะ คุณเลขาเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าคะ?" ที่จ๊ะเอ๋รู้ว่าคนที่มาคุยด้วยคือเลขา เพราะอ้อได้แนะนำตัวก่อนหน้านั้นแล้ว"ไม่ได้เข้าใจผิดหรอกค่ะ"จะทำยังไงดีปฏิเสธได้ไหมเนี่ย แต่นั้นท่านประธานเลยนะ แล้วท่านประธานรู้จักเราได้ยังไง เราฮอตขนาดนั้นเลยเหรอ ..หญิงสาวทำได้แค่คิดอยู่ในใจ และก็ตอบรับคำเชิญไปพอคุยกับคุณเลขาเสร็จจ๊ะเอ๋ก็กลับเข้ามาในแผนกเพื่อทำงาน ตอนที่คุย อ้อมาขอหัวหน้าให้เธอออกไปคุยข้างนอก เพราะเรื่องนี้จะให้ใครได้ยินด้วยไม่ได้เย็นวันเดียวกัน..จ๊ะเอ๋ส่งข้อความไปบอกแม่ว่าจะไปทานข้าวเย็นกับเพื่อน ถ้าแม่ไม่มีโอทีก็ให้กลับบ้านไปก่อน"ขึ้นรถเลยค่ะ"จ๊ะเอ๋ที่ยืนรออยู่หน้าบริษัทโน้มตัวลงไปมองคนที่เพิ่งจะเลื่อนกระจกรถลงมา แค่เห็นคนขับก็รู้แล้วว่าท่านประธานคงกลัวพนักงานคนอื่นจะเห็น ก็เลยให้เลขารับเธอออกไปด้วย แต่ดีเหมือนกันเธอก็ไม่อยากจะถูกงานเข้าซ้ำบ่อยๆห้องวีไอพีในโรงแรมหรู..เอาวะเกิดมาชาติหนึ่งก็ได้มาทานข้าวในโรงแรมแบบนี้ ..หญิงสาวเดินตามเลขาไปแบบประหม่า"นั่งรอท่านอยู่
Last Updated : 2025-01-15มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 20
"ขอโทษค่ะ" ออกมาถึงข้างนอกหญิงสาวรีบปล่อยมือเขาออกสายตาคมจ้องมองใบหน้าหวาน นัยน์ตาคู่นั้นมีอะไรให้ค้นหามากมาย แต่เธอไม่มีเวลาที่จะค้นหามัน"ขอตัวนะคะ" หัวใจเต้นแรงขึ้นมาแบบไม่รู้ตัว ..หยุดนะจ๊ะเอ๋ เธอจะมาหัวใจเต้นแรงเพราะผู้ชายคนนี้อีกไม่ได้แล้ว"เธอจะไปไหน" มือหนาคว้าร่างของเธอเพื่อหยุดไว้ก่อน"ฉันก็จะกลับบ้านไงคะ""มาที่นี่ทำไม" คำถามนั้นพูดออกมาพร้อมกับปลายสายตาไปที่ป้ายโรงแรม"ทำไมคะ มาโรงแรมต้องมีอย่างเดียวเท่านั้นเหรอ" จ๊ะเอ๋ไม่รู้ว่าพระรามรู้ได้ยังไงว่าเธอเข้าโรงแรมกับท่านประธาน แต่ในเมื่ออยากจะคิดอะไรก็คิดไปสิ เธอไม่ได้เป็นอะไรกับเขาสักหน่อยขณะที่หญิงสาวกำลังจะหันหลังให้ สายตาเธอมองไปเห็นเสี่ยขจรที่เดินออกมาพอดีแล้วจะรีบออกมาทำไมเนี่ย ..ใบหน้างามซุกลงแผ่นอกของชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า จนเขาหันมองไปด้านหลัง เพราะจะให้เธอซบแบบนี้เองคงเป็นไปไม่ได้เสี่ยขจรเดินเข้ามาใกล้หวังจะพูดกับเธอ เพราะแค่สิ่งที่เธอทำไม่สามารถจะหยุดคนแบบขจรได้อยู่แล้ว"มีอะไรจะคุยกับเมียผมอีกหรือครับ""??" จ๊ะเอ๋รู้สึกจั๊กจี้หัวใจขึ้นมาเมื่อได้ยิน แต่เธอก็ไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปมอง หญิงสาวจับมือของเขามาโอบกอดร่าง
Last Updated : 2025-01-15มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 21
จ๊ะเอ๋เดินตามเข้ามาที่ห้อง เพราะอายที่จะไปทะเลาะกับเขาอยู่หน้าแคชเชียร์แบบนั้น"นายจะทำอะไร" พอเข้ามาถึงพระรามก็แกะกระดุมเสื้อเชิ้ตที่สวมใส่อยู่ออกทีละเม็ด"เธอจะอาบน้ำก่อนหรือให้ฉันอาบก่อน""อาบน้ำทำไม""อย่าบอกนะว่าจะไม่อาบน้ำ" สายตาคมมองต่ำลงไปจนถึงใต้สะดือ จนหญิงสาวเอากระเป๋าตัวเองมาปิดบังมันไว้"เรายังตกลงกันไม่ได้เลย" พอรู้ว่าเขากำลังคิดจะทำอะไรจ๊ะเอ๋ก็เริ่มไม่พอใจ และมีสิ่งเดียวที่จะหยุดเขาได้ในเวลานี้..นั่นก็คือข้อตกลงที่คุยกันไว้"จะไม่ให้เช็คของหน่อยเหรอ"เช็คของ? เขาเป็นคนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร "แบบนั้นฉันก็เสียเปรียบคุณน่ะสิ""ได้..พรุ่งนี้ฉันจะเตรียมทุกอย่างที่เธอต้องการ" ชายหนุ่มยังคงแกะกระดุมเสื้อต่อ"ถ้างั้นพรุ่งนี้เราค่อยคุยกัน" หญิงสาวกำลังจะเดินออกมาที่ประตู เพิ่งคิดได้ว่าเขาขับรถเข้ามาลึกมากถ้าเดินก็คงจะไกล และตอนนี้ก็ดึกมากแล้วด้วย"คุณไปเปิดห้องให้ฉันอีกห้องหนึ่ง""ทำไมต้องเปิด เตียงนี้ก็เหมาะสำหรับนอนสองคน"หญิงสาวก็เลยจำใจต้องเดินไปนั่งลงที่เตียง แต่ก่อนอื่นเธอต้องทำให้ตัวเองปลอดภัยไว้ก่อนนั่นก็คือ.."บอกไว้ก่อนนะบ้านพร้อมที่ดินที่ฉันอยากจะได้ ต้องอยู่ในเขตกรุงเท
Last Updated : 2025-01-20มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 22
ในแผนกบัดกรีตะกั่ว..แต่ก่อนว่าดูวังเวงแล้ว เพราะไม่ค่อยมีใครมาพูดด้วย ตอนนี้ดูเหมือนว่าสายหยุดก็จะไม่พูดด้วยเช่นกัน"พี่คะ เรื่องของเสีย..เออ""ถ้าเราตั้งใจเรียนรู้ก็จะไม่มีของเสียออกมาแล้ว" เพราะจ๊ะเอ๋ก็ทำงานมาได้เป็นอาทิตย์แล้ว"จ๊ะก็ตั้งใจทำอยู่นะ" ประโยคนี้เธอพูดออกมาแค่เบาๆ เพราะไม่มีใครมาเอาชิ้นงานที่เธอทำเสียไปแก้ให้"เดี๋ยวพี่ช่วยแก้ให้แล้วกัน" สายหยุดกลั้นใจลุกขึ้นแล้วเดินมาเอาตะกร้าของเสียไปเช็คดูว่าชิ้นไหนพอจะแก้ได้ไหม"ขอบคุณพี่มากนะคะ ฉันไม่รู้ว่าฉันไปทำอะไรให้คนอื่นไม่ชอบหน้า แต่ฉันก็อยู่ของฉันดีๆ""ทุกคนเขารู้หมดแล้ว เรื่องที่แจนถูกน้ำร้อนลวกเราจงใจทำใช่ไหม แถมยังใช้เส้นสายให้นัทถูกเอาออกอีก" ถ้าไม่ใช่สายหยุดคนอื่นก็ไม่กล้าพูด"ที่พี่ไม่อยากพูดกับฉันก็เพราะเรื่องนี้เองเหรอ" ดวงตาที่เศร้าอยู่แล้วเริ่มมีน้ำตาคลอออกมา เธอพยายามกลั้นมันไว้เดี๋ยวเขาหาว่าเอาน้ำตามาเพื่อทำให้น่าสงสาร "ฉันไม่รู้ว่าถ้าเป็นคนอื่นหรือเป็นพี่พี่จะทนได้ไหม ถ้าเห็นคนตบตีแม่ตัวเองต่อหน้า""เรื่องนั้นพี่ก็พอจะรู้มาบ้าง แต่เราไม่น่าจะไปใช้ความรุนแรงกลับคืนแบบนั้น""ฉันไม่รู้ว่าคนอื่นจะแก้ปัญหานี้ยังไง
Last Updated : 2025-01-20มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 23
บัตรเครดิตใบนี้พระนายทำไว้แบบไม่จำกัดวงเงิน สามารถรูดซื้ออะไรก็ได้ ทีแรกพอเห็นว่าเป็นใครที่รูด ใบหน้าคมคายมีรอยยิ้มขึ้นมา..แต่ก็มีแค่ครู่เดียว"คุณอ้อ""คะ" อ้อที่นั่งอยู่ข้างคนขับรถหันกลับมามองผู้เป็นนาย"ช่วยเช็คให้หน่อยว่าพระรามรูดบัตรซื้ออะไร" ทำไมเขาจะไม่ดีใจที่ลูกชายคนเล็กยอมใช้เงิน นี่ ผ่านมาเป็นปีแล้วแต่พระรามไม่เคยแตะบัตรใบนี้ที่พ่อให้ไว้เลย"เออ..ค่ะ" อ้อตอบรับไปแบบสงสัย เพราะรู้ดีว่าท่านประธานอยากให้ลูกชายใช้เงินของตัวเองบ้าง ไม่ใช่ว่าใช้แค่เงินที่ทำงานเป็นหัวหน้า"ที่ผมอยากจะรู้เพราะวงเงินมันเยอะเกินไป" พระนายอธิบายให้เลขาได้รู้ เพราะเห็นสีหน้าที่อยากจะถาม"ค่ะ"[คฤหาสน์หลังใหญ่โตของพระนาย]พอมาถึงอ้อก็เริ่มเช็คจากธนาคาร ถึงแม้ว่าจะนอกเวลางานแต่ถ้าพวกเขาอยากรู้อะไร ทางธนาคารต้องให้ข้อมูลมา และเพียงไม่นานข้อมูลนั้นก็ได้มาถึงมือของเลขาคนสนิท"ได้เรื่องแล้วค่ะ" อ้อหันมารายงานเจ้านายที่ นั่งอยู่คนละมุมกัน"ว่ามา""คือว่า..""มีอะไร""คุณพระรามรูดบัตรซื้อบ้านให้กับ..ให้กับ..เออ" ถ้าท่านประธานรู้คงไม่ชอบใจเอามากๆ"ให้กับ?" ใบหน้าของผู้หญิงที่ทำงานบาร์คนนั้นผุดขึ้นมาในหัว ใช่แล้ว
Last Updated : 2025-01-20มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 24
"มันบ้าไปแล้วเหรอ" เมื่อรู้ว่าสิบล้านบาทที่สองลูกชายรูดซื้ออะไร ผู้เป็นพ่อก็เริ่มโมโห พระนายมีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตเยอะก็จริง แต่ไม่ใช่ว่าจะเปย์หนักขนาดนี้ "ไปตามพระรามมาหาผมหน่อย""ค่ะ"..ห้องทำงานของพระราม..ก๊อก ก๊อก "อ้อเองค่ะ""มีอะไรครับคุณอ้อ""ท่านประธานให้คุณขึ้นไปพบหน่อยค่ะ""วันนี้คงไม่ได้ ผมไม่ว่าง""แต่ท่านบอกให้ขึ้นไปพบ""ไว้ผมเสร็จธุระก่อนแล้วกัน" พระรามพูดแบบไม่แคร์แล้วก็ถือแฟ้มเอกสารออกจากห้อง โดยที่ไม่สนใจเลขาของท่านประธานเลย"รามจะไปไหนคะ" มัลลิกาที่นั่งอยู่โต๊ะทำงานใกล้ห้องของพระรามรีบเดินตามหลังไป"ไปดูเด็กฝึกงานหน่อยว่าฝึกถึงไหนแล้ว""ไปดูที่แผนกไหนก่อนคะ""บัดกรีตะกั่ว""ทำไมต้องไปที่แผนกนั้นด้วย มีเด็กฝึกงานแค่คนเดียวไม่ใช่เหรอคะ" มัลลิกาหมายถึงแผนกนั้นมีแค่จ๊ะเอ๋ที่ฝึกงานอยู่ ทำไมต้องไปดูบ่อยๆ ด้วย"ถ้าคุณไม่ว่างไม่ต้องตามมาก็ได้""ลิกาเป็นผู้ช่วยของรามนี่คะ" มัลลิกาเดินตามไปแบบไม่พอใจ เพราะช่วงนี้พระรามดูให้ความสนใจกับเธอคนนั้นมาก..แผนกบัดกรีตะกั่ว.."เด็กฝึกงานไม่อยู่ครับ" วันชัยเป็นคนแจ้ง"ไปไหน""ท่านประธานเพิ่งโทรลงมาบอกให้ขึ้นไปพบเมื่อสักครู่นี้เองครับ"
Last Updated : 2025-01-20มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 25
"ได้ความแล้วค่ะ" เป็นอ้ออีกเช่นเคยที่ไปสอบถาม รปภ.ว่ารถคันนี้เป็นของใคร พอได้เรื่องอ้อก็รีบเดินกลับมาที่รถซึ่งมีเจ้านายนั่งรออยู่ด้านใน "ท่านคิดไว้ไม่มีผิดเลยค่ะ รถของผู้หญิงคนนั้นค่ะ""เป็นชื่อใคร" พระนายหมายถึงว่ารถคันนี้ลูกชายซื้อเป็นชื่อของใคร"ชื่อของเธอเลยค่ะ" ที่อ้อรู้ว่าเป็นชื่อของใครก็เพราะ รปภ. ยืนอยู่ใกล้ตอนที่เซลล์ขายรถคุยกับจ๊ะเอ๋"กลับบ้าน""อะไรนะคะ? ..เออค่ะ" อ้อแปลกใจทำไมท่านถึงไม่จัดการอะไร เพราะแบบนี้ถือว่ามากเกินไปแล้วที่จริงพระนายไม่คิดจะปล่อยเรื่องนี้ไปอยู่แล้ว ถ้าปล่อยไปสงสัยลูกชายคงถูกสูบเลือดสูบเนื้อมากกว่านี้แน่ แค่มาทำงานไม่กี่วัน เสียให้กับเธอไปถึง 20 ล้านบาท[หมู่บ้านจัดสรร]"คุณพระราม คุณอยู่ในห้องนี้ใช่ไหม เปิดประตูให้ฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ" มาถึงก็เห็นรถของเขาจอดอยู่แล้ว หญิงสาวรีบตรงไปที่ห้องนอน"ห้องไม่ได้ล็อก..เข้ามาสิ""ฉันจะคุยกับคุณข้างนอก" ใครจะกล้าเข้าไปหาเขา"แต่ผมจะคุยข้างใน""คุณเอารถไปคืนเลยนะ" หญิงสาวอดทนรออยู่ข้างนอกอีกไม่ได้แล้ว จึงเปิดประตูเข้ามา"อยากได้ไม่ใช่เหรอ""ก็ตอนนั้นฉันไม่คิดว่าคุณจะมี..""..มีปัญญาซื้อ?" ชายหนุ่มพูดต่อประโยคที่เธอ
Last Updated : 2025-01-20มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 26
หัวใจเต้นแรงขึ้นมาเมื่อได้ยินเขาบอกให้จับมันใส่เข้าไป นี่เขาคงคิดว่าเธอผ่านผู้ชายมาหลายคนแล้วสินะ แต่ก็ว่าให้เขาไม่ได้อีกนั่นแหละ เพราะความจนมันบีบบังคับให้เธอต้องได้ไปทำงานในที่แบบนั้น"อือ อือ อ " หญิงสาวกัดฟันจับมันส่งเข้ามาในร่องคับแคบที่ไม่เคยมีอะไรผ่านเข้ามาเลย นอกจากของเสียที่เธอปล่อยออกจากร่างกายเท่านั้น "อื้ออ" พอความใหญ่โตของเขาผ่านด่านแรกเข้ามาเธอก็ปล่อยมือ เพื่อให้เขาจัดการต่อเองเจ้าของท่อนเอ็นลำใหญ่ดันมันเข้าไปได้อีกเล็กน้อย..เขาก็หยุดมองหน้าเธอ?"ฉันบอกแล้วไงว่าจะรีบกลับบ้าน" ความหมายของจ๊ะเอ๋ อยากให้เขารีบทำรีบจบพระรามก็เลยดันมันเข้าไปอีก เพราะถึงยังไงเขาก็ไม่ปล่อยเธอไปแน่ รอมาตั้งเป็นปีกว่าจะได้เจอกันอีก"อื้อ" เจ็บ ตอนที่เขาเริ่มขยับร่างกาย มันสร้างความเจ็บปวดให้กับเธอมาก แต่คนตัวเล็กก็ไม่กล้าพูดเดี๋ยวเขาหาว่าสำออยชายหนุ่มจับขาเธอแยกออกทั้งสองข้าง เพื่อมันจะได้ไม่เสียดสีมาก แล้วสะโพกหนาก็เริ่มขยับเร็วขึ้น"โอ๊ย" พยายามทนความเจ็บไว้แล้ว แต่ยิ่งเขาขยับร่างกายเร็ว มันก็ยิ่งเพิ่มความเจ็บปวดให้"พอก่อนไหม" เขาหยุดอีกครั้งเมื่อนิ้วเรียวจิกลงที่ลำแขนอย่างแรง ถึงแม้เธอจะไม
Last Updated : 2025-01-20
Latest chapter
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 53
"คุณทำไมดูไม่ตกใจเลยล่ะ" เข้ามาถึงในห้องก็ยังเห็นว่าเขาปกติ ไม่มีท่าทีตกใจกลัวอะไรเลยตอนเห็นปืนใครบ้างจะไม่ตกใจ แต่พอเห็นว่าเธอกับแม่พยายามปกป้องเขาอยู่ ก็เลยทำให้คลายความกลัวไปได้เยอะ"พ่อคุณเป็นกำนันเหรอ" ที่เขาถามแบบนี้เพราะได้ยิน คนชื่อจ้อยเรียกว่าพ่อกำนัน"ใช่ค่ะ"ได้ยินแบบนั้นชายหนุ่มก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ เขาเดินไปทิ้งตัวลงนอนที่เตียง"นี่คุณ ฉันไม่ได้จะให้คุณนอนในห้องนี้สักหน่อย""ไม่ให้ผมนอนนี่แล้วจะให้นอนไหน""เดี๋ยวพ่อฉันสงบลงแล้วจะหาห้องให้" บ้านเธอกว้างขวาง ห้องนอนก็มีหลายห้อง"คุณคิดว่าพ่อคุณจะสงบง่ายไหม ยิ่งตอนนี้เห็นผมเข้ามาในห้องของคุณด้วยแล้ว""คุณก็อย่าพูดให้ฉันเสียวสันหลังสิ" ตอนเรียนมัธยมเคยถูกพ่อตีมาแล้วครั้งหนึ่งด้วยเรื่องผู้ชายนี่แหละ แต่ก็ไม่ได้เลยเถิดอะไรมากก็แค่วัยรุ่นอยากจะไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง"ผมขอนอนพักเอาแรงหน่อยแล้วกัน ขับรถมาตั้งหลายชั่วโมง"อะไรของเขาเนี่ย ยังจะนอนหลับอีกเหรอ"ออกมา!""พ่อ?" เขานอนไปได้แค่ครู่เดียว ก็ได้ยินเสียงพ่อตะโกนมาจากหน้าห้อง"ไม่ต้องออกมานะลูก ปล่อยให้พ่อบ้าอยู่คนเดียวเถอะ" แม่รีบตามมาห้ามพ่อ"ลูกเราเป็นผู้หญิงนะแม่!""พ่อกล้าขึ
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 52
"ผู้จัดการ?" พอรู้ว่าคนที่ยืนอยู่หน้าห้องคือใคร ของขวัญรีบปิดประตูกลับคืนไว้เหมือนเดิม "ขะ..คุณมาทำไมคะ""ตกใจเหมือนเห็นผี" โชคดีที่เขาก้าวขาถอยกลับทันจังหวะที่เธอปิดประตู ถ้าไม่งั้นได้หน้าแหกแน่ "เปิดประตูออกมาคุยกันก่อน""คุณไม่เห็นหรือไงว่าฉันอยู่ในสภาพไหน""ไม่ได้ใส่อะไรยังเห็นมาแล้ว แค่นี้ทำไมต้องอาย"นี่แสดงว่าเขายังคงจำได้เหรอ? ..ของขวัญพยายามบอกตัวเองว่าเขาคงลืมแล้ว เพราะเธอไม่ได้สำคัญอะไรกับเขา แต่ทำไมเขายังจำได้ล่ะ "ฉันขออาบน้ำก่อนเดี๋ยวออกไปหา""คุณจะให้ผมยืนรออยู่ตรงนี้เหรอ""ไม่รู้จะมาทำไม แล้วนี่เมื่อไรพระรามกับจ๊ะเอ๋จะมา" หญิงสาวพึมพำออกมาแค่เบาๆ แต่ก็ยอมเปิดประตูให้ห้องเช่าของเธอไม่ได้กว้างขวาง แต่ก็แบ่งโซนที่ใช้ทำเป็นครัว ห้องน้ำในตัว ส่วนเตียงนอนก็จะถูกจัดวางไว้อีกมุมหนึ่งในห้องเดียวกัน"คุณนั่งรอก่อนแล้วกัน" ในห้องนี้ถ้าจะนั่งรอก็คงมีแค่เตียงนอน จากที่ไม่เคยเอาเสื้อผ้าเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำด้วย เธอก็เลยต้องได้เอาเข้าไป เพราะจะมาเปลี่ยนต่อหน้าเขาคงไม่ได้แล้วอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จของขวัญก็ออกมา"คุณมีอะไรจะคุยกับฉันก็ว่ามาสิ""เก็บเสื้อผ้าเดี๋ยวจะพากลับบ้าน""ไห
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 51
ชายหนุ่มออกมาจากห้องของผู้เป็นพ่อก่อนที่จะกลับเข้าห้องตัวเอง สายตาคมก็ได้มองไปที่.."เข้ามาหาผมหน่อย"กาญจนาหันมองกลับไปด้านหลัง เพราะดูเหมือนว่าผู้จัดการจะไม่ได้พูดกับตัวเอง"เมื่อสักครู่ผู้จัดการบอกใครคะ" พรทิพย์ก็มีความสงสัยอยู่เหมือนกัน เพราะด้านหลังของคุณเลขามีอยู่สองคน เผื่อว่าผู้จัดการจะเรียกใช้ตัวเองบ้าง"พี่ว่าคงจะบอก.." กาญจนาตวัดสายตามองไปที่ของขวัญ "เข้าไปหาผู้จัดการสิ"มีธุระอะไรต้องเรียกเราอีกเนี่ย ..หญิงสาววางงานไว้แล้วก็เดินมาที่ห้องของเขาแกร็ก! แอดดด.. "อุ๊ย.. ขอโทษค่ะ" มัวแต่คิดอยู่ว่าเขาจะคุยอะไรด้วยก็เลยลืมเคาะประตู พอเปิดเข้าไปแล้วก็ต้องได้ปิดไว้ก่อนก๊อก ก๊อก "เข้ามา""ผู้จัดการให้ฉันเข้ามามีอะไรคะ" หญิงสาวเอ่ยถามขึ้นเมื่อเข้ามาในห้องนี้แล้ว"บ้านของคุณอยู่ที่ไหน""คะ?""คุณเป็นคนจังหวัดอะไร""ถามแปลก..ฉันก็เป็นคนทุกจังหวัดนั่นแหละค่ะ" ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่รู้ แค่ไม่อยากจะบอกว่าบ้านอยู่ที่ไหน ..แต่พอเห็นสายตาของเขามองมา ของขวัญก็เลยต้องได้บอกไป"เคลียร์งานเสร็จอีกสองวันเดี๋ยวจะพากลับบ้าน" เขาพูดเหมือนไม่มีอารมณ์ร่วมกับคำพูดของตัวเองเลย"อะไรนะคะ?""อยากจะกลับบ้านไม
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 50
ของขวัญที่ยังไม่รู้ว่าเขาหลอกใช้ก็แอบคิดในใจอยู่หรอกว่า ทำไมเขาพาเธอมาดินเนอร์ อยากจะพูดอะไรกับเราหรือเปล่า แต่ก็ไม่น่าต้องพามาเปลืองเงินแบบนี้"ทานสิครับ" พระลักษณ์เอื้อมมือมาตักอาหารวางใส่จานตรงหน้าให้กับเธอแบบอ่อนโยน"??" หญิงสาวแปลกใจมากขึ้น แบบนี้มันไม่ธรรมดาแล้ว แต่เธอก็เล่นไปตามเกมที่เขาวางไว้ "ขอบคุณค่ะ""คุณไม่ชอบแบบนี้หรือครับ"ดวงตากลมเปิดกว้างขึ้น ไม่นะของขวัญ เรายังไม่รู้เลยว่าเขาทำไปเพื่ออะไร เธออย่าหวั่นไหวกับเขาเด็ดขาด ..เพราะแต่ละคำพูดแต่ละประโยคที่ออกมาจากปากผู้ชายตรงหน้ามันช่างละมุนยิ่งนัก จนของขวัญเผลอเคลิ้มไปกับคำหวานพวกนั้น"วันหลังอยากไปไหนก็บอกผมแล้วกัน จะได้หาเวลาว่างให้" ชายหนุ่มยังคงทำใบหน้าละมุนนั่นไง..ว่าแล้ว ..จากที่มองหน้าเขาแบบตกอยู่ในภวังค์ ตอนนี้ดวงตาของเธอมองสอดส่ายไปทั่วห้องอาหารหรูแห่งนี้"คุณพูดจริงนะคะ ฉันอยากไปหลายที่เลย" เสียงของเธอเริ่มเปลี่ยนไป จากที่พูดแบบไม่มีหางเสียง ตอนนี้น้ำตาลยังอายพระลักษณ์ก็เลยต้องได้มองหน้าเธออีกครั้ง "แล้วคุณอยากไปไหนล่ะครับ""อยากกลับบ้านค่ะ""กลับบ้าน?" ชายหนุ่มมองไปดู กลุ่มคนที่เขารู้แล้วแหละว่าเป็นนักข่าว เพรา
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 49
"ผมไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น""แล้วผู้จัดการจะคุยเรื่องอะไรล่ะคะ" เขาไม่คิดเลยเหรอว่าเราจะอาย ..พอถูกเบรคของขวัญก็นึกอายขึ้นมา เรื่องเมื่อคืนนี้มีอะไรต้องให้พูดกันอีกนอกจากเรื่องที่เขาทำกับเธอแบบนั้น"ถ้าคุณพ่อเรียกตัวไปพบ ก็บอกท่านไปว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้น""??" อะไรกันท่านประธานจะเรียกตัวเราไปพบเหรอ แค่ผู้จัดการเธอก็ทำตัวไม่ถูกแล้ว นี่ท่านประธานเลยนะ "ฉันไม่ไปค่ะ" คิดดูแล้วถ้าท่านประธานเรียกไปพบ เธอขอลาออกดีกว่า"ไม่ไปไหน?""ก็ถ้าท่านประธานเรียกตัวไปพบฉันขอไม่ไปพบท่านไงคะ""ผมแค่พูดเผื่อไว้ถ้าท่านเรียกตัวคุณไป" พระลักษณ์รู้ดีว่ายังไงพ่อก็ต้องเรียกตัวเธอไปคุยเรื่องนี้อยู่แล้วทำไมเราต้องไปด้วย เขาต่างหากที่ทำกับเรา "ฉันไม่ไปหรอกค่ะ เพราะฉันโกหกใครไม่เป็น""โกหก?""ก็ใช่ไงคะ คุณจะให้ฉันบอกว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้ยังไง..ก็ในเมื่อมันมี""เธอคิดจะแบล็คเมล์ฉันเหรอ" แค่จูบเขาไม่คิดว่ามีอะไรอยู่แล้วคิดว่าฉันจะแบล็คเมล์เลยเหรอ? ..ของขวัญคิดว่าแค่จะพูดให้ผู้จัดการไปเคลียร์กับพ่อเอง "แล้วแต่ผู้จัดการจะคิดแล้วกันค่ะ ฉันขอออกไปทำงาน" ทำไมเรื่องวุ่นวายต้องเกิดขึ้นกับเราด้วย จริงๆ แล้วของขวัญไม่ใช่ค
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 48
"??" คนที่อยู่ในห้องไม่รู้หรอกว่าหน้าห้องกำลังเกิดอะไรขึ้น เพราะม่านรูดที่นี่เป็นห้องเก็บเสียงอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นเสียงรบกวนจากข้างนอก หรือเสียงที่อยู่ข้างในก็ไม่สามารถเล็ดลอดออกไปได้ "คุณพ่อ?""จ๊ะ??" ไม่ได้ตกใจแค่พระลักษณ์ ของขวัญที่ตามออกมาก็ตกใจไม่ต่างกัน"ขวัญอยู่ในห้องนั้นจริงๆ ด้วย" จ๊ะเอ๋เอ่ยพูดออกมาเบาๆ พระรามต้องรีบโอบร่างเธอไว้ก่อนที่เข่าจะทรุด "พี่ชายของคุณทำอะไรเพื่อนฉัน" หญิงสาวเฝ้าแต่โทษตัวเองที่ดึงเพื่อนเข้ามาเดือดร้อนด้วย"เรื่องทั้งหมดมันเป็นยังไงกันแน่คะ" นักข่าวไม่พลาดสักช๊อต และตอนนี้ภาพเหตุการณ์ทุกอย่างได้ถูกบันทึกเป็นคลิปไว้หมดแล้ว รอแค่เวลาเผยแพร่"ลูกมาทำอะไรที่นี่" พระนายถามออกไปด้วยท่าทางที่ปกติมาก ไม่ตื่นตระหนกเหมือนคนอื่นเลย"คือว่าผม.." พระลักษณ์มองสายตาพ่อก็รู้แล้วว่าไม่ได้ปกติเหมือนใบหน้าและคำพูดที่แสดงออกมาในเวลานี้เลย"ก็บอกแล้วไงว่าพ่อรู้เรื่องนี้แล้ว จะคบกันพ่อก็ไม่ว่า"???? เครื่องหมายนี้ไม่ได้ผุดขึ้นแค่พระลักษณ์ ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างก็สงสัยและแปลกใจ เพราะพระนายทำเหมือนว่ามันเป็นเรื่องปกติ และรู้เรื่องนี้มาก่อนแล้ว"ต้องขอโทษทุกท่านด้วยนะครับ
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 47
"ทำยังไงดีโทรก็ไม่ติด" จ๊ะเอ๋พยายามโทรหาของขวัญ แต่ดูเหมือนว่าโทรศัพท์ของเพื่อนจะถูกปิดเครื่อง"เราไปดูที่ห้องเช่าก่อน..ขวัญอาจจะนั่งแท็กซี่กลับไปแล้ว" ในขณะที่ขับรถไปห้องของขวัญ พระรามก็ทำได้แค่พูดปลอบใจเธอ"ภาวนาขอให้เป็นแบบนั้นทีเถอะ"ในเวลาต่อมา..ที่ห้องเช่า"ขวัญยังไม่กลับมาเลย" จ๊ะเอ๋เริ่มใจไม่ดี เมื่อมาถึงเห็นว่ากุญแจคล้องจากด้านนอก "ทำยังไงดี""เดี๋ยวเรากลับไปโรงแรมอีกครั้ง ไปขอดูกล้องวงจรปิด" ที่เขายังไม่ไปขอดูเพราะกลัวว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่ และต้องเช็คให้แน่ใจก่อนว่าเพื่อนของเธอไม่ได้กลับมาที่ห้องพัก[โรงแรมที่ใช้จัดงาน]"นั่นลูกชายของคุณพระนายไม่ใช่เหรอ" นักข่าวที่กำลังจะกลับ เห็นพระรามแล้วจ๊ะเอ๋เดินผ่านเข้าไปด้านในก็เลยจำได้"พวกเขาจะเข้าไปทำไม งานเลี้ยงเลิกแล้วไม่ใช่เหรอ""อยากรู้ก็ตามไปดูสิ" นักข่าวทั้งสองเดินตามไปแบบไม่ให้รู้ตัว"เรามาขอดูกล้องวงจรปิดที่ลานจอดรถครับ" เขาไปถึงพระรามก็พูดกับเจ้าหน้าที่ของโรงแรม"มีอะไรเกิดขึ้นคะ""เพื่อนของเรายังไม่กลับบ้าน" แล้วจ๊ะเอ๋ก็เล่าให้ฟังว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นบ้างพนักงานได้ยินแบบนั้นก็ตรวจเช็คกล้องวงจรปิดให้ทันที บางกรณีถ้าแขก
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 46
นักข่าวที่ประจำอยู่หน้างาน ก็เห็นอยู่ว่ามีคู่รักเดินมาด้วยกัน แต่ไม่มีใครสนใจ เพราะคิดว่ามาร่วมงานปกติพระนายมองออกไปที่หน้างาน ก็ไม่พอใจเอามากๆ เมื่อเห็นลูกชายคนเล็กควงผู้หญิงคนนั้นมาด้วยพระลักษณ์ที่กำลังพาของขวัญไปคุยกันมุมหนึ่งของงานนั้น แต่ยังไม่ได้คุยเลยด้วยซ้ำก็มองไปเห็นพ่อที่เรียกตัวให้เข้ามาหาก่อน"ผู้จัดการมีอะไร..?" ของขวัญกำลังจะถามว่าผู้จัดการมีอะไรจะคุยกับเธอ แต่พอมองอีกทีผู้จัดการเดินไปโน่นแล้ว "อะไรวะ เรียกเรามาคุยด้วยซะดิบดี" หญิงสาวมองซ้ายมองขวา เพราะถ้าใครเห็นคงน่าอายมาก"จะทำยังไง" พระนายยื่นใบหน้าเข้าไปถามลูกชายเบาๆ เพราะไม่อยากให้แขกที่นั่งร่วมโต๊ะอยู่รู้ว่ากำลังคุยอะไรกัน"ผมก็ไม่แน่ใจว่าจะ..""อย่าให้พ่อได้ยินคำว่าไม่แน่ใจอีก" ลูกชายยังพูดไม่จบเลยด้วยซ้ำ ผู้เป็นพ่อก็พูดสวนขึ้น"ผมจะพยายามแล้วกันครับ" พระลักษณ์เดินออกมาแล้วก็มองว่าผู้หญิงสองคนที่เขาชวนมางานด้วย คนไหนพอที่จะเรียกใช้งานได้"คุณช่วยอะไรผมหน่อยสิ" และเขาก็เลือกที่จะเดินมาหา.."ลิกาหรือคะ?""ถ้าคุณช่วยผมได้ ผมจะตอบแทนอย่างงาม""ช่วยอะไรคะผู้จัดการ" "ช่วยแยกผู้หญิงคนนั้นออกจากพระรามหน่อย"มัลลิกามอง
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 45
[ห้องเช่าของขวัญ]ตอนที่โทรคุยกันจ๊ะเอ๋บอกให้เพื่อนกลับห้องไปก่อนเดี๋ยวตามไปหา"เข้ามาข้างในก่อน" ของขวัญเปิดประตูห้องให้กับจ๊ะเอ๋ สายตาไม่ได้มองเพื่อนหรอกแต่มองคนที่เดินตามหลังเข้ามา"ฉันรู้ว่าแกอยากจะถามอะไร" เพราะคิดว่าของขวัญต้องอยากรู้แน่ว่าทั้งสองกลับมาคบกันแล้วเหรอ ทำไมถึงตามติดเหมือนเงาเลย"แกพร้อมที่จะเล่าให้ฉันฟังไหมล่ะ" ของขวัญแอบน้อยใจอยู่ไม่ใช่น้อย ที่ได้ยินเรื่องราวของเพื่อนจากปากคนอื่น แต่ถ้าเพื่อนพร้อมที่จะเล่าให้ฟังป่านนี้คงเล่าแล้ววันต่อมาที่บริษัท"จริงเหรอ?" ตอนนี้ข่าวที่ผู้จัดการชวนมัลลิกาไปออกงานรู้กันไปทั่วทั้งบริษัทแล้ว"จริงสิ..ได้ยินมาจากเจ้าตัวเองเลยแหละ""ทำไมเราไม่ถูกเชิญแบบนี้บ้าง""เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน เรามาเม้าท์เรื่องที่ทำไมผู้จัดการถึงเชิญมัลลิกา" คนที่กำลังพูดคุยกันอยู่ต่างก็จ้องตา เพราะผู้จัดการก็ยังโสด ส่วนมัลลิกาตอนนี้ใครๆ ก็รู้ว่าคงไม่สมหวังจากพระรามแล้วล่ะ"นางหาที่เกาะใหม่ได้เร็วมาก""มาโน่นแล้ว" อีกคนรีบสะกิดเพื่อนไว้เมื่อเห็นมัลลิกาเดินยิ้มแป้นเข้ามาในบริษัท"คุณมัลลิกา""คะ""วันนี้ดูอารมณ์ดีจังเลยนะคะ""จริงเหรอคะ..ไม่รู้เลยนะเนี่ย""คืนนี
